...( Info )...


Artist...............: Area
Album................: Crac!
Genre................: Rock prog Fusion
Year.................: 1975
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)

...( TrackList )...

1. Area - L'elefante bianco
2. Area - La mela di Odessa (1920)
3. Area - Megalopoli
4. Area - Nervi scoperti
5. Area - Gioia e rivoluzione
6. Area - Implosion
7. Area - Area 5

...( Info )...
Title: Final Defiance
Artist: Steel Razor
Year: 2025
Genre: Heavy-Metal
Country: France

Duration: 00:36:48
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( Instalacja )...
1. Warriors of the lost world 01:23
2. Light Up the Flame 03:10
3. Born to Rock 03:48
4. My Damnation 04:14
5. Even in Hell 05:27
6. Streets of Fear (Intro) 01:01
7. Final Defiance 03:34
8. Only One 05:30
9. Steel Razor 04:02
10. The City Will Rock 04:39

...( Info )...
Title: Axeblade
Artist: Axeblade
Year: 2025
Genre: Heavy-Metal
Country: Italy

Duration: 00:35:21
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Intro 00:51 instrumental
2. Hellraiser 05:23
3. Screaming Demons in Your Head 03:58
4. Ready for War 03:08
5. Time Can't Wait 03:56
6. The Healer 04:31
7. Necromantic 05:02
8. Nigredo 04:42
9. Axeblade 03:50

...( Info )...
Title: The Game Of Us
Artist: Ready To Be Hated
Year: 2025
Genre: Progressive, Power-Metal
Country: Brazil

Duration: 00:48:37
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. The One
2. Something to Say
3. Forgettable
4. The Old Becomes the New
5. For the Truth!
6. The Game of Us
7. Searching for Answers
8. Us Against Them
9. The Great Gift of Now

...( Info )...
Title: Dreamlike Tales
Artist: Divni San
Year: 2025
Genre: Heavy-Metal
Country: Belgium

Duration: 00:34:33
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Dreamlike Tales
2. In Utero (Reborn)
3. Ready to Fight
4. Wintermoon
5. The Power of Your Soul
6. When the Bells Ring the Knell
7. Keep the Dream Alive

...( Info )...
Genre: Rock
Audio codec: Mp3 320 kbps

...( TrackList )...
The Unreleased Eric Burdon Vol I
01 Eric Burdon - Crawling King Snake (Extended Version) 10:59
02 Eric Burdon - The Road (Alternate) 4:51
03 Eric Burdon - Power Company (Alternate) 4:40
04 Eric Burdon - Heart Attack (Live) 4:06
05 Eric Burdon - Don't Let Me Be Misunderstood (Live) 6:37
06 Eric Burdon - Boom Boom (Live) 4:49
07 Eric Burdon - Don't Bring Me Down (Live) 5:12
08 Eric Burdon - It Hurts Me Too (Live) 10:17
09 Eric Burdon - No More Elmore (Live) 8:38
10 Eric Burdon - I'm Crying (Live) 5:03
01 Eric Burdon - I'm Ready [Studio] 3:43
02 Eric Burdon - I'm a Wicked Man [Alternate Take][Studio-Alternate Slow

The Unreleased Eric Burdon Vol 2
01 Eric Burdon - I'm Ready [Studio] 3:43
02 Eric Burdon - I'm a Wicked Man [Alternate Take][Studio-Alternate Slow Version] 5:01
03 Eric Burdon - We Gotta Get Out of This Place [Live] 9:30
04 Eric Burdon - Stop What You're Doin' [Studio-Alternate Version] 4:59
05 Eric Burdon - House of the Rising Sun [Live] 6:11
06 Eric Burdon - Got the Funky Fever [Studio Alternate Version] 2:59
07 Eric Burdon - Sweet Blood Call [Live] 4:57
08 Eric Burdon - Yes, Indeed, Yeah Outtake] [Studio - "Sun Secrets" Outtake] 6:22
09 Eric Burdon - Tobacco Road [Live] 14:04
10 Eric Burdon - Take It Easy [Studio] 4:47

Ultimate Rarities Vol.1
01 Eric Burdon - I'm Ready 3:47
02 Eric Burdon - We've Gotta Get Out Of This Place (Live) 9:36
03 Eric Burdon - Got The Funky Fever 3:02
04 Eric Burdon - Wicked Wicked Man 5:06
05 Eric Burdon - Be My Baby 3:23
06 Eric Burdon - Sweet Blood Call (Live) 5:01
07 Eric Burdon - Stop What You're Doin' 5:03
08 Eric Burdon - House Of The Rising Sun (Live) 11:23

Ultimate Rarities Vol.2
01 Eric Burdon - Crawling King Snake 11:03
02 Eric Burdon - The Road 4:52
03 Eric Burdon - Power Company 4:42
04 Eric Burdon - Wall Of Silence 3:13
05 Eric Burdon - NYC 5:30
06 Eric Burdon - Yes Indeed Yeah 6:26
07 Eric Burdon - We've Gotta Get Out Of This Place 3:55
08 Eric Burdon - It's Too Late 4:03
09 Eric Burdon - Let It Be 4:13
10 Eric Burdon - The Royal Canal 0:53

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Eric Clapton - Live in San Diego (2 CD)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Eric Clapton
Album................: Live in San Diego
Genre................: Blues Rock
Source...............: CD
Year.................: 2016
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 69 - 70 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Reprise Records

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Eric Clapton - Tell the Truth [06:23]
2. Eric Clapton - Key to the Highway [04:12]
3. Eric Clapton - Got To Get Better in a Little While [09:34]
4. Eric Clapton - Little Wing [06:58]
5. Eric Clapton - Anyday [06:05]
6. Eric Clapton - Anyway the Wind Blows (with Special Guest JJ Cale)[05:31]
7. Eric Clapton - After Midnight (with Special Guest JJ Cale)[05:43]
8. Eric Clapton - Who Am I Telling You? (with Special Guest JJ Cale)[04:52]
9. Eric Clapton - Don't Cry Sister (with Special Guest JJ Cale)[03:32]

Playing Time.........: 52:53
Total Size...........: 371,82 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Eric Clapton - Cocaine (with Special Guest JJ Cale) [05:31]
2. Eric Clapton - Motherless Children [05:23]
3. Eric Clapton - Little Queen of Spades [17:21]
4. Eric Clapton - Further On Up the Road [06:49]
5. Eric Clapton - Wonderful Tonight [04:30]
6. Eric Clapton - Layla [08:24]
7. Eric Clapton - Crossroads [06:55]

Playing Time.........: 54:55
Total Size...........: 389,37 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Genesis - Live In Poland (2 CD)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Genesis
Album................: Live In Poland
Genre................: Progressive Rock
Source...............: CD
Year.................: 2009
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 53 - 58 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Immortal

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Genesis - Intro, Land Of Confusion [05:11]
2. Genesis - The Lamb Lies Down On Broadway [05:43]
3. Genesis - Calling All Stations [06:48]
4. Genesis - Alien Afternoon [09:08]
5. Genesis - Carpet Crawlers [05:05]
6. Genesis - There Must Be Some Other Way [09:18]
7. Genesis - Domino [11:04]
8. Genesis - Shipwrecked [05:46]
9. Genesis - Firth Of Fifth [05:13]

Playing Time.........: 01:03:20
Total Size...........: 336,69 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Genesis - Congo [06:52]
2. Genesis - Home By The Sea [12:52]
3. Genesis - Dancing With The Moonlit Knight [02:12]
4. Genesis - Follow You Follow Me [02:55]
5. Genesis - Supper's Ready: Lover's Leap [02:22]
6. Genesis - Mama [06:43]
7. Genesis - The Dividing Line [11:25]
8. Genesis - Invisible Touch [05:29]
9. Genesis - Turn It On Again [05:39]
10. Genesis - Throwing It All Away [06:12]
11. Genesis - I Can't Dance [06:32]

Playing Time.........: 01:09:18
Total Size...........: 407,99 MB

..::INFO::..

Os Mutantes to brazylijska grupa rockowa, która uformowała się w drugiej połowie lat 60. jako kolaboracja dwóch braci: Arnaldo Baptisty i Sergio Diasa z wokalistką amerykańskiego pochodzenia Ritą Lee. Zespół od razu stał się częścią tworzącego się wówczas ruchu Tropicalia, który w awangardowy i niezwykle barwny sposób łączył tradycyjną muzykę brazylijską: sambę czy bossa novę z psychodeliczną stroną anglosaskiego rock & rolla. W czerwcu 1968 roku ukazał się album-manifest ruchu Tropicalia: ou Panis et Circencis, który swój tytuł zaczerpnął właśnie z utworu Os Mutantes napisanego przez dwie inne prominentne figury brazylijskiej muzyki: Caetano Veloso i Gilberto Gila. Jeszcze w tym samym roku grupa wydała swój płytowy debiut zatytułowany po prostu Os Mutantes. Album zapisał się wielkimi literami na kartach historii muzyki. Magazyn Rolling Stone umieścił go na 9. miejscu swojej listy 100 najlepszych brazylijskich płyt wszech czasów. Zespół wydał jedenaście albumów studyjnych.

Title: Dyskografia

Artist: Os Mutantes

Country: Brazylia

Years: 1968-2020

Genre: Elektroniczna

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

...( AlbumList )...

Os Mutantes (1968)
Mutantes (1969)
Divina Comedia Ou Ando Meio Desligado (1970)
Tecnicolor (1970)
Jardim Electrico (1971)
Mutantes E Seus Cometas No Pais Do Baurets (1972)
Os A e o Z (1973)
Tudo Foi Feito Pelo Sol (1974)
Haih or Amortecedor (2009)
Fool Metal Jack (2013)
Mande Um Abraco Pra Velha (2014)
Zzyzx (2020)

..::INFO::..

Ekseption to holenderski zespół grający progresywnego rocka. Został założony w 1967 przez kompozytora, aranżera i pianistę Ricka van der Lindena. Wcześniej działał pod nazwami Incrowd, oraz The Jokers. Zespół zasłynął przede wszystkim oryginalnymi transkrypcjami muzyki poważnej różnych epok. Byli to między innymi: Johann Sebastian Bach, Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven, Piotr Czajkowski. Po rozpadzie zespołu Rick Van Linden założył zespół Trace, który wydał trzy płyty i później znów przekształcił się w Ekseption. Wstawka zawiera debiutancką płytę zespołu.

Title: Ekspetion

Artist: Ekseption

Country: Holandia

Year: 1969

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.The 5th (Ludwig van Beethoven)
2.Dharma For One (I. Anderson, C. Bunker)
3.Little x plus (Ekseption)
4.Sabre Dance (Aram Khachaturian)
5.Air (J.S. Bach)
6.Ritual Firedance (Manuel de Falla)
7.Rhapsody in blue (George Gershwin)
8.This here (Bobby Timmons, Jon Hendricks)
9.Dance macabre opus 40 (Camille Saint-Saens)
10.Canvas" (Brian Bennett)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Limitowany, trwający 79 minut doskonały europejski CD, zawierający dwa występy klasycznego składu, z gitarzystą Uli Rothem: 50-minutowy, transmitowany przez radio występ z niemieckiego Essen z kwietnia 1975 (z trasy promującej drugi w dyskografii, hard-progresywny LP "Fly To The Rainbow") oraz (JAKO BONUS) 30-minutowy występ 'na żywo' ze szwajcarskiej TV z 1977 (promujący LP "Virgin Killer").

Koncert z Essen zarejestrowany został przez niemiecką rozgłośnię WDR, jakimś cudem transmisja radiowa została profesjonalnie zarejestrowana przez fana zespołu i stąd ten album! Materiał ten był przez lata dostępny na płytach CD (oraz w YouTube) w znacznie gorszej jakości - z trzaskami! To jest inne, niemal perfekcyjne źródło!

Zespół wykonał m.in. pięć nagrań z 'dwójki', unikalne przeróbki "Red House" Hendrixa oraz "Rock & Roll Queen" z repertuaru Mott The Hoople, a także "Long Tall Sally" oraz krótki instrumentalny jam. Występ z maja 1977 roku zawierał natomiast osiem nagrań w perfekcyjnej jakości dźwięku. Całość jest idealnym uzupełnieniem kapitalnych, katalogowych płyt grupy z lat 1974-1977.



..::TRACK-LIST::..

1. Introduction 1:51
2. This Is My Song 4:59
3. They Need A Million (Rudolf Schenker vocal) 5:06
4. Drifting Sun (Ulrich Roth vocal) 7:52
5. Red House [Jimi Hendrix cover] (Ulrich Roth vocal) 6:12
6. Rock 'N' Roll Queen [Mott The Hoople cover] 3:40
7. Fly To The Rainbow (Ulrich Roth vocal) 8:52
8. Speedy's Coming 3:39
9. Robot Man 3:27
10. Instrumental Jam 1:07
11. Long Tall Sally [Little Richard cover] 2:59

Bonus Tracks 1977:
12. All Night Long 2:56
13. Pictired Life 3:06
14. Backstage Queen 3:05
15. Polar Nights (Ulrich Roth vocal) 5:24
16. In Trance
17. Speedy's Coming 3:10
18. Dark Lady (Ulrich Roth vocal) 3:16
19. Robot Man 2:55

Tracks 1-11 recorded live during 'Fly To The Rainbow' tour for WDR 'Nachtmusik' radio show at Grugahalle, Essen, Germany on 26th April 1975. Excellent quality radio broadcast.

Tracks 12-19 recorded live during 'Virgin Killer' tour for 'Kaleidospop' show at TV studio, Zurich, Switzerland on 11th March 1977. Excellent quality master recordings.



..::OBSADA::..

Bass Guitar, Vocals - Francis Buchholz
Drums - Rudy Lenners
Lead Guitar, Rhythm Guitar, Vocals - Ulrich Roth
Lead Vocals - Klaus Meine
Rhythm Guitar, Lead Guitar, Vocals - Rudolf Schenker




https://www.youtube.com/watch?v=X01G5JQpX1I



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Limitowany, trwający 79 minut doskonały europejski CD, zawierający dwa występy klasycznego składu, z gitarzystą Uli Rothem: 50-minutowy, transmitowany przez radio występ z niemieckiego Essen z kwietnia 1975 (z trasy promującej drugi w dyskografii, hard-progresywny LP "Fly To The Rainbow") oraz (JAKO BONUS) 30-minutowy występ 'na żywo' ze szwajcarskiej TV z 1977 (promujący LP "Virgin Killer").

Koncert z Essen zarejestrowany został przez niemiecką rozgłośnię WDR, jakimś cudem transmisja radiowa została profesjonalnie zarejestrowana przez fana zespołu i stąd ten album! Materiał ten był przez lata dostępny na płytach CD (oraz w YouTube) w znacznie gorszej jakości - z trzaskami! To jest inne, niemal perfekcyjne źródło!

Zespół wykonał m.in. pięć nagrań z 'dwójki', unikalne przeróbki "Red House" Hendrixa oraz "Rock & Roll Queen" z repertuaru Mott The Hoople, a także "Long Tall Sally" oraz krótki instrumentalny jam. Występ z maja 1977 roku zawierał natomiast osiem nagrań w perfekcyjnej jakości dźwięku. Całość jest idealnym uzupełnieniem kapitalnych, katalogowych płyt grupy z lat 1974-1977.



..::TRACK-LIST::..

1. Introduction 1:51
2. This Is My Song 4:59
3. They Need A Million (Rudolf Schenker vocal) 5:06
4. Drifting Sun (Ulrich Roth vocal) 7:52
5. Red House [Jimi Hendrix cover] (Ulrich Roth vocal) 6:12
6. Rock 'N' Roll Queen [Mott The Hoople cover] 3:40
7. Fly To The Rainbow (Ulrich Roth vocal) 8:52
8. Speedy's Coming 3:39
9. Robot Man 3:27
10. Instrumental Jam 1:07
11. Long Tall Sally [Little Richard cover] 2:59

Bonus Tracks 1977:
12. All Night Long 2:56
13. Pictired Life 3:06
14. Backstage Queen 3:05
15. Polar Nights (Ulrich Roth vocal) 5:24
16. In Trance
17. Speedy's Coming 3:10
18. Dark Lady (Ulrich Roth vocal) 3:16
19. Robot Man 2:55

Tracks 1-11 recorded live during 'Fly To The Rainbow' tour for WDR 'Nachtmusik' radio show at Grugahalle, Essen, Germany on 26th April 1975. Excellent quality radio broadcast.

Tracks 12-19 recorded live during 'Virgin Killer' tour for 'Kaleidospop' show at TV studio, Zurich, Switzerland on 11th March 1977. Excellent quality master recordings.



..::OBSADA::..

Bass Guitar, Vocals - Francis Buchholz
Drums - Rudy Lenners
Lead Guitar, Rhythm Guitar, Vocals - Ulrich Roth
Lead Vocals - Klaus Meine
Rhythm Guitar, Lead Guitar, Vocals - Rudolf Schenker




https://www.youtube.com/watch?v=X01G5JQpX1I



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Kiedy dowiedziałem się, że Mike Patton znowu zamierza rzucić swoim Tomahawkiem, nie wiedziałem, czy skakać z radości, czy się rozpłakać. Ich wcześniejsza płyta nie do końca mnie powaliła. Owszem, mocno inspirowany indiańską kulturą i muzyką „Anonymous” (nagrany bez basisty Kevina Rutmanisa) był ciekawym urozmaiceniem i odpowiedzią na pytanie „Skąd taka, a nie inna nazwa zespołu?”, ale przynosił też wątpliwości, bo jednak nie o to w tej muzyce chodziło... To spowodowało, że mimo mojego uwielbienia dla Pattona, nie wiedziałem, czego się spodziewać po czwartym krążku zespołu.

Humor poprawiła pierwsza, kilkusekundowa zapowiedź, którą muzycy wrzucili na YouTube. Brzmiało to jakby do swojego brzmienia z pierwszych dwóch płyt dorzucili jakieś wtrącenia w stylu późnego King Crimson, a to oznaczało, że „Oddfellows”, bo tak miała się płyta nazywać, będzie najbardziej wyczekiwaną przeze mnie premierą tego roku. Cieszył też fakt, że do składu wrócił bas, tym razem obsługiwany przez Trevora Dunna, grającego z Mike'iem w Mr. Bungle i przy projektach Johna Zorna. Do pieca dorzucili publikując pierwszy singiel. „Stone Letter”, chociaż jest mocno radiowym jak na Tomahawk kawałkiem, sprawił, że moja cierpliwość całkowicie zniknęła i myślałem już tylko o jednym. Czekałem, czekałem i w końcu doczekałem się. A czy było warto?

Chłopaki nie wrócili do tego, za co pokochałem ich muzykę, więc jeśli ktoś liczy na powrót do brzmienia z „Tomahawk” czy „Mit Gas”, może poczuć zawód. Co jednak ważne, nie wrócili też do indiańskiego konceptu „Anonymous”. Jak zatem brzmi Tomahawk w 2013 roku? Pierwsze słowo jakie narzuca mi się, by odpowiedzieć na to pytanie, to... „lekko”. Nie, broń Boże, nie chodzi mi o to, że indiański toporek Mike'a i spółki stępił się do reszty i nagrali nudny jak flaki z olejem zestaw samych ballad, ale ta płyta w porównaniu do poprzednich jest dużo prostsza, melodyjna, czy nawet radiowa. Przede wszystkim słychać, że chłopaki grali na luzie, sami zresztą twierdzą, że obyło się bez żadnych kłótni i nagrywając czuli pełny relaks. Można powiedzieć, że jest to płyta bliższa Faith No More, pełna dobrych melodii, gdzie każdy kawałek reprezentuje zupełnie inny świat. Wada to, czy zaleta? Jak dla mnie zaleta, bowiem już dawno nie mogliśmy usłyszeć przebojowego Pattona w rockowej postaci. Przejdźmy jednak do konkretów...

Tytułowy, otwierający album „Oddfellows” to oparta na motorycznym, transowym riffie, bardzo ciężka rzecz. Podobnie wciąga „A Thousand Eyes”, z tym, że to już spokojniejszy numer. Wspomniany już, singlowy „Stone Letter” ze swoim stadionowym refrenem, mógłby spokojnie znaleźć się na albumie Faith No More, tak samo zresztą jak rewelacyjny „South Paw”, który porwie was już od pierwszej chwili. Szalone wejście, spokojniejsze zwrotki i mocarne refreny – oto przepis na sukces. W „Baby Let's Play ____” Mike wokalem zdobywa serca Pań, brzmiąc lepiej niż niejeden amant. Ale nie raz już kokietował swoje słuchaczki i na koncertach widać, że ten chwyt działa tak jak trzeba. Swingujące „Rise Up Dirty Waters” powita nas spokojnym, psychodelicznym obliczem, by niczym Dr. Jekyll przemienić się w szalone alter ego Mr. Hyde'a. Aż ciarki przechodzą. „I Can Almost See Them” to tajemniczy i pełen dramatyzmu kawałek, opierający się na świetnym motywie basowym Trevora. Gdy usłyszałem pierwszą wokalizę Pattona, wydawało mi się, że to jakaś alternatywna przeróbka „Immigrant Song” Zeppelinów. Bardzo udany, trzymający w napięciu track. „I.O.U.” to chyba najbardziej radiowy utwór. Z początku słychać automat perkusyjny, jakiś klawisz, a zwieńczeniem wszystkiego jest epicki refren z chórkami i natchnionymi wokalizami. „W Quiet Few” słychać echa Mr. Bungle, w „Choke Neck” coś z bluesa, a rytmiczne, fajnie osadzone „Waratorium” sprawi, że zaczniecie się bujać na wszystkie strony. Jak pewnie już zauważyliście, jest to album bardzo zróżnicowany, a jednak muzykom udało się poskładać zawartość tak, by to nie przeszkadzało, a wręcz stało się największą zaletą swojego nowego wcielenia.

Możliwe, że fanom pierwszych albumów Tomahawk ten najnowszy niekoniecznie przypadnie do gustu. Fani Mike'a Pattona i Faith No More będą pewnie wniebowzięci, ale „Oddfellows” zdobędzie serca wszystkich tych, którzy oczekują dobrych kawałków, zagranych i zaśpiewanych w profesjonalny sposób, bez względu na to kto i pod jakim szyldem je wyda. Powrót Tomahawka oceniam bardzo dobrze, jedna z lepszych płyt, jakie słyszałem w tym roku.

Ignacy 'Iggy' Puśledzki


If fans of the alternative supergroup Tomahawk have concerns about the future of the band after their 2007 misstep “Anonymous” – an album comprised of reworked Native American musical compositions – well, they need not worry.

The band’s fourth LP, “Oddfellows,” sees Tomahawk – comprised of Mike Patton, vocalist of Faith No More, Jesus Lizard guitarist Duane Denison, former Helmet drummer John Stanier and Mr. Bungle bassist Trevor Dunn – return to form with a collection of 13 moody tracks that hearken back to their self-titled 2001 debut.

Album opener and eponymous track “Oddfellows” finds Patton dramatically belting out the lines “They call us odd fellows / We’re dancing on the gallows / Who will judge you tomorrow?” over Stanier’s deliberately robotic drum beats, while Denison’s guitar riffs lunge forward at you like a pissed off, hissing viper. As the song ends in a dizzying crescendo of noodling guitar lines and Patton’s rapid-fire whispers, Tomahawk will have listeners wondering if the band has released its most disturbing and impenetrable album to date.

This would certainly be the case if not for tracks “Typhoon” and “Stone Letter,” the latter of which sounds like it could almost be at home on a Foo Fighters or Queens of the Stone Age album.

While perhaps a bit too aggressive for most mainstream rock listeners’ ears, “Stone Letter” shows Tomahawk embracing Patton’s more pop-friendly vocals from his days in Faith No More, which allows the band to just plain rock out, albeit on their own unconventional terms. This is the most fun the band has ever sounded.

While not as sonically diverse as their second album, 2003’s “Mit Gas,” “Oddfellows” is the bands most cohesive album to date. Every song sounds as if it belongs on the same album – a quality that can’t be said for “Mit Gas.”

“Oddfellows” slithers quietly, yet menacingly, like a mean dog during the tracks “I.O.U.” and “A Thousand Suns” before lurching into a violent seizure of frenzied barked vocals and guttural howls on “White Hats/Black Hats.”

Sometimes, the tempo changes drastically within just one song, like “Rise Up Dirty Waters,” which coasts along quietly with crisp finger-snaps and a bass line that could make itself at home on a jazzy soundtrack inspired by a Mickey Spillane novel. This breezy coolness fails to last when Denison’s propulsive guitar rises above the rhythm section and Patton begins to maniacally sermonize the listener like a possessed pastor who is speaking in tongues.

This back and forth between quiet and loud never abates until the album’s conclusion, but, thankfully, it never veer too far off into either direction.

It’s perhaps Patton and his versatile tool kit of vocal techniques that prevents “Oddfellows” from ever becoming cannibalized by its yin and yanging of tempos and moods. He almost sounds downright happy and playful as the music becomes loud and dangerous, as heard on standout track “Southpaw.” It’s when the mood gets quiet and spacious, like on “Baby Let’s Play,” that Patton’s vocals become their most sinister. In “Bone-dry,” he hauntingly singsongs over the sounds of a disturbed lullaby.

Those looking for a comfortable listening experience should steer clear of Tomahawk’s latest, but those who are up for a challenging rock album should look no further.

Michael B. Murphy



..::TRACK-LIST::..

1. Oddfellows 03:29
2. Stone Letter 02:52
3. I.O.U. 02:38
4. White Hats / Black Hats 03:21
5. A Thousand Eyes 02:40
6. Rise Up Dirty Waters 03:06
7. The Quiet Few 03:48
8. 'I Can Almost See Them' 02:36
9. South Paw 04:00
10. Choke Neck 03:51
11. Waratorium 03:27
12. Baby Let's Play____ 02:43
13. Typhoon 02:11



..::OBSADA::..

Mike Patton - vocals, keyboards
Trevor Dunn - bass guitar
Duane Denison - guitars
John Stanier - drums




https://www.youtube.com/watch?v=5uyjvjt2Bd8



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Kiedy dowiedziałem się, że Mike Patton znowu zamierza rzucić swoim Tomahawkiem, nie wiedziałem, czy skakać z radości, czy się rozpłakać. Ich wcześniejsza płyta nie do końca mnie powaliła. Owszem, mocno inspirowany indiańską kulturą i muzyką „Anonymous” (nagrany bez basisty Kevina Rutmanisa) był ciekawym urozmaiceniem i odpowiedzią na pytanie „Skąd taka, a nie inna nazwa zespołu?”, ale przynosił też wątpliwości, bo jednak nie o to w tej muzyce chodziło... To spowodowało, że mimo mojego uwielbienia dla Pattona, nie wiedziałem, czego się spodziewać po czwartym krążku zespołu.

Humor poprawiła pierwsza, kilkusekundowa zapowiedź, którą muzycy wrzucili na YouTube. Brzmiało to jakby do swojego brzmienia z pierwszych dwóch płyt dorzucili jakieś wtrącenia w stylu późnego King Crimson, a to oznaczało, że „Oddfellows”, bo tak miała się płyta nazywać, będzie najbardziej wyczekiwaną przeze mnie premierą tego roku. Cieszył też fakt, że do składu wrócił bas, tym razem obsługiwany przez Trevora Dunna, grającego z Mike'iem w Mr. Bungle i przy projektach Johna Zorna. Do pieca dorzucili publikując pierwszy singiel. „Stone Letter”, chociaż jest mocno radiowym jak na Tomahawk kawałkiem, sprawił, że moja cierpliwość całkowicie zniknęła i myślałem już tylko o jednym. Czekałem, czekałem i w końcu doczekałem się. A czy było warto?

Chłopaki nie wrócili do tego, za co pokochałem ich muzykę, więc jeśli ktoś liczy na powrót do brzmienia z „Tomahawk” czy „Mit Gas”, może poczuć zawód. Co jednak ważne, nie wrócili też do indiańskiego konceptu „Anonymous”. Jak zatem brzmi Tomahawk w 2013 roku? Pierwsze słowo jakie narzuca mi się, by odpowiedzieć na to pytanie, to... „lekko”. Nie, broń Boże, nie chodzi mi o to, że indiański toporek Mike'a i spółki stępił się do reszty i nagrali nudny jak flaki z olejem zestaw samych ballad, ale ta płyta w porównaniu do poprzednich jest dużo prostsza, melodyjna, czy nawet radiowa. Przede wszystkim słychać, że chłopaki grali na luzie, sami zresztą twierdzą, że obyło się bez żadnych kłótni i nagrywając czuli pełny relaks. Można powiedzieć, że jest to płyta bliższa Faith No More, pełna dobrych melodii, gdzie każdy kawałek reprezentuje zupełnie inny świat. Wada to, czy zaleta? Jak dla mnie zaleta, bowiem już dawno nie mogliśmy usłyszeć przebojowego Pattona w rockowej postaci. Przejdźmy jednak do konkretów...

Tytułowy, otwierający album „Oddfellows” to oparta na motorycznym, transowym riffie, bardzo ciężka rzecz. Podobnie wciąga „A Thousand Eyes”, z tym, że to już spokojniejszy numer. Wspomniany już, singlowy „Stone Letter” ze swoim stadionowym refrenem, mógłby spokojnie znaleźć się na albumie Faith No More, tak samo zresztą jak rewelacyjny „South Paw”, który porwie was już od pierwszej chwili. Szalone wejście, spokojniejsze zwrotki i mocarne refreny – oto przepis na sukces. W „Baby Let's Play ____” Mike wokalem zdobywa serca Pań, brzmiąc lepiej niż niejeden amant. Ale nie raz już kokietował swoje słuchaczki i na koncertach widać, że ten chwyt działa tak jak trzeba. Swingujące „Rise Up Dirty Waters” powita nas spokojnym, psychodelicznym obliczem, by niczym Dr. Jekyll przemienić się w szalone alter ego Mr. Hyde'a. Aż ciarki przechodzą. „I Can Almost See Them” to tajemniczy i pełen dramatyzmu kawałek, opierający się na świetnym motywie basowym Trevora. Gdy usłyszałem pierwszą wokalizę Pattona, wydawało mi się, że to jakaś alternatywna przeróbka „Immigrant Song” Zeppelinów. Bardzo udany, trzymający w napięciu track. „I.O.U.” to chyba najbardziej radiowy utwór. Z początku słychać automat perkusyjny, jakiś klawisz, a zwieńczeniem wszystkiego jest epicki refren z chórkami i natchnionymi wokalizami. „W Quiet Few” słychać echa Mr. Bungle, w „Choke Neck” coś z bluesa, a rytmiczne, fajnie osadzone „Waratorium” sprawi, że zaczniecie się bujać na wszystkie strony. Jak pewnie już zauważyliście, jest to album bardzo zróżnicowany, a jednak muzykom udało się poskładać zawartość tak, by to nie przeszkadzało, a wręcz stało się największą zaletą swojego nowego wcielenia.

Możliwe, że fanom pierwszych albumów Tomahawk ten najnowszy niekoniecznie przypadnie do gustu. Fani Mike'a Pattona i Faith No More będą pewnie wniebowzięci, ale „Oddfellows” zdobędzie serca wszystkich tych, którzy oczekują dobrych kawałków, zagranych i zaśpiewanych w profesjonalny sposób, bez względu na to kto i pod jakim szyldem je wyda. Powrót Tomahawka oceniam bardzo dobrze, jedna z lepszych płyt, jakie słyszałem w tym roku.

Ignacy 'Iggy' Puśledzki


If fans of the alternative supergroup Tomahawk have concerns about the future of the band after their 2007 misstep “Anonymous” – an album comprised of reworked Native American musical compositions – well, they need not worry.

The band’s fourth LP, “Oddfellows,” sees Tomahawk – comprised of Mike Patton, vocalist of Faith No More, Jesus Lizard guitarist Duane Denison, former Helmet drummer John Stanier and Mr. Bungle bassist Trevor Dunn – return to form with a collection of 13 moody tracks that hearken back to their self-titled 2001 debut.

Album opener and eponymous track “Oddfellows” finds Patton dramatically belting out the lines “They call us odd fellows / We’re dancing on the gallows / Who will judge you tomorrow?” over Stanier’s deliberately robotic drum beats, while Denison’s guitar riffs lunge forward at you like a pissed off, hissing viper. As the song ends in a dizzying crescendo of noodling guitar lines and Patton’s rapid-fire whispers, Tomahawk will have listeners wondering if the band has released its most disturbing and impenetrable album to date.

This would certainly be the case if not for tracks “Typhoon” and “Stone Letter,” the latter of which sounds like it could almost be at home on a Foo Fighters or Queens of the Stone Age album.

While perhaps a bit too aggressive for most mainstream rock listeners’ ears, “Stone Letter” shows Tomahawk embracing Patton’s more pop-friendly vocals from his days in Faith No More, which allows the band to just plain rock out, albeit on their own unconventional terms. This is the most fun the band has ever sounded.

While not as sonically diverse as their second album, 2003’s “Mit Gas,” “Oddfellows” is the bands most cohesive album to date. Every song sounds as if it belongs on the same album – a quality that can’t be said for “Mit Gas.”

“Oddfellows” slithers quietly, yet menacingly, like a mean dog during the tracks “I.O.U.” and “A Thousand Suns” before lurching into a violent seizure of frenzied barked vocals and guttural howls on “White Hats/Black Hats.”

Sometimes, the tempo changes drastically within just one song, like “Rise Up Dirty Waters,” which coasts along quietly with crisp finger-snaps and a bass line that could make itself at home on a jazzy soundtrack inspired by a Mickey Spillane novel. This breezy coolness fails to last when Denison’s propulsive guitar rises above the rhythm section and Patton begins to maniacally sermonize the listener like a possessed pastor who is speaking in tongues.

This back and forth between quiet and loud never abates until the album’s conclusion, but, thankfully, it never veer too far off into either direction.

It’s perhaps Patton and his versatile tool kit of vocal techniques that prevents “Oddfellows” from ever becoming cannibalized by its yin and yanging of tempos and moods. He almost sounds downright happy and playful as the music becomes loud and dangerous, as heard on standout track “Southpaw.” It’s when the mood gets quiet and spacious, like on “Baby Let’s Play,” that Patton’s vocals become their most sinister. In “Bone-dry,” he hauntingly singsongs over the sounds of a disturbed lullaby.

Those looking for a comfortable listening experience should steer clear of Tomahawk’s latest, but those who are up for a challenging rock album should look no further.

Michael B. Murphy



..::TRACK-LIST::..

1. Oddfellows 03:29
2. Stone Letter 02:52
3. I.O.U. 02:38
4. White Hats / Black Hats 03:21
5. A Thousand Eyes 02:40
6. Rise Up Dirty Waters 03:06
7. The Quiet Few 03:48
8. 'I Can Almost See Them' 02:36
9. South Paw 04:00
10. Choke Neck 03:51
11. Waratorium 03:27
12. Baby Let's Play____ 02:43
13. Typhoon 02:11



..::OBSADA::..

Mike Patton - vocals, keyboards
Trevor Dunn - bass guitar
Duane Denison - guitars
John Stanier - drums




https://www.youtube.com/watch?v=5uyjvjt2Bd8



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

U Neala Morse’a wszystko działa jak w szwajcarskim zegarku i zgodnie z dobrze znanym planem. Nowa płyta, potem promująca ją trasa i… nowe wydawnictwo koncertowe. Zazwyczaj w „ceglastej”, kilkupłytowej wersji DVD/CD, w której digipak po rozłożeniu sięga pół metra. Jednym słowem, fan chcący mieć wszystko nie ma lekko. Najnowsza rzecz dokładnie wpisuje się w ten klucz, choć trzeba przyznać, że tym razem artysta nieco pofolgował i zaoferował słuchaczom „tylko” cztery krążki. Wszystko pod względem wizualnym tradycyjnie robi dobre wrażenie i ładnie wygląda na półce.

Co tym razem dostaliśmy? The Similitude Of A Dream – Live in Tilburg 2017. Tytuł mówi wszystko. To koncert dokumentujący trasę promującą album The Similitude Of A Dream, jeden z najciekawszych w całej dyskografii artysty. Muzycy zagrali podczas tego tournée także i w Polsce, dając niezwykle udany, energetyczny koncert w warszawskiej Progresji. Zapisany tu występ odbył się 2 kwietnia 2017 roku, ledwie pięć dni później, w klubie Poppodium 013 w Tilburgu. I choćby z tego względu może być dla wszystkich tych, którzy byli w Warszawie, doskonałą pamiątką. Bo holenderski gig jest wręcz bliźniaczą kopią naszego. Muzycy są w formie, pełni zaangażowania, sam klub zaś wypełniony po brzegi oddanymi fanami. Nie jest to zresztą pierwszy ich kontakt z tym doskonale znanym w progresywnym światku miejscem. Wspomina o tym w pewnym momencie sam Portnoy, przywołując tu rejestrację Testimony Live, występy Transatlantic, czy Flying Colors.

Jednym słowem, materiału w wersji koncertowej słucha się z zapartym tchem, bo mnóstwo w nim kapitalnych melodii, muzycznych wątków i technicznej biegłości poszczególnych członków The Neal Morse Band. Mnie dodatkowo zaimponowała ich wokalna dyspozycja. Bo praktycznie, poza Randy Georgem, każdy z muzyków ma tu swoje wokalne pięć minut, a niektórzy i znacznie więcej. Do tego fantastycznie mają dopracowane wielogłosowe figury. Posłuchajcie takich The Ways Of A Fool, Freedom Song, czy miażdżącego, zagranego już na koniec The Call. Całość zarejestrowano przy użyciu pięciu kamer i zmontowano w bardzo naturalny, komfortowy dla odbiorcy sposób.

Na dwóch dyskach CD pomieszczono koncertowe wykonanie albumu, zaś na dyskach DVD, oprócz wspomnianego, znajdziemy także cztery dodatkowe utwory zagrane na bis (Momentum, Author of Confusion, Agenda i The Call). Uwaga! W opisie jest pewne niedopatrzenie, bo zapomniano o Agendzie. Rozczarowuje, w porównaniu z wcześniejszymi wydawnictwami, brak jakichkolwiek dodatkowych materiałów na drugim dysku DVD, dokumentów w stylu making of… Na każdej z płytek słuchacz otrzymuje ledwo około godzinny materiał z koncertu. Szkoda. Cóż, dla fanów mus, choć nie da się ukryć, że tym razem „rozpasany” zazwyczaj pod tym względem The Neal Morse Band prezentuje się w nieco zubożonej wersji.

Mariusz Danielak


The Neal Morse Band spent much of 2017 touring the world, performing their epic album The Similitude of a Dream. Now, finally comes the first official live recording of this momentous live spectacle, in fantastic 2CD/DVD or Blu-Ray sets. I was able to attend three of the UK shows of The Road Called Home tour. Apart from simply being a brilliant show, I had the luxury of viewing the show on 3 consecutive nights from 3 different positions: the back of the hall (Glasgow), the front row (on that famous day ‘not by the sea’, that would inspire the song “Manchester”) and a balcony above the stage, being able to see overhead into the drum kit (London). Some people may think it crazy to see “the same gig”, on 3 consecutive nights, especially given that the main part of the set list was a two hour concept album played in the same order. Wouldn’t it become redundant and stale? Well, no, on the contrary – and that was definitely helped by the fact that back, front and above, gave me a totally different experience each time.

What is great about this new live set is that the full experience I needed three nights to capture is all covered here in this excellent set. Of course, the risk of anything being filmed is that the band’s performance is somehow affected by the presence of the camera… not so here. Tilburg is not only a renowned prog venue, but a “go-to” spot for bands filming a show. The beauty of this one is that while the 013 has a character all of its own, the show is an absolute memory jogger for those 3 UK shows and captures all of the highlights in the best light.

I won’t spend a lot of time explaining TSOAD – my guess is if you are reading this you already have a fair idea – but what I will say is that the story came most fully alive during the live performances. For the first time that I have ever seen Neal, and his band, indulged in some (light!) costume decisions, made use of some props, and in Neal’s case, several masks (A Flower? No – a sloth!). Conscious that there was a 2 hour story to tell here, those illustrations brought small amounts of detail and drama to what is already conveyed in the music and lyrics. The torch-lit, “Long Day” leads into the high energy overture, where we get a sneak peak at many of the key musical themes in the album.

At the time of the album release many commented on, perhaps more so than The Grand Experiment, the NMB band members enjoying a bit more prominence, including Bill and Eric singing key songs in the concept album, as well as bringing their musical influence. Take a song like “Makes No Sense”… in the context of the story, it’s not one that makes significant narrative advances, compared to others. Where this track shines is with key changes that bring us sections from Eric and then Bill, with the key, and voices, getting higher. The filming captures this so well, and you can see the joy on the band members faces as the song proceeds. Having done some American and earlier European dates, the band is fully in its stride, taking the material to a new level and even, at times, adding to arrangements slightly. “The Ways of a Fool” got a great reaction in all of the shows I attended, and that’s also the case here, with the filming recapturing the front row singalong feeling for that song perfectly. Contrast that with the, initially, dark and dramatic “Breathe of Angels” which builds towards the incredible climax, which features one of a few variations from the album where Eric Gillette takes lead on some of the vocal parts – the “river’s overrun…” section here is extremely effective.

The aforementioned guitarist also takes charge of the audio mix for this show and in doing so gives us not only a faithful playback of the show, but uncovers depth in the vocals and instrument layering which weren’t so noticeable in the concert hall. Great job, Mr. Gillette!

And you would think that after a 2 hour set, a quick encore and that would be enough? No! This is prog and so there’s another 35 minutes of music and 4 songs to go! The version of “Momentum”, with an added middle section which appeared on the demo, is a nice addition followed by “Author of Confusion” and (the shortest NMB song ever?) “Agenda”! The grand finale of “The Call” brings the show to a close and it’s great to see the delight (rather than exhaustion) on the faces of the band and the Tilburg crowd.

Of course, this is not the Morsefest 2017 performance of The Similitude of a Dream album, which was also recorded last year and included a choir, instrumentalists and dancers (oh and a new sloth mask!). It can reasonably be expected that it will be released as well. Perhaps there was an expectation for that to be released sooner, but what I can say, having experienced this live set, is that it’s an essential addition to the catalogue, and one I will return to many times, to recreate the memories of those shows.

Geoff Bailie



..::TRACK-LIST::..

DVD 1:
1. Intro
2. Long Day
3. Overture
4. The Dream
5. City Of Destruction
6. We Have Got To Go
7. Makes No Sense
8. Draw The Line
9. The Slough
10. Back To The City
11. The Ways Of A Fool
12. So Far Gone
13. Breath Of Angels


DVD 2:
1. Slave To Your Mind
2. Shortcut To Salvation
3. The Man In The Iron Cage
4. The Road Called Home
5. Sloth
6. Freedom Song
7. I'm Running
8. The Mask
9. Confrontation
10. The Battle
11. Broken Sky / Long Day (Reprise)
12. Momentum
13. Author Of Confusion
14. Agenda
15. The Call



..::OBSADA::..

Vocals, Keyboards, Guitar - Neal Morse
Guitar, Vocals - Eric Gillette
Keyboards, Mandolin, Saxophone, Vocals - Bill Hubauer
Bass, Bass Pedals, Vocals - Randy George
Drums, Vocals - Mike Portnoy



https://www.youtube.com/watch?v=R2tAd0rWpjI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Balmog to już niemłoda kapela, bo powstała w 2003 roku na hiszpańskiej ziemi. Przez te kilka ładnych lat uzbierała cztery albumy, parę epek i wystąpiła na kilku splitach. Ci, którzy słyszeli poprzednie ich wydawnictwa i podobał im się koncept zawarty w ich muzyce nie powinni być zawiedzeni najnowszą propozycją tego kwartetu. „Covenants Of Salt” to jednoutworowy materiał, trwający ponad osiemnaście minut i zabierający słuchaczy w świat wieloaspektowego black metalu. W tych ponad trzech kwadransach ci mieszkańcy Galicji zmieścili bowiem kilka jego twarzy i doprawili czymś jeszcze. Ta kompozycja to zlepek doomowych i ciężkich pasaży, niezwykle rytualnych momentów znanych między innymi z twórczości Deathspell Omega, wojowniczych kanonad w stylu Funeral Mist, no i wreszcie zadzierżystego riffowania, które przywołuje skojarzenia z black metalem z Trondheim.

To prawda, elementów tej układanki wydaje się być dużo, ale zostały one umiejętnie połączone w jedno całość tak aby płynnie przechodziły z jednego w drugi bądź wynikały z siebie nawzajem. W związku z tym dostajemy pełną gamę temp, atmosferyczną karuzelę oraz emocjonalny rollercoaster, a to wszystko w ramach black metalu właśnie. Black metalu, który posiada wiele oblicz i nie chodzi tutaj o różnorakie fizjonomie fałszywych proroków, udających ostatnimi czasy chuj wie kogo. Niech nie zwiodą Was obecne tutaj czyste i podniosłe zaśpiewy czy klimatyczne zwolnienia. To przecież ku chwale Szatana. Istne misterium składające się z różnych części tak samo jak chrześcijańska msza. Muzyczny obrzęd wywołujący szereg skrajnych uczuć, ale nie może tu być mowy o żadnej jakże modnej melancholii. Są za to wściekłość, nienawiść, religijne uniesienie i w końcu katharsis. Balmog w niebywale sprawny sposób w tej jednej kompozycji zsumował ze sobą to co najlepszego wydarzyło się w tym gatunku po 1990 roku. Zaowocowało to wielowarstwowym, ale jakże przy tym spójnym „Covenants Of Salt”.

shub niggurath


“One gate to hell is in the desert. Another one in the oceans”.
With this statement, Balmog continue his pilgrimage following in the footsteps of one of the most acclaimed works of its career, Pillars of Salt.
Therefore, Covenants of Salt has been conceived as a continuation from the musical, artistic and conceptual approach of the Mlp released in 2020.
Everything that surrounds this new work has been meticulously crafted to once again, bring the listener to the atmosphere that emanates from Pillars of Salt, its majesty, ferocity and ethereal soul.
With this purpose, the band has worked to exhaustion in the production, sound and concept so that the feeling of continuity between both works is complete.
Music wise Covenants of Salt combines, once again, the most violent energy of Black Metal’s most violent energy with other elements related to psychedelia or progressive rock, always looking for a balance between aggressiveness and ominousness, achieved thanks to the use of different sound textures, clean voices that once again features Fiar (Jade, Foscor, Graveyard), passages close to psychedelia and a dense, powerful but at the same time delicate production by Javi Félez’s Moontower Studios(Destroyer 666, Teitanblood, Graveyard, etc.) and mastered by Jaime Gómez Arellano (Hexvessel, Paradise Lost, Grave Miasma, Primordial or Ulver).
From a conceptual point of view, Covenants of Salt follows the path of Pillars of Salt, diving into religious passages from Judeo-Christianity and Islam and the relationship between the human condition and its confrontation with divine creation.
Pillars of Salt was about how mankind walks towards the abyss through fiery deserts despite knowing his tragic end; Covenants of Salt is about how humanity seek knowledge denied by divinity and how we are capable of drowning in the vastness of the ocean for a single drop of knowledge.

NOTE: it is recommended listening to Pillars of Salt before Covenants of Salt

"This feels like a more considered, focused second chapter." - Grizzly Butts (US), 88/100

"Seductive yet chilling atmosphere." - No Clean Singing (US)

"Abenteuerliche Freigeister bringen düster-phantastischen Metal mit viel Gefühl für Atmosphäre zum Klingen." - Msuikreviews.de (DE), 12/15

"Played with refinement and elegance. Endless darkness!" - Deadly Storm (CZ)

"Eine atemberaubende und atmosphärisch stimmig produzierte Reise durch abgründige Gedanken und mannigfaltige Höllen!" - Metal.de (DE), 8/10

"Balmog’s work is full and textured, nuanced and full of surprising melody and dynamics." - The Killchain (UK)

"Melancholy and despair, fury and impulsiveness go hand in hand." - Metalbite.com (US/INT), 8/10

"A great continuation of 'Pillars of Salt'!" - Broken Tomb (ES), 8/10

"If you are a fan of black metal with psychedelic and progressive rock elements, you should check out this EP." - Occult Black Metal Zine (US), 8/10



..::TRACK-LIST::..

1. Covenants of Salt 18:23



..::OBSADA::..

Balc - guitar, clean and raw voices and keyboards.
J.F - guitar, keyboards.
Morg - bass
Virus - drums
Extra voices - Fiar (Jade, Foscor, Graveyard).
Clean choirs - J.F and Balc.




https://www.youtube.com/watch?v=JZadboUU5mg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Balmog to już niemłoda kapela, bo powstała w 2003 roku na hiszpańskiej ziemi. Przez te kilka ładnych lat uzbierała cztery albumy, parę epek i wystąpiła na kilku splitach. Ci, którzy słyszeli poprzednie ich wydawnictwa i podobał im się koncept zawarty w ich muzyce nie powinni być zawiedzeni najnowszą propozycją tego kwartetu. „Covenants Of Salt” to jednoutworowy materiał, trwający ponad osiemnaście minut i zabierający słuchaczy w świat wieloaspektowego black metalu. W tych ponad trzech kwadransach ci mieszkańcy Galicji zmieścili bowiem kilka jego twarzy i doprawili czymś jeszcze. Ta kompozycja to zlepek doomowych i ciężkich pasaży, niezwykle rytualnych momentów znanych między innymi z twórczości Deathspell Omega, wojowniczych kanonad w stylu Funeral Mist, no i wreszcie zadzierżystego riffowania, które przywołuje skojarzenia z black metalem z Trondheim.

To prawda, elementów tej układanki wydaje się być dużo, ale zostały one umiejętnie połączone w jedno całość tak aby płynnie przechodziły z jednego w drugi bądź wynikały z siebie nawzajem. W związku z tym dostajemy pełną gamę temp, atmosferyczną karuzelę oraz emocjonalny rollercoaster, a to wszystko w ramach black metalu właśnie. Black metalu, który posiada wiele oblicz i nie chodzi tutaj o różnorakie fizjonomie fałszywych proroków, udających ostatnimi czasy chuj wie kogo. Niech nie zwiodą Was obecne tutaj czyste i podniosłe zaśpiewy czy klimatyczne zwolnienia. To przecież ku chwale Szatana. Istne misterium składające się z różnych części tak samo jak chrześcijańska msza. Muzyczny obrzęd wywołujący szereg skrajnych uczuć, ale nie może tu być mowy o żadnej jakże modnej melancholii. Są za to wściekłość, nienawiść, religijne uniesienie i w końcu katharsis. Balmog w niebywale sprawny sposób w tej jednej kompozycji zsumował ze sobą to co najlepszego wydarzyło się w tym gatunku po 1990 roku. Zaowocowało to wielowarstwowym, ale jakże przy tym spójnym „Covenants Of Salt”.

shub niggurath


“One gate to hell is in the desert. Another one in the oceans”.
With this statement, Balmog continue his pilgrimage following in the footsteps of one of the most acclaimed works of its career, Pillars of Salt.
Therefore, Covenants of Salt has been conceived as a continuation from the musical, artistic and conceptual approach of the Mlp released in 2020.
Everything that surrounds this new work has been meticulously crafted to once again, bring the listener to the atmosphere that emanates from Pillars of Salt, its majesty, ferocity and ethereal soul.
With this purpose, the band has worked to exhaustion in the production, sound and concept so that the feeling of continuity between both works is complete.
Music wise Covenants of Salt combines, once again, the most violent energy of Black Metal’s most violent energy with other elements related to psychedelia or progressive rock, always looking for a balance between aggressiveness and ominousness, achieved thanks to the use of different sound textures, clean voices that once again features Fiar (Jade, Foscor, Graveyard), passages close to psychedelia and a dense, powerful but at the same time delicate production by Javi Félez’s Moontower Studios(Destroyer 666, Teitanblood, Graveyard, etc.) and mastered by Jaime Gómez Arellano (Hexvessel, Paradise Lost, Grave Miasma, Primordial or Ulver).
From a conceptual point of view, Covenants of Salt follows the path of Pillars of Salt, diving into religious passages from Judeo-Christianity and Islam and the relationship between the human condition and its confrontation with divine creation.
Pillars of Salt was about how mankind walks towards the abyss through fiery deserts despite knowing his tragic end; Covenants of Salt is about how humanity seek knowledge denied by divinity and how we are capable of drowning in the vastness of the ocean for a single drop of knowledge.

NOTE: it is recommended listening to Pillars of Salt before Covenants of Salt

"This feels like a more considered, focused second chapter." - Grizzly Butts (US), 88/100

"Seductive yet chilling atmosphere." - No Clean Singing (US)

"Abenteuerliche Freigeister bringen düster-phantastischen Metal mit viel Gefühl für Atmosphäre zum Klingen." - Msuikreviews.de (DE), 12/15

"Played with refinement and elegance. Endless darkness!" - Deadly Storm (CZ)

"Eine atemberaubende und atmosphärisch stimmig produzierte Reise durch abgründige Gedanken und mannigfaltige Höllen!" - Metal.de (DE), 8/10

"Balmog’s work is full and textured, nuanced and full of surprising melody and dynamics." - The Killchain (UK)

"Melancholy and despair, fury and impulsiveness go hand in hand." - Metalbite.com (US/INT), 8/10

"A great continuation of 'Pillars of Salt'!" - Broken Tomb (ES), 8/10

"If you are a fan of black metal with psychedelic and progressive rock elements, you should check out this EP." - Occult Black Metal Zine (US), 8/10



..::TRACK-LIST::..

1. Covenants of Salt 18:23



..::OBSADA::..

Balc - guitar, clean and raw voices and keyboards.
J.F - guitar, keyboards.
Morg - bass
Virus - drums
Extra voices - Fiar (Jade, Foscor, Graveyard).
Clean choirs - J.F and Balc.




https://www.youtube.com/watch?v=JZadboUU5mg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Aerosmith – Greatest Hits + Live Collection (6 SHM-CD)
(Limited Japan Edition)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Aerosmith
Album................: Greatest Hits (6 SHM-CD)
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2023
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 62 - 78 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Universal Japan UICY

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Aerosmith - Mama Kin [04:27]
2. Aerosmith - Dream On [04:26]
3. Aerosmith - Lord Of The Thighs [04:17]
4. Aerosmith - Same Old Song And Dance (Single Version) [03:02]
5. Aerosmith - Train Kept A-Rollin' [05:34]
6. Aerosmith - S.O.S. (Too Bad) [02:51]
7. Aerosmith - Seasons of Wither [05:04]
8. Aerosmith - Walk This Way [03:40]
9. Aerosmith - Big Ten Inch Record [02:14]
10. Aerosmith - Adam's Apple [04:32]
11. Aerosmith - Sweet Emotion [04:35]
12. Aerosmith - Toys In The Attic [03:05]
13. Aerosmith - Combination [03:40]
14. Aerosmith - Nobody's Fault [04:20]
15. Aerosmith - Home Tonight [03:16]

Playing Time.........: 59:09
Total Size...........: 406,47 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Aerosmith - Back In The Saddle [04:41]
2. Aerosmith - Last Child [03:28]
3. Aerosmith - Bright Light Fright [02:18]
4. Aerosmith - Draw The Line [03:24]
5. Aerosmith - Kings and Queens (Single Version) [03:49]
6. Aerosmith - Let The Music Do The Talking [03:46]
7. Aerosmith - Walk This Way (ft. Run-D.M.C.) [05:10]
8. Aerosmith - Hangman Jury [05:34]
9. Aerosmith - Dude (Looks Like A Lady) [04:21]
10. Aerosmith - Rag Doll (Live) [04:13]
11. Aerosmith - Angel (Single Version) [04:05]
12. Aerosmith - Monkey On My Back [03:59]
13. Aerosmith - What It Takes (CHR Single Edit) [04:07]
14. Aerosmith - Water Song/Janie's Got A Gun [05:33]
15. Aerosmith - Going Down/Love In An Elevator [05:39]

Playing Time.........: 01:04:15
Total Size...........: 462,21 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 3
---------------------------------------------------------------------

1. Aerosmith - The Other Side [04:06]
2. Aerosmith - Livin' On The Edge (CHR Edit) [05:41]
3. Aerosmith - Amazing (CHR Single Edit) [04:13]
4. Aerosmith - Get A Grip [03:59]
5. Aerosmith - Cryin' [05:08]
6. Aerosmith - Eat The Rich [04:11]
7. Aerosmith - Crazy (Radio Edit) [04:05]
8. Aerosmith - Falling In Love (Is Hard On The Knees) [03:26]
9. Aerosmith - Pink [03:56]
10. Aerosmith - Nine Lives [04:03]
11. Aerosmith - I Don't Want To Miss A Thing [04:57]
12. Aerosmith - Jaded [03:35]
13. Aerosmith - We All Fall Down [05:13]
14. Aerosmith - Just Push Play (Radio Remix) [03:11]

Playing Time.........: 59:50
Total Size...........: 432,34 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 4
Live From The Soundboard 1977-2016 Vol. 1
---------------------------------------------------------------------

1. Aerosmith - Mama Kin (Houston, 1977) [03:45]
2. Aerosmith - S.O.S (Too Bad) (Houston, 1977) [02:51]
3. Aerosmith - Monkey On My Back (Landover, 1989) [04:08]
4. Aerosmith - F.I.N.E. (Landover, 1989) [04:34]
5. Aerosmith - What It Takes (Pittsburgh, 1993) [05:11]
6. Aerosmith - Cryin' (Pittsburgh, 1993) [05:23]
7. Aerosmith - Love In An Elevator (Detroit, 2003) [05:08]
8. Aerosmith - Pink (Detroit, 2003) [03:57]
9. Aerosmith - Crazy (Mexico City, 2016) [05:16]
10. Aerosmith - I Don't Want To Miss A Thing (Mexico City, 2016)[04:34]

Playing Time.........: 44:53
Total Size...........: 309,62 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 5
Live From The Soundboard 1977-2016 Vol. 2
---------------------------------------------------------------------

1. Aerosmith - Adam's Apple (Houston, 1977) [04:25]
2. Aerosmith - Walk This Way (Houston, 1977) [04:20]
3. Aerosmith - Magic Touch (Landover, 1989) [04:53]
4. Aerosmith - Hangman Jury (Landover, 1989) [06:28]
5. Aerosmith - Draw The Line (Pittsburgh, 1993) [04:47]
6. Aerosmith - Sweet Emotion (Pittsburgh, 1993) [06:59]
7. Aerosmith - Jaded (Detroit, 2003) [03:32]
8. Aerosmith - Nobody's Fault (Detroit, 2003) [04:14]
9. Aerosmith - You See Me Crying/Home Tonight/Dream On (Mexico City, 2016)[06:27]
10. Aerosmith - Eat The Rich (Mexico City, 2016) [05:43]

Playing Time.........: 51:52
Total Size...........: 324,07 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 6
Rock For The Rising Sun 2011
---------------------------------------------------------------------

1. Aerosmith - Draw The Line (Tokyo Dome, 2011) [04:58]
2. Aerosmith - Love In An Elevator (Ishikawa Sports Center, 2011)[06:17]
3. Aerosmith - Livin' On The Edge (Tokyo Dome, 2011) [05:03]
4. Aerosmith - Hangman Jury (Hiroshima Green Arena, 2011) [03:03]
5. Aerosmith - No More No More (Hiroshima Green Arena, 2011)[05:07]
6. Aerosmith - Mama Kin (Hiroshima Green Arena, 2011) [05:01]
7. Aerosmith - Monkey On My Back (Tokyo Dome, 2011) [03:15]
8. Aerosmith - Toys In The Attic (Tokyo Dome, 2011) [03:35]
9. Aerosmith - Listen To The Thunder (Ishikawa Sports Center, 2011)[02:47]
10. Aerosmith - Sweet Emotion (Tokyo Dome, 2011) [07:49]
11. Aerosmith - Boogie Man (Marine Messe Fukuoka, 2011) [01:44]
12. Aerosmith - Rats In The Cellar (Osaka Dome, 2011) [05:20]
13. Aerosmith - Movin' Out (Osaka Dome, 2011) [05:52]
14. Aerosmith - Last Child (Aichi Prefecture Gymnasium, 2011)[06:46]
15. Aerosmith - S.O.S. (Too Bad) (Sapporo Dome, 2011) [02:53]
16. Aerosmith - Walk This Way (Tokyo Dome, 2011) [04:12]
17. Aerosmith - Train Kept A-Rollin' (Tokyo Dome, 2011) [05:53]

Playing Time.........: 01:19:45
Total Size...........: 626,56 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Absolutna rewelacja! Kompaktowa premiera genialnego, debiutanckiego albumu (wydanego w marcu 1969 przez brytyjską EMI Columbię pod tytułem "Temples With Prophets", a we Francji w psychodelicznej okładce jako "Don Shinn Takes A Trip") organisty Dona Shinna, który wraz zespołem nagrał całkowicie instrumentalny majstersztyk, będący nieco bardziej dojrzałą wersją wczesnych The Nice oraz Brian Auger's Trinity, z więcej niż szczyptą twórczości Edwarda Griega i... Arzachela!

Keith Emerson był wielkim fanem Shinna i właśnie pod jego wpływem zawiązał The Nice! To jest granie z najwyższej półki i prawdę mówiąc to przerażający jest fakt, że jeszcze jakiś czas temu (aż do wydania świetnego, kompilacyjnego CD "Maximum Prog", z otwierającym go utworem "A Minor Explosion") nie miałem pojęcia o istnieniu tego artysty!

To jest rzecz absolutnie obligatoryjna dla wszystkich fanów psych-prog-jazz-rocka (czy jak to tam zwał...) z organami. Perfekcyjna jakość dźwięku. Dodatkowo fantastyczny, singlowy utwór z 1966 roku i zarazem odpowiedź, jaki zespół nagrał pierwszą progresywną (małą) płytę!



Don Shinn is a much neglected figure in the early development of UK prog...This is a high-end gaming and frankly is frightening the fact that half a year ago I had no idea about the existence of this artist!... time it to change

On the earlier 1966 Polydor single version of 'A-Minor Explosion', Shinn can be heard employing an overdriven organ sound, jazzy chord voicings, spooky 'freakout' atmospherics, and, most notably, crashing his reverb springs in precisely the same way that Keith Emerson, Jon Lord, and countless others would eventually do years later. This 1969 remake is not as wildly manic as the 1966 original but more cerebral, and foreshadows the overall playing style and organ tone that would be echoed by Dave Stewart on the first Egg album released the following year in 1970.

Citing Shinn's influence, Keith Emerson recalls: "Don Shinn was a weird looking guy, really strange. He had a schoolboy's cap on, round spectacles... I just happened to be in the Marquee when he was playing... The audience were all in hysterics.... And I said, 'Who is this guy?' He'd been drinking whisky out of a teaspoon and all kinds of ridiculous things. He'd play an arrangement of the Grieg Concerto, the Brandenburg and all. So my ears perked up....Playing it really well, and he got a fantastic sound from the L-100. But halfway through it he sort of shook the L-100, and the back of it dropped off. Then he got out a screw driver and started making adjustments while he was playing. Everyone was roaring their heads off laughing. So I looked and said 'Hang on a minute! That guy has got something'. I guess seeing Don Shinn made me realize that I'd like to compile an act from what he did. He and Hendrix were controlling influences over the way I developed the stage act side of things".

Coincidentally, Shinn had been playing in a trio with future Uriah Heep bassist Paul Newton and drummer Brian Davison who would eventually work alongside Keith Emerson in The Nice. Paul Newton recalls: "In the 60's I was playing with a guy from The Nice, Brian Davison, and another guy, a keyboard player, who was a real genius. It was a trio, and most of it was really jazzy. This keyboard player was a guy called Don Shinn who went on to play with Dada, which was the forerunner of Vinegar Joe....He used to teach me bass lines on his organ pedals...really technical jazz stuff."

Before his groundbreaking journey into pre-progressive rock territory, Shinn played with a number of mid '60s British beat outfits including The Meddy Evils, The Echoes (backing Dusty Springfield), and The Soul Agents featuring Rod Stewart. After releasing 'Temples With Prophets' in 1969, Shinn showed up on the one and only release by Dada (1970), which also featured vocalist Elkie Brooks and former Jody Grind guitarist Ivan Zagni. Following Dada, Shinn worked with Keith Relf's Renaissance, playing electric piano on the track 'Past Orbits of Dust' from the 1971 album 'Illusion'.

Absolute revelation, premiere on CD ,his debut album (released in March 1969 by the British Columbia EMI entitled 'Temples With Prophets' and in France in the psychedelic cover as 'Don Shinn Takes A Trip') organist Don Shinn and his team recorded a completely instrumental masterpiece the piano and Hammond organ brilliant thin Progressive is developing, it is enclosed in brilliant sound a psychedelic classic rock and jazz-rock color psychedelic guitar trenchant strongly, based on a stable, solid, trouble is playing with a sense of the band by the drum which a slightly more mature version of the Nice and early Brian Auger's Trinity with more than a hint of Edward Grieg i .. Arzachel!

This is the absolutely mandatory for all fans of psych-prog-jazz-rock (or whatever it was called ...) with the authorities Hammond. Perfect sound quality. Additionally CD Record Label Flawed Gems contains
A-Minor Explosion [3:09] 1966 single version released as Don Shinn & The Soul Agents)fantastic,and also answer ,which one the band recorded the first progressive single.

Adamus67



..::TRACK-LIST::..

This CD release is based on French LP (...) This album was released in the U.K. (in different cover) as 'Temples With Prophets'

1. Pits Of Darkness 17:59
2. Temples With Prophets (Including Monophonic Interlude For Pianoforte No. 1) 5:45
3. A Minor Explosion 4:07
4. Jolly Dance 3:35
5. Hearts Of Gladness (Including Monophonic Interlude For Pianoforte No. 2) 10:18

Bonus Track:
6. Don Shinn & The Soul Agents - A-Minor Explosion 3:09


Tracks 1 to 5 original album released March 1969 on Columbia Records
Track 6 Single A-side, 1966 as Don Shinn & The Soul Agents



..::OBSADA::..

Bass - Eric Ford
Drums - Peter Wolf
Electric Guitar - Paul Hodgeson
Organ, Piano - Don Shinn



https://www.youtube.com/watch?v=sP1N6B3pxTg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Absolutna rewelacja! Kompaktowa premiera genialnego, debiutanckiego albumu (wydanego w marcu 1969 przez brytyjską EMI Columbię pod tytułem "Temples With Prophets", a we Francji w psychodelicznej okładce jako "Don Shinn Takes A Trip") organisty Dona Shinna, który wraz zespołem nagrał całkowicie instrumentalny majstersztyk, będący nieco bardziej dojrzałą wersją wczesnych The Nice oraz Brian Auger's Trinity, z więcej niż szczyptą twórczości Edwarda Griega i... Arzachela!

Keith Emerson był wielkim fanem Shinna i właśnie pod jego wpływem zawiązał The Nice! To jest granie z najwyższej półki i prawdę mówiąc to przerażający jest fakt, że jeszcze jakiś czas temu (aż do wydania świetnego, kompilacyjnego CD "Maximum Prog", z otwierającym go utworem "A Minor Explosion") nie miałem pojęcia o istnieniu tego artysty!

To jest rzecz absolutnie obligatoryjna dla wszystkich fanów psych-prog-jazz-rocka (czy jak to tam zwał...) z organami. Perfekcyjna jakość dźwięku. Dodatkowo fantastyczny, singlowy utwór z 1966 roku i zarazem odpowiedź, jaki zespół nagrał pierwszą progresywną (małą) płytę!



Don Shinn is a much neglected figure in the early development of UK prog...This is a high-end gaming and frankly is frightening the fact that half a year ago I had no idea about the existence of this artist!... time it to change

On the earlier 1966 Polydor single version of 'A-Minor Explosion', Shinn can be heard employing an overdriven organ sound, jazzy chord voicings, spooky 'freakout' atmospherics, and, most notably, crashing his reverb springs in precisely the same way that Keith Emerson, Jon Lord, and countless others would eventually do years later. This 1969 remake is not as wildly manic as the 1966 original but more cerebral, and foreshadows the overall playing style and organ tone that would be echoed by Dave Stewart on the first Egg album released the following year in 1970.

Citing Shinn's influence, Keith Emerson recalls: "Don Shinn was a weird looking guy, really strange. He had a schoolboy's cap on, round spectacles... I just happened to be in the Marquee when he was playing... The audience were all in hysterics.... And I said, 'Who is this guy?' He'd been drinking whisky out of a teaspoon and all kinds of ridiculous things. He'd play an arrangement of the Grieg Concerto, the Brandenburg and all. So my ears perked up....Playing it really well, and he got a fantastic sound from the L-100. But halfway through it he sort of shook the L-100, and the back of it dropped off. Then he got out a screw driver and started making adjustments while he was playing. Everyone was roaring their heads off laughing. So I looked and said 'Hang on a minute! That guy has got something'. I guess seeing Don Shinn made me realize that I'd like to compile an act from what he did. He and Hendrix were controlling influences over the way I developed the stage act side of things".

Coincidentally, Shinn had been playing in a trio with future Uriah Heep bassist Paul Newton and drummer Brian Davison who would eventually work alongside Keith Emerson in The Nice. Paul Newton recalls: "In the 60's I was playing with a guy from The Nice, Brian Davison, and another guy, a keyboard player, who was a real genius. It was a trio, and most of it was really jazzy. This keyboard player was a guy called Don Shinn who went on to play with Dada, which was the forerunner of Vinegar Joe....He used to teach me bass lines on his organ pedals...really technical jazz stuff."

Before his groundbreaking journey into pre-progressive rock territory, Shinn played with a number of mid '60s British beat outfits including The Meddy Evils, The Echoes (backing Dusty Springfield), and The Soul Agents featuring Rod Stewart. After releasing 'Temples With Prophets' in 1969, Shinn showed up on the one and only release by Dada (1970), which also featured vocalist Elkie Brooks and former Jody Grind guitarist Ivan Zagni. Following Dada, Shinn worked with Keith Relf's Renaissance, playing electric piano on the track 'Past Orbits of Dust' from the 1971 album 'Illusion'.

Absolute revelation, premiere on CD ,his debut album (released in March 1969 by the British Columbia EMI entitled 'Temples With Prophets' and in France in the psychedelic cover as 'Don Shinn Takes A Trip') organist Don Shinn and his team recorded a completely instrumental masterpiece the piano and Hammond organ brilliant thin Progressive is developing, it is enclosed in brilliant sound a psychedelic classic rock and jazz-rock color psychedelic guitar trenchant strongly, based on a stable, solid, trouble is playing with a sense of the band by the drum which a slightly more mature version of the Nice and early Brian Auger's Trinity with more than a hint of Edward Grieg i .. Arzachel!

This is the absolutely mandatory for all fans of psych-prog-jazz-rock (or whatever it was called ...) with the authorities Hammond. Perfect sound quality. Additionally CD Record Label Flawed Gems contains
A-Minor Explosion [3:09] 1966 single version released as Don Shinn & The Soul Agents)fantastic,and also answer ,which one the band recorded the first progressive single.

Adamus67



..::TRACK-LIST::..

This CD release is based on French LP (...) This album was released in the U.K. (in different cover) as 'Temples With Prophets'

1. Pits Of Darkness 17:59
2. Temples With Prophets (Including Monophonic Interlude For Pianoforte No. 1) 5:45
3. A Minor Explosion 4:07
4. Jolly Dance 3:35
5. Hearts Of Gladness (Including Monophonic Interlude For Pianoforte No. 2) 10:18

Bonus Track:
6. Don Shinn & The Soul Agents - A-Minor Explosion 3:09


Tracks 1 to 5 original album released March 1969 on Columbia Records
Track 6 Single A-side, 1966 as Don Shinn & The Soul Agents



..::OBSADA::..

Bass - Eric Ford
Drums - Peter Wolf
Electric Guitar - Paul Hodgeson
Organ, Piano - Don Shinn



https://www.youtube.com/watch?v=sP1N6B3pxTg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

To czysty, brutalny, kopiący tyłek szwedzki death metal.


3rd album, another masterpiece by one of Sweden's oldest Death Metal bands!! No immitations here, this is the real deal!! SORCERY have their own sound, which is evil, heavy and catchy as hell!!!



..::TRACK-LIST::..

1. Holy Ground 05:16
2. The New Armageddon 05:13
3. Insanity Arise 03:59
4. Dark Waves 05:29
5. Hellstorm 05:16
6. Cleansed by Fire 06:21
7. Mass Murder 03:47
8. The Creator 04:50
9. Black Wings 03:30
10. Garden of Bones 07:27



..::OBSADA::..

Johan Vikholm - Guitars (lead)
Jacob Wiberg - Bass
Paul Johansson - Guitars
Emil Berglin - Drums
Ola Malmström - Vocals



https://www.youtube.com/watch?v=WhN6L8XyCoE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

To czysty, brutalny, kopiący tyłek szwedzki death metal.



3rd album, another masterpiece by one of Sweden's oldest Death Metal bands!! No immitations here, this is the real deal!! SORCERY have their own sound, which is evil, heavy and catchy as hell!!!



..::TRACK-LIST::..

1. Holy Ground 05:16
2. The New Armageddon 05:13
3. Insanity Arise 03:59
4. Dark Waves 05:29
5. Hellstorm 05:16
6. Cleansed by Fire 06:21
7. Mass Murder 03:47
8. The Creator 04:50
9. Black Wings 03:30
10. Garden of Bones 07:27



..::OBSADA::..

Johan Vikholm - Guitars (lead)
Jacob Wiberg - Bass
Paul Johansson - Guitars
Emil Berglin - Drums
Ola Malmström - Vocals



https://www.youtube.com/watch?v=WhN6L8XyCoE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Siadasz, zapinasz pasy i przyjmujesz pieprzone bicie po mordzie jak prawdziwy facet!
Wypluwasz zęby, wycierasz usta, wstajesz i idziesz dalej...



..::TRACK-LIST::..

1. Upon the Altar 04:05
2. Doorways in Crimson Red 03:38
3. Blemish 03:02
4. Sacrificial Blood 03:24
5. Disobedience 03:58
6. Towards Complete Darkness 03:39
7. Sulphurous Fire 03:15
8. Death in Communion 03:33
9. Speculative Fall of the Human Race 04:30



..::OBSADA::..

M. Lobier - Vocals, Guitars, Drums
J. Blandino - Bass



https://www.youtube.com/watch?v=LkWBRN6sD8I



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Siadasz, zapinasz pasy i przyjmujesz pieprzone bicie po mordzie jak prawdziwy facet!
Wypluwasz zęby, wycierasz usta, wstajesz i idziesz dalej...



..::TRACK-LIST::..

1. Upon the Altar 04:05
2. Doorways in Crimson Red 03:38
3. Blemish 03:02
4. Sacrificial Blood 03:24
5. Disobedience 03:58
6. Towards Complete Darkness 03:39
7. Sulphurous Fire 03:15
8. Death in Communion 03:33
9. Speculative Fall of the Human Race 04:30



..::OBSADA::..

M. Lobier - Vocals, Guitars, Drums
J. Blandino - Bass



https://www.youtube.com/watch?v=LkWBRN6sD8I



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



The 12 songs escape the usual genre parameters although clearly defining the band's sound horizons - a balance which alternates modern metal assaults with complex progressive melodies.



..::TRACK-LIST::..

1. Octagon 04:09
2. Hunter 04:24
3. The Artifact 05:17
4. The Seal 04:28
5. Spider 05:36
6. The Knot 01:20
7. Fractal 04:49
8. The Tree 05:15
9. The Godfader 05:36
10. The Comet 05:14
11. The Dance 04:35
12. The Roots 06:00



..::OBSADA::..

Enrico Benvenuto - Guitars
Fabio Colombi - Vocals
Fabio Decovich - Bass
Fausto Massa - Guitars
Enzo Rotondaro - Drums
Demetrio Scopelliti - Guitars



https://www.youtube.com/watch?v=5sKAvfHk2gA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



The 12 songs escape the usual genre parameters although clearly defining the band's sound horizons - a balance which alternates modern metal assaults with complex progressive melodies.



..::TRACK-LIST::..

1. Octagon 04:09
2. Hunter 04:24
3. The Artifact 05:17
4. The Seal 04:28
5. Spider 05:36
6. The Knot 01:20
7. Fractal 04:49
8. The Tree 05:15
9. The Godfader 05:36
10. The Comet 05:14
11. The Dance 04:35
12. The Roots 06:00



..::OBSADA::..

Enrico Benvenuto - Guitars
Fabio Colombi - Vocals
Fabio Decovich - Bass
Fausto Massa - Guitars
Enzo Rotondaro - Drums
Demetrio Scopelliti - Guitars



https://www.youtube.com/watch?v=5sKAvfHk2gA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

Mireya Cecilia Ramona Pantoja Levi (21 października 1943 – 24 lipca 2023), znana lepiej po prostu jako Cecilia lub Cecilia la Incomparable (Niezrównana Cecilia), była chilijską piosenkarką i autorką tekstów, a także członkinią ruchu muzycznego nueva ola. Pantoja była uważana przez niektórych krytyków za największą gwiazdę młodzieżową połowy lat 60. oraz najbardziej wyróżniającą się i wpływową postać ruchu nueva ola. Była córką Fernando Pantojii Rubilara oraz Luisy Levi. Była najmłodszą z rodzeństwa, które tworzyli jej brat Fernando i siostra Marietta. Uczęszczała do liceum w Liceo de Tome. Nazywano ją po prostu Cecilia - tak nazywała ją zawsze rodzina i przyjaciele. Zaczęła śpiewać pod koniec lat 50. w zespole Los de Tome, melodyjnym kwartecie, który pierwotnie został założony przez trzech braci Gonzalez. Nazwa zespołu pochodziła od miasta, z którego wywodzili się jego członkowie.

Title: La Incomparable Cecilia

Artist: Cecilia

Country: Chile

Year: 1964

Genre: Latin

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

...( AlbumList )...

1. Bano De Mar A Medianoche / Ultimo Baile (1964)
2. Es La Nostalgia / Dilo Calladito (1964)
3. La Incomparable (1965)
4. La Incomparable Cecilia (1995)

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Matia Bazar - The Platinum Collection (3 CD BOX)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Matia Bazar
Album................: The Platinum Collection
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 2007
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 66 - 71 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: EMI

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Matia Bazar - Solo Tu [03:28]
2. Matia Bazar - Per Un'ora D'amore [03:56]
3. Matia Bazar - Tu Semplicitŕ [04:16]
4. Matia Bazar - C'č Tutto Un Mondo Intorno [04:20]
5. Matia Bazar - Stasera Che Sera [03:22]
6. Matia Bazar - Mister Mandarino [03:40]
7. Matia Bazar - E Dirsi Ciao [04:48]
8. Matia Bazar - Cavallo Bianco [04:56]
9. Matia Bazar - Playboy [03:38]
10. Matia Bazar - Oggi Per Te [04:25]
11. Matia Bazar - Se [03:53]
12. Matia Bazar - Io, Matia [03:09]
13. Matia Bazar - Per Un Minuto E Poi... [05:41]
14. Matia Bazar - E' Magia [04:41]
15. Matia Bazar - Che Male Fa [03:54]
16. Matia Bazar - Non E' Poi Tanto Male [03:35]
17. Matia Bazar - Ma Perchč [03:24]

Playing Time.........: 01:09:14
Total Size...........: 456,51 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Matia Bazar - Vacanze Romane [04:13]
2. Matia Bazar - Il Tempo Del Sole [04:33]
3. Matia Bazar - Aristocratica [04:55]
4. Matia Bazar - Fantasia [04:12]
5. Matia Bazar - Elettrochoc [04:48]
6. Matia Bazar - Sulla Scia [04:55]
7. Matia Bazar - Palestina [04:16]
8. Matia Bazar - Italian Sinfonia [04:19]
9. Matia Bazar - Angelina [04:51]
10. Matia Bazar - Una Persona Normale [05:00]
11. Matia Bazar - Io Ti Voglio Adesso [05:02]
12. Matia Bazar - Il Video Sono Io [03:54]
13. Matia Bazar - Cercami Ancora [04:05]
14. Matia Bazar - Carmen [04:34]
15. Matia Bazar - Passa La Voglia [04:14]
16. Matia Bazar - Souvenir [04:36]

Playing Time.........: 01:12:33
Total Size...........: 483,87 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 3
---------------------------------------------------------------------

1. Matia Bazar - Ti Sento [04:14]
2. Matia Bazar - Via Col Vento [04:50]
3. Matia Bazar - Noi [05:06]
4. Matia Bazar - Mi Manchi Ancora [05:28]
5. Matia Bazar - Aria [05:19]
6. Matia Bazar - Dieci Piccoli Indiani [04:42]
7. Matia Bazar - Vaghe Stelle Dell'orsa [03:48]
8. Matia Bazar - Stringimi [05:17]
9. Matia Bazar - Besame [04:42]
10. Matia Bazar - Cuore Irlandese [05:56]
11. Matia Bazar - La Prima Stella Della Sera [04:30]
12. Matia Bazar - Da Qui A... [04:01]
13. Matia Bazar - Amami [04:03]
14. Matia Bazar - Nell'era Delle Automobili [04:28]
15. Matia Bazar - I Feel You (Ti Sento) [04:19]

Playing Time.........: 01:10:50
Total Size...........: 510,90 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Pet Shop Boys - The very best of the singles
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Pet Shop Boys
Album................: The very best of the singles
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 2001
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.3.1 20141125
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 65 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Pet Shop Boys - West End Girls [04:01]
2. Pet Shop Boys - Love comes quickly [04:18]
3. Pet Shop Boys - Opportunities (let's make lost of money)[03:38]
4. Pet Shop Boys - Suburbia [04:04]
5. Pet Shop Boys - It's a sin [05:01]
6. Pet Shop Boys - What have I done to deserve this? [04:20]
7. Pet Shop Boys - Rent [03:34]
8. Pet Shop Boys - Always on my mind [03:55]
9. Pet Shop Boys - Heart [04:17]
10. Pet Shop Boys - Domino dancing [04:18]
11. Pet Shop Boys - Left to my own devices [04:47]
12. Pet Shop Boys - So hard [04:00]
13. Pet Shop Boys - Being boring [04:52]
14. Pet Shop Boys - Where the streets have no name (I can't take my eyes off you)[04:32]
15. Pet Shop Boys - Jealousy [04:16]
16. Pet Shop Boys - DJ culture [04:15]
17. Pet Shop Boys - Was it worth it? [04:23]

Playing Time.........: 01:12:39
Total Size...........: 478,76 MB

...( Info )...

Artist...............: Mike Oldfield
Album................: Man On The Rocks (Deluxe Edition)
Genre................: Alternativa e indie
Year.................: 2014
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. Mike Oldfield - Sailing
002. Mike Oldfield - Moonshine
003. Mike Oldfield - Man On The Rocks
004. Mike Oldfield - Castaway
005. Mike Oldfield - Minutes
006. Mike Oldfield - Dreaming In The Wind
007. Mike Oldfield - Nuclear
008. Mike Oldfield - Chariots
009. Mike Oldfield - Following The Angels
010. Mike Oldfield - Irene
011. Mike Oldfield - I Give Myself Away
012. Mike Oldfield - Sailing (Instrumental)
013. Mike Oldfield - Moonshine (Instrumental)
014. Mike Oldfield - Man On The Rocks (Instrumental)
015. Mike Oldfield - Castaway (Instrumental)
016. Mike Oldfield - Minutes (Instrumental)
017. Mike Oldfield - Dreaming In The Wind (Instrumental)
018. Mike Oldfield - Nuclear (Instrumental)
019. Mike Oldfield - Chariots (Instrumental)
020. Mike Oldfield - Following The Angels (Instrumental)
021. Mike Oldfield - Irene (Instrumental)
022. Mike Oldfield - I Give Myself Away (Instrumental)