..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Smokie - The Very Best Of (Remastered)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Smokie
Album................: The Very Best Of (Remastered)
Genre................: Pop, Rock
Source...............: WEB
Year.................: 2021
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 76 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Gold Records

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Smokie - Who the F*** Is Alice [03:34]
2. Smokie - Lay Back in the Arms of Someone [04:23]
3. Smokie - You're so Different Tonight [03:34]
4. Smokie - If You Think You Know How to Love Me [03:57]
5. Smokie - Arms of Mary [03:34]
6. Smokie - Take Good Care of My Baby [03:29]
7. Smokie - Don't Play Your Rock 'n' Roll to Me [03:30]
8. Smokie - Living Next Door to Alice [03:35]
9. Smokie - Needles and Pins [02:51]
10. Smokie - Don't Play That Game with Me [04:02]
11. Smokie - Wild Wild Angels [04:27]
12. Smokie - Naked Love - Baby Love Me [04:24]
13. Smokie - Oh Carol [03:37]
14. Smokie - It's Your Life [03:35]
15. Smokie - For a Few Dollars More [03:58]
16. Smokie - Bang Bang - the Race Is On [03:56]
17. Smokie - Surfin' [03:17]
18. Smokie - Something's Been Making Me Blue [02:58]
19. Smokie - I'll Meet You at Midnight [03:21]

Playing Time.........: 01:10:11
Total Size...........: 535,32 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Pink Floyd – Animals - The High Resolution Remasters (4 CD)
(Deluxe Edition, Limited Edition)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Pink Floyd
Album................: Animals
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2017
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 57 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: The Archives Records & Tapes

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
Animals - Alternate Versions
---------------------------------------------------------------------

1. Pink Floyd - Pigs On The Wing Parts 1 & 2 [03:24]
2. Pink Floyd - Dogs [13:25]
3. Pink Floyd - Pigs (Three Different Ones) [11:28]
4. Pink Floyd - Sheep [10:29]
5. Pink Floyd - Pigs (Single Mix) [04:07]
6. Pink Floyd - Sheep - Sound Effects [00:39]
7. David Gilmour - David Gilmour Radio Interview [29:42]
8. Pink Floyd - Radio Comercial [01:02]

Playing Time.........: 01:14:19
Total Size...........: 422,89 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
Animals - High Resolution Remaster & Bonus Material
---------------------------------------------------------------------

1. Pink Floyd - Pigs On The Wing (Part One) [01:25]
2. Pink Floyd - Dogs [17:04]
3. Pink Floyd - Pigs (Three Different Ones) [11:21]
4. Pink Floyd - Sheep [10:24]
5. Pink Floyd - Pigs On The Wing (Part Two) [01:27]
6. Redbeard - In The Studio With Redbeard - Interview [23:57]
7. Roger Waters - Roger Waters Interview [13:46]

Playing Time.........: 01:19:27
Total Size...........: 406,74 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 3 - Animals In Concert
Live at the Pavillon de Paris, France, 25/02/1977
---------------------------------------------------------------------

1. Pink Floyd - Sheep [11:34]
2. Pink Floyd - Pigs On The Wing (Part 1) [01:51]
3. Pink Floyd - Dogs [18:24]
4. Pink Floyd - Pigs On The Wing (Part 2) [02:23]
5. Pink Floyd - Pigs (Three Different Ones) [17:04]

Playing Time.........: 51:18
Total Size...........: 335,49 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 4 - Animals In Concert
Live at the Oakland Coliseum, USA, 09/05/1977
---------------------------------------------------------------------

1. Pink Floyd - Sheep [11:14]
2. Pink Floyd - Pigs On The Wing (Part 1) [02:13]
3. Pink Floyd - Dogs [18:31]
4. Pink Floyd - Pigs On The Wing (Part 2) [02:26]
5. Pink Floyd - Pigs (Three Different Ones) [17:47]

Playing Time.........: 52:13
Total Size...........: 365,15 MB

...( Info )...

Artist: Kasia Lesing
Album: Wielki błękit
Country: PL
Genre: Dance
Release: 1995
Duration: 00:48:29
Format/Codec: FLAC
Rip type: Tracks + front, booklet & CD cover (jpg)
Audio bitrate: Lossless
Bit depth: 16 Bit/44.1 kHz
Size: 360 mb


...( Opis )...

Katarzyna Lesing (znana również jako Kate Lesing) to wokalistka, która na początku swojej działalności artystycznej współpracowała z zespołem Top One, nagrywając gościnne wokale na ich płyty. Praca u boku perkusisty i menadżera Top One - Macieja Jamroza - po czasie przeniosła się również na solową działalność Kasi. To właśnie Maciej Jamroz jest nie tylko samodzielnym autorem muzyki do dziewięciu (z jedenastu) utworów wypełniających debiutancki album wokalistki, ale jest także producentem całości.

Krążek utrzymany jest w charakterystycznym dla epoki gatunku Power Dance. Autorami słów są m.in. popularni wówczas tekściarze - Janusz Kondratowicz i Jacek Skubikowski. Album wydany przez Magic Records na licencji Jam Records do dziś nie doczekał się żadnego wznowienia - ani w formie nośnika, ani cyfrowo. Jeden z pokaźnej wciąż liczby polskich białych kruków.


...( TrackList )...

1. Wielki błękit
2. Daj mi trochę siebie
3. Serce jeszcze śpi
4. Z daleka kocham Cię
5. Wielki ogień
6. Świat zza grubych szyb
7. Trzeba żyć
8. Nie zostawiaj mnie
9. Po drugiej stronie
10. Szminka i tusz
11. Do You Wanna Stay - CD bonus

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Nie wiem czy pamiętacie, ale drugi album Varnheim w przededniu premiery otrzymał tutaj ode mnie kilka ciepłych słów. Widać nie tylko mi ich granie przypadło do gustu, bo chłopaki w końcu znaleźli konkretny label chętny do wydania ich nagrań. „Void” to album numer trzy, będący systematycznym rozwijaniem stylu zapoczątkowanego na debiucie. O ile poprzednik dość mocno nasączony był inspiracjami Mgłą, to tym razem Mazowszanie do charakterystycznego, chłodnego i melodyjnego riffowania dodali jakby więcej od siebie. Nie znaczy to, że melodii rodem z „Exercises in Futility” nie ma tu wcale. One są, i to w każdym z czterech utworów, jednak już nie tak nachalne, stanowiące tym razem bardzo zgrabny dodatek. Czego zatem na tym albumie więcej? Przede wszystkim różnorodności. Kompozycje Varnheim są dość długie, bo trwające około dziesięciu minut, i naprawdę sporo się w nich dzieje. Nie tylko pod względem różnicowania tempa, wahającego się od szybkich, blastujących fragmentów po niemal doomowe, nostalgiczne zwolnienia. Muzycy udanie równoważą dawkowanie francuskiej trucizny spod znaku zagrywek dysonansowych, z prostolinijnym, bezlitosnym atakiem a’la Marduk. Ponadto przewijające się tutaj harmonie niezwykle zgrabnie się przeplatają i płynnie przechodzą z jednej w drugą, utrzymując jednocześnie niezmiennie wysoki poziom napięcia. Może znów niepotrzebnie rzucam nasuwającymi mi się na myśl nazwami, ale nowy materiał Varnheim ma w sobie także coś z Manbryne czy Cursebinder, i to zarówno czysto muzycznie, jak i pod względem tworzonego klimatu. Może dlatego, że podobnie jak wymienieni, nie trzyma się sztywno jednego stylu, a umiejętnie pobiera nauki od kilku profesorów. To sprawia, że „Void” jest albumem wieloodcieniowym, a jednocześnie zwartym i spójnym.

Ponadto sporą jego zaletą jest produkcja. Dość przejrzysta, by nic nie ginęło w zakamarkach, a jednocześnie odpowiednio zimna i szorstka. In plus oceniłbym też wokale (a śpiewane jest po angielsku i po naszemu), agresywne i ekspresyjne. Im dłużej słucham tych nagrań, tym głębiej wbijają mi się w głowę, co świadczy, że „Void” to typowy „grower”, album, którego nie odstawi się na półkę po dwóch / trzech rundach, bo dopiero wtedy zaczyna żreć i wciągać. A naprawdę ma ku temu sporo argumentów, i jest na nim co eksplorować. Dla każdego maniaka polskiego black metalu nowy Varnheim to pozycja obowiązkowa. Może jeszcze nie z tej najwyższej półki, ale jako iż tendencję chłopaki mają wzrostową, to kto wie co będzie następnym razem. Wiele im nie brakuje.

jesusatan



https://www.youtube.com/watch?v=eNfFqXLi05g



Polish Varnheim is one of many bands that I have recently discovered. Their newest album, "Void", is a solid piece of black metal that stands out for its gripping atmosphere, powerful vocals, and much more.

It comes as no surprise that Varnheim paints a nihilistic, depressing atmosphere, reflected both in the music and the lyrics. The pattern for all four songs in this album is rather simple; once in a while, they slow down only to hit you hard with aggressive tremolo picking riffs and powerful vocals done by Patryk Włódarczyk. The melodies are very memorable, for example, in the opener, "Vengeance". Of course, it is not only the case in this particular song, these can be found throughout the whole album. Coming back to the pattern mentioned before, the slower, maybe mid-tempo moments are those that contribute the most to the atmosphere; they even help you "drown" in that void. The more I listened to this album, the more I found myself "drowning", to be honest. The peak moment of it was when the hypnotizing melody in "Downwards" was playing. Another moment that I found worth mentioning in that song was the speech of Robert Oppenheimer. I was quite perplexed when I heard it once again. Small thing, but as it is said, the devil dwells in the details. Overall, the void that Varnheim mentioned in the album title, in fact, exists.

If anyone had read my reviews before, they would have known that I adore the idea of guitar solos in black metal. In this album, these can also be found in "Onwards" and "Inwards". To be honest, taking the depressing atmosphere into account, I wouldn't imagine making any for it. Nevertheless, Varnheim managed to sneak these perfectly. They never become overly melodic, and that's the huge plus of the album. The riffs are similar to each other in style, but each one is different. They are not anything that will change the history of metal, but they are of very good quality for sure. As said before, the melody and tempo changes, which is by no means boring. Sometimes we hear pick slides, sometimes tremolo picking, and sometimes more melodic guitar playing.

As for vocals, these might be a bit monotonous, with one exception at the end of "Inwards", when the words are spoken, and in "Downwards", when at one point vocals echo. Nonetheless, they are high-quality, and to be honest, I can't imagine shrieks fitting the kind of music Varnheim plays. Drums are pretty sophisticated, which is not heard on the first listen. I am not a drummer, but I believe the whole drum kit seems to have been put to good use on this album. Lyrically, two songs are in English and two in Polish. As a Polish native speaker, these Polish ones might have been inspired by Mgła, because in "Inwards" there are terms from Greek mythology, and the first verse of "Downwards" is a bit of the Bible inversion, as in "Exercises in Futility V", though Mgła's version used English lyrics. Despite that and opinions that Varnheim is a clone of Mgła, it doesn't change my perspective of this album.

To sum up, Varnheim's third full-length is a very enjoyable modern black metal album that carries great atmosphere, good instrumental playing, and is worth listening to. If you enjoy long black metal songs, these four, ranging from 9 to 14 minutes, are for you.

SzejkElRopa



..::TRACK-LIST::..

1. Vengeance 09:46
2. Onwards 09:09
3. Inwards 10:00
4. Downwards 13:14



..::OBSADA::..

Patryk Włódarczyk - Vocals, Guitars
Mateusz Waśkiewicz - Guitars
Wojciech Gąsiorowski - Bass
Paweł Duda - Drums



https://www.youtube.com/watch?v=Qk0fThz0Eeg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Nie wiem czy pamiętacie, ale drugi album Varnheim w przededniu premiery otrzymał tutaj ode mnie kilka ciepłych słów. Widać nie tylko mi ich granie przypadło do gustu, bo chłopaki w końcu znaleźli konkretny label chętny do wydania ich nagrań. „Void” to album numer trzy, będący systematycznym rozwijaniem stylu zapoczątkowanego na debiucie. O ile poprzednik dość mocno nasączony był inspiracjami Mgłą, to tym razem Mazowszanie do charakterystycznego, chłodnego i melodyjnego riffowania dodali jakby więcej od siebie. Nie znaczy to, że melodii rodem z „Exercises in Futility” nie ma tu wcale. One są, i to w każdym z czterech utworów, jednak już nie tak nachalne, stanowiące tym razem bardzo zgrabny dodatek. Czego zatem na tym albumie więcej? Przede wszystkim różnorodności. Kompozycje Varnheim są dość długie, bo trwające około dziesięciu minut, i naprawdę sporo się w nich dzieje. Nie tylko pod względem różnicowania tempa, wahającego się od szybkich, blastujących fragmentów po niemal doomowe, nostalgiczne zwolnienia. Muzycy udanie równoważą dawkowanie francuskiej trucizny spod znaku zagrywek dysonansowych, z prostolinijnym, bezlitosnym atakiem a’la Marduk. Ponadto przewijające się tutaj harmonie niezwykle zgrabnie się przeplatają i płynnie przechodzą z jednej w drugą, utrzymując jednocześnie niezmiennie wysoki poziom napięcia. Może znów niepotrzebnie rzucam nasuwającymi mi się na myśl nazwami, ale nowy materiał Varnheim ma w sobie także coś z Manbryne czy Cursebinder, i to zarówno czysto muzycznie, jak i pod względem tworzonego klimatu. Może dlatego, że podobnie jak wymienieni, nie trzyma się sztywno jednego stylu, a umiejętnie pobiera nauki od kilku profesorów. To sprawia, że „Void” jest albumem wieloodcieniowym, a jednocześnie zwartym i spójnym.

Ponadto sporą jego zaletą jest produkcja. Dość przejrzysta, by nic nie ginęło w zakamarkach, a jednocześnie odpowiednio zimna i szorstka. In plus oceniłbym też wokale (a śpiewane jest po angielsku i po naszemu), agresywne i ekspresyjne. Im dłużej słucham tych nagrań, tym głębiej wbijają mi się w głowę, co świadczy, że „Void” to typowy „grower”, album, którego nie odstawi się na półkę po dwóch / trzech rundach, bo dopiero wtedy zaczyna żreć i wciągać. A naprawdę ma ku temu sporo argumentów, i jest na nim co eksplorować. Dla każdego maniaka polskiego black metalu nowy Varnheim to pozycja obowiązkowa. Może jeszcze nie z tej najwyższej półki, ale jako iż tendencję chłopaki mają wzrostową, to kto wie co będzie następnym razem. Wiele im nie brakuje.

jesusatan



https://www.youtube.com/watch?v=eNfFqXLi05g



Polish Varnheim is one of many bands that I have recently discovered. Their newest album, "Void", is a solid piece of black metal that stands out for its gripping atmosphere, powerful vocals, and much more.

It comes as no surprise that Varnheim paints a nihilistic, depressing atmosphere, reflected both in the music and the lyrics. The pattern for all four songs in this album is rather simple; once in a while, they slow down only to hit you hard with aggressive tremolo picking riffs and powerful vocals done by Patryk Włódarczyk. The melodies are very memorable, for example, in the opener, "Vengeance". Of course, it is not only the case in this particular song, these can be found throughout the whole album. Coming back to the pattern mentioned before, the slower, maybe mid-tempo moments are those that contribute the most to the atmosphere; they even help you "drown" in that void. The more I listened to this album, the more I found myself "drowning", to be honest. The peak moment of it was when the hypnotizing melody in "Downwards" was playing. Another moment that I found worth mentioning in that song was the speech of Robert Oppenheimer. I was quite perplexed when I heard it once again. Small thing, but as it is said, the devil dwells in the details. Overall, the void that Varnheim mentioned in the album title, in fact, exists.

If anyone had read my reviews before, they would have known that I adore the idea of guitar solos in black metal. In this album, these can also be found in "Onwards" and "Inwards". To be honest, taking the depressing atmosphere into account, I wouldn't imagine making any for it. Nevertheless, Varnheim managed to sneak these perfectly. They never become overly melodic, and that's the huge plus of the album. The riffs are similar to each other in style, but each one is different. They are not anything that will change the history of metal, but they are of very good quality for sure. As said before, the melody and tempo changes, which is by no means boring. Sometimes we hear pick slides, sometimes tremolo picking, and sometimes more melodic guitar playing.

As for vocals, these might be a bit monotonous, with one exception at the end of "Inwards", when the words are spoken, and in "Downwards", when at one point vocals echo. Nonetheless, they are high-quality, and to be honest, I can't imagine shrieks fitting the kind of music Varnheim plays. Drums are pretty sophisticated, which is not heard on the first listen. I am not a drummer, but I believe the whole drum kit seems to have been put to good use on this album. Lyrically, two songs are in English and two in Polish. As a Polish native speaker, these Polish ones might have been inspired by Mgła, because in "Inwards" there are terms from Greek mythology, and the first verse of "Downwards" is a bit of the Bible inversion, as in "Exercises in Futility V", though Mgła's version used English lyrics. Despite that and opinions that Varnheim is a clone of Mgła, it doesn't change my perspective of this album.

To sum up, Varnheim's third full-length is a very enjoyable modern black metal album that carries great atmosphere, good instrumental playing, and is worth listening to. If you enjoy long black metal songs, these four, ranging from 9 to 14 minutes, are for you.

SzejkElRopa



..::TRACK-LIST::..

1. Vengeance 09:46
2. Onwards 09:09
3. Inwards 10:00
4. Downwards 13:14



..::OBSADA::..

Patryk Włódarczyk - Vocals, Guitars
Mateusz Waśkiewicz - Guitars
Wojciech Gąsiorowski - Bass
Paweł Duda - Drums



https://www.youtube.com/watch?v=Qk0fThz0Eeg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

"Ulfven" to ósmy, pełny album szwedów z Ereb Altor. Zakładam, że wszystkim, którym gra w duszy epicki Viking Metal z elementami Black Metalu, osadzony w skandynawskiej mitologii zespół jest dobrze znany, a przynajmniej kojarzony. Z racji tego, że już za niecałe dwa miesiące pojawi się kolejny ich album, postanowiłem przypomnieć jego poprzednika.
"Ulfven" to kolejna porcja podniosłych, nordyckich klimatów, w których znajdują swe odbicie echa starego, dobrego Bathory z czasów nie tylko takich klasycznych płyt jak "Blood Fire Death", "Hammerheart" oraz "Twilight of the Gods", ale również "Nordland". To te dźwięki wiodą prym na tym albumie (podobnie jak ma to miejsce na wcześniejszych ich płytach), ale mamy tu również miejscami nieznaczne naleciałości Doom Metalowe czy Black, a nawet Death Metalowe spod znaku Dissection oraz Unanimated. Ładnie to ze sobą współgra, tworząc majestatyczny muzyczny pejzaż o zarówno złowieszczym, jak i epickim, potężnym wydźwięku. Istotny jest tu bardzo wokal Cristera Olssona, który raz uderza w estetykę i manierę podobną do tej, w jakiej poruszał się Quorthon czy Garm z Ulver (w tych czystych, mocnych odsłonach), a w innych utworach potrafi wydać z siebie bardziej demoniczne wokale podobne tym, które reprezentował chociażby Jon Nodtveidt. Wszystko to zależy od utworu, jego klimatu i charakteru, a różnorodności tutaj pod dostatkiem. Płycie nie brakuje świetnej pracy gitar i sekcji rytmicznej, jak i klimatu budowanego nie tylko przez recytowany na początku fragment Voluspy, ale również klawiszowe tła (w stosunku do innych płyt grupy jest ich tu najwięcej) oraz genialne teksty zbudowane na skandynawskich mitach i wierzeniach. Wszystkie te cechy budują siłę "Ulfven" i sprawiają, że w Viking Metalowej estetyce jest to jedna z najlepszych płyt, jakie pojawiły się w ostatnich latach, z całą pewnością nie wypada przejść obok niej obojętnie. Śmiem twierdzić, iż w swojej dziedzinie Ereb Altor prześciga konkurencję. Z niecierpliwością czekam na ich nową płytę!

Przemysław Bukowski


Ereb Altor is a Swedish band that was formed in 2003 by members of the epic doom metal outfit Forlorn (who have since switched their moniker to Isole). The band’s first albums were lauded for their seamless weaving of the Viking era of Bathory with traditional epic doom metal. With their third album, “Gastrike”, and it’s follow up, “Fire Meets Ice”, Ereb Altor abandoned the trappings of epic doom for a more black metal influenced sound. “Nattramn”, the band’s fifth full length album, released in 2015, continued in that vein, focusing on merging their epic Viking metal with cold black metal atmospherics, but overall it seemed to be a darker album than before.

That brings us to 2017, and the release of Ereb Altor’s magnus opus yet, “Ulfven”! Bathory, but also hidden Swedish folk melodies, remain the band’s largest influence, which is quite evident with the adventurous pacing, crunchy riffs and frequent epic clean vocals. The album mixes between heavy handed segments of galloping riffs and crashing percussion, and more nuanced melodies driven forth by a wall of keyboard notes. It’s that essence of balance that makes this album work so well, backed up by a very powerful production.

The clean vocal melodies sound stronger and more confident this time around and the harsh and raspy roars are more furious and raging. The band leans on the airy keyboard passages a little more than before, but it adds a more melodic flare to the slower passages. The majority of the album focuses on Quorthon inspired riffing, with its thick power chords and thundering percussion mixed with an airy keyboard backdrop that brings to mind “Hammerheart” and “Twilight of the Gods”. The previously mentioned black metal influences work their way in here and there, but the focus remains on Bathory-ish epicness and heaviness.

It’s pretty clear at this point that Ereb Altor isn’t keen to return to the sounds of the first two albums, but the music on “Ulfven” proves that the band is really blazing their own trail. Sure, they still sound a bit like Bathory, but it comes through revelry and nostalgia rather than the blatant aping of Quorthon.



"Ulfven" is the eighth, full-length album of the Swedes from Ereb Altor. I assume that to everyone who listens to the epic Viking Metal with elements of Black Metal, embedded in Scandinavian mythology, the band is well known, or at least associated. Due to the fact that in less than two months a new album will appear, I decided to recall its predecessor.
"Ulfven" is another portion of lofty, Nordic climates, in which echoes of old good Bathory from the times of not only classic albums such as "Blood Fire Death", "Hammerheart" and "Twilight of the Gods", but also "Nordland" are reflected. These sounds are the most important part of the album (as it was on their previous attempts as well), but we also have here some small accretions of Doom and Black Metal, and even Death Metal similar to Dissection and Unanimated. It fits together nicely and creates a powerful musical landscape with both an ominous and epic, powerful overtone. Very important are the vocals of Crister Olsson, who once struck at the aesthetics and mannerism similar to the ones which Quorthon or Garm from Ulver used (that clean, strong manner), and in other songs he performs more demonic vocals similar to those represented by Jon Nodtveidt for example. It all depends on the composition, its climate and character, and there is no lack of diversity here. The album is full of great guitars and strong rhythm section, as well as the climate built not only by the fragment of Voluspa recited at the beginning, but also keyboard backgrounds (in comparison to other releases by them here we can their strongest appearance) and awesome lyrics based on Scandinavian myths and beliefs. All these features build the strength of "Ulfven" and make it among Viking Metal aesthetics one of the best albums that have appeared in recent years, certainly you should not pass by it indifferently. I dare say that in their genre Ereb Altor outperforms the competition. I am really looking forward to hearing their new album!

Przemysław Bukowski


Ereb Altor always promises one thing with each release: epic, folk-blended metal inspired by Norse legends. Ulfven shakes things up with a "wolf" theme in its lyrics and art. Rite of Kraka, Ulfven, and Wolfcurse all deliver with majestic riffs and some of the best vocal work from the band. Beyond the inspiration drawn from wolves, the opening reading of Voluspa builds the atmosphere before exploding into En synd svart som sot. Sharp riffs and pounding drums burst from the graceful tongue reciting Voluspa, setting up the rest of the album.

Perhaps the biggest (and longest) highlight of the album is Bloodline. Its lyrics are very grounded for Ereb Altor - a man wishes to carry on his father's legacy and make him proud. While it does retain the Norse mythological themes in its lyrics, it's probably the most emotionally relatable song Ereb Altor has released. Aside from the well sung lyrics, Bloodline's epic riffs ring throughout the ten-and-a-half track to give it the titanic feeling this juggernaut deserves.

While Ereb Altor's songwriting style is one of their biggest strengths (riffs largely composed of sustained notes while a choir or keyboard helps fill in the space), it does get slightly repetitive. However, when they break away and get into some real shredding (like in the bridge of Av blod ar jag kommen) the monotony is shattered. The album definitely incorporates keyboards more than previous titles. Guitars remain high in the mix, keeping everything hard and heavy, and the keys only help to create the grandiose power felt in Ulfven's songs. In addition to adding in more keyboard, Ereb Altor seems to have tapped to black metal a touch further with this album and its cutting bridges.

This is perhaps the most well composed Ereb Altor album in six years thanks to its added keyboards, good blend of epic and more traditional riffs, and the vocals being arguably the best ever laced on an Ereb Altor album. Bloodline is the highlight track, and the lead in of Voluspa into En syn svart som sot make for a destructive opening to one of the best Viking metal albums in many years.

Attema



..::TRACK-LIST::..

1. Völuspá 2:12
Translated By [Lyrics From Poetiska Eddan Translated By] - Erik Brate

2. En Synd Svart Som Sot 6:59
3. Av Blod Är Jag Kommen 7:07
4. The Rite Of Kraka 5:12
5. Ulfven 5:41
6. Wolfcurse 6:09
7. Gleipnir 5:18
8. Bloodline 10:34

Bonus Tracks:
9. One With The Dark 5:28
10. The Ghost 4:49
11. The Loss Of Light 5:18



..::OBSADA::..

Drums, Keyboards - Tord
Guitar [Guitars], Vocals - Ragnar
Lead Vocals, Guitar [Guitars], Keyboards - Mats
Bass, Vocals - Mikael

Voice - Maria Innerman (tracks: 1)



https://www.youtube.com/watch?v=UNCb4jFf9Ac


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

"Ulfven" to ósmy, pełny album szwedów z Ereb Altor. Zakładam, że wszystkim, którym gra w duszy epicki Viking Metal z elementami Black Metalu, osadzony w skandynawskiej mitologii zespół jest dobrze znany, a przynajmniej kojarzony. Z racji tego, że już za niecałe dwa miesiące pojawi się kolejny ich album, postanowiłem przypomnieć jego poprzednika.
"Ulfven" to kolejna porcja podniosłych, nordyckich klimatów, w których znajdują swe odbicie echa starego, dobrego Bathory z czasów nie tylko takich klasycznych płyt jak "Blood Fire Death", "Hammerheart" oraz "Twilight of the Gods", ale również "Nordland". To te dźwięki wiodą prym na tym albumie (podobnie jak ma to miejsce na wcześniejszych ich płytach), ale mamy tu również miejscami nieznaczne naleciałości Doom Metalowe czy Black, a nawet Death Metalowe spod znaku Dissection oraz Unanimated. Ładnie to ze sobą współgra, tworząc majestatyczny muzyczny pejzaż o zarówno złowieszczym, jak i epickim, potężnym wydźwięku. Istotny jest tu bardzo wokal Cristera Olssona, który raz uderza w estetykę i manierę podobną do tej, w jakiej poruszał się Quorthon czy Garm z Ulver (w tych czystych, mocnych odsłonach), a w innych utworach potrafi wydać z siebie bardziej demoniczne wokale podobne tym, które reprezentował chociażby Jon Nodtveidt. Wszystko to zależy od utworu, jego klimatu i charakteru, a różnorodności tutaj pod dostatkiem. Płycie nie brakuje świetnej pracy gitar i sekcji rytmicznej, jak i klimatu budowanego nie tylko przez recytowany na początku fragment Voluspy, ale również klawiszowe tła (w stosunku do innych płyt grupy jest ich tu najwięcej) oraz genialne teksty zbudowane na skandynawskich mitach i wierzeniach. Wszystkie te cechy budują siłę "Ulfven" i sprawiają, że w Viking Metalowej estetyce jest to jedna z najlepszych płyt, jakie pojawiły się w ostatnich latach, z całą pewnością nie wypada przejść obok niej obojętnie. Śmiem twierdzić, iż w swojej dziedzinie Ereb Altor prześciga konkurencję. Z niecierpliwością czekam na ich nową płytę!

Przemysław Bukowski


Ereb Altor is a Swedish band that was formed in 2003 by members of the epic doom metal outfit Forlorn (who have since switched their moniker to Isole). The band’s first albums were lauded for their seamless weaving of the Viking era of Bathory with traditional epic doom metal. With their third album, “Gastrike”, and it’s follow up, “Fire Meets Ice”, Ereb Altor abandoned the trappings of epic doom for a more black metal influenced sound. “Nattramn”, the band’s fifth full length album, released in 2015, continued in that vein, focusing on merging their epic Viking metal with cold black metal atmospherics, but overall it seemed to be a darker album than before.

That brings us to 2017, and the release of Ereb Altor’s magnus opus yet, “Ulfven”! Bathory, but also hidden Swedish folk melodies, remain the band’s largest influence, which is quite evident with the adventurous pacing, crunchy riffs and frequent epic clean vocals. The album mixes between heavy handed segments of galloping riffs and crashing percussion, and more nuanced melodies driven forth by a wall of keyboard notes. It’s that essence of balance that makes this album work so well, backed up by a very powerful production.

The clean vocal melodies sound stronger and more confident this time around and the harsh and raspy roars are more furious and raging. The band leans on the airy keyboard passages a little more than before, but it adds a more melodic flare to the slower passages. The majority of the album focuses on Quorthon inspired riffing, with its thick power chords and thundering percussion mixed with an airy keyboard backdrop that brings to mind “Hammerheart” and “Twilight of the Gods”. The previously mentioned black metal influences work their way in here and there, but the focus remains on Bathory-ish epicness and heaviness.

It’s pretty clear at this point that Ereb Altor isn’t keen to return to the sounds of the first two albums, but the music on “Ulfven” proves that the band is really blazing their own trail. Sure, they still sound a bit like Bathory, but it comes through revelry and nostalgia rather than the blatant aping of Quorthon.



"Ulfven" is the eighth, full-length album of the Swedes from Ereb Altor. I assume that to everyone who listens to the epic Viking Metal with elements of Black Metal, embedded in Scandinavian mythology, the band is well known, or at least associated. Due to the fact that in less than two months a new album will appear, I decided to recall its predecessor.
"Ulfven" is another portion of lofty, Nordic climates, in which echoes of old good Bathory from the times of not only classic albums such as "Blood Fire Death", "Hammerheart" and "Twilight of the Gods", but also "Nordland" are reflected. These sounds are the most important part of the album (as it was on their previous attempts as well), but we also have here some small accretions of Doom and Black Metal, and even Death Metal similar to Dissection and Unanimated. It fits together nicely and creates a powerful musical landscape with both an ominous and epic, powerful overtone. Very important are the vocals of Crister Olsson, who once struck at the aesthetics and mannerism similar to the ones which Quorthon or Garm from Ulver used (that clean, strong manner), and in other songs he performs more demonic vocals similar to those represented by Jon Nodtveidt for example. It all depends on the composition, its climate and character, and there is no lack of diversity here. The album is full of great guitars and strong rhythm section, as well as the climate built not only by the fragment of Voluspa recited at the beginning, but also keyboard backgrounds (in comparison to other releases by them here we can their strongest appearance) and awesome lyrics based on Scandinavian myths and beliefs. All these features build the strength of "Ulfven" and make it among Viking Metal aesthetics one of the best albums that have appeared in recent years, certainly you should not pass by it indifferently. I dare say that in their genre Ereb Altor outperforms the competition. I am really looking forward to hearing their new album!

Przemysław Bukowski


Ereb Altor always promises one thing with each release: epic, folk-blended metal inspired by Norse legends. Ulfven shakes things up with a "wolf" theme in its lyrics and art. Rite of Kraka, Ulfven, and Wolfcurse all deliver with majestic riffs and some of the best vocal work from the band. Beyond the inspiration drawn from wolves, the opening reading of Voluspa builds the atmosphere before exploding into En synd svart som sot. Sharp riffs and pounding drums burst from the graceful tongue reciting Voluspa, setting up the rest of the album.

Perhaps the biggest (and longest) highlight of the album is Bloodline. Its lyrics are very grounded for Ereb Altor - a man wishes to carry on his father's legacy and make him proud. While it does retain the Norse mythological themes in its lyrics, it's probably the most emotionally relatable song Ereb Altor has released. Aside from the well sung lyrics, Bloodline's epic riffs ring throughout the ten-and-a-half track to give it the titanic feeling this juggernaut deserves.

While Ereb Altor's songwriting style is one of their biggest strengths (riffs largely composed of sustained notes while a choir or keyboard helps fill in the space), it does get slightly repetitive. However, when they break away and get into some real shredding (like in the bridge of Av blod ar jag kommen) the monotony is shattered. The album definitely incorporates keyboards more than previous titles. Guitars remain high in the mix, keeping everything hard and heavy, and the keys only help to create the grandiose power felt in Ulfven's songs. In addition to adding in more keyboard, Ereb Altor seems to have tapped to black metal a touch further with this album and its cutting bridges.

This is perhaps the most well composed Ereb Altor album in six years thanks to its added keyboards, good blend of epic and more traditional riffs, and the vocals being arguably the best ever laced on an Ereb Altor album. Bloodline is the highlight track, and the lead in of Voluspa into En syn svart som sot make for a destructive opening to one of the best Viking metal albums in many years.

Attema



..::TRACK-LIST::..

1. Völuspá 2:12
Translated By [Lyrics From Poetiska Eddan Translated By] - Erik Brate

2. En Synd Svart Som Sot 6:59
3. Av Blod Är Jag Kommen 7:07
4. The Rite Of Kraka 5:12
5. Ulfven 5:41
6. Wolfcurse 6:09
7. Gleipnir 5:18
8. Bloodline 10:34

Bonus Tracks:
9. One With The Dark 5:28
10. The Ghost 4:49
11. The Loss Of Light 5:18



..::OBSADA::..

Drums, Keyboards - Tord
Guitar [Guitars], Vocals - Ragnar
Lead Vocals, Guitar [Guitars], Keyboards - Mats
Bass, Vocals - Mikael

Voice - Maria Innerman (tracks: 1)



https://www.youtube.com/watch?v=UNCb4jFf9Ac


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Doskonały i niestety jedyny album włoskiej formacji przypominającej Premiata Forneria Marconi (P.F.M.) z okresu pierwszych dwóch LP, a także Biglietto Per L'Inferno - z dominującymi rozbudowanymi formalnie kompozycjami, z dużą ilością partii instrumentalnych (z dodatkiem klawiszowego tła) i utrzymana w nieco bajkowym (czy też barokowym) klimacie.
Absolutna czołówka włoskiego, progresywnego rocka!



1970 roku paru młodych ludzi w Rzymie założyło sobie zespół. Rockowy. Jeden z setek, które w tym czasie zaczynało działalność. Bardziej dla zabawy niż dla poważnego grania. I tak bawili się przez dwa lata, a potem zdecydowali, że może jednak coś z tego będzie. Po niewielkich zmianach personalnych zabrali się poważniej do roboty, podpisali kontrakt z maleńką firmą Trident Records, poprosili znanego malarza (Gordon Foggetter) o zaprojektowanie okładki i zameldowali się w studiu, by zarejestrować swój debiutancki materiał. W międzyczasie wymyślili sobie nazwę - Semiramis (była to legendarna królowa Babilonu, na rozkaz której powstały równie legendarne wiszące ogrody, określane jako jeden z siedmiu cudów starożytności). Grupa spędziła w studiu około tygodnia, potem miks, produkcja i album ukazał się na rynku. Historia banalna jakich wiele, zwłaszcza w słonecznej Italii w tym okresie. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie prosty fakt - powstał album genialny, przez wielu uznawany wręcz za szczytowe dzieło włoskiego proga.

Faktem jest również, że genialność tego wydawnictwa zaczyna się od okładki - w plebiscycie na najlepszą okładkę płyty z muzyką rockową we Włoszech w 1999 roku bezapelacyjnie zwycięża... nasz Semiramis! I tu muszę wszystkim polecić płytę w wersji japońskiej repliki winyla, bo jest rozkładana, a poza piękną okładką zewnętrzną zawiera wspaniały środek który przesądził o wyniku plebiscytu. A poza tym jest to doskonały remaster, miażdżący jakością oryginalne włoskie wydanie. A sama muzyka? To szaleństwo. Jest tu wszystko - od pięknego progresu ze sporymi wpływami klasyki, do niemal hard rockowych fragmentów z doskonałą gitarą. Są piękne fragmenty akustyczne, są piękne melotrony, organy kościelne, hammondy i... wibrafon. Mocna sekcja rytmiczna z bardzo sprawnym perkusistą. I wspaniałe kompozycje wykorzystujące na przemian mocne, rockowo-progresywne klimaty i delikatne, akustyczne wyciszenia - wszystko na zasadzie kontrastu. Całość jest koncept-albumem zagranym zgodnie z ówczesnym kanonem włoskiego rocka symfonicznego, który wyznaczyły takie gwiazdy jak PFM i Banco.

Płytę trzeba przesłuchać kilkukrotnie, by w pełni ją docenić, bowiem ilość pomysłów muzycznych jest tak ogromna, że za pierwszym razem trudno wszystko uchwycić. Osobiście nie podzielam opinii, że jest to najwybitniejsze dzieło włoskiego symfonic-rocka, ale zdecydowanie jego pierwsza dziesiątka. Album niewątpliwie piękny i bardzo dojrzały, kochany przez fanów gatunku na całym świecie - w Japonii zdobył chyba wszystkie możliwe nagrody. Na koniec jeszcze dwie ciekawostki. Pierwsza - tytułowy FRAZZ to pierwsze litery członków grupy (Faenza, Reddovide, Artegiani, Zarrillo, Zarrillo), a druga to fakt, że muzycy w chwili nagrywania tej płyty mieli od 16 do 18 lat (!!!). Niesamowite... Polecam wszystkim, a dla wielbicieli włoskiego proga - jazda absolutnie obowiązkowa.

Aleksander Król


Another jewel from Italy's 70s prog rock. Intense and melodic, this album is at the same level of the monsters of the style. Very original, it's a hard job can find influences or similarities with another bands. "Frazz" is the highlight. SEMIRAMIS album is a forgotten winner, plenty of emotive intensity. Highly recommended.

Marcelo


Here is yet another major classic Italian prog rock album sure to please all fans of the 70's Prog genre. SEMIRAMIS blend lots of guitars (Classical and electric) with lots of excellent keyboard work. This album does get a bit heavy (which I like!) at times but always returns to the gorgeous settings promised. Considering the age of this recording , this album offers great stereo seperation and sounds even better with a good set of headphones on......Highly recommended !!!

loserboy


I’m still not 100% sure what drove me to dive so deeply into RPI, aka Rock Progressivo Italiano, but its claws are buried in my flesh and there’s little hope of extraction.I know I love the analog, larger than life music out that came out of the adventure that was the 70s, and Italian prog is just out there enough to give me surprises with each band I discover. Case in point: Semiramis, who up until this year earned their wings on the heights of a single album, 1973’s Dedicato a Frazz. I got tired of waiting for a decently priced vinyl, so grabbed an import CD and I couldn’t be happier. No surprise the keyboard work is exquisite, but overall the songs are really well composed; there’s a lot of rock and grit in the guitars, and it’s one of those releases that as a prog fan is essential. Let’s dive in.

Listening to opening track “La Bottega Del Rigattiere” it’s incredible to think the band, founded by keyboardist Maurizio Zarrillo and his cousins, were only teenagers at the time of recording this. Joined by 16-year old brother Michele Zarrillo who took over guitar and vocals, every track captures the thrill of young kids transmogrifying the music of their heroes into something fresh and thrilling. There are hints of Zappa, of King Crimson, but also of what their (slightly) older peers at home were expressing, like Banco del Mutuo Soccorso with the heavy keyboard component. Getting back to the opening track, it’s slightly fractured, a series of ideas that don’t quite congeal, like putting a shattered mirror back together but some of the pieces don’t quite line up.

But oh, what pieces. Panned extreme left and right, the Zarillo brothers work their instruments like inspired demons, the solos that end “La Bottega Del Rigattiere” blast right into the heavy dual-lined riffing of “Luna Park.” Drummer Paolo Faenza, who would go on to be the sole member taking part in follow-up album La fine non esiste – a sophomore record that took 51 years to arrive – has a great feel, alternating between almost Bonham-esque power and more elegant, jazz-bordering-on-classical fills and flourishes. There’s a sense of that classical element at large on “Uno Zoo Di Vetro” and later on “Frazz” which has moments that feel like chamber music, albeit chamber music made baby a bunch of teenagers who can’t wait to speed back up again.

I think that’s the real reason I enjoy Dedicato A Frazz so much. That sense of sprawling, fragmented arrangements that don’t cohere as tightly as the giants of the scene is a feature, not a bug when you contextualize it as the youthful exuberance: who didn’t want to be their heroes the first time they picked up an instrument? Who knows what a second album with the same members would have sounded like. I did listen to the new album (you can listen and grab a copy here thanks to Bandcamp) and it’s fine. Not only fine, but pretty damn good. But it sounds like a bunch of really seasoned players playing some really nice progressive rock. It doesn’t have that bite, that sense of going off the rails and not caring because it’s so fun. Everything is balanced and expertly produced, but give me that grunge and dirt bite of something like the rock and roll chaos that sprouts a minute into the closing track “Clown” and you’ll hear that thing that made this, the truly sole album by Semiramis, such a hit.

Chris



..::TRACK-LIST::..

1. La Bottega Del Rigattiere 6:01
2. Luna Park 4:29
3. Uno Zoo Di Vetro 5:57
4. Per Una Strada Affollata 5:01
5. Dietro Una Porta Di Carta 5:42
6. Frazz 5:09
7. Clown 4:34



..::OBSADA::..

Organ [Eminent], Piano [Piano A Coda], Electric Piano, Harpsichord, Percussion [Sistro], Synthesizer - Maurizio Zarrillo
Drums, Percussion, Vibraphone, Effects [Effetti Speciali] - Paolo Faenza
Bass, Bells, Effects [Effetti Speciali] - Marcello Reddavide
Classical Guitar [Classica Di Giorgio], Twelve-String Guitar [12 Corde Ovation], Synthesizer - Giampiero Artegiani
Acoustic Guitar, Electric Guitar, Vocals - Michele Zarrillo




https://www.youtube.com/watch?v=9DsYfbKdSPI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Doskonały i niestety jedyny album włoskiej formacji przypominającej Premiata Forneria Marconi (P.F.M.) z okresu pierwszych dwóch LP, a także Biglietto Per L'Inferno - z dominującymi rozbudowanymi formalnie kompozycjami, z dużą ilością partii instrumentalnych (z dodatkiem klawiszowego tła) i utrzymana w nieco bajkowym (czy też barokowym) klimacie.
Absolutna czołówka włoskiego, progresywnego rocka!



1970 roku paru młodych ludzi w Rzymie założyło sobie zespół. Rockowy. Jeden z setek, które w tym czasie zaczynało działalność. Bardziej dla zabawy niż dla poważnego grania. I tak bawili się przez dwa lata, a potem zdecydowali, że może jednak coś z tego będzie. Po niewielkich zmianach personalnych zabrali się poważniej do roboty, podpisali kontrakt z maleńką firmą Trident Records, poprosili znanego malarza (Gordon Foggetter) o zaprojektowanie okładki i zameldowali się w studiu, by zarejestrować swój debiutancki materiał. W międzyczasie wymyślili sobie nazwę - Semiramis (była to legendarna królowa Babilonu, na rozkaz której powstały równie legendarne wiszące ogrody, określane jako jeden z siedmiu cudów starożytności). Grupa spędziła w studiu około tygodnia, potem miks, produkcja i album ukazał się na rynku. Historia banalna jakich wiele, zwłaszcza w słonecznej Italii w tym okresie. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie prosty fakt - powstał album genialny, przez wielu uznawany wręcz za szczytowe dzieło włoskiego proga.

Faktem jest również, że genialność tego wydawnictwa zaczyna się od okładki - w plebiscycie na najlepszą okładkę płyty z muzyką rockową we Włoszech w 1999 roku bezapelacyjnie zwycięża... nasz Semiramis! I tu muszę wszystkim polecić płytę w wersji japońskiej repliki winyla, bo jest rozkładana, a poza piękną okładką zewnętrzną zawiera wspaniały środek który przesądził o wyniku plebiscytu. A poza tym jest to doskonały remaster, miażdżący jakością oryginalne włoskie wydanie. A sama muzyka? To szaleństwo. Jest tu wszystko - od pięknego progresu ze sporymi wpływami klasyki, do niemal hard rockowych fragmentów z doskonałą gitarą. Są piękne fragmenty akustyczne, są piękne melotrony, organy kościelne, hammondy i... wibrafon. Mocna sekcja rytmiczna z bardzo sprawnym perkusistą. I wspaniałe kompozycje wykorzystujące na przemian mocne, rockowo-progresywne klimaty i delikatne, akustyczne wyciszenia - wszystko na zasadzie kontrastu. Całość jest koncept-albumem zagranym zgodnie z ówczesnym kanonem włoskiego rocka symfonicznego, który wyznaczyły takie gwiazdy jak PFM i Banco.

Płytę trzeba przesłuchać kilkukrotnie, by w pełni ją docenić, bowiem ilość pomysłów muzycznych jest tak ogromna, że za pierwszym razem trudno wszystko uchwycić. Osobiście nie podzielam opinii, że jest to najwybitniejsze dzieło włoskiego symfonic-rocka, ale zdecydowanie jego pierwsza dziesiątka. Album niewątpliwie piękny i bardzo dojrzały, kochany przez fanów gatunku na całym świecie - w Japonii zdobył chyba wszystkie możliwe nagrody. Na koniec jeszcze dwie ciekawostki. Pierwsza - tytułowy FRAZZ to pierwsze litery członków grupy (Faenza, Reddovide, Artegiani, Zarrillo, Zarrillo), a druga to fakt, że muzycy w chwili nagrywania tej płyty mieli od 16 do 18 lat (!!!). Niesamowite... Polecam wszystkim, a dla wielbicieli włoskiego proga - jazda absolutnie obowiązkowa.

Aleksander Król


Another jewel from Italy's 70s prog rock. Intense and melodic, this album is at the same level of the monsters of the style. Very original, it's a hard job can find influences or similarities with another bands. "Frazz" is the highlight. SEMIRAMIS album is a forgotten winner, plenty of emotive intensity. Highly recommended.

Marcelo


Here is yet another major classic Italian prog rock album sure to please all fans of the 70's Prog genre. SEMIRAMIS blend lots of guitars (Classical and electric) with lots of excellent keyboard work. This album does get a bit heavy (which I like!) at times but always returns to the gorgeous settings promised. Considering the age of this recording , this album offers great stereo seperation and sounds even better with a good set of headphones on......Highly recommended !!!

loserboy


I’m still not 100% sure what drove me to dive so deeply into RPI, aka Rock Progressivo Italiano, but its claws are buried in my flesh and there’s little hope of extraction.I know I love the analog, larger than life music out that came out of the adventure that was the 70s, and Italian prog is just out there enough to give me surprises with each band I discover. Case in point: Semiramis, who up until this year earned their wings on the heights of a single album, 1973’s Dedicato a Frazz. I got tired of waiting for a decently priced vinyl, so grabbed an import CD and I couldn’t be happier. No surprise the keyboard work is exquisite, but overall the songs are really well composed; there’s a lot of rock and grit in the guitars, and it’s one of those releases that as a prog fan is essential. Let’s dive in.

Listening to opening track “La Bottega Del Rigattiere” it’s incredible to think the band, founded by keyboardist Maurizio Zarrillo and his cousins, were only teenagers at the time of recording this. Joined by 16-year old brother Michele Zarrillo who took over guitar and vocals, every track captures the thrill of young kids transmogrifying the music of their heroes into something fresh and thrilling. There are hints of Zappa, of King Crimson, but also of what their (slightly) older peers at home were expressing, like Banco del Mutuo Soccorso with the heavy keyboard component. Getting back to the opening track, it’s slightly fractured, a series of ideas that don’t quite congeal, like putting a shattered mirror back together but some of the pieces don’t quite line up.

But oh, what pieces. Panned extreme left and right, the Zarillo brothers work their instruments like inspired demons, the solos that end “La Bottega Del Rigattiere” blast right into the heavy dual-lined riffing of “Luna Park.” Drummer Paolo Faenza, who would go on to be the sole member taking part in follow-up album La fine non esiste – a sophomore record that took 51 years to arrive – has a great feel, alternating between almost Bonham-esque power and more elegant, jazz-bordering-on-classical fills and flourishes. There’s a sense of that classical element at large on “Uno Zoo Di Vetro” and later on “Frazz” which has moments that feel like chamber music, albeit chamber music made baby a bunch of teenagers who can’t wait to speed back up again.

I think that’s the real reason I enjoy Dedicato A Frazz so much. That sense of sprawling, fragmented arrangements that don’t cohere as tightly as the giants of the scene is a feature, not a bug when you contextualize it as the youthful exuberance: who didn’t want to be their heroes the first time they picked up an instrument? Who knows what a second album with the same members would have sounded like. I did listen to the new album (you can listen and grab a copy here thanks to Bandcamp) and it’s fine. Not only fine, but pretty damn good. But it sounds like a bunch of really seasoned players playing some really nice progressive rock. It doesn’t have that bite, that sense of going off the rails and not caring because it’s so fun. Everything is balanced and expertly produced, but give me that grunge and dirt bite of something like the rock and roll chaos that sprouts a minute into the closing track “Clown” and you’ll hear that thing that made this, the truly sole album by Semiramis, such a hit.

Chris



..::TRACK-LIST::..

1. La Bottega Del Rigattiere 6:01
2. Luna Park 4:29
3. Uno Zoo Di Vetro 5:57
4. Per Una Strada Affollata 5:01
5. Dietro Una Porta Di Carta 5:42
6. Frazz 5:09
7. Clown 4:34



..::OBSADA::..

Organ [Eminent], Piano [Piano A Coda], Electric Piano, Harpsichord, Percussion [Sistro], Synthesizer - Maurizio Zarrillo
Drums, Percussion, Vibraphone, Effects [Effetti Speciali] - Paolo Faenza
Bass, Bells, Effects [Effetti Speciali] - Marcello Reddavide
Classical Guitar [Classica Di Giorgio], Twelve-String Guitar [12 Corde Ovation], Synthesizer - Giampiero Artegiani
Acoustic Guitar, Electric Guitar, Vocals - Michele Zarrillo




https://www.youtube.com/watch?v=9DsYfbKdSPI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
The Andrzej Trzaskowski Quintet - The Andrzej Trzaskowski Quintet
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: The Andrzej Trzaskowski Quintet
Album................: The Andrzej Trzaskowski Quintet
Genre................: Jazz
Source...............: CD
Year.................: 1965 - (Remastered 2005)
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 55 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Polskie Nagrania Muza

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Requiem Dla Scotta La Faro = Requiem For Scotty [02:52]
2. Synopsis (Expression I, Expression II, Impression) [18:22]
3. Ballada Z Silverowską Kadencją = A Ballad With A Cadence In Horace Silver's Style [01:46]
4. Sinobrody = Bluebeard [10:32]
5. Post Scriptum [02:53]
6. Wariacje Na Temat "Chmiela" = "The Hop" - Jazz Variation On A Polish Folk Melody [11:10]

Playing Time.........: 47:37
Total Size...........: 287,59 MB

...( Info )...


Artist: 4 Strings
Album: Rewild The World
Year: (2021)
Genre: Trance
Format: [FLAC]

...( TrackList )...

1 Rewild The World 3:06
2 Rewild The World (Extended Mix) 5:21

...( Info )...

Artist: Com Truise
Album: Cyanide Sisters
Year: (2017)
Genre: [FLAC]

...( TrackList )...

1 Cyanide Sisters 3:03
2 Sundriped 4:05
3 BASF Ace 4:44
4 Slow Peels 4:37
5 Iwywaw 3:46
6 Norkuy 6:14
7 5891 2:08
8 Pyragony 3:42
9 Tripyra 2:03
10 Space Dust 3:25
11 Innerfacer 4:02

...( Info )...

Artist: Com Truise
Album: Silicon Tare
Year: (2016)
Genre: [FLAC]

...( TrackList )...

1 Sunspot 4:04
2 Forgive 3:26
3 Diffraction 4:13
4 Silicon Tare 4:02
5 du Zirconia 5:58

...( Info )...

Artist...............: Deep Forest, DeLaurentis & Eric Mouquet
Album................: Deep Ocean
Genre................: Ambient Elettronica
Year.................: 2023
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. Deep Forest, Eric Mouquet & DeLaurentis - Deep Ocean (Part 1)
002. Deep Forest, Eric Mouquet & DeLaurentis - Deep Ocean (Part 2)
003. Deep Forest, Eric Mouquet & DeLaurentis - Deep Ocean (Part 3)

...( Info )...
Genre: Black Metal
Country of the artist (band): Poland
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 46:05

...( TrackList )...
1. Miejsca
2. Sny o lataniu
3. Idziemy w mgłę
4. Ludzie schronu (2034)
5. Bunt maszyn
6. A Good Day
7. Plamy I
8. Plamy II
9. Wielkie Zanikanie

...( Info )...
Title: Descension
Artist: Citadel
Year: 2025
Genre: Progressive, Death-Metal
Country: USA

Duration: 01:02:39
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Veil
2. Sorrow of the Thousandth Death
3. Crescent Dissentient
4. Under the Primrose
5. A Shadow in the Mist
6. Downwards Ever
7. As One

...( Info )...
Title: El Ocaso
Artist: Trino
Year: 2025
Genre: Thrash, Groove-Metal
Country: Argentina

Duration: 00:32:03
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. El Ocaso
02. Corazón Indomable
03. Pecado Mortal
04. Plegarias
05. Falsos Profetas
06. Perseverancia
07. Hijos de la Demencia
08. La Logia

...( Info )...
Title: Postumus
Artist: Butchers
Year: 2025
Genre: Thrash-Metal
Country: Hungary
Duration: 00:36:57
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Man#Animal
2. Song Before Harvest (Ady Endre verse)
3. Living Among Fears
4. Hibernation
5. Burnt Hearts
6. Smoke, Fire, Ruins
7. Loneliness
8. Fourth Dimension
9. Go to Others for Comfort

...( Info )...
Title: Ukko's Hammer
Artist: Ukko's Hammer
Year: 2025
Genre: Thrash-Metal, Crossover
Country: USA

Duration: 00:33:14
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Altar of Progress
2. All for One
3. Endless Pain
4. Excited Delirium
5. Hiisi Tanssi
6. Skin and Bone
7. Theft of the Sampo
8. Ukonilma
9. New Song
10. More Machine than Man
11. Ukonvasara

...( Info )...
Title: Make War To Be In Peace
Artist: Dead Winds
Year: 2025
Genre: Thrash, Groove-Metal
Country: France

Duration: 00:49:15
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Unmankind
2. Insomnia
3. Fucked up My Youth
4. Dawn of War
5. Make War to Be in Peace
6. Destroyed to Be Perfect
7. Can't Wait More
8. When Honor Is Destroyed
9. Sous les bombes
10. Blackout
11. Anarchy

...( Info )...
Title: Endless Devastation
Artist: Axident
Year: 2025
Genre: Thrash-Metal
Country: Belgium

Duration: 00:33:55
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Intro
02. Toxic Parasite
03. Massacre
04. Axidental Thrash
05. The Mountain
06. Curse of the Seed
07. Ancalagon The Black
08. The Bitch of Buchenwald

...( Info )...
Title: Hounds Of Earth
Artist: Debunker
Year: 2025
Genre: Thrash, Groove-Metal
Country: Portugal

Duration: 01:01:38
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. (Intro) The Brute Flower of Will
2. Hounds of Earth
3. Whirpool of Decay
4. Doomsayer
5. Clepsydra
6. O Princípio da Incerteza
7. I Accept
8. Memory Stone
9. Bread & Circuses
10. Rede Social (Felicidade Falsa)
11. Heat-Fueled Rage
12. Dasein

...( Info )...
Title: Duality
Artist: Vox Mortem
Year: 2025
Genre: Thrash-Metal
Country: Brazil

Duration: 00:32:52
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01.The Quasar 01:11
02.Duality 03:59
03.Walls of Death 03:45
04.Armageddon 03:49
05.Lockdown 03:43
06.Heretic 04:11
07.The Chronos Reign 01:05
08.Gods Eater 03:40
09.Not a Redeemer 04:32
10.Caligula 02:59

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Genesis - R-Kive - (3 CD)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Genesis
Album................: R-Kive
Genre................: Progressive Rock
Source...............: CD
Year.................: 2014
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 65-66 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Virgin – RKIVE 1

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Genesis - The Knife [08:54]
2. Genesis - The Musical Box [10:25]
3. Genesis - Supper's Ready [23:04]
4. Genesis - The Cinema Show [10:50]
5. Genesis - I Know What I Like (In Your Wardrobe) [04:09]
6. Genesis - The Lamb Lies Down On Broadway [04:54]
7. Genesis - Back In N.Y.C [05:39]
8. Genesis - Carpet Crawlers [05:15]
9. Genesis - Ace Of Wands (Steve Hackett) [05:24]

Playing Time.........: 01:18:36
Total Size...........: 511,30 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Genesis - Ripples [08:04]
2. Genesis - Afterglow [04:11]
3. Genesis - Solsbury Hill (Peter Gabriel) [04:23]
4. Genesis - Follow You Follow Me [04:00]
5. Genesis - For A While (Tony Banks) [03:39]
6. Genesis - Every Day (Steve Hackett) [06:11]
7. Genesis - Biko (Peter Gabriel) [07:28]
8. Genesis - Turn It On Again [03:51]
9. Genesis - In The Air Tonight (Phil Collins) [05:30]
10. Genesis - Abacab [07:01]
11. Genesis - Mama [06:48]
12. Genesis - That's All [04:25]
13. Genesis - Easy Lover (Phil Collins) [05:02]
14. Genesis - Silent Running (On Dangerous Ground) [Mike + The Mechanics][05:47]

Playing Time.........: 01:16:26
Total Size...........: 502,27 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 3
---------------------------------------------------------------------

1. Genesis - Invisible Touch [03:29]
2. Genesis - Land Of Confusion [04:46]
3. Genesis - Tonight Tonight Tonight [08:52]
4. Genesis - The Living Years (Mike + The Mechanics) [05:24]
5. Genesis - Red Day On Blue Street (Tony Banks) [05:49]
6. Genesis - I Can't Dance [04:01]
7. Genesis - No Son Of Mine [06:39]
8. Genesis - Hold On My Heart [04:36]
9. Genesis - Over My Shoulder (Mike + The Mechanics) [03:35]
10. Genesis - Calling All Stations [05:46]
11. Genesis - Signal To Noise (Peter Gabriel) [07:32]
12. Genesis - Wake Up Call (Phil Collins) [05:14]
13. Genesis - Nomads (Steve Hackett) [04:39]
14. Genesis - Siren (Tony Banks) [08:49]

Playing Time.........: 01:19:17
Total Size...........: 515,02 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Zespół Opus Avantra narodził się w Veneto w 1973 roku. Jego twórcami byli sopranistka Donella Del Monaco (siostrzenica słynnego tenora Maria Del Monaco), pianista i kompozytor Alfredo Tisocco, filozof Giorgio Bisotto oraz producent Renato Marengo. Grupa ta postanowiła „połączyć siły”, aby „wstrząsnąć” muzyczną panoramą tamtych lat, która znajdowała się w impasie .

Nazwa kolektywu składa się z trzech słów, które opisują ich główne zainteresowania: OPUS (opera), AVAN (awangarda) i TRA (tradycja). Ich celem jest pozycjonowanie się jako muzycznego ruchu awangardowego, który jednak ma swoje korzenie w pielęgnowaniu tradycji.



..::TRACK-LIST::..

Recorded 12/04/2008 at Club Città - Tokyo - Japan

1. Viaggio immaginario Parte I
2. Viaggio immaginario Parte II
3. Viaggio immaginario Parte III

Da 'Introspezione' 1974
4. Introspezione
5. Le plasir sont doux
6. La marmellata
7. L' Altalena
8. Monologo
9. Il Pavone
10. Ah, douleur!
11. Delièe
12. Oro
13. Rituale

Da 'Lord Cromwell' 1975
14. Sloth
15. Gluttony
16. Flowers on Pride

Da 'Strata' 1989
17. Quiete e Tumulto
18. Canto alla notte
19. Canto incompiuto
20. Fase dello specchio

Da 'Lyrics' 1995
21. Ballata
22. Lirica Metafisica
23. Canto a un Dio Nascosto
24. Danza Arcana
25. Meditazione
26. Il Pavone(encore)



..::OBSADA::..

Drums, Percussion - Valerio Galla
Flute - Anca Elena Botezatu, Ioana Ionescu Cildus
Keyboards, Composed By, Directed By - Alfredo Tisocco
Lead Vocals, Lyrics By - Donella Del Monaco
Performer - Giorgio Bisotto
Viola - Violeta Loredana Dumitru
Violin - Alexandra Butnaru



https://www.youtube.com/watch?v=nGgaoANiHZ0



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Okej, przyznaję się, zapomniałem trochę o nich. Kiedyś, tak do wydanego w 2006 roku Christ 0, śledziłem ich każdy wydawniczy krok. Potem jednak nastąpiła czteroletnia przerwa, która zaowocowała albumem The Seraphic Clockwork i… kolejną ciszą trwającą cztery lata zwieńczoną wreszcie wydanymi rok po roku dwoma częściami Chronicles Of The Immortals – Netherworld. Wiadomo jednak, że tak długie okresy milczenia – przy rodzącej się jak grzyby po deszczu konkurencji i lawinie wydawanych płyt – często nie wzmagają zainteresowania kapelą. Mogą też niektórzy nieco zapomnieć o swoich ulubieńcach. Tak było niestety i w moim przypadku.

Na szczęście, jakimś szczęśliwym trafem, dowiedziałem się o wydanym w 2017 roku The Seraphic Live Works, które bez wielkiego szumu trafiło na półki sklepowe za sprawą włoskiej wytwórni Frontiers Records. Gwoli pewnego porządku dodam, że niemiecki Vanden Plas to jedna z najciekawszych europejskich formacji parających się progresywnym metalem. Ba! To wręcz prawdziwi weterani gatunku, mający na koncie ponad 30 lat działalności, dziewięć albumów studyjnych oraz dwie koncertówki.

The Seraphic Live Works jest właśnie drugą z nich, dosyć jednak niecodzienną. Bo to przede wszystkim ich pierwszy oficjalny materiał DVD, będący zatem prawdziwą gratką dla tych, którzy ich tylko do tej pory słuchali, ale nigdy na „dłuższym” dystansie nie widzieli. Owa niecodzienność wynika jednak także z tego, że – choć to mająca kilka miesięcy nowość - nie mamy tu zapisanego w miarę aktualnego koncertu, tylko rejestrację sprzed… ponad sześciu lat dokonaną we wrześniu 2011 roku, podczas znanego festiwalu ProgPower w Center Stage Theater w amerykańskiej Atlancie. Nie usłyszymy zatem kompozycji z ostatnich płyt grupy (dwóch odsłon Chronicles Of The Immortals – Netherworld). Są za to głównie kompozycje z promowanego wówczas The Seraphic Clockwork (aż pięć numerów: Rush of Silence, Holes in the Sky, Scar of an Angel, Quicksilver, Frequency) oraz reprezentanci trzech wcześniejszych płyt - Christ 0 z dwoma utworami oraz Far Off Grace i Beyond Daylight, które doczekały się tu po jednej kompozycji. Jednym słowem, o wielkiej reprezentatywności dla ich twórczości trudno tu mówić. Tego wieczoru Niemcy zagrali jeszcze na bis dwa kawałki (Christ 0, Rainmaker), które jednak ze względów objętościowych nie trafiły na dyski. A szkoda, bo rzecz wydana jest w formacie CD & DVD i o ile 78 minut dla pierwszego dysku jest zrozumiałe, to już dodanie tych dwóch nagrań na dysku DVD, choćby w formie bonusu, mocno by tę koncertówkę uatrakcyjniło. Tym bardziej, że poza standardowym już wszak wyborem między stereo a 5.1 i dostępem do poszczególnych utworów, nic więcej w menu nie mamy.

Nie jest to więc jakaś wypasiona rzecz, choć wydana pod względem graficznym i estetycznym bardzo gustownie (wnętrze ewidentnie nawiązuje graficznie do również koncertowego albumu Pallas The Blinding Darkness). Koncert zarejestrowano przy użyciu pięciu kamer i zmontowano dosyć dynamicznie. W przypadku Holes in the Sky sceniczne kadry uzupełnione są fragmentami oficjalnego klipu do tej kompozycji. Oczywiście wielkich fajerwerków tu nie ma – ot, scena, za nią rozwieszone logo formacji, a na niej pięciu świetnie prezentujących się muzyków. Na szczególne wyróżnienie zasługuje kapitalnie radzący sobie wokalnie Andy Kuntz, wycinający selektywne riffy ale też i zgrabne sola (np. to w Far off Grace) gitarzysta Stephan Lill oraz wręcz niepasujący do ich metalowego entourage’u, bardzo stonowany za swoim klawiszowym zestawem, Günter Werno. Widać wszystko bardzo dobrze a i dźwięk nie pozostawia wiele do życzenia. Materiał można porównać do nagranego dokładnie tam dwa lata wcześniej DVD Frozen In The Moment - Live In Atlanta, innego progmetalowego składu, amerykańskiego Redemption. I podobnie jak tamto wydawnictwo warte jest oczu i uszu prawdziwych fanów progmetalowej jazdy.

Mariusz Danielak



..::TRACK-LIST::..

1. Postcard to God 9:00
2. Rush of Silence 10:51
3. Holes in the Sky 5:41
4. Far Off Grace 8:24
5. Scar of an Angel 7:46
6. Quicksilver 8:46
7. Cold Wind 6:29
8. Frequency 6:40
9. Silently 13:44



..::OBSADA::..

Andy Kuntz - vocals
Stephan Lill - guitars
Günter Werno - keyboards
Torsten Reichert - bass
Andreas Lill - drums



https://www.youtube.com/watch?v=tvJ3wVwgdzY



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Gdyby Celtic Frost i Enslaved kopulowali na oczach 'street'owego' Behemoth i punk'owego Immortal, bękart wyglądałby właśnie tak jak
muzyka na tym krążku...
Mały skurwiel, który ocieka ponurą, czarną złośliwością i brzydką, podziemną nienawiścią...



..::TRACK-LIST::..

1. Eternal Rotting Misery 05:54
2. Call Me Death 06:31
3. Law of the Rope 04:57
4. Bathed in Moonblood & Wolflight 04:38
5. The Failure King 06:53
6. Dead Rat, Rotting Raven 03:54
7. Solace Eclipsed 08:21



..::OBSADA::..

Adam Clemans - vocals
Andrew Gerrity - bass, vocals
Garry Naples - drums
John Porada - bass, guitar, vocals
Jeff Wilson - guitar, bass, synth

Additional guitars by Jarrett Pritchard and Ken Sorceron
Cellos by Kakophonix




https://www.youtube.com/watch?v=xcM7UcuEt1s



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Gdyby Celtic Frost i Enslaved kopulowali na oczach 'street'owego' Behemoth i punk'owego Immortal, bękart wyglądałby właśnie tak jak
muzyka na tym krążku...
Mały skurwiel, który ocieka ponurą, czarną złośliwością i brzydką, podziemną nienawiścią...



..::TRACK-LIST::..

1. Eternal Rotting Misery 05:54
2. Call Me Death 06:31
3. Law of the Rope 04:57
4. Bathed in Moonblood & Wolflight 04:38
5. The Failure King 06:53
6. Dead Rat, Rotting Raven 03:54
7. Solace Eclipsed 08:21



..::OBSADA::..

Adam Clemans - vocals
Andrew Gerrity - bass, vocals
Garry Naples - drums
John Porada - bass, guitar, vocals
Jeff Wilson - guitar, bass, synth

Additional guitars by Jarrett Pritchard and Ken Sorceron
Cellos by Kakophonix




https://www.youtube.com/watch?v=xcM7UcuEt1s



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

'Poświaty' to wciągający i mocny album, łączący bogate brzmienia, hipnotyzujący wokal i głębokie tematy.
To fascynujące doświadczenie.

FA


Album Ols będzie eksploracją „na wpół baśniowych wspomnień z czasów jasności” oraz przełomowego doświadczenia miłości, która burzy dziecięcy świat i odsłania jego złożoność – piękno i ciemność, radość i ból utraty. To uczucie, jak podkreśla artystka, 'łączy się na zawsze z samą tkanką duszy i naznacza wszystko, co przychodzi po niej'.

Ols o inspiracjach i brzmieniu singla 'O niej' oraz nadchodzącego albumu:

'Nowy album to dla mnie powrót do tego nieokreślonego, formacyjnego czasu między dzieciństwem a dorosłością. To opowieść o budowaniu siebie z fragmentów przeżyć, emocji i historii, które nas kształtują. Jedną nogą wciąż w bajkowej prostocie dzieciństwa, drugą – już w dorosłych przemyśleniach. Właśnie wtedy zaczynamy tworzyć swój własny mit. 'O niej' opowiada o miłości, która wdziera się w dziecięcy świat, pokazując jednocześnie jego piękno i pierwszy smak ciemności, ból straty. Muzycznie chciałam uchwycić ten klimat miejskiego wieczoru – czasem samotnego, chłodnego, ale też pełnego specyficznej energii. To z pewnością krok w stronę miejskiego brzmienia, odległy od neofolku, z którym jestem kojarzona, z triphopowym vibem. Ale las, choć oddala się w warstwie dźwiękowej, duchem, obecnością we wspomnieniach i uczuciach, wciąż tętni w tekstach.'


Ols - a one-woman project, entirely created by Anna Maria Olchawa who composes, arranges, writes lyrics, sings and plays instruments.
The songs are based on polyphonic vocal harmonies, complemented with instrumental parts which build a ritual, hypnotic character. Ols combines the elements of many genres - from dark folk, through alternative music,to fragments inspired by atmospheric black metal.



..::TRACK-LIST::..

1. o niej 06:48
2. proch kość liść 04:14
3. światło III 08:22
4. pierwszy mit 05:40
5. mów do mnie 04:26
6. marzec 06:03
7. matka krew 03:53
8. bez nas 06:07



..::OBSADA::..

Anna Maria Olchawa - composes, arranges, writes lyrics, sings and plays instruments.




https://www.youtube.com/watch?v=APp6L243d70



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

'Poświaty' to wciągający i mocny album, łączący bogate brzmienia, hipnotyzujący wokal i głębokie tematy.
To fascynujące doświadczenie.

FA


Album Ols będzie eksploracją „na wpół baśniowych wspomnień z czasów jasności” oraz przełomowego doświadczenia miłości, która burzy dziecięcy świat i odsłania jego złożoność – piękno i ciemność, radość i ból utraty. To uczucie, jak podkreśla artystka, 'łączy się na zawsze z samą tkanką duszy i naznacza wszystko, co przychodzi po niej'.

Ols o inspiracjach i brzmieniu singla 'O niej' oraz nadchodzącego albumu:

'Nowy album to dla mnie powrót do tego nieokreślonego, formacyjnego czasu między dzieciństwem a dorosłością. To opowieść o budowaniu siebie z fragmentów przeżyć, emocji i historii, które nas kształtują. Jedną nogą wciąż w bajkowej prostocie dzieciństwa, drugą – już w dorosłych przemyśleniach. Właśnie wtedy zaczynamy tworzyć swój własny mit. 'O niej' opowiada o miłości, która wdziera się w dziecięcy świat, pokazując jednocześnie jego piękno i pierwszy smak ciemności, ból straty. Muzycznie chciałam uchwycić ten klimat miejskiego wieczoru – czasem samotnego, chłodnego, ale też pełnego specyficznej energii. To z pewnością krok w stronę miejskiego brzmienia, odległy od neofolku, z którym jestem kojarzona, z triphopowym vibem. Ale las, choć oddala się w warstwie dźwiękowej, duchem, obecnością we wspomnieniach i uczuciach, wciąż tętni w tekstach.'


Ols - a one-woman project, entirely created by Anna Maria Olchawa who composes, arranges, writes lyrics, sings and plays instruments.
The songs are based on polyphonic vocal harmonies, complemented with instrumental parts which build a ritual, hypnotic character. Ols combines the elements of many genres - from dark folk, through alternative music,to fragments inspired by atmospheric black metal.



..::TRACK-LIST::..

1. o niej 06:48
2. proch kość liść 04:14
3. światło III 08:22
4. pierwszy mit 05:40
5. mów do mnie 04:26
6. marzec 06:03
7. matka krew 03:53
8. bez nas 06:07



..::OBSADA::..

Anna Maria Olchawa - composes, arranges, writes lyrics, sings and plays instruments.




https://www.youtube.com/watch?v=APp6L243d70



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!