...( Info )...
Genre: Black/Gothic Metal
Country of performer (group): Belgium
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 42:36

...( TrackList )...
01. Soulless Desire
02. Drowning
03. Whispers
04. King of Ashes
05. Master
06. Timeless Slumber
07. Tired

...( Info )...
Genre: Death/Black Metal
Country of performer (group): Italy
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 40:09

...( TrackList )...
1. Landscapes from the Afterlife
2. Wicked Souls
3. Reward
4. They Walk Among the Living
5. Silentium
6. Cemetery of Restless Spirits
7. Primordial Fear
8. On the Mystical Mountain

...( Info )...
Genre: Melodic Death Metal
Country of performer (group): Finland
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 38:24

...( TrackList )...
1. Time
2. Trigger
3. Tuomittu
4. Humanity
5. New Beginnings
6. Jarki
7. The Cancer
8. The
9. Wind
10. Pain 'n' Misery
11. Exit Wounds

...( Info )...
Genre: Deathcore
Country of the performer (group): Russia
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 31:16

...( Instalacja )...
01. One Hundred
02. Dead Sun
03. Original Sin
04. Abyss Of The Unborn
05. Omnia
06. Broken Soul
07. Ritual
08. Treachery

...( Info )...
Genre: Groove/Thrash/Death Metal
Country of performer (group): Uruguay
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 49:15

...( TrackList )...
01. Intro A
02. Antichrist
03. Enemy Of God
04. Crucified
05. Pray
06. Save Me God
07. Kill The Faith
08. The Last Prayer
09. Godless War
10. Burn The Cross
11. Other A

...( Info )...
Genre: Death Metal
Country of performer (group): Italy
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 27:18

...( TrackList )...
01. Hidden Files I
02. Patient Zero
03. Hypovolemic Liver
04. Sledgehammer Abortion
05. Inhaling Mutagenic Gas
06. Cranial Rewire
07. Surgical Vivisection Unit
08. Nuclear Power Plant I

...( Info )...
Genre: Death/Thrash Metal
Country of performer (group): USA
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 24:48

...( TrackList )...
1. Intro/Scared
2. Crawling to the Light
3. Bastions
4. Final Flight
5. Wake
6. Curtain Call
7. Prophecy

...( Info )...
Genre: Brutal Death Metal
Country of performer (group): Indonesia
Year of publication: 2025
Audio codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 25:20

...( TrackList )...
01. Nebulas the Dark Despair
02. Void and Dead Space
03. Echoes of Despair
04. Devouring Over Planet
05. Stone Souls Whispers
06. The Infinity Stone
07. Chitauri's Troops
08. Paroxysm Meteorite

...( Info )...

Artist...............: Laura Cox
Album................: Trouble Coming
Genre................: Rock
Year.................: 2025
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. Laura Cox - No Need to Try Harder
002. Laura Cox - A Way Home
003. Laura Cox - Trouble Coming
004. Laura Cox - Inside the Storm
005. Laura Cox - What Do You Know
006. Laura Cox - Dancing Around the Truth
007. Laura Cox - Out of the Blue
008. Laura Cox - The Broken
009. Laura Cox - Rise Together
010. Laura Cox - Do I Have Your Attention
011. Laura Cox - Strangers Someday

...( Info )...


Artist...............: Chet Baker
Album................: Boppin' With The Chet Baker Quintet
Genre................: Jazz
Year.................: 1967
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...


001. Chet Baker Quintet & Chet Baker - Go-Go
002. Chet Baker Quintet & Chet Baker - Lament For The Living
003. Chet Baker Quintet & Chet Baker - Pot Luck
004. Chet Baker Quintet & Chet Baker - Bud's Blues
005. Chet Baker Quintet & Chet Baker - Romas
006. Chet Baker Quintet & Chet Baker - On A Misty Night

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...



...mnóstwo wartościowych niepublikowanych nagrań z lat 1967-1982.



..::TRACK-LIST::..

Other Appointments (1967-1982)
1. U-No-Who - The Pain Of Love
2. U-No-Who - An Apple A Day
3. U-No-Who - Now And Again Rebecca
4. U-No-Who - Strange People
5. Bachdenkel - Through The Eyes Of A Child
6. Bachdenkel - An(other) Appointment With The Master
7. Bachdenkel - You Lied About Your Age
8. Bachdenkel - Ring Of Truth
9. Bachdenkel - Miracle
10. Bachdenkel - Sirocco (In Like Flynn)
11. Bachdenkel - Ballerine
12. Bachdenkel - The 1st Person
13. Bachdenkel - 4 U 2 Live With Me
14. Bachdenkel - 7 x 2morrow
15. Unknown Artist - It’s Over
16. Irv Mowrey - The Miraculous Escape
17. Unknown Artist - Sitting Pretty
18. The (Hypothetical) Prophets - Fast Food
19. Faton Cahen Complot - Has To Be
20. Unknown Artist - Day By Day
21. The Wink - Twilight Zone
22. Karel Beer - Emergency Exit



https://www.youtube.com/watch?v=293i-RhAMBE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

Artist: VA
Album: Disco in the Style of Modern Talking
Genre: Disco, Dance
Year of release: 2010
Disc manufacturer: USA
Audio codec: MP3
Rip type: tracks
Audio bitrate: 128 kbps
Duration: 12 hours


...( TrackList )...

001. Thomas Anders - Why Do You Cry
002. Thomas Anders - Stay With Me
003. Thomas Anders - Make You
004. Thomas Anders - Stop
005. Thomas Anders - You Will Be Mine
006. Thomas Anders - Suddenly
007. Thomas Anders - Music Dance
008. Thomas Anders - My Angel
009. Thomas Anders - I'll Be Strong
010. Thomas Anders - Clear Sign
011. Thomas Anders - One More Chance
012. Thomas Anders - I Wanna
013. Thomas Anders - Sorry, Baby
014. Thomas Anders - I Miss You
015. DJ Bobo - Superstar
016. Joy - Touch By Touch (Gold Dance 80-90-Reanimation Amareta Remix)
017. In-Grid - Stick To You (Radio Edit)
018. Plazma - Mystery (Power Within)
019. Italian Disco Mafia - L'italiano
020. Dj Bogdan Sex & Victoria feat. Radu Sirbu - Lambada Night (Remix 2010)
021. Cliff Wedge feat. Vasso - Never Gonna Give U Up (Radio Edit)
022. Fresh Fox - Life Was Made For Me (Maxi Fox Mix)
023. DJ Layla & Dee-Dee - Planet Mars
024. Systems In Blue - System In Blue (Long Version)
025. Bad Boys Blue - Queen Of My Dreams (New Edit)
026. Ada - Say My Love (Radio Version)
027. Dan Balan - Chica Bomb
028. DJ Project - Miracle Love
029. Akcent feat. Lara - That's My Name 2010
030. Edward Maya & Vika Jigulina - Stereo Love (Radio Edit)
031. Inna - Love (Single Version)
032. Radio Killer - Voila
033. Andreea Banica feat. Dony - Samba
034. Cliff Wedge - Go Go Yellow Screen (Radio Edit)
035. Alphaville - Forever Young 2010 (Steve Andrews Remix)
036. Inusa Dawuda & Sebastian Courtier - Children Of The Night (Radio Cut)
037. Catalina - Joe Le Taxi 2010 (Dance Version)
038. David Deejay Feat. Dony - Sexy Thing
039. Rimini Project - Scream My Name (Radio Mix)
040. DJ Bobo - Ready To Fly
041. Ray & Anita - In Da Name of Love (Radio Version)
042. Celia - My Story (Radio Accordion Version) (2)
043. Fresh Fox - Tokyo Lover (Happy Vibes Mix)
044. Tom Jones - She's A Lady (Radio Edit)
045. Alexandra Stan - Show Me The Way
046. Mark Ashley - Do You Remember
047. Lawyer - I Wanna Mmm (DJ Fisun Latino Extended Mix)
048. Eliza G - Summer Lie (Extended Mix)
049. Bad Boys Blue - How I Need You
050. Thomas Anders - Why Do You Cry (Silver & Mesmer Drive Mix)
051. Akcent feat. Vivien O'Hara - Too Late to Cry
052. Cliff Wedge - Only One Day (80s Mix)
053. In-Grid - Jalousie
054. DJ Layla feat. Alissa - Single Lady
055. Jaybee - Shattered Dreams (Original Radio Edit)
056. Emporio Feat. Penelope - September Rain (Cliff Wedge Radio Edit)
057. Bananarama - Voyage Voyage
058. Inna - Amazing
059. Eddy Wata - I Like The Way (Balkanian Short Mix)
060. Robert M feat. Nicco - Dance Hall Track
061. Inna - 10 Minutes (Radio Edit)
062. Fly Project - Mandala (Nick Kamarera Radio Remix)
063. DJ Bobo - Roll Up
064. Diana Birzu feat. Tony Ray & MC Robinho - Beautiful Night
065. Cliff Wedge - Finally (Cliff Wedge & La Ville Radio Edit)
066. P. Lion - Happy Children (KJ Remix Edit)
067. Sunstroke Project - Summer (Radio Edit)
068. Sash! - Ecuador (Elektroniki Progressive mix 2010)
069. David Deejay Feat. Dony - Nasty Dream
070. Avalon - Kiss Me (Cliff Wedge 80's Remix)
071. Bad Boys Blue - Save Your Love
072. Miami - Sunshine Fiesta
073. Get Far feat. H-Boogie - The Radio
074. Serge Devant - Sweet Harmony (Radio Edit)
075. Thomas Anders - Stay With Me (DJ Vini Radio Edit)
076. DJ Layla feat. Dee-Dee - City Of Sleeping Hearts (Original Mix)
077. Bloom 06 - Move Your Body (Bloom 06 Live Concept)
078. Akcent - Lovers Cry
079. Key West - Sorry, Sorry, Sorry
080. DJ Bobo - This Is My Time
081. Yazzmin - Disco Fantasy (Cliff Wedge Radio Edit)
082. Delyno feat. Andy - More & More (Radio Edit)
083. Nick Kamarera feat. Phelipe - Reason For Love
084. Sound-Chateau Feat. Thomas Anders - Ibiza Baba Baya
085. Cliff Wedge - I Open Up My Eyes (Extended)
086. Thomas Anders - Good Karma
087. London32 feat. RDA - La Vida Loca (radio edit)
088. Sunrise Inc - Forever In My Soul
089. Residence Deejays feat. Frissco - Sexy Love (Pascal Junior Radio Version)
090. DeepSystem - Why
091. Whizzkids feat. Inusa Dawuda - Rub-A-Dub Girl (Radio Mix)
092. David Deejay Feat. Dony - So Bizzare
093. Yarabi - Crazy Dream (Radio Version)
094. In-Grid - Le Dragueur
095. Befour - No Limit
096. DJ Bobo - Tarzan Boy
097. Fresh Fox - Gone With The Wind
098. Inna - July (Play & Win Radio Edit)
099. Bad Boys Blue - Fly Away
100. Modern Talking - You're My Heart You're My Soul (Radio Remix)
101. DJ Layla feat . Alex K - I Miss You
102. Cliff Wedge - Angel Eyes (Extended Edit)
103. Akcent - Stay With Me
104. Eiffel 65 - Blue (Da Ba Dee) (Red Planet Fm Remix)
105. Katerine - Ayo Technology
106. Tom Boxer feat. Antonia - Morena My Love (Radio Edit)
107. Alexunderbase feat. Mirela - Feelings
108. Deep & White - Definition Of Love
109. Morris - Till The Morning Light (Radio Edit)
110. Avalon - Be Strong (La Ville Radio Edit)
111. Space Cowboy feat. Chelsea - Falling Down
112. Deepcentral - Russian Girl
113. Inusa Dawuda & DJ Chick - She Danced
114. David Deejay Feat. Dony - Temptation
115. DJ Bobo - Upside Down
116. In-Grid - Amour Ma Passion
117. Da Groove Doctors feat. Tommie Nibbs - All We Need Is Love (Rivaz Radio Edit)
118. Play & Win - Goodbye Blue Sky
119. Tony Ray feat. Nicolle & Lavy - L.O.V.E. (Radio Edit)
120. Fresh Fox - For A Night In New York City
121. Romeo - Tell Me
122. Samantha Fox - Touch Me (I Want Your Body) (Sleaze Sisters Radio Mix)
123. BWO - Sunshine In The Rain (Italo Mix)
124. Johhnym5 - Take The Heat
125. Thomas Anders - Why Do You Cry (DJ Nejtrino & DJ Kirill Clash Radio Edit)
126. Akcent - Delight
127. Bob Taylor feat. Inna - Deja Vu
128. Mark Ashley - Marilyn's Dream
129. Eddy Huntington - Love For Russia (Ruble Version)
130. Bad Boys Blue - Follow The Light
131. Mark Ashley Feat. Systems In Blue - Give A Little Sweet Love
132. Fancy - For One Night In Heaven
133. Europe - The Final Countdown (Dolev Bi Remix)
134. Alcazar - Baby
135. Cliff Wedge - Down Down (Radio Edit)
136. David Deejay Feat. Dony - Kiss The DeeJay
137. The Beatles - Girl (Amareta Zoora remix Stealth Edit)
138. Soundlovers - Abracadabra 2009 (Amareta Rmx Gold Colection 90)
139. Sound-Chateau Feat. Thomas Anders - For You
140. Fresh Fox - Cool As Ice
141. Dj Rynno & Sylvia Feat. Phelipe - Breathe Again
142. Colonia - Lazu Oci Moje (Radio Edit)
143. Talking System - Brother Louie
144. Pet Shop Boys - Pandemonium
145. Cliff Wedge - Love At First Sight (Radio Edit)
146. Gina T. - Money For My Honey (Extended Version)
147. London32 feat. Mihai - Excuse Me Miss (Original Mix)
148. In-Grid - C'est L'amour
149. Bad Boys Blue - Cold As Ice (DJ Sveshnikov Remix)
150. Thomas Anders - Mack You (Alex Astero & Evan Sax Radio Mix)
151. Akcent - True Beliver
152. Fresh Fox - Big Boys Dont Cry
153. Anna Lesko - Balalaika (Radio Edit)
154. DJ Bobo - Fantasy
155. Bad Boys Blue - Thoses Were The Days
156. Lylloo - Dou Di Dam
157. Bloom 06 - Welcome To The Zoo
158. Johhnym5 - Lonely Boy
159. Talking System - Chery Chery Lady
160. David Deejay Feat. Dony - So High
161. Patty Ryan Feat. Systems In Blue - One Summernight In Moscow
162. Systems In Blue - Les Yeux De L'amour
163. Mr. President - Coco Jamboo (Max Fonaroff Remix)
164. Fancy - Love Has Called Me Home
165. Danny - Need To Know
166. Talking System - Sexy Sexy Lover
167. Pet Shop Boys - The Way It Used To Be
168. Alcazar - Stay The Night
169. Roller Sis feat. Adrian Sana - You're A Place In My Heart
170. Avalon - Trust In Me (Cliff Wedge 80's Remix)
171. Fresh Fox - Another Mystery
172. Inna - Drive Me Crazy (Radio Edit)
173. Morris - Lost
174. Bad Boys Blue - House Of Silence
175. Thomas Anders - Stay With Me (Danny Verde Radio Edit)
176. Akcent - I Turn Around The World
177. David Deejay Feat. Dony - Disco Lights
178. BassType & Lara - Hy
179. Clou - Don't Regret (Billions Dollars Dogs Radio Mix)
180. DJ Alex Under Base - Privacy
181. Play & Win - Slow Motion
182. Samantha Fox - Tomorrow (Marc Mysterio Radio Edit)
183. Alcazar - Funkytown
184. Danny - Emely
185. Cliff Wedge - Is This A Game (Radio Edit)
186. Johhnym5 - The Night (For You & Me)
187. Talking System - Sorra Little Sarah
188. Sabrina - Boys 2010
189. The Disco Boys - Lunatic (Radio Edit)
190. Bloom 06 - You're Amazing
191. Hott 22 - Wicked Game (The Letting Go Mix Radio Edit)
192. Savage - Twothousandnine (Euro Maxi)
193. Mauro - Buona Sera Ciao Ciao (Party Version)
194. Fancy - Flames Of Love
195. Velvet - Dancing With Tears In My Eyes
196. Plazma - Never Ending Story
197. Talking System - My Bed Is Too Big
198. F.R.David - Taxi (Moscow)
199. Modern Talking - You're My Heart You're My Soul (Ballad Version)
200. Thomas Anders - Why Do You Cry (Acoustic Piano Version)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...



...mnóstwo wartościowych niepublikowanych nagrań z lat 1967-1982.



..::TRACK-LIST::..

Other Appointments (1967-1982)
1. U-No-Who - The Pain Of Love
2. U-No-Who - An Apple A Day
3. U-No-Who - Now And Again Rebecca
4. U-No-Who - Strange People
5. Bachdenkel - Through The Eyes Of A Child
6. Bachdenkel - An(other) Appointment With The Master
7. Bachdenkel - You Lied About Your Age
8. Bachdenkel - Ring Of Truth
9. Bachdenkel - Miracle
10. Bachdenkel - Sirocco (In Like Flynn)
11. Bachdenkel - Ballerine
12. Bachdenkel - The 1st Person
13. Bachdenkel - 4 U 2 Live With Me
14. Bachdenkel - 7 x 2morrow
15. Unknown Artist - It’s Over
16. Irv Mowrey - The Miraculous Escape
17. Unknown Artist - Sitting Pretty
18. The (Hypothetical) Prophets - Fast Food
19. Faton Cahen Complot - Has To Be
20. Unknown Artist - Day By Day
21. The Wink - Twilight Zone
22. Karel Beer - Emergency Exit



https://www.youtube.com/watch?v=293i-RhAMBE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Cóż, wrócili i są tak wspaniali, jak zawsze.
Brzmienie ALIEN SEX FIEND jest nie do pomylenia - nigdy nie dali się nabrać na muzyczne trendy i zawsze trzymali się tego swojego niezależnego ducha, który sprawił, że jestem im oddany bezkrytycznie!



..::TRACK-LIST::..

1. Erazerdrone
2. Land Of The Living Dead
3. One Way Ticket
4. The Hills Have Eyes
5. B.B.F.C.
6. Intensify The Treatment
7. Dance Of The Dead
8. Voodoo
9. Beyond A Psychic Evil
10. Oops! Wrong Planet

Bonus Tracks:
11. Dub Of The Living Dead
12. Dance Of The Dead (Part 2 Mix)
13. Oops! Wrong Planet (Dub)
14. B.B.F.C. (Dub)
15. VooDub
16. The Hills Have Eyes 2
17. Intensified Treatment
18. Beyond Erazerdrone
19. Land Of The Living Dead (Reprise)



https://www.youtube.com/watch?v=dbrzQzN1qEU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Cóż, wrócili i są tak wspaniali, jak zawsze.
Brzmienie ALIEN SEX FIEND jest nie do pomylenia - nigdy nie dali się nabrać na muzyczne trendy i zawsze trzymali się tego swojego niezależnego ducha, który sprawił, że jestem im oddany bezkrytycznie!



..::TRACK-LIST::..

1. Erazerdrone
2. Land Of The Living Dead
3. One Way Ticket
4. The Hills Have Eyes
5. B.B.F.C.
6. Intensify The Treatment
7. Dance Of The Dead
8. Voodoo
9. Beyond A Psychic Evil
10. Oops! Wrong Planet

Bonus Tracks:
11. Dub Of The Living Dead
12. Dance Of The Dead (Part 2 Mix)
13. Oops! Wrong Planet (Dub)
14. B.B.F.C. (Dub)
15. VooDub
16. The Hills Have Eyes 2
17. Intensified Treatment
18. Beyond Erazerdrone
19. Land Of The Living Dead (Reprise)



https://www.youtube.com/watch?v=dbrzQzN1qEU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Elvis Presley - A Boy from Tupelo - (3 CD)
(The Complete 1953-55 Recordings)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Elvis Presley
Album................: A Boy from Tupelo
Genre................: Rock & Roll
Source...............: CD
Year.................: 2017
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 38-39 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: RCA, Legacy

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting - CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Elvis Presley - My Happiness [02:33]
2. Elvis Presley - That's When Your Heartaches Begin [02:52]
3. Elvis Presley - I'll Never Stand In Your Way [02:03]
4. Elvis Presley - It Wouldn't Be the Same Without You [02:05]
5. Elvis Presley - Harbor Lights [02:38]
6. Elvis Presley - I Love You Because [Unprocessed Master Edit][02:42]
7. Elvis Presley - That's All Right [01:59]
8. Elvis Presley - Blue Moon of Kentucky [02:06]
9. Elvis Presley - Blue Moon [02:43]
10. Elvis Presley - Tomorrow Night [03:01]
11. Elvis Presley - I'll Never Let You Go (Little Darlin') [02:27]
12. Elvis Presley - I Don't Care If the Sun Don't Shine [02:32]
13. Elvis Presley - Just Because [02:34]
14. Elvis Presley - Good Rockin' Tonight [02:15]
15. Elvis Presley - Milkcow Blues Boogie [02:38]
16. Elvis Presley - You're a Heartbreaker [02:12]
17. Elvis Presley - I'm Left, You're Right, She's Gone [Slow Version][02:42]
18. Elvis Presley - Baby, Let's Play House [02:19]
19. Elvis Presley - I'm Left, You're Right, She's Gone [02:38]
20. Elvis Presley - I Forgot to Remember to Forget [02:31]
21. Elvis Presley - Mystery Train [02:30]
22. Elvis Presley - Trying to Get to You [02:35]
23. Elvis Presley - When It Rains, It Really Pours [02:06]
24. Elvis Presley - That's All Right [RCA Single Version] [01:58]
25. Elvis Presley - Blue Moon of Kentucky [RCA Single Version][02:05]
26. Elvis Presley - I Love You Because [02:45]
27. Elvis Presley - Tomorrow Night [RCA LP Version] [02:52]

Playing Time.........: 01:06:34
Total Size...........: 264,92 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting - CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Elvis Presley - Harbor Lights (Takes 1-2, 3/M) [03:26]
2. Elvis Presley - Harbor Lights (Take 4) [02:37]
3. Elvis Presley - Harbor Lights (Takes 5-8) [04:13]
4. Elvis Presley - I Love You Because (Takes 1-2) [03:51]
5. Elvis Presley - I Love You Because (Take 3) [03:36]
6. Elvis Presley - I Love You Because (Takes 4-5) [04:08]
7. Elvis Presley - That's All Right (Takes 1-3) [02:17]
8. Elvis Presley - Blue Moon of Kentucky [Alternate Take] [01:08]
9. Elvis Presley - Blue Moon (Takes 1-4) [03:36]
10. Elvis Presley - Blue Moon (Take 5) [03:24]
11. Elvis Presley - Blue Moon (Takes 6-8) [03:53]
12. Elvis Presley - Blue Moon [02:44]
13. Elvis Presley - Dialogue (Fragment before 'Tomorrow Night')[00:10]
14. Elvis Presley - I'll Never Let You Go (Little Darlin') (Incomplete Take)[00:49]
15. Elvis Presley - Good Rockin' Tonight (Fragment from Vocal Slapback Tape)[00:09]
16. Elvis Presley - I Don't Care if the Sun Don't Shine (Takes 1-3/M)[03:47]
17. Elvis Presley - I'm Left, You're Right, She's Gone (Slow Version, Take 1)[02:59]
18. Elvis Presley - I'm Left, You're Right, She's Gone (Slow Version, Take 2)[02:50]
19. Elvis Presley - I'm Left, You're Right, She's Gone (Slow Version, Take 3)[02:51]
20. Elvis Presley - I'm Left, You're Right, She's Gone (Slow Version, Takes 4-5)[02:49]
21. Elvis Presley - I'm Left, You're Right, She's Gone (Slow Version, Takes 6-7)[04:15]
22. Elvis Presley - How Do You Think I Feel (Guitar Slapback Tape, Rehearsals + Take 1)[04:30]
23. Elvis Presley - When It Rains It Pours (Vocal Slapback Tape, Take 1)[01:36]
24. Elvis Presley - When It Rains It Pours (Vocal Slapback Tape, Take 2 - Rehearsal 1 - Takes 3-4)[04:26]
25. Elvis Presley - When It Rains It Pours (Vocal Slapback Tape, Take 5/M)[02:02]
26. Elvis Presley - When It Rains It Pours (Vocal Slapback Tape, Takes 6-8)[03:20]

Playing Time.........: 01:15:38
Total Size...........: 288,19 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting - CD 3
---------------------------------------------------------------------

1. Elvis Presley - That's All Right (Live from the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana) [1954][02:52]
2. Elvis Presley - Blue Moon of Kentucky [Live] [02:22]
3. Elvis Presley - Shake, Rattle And Roll [02:23]
4. Elvis Presley - Fool, Fool, Fool [01:59]
5. Elvis Presley - Hearts of Stone [Live] [02:01]
6. Elvis Presley - That's All Right (Live from the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana) [Ja...[01:52]
7. Elvis Presley - Tweedlee Dee (Live from the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana) [Januar...[02:50]
8. Elvis Presley - Shake, Rattle and Roll [Live on WJOI Radio][02:22]
9. Elvis Presley - KSIJ Radio commercial with DJ Tom Perryman [Live][00:15]
10. Elvis Presley - Money Honey [Live] [02:42]
11. Elvis Presley - Blue Moon of Kentucky [Live from the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana][02:03]
12. Elvis Presley - I Don't Care If the Sun Don't Shine [Live][02:32]
13. Elvis Presley - That's All Right (Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana) [January 22, 1955][01:53]
14. Elvis Presley - Tweedlee Dee [From the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana][02:15]
15. Elvis Presley - Money Honey [Live from the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana][02:17]
16. Elvis Presley - Hearts of Stone [Live from the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana][01:36]
17. Elvis Presley - Shake, Rattle and Roll [Live] [01:38]
18. Elvis Presley - Little Mama [Live] [02:03]
19. Elvis Presley - You're a Heartbreaker [Live] [02:06]
20. Elvis Presley - Good Rockin' Tonight [Live] [02:35]
21. Elvis Presley - Baby, Let's Play House [Live from Eagles' Hall, Houston, Texas][02:22]
22. Elvis Presley - Blue Moon of Kentucky [Live from Eagles' Hall, Houston, Texas][01:47]
23. Elvis Presley - I Got a Woman [Live] [03:03]
24. Elvis Presley - That's All Right [Live from Eagles' Hall, Houston, Texas][02:17]
25. Elvis Presley - Tweedlee Dee [From the Gladewater High School, Gladewater, Texas][02:47]
26. Elvis Presley - That's All Right [Live from the Jimmie Rodgers Memorial Festival, Meridian, M...[02:37]
27. Elvis Presley - I'm Left, You're Right, She's Gone [Live][03:16]
28. Elvis Presley - Baby, Let's Play House [Live from the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana][03:18]
29. Elvis Presley - Maybellene [Live] [03:09]
30. Elvis Presley - That's All Right (Live from the Louisiana Hayride, Shreveport, Louisiana) [Au...[02:49]
31. Elvis Presley - Interview with Bob Neal [Live] [05:31]
32. Elvis Presley - I Forgot to Remember to Forget [Live] [03:30]

Playing Time.........: 01:19:15
Total Size...........: 295,61 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Muzyczny wir późnych lat 60-tch i wczesnych 70-tych był wielką loterią dla wielu zespołów. Przy odrobinie szczęścia, lub dobrych kontaktach mogły one w pełni rozkwitnąć i zdobyć sławę podczas gdy innym, równie utalentowanym, zabrakło albo wytrzymałości by walczyć z przeciwnościami, albo spasowały gdy oczekiwany sukces nie nadchodził. HARD MEAT z pewnością należał do tej drugiej kategorii, choć jeśli posłuchać ich płyt dojdziemy do wniosku, że nie musieli obawiać się konkurencji, a niezrozumiały brak sukcesu jest jednym z największych rozczarowań tamtych lat. Przynajmniej dla mnie.

Zespół powstał pod koniec 1968 roku w Birmingham z inicjatywy braci Dolan: gitarzysty i wokalisty Michaela i młodszego o rok Steve’a grającego na basie. Obaj byli już doświadczonymi muzykami udzielając się wcześniej w różnych miejscowych kapelach takich jak The Ebony Combo, Jimmy Powell And The Fifth Dimension, czy Cock-a-Hoops. W końcu doszli do wniosku, że czas zrobić coś na własny rachunek. Kiedy dołączył do nich perkusista Mick Carless stało się jasne, że to jest ten moment. Chwilę później muzycy przenieśli się do Kornwalii i szybko przekształcili się w niezwykle mocne acid rockowe trio Hard Meat.

Wybór nazwy był dość dziwny i… problematyczny, o czym mogli się przekonać na starcie swej kariery. Chcąc się wypromować muzycy wysłali do różnych stacji radiowych swoje demo dołączając do nich… kawałki świeżego mięsa mające (w domyśle) nawiązywać do nazwy zespołu. Taki żart. Nie wiadomo kto wpadł na ten pomysł. Pomysł, przyznam dość szalony, który pewnie by wypalił, gdyby nie pech, a raczej niefortunny zbieg okoliczności. Pomysłodawcy nie przewidzieli bowiem… strajku pocztowców, który opóźnił dostawy przesyłek o dobre kilkanaście dni. Proszę sobie teraz wyobrazić miny adresatów, którzy w środku paczki znajdowali cuchnące na kilometr kawałki zepsutego mięsa i kasetę demo z Bogu ducha niewinnym napisem Hard Meat…

Szlifując repertuar w angielskich klubach trio szybko stało się znane dzięki występom otwierającym koncerty znanym w kraju artystom i zespołom takim jak Chuck Berry, Jimi Hendrix, Cream, Jethro Tull… Podczas jednego z takich wieczorów wpadli w oko producentowi muzycznemu, Sandy’emu Robertonowi, który został ich mentorem. On też przedstawił zespół Chrisowi Blackwellowi, z wytwórni Island Records. Panowie od razu załapali nić porozumienia, a jego efekt to szybko wydany singiel „Rain”/ „Burning Up Years”. Strona „A” to wczesny, psychodeliczny klasyk The Beatles (jeden z najbardziej niedocenianych utworów Wielkiej Czwórki) w wersji Hard Meat bardzo spowolniony, choć równie lizergiczny jak oryginał. Z kolei Burnig Up…” to zespołowa kompozycja z fajnym basowym intro, wybuchową gitarą prowadzącą i smyczkami z charakterystycznymi dla zespołu zmianami tempa i głośności. Mała płytka miała być zapowiedzią albumu. Niestety, z niewiadomych do dziś powodów longplay nigdy nie ujrzał światła dziennego. Zawiedzeni muzycy poszli do konkurencji podpisując kontrakt z wytwórnią Warner Brothers, która na przestrzeni jednego roku, wydał im dwa albumy. Pierwszy z nich, „Hard Meat”, trafił do sklepów wczesną wiosną 1970 roku.

Debiut to proto-heavy rock dryfujący w kierunku Grand Funk (na przykład) wzmocniony długimi, porywającymi solówkami ze skłonnościami do improwizowania, z posmakiem wczesnej psychodelii z bogatą orkiestracją, doskonałymi harmoniami, niemal akustycznymi folk rockowymi balladami. Jego złożoność i subtelność zostałyby zapewne później uznane za rock progresywny. Mimo dość zróżnicowanego brzmienia każda z zamieszczonych tu kompozycji napędzana jest miłym glosem Michaela Dolana, a jego zaskakująco doskonała gra na gitarze wspomagana perkusją Micka Carlessa w stylu Keitha Moona bardzo, ale to bardzo mi się podoba. To dojrzała płyta, której być może pomogły doświadczenia wyniesione z Island sprzed kilku miesięcy.

Wśród siedmiu zamieszczonych tu utworów dwa to covery z czego szalony „Most Likely You Go Your Way (And I’ll Go Mine)” Dylana z zabójczą melodią i jednym z najlepszych wokali Michaela niezbyt daleko odbiega od oryginału. O wiele bardziej interesującą bestią jest „Run, Shaker Life” Issachara Batesa. Żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku jeden z najbardziej płodnych amerykańskich poetów należał do chrześcijańskiej sekty Shakers, stąd ten nieco dziwny tytuł. Być może ktoś kojarzy tę piosenkę z wykonania Richie Havensa, która znalazła się na jego płycie „Something Else Again” z 1968 roku tyle, że wersja Hard Meat jest kompletnie inna. Trio przekształciło ją w niezwykle porywającą, psychodeliczną, dziesięciominutową epopeję wspartą rodzajem szybkiego funkowego rytmu, który Deep Purple skutecznie wykorzystał kilka lat później w „You Fool No One”…

Z autorskich kompozycji jedynie „Universal Joint” utknął w psychodelii poprzedniej dekady i na tle pozostałych utworów brzmi nieco przestarzale (mnie to nie przeszkadza, bo jestem fanem takich klimatów), za to pozostałe to już zupełnie inna bajka. Te cztery numery są na różne sposoby proto-progowe. Być może zaskakujące jest to, że sporo tu gitar akustycznych, a sposób w jaki Michael Dolan sprytnie przeplata je z gitarami elektrycznymi jest jednym ze znaków rozpoznawczych brzmienia grupy. Otwierający się ładną akustyczną gitarą „Through A Window” szybko przechodzi w atrakcyjną melodię przypominającą mieszankę angielskiego folk rocka z najbardziej progresywnym Hendrixem. Dużo się tu dzieje (uwielbiam tę wiolonczelę wydobywającą się spod spodu) tym bardziej, że wszystko to napędzane jest szaleńczym bębnieniem, gitarą i słodkim wokalem. Nawiasem mówiąc zawsze byłem ciekawy, dlaczego zespół użył tej piosenki jako tytułu swojego drugiego albumu… Jedyną piosenką, która zbliża się do tego, co dziś nazwalibyśmy riffem jest „Space Between” zbudowana na czymś, co brzmi jak rytm rdzennych Amerykanów z domieszką lizergicznych wpływów, choć całość utrzymana w stonowanym stylu oparta jest na basie i brzmi prawie jak proto-Hawkwind. Powolny „Yesterday, Today And Tomorrow” to jeden z najważniejszych elementów tego setu będący wspaniałą mieszanką psychodelicznych gitar z powściągliwą solówką z użyciem wah wah, melodyjnych, balladowych wokali przypominających „Legend Of A Mind” The Moody Blues, oraz fajnymi zmianami tempa. Utwór pojawił się później jako strona „B” drugiego singla grupy. Kolejna atrakcja to wspaniała ballada „Time Shows No Face” mająca w sobie coś z klimatu piosenki „Cymbaline” Pink Floyd, z gościnnym udziałem Iana Whitemana z Mighty Baby wykonującym piękne jazzowe solo na flecie. Niezwykle nośny, bardzo komercyjny (w dobrym tego słowa znaczeniu) numer i być może stracona szansa na singiel. Niezwykłą rzeczą w tych nagraniach jest to, że się one nie zestarzały – płyta jako całość brzmi świeżo i fascynująco, czego nie zawsze można powiedzieć o wielu klasykach wydanych w 1970 roku.

Druga płyta, „Through A Window”, wyprodukowana tak jak i debiut przez Sandy Robertona, ukazała się w październiku tego samego roku. Tym razem materiał nie był aż tak ciężki, ale zespół nadrobił to bardziej zróżnicowanym brzmieniem zapraszając do studia dodatkowych muzyków: Petera Westbrooka (flet) i Phila Jumpa (instrumenty klawiszowe). Michael Dolan rozszerzył swoją ofertę o 6-cio i 12-to strunowe gitary akustyczne, oraz harmonijkę, zaś w perkusyjnym zestawie Micka Carlessa pojawiły się kastaniety, konga i inne „przeszkadzajki”. I żaden z nagranych tu utworów nie ma ani jednej zbędnej, czy zmarnowanej nutki.

Podobnie jak poprzednik tak i ten album obok własnych kompozycji zawierał trzy covery, z których „Love” Boba Whale’a dzięki wesołym harmoniom, chwytliwemu gitarowemu refrenowi i szerokiemu wykorzystaniu organów przypominających wczesny Uriah Heep wydaje się być najbardziej interesujący. Nie mniej moje serce skradł numer Grahama Bonda, „I Want You”, będący tak naprawdę blues rockowym jamem, w którym cała trójka prezentuje fenomenalną formę. I o ile Michael zagrał tu jedną z najbardziej imponujących swoich solówek, to cichym bohaterem w tym kawałku jest Steve i jego melodyjna linia basu. Być może na tle tej dwójki akustyczna ballada „From The Prison” Jerry’ego Merricka (tak, tak – to jest ta piosenka, którą Richie Havens otworzył festiwal w Woodstock 15 sierpnia 1969 roku) pozornie wydawać się może nudna, ale ja zawsze mam ciarki gdy jej słucham. Niesamowita melodia pozwala odkryć wspaniały głos Michael i nie muszę chyba dodawać, że ta wersją podoba mi się bardziej niż wykonanie Havensa.

Płyta zaczyna się od zaraźliwego, niemal progresywnego utworu „On The Road”, który jest doskonałym przykładem talentów muzyków pokazując jednocześnie ruch w kierunku bardziej standardowego brzmienia napędzanego gitarą elektryczną, chociaż jak się przekonamy pozostałe kompozycje kontynuują akustyczny trend znany z debiutu. Zbudowany na ładnej gitarowej figurze numer wbija się w głowę, a nieco jazzowa sekcja ciągnąca w stronę zespołowej improwizacji jest na tyle interesująca, że chce się tego słuchać dłużej… Powolny „New Day” z nutkami fletu tworzy senną atmosferę i jest jednym z najważniejszych utworów na płycie. Początek brzmi niemal jak wstęp do „Dogs” Pink Floyd, za to w środku mamy świetną jazzową część z kapitalną solówką na gitarze akustycznej… „Smile As You Go Under” i „A Song Of Summer” to nieco bardziej optymistyczne i radosne utwory, z których pierwszy był urokliwą rockową balladą , zaś drugi folk-progresywnym numerem. Oba nagrania ozdobione zostały (po raz kolejny) fajną elektryczną gitarą. Instrumentalny „Freewheel” w zasadzie jest efektowną solówką zagraną na gitarze akustycznej wspomaganą przez chwytliwą partię basu polany sekretnym sosem w postaci finezyjnej gry na bębnach. Album zamyka „The Ballad Of Marmalade Emma And Teddy Grimes”, w której zespół zmierzył się z prawdziwą legendą – dwojgiem znanych włóczęgów z Colchester (miejscowy browar poświęcił nawet piwo Emmi), których historią przez jakiś czas żyła cała Anglia. Szczerze powiedziawszy melodia bardziej pasuje mi do repertuaru grupy The Band, ale była na tyle komercyjna, że została wydana na singlu (ostatnim) w Wielkiej Brytanii i Niemczech. Cóż, widać, że zespół usilnie potrzebował przeboju, który pozwoliłby mu dalej funkcjonować na rynku. Stało się inaczej i trio rozwiązało się kilka miesięcy później. Z perspektywy czasu patrząc na okładkę tego albumu chciałoby się rzec, że na osłodę zespół zostawił nam wysokie okno, z którego z pewną nutką nostalgii możemy w każdej chwili podziwiać jego muzykę.

I na tym powinienem zakończyć tę historię, gdyby nie to, że w 2022 roku wytwórnia Esoteric wypuściła box „The Space Between The Recordings 1969-1970” zawierający oczyszczone, doskonale brzmiące trzy płyty CD zawierające, obok wymienionych dwóch tytułów, dodatkowy dysk z niewydanym albumem dla Island.

Na początek mamy nagrania singlowe z „Rain „ i „Run, Shaker Life” (skróconym do czterech minut) na czele, oraz rarytas w postaci „czarnego” protest songu „Strange Fruit” rozsławionego przez nieodżałowaną Billie Holiday. Wersja przyzwoita, ale Michael nie ma głosu Billie… Oryginalny materiał brzmi trochę szorstko. Na przykład „Walking Down Up Street” rozwija się w ciekawy sposób, ale aranżacja dętych moim zdaniem jest zbyt wysunięta na pierwszy plan. Sześciominutowy „Burning Up The Years” (strona „B” singla „Rain”) to najciekawszy kawałek z silnym proto-progresywnym klimatem, a prowadzona przez pianino ballada „Don’t Chase Your Tail” z piękną melodią, jest najbardziej dojrzałym utworem i być może kolejną niewykorzystaną szansą na singiel. Ogólnie rzecz biorąc, ta płyta jest intrygującym wglądem w genezę pierwotnego materiału zespołu, nawet jeśli decyzja o jego niewydaniu w 1969 roku była słuszna. Do boxu dołączono 20-stronicową książeczkę z wieloma archiwalnymi zdjęciami i obszernym esejem Steve’a Pilkingtona, który przedstawia historię członków zespołu przed, w trakcie i po Hard Meat. To z niego dowiedziałem się, że cała trójka od dobrych kilku lat gra swoje niesamowite koncerty hen wysoko, w Największej Orkiestrze Świata… To wydawnictwo jest też w dużej mierze świadectwem różnorodności i wielkości wczesnego, brytyjskiego rocka progresywnego. Warto ją mieć na półce!

Zibi



..::TRACK-LIST::..

CD 3 - The Unreleased Album (1969):
1. Rain (The Beatles cover)
2. Most Likely You Go Your Way, I'll Go Mine (Bob Dylan cover)
3. Liquid Boats
4. Walking Down Up Street
5. Erection
6. Strange Fruit (written-Abel Meeropol)
7. Run Shaker Life
8. Burning Up Years
9. Don't Chase Your Tail

Tracks 2-7, 9 previously unreleased.




https://www.youtube.com/watch?v=XQmGyX7aN_c



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Muzyczny wir późnych lat 60-tch i wczesnych 70-tych był wielką loterią dla wielu zespołów. Przy odrobinie szczęścia, lub dobrych kontaktach mogły one w pełni rozkwitnąć i zdobyć sławę podczas gdy innym, równie utalentowanym, zabrakło albo wytrzymałości by walczyć z przeciwnościami, albo spasowały gdy oczekiwany sukces nie nadchodził. HARD MEAT z pewnością należał do tej drugiej kategorii, choć jeśli posłuchać ich płyt dojdziemy do wniosku, że nie musieli obawiać się konkurencji, a niezrozumiały brak sukcesu jest jednym z największych rozczarowań tamtych lat. Przynajmniej dla mnie.

Zespół powstał pod koniec 1968 roku w Birmingham z inicjatywy braci Dolan: gitarzysty i wokalisty Michaela i młodszego o rok Steve’a grającego na basie. Obaj byli już doświadczonymi muzykami udzielając się wcześniej w różnych miejscowych kapelach takich jak The Ebony Combo, Jimmy Powell And The Fifth Dimension, czy Cock-a-Hoops. W końcu doszli do wniosku, że czas zrobić coś na własny rachunek. Kiedy dołączył do nich perkusista Mick Carless stało się jasne, że to jest ten moment. Chwilę później muzycy przenieśli się do Kornwalii i szybko przekształcili się w niezwykle mocne acid rockowe trio Hard Meat.

Wybór nazwy był dość dziwny i… problematyczny, o czym mogli się przekonać na starcie swej kariery. Chcąc się wypromować muzycy wysłali do różnych stacji radiowych swoje demo dołączając do nich… kawałki świeżego mięsa mające (w domyśle) nawiązywać do nazwy zespołu. Taki żart. Nie wiadomo kto wpadł na ten pomysł. Pomysł, przyznam dość szalony, który pewnie by wypalił, gdyby nie pech, a raczej niefortunny zbieg okoliczności. Pomysłodawcy nie przewidzieli bowiem… strajku pocztowców, który opóźnił dostawy przesyłek o dobre kilkanaście dni. Proszę sobie teraz wyobrazić miny adresatów, którzy w środku paczki znajdowali cuchnące na kilometr kawałki zepsutego mięsa i kasetę demo z Bogu ducha niewinnym napisem Hard Meat…

Szlifując repertuar w angielskich klubach trio szybko stało się znane dzięki występom otwierającym koncerty znanym w kraju artystom i zespołom takim jak Chuck Berry, Jimi Hendrix, Cream, Jethro Tull… Podczas jednego z takich wieczorów wpadli w oko producentowi muzycznemu, Sandy’emu Robertonowi, który został ich mentorem. On też przedstawił zespół Chrisowi Blackwellowi, z wytwórni Island Records. Panowie od razu załapali nić porozumienia, a jego efekt to szybko wydany singiel „Rain”/ „Burning Up Years”. Strona „A” to wczesny, psychodeliczny klasyk The Beatles (jeden z najbardziej niedocenianych utworów Wielkiej Czwórki) w wersji Hard Meat bardzo spowolniony, choć równie lizergiczny jak oryginał. Z kolei Burnig Up…” to zespołowa kompozycja z fajnym basowym intro, wybuchową gitarą prowadzącą i smyczkami z charakterystycznymi dla zespołu zmianami tempa i głośności. Mała płytka miała być zapowiedzią albumu. Niestety, z niewiadomych do dziś powodów longplay nigdy nie ujrzał światła dziennego. Zawiedzeni muzycy poszli do konkurencji podpisując kontrakt z wytwórnią Warner Brothers, która na przestrzeni jednego roku, wydał im dwa albumy. Pierwszy z nich, „Hard Meat”, trafił do sklepów wczesną wiosną 1970 roku.

Debiut to proto-heavy rock dryfujący w kierunku Grand Funk (na przykład) wzmocniony długimi, porywającymi solówkami ze skłonnościami do improwizowania, z posmakiem wczesnej psychodelii z bogatą orkiestracją, doskonałymi harmoniami, niemal akustycznymi folk rockowymi balladami. Jego złożoność i subtelność zostałyby zapewne później uznane za rock progresywny. Mimo dość zróżnicowanego brzmienia każda z zamieszczonych tu kompozycji napędzana jest miłym glosem Michaela Dolana, a jego zaskakująco doskonała gra na gitarze wspomagana perkusją Micka Carlessa w stylu Keitha Moona bardzo, ale to bardzo mi się podoba. To dojrzała płyta, której być może pomogły doświadczenia wyniesione z Island sprzed kilku miesięcy.

Wśród siedmiu zamieszczonych tu utworów dwa to covery z czego szalony „Most Likely You Go Your Way (And I’ll Go Mine)” Dylana z zabójczą melodią i jednym z najlepszych wokali Michaela niezbyt daleko odbiega od oryginału. O wiele bardziej interesującą bestią jest „Run, Shaker Life” Issachara Batesa. Żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku jeden z najbardziej płodnych amerykańskich poetów należał do chrześcijańskiej sekty Shakers, stąd ten nieco dziwny tytuł. Być może ktoś kojarzy tę piosenkę z wykonania Richie Havensa, która znalazła się na jego płycie „Something Else Again” z 1968 roku tyle, że wersja Hard Meat jest kompletnie inna. Trio przekształciło ją w niezwykle porywającą, psychodeliczną, dziesięciominutową epopeję wspartą rodzajem szybkiego funkowego rytmu, który Deep Purple skutecznie wykorzystał kilka lat później w „You Fool No One”…

Z autorskich kompozycji jedynie „Universal Joint” utknął w psychodelii poprzedniej dekady i na tle pozostałych utworów brzmi nieco przestarzale (mnie to nie przeszkadza, bo jestem fanem takich klimatów), za to pozostałe to już zupełnie inna bajka. Te cztery numery są na różne sposoby proto-progowe. Być może zaskakujące jest to, że sporo tu gitar akustycznych, a sposób w jaki Michael Dolan sprytnie przeplata je z gitarami elektrycznymi jest jednym ze znaków rozpoznawczych brzmienia grupy. Otwierający się ładną akustyczną gitarą „Through A Window” szybko przechodzi w atrakcyjną melodię przypominającą mieszankę angielskiego folk rocka z najbardziej progresywnym Hendrixem. Dużo się tu dzieje (uwielbiam tę wiolonczelę wydobywającą się spod spodu) tym bardziej, że wszystko to napędzane jest szaleńczym bębnieniem, gitarą i słodkim wokalem. Nawiasem mówiąc zawsze byłem ciekawy, dlaczego zespół użył tej piosenki jako tytułu swojego drugiego albumu… Jedyną piosenką, która zbliża się do tego, co dziś nazwalibyśmy riffem jest „Space Between” zbudowana na czymś, co brzmi jak rytm rdzennych Amerykanów z domieszką lizergicznych wpływów, choć całość utrzymana w stonowanym stylu oparta jest na basie i brzmi prawie jak proto-Hawkwind. Powolny „Yesterday, Today And Tomorrow” to jeden z najważniejszych elementów tego setu będący wspaniałą mieszanką psychodelicznych gitar z powściągliwą solówką z użyciem wah wah, melodyjnych, balladowych wokali przypominających „Legend Of A Mind” The Moody Blues, oraz fajnymi zmianami tempa. Utwór pojawił się później jako strona „B” drugiego singla grupy. Kolejna atrakcja to wspaniała ballada „Time Shows No Face” mająca w sobie coś z klimatu piosenki „Cymbaline” Pink Floyd, z gościnnym udziałem Iana Whitemana z Mighty Baby wykonującym piękne jazzowe solo na flecie. Niezwykle nośny, bardzo komercyjny (w dobrym tego słowa znaczeniu) numer i być może stracona szansa na singiel. Niezwykłą rzeczą w tych nagraniach jest to, że się one nie zestarzały – płyta jako całość brzmi świeżo i fascynująco, czego nie zawsze można powiedzieć o wielu klasykach wydanych w 1970 roku.

Druga płyta, „Through A Window”, wyprodukowana tak jak i debiut przez Sandy Robertona, ukazała się w październiku tego samego roku. Tym razem materiał nie był aż tak ciężki, ale zespół nadrobił to bardziej zróżnicowanym brzmieniem zapraszając do studia dodatkowych muzyków: Petera Westbrooka (flet) i Phila Jumpa (instrumenty klawiszowe). Michael Dolan rozszerzył swoją ofertę o 6-cio i 12-to strunowe gitary akustyczne, oraz harmonijkę, zaś w perkusyjnym zestawie Micka Carlessa pojawiły się kastaniety, konga i inne „przeszkadzajki”. I żaden z nagranych tu utworów nie ma ani jednej zbędnej, czy zmarnowanej nutki.

Podobnie jak poprzednik tak i ten album obok własnych kompozycji zawierał trzy covery, z których „Love” Boba Whale’a dzięki wesołym harmoniom, chwytliwemu gitarowemu refrenowi i szerokiemu wykorzystaniu organów przypominających wczesny Uriah Heep wydaje się być najbardziej interesujący. Nie mniej moje serce skradł numer Grahama Bonda, „I Want You”, będący tak naprawdę blues rockowym jamem, w którym cała trójka prezentuje fenomenalną formę. I o ile Michael zagrał tu jedną z najbardziej imponujących swoich solówek, to cichym bohaterem w tym kawałku jest Steve i jego melodyjna linia basu. Być może na tle tej dwójki akustyczna ballada „From The Prison” Jerry’ego Merricka (tak, tak – to jest ta piosenka, którą Richie Havens otworzył festiwal w Woodstock 15 sierpnia 1969 roku) pozornie wydawać się może nudna, ale ja zawsze mam ciarki gdy jej słucham. Niesamowita melodia pozwala odkryć wspaniały głos Michael i nie muszę chyba dodawać, że ta wersją podoba mi się bardziej niż wykonanie Havensa.

Płyta zaczyna się od zaraźliwego, niemal progresywnego utworu „On The Road”, który jest doskonałym przykładem talentów muzyków pokazując jednocześnie ruch w kierunku bardziej standardowego brzmienia napędzanego gitarą elektryczną, chociaż jak się przekonamy pozostałe kompozycje kontynuują akustyczny trend znany z debiutu. Zbudowany na ładnej gitarowej figurze numer wbija się w głowę, a nieco jazzowa sekcja ciągnąca w stronę zespołowej improwizacji jest na tyle interesująca, że chce się tego słuchać dłużej… Powolny „New Day” z nutkami fletu tworzy senną atmosferę i jest jednym z najważniejszych utworów na płycie. Początek brzmi niemal jak wstęp do „Dogs” Pink Floyd, za to w środku mamy świetną jazzową część z kapitalną solówką na gitarze akustycznej… „Smile As You Go Under” i „A Song Of Summer” to nieco bardziej optymistyczne i radosne utwory, z których pierwszy był urokliwą rockową balladą , zaś drugi folk-progresywnym numerem. Oba nagrania ozdobione zostały (po raz kolejny) fajną elektryczną gitarą. Instrumentalny „Freewheel” w zasadzie jest efektowną solówką zagraną na gitarze akustycznej wspomaganą przez chwytliwą partię basu polany sekretnym sosem w postaci finezyjnej gry na bębnach. Album zamyka „The Ballad Of Marmalade Emma And Teddy Grimes”, w której zespół zmierzył się z prawdziwą legendą – dwojgiem znanych włóczęgów z Colchester (miejscowy browar poświęcił nawet piwo Emmi), których historią przez jakiś czas żyła cała Anglia. Szczerze powiedziawszy melodia bardziej pasuje mi do repertuaru grupy The Band, ale była na tyle komercyjna, że została wydana na singlu (ostatnim) w Wielkiej Brytanii i Niemczech. Cóż, widać, że zespół usilnie potrzebował przeboju, który pozwoliłby mu dalej funkcjonować na rynku. Stało się inaczej i trio rozwiązało się kilka miesięcy później. Z perspektywy czasu patrząc na okładkę tego albumu chciałoby się rzec, że na osłodę zespół zostawił nam wysokie okno, z którego z pewną nutką nostalgii możemy w każdej chwili podziwiać jego muzykę.

I na tym powinienem zakończyć tę historię, gdyby nie to, że w 2022 roku wytwórnia Esoteric wypuściła box „The Space Between The Recordings 1969-1970” zawierający oczyszczone, doskonale brzmiące trzy płyty CD zawierające, obok wymienionych dwóch tytułów, dodatkowy dysk z niewydanym albumem dla Island.

Na początek mamy nagrania singlowe z „Rain „ i „Run, Shaker Life” (skróconym do czterech minut) na czele, oraz rarytas w postaci „czarnego” protest songu „Strange Fruit” rozsławionego przez nieodżałowaną Billie Holiday. Wersja przyzwoita, ale Michael nie ma głosu Billie… Oryginalny materiał brzmi trochę szorstko. Na przykład „Walking Down Up Street” rozwija się w ciekawy sposób, ale aranżacja dętych moim zdaniem jest zbyt wysunięta na pierwszy plan. Sześciominutowy „Burning Up The Years” (strona „B” singla „Rain”) to najciekawszy kawałek z silnym proto-progresywnym klimatem, a prowadzona przez pianino ballada „Don’t Chase Your Tail” z piękną melodią, jest najbardziej dojrzałym utworem i być może kolejną niewykorzystaną szansą na singiel. Ogólnie rzecz biorąc, ta płyta jest intrygującym wglądem w genezę pierwotnego materiału zespołu, nawet jeśli decyzja o jego niewydaniu w 1969 roku była słuszna. Do boxu dołączono 20-stronicową książeczkę z wieloma archiwalnymi zdjęciami i obszernym esejem Steve’a Pilkingtona, który przedstawia historię członków zespołu przed, w trakcie i po Hard Meat. To z niego dowiedziałem się, że cała trójka od dobrych kilku lat gra swoje niesamowite koncerty hen wysoko, w Największej Orkiestrze Świata… To wydawnictwo jest też w dużej mierze świadectwem różnorodności i wielkości wczesnego, brytyjskiego rocka progresywnego. Warto ją mieć na półce!

Zibi



..::TRACK-LIST::..

CD 3 - The Unreleased Album (1969):
1. Rain (The Beatles cover)
2. Most Likely You Go Your Way, I'll Go Mine (Bob Dylan cover)
3. Liquid Boats
4. Walking Down Up Street
5. Erection
6. Strange Fruit (written-Abel Meeropol)
7. Run Shaker Life
8. Burning Up Years
9. Don't Chase Your Tail

Tracks 2-7, 9 previously unreleased.




https://www.youtube.com/watch?v=XQmGyX7aN_c



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

Składanka mireczka-Disco Polo vol.3
Gatunek: Disco Polo-Dance Polo
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:01:42:10

...( TrackList )...

1.Boys - nie szukaj mnie
2.Joker & Seguence - sztos panienka
3.Mirage & Yoko - batumi i wino
4.Playboys - dziewczynka
5.Znek Martyniuk - classy girl
6.Mirage & Yoko - love love love
7.Marcin Miler - obudz mnie
8.Mig - zabiore cie na bal
9.Classic - dla ciebie mój świat
10.Extazy - nic mnie nie zatrzyma
11.Midix - ej mała blondi
12.Power Play - najlepsza
13.Spike & Midix - pamietam twoją twarz
14.Marcin Siegieńczuk & SeeN - co w vegas
15.Maczo - dziewczyna to bajka
16.Boys - przytul moje serce
17.Mirage & Yoko - malowana lala
18.Spike - a ja szukam
19.Bayera - cześć goodbye
20.Joker & Seguence - najpiekniesza
21.Mig - ja dla ciebie żyłem
22.Extazy - slicznotka
23.Bayera - zakochać się
24.Vivat - niedziela
25.Milano - miłosc jak trucizna
26.Jacek Gazda - zatrzymać czas
27.Non Stop - ukradłaś mi serce
28.Jorrgus - gps
29.Red Queen - czerwona sukienka
30.Znek Martyniuk - Jak mam cię pokochać

...( Info )...

Składanka mireczka-stare,nowe,najnowsze vol.27
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa,Trance
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:01:39:20

...( TrackList )...

1.Diplo, Benny Benassi, Nfasis - Toma Toma (2025)
2.Francis Mercier, Magic System, Chawki - Magic In The Air (2025)
3.Mc Jair Da Rocha - Bumbum Batendo (Mix)
4.Bombs Away - Count The Dead
5.Erika - I Don't Know (Remix)
6.4 Strings & CJ Stone - I Can't Help Myself (Extended Mix)
7.INNA - 10 MINUTES (Remix)
8.OMER DEEP - Papi Papi (Original Mix)
9.Samira - When I Look Into Your Eyes (Remix)
10.No Mercy & Q-Weel feat. Wanchiż X Vayto - Where do you go (2025)
11.SteelniX & Makry - Far Away
12.KriZ Van Dee & NATT PL - See You
13.Galactic Harmony and Atzendent and DJ Achim Feuervogel - Play with Me
14.BATRICKA - Underground (Original Mix)
15.Evil Twiin - Petit Coeur
16.Paolo Ortelli & Jay C feat. Julas & Miły - Spin Can Can (2025)
17.Iggy Azalea & Jeniffer Lopez feat. Winamp - Booty it up (spacedj Mush Up) 2025
18.Ely Oaks, Lavinia - I Wanna Go
19.C-Bool & Vixnamp feat. Matiosky - Do you know in the air (2025)
20.SILES - Dolce Gabbana (Tr!Fle & LOOP & Black Due Remix)
21.Nari & Milani - ATOM (MorganJ Edit)
22.Casteam & Lucass'G & Mr. Cheez feat. Crucian - Extasy Pump Pump (2025)
23.BabRoV AI - Run It Back
24.lex Trust VS. Fernando Caneo - It's Just The Beat
25.Niels De Vries & Rocco & Bass-T X Lewy Nightbasse - 12 inch (2025)
26.Galezard Project & Co - Push The Button (2025)
27.Imanbek - All My Money (Extended Mix)
28.DHT & Edmee feat. Vixboy X Fiszu vs. Rob Mayth - Listen to yuor heart (2025)
29.CYPIS - BIAŁA MEWA (WERSJA KOŚCIELNA) (TECHNO)
30.Danil - TRALALERO TRALALA (2025)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Dwóch mężczyzn, jeden plan: W 2003 roku Randy Brecker i Bill Evans wpadli na pomysł, który do dziś ich inspiruje i napędza. Założyli zespół, który czerpie z szerokiej gamy inspiracji i co roku zmienia skład.

Trębacz i sześciokrotny zdobywca nagrody Grammy Randy Brecker oraz saksofonista Bill Evans cieszyli się już zróżnicowaną i satysfakcjonującą karierą, gdy połączyli siły na początku XXI wieku. Gra Randy'ego Breckera uświetniła albumy m.in. Franka Sinatry, Bruce'a Springsteena i Franka Zappy; odnosił również sukcesy z Brecker Brothers, jednym z najbardziej wpływowych współczesnych zespołów jazzowych. Bill Evans był side-manem Milesa Davisa na początku lat 80. i grał na saksofonie z takimi artystami jak Mick Jagger, Herbie Hancock i Lee Ritenour.

Trębacza Breckera i saksofonistę Evansa łączy w całej ich działalności chęć przełamywania granic gatunkowych i prezentowania swojej muzyki na scenie jako otwartego i stale ewoluującego systemu. I właśnie to robią od ponad dwóch dekad.

W ramach zmieniającego się składu muzycznego i w kontekście Soulbop XL – zespołu, którego brzmienie czerpie z jazzu, soulu, funku, rocka i muzyki amerykańskiej – do Soulbop XL dołączył jako gość specjalny na Leverkusen Jazz Days 2018 angielski perkusista Simon Phillips, który grał z tak różnymi artystami, jak France Gall, The Who i Judas Priest.



..::TRACK-LIST::..

1. Wildfire
2. Tit For Tat
3. Dennis The Menace
4. Dixie Hop
5. Bones In The Ground
6. Soulbop
7. Some Skunk Funk




https://www.youtube.com/watch?v=JCDkSBJtB_U



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Ten nagrany w 1975 roku, jedyny album zapomnianej brytyjskiej grupy, bez wątpienia należy, obok LP Refugee i debiutu Druid, do 3-4 najlepszych progresywnych płyt z Wysp z połowy lat 70-tych! Zainspirowany przede wszystkim twórczością wczesnych Genesis, a poza tym Camel, Fruupp i Yes, ten bardzo utalentowany zespół brzmiał bardziej jak w 1973 niż w 1975.

Na uwagę zasługują przede wszystkim majestatyczne, rozbudowane, epickie formy, ale też chwytliwa, nieco beatlesowska melodyka (a także nawiązania do muzyki pop), a także perfekcyjna, bardzo bogata produkcja. Niektóre fragmenty brzmią tak dobrze, że aż trudno w to uwierzyć!

Żaden miłośnik progresywnych brzmień nie może przejść obok tego CD obojętnie! Ta edycja brzmi doskonale i bardzo przestrzennie.

JL


Gdybym prowadził tu jeszcze jakiś cykl, to ten album musiałbym umieścić w szufladzie Ocalić Od Zapomnienia. Bo rzeczywiście to chyba kompletnie nieznany zespół (przynajmniej w naszym kraju). Powstał z Wielkiej Brytanii i niestety istniał bardzo krótko, a w swojej karierze wydał tylko ten jeden album. Sam wiele lat temu natknąłem się na Strange Days przez przypadek, buszując w jakimś sklepie w winylami. Po latach dokupiłem kompakt, który jak się okazało...

...jest po prostu piratem. To jedna z tych szwedzkich firm, która przywraca do życia zapomniane albumy, jednocześnie nie posiadając praw do tego. Przynajmniej tak wykalkulowałem przeglądając nieskończoność Internetu. Szkoda tylko, że niektóre sklepy reklamują te wydawnictwa jako oryginalne i pełnowartościowe. Co robić.

Podobno grupa miała swoje pięć minut w kręgach studenckich, tak w Anglii, ale i w Holandii. Właściwie niewiele wiem na temat historii tego zespołu, ich powstania czy przyczyn rozwiązania. Ale chyba nie zawsze jest to takie ważne, przecież to muzyka ma być najważniejsza. Zaznaczę tylko, że w nagraniu tego krążka brali udział Graham Ward (śpiew, gitara), Eddie McNeil (perkusja), Eddie Spence (instrumenty klawiszowe) oraz Phil Walman (gitara basowa).

Na płycie znalazło się sześć utworów z czego najkrótszy trwa nieco ponad cztery minuty, a najdłuższy niemal osiem i pół. Całość ich muzyki opiera się na organowo-gitarowym graniu, które wyraźnie wybija się na pierwszy plan.
Całość otwiera utwór tytułowy. To bardzo sympatyczny, melodyjny utwór utrzymany raczej w popowych klimatach. Noga chodzi, basik pulsuje, plus nie najgorszy wokal i bardzo ładny fortepian. Sympatycznie.

W kolejnym Be Nice To Joe Soap jest już bardziej progresywnie. Świetny wstęp zagrany na organach, do których dołącza gitara z perkusją. Później ta gitara Warda całkiem nieźle sobie poczyna i rządzi przez ponad dwie minuty. Następnie pałeczkę przejmują klawisze. Pierwszy wokal pojawia się dopiero w okolicach czwartej minuty. Wtedy utwór robi się skoczny i pogodny. Całość? Zmiany tempa i nastrojów.

Oryginalnie stronę pierwszą zamykał The Journey. Dziesięciominutowy, który jako żywo kojarzy mi się z dokonaniami grupy Supertramp. Naprawdę bardzo podobny i ktoś mniej osłuchany z pewnością mógłby się nabrać, że to jeden z nieodkrytych utworów Hodgsona.

Druga strona to także trzy pozycje. Szybki, żywiołowy Monday Morning z organowym wstępem i ciekawym gitarowym solo. Fajne, chwilowe zwolnienie po minucie.

Dwa ostatnie utwory są chyba najbardziej wartościowe na całej płycie.
A Unanimous Decision, który pomalutku się rozpędza. Dobre i ciekawe zmiany tempa, sporo organowego grania. Balladowe klimaty przeplatają się z szybszymi, ostrzejszymi fragmentami, w których gitara pokazuje na co ją stać. Bardzo ciekawy progresywny kawałek.

Całość zamyka 18 Tons. Tu budowa jest podobna i dobrze znana z wcześniejszych utworów. Organowy (tu bardzo delikatny) wstęp i taki sam śpiew. Po nieco dwóch minutach ten spokojny głos przechodzi niemal w krzyk, a cały utwór nabiera tempa. No i jest tu też znakomita solówka gitarowa, taka delikatnie w stylu Latimera.

Nie oszukujmy się, Strange Days to zespół jakich wtedy było wiele, a ich muzyka nie jest kamieniem milowym w historii muzyki i tak naprawdę niczym szczególnym się nie wyróżnia. To po prostu jedna z tych zapomnianych grup, grająca w stylu Genesis z początków ich kariery, ale przypominająca też wspomniany już Supertramp, troszkę Fruupp i może The Strawbs. I wielka szkoda, że skończyło się tylko na jednym albumie, bo potencjał był i mogło być z tego coś dobrego w przyszłości. Mimo wszystko warto posłuchać, przede wszystkim po to by takie zespoły ocalić od zapomnienia.

SzyMon



..::TRACK-LIST::..

1. 9 Parts To The Wind 4:28
2. Be Nice To Joe Soap 6:45
3. The Journey 10:02
4. Monday Morning 8:24
5. A Unanimous Decision 8:24
6. 18 Tons 7:29



..::OBSADA::..

Graham Ward - vocals, lead guitar
Eddie McNeil - drums, percussion
Phil Walman - vocals, bass
Eddie Spence - keyboards




https://www.youtube.com/watch?v=CDOma8pauFg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Ten nagrany w 1975 roku, jedyny album zapomnianej brytyjskiej grupy, bez wątpienia należy, obok LP Refugee i debiutu Druid, do 3-4 najlepszych progresywnych płyt z Wysp z połowy lat 70-tych! Zainspirowany przede wszystkim twórczością wczesnych Genesis, a poza tym Camel, Fruupp i Yes, ten bardzo utalentowany zespół brzmiał bardziej jak w 1973 niż w 1975.

Na uwagę zasługują przede wszystkim majestatyczne, rozbudowane, epickie formy, ale też chwytliwa, nieco beatlesowska melodyka (a także nawiązania do muzyki pop), a także perfekcyjna, bardzo bogata produkcja. Niektóre fragmenty brzmią tak dobrze, że aż trudno w to uwierzyć!

Żaden miłośnik progresywnych brzmień nie może przejść obok tego CD obojętnie! Ta edycja brzmi doskonale i bardzo przestrzennie.

JL


Gdybym prowadził tu jeszcze jakiś cykl, to ten album musiałbym umieścić w szufladzie Ocalić Od Zapomnienia. Bo rzeczywiście to chyba kompletnie nieznany zespół (przynajmniej w naszym kraju). Powstał z Wielkiej Brytanii i niestety istniał bardzo krótko, a w swojej karierze wydał tylko ten jeden album. Sam wiele lat temu natknąłem się na Strange Days przez przypadek, buszując w jakimś sklepie w winylami. Po latach dokupiłem kompakt, który jak się okazało...

...jest po prostu piratem. To jedna z tych szwedzkich firm, która przywraca do życia zapomniane albumy, jednocześnie nie posiadając praw do tego. Przynajmniej tak wykalkulowałem przeglądając nieskończoność Internetu. Szkoda tylko, że niektóre sklepy reklamują te wydawnictwa jako oryginalne i pełnowartościowe. Co robić.

Podobno grupa miała swoje pięć minut w kręgach studenckich, tak w Anglii, ale i w Holandii. Właściwie niewiele wiem na temat historii tego zespołu, ich powstania czy przyczyn rozwiązania. Ale chyba nie zawsze jest to takie ważne, przecież to muzyka ma być najważniejsza. Zaznaczę tylko, że w nagraniu tego krążka brali udział Graham Ward (śpiew, gitara), Eddie McNeil (perkusja), Eddie Spence (instrumenty klawiszowe) oraz Phil Walman (gitara basowa).

Na płycie znalazło się sześć utworów z czego najkrótszy trwa nieco ponad cztery minuty, a najdłuższy niemal osiem i pół. Całość ich muzyki opiera się na organowo-gitarowym graniu, które wyraźnie wybija się na pierwszy plan.
Całość otwiera utwór tytułowy. To bardzo sympatyczny, melodyjny utwór utrzymany raczej w popowych klimatach. Noga chodzi, basik pulsuje, plus nie najgorszy wokal i bardzo ładny fortepian. Sympatycznie.

W kolejnym Be Nice To Joe Soap jest już bardziej progresywnie. Świetny wstęp zagrany na organach, do których dołącza gitara z perkusją. Później ta gitara Warda całkiem nieźle sobie poczyna i rządzi przez ponad dwie minuty. Następnie pałeczkę przejmują klawisze. Pierwszy wokal pojawia się dopiero w okolicach czwartej minuty. Wtedy utwór robi się skoczny i pogodny. Całość? Zmiany tempa i nastrojów.

Oryginalnie stronę pierwszą zamykał The Journey. Dziesięciominutowy, który jako żywo kojarzy mi się z dokonaniami grupy Supertramp. Naprawdę bardzo podobny i ktoś mniej osłuchany z pewnością mógłby się nabrać, że to jeden z nieodkrytych utworów Hodgsona.

Druga strona to także trzy pozycje. Szybki, żywiołowy Monday Morning z organowym wstępem i ciekawym gitarowym solo. Fajne, chwilowe zwolnienie po minucie.

Dwa ostatnie utwory są chyba najbardziej wartościowe na całej płycie.
A Unanimous Decision, który pomalutku się rozpędza. Dobre i ciekawe zmiany tempa, sporo organowego grania. Balladowe klimaty przeplatają się z szybszymi, ostrzejszymi fragmentami, w których gitara pokazuje na co ją stać. Bardzo ciekawy progresywny kawałek.

Całość zamyka 18 Tons. Tu budowa jest podobna i dobrze znana z wcześniejszych utworów. Organowy (tu bardzo delikatny) wstęp i taki sam śpiew. Po nieco dwóch minutach ten spokojny głos przechodzi niemal w krzyk, a cały utwór nabiera tempa. No i jest tu też znakomita solówka gitarowa, taka delikatnie w stylu Latimera.

Nie oszukujmy się, Strange Days to zespół jakich wtedy było wiele, a ich muzyka nie jest kamieniem milowym w historii muzyki i tak naprawdę niczym szczególnym się nie wyróżnia. To po prostu jedna z tych zapomnianych grup, grająca w stylu Genesis z początków ich kariery, ale przypominająca też wspomniany już Supertramp, troszkę Fruupp i może The Strawbs. I wielka szkoda, że skończyło się tylko na jednym albumie, bo potencjał był i mogło być z tego coś dobrego w przyszłości. Mimo wszystko warto posłuchać, przede wszystkim po to by takie zespoły ocalić od zapomnienia.

SzyMon



..::TRACK-LIST::..

1. 9 Parts To The Wind 4:28
2. Be Nice To Joe Soap 6:45
3. The Journey 10:02
4. Monday Morning 8:24
5. A Unanimous Decision 8:24
6. 18 Tons 7:29



..::OBSADA::..

Graham Ward - vocals, lead guitar
Eddie McNeil - drums, percussion
Phil Walman - vocals, bass
Eddie Spence - keyboards




https://www.youtube.com/watch?v=CDOma8pauFg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Japoński zespół The Mops jest pamiętany głównie ze względu na legendarny album "Psychedelic Sound In Japan" (1968), a także świetny utwór "I'm Just A Mops" - umieszczony na kapitalnym, czteropłytowym boksie "Nuggets II". Jednak fani ciężkiego grania muszą koniecznie zainteresować się trzecim w dyskografii LP, "Iijanaika" (maj 1971) - w 80% utrzymanym w heavyrockowej stylistyce znanej z kapitalnych płyt grup Blues Creation, Flower Travellin' Band, Speed Glue & Shinki i Strawberry Path.

Moim zdaniem pierwsze 30 sekund tego albumu to absolutny szczyt ciężkiego rocka z lat 70-tych i tak mogli zagrać wyłącznie Japończycy! Przyznam się, że te pierwsze dźwięki po prostu mnie zabiły! Na tej zaśpiewanej po angielsku płycie znalazły się również dwie krótkie ballady oraz jeden bluesowy żart, jednak pozostałe 30 minut czystego rocka powinno zadowolić nawet najbardziej wybrednych miłośników grania 'nie tylko anglosaskiego'.

JL


The Mops are one of Japan's best know "group sounds" bands, particularly noted for their psychedelic period. The group was founded in 1966 by high school friends Mikiharu Suzuki (drums), Taro Miyuki (guitar), Masaru Hoshi (lead guitar) and Kaoru Murakami (bass), playing mostly instrumental rock ala the fabulously popular Ventures.

Suzuki's older brother Hiromitsu joined in later and became the group's main vocalist, sharing the job with Hoshi. The Mops started playing clubs and discos early on, but did not immediately distinguish themselves.

In the summer of 1967 their manager visited San Francisco, and was very excited about the hippie movement that was booming there. He brought a copy of a Jefferson Airplane album back with him to Japan, which he impressed the Mops with. The band became enthusiastic about the new sounds, and singer Hiromitsu Suzuki especially became a big fan of Animals singer Eric Burdon.

In what seems a fairly commercially driven decision, the Mops, prodded by their manager, became a "psychedelic band", and signed with JVC Records. In November 1967 they released "Asamade Matenai", which went to #38. The Mops album of April 1968 "Psychedelic Sound in Japan", was full of flower power flourishes, including cosmic artwork, ethnic clothing, fuzz guitars and sitar playing.

It included covers of the Airplane's hits "Someone To Love" and "White Rabbit", the Doors' "Light My Fire", the Animals' "San Franciscan Nights" and "Inside Looking Out", as well as the Mops theme song "I Am Just A Mops" (which later became a cult favorite after being included on the obscurities album Nuggets 2).

To complete the band's hippie vibe, at their album release party they passed out banana peels to journalists. Much was made of the band being Japan's first psychedelic band, and they are sometimes credited as pioneering new studio effects, or at least introducing them to Japan. The band also performed with lighting effects, and sometimes blindfolded, supposedly to simulate the influence of drugs.

Despite being widely considered a psychedelic band, their original songs were more garage band sounding. Also while most GS bands were playing love songs, the Mops had a song called "Blind Bird", which contained the lyrics "please kill me", which led to the song being left off some re-issues (but included on the obscurities collection Boulders #7).

In 1969 Murakami quit the band and Miyuki took over bass duties. After just one album with JVC, the group switched to Toshiba/EMI, where they changed their sound to more of a blues rock sound, it seems trying to change with the times.

While not as warmly recalled, the band did moderately well after their psychedelic period. Their biggest hit was in 1971, "Gekko Kamen (Moonlight Mask)", which they recorded as a joke, but which became a novelty hit. Their hard rock number "Goiken Muyo (No Excuse)" charted in 1971, and the following year they did well with "Tadoritsuitara Itsumo Amefuri", which was written for them by popular folk singer Takuro Yoshida.

Before finally breaking up in May 1974, the Mops released a total of eight albums on Toshiba/EMI, a long career compared to most of the GS bands. Hoshi continued in the music business as an arranger, and Hiromitsu Suzuki became a TV "talento". Mikiharu Suzuki today runs a major artist management company. The Mops, however remain best remembered for their landmark psychedelic first album.

Often overlooked, The Mops were a band that obviously emulated the U.S. hippie scene (Jefferson Airplane) as well as the UK heavy rock scene (Black Sabbath) but did it with their own charismatic personality.

At times acidic, epic and gritty; and at other times over the top with its campy heartwarming tenderness, Iijanaika was 3rd and heaviest album from 1971 where they turned more hard rock and less psychedelic. They still mix in bits of psych, prog, garage and their own weirdness, but the guitar sound is killer. It's more in the vein of Strawberry Path, Flower Travellin Band, Blues Creation and the like than their previous albums. 9 tracks.



..::TRACK-LIST::..

1. Lijanaika 3:49
2. Town Where I Was Born 8:56
3. Good Morning, Good Afternoon, Good Night 1:49
4. Nobody Cares 4:49
5. Gekko Kamen 3:20
6. Traces Of Love 5:50
7. To My Sons 3:25
8. No One Knows What They Were 3:23
9. Alone 3:26



..::OBSADA::..

Hiromitsu Suzuki - vocals
Masaru Hoshi - guitar
Taro Miyuki - bass
Mikkiharu Suzuki - drums




https://www.youtube.com/watch?v=H9phOgqwXCc



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Japoński zespół The Mops jest pamiętany głównie ze względu na legendarny album "Psychedelic Sound In Japan" (1968), a także świetny utwór "I'm Just A Mops" - umieszczony na kapitalnym, czteropłytowym boksie "Nuggets II". Jednak fani ciężkiego grania muszą koniecznie zainteresować się trzecim w dyskografii LP, "Iijanaika" (maj 1971) - w 80% utrzymanym w heavyrockowej stylistyce znanej z kapitalnych płyt grup Blues Creation, Flower Travellin' Band, Speed Glue & Shinki i Strawberry Path.

Moim zdaniem pierwsze 30 sekund tego albumu to absolutny szczyt ciężkiego rocka z lat 70-tych i tak mogli zagrać wyłącznie Japończycy! Przyznam się, że te pierwsze dźwięki po prostu mnie zabiły! Na tej zaśpiewanej po angielsku płycie znalazły się również dwie krótkie ballady oraz jeden bluesowy żart, jednak pozostałe 30 minut czystego rocka powinno zadowolić nawet najbardziej wybrednych miłośników grania 'nie tylko anglosaskiego'.

JL


The Mops are one of Japan's best know "group sounds" bands, particularly noted for their psychedelic period. The group was founded in 1966 by high school friends Mikiharu Suzuki (drums), Taro Miyuki (guitar), Masaru Hoshi (lead guitar) and Kaoru Murakami (bass), playing mostly instrumental rock ala the fabulously popular Ventures.

Suzuki's older brother Hiromitsu joined in later and became the group's main vocalist, sharing the job with Hoshi. The Mops started playing clubs and discos early on, but did not immediately distinguish themselves.

In the summer of 1967 their manager visited San Francisco, and was very excited about the hippie movement that was booming there. He brought a copy of a Jefferson Airplane album back with him to Japan, which he impressed the Mops with. The band became enthusiastic about the new sounds, and singer Hiromitsu Suzuki especially became a big fan of Animals singer Eric Burdon.

In what seems a fairly commercially driven decision, the Mops, prodded by their manager, became a "psychedelic band", and signed with JVC Records. In November 1967 they released "Asamade Matenai", which went to #38. The Mops album of April 1968 "Psychedelic Sound in Japan", was full of flower power flourishes, including cosmic artwork, ethnic clothing, fuzz guitars and sitar playing.

It included covers of the Airplane's hits "Someone To Love" and "White Rabbit", the Doors' "Light My Fire", the Animals' "San Franciscan Nights" and "Inside Looking Out", as well as the Mops theme song "I Am Just A Mops" (which later became a cult favorite after being included on the obscurities album Nuggets 2).

To complete the band's hippie vibe, at their album release party they passed out banana peels to journalists. Much was made of the band being Japan's first psychedelic band, and they are sometimes credited as pioneering new studio effects, or at least introducing them to Japan. The band also performed with lighting effects, and sometimes blindfolded, supposedly to simulate the influence of drugs.

Despite being widely considered a psychedelic band, their original songs were more garage band sounding. Also while most GS bands were playing love songs, the Mops had a song called "Blind Bird", which contained the lyrics "please kill me", which led to the song being left off some re-issues (but included on the obscurities collection Boulders #7).

In 1969 Murakami quit the band and Miyuki took over bass duties. After just one album with JVC, the group switched to Toshiba/EMI, where they changed their sound to more of a blues rock sound, it seems trying to change with the times.

While not as warmly recalled, the band did moderately well after their psychedelic period. Their biggest hit was in 1971, "Gekko Kamen (Moonlight Mask)", which they recorded as a joke, but which became a novelty hit. Their hard rock number "Goiken Muyo (No Excuse)" charted in 1971, and the following year they did well with "Tadoritsuitara Itsumo Amefuri", which was written for them by popular folk singer Takuro Yoshida.

Before finally breaking up in May 1974, the Mops released a total of eight albums on Toshiba/EMI, a long career compared to most of the GS bands. Hoshi continued in the music business as an arranger, and Hiromitsu Suzuki became a TV "talento". Mikiharu Suzuki today runs a major artist management company. The Mops, however remain best remembered for their landmark psychedelic first album.

Often overlooked, The Mops were a band that obviously emulated the U.S. hippie scene (Jefferson Airplane) as well as the UK heavy rock scene (Black Sabbath) but did it with their own charismatic personality.

At times acidic, epic and gritty; and at other times over the top with its campy heartwarming tenderness, Iijanaika was 3rd and heaviest album from 1971 where they turned more hard rock and less psychedelic. They still mix in bits of psych, prog, garage and their own weirdness, but the guitar sound is killer. It's more in the vein of Strawberry Path, Flower Travellin Band, Blues Creation and the like than their previous albums. 9 tracks.



..::TRACK-LIST::..

1. Lijanaika 3:49
2. Town Where I Was Born 8:56
3. Good Morning, Good Afternoon, Good Night 1:49
4. Nobody Cares 4:49
5. Gekko Kamen 3:20
6. Traces Of Love 5:50
7. To My Sons 3:25
8. No One Knows What They Were 3:23
9. Alone 3:26



..::OBSADA::..

Hiromitsu Suzuki - vocals
Masaru Hoshi - guitar
Taro Miyuki - bass
Mikkiharu Suzuki - drums




https://www.youtube.com/watch?v=H9phOgqwXCc



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

W roku 2015 po sześciu latach nieobecności na scenie Zbeer wznowił działalność i powoli zaczął o sobie przypominać starym fanom a także zdobywać nowych, którzy nie mieli wcześniej okazji poznać jego dokonań. Po okresie szlifowania formy odnowionego składu na koncertach nadszedł czas aby dać znać o sobie kolejną płytą.... I właśnie koncertowy krążek wydaje się tutaj najcelniejszym strzałem bo jak najlepiej oddać atmosferę występów a jednocześnie odkurzyć największe hity z wszystkich trzech studyjnych płyt wydanych przed zawieszeniem działalności.
"Live And Loud" to zestaw 27 koncertowych tracków zarejestrowanych w 2016 roku na koncertach ZBEER'a podczas festiwalu "Rock na Bagnie" oraz "MEBP Fest" w Maniowach. 27 odsłon bezkompromisowego Oi!/punka bezkompromisowej kapeli, która swoją, zawartą we wkładce płyty historię zamyka stwierdzeniem..."Więc oto jesteśmy znów.... nadchodzą kłopoty".



..::TRACK-LIST::..

Rock Na Bagnie 2016:
1. Taki Właśnie Jestem 2:17
2. Bootboy 2:36
3. Kumple 1:23
4. Tylko Ja 2:42
5. Czekam 2:32
6. Rock'N'Roll 2:53
7. Skinhead Girl 3:05
8. Co Mi Zrobisz? 2:55
9. Natalka 3:32
10. United 2:47

MEBP Fest - Maniowy 2016:
11. Taki Właśnie Jestem 2:16
12. Bootboy 2:38
13. Kumple 1:39
14. Tylko Ja 2:49
15. Czekam 2:47
16. Rock'N'Roll 3:03
17. Skinhead Girl 3:27
18. Co Mi Zrobisz? 3:01
19. Bistro 3:24
20. Alex / Skinhead Rules 3:46
21. Wojtek 3:48
22. United 2:17
23. Streets Of London 2:54
24. Natalka 3:34
25. Janek 4:05
26. Taki Właśnie Jestem 2:39



..::OBSADA::..

Vocals - Sidney
Drums - Pacior
Guitar - Paweł, Zizol
Bass - Bartek




https://www.youtube.com/watch?v=eNwscEIQFVc



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

W roku 2015 po sześciu latach nieobecności na scenie Zbeer wznowił działalność i powoli zaczął o sobie przypominać starym fanom a także zdobywać nowych, którzy nie mieli wcześniej okazji poznać jego dokonań. Po okresie szlifowania formy odnowionego składu na koncertach nadszedł czas aby dać znać o sobie kolejną płytą.... I właśnie koncertowy krążek wydaje się tutaj najcelniejszym strzałem bo jak najlepiej oddać atmosferę występów a jednocześnie odkurzyć największe hity z wszystkich trzech studyjnych płyt wydanych przed zawieszeniem działalności.
"Live And Loud" to zestaw 27 koncertowych tracków zarejestrowanych w 2016 roku na koncertach ZBEER'a podczas festiwalu "Rock na Bagnie" oraz "MEBP Fest" w Maniowach. 27 odsłon bezkompromisowego Oi!/punka bezkompromisowej kapeli, która swoją, zawartą we wkładce płyty historię zamyka stwierdzeniem..."Więc oto jesteśmy znów.... nadchodzą kłopoty".



..::TRACK-LIST::..

Rock Na Bagnie 2016:
1. Taki Właśnie Jestem 2:17
2. Bootboy 2:36
3. Kumple 1:23
4. Tylko Ja 2:42
5. Czekam 2:32
6. Rock'N'Roll 2:53
7. Skinhead Girl 3:05
8. Co Mi Zrobisz? 2:55
9. Natalka 3:32
10. United 2:47

MEBP Fest - Maniowy 2016:
11. Taki Właśnie Jestem 2:16
12. Bootboy 2:38
13. Kumple 1:39
14. Tylko Ja 2:49
15. Czekam 2:47
16. Rock'N'Roll 3:03
17. Skinhead Girl 3:27
18. Co Mi Zrobisz? 3:01
19. Bistro 3:24
20. Alex / Skinhead Rules 3:46
21. Wojtek 3:48
22. United 2:17
23. Streets Of London 2:54
24. Natalka 3:34
25. Janek 4:05
26. Taki Właśnie Jestem 2:39



..::OBSADA::..

Vocals - Sidney
Drums - Pacior
Guitar - Paweł, Zizol
Bass - Bartek




https://www.youtube.com/watch?v=eNwscEIQFVc



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Od lat oczekiwana edycja wydanego przez Decca w styczniu 1970 roku jedynego, za to świetnego albumu brytyjskiej progresywnej formacji, grającej typowy dla 1969 roku, ambitny blues-jazz-psych rock z saksofonem, fletem i organami Hammonda, w klimacie wczesnych Jethro Tull (z okresu debitanckiego LP "This Was"), Procol Harum, a nawet The Moody Blues - z wokalem przypominającym Davida Clayton-Thomasa z Blood Sweat And Tears. Na gitarze grał niedoceniony Andy Scott - już rok później atakujący riffami w Sweet. Dodatkowo cztery przyzwoite nagrania z rhythm'n'bluesowych/pop-psychodelicznych singli z 1968 roku.

JL


The opening gambit for future Sweet axeman Andy Scott, The Elastic Band were born from the embers of The Silverstone Set, a mid-decade Welsh soul band of some note, who had their minds expanded when they supported some of the emerging underground acts whenever they strayed across the border. When they finally made it to the studio in 1969, their music was a long way from the highly-collectable mod pop of their two early singles, incorporating psych with an amateur proggishness, which remains very endearing, if not very well recorded.



..::TRACK-LIST::..

1. Mother Goose 4:57
2. Last Person In The Bar 5:59
3. Crabtree Farm 4:11
4. Has Anybody Seen Her 4:50
5. Dear John 5:00
6. Room Full Of Room 4:22
7. That's Nice 3:55
8. Life Still Goes On 5:02
9. Sad Jazz 4:36
10. Sunrise Work Till Sunset 6:08

Bonus Tracks From Rare Singles:
11. 8,5 Hours From Paradise (B-side, 1968)
12. Do Unto Others (A-side, 1968)
13. Think Of You Baby (A-side, 1968)
14. It's Been A Long Time Baby (B-side, 1968)



..::OBSADA::..

Bass, Tenor Saxophone - Mike Scott
Drums, Percussion [Cloves] - Sean Jenkins
Guitar - Andy Scott
Organ, Piano, Flute, Harmonica, Congas, Lead Vocals - Ted Yeadon




https://www.youtube.com/watch?v=RvX3iEZyVjI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Od lat oczekiwana edycja wydanego przez Decca w styczniu 1970 roku jedynego, za to świetnego albumu brytyjskiej progresywnej formacji, grającej typowy dla 1969 roku, ambitny blues-jazz-psych rock z saksofonem, fletem i organami Hammonda, w klimacie wczesnych Jethro Tull (z okresu debitanckiego LP "This Was"), Procol Harum, a nawet The Moody Blues - z wokalem przypominającym Davida Clayton-Thomasa z Blood Sweat And Tears. Na gitarze grał niedoceniony Andy Scott - już rok później atakujący riffami w Sweet. Dodatkowo cztery przyzwoite nagrania z rhythm'n'bluesowych/pop-psychodelicznych singli z 1968 roku.

JL


The opening gambit for future Sweet axeman Andy Scott, The Elastic Band were born from the embers of The Silverstone Set, a mid-decade Welsh soul band of some note, who had their minds expanded when they supported some of the emerging underground acts whenever they strayed across the border. When they finally made it to the studio in 1969, their music was a long way from the highly-collectable mod pop of their two early singles, incorporating psych with an amateur proggishness, which remains very endearing, if not very well recorded.



..::TRACK-LIST::..

1. Mother Goose 4:57
2. Last Person In The Bar 5:59
3. Crabtree Farm 4:11
4. Has Anybody Seen Her 4:50
5. Dear John 5:00
6. Room Full Of Room 4:22
7. That's Nice 3:55
8. Life Still Goes On 5:02
9. Sad Jazz 4:36
10. Sunrise Work Till Sunset 6:08

Bonus Tracks From Rare Singles:
11. 8,5 Hours From Paradise (B-side, 1968)
12. Do Unto Others (A-side, 1968)
13. Think Of You Baby (A-side, 1968)
14. It's Been A Long Time Baby (B-side, 1968)



..::OBSADA::..

Bass, Tenor Saxophone - Mike Scott
Drums, Percussion [Cloves] - Sean Jenkins
Guitar - Andy Scott
Organ, Piano, Flute, Harmonica, Congas, Lead Vocals - Ted Yeadon




https://www.youtube.com/watch?v=RvX3iEZyVjI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Inverted Matter is a death metal entity born as an evolution of Inverted, a band born in 2007 in the upper Treviso area, in North-eastern Italy. At the end of 2015, parting ways with Alessandro and Enrico Scriminich (guitarist and drummer who went on to form black metal band Gorrch), former Suffocation drummer Mike Smith was recruited to write a new album. At the beginning of 2016 the lineup was completed with the addition of Jason Nealy (Bleeding Eyes) as guitarist and Leonardo “Livio” Langaro (Kani) as studio bassist.

Harbinger is a concept album which focuses entirely on the oldest arthropod ever to exist on Earth, the trilobite. The eight songs Inverted Matter crafted deal with a scientific research that goes from the still unknown origins of the species to their extinction, in a mix of old school and progressive death metal influences.



..::TRACK-LIST::..

1. RAD 04:22
2. Scenario 04:48
3. Limulus Amebocite Lysate 03:37
4. Enrollment 03:07
5. Hopeless 03:53
6. Ecdisys 05:26
7. Void 03:19
8. P-Tr 05:21



..::OBSADA::..

Vocals - Paolo 'Crawl' Forner
Bass - Francesco 'Ba' Barioli
Drums - Marco 'Bestia' Dal Pastro
Guitar - Andrea 'Grind' Tocchetto, Jason 'J' Nealy




https://www.youtube.com/watch?v=Hgl7lYWJRpc



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!