...( Info )...
Title: Nullified
Artist: Brain Stem
Year: 2025
Genre: Death-Metal
Country: Canada

Duration: 00:34:28
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Intergalactic Cattle
02. Algorithmic Obsoletion
03. Unnatural Selection
04. The Blood Witch
05. Monarch Rising
06. Devoid Of Life
07. Confined
08. Mirrorborn

...( Info )...
Title: Violent Vacation
Artist: Thraxas!
Year: 2025
Genre: Thrash, Groove-Metal
Country: Australia

Duration: 00:50:03
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Blast Shadows
2. The Rage of 1000 Suns
3. Violent Vacation
4. Exemplary Punishment
5. Rapid Descent Into Madness... and Brutality
6. A Guide to Torture
7. Glory Is Reserved for the Dead
8. Sentenced To Debt
9. Thy Plague Bearer
10. Evolution of Revolution
11. Bloody Fist Face Lift

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Bardzo podobnie jak w przypadku 'Reign in Blood'. Dostajesz w ryj, zbierasz zęby i...



..::TRACK-LIST::..

1. Attrition 01:36
2. Bound By Misery 01:32
3. Congregation 01:55
4. Circuition 00:49
5. Godlust 02:15
6. Rebirth 02:40
7. Calloused Mind 01:41
8. Circle of Shit 04:21
9. Wordless 01:00
10. Endless Nothing 00:48
11. ALEL 01:01
12. All We Have 00:33
13. Unspoken 01:53




https://www.youtube.com/watch?v=YgsfMmFGX2o



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Bardzo podobnie jak w przypadku 'Reign in Blood'. Dostajesz w ryj, zbierasz zęby i...



..::TRACK-LIST::..

1. Attrition 01:36
2. Bound By Misery 01:32
3. Congregation 01:55
4. Circuition 00:49
5. Godlust 02:15
6. Rebirth 02:40
7. Calloused Mind 01:41
8. Circle of Shit 04:21
9. Wordless 01:00
10. Endless Nothing 00:48
11. ALEL 01:01
12. All We Have 00:33
13. Unspoken 01:53




https://www.youtube.com/watch?v=YgsfMmFGX2o



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Nie wiem czy pamiętacie, ale drugi album Varnheim w przededniu premiery otrzymał tutaj ode mnie kilka ciepłych słów. Widać nie tylko mi ich granie przypadło do gustu, bo chłopaki w końcu znaleźli konkretny label chętny do wydania ich nagrań. „Void” to album numer trzy, będący systematycznym rozwijaniem stylu zapoczątkowanego na debiucie. O ile poprzednik dość mocno nasączony był inspiracjami Mgłą, to tym razem Mazowszanie do charakterystycznego, chłodnego i melodyjnego riffowania dodali jakby więcej od siebie. Nie znaczy to, że melodii rodem z „Exercises in Futility” nie ma tu wcale. One są, i to w każdym z czterech utworów, jednak już nie tak nachalne, stanowiące tym razem bardzo zgrabny dodatek. Czego zatem na tym albumie więcej? Przede wszystkim różnorodności. Kompozycje Varnheim są dość długie, bo trwające około dziesięciu minut, i naprawdę sporo się w nich dzieje. Nie tylko pod względem różnicowania tempa, wahającego się od szybkich, blastujących fragmentów po niemal doomowe, nostalgiczne zwolnienia. Muzycy udanie równoważą dawkowanie francuskiej trucizny spod znaku zagrywek dysonansowych, z prostolinijnym, bezlitosnym atakiem a’la Marduk. Ponadto przewijające się tutaj harmonie niezwykle zgrabnie się przeplatają i płynnie przechodzą z jednej w drugą, utrzymując jednocześnie niezmiennie wysoki poziom napięcia. Może znów niepotrzebnie rzucam nasuwającymi mi się na myśl nazwami, ale nowy materiał Varnheim ma w sobie także coś z Manbryne czy Cursebinder, i to zarówno czysto muzycznie, jak i pod względem tworzonego klimatu. Może dlatego, że podobnie jak wymienieni, nie trzyma się sztywno jednego stylu, a umiejętnie pobiera nauki od kilku profesorów. To sprawia, że „Void” jest albumem wieloodcieniowym, a jednocześnie zwartym i spójnym.

Ponadto sporą jego zaletą jest produkcja. Dość przejrzysta, by nic nie ginęło w zakamarkach, a jednocześnie odpowiednio zimna i szorstka. In plus oceniłbym też wokale (a śpiewane jest po angielsku i po naszemu), agresywne i ekspresyjne. Im dłużej słucham tych nagrań, tym głębiej wbijają mi się w głowę, co świadczy, że „Void” to typowy „grower”, album, którego nie odstawi się na półkę po dwóch / trzech rundach, bo dopiero wtedy zaczyna żreć i wciągać. A naprawdę ma ku temu sporo argumentów, i jest na nim co eksplorować. Dla każdego maniaka polskiego black metalu nowy Varnheim to pozycja obowiązkowa. Może jeszcze nie z tej najwyższej półki, ale jako iż tendencję chłopaki mają wzrostową, to kto wie co będzie następnym razem. Wiele im nie brakuje.

jesusatan



https://www.youtube.com/watch?v=eNfFqXLi05g



Polish Varnheim is one of many bands that I have recently discovered. Their newest album, "Void", is a solid piece of black metal that stands out for its gripping atmosphere, powerful vocals, and much more.

It comes as no surprise that Varnheim paints a nihilistic, depressing atmosphere, reflected both in the music and the lyrics. The pattern for all four songs in this album is rather simple; once in a while, they slow down only to hit you hard with aggressive tremolo picking riffs and powerful vocals done by Patryk Włódarczyk. The melodies are very memorable, for example, in the opener, "Vengeance". Of course, it is not only the case in this particular song, these can be found throughout the whole album. Coming back to the pattern mentioned before, the slower, maybe mid-tempo moments are those that contribute the most to the atmosphere; they even help you "drown" in that void. The more I listened to this album, the more I found myself "drowning", to be honest. The peak moment of it was when the hypnotizing melody in "Downwards" was playing. Another moment that I found worth mentioning in that song was the speech of Robert Oppenheimer. I was quite perplexed when I heard it once again. Small thing, but as it is said, the devil dwells in the details. Overall, the void that Varnheim mentioned in the album title, in fact, exists.

If anyone had read my reviews before, they would have known that I adore the idea of guitar solos in black metal. In this album, these can also be found in "Onwards" and "Inwards". To be honest, taking the depressing atmosphere into account, I wouldn't imagine making any for it. Nevertheless, Varnheim managed to sneak these perfectly. They never become overly melodic, and that's the huge plus of the album. The riffs are similar to each other in style, but each one is different. They are not anything that will change the history of metal, but they are of very good quality for sure. As said before, the melody and tempo changes, which is by no means boring. Sometimes we hear pick slides, sometimes tremolo picking, and sometimes more melodic guitar playing.

As for vocals, these might be a bit monotonous, with one exception at the end of "Inwards", when the words are spoken, and in "Downwards", when at one point vocals echo. Nonetheless, they are high-quality, and to be honest, I can't imagine shrieks fitting the kind of music Varnheim plays. Drums are pretty sophisticated, which is not heard on the first listen. I am not a drummer, but I believe the whole drum kit seems to have been put to good use on this album. Lyrically, two songs are in English and two in Polish. As a Polish native speaker, these Polish ones might have been inspired by Mgła, because in "Inwards" there are terms from Greek mythology, and the first verse of "Downwards" is a bit of the Bible inversion, as in "Exercises in Futility V", though Mgła's version used English lyrics. Despite that and opinions that Varnheim is a clone of Mgła, it doesn't change my perspective of this album.

To sum up, Varnheim's third full-length is a very enjoyable modern black metal album that carries great atmosphere, good instrumental playing, and is worth listening to. If you enjoy long black metal songs, these four, ranging from 9 to 14 minutes, are for you.

SzejkElRopa



..::TRACK-LIST::..

1. Vengeance 09:46
2. Onwards 09:09
3. Inwards 10:00
4. Downwards 13:14



..::OBSADA::..

Patryk Włódarczyk - Vocals, Guitars
Mateusz Waśkiewicz - Guitars
Wojciech Gąsiorowski - Bass
Paweł Duda - Drums



https://www.youtube.com/watch?v=Qk0fThz0Eeg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Nie wiem czy pamiętacie, ale drugi album Varnheim w przededniu premiery otrzymał tutaj ode mnie kilka ciepłych słów. Widać nie tylko mi ich granie przypadło do gustu, bo chłopaki w końcu znaleźli konkretny label chętny do wydania ich nagrań. „Void” to album numer trzy, będący systematycznym rozwijaniem stylu zapoczątkowanego na debiucie. O ile poprzednik dość mocno nasączony był inspiracjami Mgłą, to tym razem Mazowszanie do charakterystycznego, chłodnego i melodyjnego riffowania dodali jakby więcej od siebie. Nie znaczy to, że melodii rodem z „Exercises in Futility” nie ma tu wcale. One są, i to w każdym z czterech utworów, jednak już nie tak nachalne, stanowiące tym razem bardzo zgrabny dodatek. Czego zatem na tym albumie więcej? Przede wszystkim różnorodności. Kompozycje Varnheim są dość długie, bo trwające około dziesięciu minut, i naprawdę sporo się w nich dzieje. Nie tylko pod względem różnicowania tempa, wahającego się od szybkich, blastujących fragmentów po niemal doomowe, nostalgiczne zwolnienia. Muzycy udanie równoważą dawkowanie francuskiej trucizny spod znaku zagrywek dysonansowych, z prostolinijnym, bezlitosnym atakiem a’la Marduk. Ponadto przewijające się tutaj harmonie niezwykle zgrabnie się przeplatają i płynnie przechodzą z jednej w drugą, utrzymując jednocześnie niezmiennie wysoki poziom napięcia. Może znów niepotrzebnie rzucam nasuwającymi mi się na myśl nazwami, ale nowy materiał Varnheim ma w sobie także coś z Manbryne czy Cursebinder, i to zarówno czysto muzycznie, jak i pod względem tworzonego klimatu. Może dlatego, że podobnie jak wymienieni, nie trzyma się sztywno jednego stylu, a umiejętnie pobiera nauki od kilku profesorów. To sprawia, że „Void” jest albumem wieloodcieniowym, a jednocześnie zwartym i spójnym.

Ponadto sporą jego zaletą jest produkcja. Dość przejrzysta, by nic nie ginęło w zakamarkach, a jednocześnie odpowiednio zimna i szorstka. In plus oceniłbym też wokale (a śpiewane jest po angielsku i po naszemu), agresywne i ekspresyjne. Im dłużej słucham tych nagrań, tym głębiej wbijają mi się w głowę, co świadczy, że „Void” to typowy „grower”, album, którego nie odstawi się na półkę po dwóch / trzech rundach, bo dopiero wtedy zaczyna żreć i wciągać. A naprawdę ma ku temu sporo argumentów, i jest na nim co eksplorować. Dla każdego maniaka polskiego black metalu nowy Varnheim to pozycja obowiązkowa. Może jeszcze nie z tej najwyższej półki, ale jako iż tendencję chłopaki mają wzrostową, to kto wie co będzie następnym razem. Wiele im nie brakuje.

jesusatan



https://www.youtube.com/watch?v=eNfFqXLi05g



Polish Varnheim is one of many bands that I have recently discovered. Their newest album, "Void", is a solid piece of black metal that stands out for its gripping atmosphere, powerful vocals, and much more.

It comes as no surprise that Varnheim paints a nihilistic, depressing atmosphere, reflected both in the music and the lyrics. The pattern for all four songs in this album is rather simple; once in a while, they slow down only to hit you hard with aggressive tremolo picking riffs and powerful vocals done by Patryk Włódarczyk. The melodies are very memorable, for example, in the opener, "Vengeance". Of course, it is not only the case in this particular song, these can be found throughout the whole album. Coming back to the pattern mentioned before, the slower, maybe mid-tempo moments are those that contribute the most to the atmosphere; they even help you "drown" in that void. The more I listened to this album, the more I found myself "drowning", to be honest. The peak moment of it was when the hypnotizing melody in "Downwards" was playing. Another moment that I found worth mentioning in that song was the speech of Robert Oppenheimer. I was quite perplexed when I heard it once again. Small thing, but as it is said, the devil dwells in the details. Overall, the void that Varnheim mentioned in the album title, in fact, exists.

If anyone had read my reviews before, they would have known that I adore the idea of guitar solos in black metal. In this album, these can also be found in "Onwards" and "Inwards". To be honest, taking the depressing atmosphere into account, I wouldn't imagine making any for it. Nevertheless, Varnheim managed to sneak these perfectly. They never become overly melodic, and that's the huge plus of the album. The riffs are similar to each other in style, but each one is different. They are not anything that will change the history of metal, but they are of very good quality for sure. As said before, the melody and tempo changes, which is by no means boring. Sometimes we hear pick slides, sometimes tremolo picking, and sometimes more melodic guitar playing.

As for vocals, these might be a bit monotonous, with one exception at the end of "Inwards", when the words are spoken, and in "Downwards", when at one point vocals echo. Nonetheless, they are high-quality, and to be honest, I can't imagine shrieks fitting the kind of music Varnheim plays. Drums are pretty sophisticated, which is not heard on the first listen. I am not a drummer, but I believe the whole drum kit seems to have been put to good use on this album. Lyrically, two songs are in English and two in Polish. As a Polish native speaker, these Polish ones might have been inspired by Mgła, because in "Inwards" there are terms from Greek mythology, and the first verse of "Downwards" is a bit of the Bible inversion, as in "Exercises in Futility V", though Mgła's version used English lyrics. Despite that and opinions that Varnheim is a clone of Mgła, it doesn't change my perspective of this album.

To sum up, Varnheim's third full-length is a very enjoyable modern black metal album that carries great atmosphere, good instrumental playing, and is worth listening to. If you enjoy long black metal songs, these four, ranging from 9 to 14 minutes, are for you.

SzejkElRopa



..::TRACK-LIST::..

1. Vengeance 09:46
2. Onwards 09:09
3. Inwards 10:00
4. Downwards 13:14



..::OBSADA::..

Patryk Włódarczyk - Vocals, Guitars
Mateusz Waśkiewicz - Guitars
Wojciech Gąsiorowski - Bass
Paweł Duda - Drums



https://www.youtube.com/watch?v=Qk0fThz0Eeg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...
Genre: Black Metal
Country of the artist (band): Poland
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 46:05

...( TrackList )...
1. Miejsca
2. Sny o lataniu
3. Idziemy w mgłę
4. Ludzie schronu (2034)
5. Bunt maszyn
6. A Good Day
7. Plamy I
8. Plamy II
9. Wielkie Zanikanie

...( Info )...
Title: Descension
Artist: Citadel
Year: 2025
Genre: Progressive, Death-Metal
Country: USA

Duration: 01:02:39
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Veil
2. Sorrow of the Thousandth Death
3. Crescent Dissentient
4. Under the Primrose
5. A Shadow in the Mist
6. Downwards Ever
7. As One

...( Info )...
Title: El Ocaso
Artist: Trino
Year: 2025
Genre: Thrash, Groove-Metal
Country: Argentina

Duration: 00:32:03
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. El Ocaso
02. Corazón Indomable
03. Pecado Mortal
04. Plegarias
05. Falsos Profetas
06. Perseverancia
07. Hijos de la Demencia
08. La Logia

...( Info )...
Title: Postumus
Artist: Butchers
Year: 2025
Genre: Thrash-Metal
Country: Hungary
Duration: 00:36:57
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Man#Animal
2. Song Before Harvest (Ady Endre verse)
3. Living Among Fears
4. Hibernation
5. Burnt Hearts
6. Smoke, Fire, Ruins
7. Loneliness
8. Fourth Dimension
9. Go to Others for Comfort

...( Info )...
Title: Ukko's Hammer
Artist: Ukko's Hammer
Year: 2025
Genre: Thrash-Metal, Crossover
Country: USA

Duration: 00:33:14
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Altar of Progress
2. All for One
3. Endless Pain
4. Excited Delirium
5. Hiisi Tanssi
6. Skin and Bone
7. Theft of the Sampo
8. Ukonilma
9. New Song
10. More Machine than Man
11. Ukonvasara

...( Info )...
Title: Make War To Be In Peace
Artist: Dead Winds
Year: 2025
Genre: Thrash, Groove-Metal
Country: France

Duration: 00:49:15
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Unmankind
2. Insomnia
3. Fucked up My Youth
4. Dawn of War
5. Make War to Be in Peace
6. Destroyed to Be Perfect
7. Can't Wait More
8. When Honor Is Destroyed
9. Sous les bombes
10. Blackout
11. Anarchy

...( Info )...
Title: Endless Devastation
Artist: Axident
Year: 2025
Genre: Thrash-Metal
Country: Belgium

Duration: 00:33:55
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Intro
02. Toxic Parasite
03. Massacre
04. Axidental Thrash
05. The Mountain
06. Curse of the Seed
07. Ancalagon The Black
08. The Bitch of Buchenwald

...( Info )...
Title: Hounds Of Earth
Artist: Debunker
Year: 2025
Genre: Thrash, Groove-Metal
Country: Portugal

Duration: 01:01:38
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. (Intro) The Brute Flower of Will
2. Hounds of Earth
3. Whirpool of Decay
4. Doomsayer
5. Clepsydra
6. O Princípio da Incerteza
7. I Accept
8. Memory Stone
9. Bread & Circuses
10. Rede Social (Felicidade Falsa)
11. Heat-Fueled Rage
12. Dasein

...( Info )...
Title: Duality
Artist: Vox Mortem
Year: 2025
Genre: Thrash-Metal
Country: Brazil

Duration: 00:32:52
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01.The Quasar 01:11
02.Duality 03:59
03.Walls of Death 03:45
04.Armageddon 03:49
05.Lockdown 03:43
06.Heretic 04:11
07.The Chronos Reign 01:05
08.Gods Eater 03:40
09.Not a Redeemer 04:32
10.Caligula 02:59

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Gdyby Celtic Frost i Enslaved kopulowali na oczach 'street'owego' Behemoth i punk'owego Immortal, bękart wyglądałby właśnie tak jak
muzyka na tym krążku...
Mały skurwiel, który ocieka ponurą, czarną złośliwością i brzydką, podziemną nienawiścią...



..::TRACK-LIST::..

1. Eternal Rotting Misery 05:54
2. Call Me Death 06:31
3. Law of the Rope 04:57
4. Bathed in Moonblood & Wolflight 04:38
5. The Failure King 06:53
6. Dead Rat, Rotting Raven 03:54
7. Solace Eclipsed 08:21



..::OBSADA::..

Adam Clemans - vocals
Andrew Gerrity - bass, vocals
Garry Naples - drums
John Porada - bass, guitar, vocals
Jeff Wilson - guitar, bass, synth

Additional guitars by Jarrett Pritchard and Ken Sorceron
Cellos by Kakophonix




https://www.youtube.com/watch?v=xcM7UcuEt1s



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Gdyby Celtic Frost i Enslaved kopulowali na oczach 'street'owego' Behemoth i punk'owego Immortal, bękart wyglądałby właśnie tak jak
muzyka na tym krążku...
Mały skurwiel, który ocieka ponurą, czarną złośliwością i brzydką, podziemną nienawiścią...



..::TRACK-LIST::..

1. Eternal Rotting Misery 05:54
2. Call Me Death 06:31
3. Law of the Rope 04:57
4. Bathed in Moonblood & Wolflight 04:38
5. The Failure King 06:53
6. Dead Rat, Rotting Raven 03:54
7. Solace Eclipsed 08:21



..::OBSADA::..

Adam Clemans - vocals
Andrew Gerrity - bass, vocals
Garry Naples - drums
John Porada - bass, guitar, vocals
Jeff Wilson - guitar, bass, synth

Additional guitars by Jarrett Pritchard and Ken Sorceron
Cellos by Kakophonix




https://www.youtube.com/watch?v=xcM7UcuEt1s



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

Artist: Evanescence
Album: The Bitter Truth
Country: USA
Genre: Alt. Metal
Release: 2021
Duration: 00:47:19
Quality: Mp3, CBR 320 kbps
Size: 110 mb


...( Opis )...

Podstawowe wydanie piątego studyjnego albumu amerykańskiej formacji Evanescence, na której czele od początku stoi charyzmatyczna wokalistka Amy Lee. "The Bitter Truth" był gotowy już w 2020 roku (zespół zameldował się w studiu w styczniu tego samego roku), ale jego wydanie zostało wstrzymane w związku z opóźnieniami pandemicznymi. Charakter tych utworów jest tym, z czego kapela jest dobrze znana: jest mroczno, ciężko, ale też oszczędnie. Krążek ostatecznie ukazał się w marcu 2021 roku.


...( TrackList )...

1. Artifact / The Turn
2. Broken Pieces Shine
3. The Game Is Over
4. Yeah Right
5. Feeding The Dark
6. Wasted On You
7. Better Without You
8. Use My Voice
9. Take Cover
10. Far From Heaven
11. Part Of Me
12. Blind Belief

...( Info )...
Title: Chasing The Dragon
Artist: Helms Deep
Year: 2025
Genre: Heavy, Power-Metal
Country: USA

Duration: 00:57:35
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Wing Chun 00:40 instrumental
2. Black Sefirot 06:42
3. Chasing the Dragon 04:43
4. Craze of the Vampire 06:51
5. Cursed 05:03
6. Flight of the Harpy 05:41
7. Frozen Solid 04:02
8. Necessary Evil 05:00
9. Red Planet 06:01
10. Seventh Circle 05:33
11. Shiva's Wrath 07:19

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

'Popieprzone' jak Painkiller w latach 90-tych!



Not even the most sophisticated recommender systems will accurately predict your preference for this integration between sparse, echo effected grunts and metallic clanks dominated by fast space grind drumming and complex electric strings. Space junk special effects pollute the atmosphere, while the occasional wah pedal magnifies the radioactivity of the numerous barre chords, all in order to psudoktrinate audience members for several minutes at a time.

The 4½th Psudoku album Psudoktrination contains 10 progressive space grind tracks totaling 27:24. Despite the formation of live-Psudoku in 2024, studio-Psudoku continues to operate as a one-shuttle mission specialist band.



..::TRACK-LIST::..

1. uLtRa-PrObABle-fUtuRE-iNfoTaiNmeNt-SceNaRio 01:52
2. OuteR-SpaCe-EscaPisM-4eVEry1 04:02
3. reAcH-wARP-speEd-uSinG-Old-teChNoLOgY 02:29
4. PLanetArY-nAmInG-cONVeNtioN 03:13
5. UpSide-DownWards-tiMe-trAVel 01:40
6. AdVanCed-ScienTifiC-eXperiMent-iNteRrUpteD 01:23
7. cArEFul-obSeRvATioN-of-MiNiAtuRe-bLaCK-holeS 03:58
8. AStrOnoMicAllY-AcCuRatE-solAr-SysTem-mOdeLLing 02:58
9. neW-hAbITabLE-pLaNET-diScOvEreD-TheN-iGnoRed 03:30
10. sPaCe-StATioN-MaiNtEnANce 02:16



..::OBSADA::..

Guitar, bass, samples, programming, vocals & mixing by
Shuttle Mission Specialist Roger




https://www.youtube.com/watch?v=bfVZ1qV5krE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

'Popieprzone' jak Painkiller w latach 90-tych!



Not even the most sophisticated recommender systems will accurately predict your preference for this integration between sparse, echo effected grunts and metallic clanks dominated by fast space grind drumming and complex electric strings. Space junk special effects pollute the atmosphere, while the occasional wah pedal magnifies the radioactivity of the numerous barre chords, all in order to psudoktrinate audience members for several minutes at a time.

The 4½th Psudoku album Psudoktrination contains 10 progressive space grind tracks totaling 27:24. Despite the formation of live-Psudoku in 2024, studio-Psudoku continues to operate as a one-shuttle mission specialist band.



..::TRACK-LIST::..

1. uLtRa-PrObABle-fUtuRE-iNfoTaiNmeNt-SceNaRio 01:52
2. OuteR-SpaCe-EscaPisM-4eVEry1 04:02
3. reAcH-wARP-speEd-uSinG-Old-teChNoLOgY 02:29
4. PLanetArY-nAmInG-cONVeNtioN 03:13
5. UpSide-DownWards-tiMe-trAVel 01:40
6. AdVanCed-ScienTifiC-eXperiMent-iNteRrUpteD 01:23
7. cArEFul-obSeRvATioN-of-MiNiAtuRe-bLaCK-holeS 03:58
8. AStrOnoMicAllY-AcCuRatE-solAr-SysTem-mOdeLLing 02:58
9. neW-hAbITabLE-pLaNET-diScOvEreD-TheN-iGnoRed 03:30
10. sPaCe-StATioN-MaiNtEnANce 02:16



..::OBSADA::..

Guitar, bass, samples, programming, vocals & mixing by
Shuttle Mission Specialist Roger




https://www.youtube.com/watch?v=bfVZ1qV5krE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Całkowicie szalony, awangardowy atak na twoją równowagę psychiczną!

FA


Veilburner are back with a new album full of twisted, brain-warping, consciousness-altering death/black metal. Many thought they'd achieved their pinnacle with their previous full length 'A Sire to the Ghouls of Lunacy' but this one, while continuing where it left off, expands upon the theme of that one in ways never imagined. This is more of the same unhinged, dissonant and downright terrifying music delivered with even more conviction and extremity. Their creative genius is inexhaustible as the band once again elaborates on the concept of the man suffering from a mental condition being haunted by the ghoul-ish entities that feature on the artwork and fighting to prove their existence. Indeed, the multi-faceted music sounds as though it's written by someone with multiple personality disorder because it's fantastically whimsical, following no perceivable trajectories, and just leaves you shocked and spellbound by it all. It's the next level in extreme metal music, blurring boundaries of death and black metal and everything in between, and elevating it to heights hitherto unscaled.




My boyfriend had a car once, a real taped-together life raft to get him to his last couple months of an old job, and this car had a tape player that sounded like someone’s kid had been feeding it old refrigerator magnets as a snack. I swear this player would foam at the slot if it sat too long in the sun. It was too warped and out of balance to play anything clearly, taking my Best Of Alice Cooper cassette and mashing the tunes into a burbling, scurrying pest that was soon regurgitated with its reflective tapey guts hanging out. I can only imagine a similar incident happened to Veilburner at some point in time, because they seem intent on elevating that sonic vivisection into an obsession. To my ears, death metal has never been quite so expressionistic, which is a full semester’s tuition of a word to drop on a record called Lurkers In The Capsule Of Skull.

All I want to talk about is their sound, not their songwriting. Fine-tuned though it may be, I think it’s a little bit above my reading level to try and track the internal order of this material rather than the grotesque, yet enticing, contours that ripple away from it. It’s so twitchy, always ululating, verging on something insectoid in nature. I guess the closest textural foundation to compare would be the kind of winding, near-techy affect of the latest Tomb Mold, but with innards twisted and folded to negative space. The searing hot black metal of Melechesh also matches Veilburner’s guitars for weight and Phrygian thrust, but neither can hold a candle in terms of lurch. The most distinctive trait of Veilburner’s work its peristaltic motion. Some of these riffs seem to bulge in ways I’ve heard nowhere else (at least not so pervasively), using gradual bends, tortured wah-wah, and spasms of the tremolo bar to swell into something uncomfortably 3-dimensional.

Lurkers is that rare record that doesn’t get weaker when it leans on effects over technique, using the guitar as a metamorphic synth unit. There’s quite a few spots, like the crescendos of “Lurkers” itself, that sound like a spirit box channeling a very foreboding harmonica player. I’m also taken with how much the voice of the guitar itself is stretched and varied within what seems like a constricted range. Listening to the solo from “Nocturnal Gold”, one of the few solos on this record even approaching conventional, is like taking Andy Larocque’s whammy-happy leadwork and melting it in the microwave. Multi-instrumental bandleader Mephisto Deleterio is on some alchemical shit here. I can almost imagine his laboratorium, walls smeared with the distortive viscera that spatters from the strings.

Of course, goofing with synths could easily be a curtailed gimmick were the underlying structure not in order, and Veilburner definitely dodge the obvious pitfall of deploying their sorcery without purpose. The interlude jam, “Para-Opaque”, is a desert mirage built on a bassy nod, where the guitar wavers like a sleepwalker with his eyelids twitching. Reaching the rapturous climax of “Cursed, Disfigured, Amen” is like anointing oneself as a born-again Cenobite, a fitting image in more ways than one. Veilburner finds extremity not necessarily in speed, heaviness, or overwrought chaos, but in the twisting of death and black metal flesh into something darkly parodic. Evocative of a familiar being, but exquisitely peeled apart and rewired into an uncanny engine of perverted bliss. This concoction of dissodeath dischordance and effervescent sound sculpting really delivers sonically on the kind of surreal, Lovecraftian wrongness that so many others simply can’t summon, beyond running their megapolysyllabic lyrics through a thesaurus. All throughout, this record is dotted with genuine paranormal events.

In fact, I feel safe admitting that Lurkers wouldn’t be nearly as effective without that tonal mastery. It’s a little difficult to judge the songwriting, since the aesthetic meat of the album is all so textural. It doesn’t snap back and forth directionally the way that Blood Incantation or that new Devoid Of Thought do. Rather, it’s about scratched-out abrasive streaks, choosing one dissonant thought and peppering it in between muted, hummingbird-heartbeat tremolo. The entire trip recalls something like Beyond The Black Rainbow or some kind of art horror. Thwarted pattern recognition and tricks of perception are the techniques at work here, rather than a comprehensible monster with motivations and screen presence. It is at once assault and seduction of your senses. Perplexing, bewildering, even carnal in its uninhibited throes. Everything you hear is distorted through a curved lens, and when it’s over, the real world might feel a little too linear to be trusted.

A Spooky Mansion



..::TRACK-LIST::..

1. In the Tomb of Dreaming Limbo 07:09
2. Nocturnal Gold 07:20
3. Cursed,Disfigured, Amen! 07:30
4. Lurkers in the Capsule of Skull 06:21
5. Para-Opaque 04:57
6. An Odyssey Through Cataclysm 06:27
7. Vault of Haunting Dissolve 05:42
8. Dissonance in Bloom 07:49



..::OBSADA::..

Mephisto Deleterio - All music and backing vocals
Chrisom Infernium - Vocals and all artwork




https://www.youtube.com/watch?v=DjJKHaHn2zA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Całkowicie szalony, awangardowy atak na twoją równowagę psychiczną!

FA


Veilburner are back with a new album full of twisted, brain-warping, consciousness-altering death/black metal. Many thought they'd achieved their pinnacle with their previous full length 'A Sire to the Ghouls of Lunacy' but this one, while continuing where it left off, expands upon the theme of that one in ways never imagined. This is more of the same unhinged, dissonant and downright terrifying music delivered with even more conviction and extremity. Their creative genius is inexhaustible as the band once again elaborates on the concept of the man suffering from a mental condition being haunted by the ghoul-ish entities that feature on the artwork and fighting to prove their existence. Indeed, the multi-faceted music sounds as though it's written by someone with multiple personality disorder because it's fantastically whimsical, following no perceivable trajectories, and just leaves you shocked and spellbound by it all. It's the next level in extreme metal music, blurring boundaries of death and black metal and everything in between, and elevating it to heights hitherto unscaled.




My boyfriend had a car once, a real taped-together life raft to get him to his last couple months of an old job, and this car had a tape player that sounded like someone’s kid had been feeding it old refrigerator magnets as a snack. I swear this player would foam at the slot if it sat too long in the sun. It was too warped and out of balance to play anything clearly, taking my Best Of Alice Cooper cassette and mashing the tunes into a burbling, scurrying pest that was soon regurgitated with its reflective tapey guts hanging out. I can only imagine a similar incident happened to Veilburner at some point in time, because they seem intent on elevating that sonic vivisection into an obsession. To my ears, death metal has never been quite so expressionistic, which is a full semester’s tuition of a word to drop on a record called Lurkers In The Capsule Of Skull.

All I want to talk about is their sound, not their songwriting. Fine-tuned though it may be, I think it’s a little bit above my reading level to try and track the internal order of this material rather than the grotesque, yet enticing, contours that ripple away from it. It’s so twitchy, always ululating, verging on something insectoid in nature. I guess the closest textural foundation to compare would be the kind of winding, near-techy affect of the latest Tomb Mold, but with innards twisted and folded to negative space. The searing hot black metal of Melechesh also matches Veilburner’s guitars for weight and Phrygian thrust, but neither can hold a candle in terms of lurch. The most distinctive trait of Veilburner’s work its peristaltic motion. Some of these riffs seem to bulge in ways I’ve heard nowhere else (at least not so pervasively), using gradual bends, tortured wah-wah, and spasms of the tremolo bar to swell into something uncomfortably 3-dimensional.

Lurkers is that rare record that doesn’t get weaker when it leans on effects over technique, using the guitar as a metamorphic synth unit. There’s quite a few spots, like the crescendos of “Lurkers” itself, that sound like a spirit box channeling a very foreboding harmonica player. I’m also taken with how much the voice of the guitar itself is stretched and varied within what seems like a constricted range. Listening to the solo from “Nocturnal Gold”, one of the few solos on this record even approaching conventional, is like taking Andy Larocque’s whammy-happy leadwork and melting it in the microwave. Multi-instrumental bandleader Mephisto Deleterio is on some alchemical shit here. I can almost imagine his laboratorium, walls smeared with the distortive viscera that spatters from the strings.

Of course, goofing with synths could easily be a curtailed gimmick were the underlying structure not in order, and Veilburner definitely dodge the obvious pitfall of deploying their sorcery without purpose. The interlude jam, “Para-Opaque”, is a desert mirage built on a bassy nod, where the guitar wavers like a sleepwalker with his eyelids twitching. Reaching the rapturous climax of “Cursed, Disfigured, Amen” is like anointing oneself as a born-again Cenobite, a fitting image in more ways than one. Veilburner finds extremity not necessarily in speed, heaviness, or overwrought chaos, but in the twisting of death and black metal flesh into something darkly parodic. Evocative of a familiar being, but exquisitely peeled apart and rewired into an uncanny engine of perverted bliss. This concoction of dissodeath dischordance and effervescent sound sculpting really delivers sonically on the kind of surreal, Lovecraftian wrongness that so many others simply can’t summon, beyond running their megapolysyllabic lyrics through a thesaurus. All throughout, this record is dotted with genuine paranormal events.

In fact, I feel safe admitting that Lurkers wouldn’t be nearly as effective without that tonal mastery. It’s a little difficult to judge the songwriting, since the aesthetic meat of the album is all so textural. It doesn’t snap back and forth directionally the way that Blood Incantation or that new Devoid Of Thought do. Rather, it’s about scratched-out abrasive streaks, choosing one dissonant thought and peppering it in between muted, hummingbird-heartbeat tremolo. The entire trip recalls something like Beyond The Black Rainbow or some kind of art horror. Thwarted pattern recognition and tricks of perception are the techniques at work here, rather than a comprehensible monster with motivations and screen presence. It is at once assault and seduction of your senses. Perplexing, bewildering, even carnal in its uninhibited throes. Everything you hear is distorted through a curved lens, and when it’s over, the real world might feel a little too linear to be trusted.

A Spooky Mansion



..::TRACK-LIST::..

1. In the Tomb of Dreaming Limbo 07:09
2. Nocturnal Gold 07:20
3. Cursed,Disfigured, Amen! 07:30
4. Lurkers in the Capsule of Skull 06:21
5. Para-Opaque 04:57
6. An Odyssey Through Cataclysm 06:27
7. Vault of Haunting Dissolve 05:42
8. Dissonance in Bloom 07:49



..::OBSADA::..

Mephisto Deleterio - All music and backing vocals
Chrisom Infernium - Vocals and all artwork




https://www.youtube.com/watch?v=DjJKHaHn2zA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Jedyny duży album francuskiego zespołu grającego grind/crust z black metalowymi wpływami.
To mieszanka ekstremalnego grindu, metalu, mrocznych stron natury ludzkiej, smutku, strachu, myśli samobójczych, presji, energii, chaosu i szaleństwa – wszystko to zapakowane w maniakalną muzyczną recytację.

FA


Once Upon A Time śmiało mogę dopisać do listy płyt, których sam nie tknąłbym palcem. Na szczęście (w tym przypadku) pisanina na tym portalu czasami przymusza mnie do kontaktu z takimi produkcjami. Kaliyuga, wbrew przeczuciu, okazał się zespołem grającym naprawdę świetnie. To pierwszorzędna mieszanka black metalu, neocrustu i grindcore’u.

Płyta ta została wydana przez L’inphantile Collective w maju roku bieżącego. Debiut zespołu to nie jest, ale w praktyce można go za taki uznać (jedna siedmiocalówka wcześniej to niewiele). Krążek zawiera około pół godziny muzyki zawartej na szesnastu napakowanych negatywnością kawałkach.

Nie spodziewałem się aż tylu emocji zawartych w tej muzyce. A jeśli już to raczej gniewu i złości. Kaliyuga natomiast potrafi zabrzmieć jak punkowa wersja DSBMu. Potrafi, bo kawałki są różnorodne i poukładane tak, by płyta po prostu była ciekawsza. Utwory, ogólnie mówiąc, są krótsze niż dłuższe oraz bardzo intensywne. Kaliyuga nie bawi się w zwolnienia. Gna wciąż do przodu, byle wścieklej, byle mocniej. Blasty sypią się jak bluzgi na budowie, gitary sieją huraganowy zamęt a wokalistka krzyczy jakby zrywano z niej skórę, bądź sama miałaby to sobie zrobić. Piszę to w kontekście komplementu. Wrzaski Emilie pasują idealnie, są jednocześnie depresyjne i agresywne, do tego brzmią świetnie. Sprawdzają się równie dobrze na utworach gniewnych, jak Angry albo Devious As A Snake i tych bardziej blackmetalowych jak Judgement. Grindcore i crust punk też tu znajdziesz, wymieńmy chociażby Battle czy Step Back, przy czym muszę wspomnieć o ciekawych wydziwach wokalnych pod koniec tego ostatniego. Ale najlepiej jest na utworach pokroju Suicide. Utworach, na których krystalizuje się wspomniana fuzja DSBM i punka. Po prostu czuć w nich żywe emocje, a to przecież chyba najlepsze, co można o muzyce powiedzieć. Kaliyuga bardzo dobrze też dobrał sobie cover. Nasumowe The Last Sleep już oryginalnie było utworem ponurym, jednak Francuzi zrobili z niego całkowicie depresyjny walec.

Brzmienie płyty bardzo mi się podoba. Jest ostre i mięsiste, ale nie za bardzo. Bardzo ładnie podkreśla same kompozycje. Muzycy także grają w klimacie. Nie znajdziecie tu szpanerskich solówek, kozaczenia, i, ogólnie mówiąc, środków innych niż dosadna prostota. Tu liczy się energia i emocje. Layout ma ten plus, że jest bogaty i trafia się kilka fotek wokalistki. Poza tym nie powiedziałbym, że mi się podoba, choć na pewno jest dobrze zrobiony.

Bardzo polecam zapoznać się z Once Upon A Time. Jest duża szansa, że zostaniesz zaskoczony równie pozytywnie, co ja. Mam nadzieję, że po tym krążku zespół nabierze rozpędu i renomy. Czego życzę Kaliyudze, sobie i wam.

Kapitan Bajeczny



..::TRACK-LIST::..

1. Intro
2. You hate again
3. Angry
4. Step Back
5. Time To Change
6. From Denied To Forsaken
7. Judgement
8. Suicide
9. Battle
10. Domus Die
11. Etats D’aeme
12. No Way
13. Devious As A Snake
14. Drop Dead
15. Once Upon A Time
16. The Final Sleep (Nasum Cover)



..::OBSADA::..

Nidhal - Guitars, back vocal
Emilie - SCREAMING
Matt - Drumm
Josh - Bass




https://www.youtube.com/watch?v=vQ45rDVRGJ4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Jedyny duży album francuskiego zespołu grającego grind/crust z black metalowymi wpływami.
To mieszanka ekstremalnego grindu, metalu, mrocznych stron natury ludzkiej, smutku, strachu, myśli samobójczych, presji, energii, chaosu i szaleństwa – wszystko to zapakowane w maniakalną muzyczną recytację.

FA


Once Upon A Time śmiało mogę dopisać do listy płyt, których sam nie tknąłbym palcem. Na szczęście (w tym przypadku) pisanina na tym portalu czasami przymusza mnie do kontaktu z takimi produkcjami. Kaliyuga, wbrew przeczuciu, okazał się zespołem grającym naprawdę świetnie. To pierwszorzędna mieszanka black metalu, neocrustu i grindcore’u.

Płyta ta została wydana przez L’inphantile Collective w maju roku bieżącego. Debiut zespołu to nie jest, ale w praktyce można go za taki uznać (jedna siedmiocalówka wcześniej to niewiele). Krążek zawiera około pół godziny muzyki zawartej na szesnastu napakowanych negatywnością kawałkach.

Nie spodziewałem się aż tylu emocji zawartych w tej muzyce. A jeśli już to raczej gniewu i złości. Kaliyuga natomiast potrafi zabrzmieć jak punkowa wersja DSBMu. Potrafi, bo kawałki są różnorodne i poukładane tak, by płyta po prostu była ciekawsza. Utwory, ogólnie mówiąc, są krótsze niż dłuższe oraz bardzo intensywne. Kaliyuga nie bawi się w zwolnienia. Gna wciąż do przodu, byle wścieklej, byle mocniej. Blasty sypią się jak bluzgi na budowie, gitary sieją huraganowy zamęt a wokalistka krzyczy jakby zrywano z niej skórę, bądź sama miałaby to sobie zrobić. Piszę to w kontekście komplementu. Wrzaski Emilie pasują idealnie, są jednocześnie depresyjne i agresywne, do tego brzmią świetnie. Sprawdzają się równie dobrze na utworach gniewnych, jak Angry albo Devious As A Snake i tych bardziej blackmetalowych jak Judgement. Grindcore i crust punk też tu znajdziesz, wymieńmy chociażby Battle czy Step Back, przy czym muszę wspomnieć o ciekawych wydziwach wokalnych pod koniec tego ostatniego. Ale najlepiej jest na utworach pokroju Suicide. Utworach, na których krystalizuje się wspomniana fuzja DSBM i punka. Po prostu czuć w nich żywe emocje, a to przecież chyba najlepsze, co można o muzyce powiedzieć. Kaliyuga bardzo dobrze też dobrał sobie cover. Nasumowe The Last Sleep już oryginalnie było utworem ponurym, jednak Francuzi zrobili z niego całkowicie depresyjny walec.

Brzmienie płyty bardzo mi się podoba. Jest ostre i mięsiste, ale nie za bardzo. Bardzo ładnie podkreśla same kompozycje. Muzycy także grają w klimacie. Nie znajdziecie tu szpanerskich solówek, kozaczenia, i, ogólnie mówiąc, środków innych niż dosadna prostota. Tu liczy się energia i emocje. Layout ma ten plus, że jest bogaty i trafia się kilka fotek wokalistki. Poza tym nie powiedziałbym, że mi się podoba, choć na pewno jest dobrze zrobiony.

Bardzo polecam zapoznać się z Once Upon A Time. Jest duża szansa, że zostaniesz zaskoczony równie pozytywnie, co ja. Mam nadzieję, że po tym krążku zespół nabierze rozpędu i renomy. Czego życzę Kaliyudze, sobie i wam.

Kapitan Bajeczny



..::TRACK-LIST::..

1. Intro
2. You hate again
3. Angry
4. Step Back
5. Time To Change
6. From Denied To Forsaken
7. Judgement
8. Suicide
9. Battle
10. Domus Die
11. Etats D’aeme
12. No Way
13. Devious As A Snake
14. Drop Dead
15. Once Upon A Time
16. The Final Sleep (Nasum Cover)



..::OBSADA::..

Nidhal - Guitars, back vocal
Emilie - SCREAMING
Matt - Drumm
Josh - Bass




https://www.youtube.com/watch?v=vQ45rDVRGJ4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...
Title: From Zero (2CD, Deluxe Edition)
Artist: Linkin Park
Year: 2025
Genre: Rock
Style: Alternative Rock, Nu Metal, Alternative Metal
Publisher (label): Warner, Machine Shop

Duration: 00:58:22
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

...( TrackList )...
CD 01: (00:32:03)
01. From Zero (Intro) (00:00:22)
02. The Emptiness Machine (00:03:11)
03. Cut The Bridge (00:03:49)
04. Heavy Is The Crown (00:02:47)
05. Over Each Other (00:02:51)
06. Casualty (00:02:21)
07. Overflow (00:03:31)
08. Two Faced (00:03:04)
09. Stained (00:03:06)
10. IGYEIH (00:03:29)
11. Good Things Go (00:03:32)

CD 02: (00:26:19)
01. Up From The Bottom (00:03:03)
02. Unshatter (00:03:16)
03. Let You Fade (00:03:29)
04. The Emptiness Machine (Live) (00:03:18)
05. Heavy Is The Crown (Live) (00:03:26)
06. Over Each Other (Live) (00:02:53)
07. Casualty (Live) (00:02:56)
08. Two Faced (Live) (00:03:58)

...( Info )...
Title: Voices
Artist: Hybridized
Year: 2025
Genre: Groove, Thrash-Metal
Country: Italy

Duration: 00:38:14
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Admission
2. Gifted
3. Bipolar
4. Schizophrenia
5. 220
6. Anankastic Pathology
7. Wounded Heart
8. Hypochondria

...( Info )...
Title: Evil Waits For Its Messiah
Artist: Herzoga
Year: 2025
Genre: Thrash, Heavy-Metal
Country: Poland

Duration: 00:35:57
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Spirit of Walpurga 03:12
2. Evil Messiah 04:18
3. The Cry of Silenced 03:41
4. At the Gates of Torment 01:20
5. Rip Them Apart 03:06
6. Frozen Wraith 04:35
7. Asphyxiated 03:54
8. Hidden Deranged Mind 04:12
9. Social Parasite 03:09
10. Fatal Insomnia 04:30

...( Info )...
Genre: Progressive Death Metal
Country of the artist (band): Poland
Year of publication: 2019
Audio codec: MP3
Rip type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 41 mb
Presence of scans in the distribution content: Front

...( TrackList )...
01. Newcomer
02. Reya
03. Report
04. Encounter
05. Demons
06. Oxygen
07. Experiment
08. Farewell
09. Epilogue

...( Info )...
Title: Suffocate All Life
Artist: Carving Void
Year: 2025
Genre: Death-Metal
Country: Germany

Duration: 00:35:44
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Intro
02. Entrained by Hate
03. Empires
04. Fragments Under the Black Sun
05. Homecoming
06. Suffocate All Life
07. The Heat / The Shape
08. Mindgrinder
09. The Architects of Disgrace