...( Info )...
Title: Engranajes
Artist: Mechanix
Year: 2025
Genre: Thrash, Heavy-Metal
Country: Costa Rica

Duration: 00:56:22
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Tumba sin Nombre (05:57)
02. Engranajes (07:21)
03. Lavado Cerebral (05:32)
04. Túnel (03:33)
05. Al Límite (05:00)
06. Alienación (04:31)
07. Lobos Capitales (05:36)
08. Realidades (05:12)
09. Inducción (06:45)
10. En el Postrero Day (06:51)

...( Info )...
Title: Raw Takes [EP]
Artist: Raways
Year: 2025
Genre: Heavy-Metal
Country: Italy

Duration: 00:26:56
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Cyber Oppressor (04:46)
02. Fate Of Man (04:46)
03. Constrictor (03:52)
04. Digital Priest (04:42)
05. Children Of The Afterworld (03:57)
06. Then You'll See (04:50)

...( Info )...
Title: Till The Wolves Come Home
Artist: Paranoia Church
Year: 2025
Genre: Heavy-Metal
Country: Canada

Duration: 00:41:18
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. V is for Vulture (feat. Berzan Önen) (04:47)
02. A Little Dream of You (04:20)
03. Back to the Ocean (feat. Samtar) (05:34)
04. His Private Shock Machine (05:59)
05. Till The Wolves Come Home (04:39)
06. Hello_? (06:02)
07. Sister (feat. Rod Rodrigues) (03:54)
08. Neptune in October (feat. Samtar) (05:59)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Drugi album rosyjskiego zespołu grającego crustujący grindcore. Dla fanów NASUM i NAPALM DEATH!


The long-awaited second release of grindcore band from Arkhangelsk. "Warmest Place To Hide" is a concept album based on John Carpenter's iconic movie "The Thing". Grindcore with sound and HM-2 Death Metal elements. Don't run away! And if you hide, then in the warmest place.



..::TRACK-LIST::..

1. The Chase 00:56
2. What’s wrong with the dogs? 02:29
3. Checkmate 01:25
4. Warmest place to hide 01:44
5. Norwegian camp 02:04
6. Perfect imitation 02:41
7. Assimilation pt.1 02:17
8. The Host 02:08
9. Bloodtest 01:10
10. Burn the Remains 00:22
11. Forced Hero 01:45
12. Assimilation pt.2 02:05



..::OBSADA::..

Andrey Borau - Bass
Alexandr Popov - Drums
Andrey Jurgen - Guitars
Andrey Rusty - Vocals




https://www.youtube.com/watch?v=jVBZbsnmVmI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Drugi album rosyjskiego zespołu grającego crustujący grindcore. Dla fanów NASUM i NAPALM DEATH!


The long-awaited second release of grindcore band from Arkhangelsk. "Warmest Place To Hide" is a concept album based on John Carpenter's iconic movie "The Thing". Grindcore with sound and HM-2 Death Metal elements. Don't run away! And if you hide, then in the warmest place.



..::TRACK-LIST::..

1. The Chase 00:56
2. What’s wrong with the dogs? 02:29
3. Checkmate 01:25
4. Warmest place to hide 01:44
5. Norwegian camp 02:04
6. Perfect imitation 02:41
7. Assimilation pt.1 02:17
8. The Host 02:08
9. Bloodtest 01:10
10. Burn the Remains 00:22
11. Forced Hero 01:45
12. Assimilation pt.2 02:05



..::OBSADA::..

Andrey Borau - Bass
Alexandr Popov - Drums
Andrey Jurgen - Guitars
Andrey Rusty - Vocals




https://www.youtube.com/watch?v=jVBZbsnmVmI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Debiutancka płyta Szwedów z CROWPATH. Mieszanka szalonego technicznego metalu, grindcore oraz death metalu.
Jeśli lubisz ANTIGAMA, THE RED CHORD, CEPHALIC CARNAGE.



Born and raised in a country whose metal bands shamelessly shoplift enough Iron Maiden to warrant musical plagiarism suits to be filed, Sweden's Crowpath outshine the hamfisted hordes of hackneyed copycats with their debut masterpiece of abrasive anti-melody, Red On Chrome. The 13-track, 30-minute mammoth was recorded by Fredrik Reinedahl (In Flames, Burst, Gadget, Dimension Zero) and wields an absolute air of clarity and nucklebusting crunch rarely heard in a time of tin can production values. Fusing the drunken, staggered grooves of latter-day Coalesce with Immolation's trance-inducing sense of rhythm and dynamics, Crowpath triumphs in carving out an album that extracts the most violent, technically-obsessed aspects from modern death metal and intrinsically filters them through the urgent unpredictability of grindcore.



..::TRACK-LIST::..

1. Hellbound 02:14
2. Like Flies To Flames 02:12
3. Protected By Judas 02:16
4. The Suburban Plague 02:13
5. XIII 02:31
6. Bastard City 01:51
7. Red On Chrome 02:34
8. Kings Among Cockroaches 03:03
9. Slipping 02:00
10. Where Jacky Jawless Lives 01:22
11. The Precise Art Of Knives 02:16
12. Phrases 02:03
13. Clean 03:19



..::OBSADA::..

Erik Hall - Drums
Dan Bengtsson - Bass
Patrik Lundh - Guitars
Henrik Ivarsson - Vocals



https://www.youtube.com/watch?v=J7HQ53DhrQE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Debiutancka płyta Szwedów z CROWPATH. Mieszanka szalonego technicznego metalu, grindcore oraz death metalu.
Jeśli lubisz ANTIGAMA, THE RED CHORD, CEPHALIC CARNAGE.



Born and raised in a country whose metal bands shamelessly shoplift enough Iron Maiden to warrant musical plagiarism suits to be filed, Sweden's Crowpath outshine the hamfisted hordes of hackneyed copycats with their debut masterpiece of abrasive anti-melody, Red On Chrome. The 13-track, 30-minute mammoth was recorded by Fredrik Reinedahl (In Flames, Burst, Gadget, Dimension Zero) and wields an absolute air of clarity and nucklebusting crunch rarely heard in a time of tin can production values. Fusing the drunken, staggered grooves of latter-day Coalesce with Immolation's trance-inducing sense of rhythm and dynamics, Crowpath triumphs in carving out an album that extracts the most violent, technically-obsessed aspects from modern death metal and intrinsically filters them through the urgent unpredictability of grindcore.



..::TRACK-LIST::..

1. Hellbound 02:14
2. Like Flies To Flames 02:12
3. Protected By Judas 02:16
4. The Suburban Plague 02:13
5. XIII 02:31
6. Bastard City 01:51
7. Red On Chrome 02:34
8. Kings Among Cockroaches 03:03
9. Slipping 02:00
10. Where Jacky Jawless Lives 01:22
11. The Precise Art Of Knives 02:16
12. Phrases 02:03
13. Clean 03:19



..::OBSADA::..

Erik Hall - Drums
Dan Bengtsson - Bass
Patrik Lundh - Guitars
Henrik Ivarsson - Vocals



https://www.youtube.com/watch?v=J7HQ53DhrQE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

Gwar (zapis stylizowany: GWAR) to amerykańska heavymetalowa grupa muzyczna utworzona w 1985 roku. Zespół zyskał popularność dzięki swemu wyglądowi zaczerpniętemu z filmów grozy, a także z często niepoprawnych politycznie tekstów, poruszających tematy tabu. Kostiumy wykonywane są z piany lateksowej, styropianu lub gumy i zazwyczaj są upodabniane do produktów spożywczych, takich jak surowe mięso, makaron, choć dodatkową dekoracją mogą być również wodorosty. Ponadto wizerunek wzbogacony jest o mocny makijaż. Dla zaakcentowania efektu ze strojów niejednokrotnie sączą się rozmaite substancje. Zespół stara się by występy miały charakter satyryczny. 3 listopada 2011 roku zmarł gitarzysta zespołu Cory Smoot (Flattus Maximus). Po śmierci frontmana i wokalisty Dave'a Brockiego w 2014 roku grupa działa bez żadnego z członków założycieli. Wstawka zawiera EPkę, najnowsze wydawnictwo zespołu.

Title: The Return Of Gor Gor

Artist: Gwar

Country: USA

Year: 2025

Genre: Metal

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

01. The Great Circus Train disaster
02. Lot Lizard
03. Tyrant King
04. Crack in the Egg (Live)
05. The Founding Fathers (Live)
06. America must be Destroyed (Live)
07. Fishfuck (Live)

...( Info )...
Title: Embracing the Dying Sun
Artist: Scorched Mind
Year: 2025
Genre: Sludge, Death-Metal
Country: USA

Duration: 00:27:50
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Rite of Cleansing [00:01:58]
02. Depravity [00:02:05]
03. Formative Violence [00:02:21]
04. Destabilized [00:02:57]
05. Fear of Existence [00:02:57]
06. Harsh Reality [00:02:55]
07. Formless [00:01:23]
08. Dethrone [00:03:10]
09. Antidote [00:02:32]
10. Reflective Void [00:02:32]
11. Invoking a Dying Sun [00:02:56]

...( Info )...
Title: Birth Of Tragedy
Artist: Wintereve
Year: 2025
Genre: Melodic, Doom, Death-Metal
Country: France

Duration: 00:55:31
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Like Shadows We Wander in the night
2. Revel in Solitude
3. Odium
4. A Wreath of Roses
5. Fading Light
6. Dead Memories Torn
7. Grief Eternal

...( Info )...
Title: Pacifying The Aggressor
Artist: Fourwaykill
Year: 2025
Genre: Groove-Metal
Country: UK

Duration: 00:30:16
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Pull the Trigger
2. Speedball
3. Human Killing Kind
4. Hangman Down
5. Anti-All
6. Aggressor
7. Legalities of Formal Hate

...( Info )...
Title: Trapped
Artist: Hammer
Year: 2025
Genre: Groove-Metal
Country: Scotland

Duration: 00:29:44
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Mea Culpa
2. Trapped In A House With A Maniac
3. The Hanged Man
4. Gorehound
5. Basilisk
6. Golem
7. Alive

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Debiutancki album zespołu z Taiwanu!
19 utworów szybkiego grindcore'a w stylu NASUM, BRUTAL TRUTH, ASSÜCK, TERRORIZER.



..::TRACK-LIST::..

1. Vision 00:58
2. Shadow Hearts 01:30
3. Dirty World 01:46
4. Species 01:18
5. Birth 01:03
6. Live a Lie 01:01
7. Peace is a Fragile Glass 01:33
8. Time to Die 01:22
9. Crying City 01:01
10. Sorrow Light House 00:47
11. Wealthy 01:22
12. Fall Apart 01:13
13. History of Sin 01:16
14. Lone Wolf 00:55
15. Every Day 00:28
16. Puppet 01:43
17. Stop 00:20
18. Sick System 01:00
19. Death Bell 06:09



..::OBSADA::..

A dai - Drums
Ash Huang - Bass
Bruce - Guitars, Vocals
Duan - Guitars



https://www.youtube.com/watch?v=xDhvjqDP8AE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Debiutancki album zespołu z Taiwanu!
19 utworów szybkiego grindcore'a w stylu NASUM, BRUTAL TRUTH, ASSÜCK, TERRORIZER.



..::TRACK-LIST::..

1. Vision 00:58
2. Shadow Hearts 01:30
3. Dirty World 01:46
4. Species 01:18
5. Birth 01:03
6. Live a Lie 01:01
7. Peace is a Fragile Glass 01:33
8. Time to Die 01:22
9. Crying City 01:01
10. Sorrow Light House 00:47
11. Wealthy 01:22
12. Fall Apart 01:13
13. History of Sin 01:16
14. Lone Wolf 00:55
15. Every Day 00:28
16. Puppet 01:43
17. Stop 00:20
18. Sick System 01:00
19. Death Bell 06:09



..::OBSADA::..

A dai - Drums
Ash Huang - Bass
Bruce - Guitars, Vocals
Duan - Guitars



https://www.youtube.com/watch?v=xDhvjqDP8AE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...
Title: The Tunnel
Artist: Esipthycide
Year: 2025
Genre: Melodic, Death, Thrash-Metal
Country: Colobia

Duration: 00:48:10
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Confined 05:10
02. Unknown 04:41
03. Obstinacy 05:02
04. Omen 04:14
05. Paranoia 05:08
06. Cognizance 04:56
07. Unstable 04:17
08. Demise 04:56
09. Tunnel 03:49
10. Death 05:54

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Szósta płyta studyjna w dorobku kanadyjskiego kwartetu Panzerfaust to jednocześnie domknięcie serii albumów, nad którą zespół pracował w niezmienionym składzie od 2019 roku. 22 listopada 2024 roku nakładem niemieckiej wytwórni Eisenwald ukazało się wydawnictwo The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion. Album, który zagości w niejednym podsumowaniu najlepszych płyt tego roku.

Osoby, które po poprzednim, trzecim rozdziale The Astral Drain stawiały na Kanadyjczykach krzyżyk, mogą odetchnąć z ulgą, a przy tym bić się w pierś. Można powiedzieć, że wrócił stary dobry Panzerfaust, który nie uznaje kompromisów i nie pozostawia żadnych wątpliwości odnośnie do obranego przez siebie kierunku. Styl wytyczony na pierwszej i drugiej części The Suns of Perdiion, czyli War, Horrid War oraz Render unto Eden (nasza recenzja tutaj) znów wziął górę nad melodyjnymi i instrumentalnymi wstawkami, które na The Astral Drain nie spotkały się z najlepszym odbiorem fanów.

Panzerfaust i ich The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion to nieco ponad trzy kwadranse wypełnione po brzegi fantastyczną produkcją i świetnymi kompozycjami. Do kotła wrzucono black, death, blackened death, a nawet post metal. Są tu motywy, które zadowolą entuzjastów Mgły i Deathspell Omega, ale również zwolenników Marduka czy Ulcerate. Kanadyjczycy kroczą jednak ścieżką wytyczoną przez siebie, nie kopiując ślepo, lecz wyciągając z esencji różnych gatunków to, co najlepsze. W efekcie otrzymujemy pięć dłuższych kawałków, których odsłuch w całości przynosi sporo satysfakcji.

Muszę przyznać, że Panzerfaust w takim wydaniu „wchodzi” od pierwszego odsłuchu. Całość otwiera potężny The Hesychasm Unchained, który od pierwszych sekund dowodzi, że czwórka z Kanady odrobiła lekcję – nad kompozycją unoszą się bowiem echa Promethean Fire czy The Snare of the Fowler z drugiego rozdziału serii. Numer ten świetnie brzmi też w wykonaniu na żywo, czego świadkiem byłem podczas listopadowego koncertu grupy w krakowskim Hype Parku.

Rozpędzona machina nie zatrzymuje się – When Even the Ground Is Hostile to mój osobisty faworyt z nowego krążka Panzerfaust. Kwintesencja połączonych wokali Kaizera i Goliatha, z intrygującymi riffami i wpadającymi w ucho zmianami tempa. Do tego nihilistyczne przesłanie ”fuck hope”, które zdaje się perfekcyjnie spinać warstwę tekstową całego albumu.

Po dwóch potężnych ciosach, The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion nieco zwalnia. Niemniej jednak utwór The Damascene Conversions ma w sobie coś intrygującego, co przywodzi na myśl eksperymenty grupy z pierwszego rozdziału Słońc. Spora to zasługa Ahmeta İhvani, który odpowiedzialny był za nagranie partii akustycznych na bağlamie, instrumencie strunowym z Bliskiego Wschodu. Ten niewielki element dodaje utworowi mistycznego klimatu, perfekcyjnie kontrastując z potężnymi riffami, blastami, growlami.

Czwarty numer na najnowszym albumie Panzerfaust to kolejna solidna porcja metalu i dowód kunsztu muzycznego całego kwartetu. Occam’s Fucking Razor (ocenzurowany przez niektóre platformy streamingowe do tytułu Occam’s Razor – serio!?) bez wątpienia zostanie faworytem wielu osób, które na niego trafią. Znów gdzieś w tle unoszą się echa bliskowschodnich inspiracji, ale przy tym znów warstwa muzyczna nie bierze jeńców. Muzycy odnoszą się do zasady brzytwy Ockhama, podobnie jak średniowieczny filozof, dążąc do wyjaśnienia świata w możliwie najprostszy sposób. W tym sposobie jest jednak metoda, która urzeczywistnia się w każdej sekundzie nowego wydawnictwa Panzerfaust.

Na koniec zostaje najdłuższa kompozycja na płycie, czyli To Shadow Zion (No Sanctuary). Numer otwierają dźwięki niby trąb jerychońskich, które raz po raz tworzą ciekawy ambient dla tego utworu. We wstępie znalazł się też recytowany fragment wybitnej powieści Droga Cormaka McCarthy’ego (polecam lekturę). Tekst numeru naszpikowany odwołaniami do filozofii egzystencjalizmu, stanowi swoiste zamknięcie ostatniego rozdziału The Suns of Perdition. Dominuje tu wizja końca świata, choć gdzieś jeszcze tli się promyk nadziei, że natura się odrodzi. Ostatnią kropkę stawia fragment Somewhere, a new sun rises // But all our graves go unvisited in the end // At Shadow Zion.

Album Panzerfaust The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion można traktować dwójnasób. Z jednej strony, jest to idealne, wymarzone wręcz, zwieńczenie kwadrylogii. Z drugiej zaś, krążek świetnie radzi sobie na własną rękę, więc może być dobrym punktem wyjścia dla osób, które nie miały jeszcze styczności z dyskografią Kanadyjczyków. Wyjątkowość twórczości Panzerfaust bazuje na powtarzających się stałych elementach, a te zdają się przewodzić wszystkim rozdziałom The Suns of Perdition – Słońc Wiecznego Potępienia. Tylko tyle czeka ludzkość – całkowita zagłada, gdy wybrzmią ostatnie trąby, te same, które słychać na koniec płyty.

To Shadow Zion już od pierwszego odtworzenia zagościł na stałe w moim odtwarzaczu, gdyż jest to album niezwykle równy, dopracowany, świadomie skomponowany i precyzyjnie nagrany. Klasycznie, na wszelkie zachwyty zasługuje odpowiedzialny za zestaw perkusyjny Alexander Kartashov, przez niektórych porównywalny do Darkside’a, Mam jednak wrażenie, że nie tylko bębniarz, ale i cały zespół najnowszym krążkiem udowodnili, że pora oderwać niesłusznie przylepioną łatkę „worship bandu”.

Panzerfaust i ich The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion to pozycja obowiązkowa. Jedna z najmocniejszych kandydatur do płyty roku 2024.

Vlad


Most bands are lucky to have one breakout album that sticks in the minds of fans for years to come. Rarer still are bands that release an album that affects the genre itself in a positive way. These are the bands who are considered outliers; those who take the road less traveled at great risk for the potential of great reward. The tetralogy that is “The Suns of Perdition” is itself an outlier work created by outlier musicians; its intense conclusion will capture the hearts of long time fans and define a new standard for dissonant black metal records moving forward.

Panzerfaust are a four piece hailing from Mississauga, ON (Canada) that formed in 2005 with founding members Brock Van Dijk (Vocals/Guitar) & Goliath (Vocals). Once the concept of the “The Suns of Perdition” began to materialize in Brock’s mind, a critical line up change occurred which saw Thomas Gervais (Bass) and Alexander Kartashov (Drums) enter the fold. Together, these four outlier musicians have manifested their magnum opus that took over a decade to realize in full. In the spirit of this accomplishment, it is only fair that we take a look back at chapters I, II, & III before diving into the fourth and final chapter.

The lore surrounding Panzerfaust’s “The Suns of Perdition” revolves around exploring themes of war through the perspective of historical recounting of events, the philosophy of war, the horrors of death, and the inevitability of the destructive human condition. The work’s title seems to strongly connect to the Biblical verses referring to the “sons of perdition”, or said another way ‘men doomed to destruction’. Furthermore, the word perdition means “eternal damnation” or “utter destruction” and has been used as a synonym for ‘hell’. The complexity and layers that encompasses the work’s title is concentrated in four distinct albums (or chapters) that each have a distinct musical expression. “Chapter I: War, Horrid War” (2019) has an aggressive dissonant black metal sound with lyrics that highlight specific war events like The Day After Trinity, mass graves in Stalingrad during WW2, and the poems from Canadian WW1 author Lieutenant-Colonel John McCrae. “Chapter II: Render unto Eden” (2020) took a turn towards a more atmospheric sound that induces a trance-like state of mind. This chapter lyrically focused more on the philosophy of war such as entering into a Faustian bargain to prevail in war, John Milton’s philosophical case for the right to freedom of speech & expression, and Blaise Pascal’s famous wager on believing in God as a rational human. “Chapter III: The Astral Drain” (2022) increased the atmospheric elements in the music by adding more tribal style beats and four instrumental tracks dedicated to negative emotions. Both the music and lyrical content seem to point to a sense of dread; the crushing doom felt moments before your death. And now we have “Chapter IV: To Shadow Zion” (2024) which is the most angry sounding album of the tetralogy with a great sense of finality. Lyrically, the final chapter focuses on our apocalypse & how the cycling of civilizations through time is inevitable.

“Chapter IV: To Shadow Zion”, like in previous chapters, has deep meaning and symbolism in the song titles and lyrics. Dissecting the album title, Zion refers to “utopia” and the shadow is in reference to Carl Jung’s psychological concept of “The Shadow”; the part of our psyche that we repress because it is socially unacceptable, harmful to others, or detrimental to our own health. Song titles such as ‘The Hesychasm Unchained’ and ‘The Damascene Conversions’ have a Christian theology origin that is used to mirror the grandeur of the apocalypse and spiritual ramifications of warmongering itself. Within the lyrics, we continue to hear references to spiritual texts, but by no means is this a religious album. I believe the choice here is to highlight how when humans approach their end, even if it is by their own hand, this primordial desire to find solace in something cosmic is innate. The brutality of these topics are delivered by powerful dual vocals from Brock & Goliath and often sound like desperate pleas, angry cries of desperation, and guttural sorrow. The range of these emotive vocal stylings are best presented on the songs ‘The Damascene Conversions’ & ‘To Shadow Zion (No Sanctuary).’

Musically, the final chapter is an amalgamation of all previous musical styles explored in the tetralogy, yet the tone is by far the most angry and aggressive. The two main singles for the record ‘When Even The Ground is Hostile’ & ‘Occam's Fucking Razor’ are exemplary of the ferocity I keep referring to. Both songs have movements with incredibly fast pacing in the riffing and drumming that harken back to Marduk level intensity; a style of black metal not fully displayed on previous chapters. Panzerfaust’s signature dissonance is still present however, these riffs are used as a way to create a dizzying chaos rather than atmosphere. Simply put, these songs sound like you're stuck fighting for your life at ground zero of the battlefield. ‘The Damascene Conversions’ breaks up the album with its mid-tempo pacing and incorporates atmospheric elements most similar to “Chapter III”. The guest baglama performance by Ahmet lhvani blends perfectly into the percussive complexity of the track and adds a very welcomed mystical element to the work. Another interesting dimension added to this song (and a first for the tetralogy) is the doomy/sludgy outro that Panzerfaust executes exceptionally well. As incredible as the first four songs of “Chapter IV” are, the final track not only gives the album a great sense of finality but is a very effective conclusion to the work itself. ‘To Shadow Zion (No Sanctuary)’ opens with an ominous sample of sirens followed by a nuclear bomb explosion, which then opens up into a spoken word passage from the post-apocalyptic novel “The Road” by Cormac McCarthy. A combination of engaging jungle drum beats and evolving dissonant riffs are the backbone of this song and build steadily every three minutes until the crescendo at about minute six. Here, Panzerfaust approximates a beautiful flow state reminiscent of the iconic conclusion of ‘O Father, O Satan, O Sun’ by Behemoth.

“Chapter IV: To Shadow Zion” brilliantly ties the threads laid out in the previous three chapters while, once again, maintaining its own identity. Every musician’s contribution to this epic finale gloriously shines; all parts equally important to executing the master vision. By its own merit, this album is a fantastic listen for any fans of dissonant atmospheric black metal; and may even secure a spot on your 2024 Album of The Year lists. However, in context to the tetralogy, it falls just shy of first place with “Chapter II: Render unto Eden” securing the number one spot. The meticulous crafting of “The Suns of Perdition” tetralogy and its subsequent success globally, cement Panzerfaust as an outlier in the black metal world. Not only did they execute their magnum opus as a cohesive unit over the last six years, but they have also reached a level of prestige in the rich history of Canadian black metal.

GWN metal



..::TRACK-LIST::..

1. The Hesychasm Unchained 08:52
2. When Even The Ground is Hostile 06:28
3. The Damascene Conversions 09:21
4. Occam's Fucking Razor 10:11
5. To Shadow Zion (No Sanctuary) 11:00



..::OBSADA::..

Brock Van Dijk - Vocals, Guitar
Thomas Gervais - Bass
Goliath - Vocals
Alexander Kartashov - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=WselW2dpy3s



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Szósta płyta studyjna w dorobku kanadyjskiego kwartetu Panzerfaust to jednocześnie domknięcie serii albumów, nad którą zespół pracował w niezmienionym składzie od 2019 roku. 22 listopada 2024 roku nakładem niemieckiej wytwórni Eisenwald ukazało się wydawnictwo The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion. Album, który zagości w niejednym podsumowaniu najlepszych płyt tego roku.

Osoby, które po poprzednim, trzecim rozdziale The Astral Drain stawiały na Kanadyjczykach krzyżyk, mogą odetchnąć z ulgą, a przy tym bić się w pierś. Można powiedzieć, że wrócił stary dobry Panzerfaust, który nie uznaje kompromisów i nie pozostawia żadnych wątpliwości odnośnie do obranego przez siebie kierunku. Styl wytyczony na pierwszej i drugiej części The Suns of Perdiion, czyli War, Horrid War oraz Render unto Eden (nasza recenzja tutaj) znów wziął górę nad melodyjnymi i instrumentalnymi wstawkami, które na The Astral Drain nie spotkały się z najlepszym odbiorem fanów.

Panzerfaust i ich The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion to nieco ponad trzy kwadranse wypełnione po brzegi fantastyczną produkcją i świetnymi kompozycjami. Do kotła wrzucono black, death, blackened death, a nawet post metal. Są tu motywy, które zadowolą entuzjastów Mgły i Deathspell Omega, ale również zwolenników Marduka czy Ulcerate. Kanadyjczycy kroczą jednak ścieżką wytyczoną przez siebie, nie kopiując ślepo, lecz wyciągając z esencji różnych gatunków to, co najlepsze. W efekcie otrzymujemy pięć dłuższych kawałków, których odsłuch w całości przynosi sporo satysfakcji.

Muszę przyznać, że Panzerfaust w takim wydaniu „wchodzi” od pierwszego odsłuchu. Całość otwiera potężny The Hesychasm Unchained, który od pierwszych sekund dowodzi, że czwórka z Kanady odrobiła lekcję – nad kompozycją unoszą się bowiem echa Promethean Fire czy The Snare of the Fowler z drugiego rozdziału serii. Numer ten świetnie brzmi też w wykonaniu na żywo, czego świadkiem byłem podczas listopadowego koncertu grupy w krakowskim Hype Parku.

Rozpędzona machina nie zatrzymuje się – When Even the Ground Is Hostile to mój osobisty faworyt z nowego krążka Panzerfaust. Kwintesencja połączonych wokali Kaizera i Goliatha, z intrygującymi riffami i wpadającymi w ucho zmianami tempa. Do tego nihilistyczne przesłanie ”fuck hope”, które zdaje się perfekcyjnie spinać warstwę tekstową całego albumu.

Po dwóch potężnych ciosach, The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion nieco zwalnia. Niemniej jednak utwór The Damascene Conversions ma w sobie coś intrygującego, co przywodzi na myśl eksperymenty grupy z pierwszego rozdziału Słońc. Spora to zasługa Ahmeta İhvani, który odpowiedzialny był za nagranie partii akustycznych na bağlamie, instrumencie strunowym z Bliskiego Wschodu. Ten niewielki element dodaje utworowi mistycznego klimatu, perfekcyjnie kontrastując z potężnymi riffami, blastami, growlami.

Czwarty numer na najnowszym albumie Panzerfaust to kolejna solidna porcja metalu i dowód kunsztu muzycznego całego kwartetu. Occam’s Fucking Razor (ocenzurowany przez niektóre platformy streamingowe do tytułu Occam’s Razor – serio!?) bez wątpienia zostanie faworytem wielu osób, które na niego trafią. Znów gdzieś w tle unoszą się echa bliskowschodnich inspiracji, ale przy tym znów warstwa muzyczna nie bierze jeńców. Muzycy odnoszą się do zasady brzytwy Ockhama, podobnie jak średniowieczny filozof, dążąc do wyjaśnienia świata w możliwie najprostszy sposób. W tym sposobie jest jednak metoda, która urzeczywistnia się w każdej sekundzie nowego wydawnictwa Panzerfaust.

Na koniec zostaje najdłuższa kompozycja na płycie, czyli To Shadow Zion (No Sanctuary). Numer otwierają dźwięki niby trąb jerychońskich, które raz po raz tworzą ciekawy ambient dla tego utworu. We wstępie znalazł się też recytowany fragment wybitnej powieści Droga Cormaka McCarthy’ego (polecam lekturę). Tekst numeru naszpikowany odwołaniami do filozofii egzystencjalizmu, stanowi swoiste zamknięcie ostatniego rozdziału The Suns of Perdition. Dominuje tu wizja końca świata, choć gdzieś jeszcze tli się promyk nadziei, że natura się odrodzi. Ostatnią kropkę stawia fragment Somewhere, a new sun rises // But all our graves go unvisited in the end // At Shadow Zion.

Album Panzerfaust The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion można traktować dwójnasób. Z jednej strony, jest to idealne, wymarzone wręcz, zwieńczenie kwadrylogii. Z drugiej zaś, krążek świetnie radzi sobie na własną rękę, więc może być dobrym punktem wyjścia dla osób, które nie miały jeszcze styczności z dyskografią Kanadyjczyków. Wyjątkowość twórczości Panzerfaust bazuje na powtarzających się stałych elementach, a te zdają się przewodzić wszystkim rozdziałom The Suns of Perdition – Słońc Wiecznego Potępienia. Tylko tyle czeka ludzkość – całkowita zagłada, gdy wybrzmią ostatnie trąby, te same, które słychać na koniec płyty.

To Shadow Zion już od pierwszego odtworzenia zagościł na stałe w moim odtwarzaczu, gdyż jest to album niezwykle równy, dopracowany, świadomie skomponowany i precyzyjnie nagrany. Klasycznie, na wszelkie zachwyty zasługuje odpowiedzialny za zestaw perkusyjny Alexander Kartashov, przez niektórych porównywalny do Darkside’a, Mam jednak wrażenie, że nie tylko bębniarz, ale i cały zespół najnowszym krążkiem udowodnili, że pora oderwać niesłusznie przylepioną łatkę „worship bandu”.

Panzerfaust i ich The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion to pozycja obowiązkowa. Jedna z najmocniejszych kandydatur do płyty roku 2024.

Vlad


Most bands are lucky to have one breakout album that sticks in the minds of fans for years to come. Rarer still are bands that release an album that affects the genre itself in a positive way. These are the bands who are considered outliers; those who take the road less traveled at great risk for the potential of great reward. The tetralogy that is “The Suns of Perdition” is itself an outlier work created by outlier musicians; its intense conclusion will capture the hearts of long time fans and define a new standard for dissonant black metal records moving forward.

Panzerfaust are a four piece hailing from Mississauga, ON (Canada) that formed in 2005 with founding members Brock Van Dijk (Vocals/Guitar) & Goliath (Vocals). Once the concept of the “The Suns of Perdition” began to materialize in Brock’s mind, a critical line up change occurred which saw Thomas Gervais (Bass) and Alexander Kartashov (Drums) enter the fold. Together, these four outlier musicians have manifested their magnum opus that took over a decade to realize in full. In the spirit of this accomplishment, it is only fair that we take a look back at chapters I, II, & III before diving into the fourth and final chapter.

The lore surrounding Panzerfaust’s “The Suns of Perdition” revolves around exploring themes of war through the perspective of historical recounting of events, the philosophy of war, the horrors of death, and the inevitability of the destructive human condition. The work’s title seems to strongly connect to the Biblical verses referring to the “sons of perdition”, or said another way ‘men doomed to destruction’. Furthermore, the word perdition means “eternal damnation” or “utter destruction” and has been used as a synonym for ‘hell’. The complexity and layers that encompasses the work’s title is concentrated in four distinct albums (or chapters) that each have a distinct musical expression. “Chapter I: War, Horrid War” (2019) has an aggressive dissonant black metal sound with lyrics that highlight specific war events like The Day After Trinity, mass graves in Stalingrad during WW2, and the poems from Canadian WW1 author Lieutenant-Colonel John McCrae. “Chapter II: Render unto Eden” (2020) took a turn towards a more atmospheric sound that induces a trance-like state of mind. This chapter lyrically focused more on the philosophy of war such as entering into a Faustian bargain to prevail in war, John Milton’s philosophical case for the right to freedom of speech & expression, and Blaise Pascal’s famous wager on believing in God as a rational human. “Chapter III: The Astral Drain” (2022) increased the atmospheric elements in the music by adding more tribal style beats and four instrumental tracks dedicated to negative emotions. Both the music and lyrical content seem to point to a sense of dread; the crushing doom felt moments before your death. And now we have “Chapter IV: To Shadow Zion” (2024) which is the most angry sounding album of the tetralogy with a great sense of finality. Lyrically, the final chapter focuses on our apocalypse & how the cycling of civilizations through time is inevitable.

“Chapter IV: To Shadow Zion”, like in previous chapters, has deep meaning and symbolism in the song titles and lyrics. Dissecting the album title, Zion refers to “utopia” and the shadow is in reference to Carl Jung’s psychological concept of “The Shadow”; the part of our psyche that we repress because it is socially unacceptable, harmful to others, or detrimental to our own health. Song titles such as ‘The Hesychasm Unchained’ and ‘The Damascene Conversions’ have a Christian theology origin that is used to mirror the grandeur of the apocalypse and spiritual ramifications of warmongering itself. Within the lyrics, we continue to hear references to spiritual texts, but by no means is this a religious album. I believe the choice here is to highlight how when humans approach their end, even if it is by their own hand, this primordial desire to find solace in something cosmic is innate. The brutality of these topics are delivered by powerful dual vocals from Brock & Goliath and often sound like desperate pleas, angry cries of desperation, and guttural sorrow. The range of these emotive vocal stylings are best presented on the songs ‘The Damascene Conversions’ & ‘To Shadow Zion (No Sanctuary).’

Musically, the final chapter is an amalgamation of all previous musical styles explored in the tetralogy, yet the tone is by far the most angry and aggressive. The two main singles for the record ‘When Even The Ground is Hostile’ & ‘Occam's Fucking Razor’ are exemplary of the ferocity I keep referring to. Both songs have movements with incredibly fast pacing in the riffing and drumming that harken back to Marduk level intensity; a style of black metal not fully displayed on previous chapters. Panzerfaust’s signature dissonance is still present however, these riffs are used as a way to create a dizzying chaos rather than atmosphere. Simply put, these songs sound like you're stuck fighting for your life at ground zero of the battlefield. ‘The Damascene Conversions’ breaks up the album with its mid-tempo pacing and incorporates atmospheric elements most similar to “Chapter III”. The guest baglama performance by Ahmet lhvani blends perfectly into the percussive complexity of the track and adds a very welcomed mystical element to the work. Another interesting dimension added to this song (and a first for the tetralogy) is the doomy/sludgy outro that Panzerfaust executes exceptionally well. As incredible as the first four songs of “Chapter IV” are, the final track not only gives the album a great sense of finality but is a very effective conclusion to the work itself. ‘To Shadow Zion (No Sanctuary)’ opens with an ominous sample of sirens followed by a nuclear bomb explosion, which then opens up into a spoken word passage from the post-apocalyptic novel “The Road” by Cormac McCarthy. A combination of engaging jungle drum beats and evolving dissonant riffs are the backbone of this song and build steadily every three minutes until the crescendo at about minute six. Here, Panzerfaust approximates a beautiful flow state reminiscent of the iconic conclusion of ‘O Father, O Satan, O Sun’ by Behemoth.

“Chapter IV: To Shadow Zion” brilliantly ties the threads laid out in the previous three chapters while, once again, maintaining its own identity. Every musician’s contribution to this epic finale gloriously shines; all parts equally important to executing the master vision. By its own merit, this album is a fantastic listen for any fans of dissonant atmospheric black metal; and may even secure a spot on your 2024 Album of The Year lists. However, in context to the tetralogy, it falls just shy of first place with “Chapter II: Render unto Eden” securing the number one spot. The meticulous crafting of “The Suns of Perdition” tetralogy and its subsequent success globally, cement Panzerfaust as an outlier in the black metal world. Not only did they execute their magnum opus as a cohesive unit over the last six years, but they have also reached a level of prestige in the rich history of Canadian black metal.

GWN metal



..::TRACK-LIST::..

1. The Hesychasm Unchained 08:52
2. When Even The Ground is Hostile 06:28
3. The Damascene Conversions 09:21
4. Occam's Fucking Razor 10:11
5. To Shadow Zion (No Sanctuary) 11:00



..::OBSADA::..

Brock Van Dijk - Vocals, Guitar
Thomas Gervais - Bass
Goliath - Vocals
Alexander Kartashov - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=WselW2dpy3s



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Eksploracyjny, spójny i mistrzowski!
Nowy album Hexecutor'a to kolejny triumf ekspansywnego black/thrash/heavy metalu, który grzmi z podziemia, wznosząc się ku niebu z absolutną mocą i żądzą krwi.
Niezwykle zróżnicowany i urzekający kunszt muzyczny przywołuje prawdziwie magiczną esencję starego heavy metalu z domieszką ekstremy, gdzie melodie, blasty i wybuchy zła współgrają w idealnej harmonii...



Formed in 2011, French quartet HEXECUTOR started with a foundation of raw-and-fierce evil old-school speed/thrash metal, as exemplified by their debut demo and Hangman of Roazhon EP from 2012 and 2014, respectively. Thereafter, they slowly-yet-firmly evolved in various directions when they released Poison, Lust and Damnation debut album in 2016, which DYING VICTIMS released on vinyl a year later.

After proving themselves to be a very efficient live act, HEXECUTOR immersed themselves into Breton legends and history, intertwining their music with Breton lore for their second album, 2020’s Beyond Any Human Conception of Knowledge…. Along with being something of a modern classic – amazingly thorough in its conceptual background, boundlessly inventive in its execution – that album proved to be a turning point for the band: a concerted and confident elevation beyond the standard “blackthrash” tropes so prevalent in the modern underground.

As considerable as that accomplishment was, HEXECUTOR are eclipsing it with their third album, delving yet deeper into dark legends and impressive figures from Celtic-Breton lore. Titled …Where Spirit Withers in Its Flesh Constraint, LP#3 both sonically and elliptically continues where its momentous predecessor left off; not for nothing is the opening song the belated title track “Beyond Any Human Conception of Knowledge….” Ripping right out of the gates, HEXECUTOR continue their evolution unabated, adding once again to the richness of their music, and this time with songwriting from both their former and new lead guitarists. Their core is still thrash metal, but even just a cursory listen of …Where Spirit Withers in Its Flesh Constraint reveals that there’s few “thrash” records that will sound like this – this year, or the next, or the year after that. Seemingly effortlessly – or, at least, with some strange magick unique to them – HEXECUTOR lurk yonder into realms both black and more traditionally heavy metal, even venturing far afield into some progressives touches. And whereas Beyond Any Human Conception of Knowledge… carried a huge conceptual weight, the feeling across …Where Spirit Withers in Its Flesh Constraint is freer and almost airier, despite this still being DARK heavy metal at its core.

HEXECUTOR are HEXECUTOR, now more than ever: renewing the genre and trying to bring this opus as a new gem to the treasures of metal music…Where Spirit Withers in Its Flesh Constraint!



..::TRACK-LIST::..

1. Beyond Any Human Conception of Knowledge 07:16
2. Dogue Noir 02:47
3. Les Lavandières de la Nuit 05:59
4. Youdig (Perfides Frontières) 06:02
5. Paol Goz 07:12
6. Kerdis Bras 04:44
7. Conomor le maudit 07:19
8. Marion Tromel 06:37



..::OBSADA::..

S. Chainsaw-Maeströr - Bass
Putrid Vön Rötten - Drums
Jey Deflagratör - Vocals, Guitars
Ricky Malevolent - Guitars




https://www.youtube.com/watch?v=GI6UOiZ5Y-k



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Eksploracyjny, spójny i mistrzowski!
Nowy album Hexecutor'a to kolejny triumf ekspansywnego black/thrash/heavy metalu, który grzmi z podziemia, wznosząc się ku niebu z absolutną mocą i żądzą krwi.
Niezwykle zróżnicowany i urzekający kunszt muzyczny przywołuje prawdziwie magiczną esencję starego heavy metalu z domieszką ekstremy, gdzie melodie, blasty i wybuchy zła współgrają w idealnej harmonii...



Formed in 2011, French quartet HEXECUTOR started with a foundation of raw-and-fierce evil old-school speed/thrash metal, as exemplified by their debut demo and Hangman of Roazhon EP from 2012 and 2014, respectively. Thereafter, they slowly-yet-firmly evolved in various directions when they released Poison, Lust and Damnation debut album in 2016, which DYING VICTIMS released on vinyl a year later.

After proving themselves to be a very efficient live act, HEXECUTOR immersed themselves into Breton legends and history, intertwining their music with Breton lore for their second album, 2020’s Beyond Any Human Conception of Knowledge…. Along with being something of a modern classic – amazingly thorough in its conceptual background, boundlessly inventive in its execution – that album proved to be a turning point for the band: a concerted and confident elevation beyond the standard “blackthrash” tropes so prevalent in the modern underground.

As considerable as that accomplishment was, HEXECUTOR are eclipsing it with their third album, delving yet deeper into dark legends and impressive figures from Celtic-Breton lore. Titled …Where Spirit Withers in Its Flesh Constraint, LP#3 both sonically and elliptically continues where its momentous predecessor left off; not for nothing is the opening song the belated title track “Beyond Any Human Conception of Knowledge….” Ripping right out of the gates, HEXECUTOR continue their evolution unabated, adding once again to the richness of their music, and this time with songwriting from both their former and new lead guitarists. Their core is still thrash metal, but even just a cursory listen of …Where Spirit Withers in Its Flesh Constraint reveals that there’s few “thrash” records that will sound like this – this year, or the next, or the year after that. Seemingly effortlessly – or, at least, with some strange magick unique to them – HEXECUTOR lurk yonder into realms both black and more traditionally heavy metal, even venturing far afield into some progressives touches. And whereas Beyond Any Human Conception of Knowledge… carried a huge conceptual weight, the feeling across …Where Spirit Withers in Its Flesh Constraint is freer and almost airier, despite this still being DARK heavy metal at its core.

HEXECUTOR are HEXECUTOR, now more than ever: renewing the genre and trying to bring this opus as a new gem to the treasures of metal music…Where Spirit Withers in Its Flesh Constraint!



..::TRACK-LIST::..

1. Beyond Any Human Conception of Knowledge 07:16
2. Dogue Noir 02:47
3. Les Lavandières de la Nuit 05:59
4. Youdig (Perfides Frontières) 06:02
5. Paol Goz 07:12
6. Kerdis Bras 04:44
7. Conomor le maudit 07:19
8. Marion Tromel 06:37



..::OBSADA::..

S. Chainsaw-Maeströr - Bass
Putrid Vön Rötten - Drums
Jey Deflagratör - Vocals, Guitars
Ricky Malevolent - Guitars




https://www.youtube.com/watch?v=GI6UOiZ5Y-k



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...
Title: Point Of No Return
Artist: Challenger Deep
Year: 2025
Genre: Progressive-Rock, Metal
Country: USA
Duration: 00:58:23
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Elrond Hubble
2. Highly Dubious
3. Scavenger
4. Shimmer
5. Zero To Midnight
6. Tasty Danger
7. A Tasty Interlude
8. Give Them Teeth
9. Soul Stone
10. Golden Hour
11. The Cruelty Of Fangs
12. Possession
13. Longing For The Ether

...( Info )...
Title: Atomic Revolt
Artist: 308
Year: 2025
Genre: Black, Thrash-Metal
Country: Australia

Duration: 00:29:55
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Atomic Revolt
2. Ruled by Fear
3. Wolves
4. Kneel
5. Kuru
6. Total Terror
7. Life Denied
8. Kali Yuga
9. Bastard Saints

...( Info )...
Title: Altar Of Brutality
Artist: Mortual
Year: 2025
Genre: Death-Metal
Country: Costa Rica

Duration: 00:35:08
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Mortuary Rites
02. Necromancy Ritual
03. Divine Monstrosity
04. Evil Presence
05. Fiendish Visions
06. Skeletal Vortex
07. Altar of Brutality
08. Ecstacy of Death

...( Info )...
Nazvaniye: Re-AnimateD Ispolnitel': Everdead God: 2025 Zhanr: Death-Metal Strana: Poland Prodolzhitel'nost': 00:34:03 Format/Kodek: MP3 Bitreyt audio: 320 kbps Trek-list 1. Released from the Grave 2. Slashing Madness 3. World's Greatest Saviour 4. Entrails 5. Wings of Horror 6. Dead Land 7. Global Myth 8. Fleshgrinder 9. Wicked Enchantment 10. Alternating Misinformation
Pokaż więcej
374 / 5 000
Title: Re-AnimateD
Artist: Everdead
Year: 2025
Genre: Death-Metal
Country: Poland

Duration: 00:34:03
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Released from the Grave
2. Slashing Madness
3. World's Greatest Saviour
4. Entrails
5. Wings of Horror
6. Dead Land
7. Global Myth
8. Fleshgrinder
9. Wicked Enchantment
10. Alternating Misinformation

...( Info )...
Title: Flesh Mourning
Artist: Re-Buried
Year: 2025
Genre: Death-Metal
Country: USA

Duration: 00:29:48
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Obitual Illusion
2. Jagged Psyche
3. Rotted Back to Life
4. Chainsaw Ritual
5. Flesh Mourning
6. Pestilence Fog
7. Putridity in Existence
8. Cold Blood

...( Info )...
Title: Blood Washes Everything Away
Artist: Death Whore
Year: 2025
Genre: Death-Metal, Crust
Country: France

Duration: 00:33:24
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Inhaling The Dead
2. Noyé Dans Le Sang
3. Vile Display Of Repugnance
4. Infernal Terror Machine
5. Chainsaw Alley
6. 12 Worm Wounds
7. None Are Forgotten
8. Motorthroat '79
9. You Owe Me A Living
10. Savage Aesthetic Revenge
11. I Went To See My Grave

...( Info )...
Title: Corporeal Furnace
Artist: Estuarine
Year: 2025
Genre: Experimental, Technical, Death-Metal, Grindcore
Country: USA

Duration: 00:49:40
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Accidents of Chance
2. Hematophagous Hunger
3. Royalty
4. 24 Hour Lifespan
5. Cracking the Chrysalis
6. Living Cogs
7. Molded by the Poltergeist
8. Rigid Body Death Lock
9. Parasitic Legions
10. Corporeal Gaiden
11. Scenario A: Conclusion

...( Info )...
Genre: Death Metal
Country of artist (band): Czech Republic
Year of publication: 2011-2024
Audio codec: MP3
Rip type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 03:15:14
Presence of scans in the distribution content: no

...( TrackList )...
Albums:
2011 - Syndrom (26:49)
2013 - Plague (18:22)
2017 - The Famine (Compilation 1991-1993) (Scans, 01:18:57)
2018 - Penury Eats Handly (32:41)
2024 - Shambles (38:25)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Pełnowymiarowy debiut polskiego hordu Sexmag za kilka dni stanie się faktem. Pewnie pamiętacie, że w przypadku pierwszej EPki, czyli „Sex Metal” wyrażałem się o ich muzyce z estymą i rzec by można – zachwytem. A to nie było takie oczywiste, bo w sumie scena trochę się podzieliła co do odbioru twórczości Sexmag.

No a od tego czasu trochę wody w śląskich rzekach upłynęło. Po drodze było jeszcze demo „Żelazna Dziewica”, które było spoko, ale już nie wywoływało u mnie tego dreszczyku, co EPka. Wiedząc, że zespół pracuje nad nowym materiałem, ciekaw byłem co z tego wyjdzie. No i od pewnie dwóch miesięcy katuję sobie już „Sexorcyzm”. I jak jest? Ano jest dobrze. Ale czy bardzo dobrze? No, chwilami tak, ale w większości – po prostu dobrze. Doszukuję się tu wręcz minusów, których próżno szukać było wcześniej.

Do minusów zdecydowanie zaliczam okładkę – nie wiem, dlaczego tak wybrano, przecież zarówno front covery debiutanckiej EPki jak i „Żelaznej Dziewicy” są naprawdę fajne – oldschoolowe, nawiązujące do klasyki, ale wykonanie nie są usilnie infantylne. Debiut zdobi potworek i choć oczywiście wyczuwam konwencję, to nadal uważam, że można było to zrobić lepiej (no i zastanawiam się, w jakim szpitalu składali prawe ramię tej biednej, jednonogiej kobiecie…).

Muzycznie i stylistycznie jest to cały czas olbrzymi hołd dla europejskich z lat osiemdziesiątych, szczególnie z tej czerwonej części żelaznej kurtyny. A jeszcze bardziej szczególnie – dla sceny polskiej. Destroyers, Wilczy Pająk, Kat – wiadomo, podstawa dla wielu. Na pewno dla Sexmag. I fajnie, natomiast mam wrażenie, że usilna chęć odwzorowania muzyki sprzed czterdziestu lat powoduje, że „Sexorcyzm” brzmi słabiej od „Sex Metal”. Jest bardziej płaskie, przez co traci siłę uderzenia w porównaniu do wcześniejszych materiałów. Mam też wrażenie, że same numery są odrobinę mniej porywające. To cały czas dobry, oldschoolowy speed/heavy/thrash metal z mocnym piętnem pierwszej fali black metalu – jednakże pomimo wielu wielu odsłuchów nie zostaje on tak w pamięci jak „Wysłannik Hadesu” czy „Zapomniany Czarci Kult”. Oczywiście nie ma tu nudy, tylko jakby mniej wpada w ucho i pamięć. Jakby „słuchable level” był o oczko niżej niż dotychczas. Wciąż jest dobrze, jednak czegoś tym razem brakło.

Dlatego też cały czas stoję na stanowisku, że EPka z dotychczasowych materiałów broni się póki co najlepiej. Ale mimo to Sexmag nie dał dupy i spokojnie mogę zarekomendować „Sexorcyzm” każdemu katarzaniowi zakochanemu w starym dobrym metalu pełną gębą.

Oracle


Possessed night. Full moon. A disgusting corpse digs its rotting body out of a cold grave. Twisted death will soon attack for the second time, forcing the metalheads to bang their heads.

Thus comes the full-length arrival of SEXMAG, appropriately titled Sexorcyzm. If 2021’s Sex Metal lewdly introduced these Polish degenerates to the international metal underground – a full 25 minutes of caustic & careening sound, drawing equal strength from ‘80s proto-black metal and the vilest thrash – then this 39-minute debut album will decisively blow open the gates to Hell. Whereas that mini-album sounded like the most garaged old New Renaissance release left rotting in the sun and covered in black-candle wax, here do SEXMAG up the evil and sharpen their still-rusty attack, expursing sodomy and total desaster across this Sexorcyzm. This monster of dead Silesia and his four servants unleash a hell-load of Total Metal – worshiping Satan and summoning the old spirits of Sarcófago, Tormentor, Bulldozer and Destruction. The sensation of OLD drapes everything about Sexorcyzm: sorcerous songwriting, vintage analog recording, just enough gutter reverb, and an all-encompassing atmosphere of the supernatural and sexual. You already know if this is for you, or whether you need to promptly leave the hall.

Feel invited into the darkest medieval tale, full of unholiness, perversion, and absolute horror. Tragic black magic will cast a spell on you and force you to keep Metal Total or die: SEXMAG have invoked their Sexorcyzm!



One of my favourite bands of recent years is Poland’s maniacal black/speed/death/thrash force Sexmag! With a perfect EP and equally magnificent demo under their belt, the time has come for their debut full length album. Set for release via Dying Victims Productions on May 23rd.

Starting out with an appropriately creepy introduction, the tone is set for the ghoulish horror and evil that lies ahead. Storms of malevolent riffing and bestial drums fire on all cylinders with the maniacal sound that the band has mastered in full swing. Naturally the vocals are unhinged and the overall feeling of early extreme metal is filling the air with the stench from the crypt. From the rumbling thunder of the bass to the wild guitar work and impactful drums, everything feels totally unbound and crazed from the get-go, especially in the snarling howls of the vocals. The evil is cranked to eleven and the band has clearly got plenty of inspiration still lingering from their phenomenal mini-album. Albeit with a more violent and immediate sense of aggression, there is still that delightfully varied style that bands like Törr, Bulldozer, Sarcófago etc had. Blackened malevolence and deathly morbidity collides with high speed thrashing mania to conjure a concoction of pure heavy metal might that strikes like a hammer through the skull of a pulverised and desiccated corpse. This record is off to an incredibly impressive start and strengthens my hopes that the band continue from the grandiose heights they set their own bar at.

Raging like wildfire, there is still that melodic and catchy side to Sexmag that sets them out from the more mediocre bands but the overall sense of vitriol and demonic fury is certainly ramped up. Production-wise the sound is extremely organic and faithful to their sonic forebears which suits the band perfectly. Imagine polishing something so filthy so that posers could enjoy it? Heresy! Thankfully these maniacs understand not just writing killer songs, but making a complete package with the right production and artwork to boot. This is by lunatics, for lunatics. Having seen this band live in Czechia a couple of years ago, I know that they are the real deal and deliver on every promise of savagery and barbaric lust that is made by their unholy racket. I recall the frontman even walking onstage with a crucifix pulled out of the ground (perhaps used to impale and defile a wimps corpse as a warmup for their show). This record certainly does not drop the ball, continually defaming all that is holy with a rampant and crude metallic onslaught of the strongest will and convictions.

Combining all of their eerie essence, the atmosphere of this album is strong throughout. Their embryonic extremity and haunting sense of the macabre is so perfectly balanced with all of the furious riffing, drumming and howling vocals to give a real punch that has every element carefully considered and launched into the cranium like an arrow from the beyond. There is a very live feeling to this recording that sometimes fools you with a brief moment of looseness before snapping your neck back into position with the passionate and intricate playing filled with total dedication to the old ways. There is no other way to describe what I am hearing than authentic. This is real malicious metal that you can simply sense as the genuine article rather than some tepid imitation. A cure to all the trendy and flimsy bastardisations of black/death/thrash/speed/heavy metal, Sexmag inject the revitalising essence of evil and rage back into the genre and reanimate the corpse of eastern witchcraft gloriously…

A perfect blend of all things metallic and evil. Sexmag continue their blasphemous and bewitching crusade of true mayhem and lust. This record is a violent listen but full of memorable songwriting and excellent pacing that will keep you gripped time and time again for this blitzkrieg inferno of death. Malignant horrors and sensual sacrilege await on this ride through hell, you’d be a fool to miss it! Smell the decay, prepare for torment and die by the sword of true heavy metal!

Nattskog7



..::TRACK-LIST::..

1. Intro (Total Metal) 02:22
2. Inkubus 05:59
3. Smród palonych dusz 03:48
4. Odurzony śmiercią 05:04
5. Sex z diabłem 07:14
6. Córy Koryntu 04:07
7. Psalm I - Intronizacja Szatana 06:31
8. Sexorcyzm 03:55



..::OBSADA::..

Jacek 'Truposz' Wojno - Vocals
Lord Violator - Vocals, Drums
Igor 'Maniak' Faliński - Guitars
Michał 'Sabat' Sabatowski - Bass



https://www.youtube.com/watch?v=vEj6TcRuMhQ


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Pełnowymiarowy debiut polskiego hordu Sexmag za kilka dni stanie się faktem. Pewnie pamiętacie, że w przypadku pierwszej EPki, czyli „Sex Metal” wyrażałem się o ich muzyce z estymą i rzec by można – zachwytem. A to nie było takie oczywiste, bo w sumie scena trochę się podzieliła co do odbioru twórczości Sexmag.

No a od tego czasu trochę wody w śląskich rzekach upłynęło. Po drodze było jeszcze demo „Żelazna Dziewica”, które było spoko, ale już nie wywoływało u mnie tego dreszczyku, co EPka. Wiedząc, że zespół pracuje nad nowym materiałem, ciekaw byłem co z tego wyjdzie. No i od pewnie dwóch miesięcy katuję sobie już „Sexorcyzm”. I jak jest? Ano jest dobrze. Ale czy bardzo dobrze? No, chwilami tak, ale w większości – po prostu dobrze. Doszukuję się tu wręcz minusów, których próżno szukać było wcześniej.

Do minusów zdecydowanie zaliczam okładkę – nie wiem, dlaczego tak wybrano, przecież zarówno front covery debiutanckiej EPki jak i „Żelaznej Dziewicy” są naprawdę fajne – oldschoolowe, nawiązujące do klasyki, ale wykonanie nie są usilnie infantylne. Debiut zdobi potworek i choć oczywiście wyczuwam konwencję, to nadal uważam, że można było to zrobić lepiej (no i zastanawiam się, w jakim szpitalu składali prawe ramię tej biednej, jednonogiej kobiecie…).

Muzycznie i stylistycznie jest to cały czas olbrzymi hołd dla europejskich z lat osiemdziesiątych, szczególnie z tej czerwonej części żelaznej kurtyny. A jeszcze bardziej szczególnie – dla sceny polskiej. Destroyers, Wilczy Pająk, Kat – wiadomo, podstawa dla wielu. Na pewno dla Sexmag. I fajnie, natomiast mam wrażenie, że usilna chęć odwzorowania muzyki sprzed czterdziestu lat powoduje, że „Sexorcyzm” brzmi słabiej od „Sex Metal”. Jest bardziej płaskie, przez co traci siłę uderzenia w porównaniu do wcześniejszych materiałów. Mam też wrażenie, że same numery są odrobinę mniej porywające. To cały czas dobry, oldschoolowy speed/heavy/thrash metal z mocnym piętnem pierwszej fali black metalu – jednakże pomimo wielu wielu odsłuchów nie zostaje on tak w pamięci jak „Wysłannik Hadesu” czy „Zapomniany Czarci Kult”. Oczywiście nie ma tu nudy, tylko jakby mniej wpada w ucho i pamięć. Jakby „słuchable level” był o oczko niżej niż dotychczas. Wciąż jest dobrze, jednak czegoś tym razem brakło.

Dlatego też cały czas stoję na stanowisku, że EPka z dotychczasowych materiałów broni się póki co najlepiej. Ale mimo to Sexmag nie dał dupy i spokojnie mogę zarekomendować „Sexorcyzm” każdemu katarzaniowi zakochanemu w starym dobrym metalu pełną gębą.

Oracle


Possessed night. Full moon. A disgusting corpse digs its rotting body out of a cold grave. Twisted death will soon attack for the second time, forcing the metalheads to bang their heads.

Thus comes the full-length arrival of SEXMAG, appropriately titled Sexorcyzm. If 2021’s Sex Metal lewdly introduced these Polish degenerates to the international metal underground – a full 25 minutes of caustic & careening sound, drawing equal strength from ‘80s proto-black metal and the vilest thrash – then this 39-minute debut album will decisively blow open the gates to Hell. Whereas that mini-album sounded like the most garaged old New Renaissance release left rotting in the sun and covered in black-candle wax, here do SEXMAG up the evil and sharpen their still-rusty attack, expursing sodomy and total desaster across this Sexorcyzm. This monster of dead Silesia and his four servants unleash a hell-load of Total Metal – worshiping Satan and summoning the old spirits of Sarcófago, Tormentor, Bulldozer and Destruction. The sensation of OLD drapes everything about Sexorcyzm: sorcerous songwriting, vintage analog recording, just enough gutter reverb, and an all-encompassing atmosphere of the supernatural and sexual. You already know if this is for you, or whether you need to promptly leave the hall.

Feel invited into the darkest medieval tale, full of unholiness, perversion, and absolute horror. Tragic black magic will cast a spell on you and force you to keep Metal Total or die: SEXMAG have invoked their Sexorcyzm!



One of my favourite bands of recent years is Poland’s maniacal black/speed/death/thrash force Sexmag! With a perfect EP and equally magnificent demo under their belt, the time has come for their debut full length album. Set for release via Dying Victims Productions on May 23rd.

Starting out with an appropriately creepy introduction, the tone is set for the ghoulish horror and evil that lies ahead. Storms of malevolent riffing and bestial drums fire on all cylinders with the maniacal sound that the band has mastered in full swing. Naturally the vocals are unhinged and the overall feeling of early extreme metal is filling the air with the stench from the crypt. From the rumbling thunder of the bass to the wild guitar work and impactful drums, everything feels totally unbound and crazed from the get-go, especially in the snarling howls of the vocals. The evil is cranked to eleven and the band has clearly got plenty of inspiration still lingering from their phenomenal mini-album. Albeit with a more violent and immediate sense of aggression, there is still that delightfully varied style that bands like Törr, Bulldozer, Sarcófago etc had. Blackened malevolence and deathly morbidity collides with high speed thrashing mania to conjure a concoction of pure heavy metal might that strikes like a hammer through the skull of a pulverised and desiccated corpse. This record is off to an incredibly impressive start and strengthens my hopes that the band continue from the grandiose heights they set their own bar at.

Raging like wildfire, there is still that melodic and catchy side to Sexmag that sets them out from the more mediocre bands but the overall sense of vitriol and demonic fury is certainly ramped up. Production-wise the sound is extremely organic and faithful to their sonic forebears which suits the band perfectly. Imagine polishing something so filthy so that posers could enjoy it? Heresy! Thankfully these maniacs understand not just writing killer songs, but making a complete package with the right production and artwork to boot. This is by lunatics, for lunatics. Having seen this band live in Czechia a couple of years ago, I know that they are the real deal and deliver on every promise of savagery and barbaric lust that is made by their unholy racket. I recall the frontman even walking onstage with a crucifix pulled out of the ground (perhaps used to impale and defile a wimps corpse as a warmup for their show). This record certainly does not drop the ball, continually defaming all that is holy with a rampant and crude metallic onslaught of the strongest will and convictions.

Combining all of their eerie essence, the atmosphere of this album is strong throughout. Their embryonic extremity and haunting sense of the macabre is so perfectly balanced with all of the furious riffing, drumming and howling vocals to give a real punch that has every element carefully considered and launched into the cranium like an arrow from the beyond. There is a very live feeling to this recording that sometimes fools you with a brief moment of looseness before snapping your neck back into position with the passionate and intricate playing filled with total dedication to the old ways. There is no other way to describe what I am hearing than authentic. This is real malicious metal that you can simply sense as the genuine article rather than some tepid imitation. A cure to all the trendy and flimsy bastardisations of black/death/thrash/speed/heavy metal, Sexmag inject the revitalising essence of evil and rage back into the genre and reanimate the corpse of eastern witchcraft gloriously…

A perfect blend of all things metallic and evil. Sexmag continue their blasphemous and bewitching crusade of true mayhem and lust. This record is a violent listen but full of memorable songwriting and excellent pacing that will keep you gripped time and time again for this blitzkrieg inferno of death. Malignant horrors and sensual sacrilege await on this ride through hell, you’d be a fool to miss it! Smell the decay, prepare for torment and die by the sword of true heavy metal!

Nattskog7



..::TRACK-LIST::..

1. Intro (Total Metal) 02:22
2. Inkubus 05:59
3. Smród palonych dusz 03:48
4. Odurzony śmiercią 05:04
5. Sex z diabłem 07:14
6. Córy Koryntu 04:07
7. Psalm I - Intronizacja Szatana 06:31
8. Sexorcyzm 03:55



..::OBSADA::..

Jacek 'Truposz' Wojno - Vocals
Lord Violator - Vocals, Drums
Igor 'Maniak' Faliński - Guitars
Michał 'Sabat' Sabatowski - Bass



https://www.youtube.com/watch?v=vEj6TcRuMhQ


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Druga płyta death/grindowych weteranów z Czech! 10 utworów totalnie oldschoolowego grind/death w stylu NAPALM DEATH.



..::TRACK-LIST::..

1. Look 01:47
2. Plague 01:55
3. Avalanche 01:43
4. Blindfold 01:49
5. Butcher 01:17
6. Damnation 02:01
7. Blood Murders 02:02
8. Flesh Mills 01:49
9. Merkaba 03:54



..::OBSADA::..

Petr Šarina - Bass
Rostislav Troják - Drums
Daniel Kanálik - Guitars, Vocals




https://www.youtube.com/watch?v=CjVUrgGSZbY



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!