..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Dwa plus Jeden - Złote Przeboje
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Dwa plus Jeden
Album................: Złote Przeboje
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 1999
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.2.1 20070917
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 57 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment

Included.............: NFO, PLS, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Dwa plus Jeden - Windą do nieba [04:27]
2. Dwa plus Jeden - California mon amour [02:46]
3. Dwa plus Jeden - Ding dong [03:34]
4. Dwa plus Jeden - Komu w oczach słońce [02:29]
5. Dwa plus Jeden - O leli lo [02:40]
6. Dwa plus Jeden - Na luzie [03:15]
7. Dwa plus Jeden - Odpłyniesz wielkim autem [03:38]
8. Dwa plus Jeden - Wyspa dzieci [04:06]
9. Dwa plus Jeden - Gdzieś w sercu na dnie [02:30]
10. Dwa plus Jeden - Codzienność [03:13]
11. Dwa plus Jeden - Gwiazdo wód [03:32]
12. Dwa plus Jeden - Wrócimy tam któregoś ranka [03:13]
13. Dwa plus Jeden - W kamień zaklęci [02:19]
14. Dwa plus Jeden - Panna Radosna [02:07]
15. Dwa plus Jeden - Nie zmogła go kula [01:56]
16. Dwa plus Jeden - Wstawaj, szkoda dnia [02:59]
17. Dwa plus Jeden - Hej dogonię lato [03:16]
18. Dwa plus Jeden - Chodź pomaluj mój świat [03:04]
19. Dwa plus Jeden - Czerwone słoneczko [02:49]
20. Dwa plus Jeden - Gwiazda dnia [02:51]

Playing Time.........: 01:00:54
Total Size...........: 352,17 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Stan Borys - Złote Przeboje
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Stan Borys
Album................: Złote Przeboje
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 1999
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 50 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment

Included.............: NFO, PLS, M3U, CUE
Covers...............: Front

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Stan Borys - Spacer dziką plażą [02:51]
2. Stan Borys - Anna [03:08]
3. Stan Borys - Jaskółka uwięziona [05:24]
4. Stan Borys - To ziemia [02:34]
5. Stan Borys - Wiatr od Klimczoka [04:02]
6. Stan Borys - Na wierchach wieje wiatr [03:28]
7. Stan Borys - Zagrajcie nam dzisiaj wszystkie srebrne dzwony[03:55]
8. Stan Borys - Listów pożółkła biel [03:24]
9. Stan Borys - Płonie ognisko [02:09]
10. Stan Borys - Szukam przyjaciela [03:30]
11. Stan Borys - Zostań tam gdzie ja [02:51]
12. Stan Borys - Wierzę drzewom [04:02]
13. Stan Borys - Idę w drogę nieznaną [03:00]
14. Stan Borys - Ballada o dwóch siostrach [04:03]
15. Stan Borys - Mój przyjaciel deszcz [03:04]
16. Stan Borys - Siła kwiatów [02:55]
17. Stan Borys - Chmurami zatańczy sen [03:53]
18. Stan Borys - Studnia bez wody [03:37]
19. Stan Borys - Krzyczę przez sen [03:59]
20. Stan Borys - W Twoje oczy zapatrzony [04:06]

Playing Time.........: 01:10:06
Total Size...........: 352,33 MB

...( Info )...

Artist: Heather Nova
Album: Breath and Air
Year: 2025
Genre: Alternative rock, indie rock, folk rock, pop rock, spoken word
Quality: FLAC 24Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

01. Hey Poseidon
02. Ebbs and Flows
03. November Skies
04. Breath and Air
05. From Up Here
06. Butterflies and Moths
07. A Human Experience
08. Ghost in My Room
09. Beginner
10. The Lights of Sicily
11. I Blame It On Myself
12. Magnificent
13. Farewell

...( Info )...

Artist: Eli Young Band
Album: Nothing On The Wild
Year: 2025
Genre: Country
Quality: FLAC 24Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

01. Nothing On The Wild
02. What Do Lonely People Do
03. I'm Yours Amen
04. Home In Hometown

...( Info )...

Artist: Basia Bulat
Album: Basia's Palace
Year: 2025
Genre: Folk
Quality: FLAC 24Bit-96kHz

...( TrackList )...

01. My Angel
02. Baby
03. Spirit
04. Right Now
05. Disco Polo
06. The Moon
07. Daylight
08. Laughter
09. Curtain Call

...( Info )...

Rok produkcji / Year Of Release: 2025
Country: Poland
Gatunek / Genre: Rock, Acoustic
Jakość / Quality: MP3 320
Bitrate: 320

...( Opis )...

1. Co tu się od1€84£0?
2. To właśnie Hewi Metal
3. Ile można pić!
4. Będę ojcem
5. Szybszy od wytrysku
6. Wódeczka
7. Na własną rękę
8. MILF
9. Uber uwodziciel
10. Cycki, kebab, Amarena
11. Zanim nas dopadnie kac
12. Urwany Film

Artist: Kylie Minogue
Album: Enjoy Yourself
Year: 1989
Genre: Synth-Pop
Format: Hi-Res


1 Hand On Your Heart 3:56
2 Wouldn't Change A Thing 3:17
3 Never Too Late 3:27
4 Nothing To Lose 3:24
5 Tell Tale Signs 2:27
6 My Secret Heart 2:44
7 I'm Over Dreaming (Over You) 3:28
8 Tears On My Pillow 2:33
9 Heaven And Earth 3:47
10 Enjoy Yourself

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Sigh. Another worthwhile Riot (V) release, another one with zero reviews so far on the Archives. What does this legendary band have to do to finally get the recognition they deserve? Their nearly flawless discography certainly cannot be the reason they continue to be overlooked by large parts of the metal community. Even their less stellar albums, such as Through the Storm or Army of One, are still pretty solid and their best material is good enough to rival that of metal’s biggest names. In a better world, Riot would be mentioned in the same breath as legendary acts like Priest or Maiden. Well, maybe not Maiden, but when comparing Riot’s output to that of most of the metal greats, it can definitely hold its own.

It is, however, nice to see that Riot are finally backed by a big enough record company that would provide the resources to make a release like Live in Japan 2018 even possible. After all, it’s been high time the band finally got to put out their first official, full-fledged double live album. Of course there’s some older, more obscure stuff such as Riot Live (1989), Riot in Japan – Live!! (1992) or Shine On (1998), but Live in Japan considerably ups the ante, featuring roughly 112 minutes of music on two discs, a concert film of the entire set on Blu-ray and a decent booklet with photos and liner notes.

As always, evaluating the quality of a live release comes down to three main factors: (a) the set list or songs featured, (b) the band’s on-stage performance and (c) the sound or production values. Live in Japan is a winner in all three categories.

As to the sound quality, it’s a lot better than your average bootleg yet still raw enough to give it that authentic live feel. You can tell there wasn’t a lot of subsequent overdubbing being done in the studio, so this clearly isn’t one of those “Unleashed in the Studio” affairs. (Priest’s Unleashed in the East is of course an undisputed live classic, it just isn’t as much of a true live recording as the name suggests.) That being said, Live in Japan has easily enough oomph to seriously annoy the neighbors, so there really isn’t much to complain.

The band’s performance is excellent and very energetic. You can tell the guys are having a splendid time playing in front of some of their most dedicated fans, as Riot have always been very popular in the land of the rising sun. The absolute star of the show is singer Todd Michael Hall, who pulls out all the stops and delivers Riot’s demanding material almost flawlessly. His voice is soaring to amazing heights as he nails even the most difficult passages, of which there are plenty, especially during the Thundersteel part of the set. Riot have had a couple of different vocalists over the course of their long career and all of them were fantastic in their own right, but Hall may well be the best of them all. At the very least he’s right up there with the amazing Tony Moore, who graced the band’s groundbreaking Thundersteel album.

Another reason why Live in Japan is a great success is that it comprises an entire live set recorded in one single location. The song selection is brilliant, with disc one dedicated chiefly to the band’s more recent output. There’s a lot of stuff taken from their latest studio full-lengths, Unleash the Fire and Armor of Light, with the band’s heartfelt ode to their loyal Japanese fans, “Land of the Rising Sun,” as an inevitable inclusion. Moreover, there are great live versions of two tracks taken from The Privilege of Power, namely “On Your Knees” and “Metal Soldiers.” The former sounds noticeably different from the studio version as that one was among the Privilege of Power cuts to feature a horn section, which is omitted on the live version.

Since the band’s 2018 tour commemorated the 30-year anniversary of the release of Thundersteel (1988), disc two features a live rendition of the entire (!) Thundersteel record, as well as a few classic encores: the high-octane “Road Racin',” “Swords and Tequila” and “Warrior,” which traditionally concludes Riot’s live sets. It really is a treat to hear live versions of Thundersteel tracks that have seldom or maybe never been played in concert before, such as the scorching “Run for Your Life,” the epic “Buried Alive (Tell Tale Heart)” or power ballad extraordinaire “Bloodstreets.” Now, with a catalog as voluminous as Riot’s, there are bound to be some regrettable omissions. For instance, it would have been nice to hear a song from the Rhett Forrester period (“Born in America,” perhaps?) and maybe a couple more tunes from the Mike DiMeo period, even if the speedy “Angel Eyes” made it onto the album. And where in blazes is “Heart of a Lion,” perhaps the best track on Armor of Light? Alas, you simply cannot have it all.

On a side note, it’s pretty neat there are no drum or guitar solos and interaction with the audience is reduced to a minimum; other than Hall briefly announcing the ensuing track and politely saying “dōmo arigatō” after the track is finished, Riot let the music do the talking. They also refrain from interrupting any of the songs to exchange a few “whoa-oh-ohs” with the audience, which might be fun for concert goers but is always rather annoying when listening to a live record. No complaints there.

Live in Japan 2018 is the definitive Riot live album and a must-have for any Riot fan. On top of that, it would also be a great opportunity and starting point for the uninitiated to finally discover one of the very best power/speed/heavy metal bands of all time.

Lonerider



..::TRACK-LIST::..

1. Victory
2. Flight Of The Warrior
3. On Your Knees
4. Ride Hard Live Free
5. Johnny's Back
6. ROutlaw
7. Road Racin'
8. Caught In The Witche's Eye
9. Angel Eyes
10. Tokyo Rose
11. Rock City
12. Angel's Thunder, Devil's Reign
13. Bloodstreets
14. Take Me Back
15. Heart Of A Lion
16. Swords And Tequila
17. Land Of The Rising Sun
18. Warrior
19. Thundersteel



..::OBSADA::..

Don Van Stavern - Bass
Mike Flyntz - Lead Guitar, Backing Vocals
Frank Gilchriest - Drums
Nick Lee - Rhythm Guitar
Todd Michael Hall - Lead Vocals




https://www.youtube.com/watch?v=0P0X5sgHgGs



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Whether or not this late-night Prom would have taken place had it not been for the untimely death of David Bowie seven months ago, the opportunity to reposition arguably Britain’s greatest post-war songwriter as an icon of ‘contemporary classical’ music was too good to pass over.

Featuring a notable line-up of singers plus an international roster of arrangers, this project was curated by André de Ridder – his highly versatile s t a r g a z e ensemble providing musical continuity across a range of not necessarily familiar songs from the Bowie songbook.

With its array of strings, winds and tuned percussion, s t a r g a z e made for an admirable backing band for all that many of the arrangements fell into that post-minimalist lingua franca that has straitjacketed mainstream classical composing this past quarter-century. How else to explain the lethargy of ‘Warszawa’ which launched the evening, and while Neil Hannon had the Bowie idiom off to a tee, his lacklustre rendering of ‘Station to Station’ hardly galvanised proceedings any more then Conor O’Brien’s reverential take on ‘The Man Who Sold The World’ (a cameo from Lulu was sorely needed).

Hannon’s poised world-weariness in ‘This Is Not America’ (a jewel buried in the soundtrack to a mediocre 1980s’ film) marginally upped the ante – despite the dutiful rapping of Elf Kid – while Marc Almond emoted enthusiastically in ‘Life On Mars’, but it was Anna Calvi who injected much needed dynamism with her darkly ominous take on ‘Lady Grinning Soul’. Paul Buchanan made his first appearance with a wistful run-through of ‘Ashes To Ashes’, while Laura Mvula caught the aggression but not always the irony of ‘Fame’.

The latter two singers then kicked off a trilogy from Bowie’s swansong Blackstar, ‘Girl Loves Me’ as responsive to their confiding interplay as ‘I Can’t Give Everything Away’ to Buchanan’s soulful rendering – though Calvi and the currently much-vaunted Amanda Palmer were rather outfaced by a seismic organ contribution in the epic title track. Palmer’s take on ‘Heroes’ was little more than stylish karaoke, whereas Philippe Jaroussky brought an ethereal eloquence to ‘Always Crashing In The Same Car’ as jarred inevitably with Almond’s take on ‘Starman’ – for all that the latter’s unbounded enthusiasm audibly won over the audience.

It remained for a fetchingly attired John Cale to provide the evening’s highpoint – first with his smouldering ‘Valentine’s Day’, then alongside Calvi for a surging rendition of ‘Sorrow’ (a Bowie ‘Pin-Ups’ cover of the 1960s’ band The Merseys), and finally in tandem with the House Gospel Choir for a surprisingly though persuasively elegiac take on ‘Space Oddity’. After which, a rendering of ‘After All’ featuring most of those present sounded an unwitting note of post-Brexit gloom.

Opinions as to the success of this venture will doubtless centre on whether the Bowie canon should be reappraised in this fashion. If the response is yes, then the evening represented a thought-provoking yet only partially successful step along a lengthy and unpredictable road. Not that André de Ridder or s t a r g a z e could be found wanting for their commitment, which was no less evident in an incisive arrangement of ‘Let’s Dance’ to send people home in suitably upbeat mood. Wherever he may be, the man himself would surely have grinned his approval.

Richard Hutchings



..::TRACK-LIST::..

Warszawa (s t a r g a z e)
Station to Station (Neil Hannon, Amanda Palmer & Conor O'Brien)
The Man Who Sold The World (Conor O'Brien)
This is Not America (Elf Kid & Neil Hannon)
Life on Mars? (Anna Meredith & Marc Almond)
Lady Grinning Soul (Anna Calvi & Jherek Bischoff)
Ashes to Ashes (Paul Buchanan & Jherek Bischoff)
Fame (Laura Mvula & Greg Saunier)
Girl Loves Me (Laura Mvula & Paul Buchanan)
I Can't Give Eveything Away (Paul Buchanan & Josephine Stephenson)
Blackstar (Anna Calvi, Amanda Palmer & Jherek Bischoff)
Heroes (Amanda Palmer, Jherek Bischoff & Anna Calvi)
Always Crashing in the Same Car (Philippe Jaroussky & David Lang)
Starman (Anna Meredith & Marc Almond)
Rebel Rebel (Greg Saunier & Members of the House Gospel Choir)
Valentine's Day (John Cale)
Sorrow (John Cale & Anna Calvi)
Space Oddity (John Cale & House Gospel Choir)
After All (Marc Almond, Conor O'Brien & Amanda Palmer)
Let's Dance (s t a r g a z e)




https://www.youtube.com/watch?v=AT25sej3XyI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::OPIS::..

Acousticus Rockus – trzeci album grupy Wilki, wydany 3 października 1994.

Stanowi zapis akustycznego koncertu w warszawskim klubie Akwarium z 9 sierpnia 1994 roku.
Jest to ostatni album grupy przed zawieszeniem działalności, w latach 1995 – 2000.
Na koncercie wykonano cztery zupełnie nowe utwory („A moje bóstwa płaczą”, „Folkowy”, „Śpij mój śnie”, „Idziemy my”).
Wśród wykonanych piosenek znalazł się też „Sen o Warszawie”, autorstwa Marka Gaszyńskiego i Czesława Niemena.
Z kolei piosenka Cień w dolinie mgieł, z płyty "Przedmieścia"
została wykonana w innej, bardziej dynamicznej wersji.

..::INFO::..
-----------------------------------------------------------------
Wilki - Acousticus Rockus
-----------------------------------------------------------------

Artist................: Wilki
Album................: Acousticus Rockus
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year..................: 1994
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec...............: (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. bitrate: 66 %kbps)
Channels............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment

Included.............: NFO, PLS, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Wilki - A moje bóstwa płaczą [05:02]
2. Wilki - Sen o Warszawie [02:56]
3. Wilki - Son of the blue sky [04:00]
4. Wilki - Folkowy [02:36]
5. Wilki - Eroll [05:15]
6. Wilki - Aborygen [03:28]
7. Wilki - Nie zabiję nocy [05:52]
8. Wilki - Crazy summer [03:50]
9. Wilki - Rachela [04:11]
10. Wilki - Śpij mój śnie [03:43]
11. Wilki - Cień w dolinie mgieł [04:10]
12. Wilki - Idziemy my [03:57]
13. Wilki - Moja baby [04:10]
14. Wilki - Beniamin [05:40]

Playing Time.........: 58:55
Total Size...........: 389,45 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Wilki i Robert Gawliński - Największe przeboje (2 CD)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Wilki i Robert Gawliński
Album................: Największe przeboje
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2000
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 68 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment

Included.............: NFO, PLS, M3U, CUE
Covers...............: Front Back

------------------------------
Tracklisting CD 1

01. Robert Gawliński / Beze mnie o mnie [0:03:08.88]
02. Wilki / Eroll [0:04:45.28]
03. Wilki / Son of the blue sky [0:04:11.26]
04. Wilki / Śpij mój śnie [0:03:14.81]
05. Wilki / Nie zabiję nocy [0:04:23.92]
06. Robert Gawliński / Trzy noce z deszczem [0:03:05.90]
07. Robert Gawliński / Sid and nancy [0:04:25.33]
08. Wilki / Cień w dolinie mgieł [0:04:06.92]
09. Wilki / Rachela [0:04:52.69]
10. Wilki / Moja baby [0:03:48.72]
11. Robert Gawliński / Cherman [0:03:40.70]
12. Robert Gawliński / Miasto we śnie [0:03:54.41]
13. Wilki / Jeden raz odwiedzamy świat [0:03:30.14]
14. Wilki / Folkowy [0:02:38.22]
15. Wilki / N'avoie [0:02:52.37]

------------------------------
Tracklisting CD 2

01. Wilki / Gloria [0:03:51.24]
02. Robert Gawliński / O miłości (pamięci B. Lyszkiewicza) [0:03:41.29]
03. Robert Gawliński / O sobie samym [0:03:03.90]
04. Wilki / A moje bóstwa płaczą [0:05:03.48]
05. Robert Gawliński / Nie stało się nic [0:03:07.80]
06. Robert Gawliński / Czy czujesz czasem co czuję ja [0:03:09.33]
07. Wilki / Sen o Warszawie [0:02:49.69]
08. Wilki / Aborygen [0:03:53.10]
09. Robert Gawliński / Jasne ulice [0:02:43.01]
10. Wilki / Amiranda (Abbey mix) [0:03:41.46]
11. Robert Gawliński / Mamy tylko chwilę [0:05:44.56]
12. Wilki / Ballada Emanuel [0:05:33.74]
13. Wilki / Ali Lama Sabachtani [0:03:35.32]
14. Robert Gawliński / Dakąd zmierzamy [0:03:54.33]
15. Wilki / Beniamin [0:05:29.72]

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Oto kolejny klejnot fantastycznej sceny deathmetalowej w Chile. Szczerze mówiąc, może UNAUSSPRECHLICHEN KULTEN jest nawet jednym z najlepszych i najbardziej wyjątkowych zespołów z tej wciąż mało znanej sceny.

Pamiętam pierwsze wrażenie... Cholernie unikalna mieszanka INCANTATION i starego MORBID ANGEL, polane zgniłym IMMOLATION i... Kurwa to jeszcze nie ten smak... Miłego!!!


Evil Chilean death metal cult Unaussprechlichen Kulten have been around since the late ‘90s and have never stopped putting out absolutely wicked ancient death metal, reliably dropping an album every few years starting with their first in 2005. Almost twenty years later, they’re even better than they were at the beginning, building on the strong core sound that’s slowly built them up a fanbase as one of the most consistent modern death metal bands. Make no mistake, Keziah Lilith Medea (Chapter X) is absolutely fantastic, and deserves the wide attention that I’ve seen for it through the year.

To the uninitiated, these mad Chilean veterans have spent the last couple of decades putting their own touches on the classic early ‘90s Immolation formula, throwing incredibly aggressive angular Azagthothean riffs into a blender with thundering double-bass and frantic solos to bash in the heads of listeners, mixing in technical bits that rapidly (and organically) progress through the band’s many ideas as they move through an album. Strangeness pops up and leaves as unexpectedly as it appeared, more standard death metal coming and going as the band rapidly changes tempos and moods.

Though not much has changed in the last few years since their last full length, Unaussprechlichen Kulten have once again pulled out an incredible album to slaughter their fans, and while it’s more in line with their older material, some small changes render this a truly new entity in its own right. The most immediately noticeable change is the length; Unaussprechlichen Kulten have always favored brevity, and with Keziah Lilith Medea, they’ve finally eschewed it with this album. The shortest song on the album is longer than the longest on my previous favorite from the band, 2008’s masterful People of the Monolith, and despite having a song less than their average (eight songs, to the average eight-point-something across their other three albums), it’s a full ten minutes longer than their next longest album, 2014’s Baphomet Pan Shub-Niggurath. The album also features their longest song to date, with “Firma el libro de la muerte” coming in at a grand total of seven minutes and thirty seconds.

The extra length is incredibly well used, adding massive lead sections and well-placed slower rhythms (as well as a couple of extra creepy intros!) into the extra space, and the effect transforms Keziah Lilith Medea from the blazing conciseness of their previous albums into something that can really be called Lovecraftian in more than just name. The horrifying, chaotic leads that enraptured before now have space to crescendo to glorious harmonies and massive melodic lines before falling back into noisy, unapproachable insanity; the rapidfire tempo changes that Unaussprechlichen Kulten have long used to such effect now go even further to even slower points of crawling dread, and the extra space lends itself to extra memorability rather than to the tedium that it might in a lesser band. Despite all of these comments on the length, Keziah Lilith Medea is still a fast album; though an extra ten minutes might sound like a lot, the whole thing still comes in at under forty minutes, and more than once I’ve put it on repeat without losing any interest at all.

Atmosphere has a high place in the band’s priorities on this album, and it’s fucking great; the occult horror is something that I’m hard pressed to directly compare to anything else, absolutely smothering listeners without relying on production tricks to do it. If anything, the slightly increased complexity of the album is kept audible with slightly clearer production to match, with the thickness and density of the music magnifying the size of the album’s sound. All of the instruments cut clearly through the mix, allowing listeners to distinctly hear the incredibly proficient drumming without losing a second of the riffs. Equally impressively, the harrowing low growls that make up the bulk of the vocals don’t obscure a second of the instrumentation, allowing the morbid tales that vocalist/guitarist Joseph Curwen roar pierce our eardrums in unison with the instrumentation. Given the identity of the producer- Hades Archer’s own Hateaxes Command, who has worked with legions of notable Chilean bands in the past- it’s unsurprising that the album turned out so damn well.

Though it’s too early to call, I wouldn’t be surprised if Keziah Lilith Medea (Chapter X) took its place as my new favorite in the venerable Unaussprechlichen Kulten discography, and I’m extremely eager to hear where they go next after this.

HighwayCorsair



..::TRACK-LIST::..

I. Unholy Abjuration Of Faith (The Oath) 5:13
II. The Woman, The Devil And God's Permit (Devotion In Body And Soul)
4:20
III. Dentro Del Círculo 3:47
IV. Firma El Libro De La Muerte 7:30
V. Sacrificio Infanticida 5:06
VI. Sabbatical Offering 4:43
VII. The Mark Of The Devil 3:52
VIII. Lujuria Carnal Con Incubos (Inseminación Demoniaca) 3:56



..::OBSADA::..

Herbert West - Guitars
Joseph Curwen - Vocals, Guitars
Butcher of Christ - Drums
Namru Impetradorum Mortem - Bass




https://www.youtube.com/watch?v=mh158ZlVfhk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Oto kolejny klejnot fantastycznej sceny deathmetalowej w Chile. Szczerze mówiąc, może UNAUSSPRECHLICHEN KULTEN jest nawet jednym z najlepszych i najbardziej wyjątkowych zespołów z tej wciąż mało znanej sceny.

Pamiętam pierwsze wrażenie... Cholernie unikalna mieszanka INCANTATION i starego MORBID ANGEL, polane zgniłym IMMOLATION i... Kurwa to jeszcze nie ten smak... Miłego!!!


Evil Chilean death metal cult Unaussprechlichen Kulten have been around since the late ‘90s and have never stopped putting out absolutely wicked ancient death metal, reliably dropping an album every few years starting with their first in 2005. Almost twenty years later, they’re even better than they were at the beginning, building on the strong core sound that’s slowly built them up a fanbase as one of the most consistent modern death metal bands. Make no mistake, Keziah Lilith Medea (Chapter X) is absolutely fantastic, and deserves the wide attention that I’ve seen for it through the year.

To the uninitiated, these mad Chilean veterans have spent the last couple of decades putting their own touches on the classic early ‘90s Immolation formula, throwing incredibly aggressive angular Azagthothean riffs into a blender with thundering double-bass and frantic solos to bash in the heads of listeners, mixing in technical bits that rapidly (and organically) progress through the band’s many ideas as they move through an album. Strangeness pops up and leaves as unexpectedly as it appeared, more standard death metal coming and going as the band rapidly changes tempos and moods.

Though not much has changed in the last few years since their last full length, Unaussprechlichen Kulten have once again pulled out an incredible album to slaughter their fans, and while it’s more in line with their older material, some small changes render this a truly new entity in its own right. The most immediately noticeable change is the length; Unaussprechlichen Kulten have always favored brevity, and with Keziah Lilith Medea, they’ve finally eschewed it with this album. The shortest song on the album is longer than the longest on my previous favorite from the band, 2008’s masterful People of the Monolith, and despite having a song less than their average (eight songs, to the average eight-point-something across their other three albums), it’s a full ten minutes longer than their next longest album, 2014’s Baphomet Pan Shub-Niggurath. The album also features their longest song to date, with “Firma el libro de la muerte” coming in at a grand total of seven minutes and thirty seconds.

The extra length is incredibly well used, adding massive lead sections and well-placed slower rhythms (as well as a couple of extra creepy intros!) into the extra space, and the effect transforms Keziah Lilith Medea from the blazing conciseness of their previous albums into something that can really be called Lovecraftian in more than just name. The horrifying, chaotic leads that enraptured before now have space to crescendo to glorious harmonies and massive melodic lines before falling back into noisy, unapproachable insanity; the rapidfire tempo changes that Unaussprechlichen Kulten have long used to such effect now go even further to even slower points of crawling dread, and the extra space lends itself to extra memorability rather than to the tedium that it might in a lesser band. Despite all of these comments on the length, Keziah Lilith Medea is still a fast album; though an extra ten minutes might sound like a lot, the whole thing still comes in at under forty minutes, and more than once I’ve put it on repeat without losing any interest at all.

Atmosphere has a high place in the band’s priorities on this album, and it’s fucking great; the occult horror is something that I’m hard pressed to directly compare to anything else, absolutely smothering listeners without relying on production tricks to do it. If anything, the slightly increased complexity of the album is kept audible with slightly clearer production to match, with the thickness and density of the music magnifying the size of the album’s sound. All of the instruments cut clearly through the mix, allowing listeners to distinctly hear the incredibly proficient drumming without losing a second of the riffs. Equally impressively, the harrowing low growls that make up the bulk of the vocals don’t obscure a second of the instrumentation, allowing the morbid tales that vocalist/guitarist Joseph Curwen roar pierce our eardrums in unison with the instrumentation. Given the identity of the producer- Hades Archer’s own Hateaxes Command, who has worked with legions of notable Chilean bands in the past- it’s unsurprising that the album turned out so damn well.

Though it’s too early to call, I wouldn’t be surprised if Keziah Lilith Medea (Chapter X) took its place as my new favorite in the venerable Unaussprechlichen Kulten discography, and I’m extremely eager to hear where they go next after this.

HighwayCorsair



..::TRACK-LIST::..

I. Unholy Abjuration Of Faith (The Oath) 5:13
II. The Woman, The Devil And God's Permit (Devotion In Body And Soul)
4:20
III. Dentro Del Círculo 3:47
IV. Firma El Libro De La Muerte 7:30
V. Sacrificio Infanticida 5:06
VI. Sabbatical Offering 4:43
VII. The Mark Of The Devil 3:52
VIII. Lujuria Carnal Con Incubos (Inseminación Demoniaca) 3:56



..::OBSADA::..

Herbert West - Guitars
Joseph Curwen - Vocals, Guitars
Butcher of Christ - Drums
Namru Impetradorum Mortem - Bass




https://www.youtube.com/watch?v=mh158ZlVfhk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

'Ile Trzeba Było Tęsknić Mixtape vol.1' to klasyczny rapowy mixtape, gdzie pojawia się cała masa gości na mikrofonie, zaprzyjaźnionych producentów i didżejów, a wspólnym mianownikiem są Bryndal i Eklektik, w roli twórców i reżyserów całego zamieszania. Płyta ma aż 16 utworów, a wśród bardziej znanych gości znajdziecie Daniela, Kubę i dwóch rapujących Pawłów, którzy na JuNouMi pojawili się już w 2002 roku.

Album to pierwszy (!) kompakt w historii JuNouMi Records, ale uspokajamy wszystkich fanów wosku – winyl też będzie.
Klip pojawia się na kanale naszych przyjaciół z Koka Beats, z którą sami autorzy są mocno związani – Eklektik jest członkiem ekipy KokaFellaz, a Bryndala można było usłyszeć na ostatniej płycie Pezeta.


Bryndal – Eklektik to duet tworzony przez Jakuba Bryndala (producenta, rapera i dźwiękowca) oraz Bartosza Kuśmierczyka (Eklektik Selektah), didżeja z Ursynowa który od lat 90. buja warszawskimi parkietami. To projekt zrodzony z miłości do muzyki, świetnego przelotu mentalnego oraz palącej tęsknoty, by stworzyć coś własnego.

Są ludzie, dla których stały związek z muzyką to naturalna kolej rzeczy. Dla Bryndala i Eklektika miłość do muzyki to rzecz wyniesiona jeszcze z domu, kultywowana podczas diggingu, koncertowania, freestyle’u, nocnych setów didżejskich i audycji muzycznych. Eklektik zaczął swoją przygodę z DJ-ingiem w wieku 14 lat, gdy rozkręcając warm-up do fazy wrzenia, zdał sobie sprawę, że jest skazany na sukces. Działał m.in. w ekipach Koka Fellaz i Good Lovin Music oraz w diggersko – graficiarskim crew HANDA. Razem z Bryndalem prowadzą audycję Beat Kultura w Radio Kampus, która wyrosła z cyklu imprez, goszczących wymiataczy sceny klubowej z całego świata. Bryndal to urodzony w Toruniu wyznawca J.Dilli, którego featuring zamyka płytę Pezeta „Muzyka Współczesna”. Jako beatmaker działał m.in. z Moo Latte, Robertem Rychlickim, czy zespołem Gribojedow. Pracując w studio, realizował nagrania dla Moniki Borzym, Macieja Obary, czy Stanisława Soyki.

W 2017 roku Bryndal i Eklektik postanowili spełnić swoje marzenia i zaczęli pracować nad wspólnym materiałem. Mikstejp „Ile Trzeba Było Tęsknić” to wyreżyserowane przez nich słuchowisko, na którym pojawiają się w roli producentów i raperów, a także gospodarzy ciekawych featuringów (więcej informacji wkrótce!). To bardzo różnorodny, a zarazem spójny materiał – pocztówka z czasów sprzed 2020 roku, w których zagubienie miesza się z szaloną zabawą, miłość ze zniecierpliwieniem, a jedyną stałą jest potrzeba tworzenia.




Czarny koń 2020 dla wszystkich dobrych ziomków. Trochę przemilczany, ale co to zmienia?

„JuNouMi wraca na dobre”. I dobrze, bo od razu rzucają materiał, który przypomina wszystko, co najlepsze w polskim podziemiu.

Narzekamy na te media hip-hopowe, ale nieustannie klikamy w miałkie i niewiele warte newsy. Dwuznaczne pozy na Instagramie, wyzwiska, ploty, ploteczki, dwudziestocalowe rims. Kliki musza się zgadzać, czyli proza redakcyjnego życia w całej swojej odsłonie. Ich nie wygeneruje Ile trzeba było tęsknić mixtape vol.1 Bryndala i Eklektika.

Niestety, ale nisza też przemilczała ten temat, a to źle to o nas świadczy. Kilka grupek na FB zrobiło swoje, pojedyncze przeklejki informacji prasowej, ileś tam propsów w komentarzach. Mija kilka tygodni od wydania tego zajebistego materiału z charakterystycznym logotypem JuNouMi i ciągle cisza.

Ile trzeba było tęsknić mixtape vol.1 to hip-hop, w którym miesza się kilka dekad i można w nim znaleźć zarówno logo Pewexu, jak i Ikei. Rap w swojej najbardziej klasycznej formule, hołd dla starej szkoły z Native Tongues na czele, ale bez zamalowanej Hammerite’em rdzy i umiejętnie wplatający te wszystkie projekty spod szyldu Dreamville i TDE.

Zacznę od podkładów, bo to podoba mi się bardziej niż niezobowiązująca nawijka najlepszych osiedlowych ziomeczków, którzy nie zostawiają pojarki przy gwizdku. Jest tu trochę Trajbów („Mniej”, „8 Million Stories (Eklektik’s Lament)” i „Jebanie” ze sprytnie wkomponowanym fletem robiącym tu największą robotę), Madliba („7 Rumów”), ekipy J. Cole’a („Światła” kończące się deciąkiem a’la Soulquarians) oraz bieda Run the Jewels w postaci „DOKTORZE, PROSZĘ RZUCIĆ OKIEM” i nudnego „Ryjaszka”. Chwilowy skręt w ejtisowe Cali – „Nie takie mnie już kochały” – też pochwalę, a co ważne, został wpleciony w tracklistę tak, że kompletnie nie odczuwam zmiany klimatu. I te cholerne, najlepsze tutaj „Real Love”, które jawnie przenosi do 2005 roku i nakazuje mi przeszukiwać kolejne lokalne nielegale.

Bryndal z pomocą Eklektika, Moo Latte, Szpalowskiego i Envee’go wykreował tutaj przede wszystkim klimat, który lubię najbardziej. Nic odkrywczego, ale cholernie chwytającego i bujającego. Jak jest więc z rapem? Dobrze. Doskonale słychać, że autorzy zwyczajnie się tu bawią i nie przegięli z używkami. Wiedzą, co mówią, zarówno kiedy narzekają, jak i są aż nadto pewni siebie. Jest tu trochę starego Tedego: „Piszę zwrotę, potem z mikrofonem wchodzę / Rozpierdolić je dla tych momentów / Ciągle ciągnie ponad rozumem” z „Real Love”. Zabawne „Somebody lepiej tell me jak wyjść z tego melanżu / Słyszałem, że najlepsze rzeczy są w życiu za darmo / Ale powiedz to typowi, który dzwoni plikiem hajsu” w „Mniej” to jeden z momentów roku, prawie tak dobry jak Smarki u Quebo. Ironiczne reminiscencje Eklektika w „8 Million Stories (Eklektik’s Lament)” to dorosłe życie w pigułce – z wszystkimi problemami, ale też z przymrużeniem oka. Brakuje mi tylko jednej rzeczy – charyzmatycznego prowadzącego, który rozdzielałby te wszystko historyjki chłopaków. Nie tam żadnych Lotków od Gurala, tylko typka, który umiejętnie poprowadziłby tę imprezę.

Ok, to ile trzeba było czekać na taki mixtape? Ja czekałem wystarczająco długo, a i mocno tęskniłem za czymś, co przypomni mi wieczorne wycieczki z Ansamblem, wyjebkę Smarkiego, trochę mądrości Zkibwoya i pierwsze, zdecydowanie najlepsze, rzeczy Mesa. Taka to płyta, więc wirtualne cztery na pięć dla JuNouMi.

Dawid Bartkowski



..::TRACK-LIST::..

1. TRN – URS INTRO feat. DJ Stosunkowodobry a.k.a. DJ 100dB (Prod. Bryndal)
2. Jo! TRN Raps (Prod. Moo Latte)
3. Jebanie feat. Bartosz Tkacz (Prod. Bryndal)
4. Interludium I (Miłość)
5. Tried by 12 feat. DJ Enes (Prod. Bryndal)
6. DOKTORZE, PROSZĘ RZUCIĆ OKIEM (Prod. Envee)
7. Interludium II (Yo, Młoda) (Prod. Gaf Med Docent)
8. Kiedy Mało Śpisz (Prod. Bryndal)
9. 7 Rumów (Prod. Tymek Bryndal of RZEXBA)
10. 8 Million Stories (Eklektik’s Lament) (Prod. Szpalowsky a.k.a. John Doe)
11. Nie Takie Mnie Już Kochały feat. Kuba Knap i Ania Iwanek (Prod. Bryndal/Eklektik)
12. Światła (Prod. Bryndal)
13. Mniej feat. Pezet (prod. Bryndal/Eklektik)
14. Real Love feat. Spinache (Prod. Bryndal)
15. Ryjaszek (Prod. Bryndal/Eklektik)

BONUS TRACK:
10 MLD $ feat. Medard (Prod. Bryndal)




https://www.youtube.com/watch?v=-wLsKZreJQU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

'Ile Trzeba Było Tęsknić Mixtape vol.1' to klasyczny rapowy mixtape, gdzie pojawia się cała masa gości na mikrofonie, zaprzyjaźnionych producentów i didżejów, a wspólnym mianownikiem są Bryndal i Eklektik, w roli twórców i reżyserów całego zamieszania. Płyta ma aż 16 utworów, a wśród bardziej znanych gości znajdziecie Daniela, Kubę i dwóch rapujących Pawłów, którzy na JuNouMi pojawili się już w 2002 roku.

Album to pierwszy (!) kompakt w historii JuNouMi Records, ale uspokajamy wszystkich fanów wosku – winyl też będzie.
Klip pojawia się na kanale naszych przyjaciół z Koka Beats, z którą sami autorzy są mocno związani – Eklektik jest członkiem ekipy KokaFellaz, a Bryndala można było usłyszeć na ostatniej płycie Pezeta.


Bryndal – Eklektik to duet tworzony przez Jakuba Bryndala (producenta, rapera i dźwiękowca) oraz Bartosza Kuśmierczyka (Eklektik Selektah), didżeja z Ursynowa który od lat 90. buja warszawskimi parkietami. To projekt zrodzony z miłości do muzyki, świetnego przelotu mentalnego oraz palącej tęsknoty, by stworzyć coś własnego.

Są ludzie, dla których stały związek z muzyką to naturalna kolej rzeczy. Dla Bryndala i Eklektika miłość do muzyki to rzecz wyniesiona jeszcze z domu, kultywowana podczas diggingu, koncertowania, freestyle’u, nocnych setów didżejskich i audycji muzycznych. Eklektik zaczął swoją przygodę z DJ-ingiem w wieku 14 lat, gdy rozkręcając warm-up do fazy wrzenia, zdał sobie sprawę, że jest skazany na sukces. Działał m.in. w ekipach Koka Fellaz i Good Lovin Music oraz w diggersko – graficiarskim crew HANDA. Razem z Bryndalem prowadzą audycję Beat Kultura w Radio Kampus, która wyrosła z cyklu imprez, goszczących wymiataczy sceny klubowej z całego świata. Bryndal to urodzony w Toruniu wyznawca J.Dilli, którego featuring zamyka płytę Pezeta „Muzyka Współczesna”. Jako beatmaker działał m.in. z Moo Latte, Robertem Rychlickim, czy zespołem Gribojedow. Pracując w studio, realizował nagrania dla Moniki Borzym, Macieja Obary, czy Stanisława Soyki.

W 2017 roku Bryndal i Eklektik postanowili spełnić swoje marzenia i zaczęli pracować nad wspólnym materiałem. Mikstejp „Ile Trzeba Było Tęsknić” to wyreżyserowane przez nich słuchowisko, na którym pojawiają się w roli producentów i raperów, a także gospodarzy ciekawych featuringów (więcej informacji wkrótce!). To bardzo różnorodny, a zarazem spójny materiał – pocztówka z czasów sprzed 2020 roku, w których zagubienie miesza się z szaloną zabawą, miłość ze zniecierpliwieniem, a jedyną stałą jest potrzeba tworzenia.




Czarny koń 2020 dla wszystkich dobrych ziomków. Trochę przemilczany, ale co to zmienia?

„JuNouMi wraca na dobre”. I dobrze, bo od razu rzucają materiał, który przypomina wszystko, co najlepsze w polskim podziemiu.

Narzekamy na te media hip-hopowe, ale nieustannie klikamy w miałkie i niewiele warte newsy. Dwuznaczne pozy na Instagramie, wyzwiska, ploty, ploteczki, dwudziestocalowe rims. Kliki musza się zgadzać, czyli proza redakcyjnego życia w całej swojej odsłonie. Ich nie wygeneruje Ile trzeba było tęsknić mixtape vol.1 Bryndala i Eklektika.

Niestety, ale nisza też przemilczała ten temat, a to źle to o nas świadczy. Kilka grupek na FB zrobiło swoje, pojedyncze przeklejki informacji prasowej, ileś tam propsów w komentarzach. Mija kilka tygodni od wydania tego zajebistego materiału z charakterystycznym logotypem JuNouMi i ciągle cisza.

Ile trzeba było tęsknić mixtape vol.1 to hip-hop, w którym miesza się kilka dekad i można w nim znaleźć zarówno logo Pewexu, jak i Ikei. Rap w swojej najbardziej klasycznej formule, hołd dla starej szkoły z Native Tongues na czele, ale bez zamalowanej Hammerite’em rdzy i umiejętnie wplatający te wszystkie projekty spod szyldu Dreamville i TDE.

Zacznę od podkładów, bo to podoba mi się bardziej niż niezobowiązująca nawijka najlepszych osiedlowych ziomeczków, którzy nie zostawiają pojarki przy gwizdku. Jest tu trochę Trajbów („Mniej”, „8 Million Stories (Eklektik’s Lament)” i „Jebanie” ze sprytnie wkomponowanym fletem robiącym tu największą robotę), Madliba („7 Rumów”), ekipy J. Cole’a („Światła” kończące się deciąkiem a’la Soulquarians) oraz bieda Run the Jewels w postaci „DOKTORZE, PROSZĘ RZUCIĆ OKIEM” i nudnego „Ryjaszka”. Chwilowy skręt w ejtisowe Cali – „Nie takie mnie już kochały” – też pochwalę, a co ważne, został wpleciony w tracklistę tak, że kompletnie nie odczuwam zmiany klimatu. I te cholerne, najlepsze tutaj „Real Love”, które jawnie przenosi do 2005 roku i nakazuje mi przeszukiwać kolejne lokalne nielegale.

Bryndal z pomocą Eklektika, Moo Latte, Szpalowskiego i Envee’go wykreował tutaj przede wszystkim klimat, który lubię najbardziej. Nic odkrywczego, ale cholernie chwytającego i bujającego. Jak jest więc z rapem? Dobrze. Doskonale słychać, że autorzy zwyczajnie się tu bawią i nie przegięli z używkami. Wiedzą, co mówią, zarówno kiedy narzekają, jak i są aż nadto pewni siebie. Jest tu trochę starego Tedego: „Piszę zwrotę, potem z mikrofonem wchodzę / Rozpierdolić je dla tych momentów / Ciągle ciągnie ponad rozumem” z „Real Love”. Zabawne „Somebody lepiej tell me jak wyjść z tego melanżu / Słyszałem, że najlepsze rzeczy są w życiu za darmo / Ale powiedz to typowi, który dzwoni plikiem hajsu” w „Mniej” to jeden z momentów roku, prawie tak dobry jak Smarki u Quebo. Ironiczne reminiscencje Eklektika w „8 Million Stories (Eklektik’s Lament)” to dorosłe życie w pigułce – z wszystkimi problemami, ale też z przymrużeniem oka. Brakuje mi tylko jednej rzeczy – charyzmatycznego prowadzącego, który rozdzielałby te wszystko historyjki chłopaków. Nie tam żadnych Lotków od Gurala, tylko typka, który umiejętnie poprowadziłby tę imprezę.

Ok, to ile trzeba było czekać na taki mixtape? Ja czekałem wystarczająco długo, a i mocno tęskniłem za czymś, co przypomni mi wieczorne wycieczki z Ansamblem, wyjebkę Smarkiego, trochę mądrości Zkibwoya i pierwsze, zdecydowanie najlepsze, rzeczy Mesa. Taka to płyta, więc wirtualne cztery na pięć dla JuNouMi.

Dawid Bartkowski



..::TRACK-LIST::..

1. TRN – URS INTRO feat. DJ Stosunkowodobry a.k.a. DJ 100dB (Prod. Bryndal)
2. Jo! TRN Raps (Prod. Moo Latte)
3. Jebanie feat. Bartosz Tkacz (Prod. Bryndal)
4. Interludium I (Miłość)
5. Tried by 12 feat. DJ Enes (Prod. Bryndal)
6. DOKTORZE, PROSZĘ RZUCIĆ OKIEM (Prod. Envee)
7. Interludium II (Yo, Młoda) (Prod. Gaf Med Docent)
8. Kiedy Mało Śpisz (Prod. Bryndal)
9. 7 Rumów (Prod. Tymek Bryndal of RZEXBA)
10. 8 Million Stories (Eklektik’s Lament) (Prod. Szpalowsky a.k.a. John Doe)
11. Nie Takie Mnie Już Kochały feat. Kuba Knap i Ania Iwanek (Prod. Bryndal/Eklektik)
12. Światła (Prod. Bryndal)
13. Mniej feat. Pezet (prod. Bryndal/Eklektik)
14. Real Love feat. Spinache (Prod. Bryndal)
15. Ryjaszek (Prod. Bryndal/Eklektik)

BONUS TRACK:
10 MLD $ feat. Medard (Prod. Bryndal)




https://www.youtube.com/watch?v=-wLsKZreJQU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Wzruszająca i intensywna...
Krucha i pełna emocji...
Ta płyta to moment, w którym można się zatrzymać i dać się porwać do świata muzyki wykraczającego poza moc riffów.



..::TRACK-LIST::..

1. Improv
2. Blood on the Rooftops
3. The Barren Land
4. Black Light
5. Horizons
6. Jacuzzi
7. Supper's Ready (Excerpt)
8. After the Ordeal
9. Hairless Heart
10. Jazz on a Summer's Night
11. Gnossienne No. 1
12. Walking Away from Rainbows
13. Poulenc Organ Concerto (excerpt)
14. The Red Flower of Tai Chi Blooms Everywhere
15. Hands of the Priestess
16. Memory Lane
17. Only Happy When it Rains
18. Ace of Wands
19. The Journey



..::OBSADA::..

Flute - John Hackett
Flute, Whistle, Soprano Saxophone - Rob Townsend
Guitar, Harmonica - Steve Hackett
Guitar, Vocals - Amanda Lehmann
Keyboards - Roger King




https://www.youtube.com/watch?v=zfnwYd2IyYs


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Wzruszająca i intensywna...
Krucha i pełna emocji...
Ta płyta to moment, w którym można się zatrzymać i dać się porwać do świata muzyki wykraczającego poza moc riffów.



..::TRACK-LIST::..

1. Improv
2. Blood on the Rooftops
3. The Barren Land
4. Black Light
5. Horizons
6. Jacuzzi
7. Supper's Ready (Excerpt)
8. After the Ordeal
9. Hairless Heart
10. Jazz on a Summer's Night
11. Gnossienne No. 1
12. Walking Away from Rainbows
13. Poulenc Organ Concerto (excerpt)
14. The Red Flower of Tai Chi Blooms Everywhere
15. Hands of the Priestess
16. Memory Lane
17. Only Happy When it Rains
18. Ace of Wands
19. The Journey



..::OBSADA::..

Flute - John Hackett
Flute, Whistle, Soprano Saxophone - Rob Townsend
Guitar, Harmonica - Steve Hackett
Guitar, Vocals - Amanda Lehmann
Keyboards - Roger King




https://www.youtube.com/watch?v=zfnwYd2IyYs


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

składanka mireczka-a takie tam vol.37
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa
Rok:2025
mp3@128-320kbps
CZAS:01:37:06

...( TrackList )...

1.Ptak & WerkaDrifterka feat. ŻanŻop & Lewy Nightbasse vs. Wanchiz - Niemiecki dyliżans (2025)
2.Reinier Zonneveld & Dea Magna - Tokyo
3.Culture Beat - Mr Vain ( Club Revolution Remix )
4.Aron & Krux - Zostań moim buchem (Remix)
5.Dr. Alban & Ac Slater x Curbi feat. Bo dj vs. Stachula - Let the beat go on (spacedj Mush EDIT) 2025
6.ENDRIU & BART - ATTENZIONE (2025)
7.Marvin & Andrea Prezioso x Wlady - Enola Gay
8.Kizo - Kierownik (Dj Przemooo Bootleg)
9.Groove Coverage - God Is A Girl (MIK3 BOOTLEG) 2025
10.Marvin & Andrea Prezioso x Wlady - Enola Gay (Extended Mix)
11.David Guetta & Sia - Titanium (The Bassdraketh Remix)
12.Topmodelz - Have You Ever Been Mellow (Crucian Bootleg)
13.Benny Benassi - SATISFACTION ( BVNNY REMIX )
14.EXMO & MD DJ - APT (Manieks MashUp) 2025
15.EAST CLUBBERS - SEXTASY ( BVNNY REMIX )
16.DJ Akun - Szopa Się Pali (Dj Przemooo Bootleg)
17.Barcode Brothers & Braaheim - ULTRA LOVE (Flute) (Crucian Bootleg)
18.Calvin Harris - Outside (ABBERALL BOOTLEG) 2025
19.wavyzien & Dj Przemooo & Adivix - Jakby nie było jutra (Vixa)
20.Far East Movement - Like A G6 (Remix)
21.Majki - Mario Bros (Rotusu Remix)
22.INNA - HOT ( BVNNY REMIX ) EXTENDED MIX
23.Shaun Baker Feat. Jessica Jean - Run Away (Crucian Bootleg)
24.ROSE & Bruno Mars - APT (Artbasses x StrajGer Bootleg)
25.Mr Whooo & KubaS x DJ Mularski - Flexy Drum
26.Misha Miller & Alex Velea - BAM BAM (Funky Beatz Bootleg)
27.The Outhere Brothers Ft Dj Ramirez - Boom Boom Remix
28.Boytronic - You (Acid Luke Bootleg)
29.Verba & Afrojack Feat. Eva Simons - Młode Wilki 11 x Take Over Control (Remix)
30.Pakito & Dawid S & Kolya Funk & Denis Rublev- Living on Video (DJHooker Mash-Up)

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Oddział Zamknięty - Greatest Hits
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Oddział Zamknięty
Album................: Greatest Hits
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 1994
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 69 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Sonic Records

Included.............: NFO, PLS, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Oddział Zamknięty - Party [04:59]
2. Oddział Zamknięty - Zabijać siebie [03:38]
3. Oddział Zamknięty - Obudź się [05:11]
4. Oddział Zamknięty - Andzia i ja [02:43]
5. Oddział Zamknięty - Twój każdy krok [05:09]
6. Oddział Zamknięty - Ich marzenia [04:20]
7. Oddział Zamknięty - Na to nie ma ceny [03:55]
8. Oddział Zamknięty - Ten wasz świat [03:39]
9. Oddział Zamknięty - Świat rad [05:38]
10. Oddział Zamknięty - Pokusy [03:39]
11. Oddział Zamknięty - Bobby x. [03:00]
12. Oddział Zamknięty - Debiut [05:14]
13. Oddział Zamknięty - Horror [02:30]
14. Oddział Zamknięty - To tylko pech [03:17]
15. Oddział Zamknięty - Oddział [03:23]

Playing Time.........: 01:00:19
Total Size...........: 421,25 MB

..::INFO::..

Lambrini Girls to angielska grupa punkrockowa. Założony w Brighton zespół składa się obecnie z Phoebe Lunny i Lilly Macieira. Wstawka zwiera debiutancki album zespołu. Bardzo dobra płyta!!!

Artist: Lambrini Girls

Title: Who Let The Dogs Out

Country: Wielka Brytania

Year: 2025

Genre: Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Bad Apple
2.Company Culture
3.Big Dick Energy
4.No Homo
5.Nothing Tastes As Good As It Feels
6.You're Not from Around Here
7.Scarcity is Fake (Communist Propaganda)
8.Filthy Rich Nepo Baby
9.Special Different
10.Love
11.Cuntology 101

..::INFO::..

Ścieżka dźwiękowa z filmu Borat.

Title: Borat (OST)

Artist: V.A .

Country: V.A

Year: 2006

Genre: Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 200 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1 Esma Redzepova - Chaje Shukarije
2 Fanfare Cioczrlia - Born to Be Wild
3 Sacha Baron Cohen - Dialoguing Excerpt from Moviefilm 1
4 Kocani Orkestar - Siki, Siki Baba
5 Jony Iliev and Band - Gypsy's Kolo
6 Sacha Baron Cohen - Dialoguing Excerpt from Moviefilm 2
7 Stefan de la Barbulesti - Eu Vin Acasa Cu Drag
8 Sacha Baron Cohen and Anthony Hines - In My Country There is Problem (Throw the Jew Down the Well)
9 Erran Baron Cohen - Grooming Pubis
10 OMFO - Magic Mamaliga
11 Sacha Baron Cohen - Dialoguing Excerpt from Moviefilm 3
12 OMFO - Money Boney
13 Sacha Baron Cohen and Belinda Bedekovic - You Be My Wifelyrics
14 Goran Bregovic - Ederlezi (Scena Djurdjevdana Na Reci)
15 Sacha Baron Cohen - Dialoguing Excerpt from Moviefilm 4 ("Have Truck Die")
16 Mahala Rai Banda vs. Shantel - Mahalageasca (Bucovina Dub)
17 Sacha Baron Cohen - Dialoguing Excerpt from Moviefilm 5
18 Erran Baron Cohen - O Kazakhstan

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Karin Stanek - Moje złote przeboje
---------------------------------------------------------------------

Artist.........: Karin Stanek
Album..........: Moje złote przeboje
Genre..........: Pop
Source.........: CD
Year...........: 2006
Ripper.........: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec..........: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality........: Lossless, (avg. compression: 64 %)
Channels.......: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags...........: VorbisComment
Information....:

Included.......: NFO, PLS, M3U, CUE
Covers.........: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Karin Stanek - Jedziemy autostopem [02:35]
2. Karin Stanek - Trzysta tysięcy gitar [02:04]
3. Karin Stanek - Będziesz tylko w tej piosence [01:56]
4. Karin Stanek - Czy krasnoludki sa na świecie [02:23]
5. Karin Stanek - Big-Beatland [02:12]
6. Karin Stanek - Czekoladowy krem [02:41]
7. Karin Stanek - Malowana piosenka [02:59]
8. Karin Stanek - Piosenka o warkoczach [02:08]
9. Karin Stanek - Sobota to mój dzień [02:09]
10. Karin Stanek - Tato kup mi dżinsy [01:42]
11. Karin Stanek - Piosenka z uśmiechem [02:00]
12. Karin Stanek - To nie moja wina [02:37]
13. Karin Stanek - Uparta Katarzyna [03:22]
14. Karin Stanek - Wala-twist [02:27]
15. Karin Stanek - Gaz panie szofer [02:13]
16. Karin Stanek - Biała bluzka czarne spodnie [02:17]
17. Karin Stanek - Wio kary [02:41]
18. Karin Stanek - Dla młodych ten twist [02:43]
19. Karin Stanek - Zielona serce [02:31]
20. Karin Stanek - Chłopiec z gitarą [02:42]

Playing Time.........: 48:31
Total Size...........: 315,70 MB

...( Info )...

Artist: VA - Armin van Buuren
Album: A State Of Trance 1213
Genre: Trance, Progressive, Electronic
Duration: 01:23:36
Codec: FLAC
Bitrate: 16BITS 44.1 Kbps


...( TrackList )...

1. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (ASOT 2025 Event, Pt. 7)[00:40]
2. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (ASOT 2025 Event, Pt. 8)[00:37]
3. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (This Week's Service For Dreamers, Pt. 1)[00:39]
4. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (This Week's Service For Dreamers, Pt. 2)[00:35]
5. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (This Week's Service For Dreamers, Pt. 3)[00:32]
6. Gaia - Status Excessu D (The Official A State Of Trance 500 Anthem) [ASOT 1213] [Service For Dreamers][03:05]
7. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Contact 'Service For Dreamers'[00:52]
8. Armin van Buuren & Omnia - Love (138 Mix) [ASOT 1213]  [04:03]
9. Armin van Buuren & Fiora - Waiting For The Night (ASOT 1213) (Richard Durand Remix)[03:23]
10. Orjan Nilsen, Mark Sixma & nilsix - Bring Back The Techno (ASOT 1213)[03:34]
11. Cygnus X - Superstring (ASOT 1213) (nilsix Remix)    [02:34]
12. Armin van Buuren, Alok, Norma Jean Martine & Lawrent - Euphoria (with Alok) [ASOT 1213] (Richard Durand Remix)[03:28]
13. Felix - Don't You Want Me (ASOT 1213) (KI/KI Remix)   [02:15]
14. ID - A State Of Trance ID #002 (ASOT 1213)       [02:28]
15. Armin van Buuren & Ben Hemsley feat. Lucy Pullin - Is It Beautiful? (A State of Trance 2025 TRANSFORMATION Anthem) [ASOT 1213] (Armin van Buuren Guest Mix Edit)[04:54]
16. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Track Recap, Pt. 3)[00:40]
17. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (See you at ASOT 2025!)[00:36]
18. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Outro)[00:34]
19. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Intro)[00:41]
20. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Coming Up, Pt. 1)[00:42]
21. Armin van Buuren & Ben Hemsley feat. Lucy Pullin - Is It Beautiful? (A State of Trance 2025 TRANSFORMATION Anthem) [ASOT 1213][03:24]
22. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (ASOT 2025 Event, Pt. 1)[00:39]
23. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (ASOT 2025 Event, Pt. 2)[00:45]
24. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (ASOT 2025 Event, Pt. 3)[00:34]
25. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Coming Up, Pt. 2)[00:32]
26. Joris Voorn & Tom Walker - Burn (ASOT 1213)       [03:08]
27. Beatz from L.E. - Take Off (ASOT 1213)         [02:27]
28. Armin van Buuren & John Christian - All Night (ASOT 1213)[03:08]
29. Claptone & Chicane feat. Moya Brennan - Saltwater (ASOT 1213)[02:12]
30. ID - A State Of Trance ID #001 (ASOT 1213)       [03:34]
31. BLR & Amber Revival - Love Me Endless (ASOT 1213) [Future Favorite][03:11]
32. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Track Recap, Pt. 1)[00:41]
33. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Interview with WWF-NL, Pt. 1)[00:46]
34. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Interview with WWF-NL, Pt. 2)[00:40]
35. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Interview with WWF-NL, Pt. 3)[00:38]
36. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Interview with WWF-NL, Pt. 4)[00:42]
37. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Interview with WWF-NL, Pt. 5)[00:48]
38. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Coming Up, Pt. 3)[00:39]
39. Ferry Corsten, Ruben de Ronde & NRG2000 - New Inner Way (ASOT 1213) [Tune Of The Week][02:12]
40. Ernesto vs Bastian - Thrill (ASOT 1213) (South Of The Stars Remix)[02:58]
41. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Track Recap, Pt. 2)[00:40]
42. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (ASOT 2025 Event, Pt. 4)[00:35]
43. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (ASOT 2025 Event, Pt. 5)[00:30]
44. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Contest Winner, Pt. 1)[00:36]
45. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Contest Winner, Pt. 2)[00:34]
46. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Contest Winner, Pt. 3)[00:31]
47. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Interview with SUPERSTRINGS, Pt. 1)[00:38]
48. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Interview with SUPERSTRINGS, Pt. 2)[00:36]
49. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (Interview with SUPERSTRINGS, Pt. 3)[00:40]
50. Ben Gold & Superstrings - The Whip (ASOT 1213)     [01:48]
51. John O'Callaghan - Memphis (ASOT 1213)         [02:49]
52. Storm - Time To Burn (ASOT 1213) (David Forbes Remix)  [02:26]
53. Armin van Buuren - A State of Trance (ASOT 1213) (ASOT 2025 Event, Pt. 6)[00:43]

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Przyjemna i treściwa produkcja, świetna technika.
Cóż można dodać... Bardzo dobra płyta!



One of my most anticipated releases of the year, ‘Where Gods Live and Men Die’ does not disappoint. Capilla Ardiente is easily the most interesting doom metal band in the world these days, as they incorporate all the traits of the genre, but manage to put their own spin on them with elements of doom/death – though those are admittedly limited on their new album – and epic tradtional heavy metal. All of their material so far has been an adventure to listen to, and their third full-length is no different. It is a must-hear for anyone who likes slower metal.

Compositionally, it would not be a stretch to call Capilla Ardiente a progressive doom metal band, were it not for the Solitude Aeturnus clones that usually carry that moniker. The four long songs – only ‘As I Lie on the Summit’ stays under the ten-minute mark, and only just – go through a lot of different movements, almost as if they are the metallic equivalents of symphonic poems, full of subtle tempo and atmosphere changes, as well as truly monumental riff work. On top of that, Felipe Plaza Kutzbach once again proves that he possesses the ultimate clean voice for mournful metal.

There aren’t any truly funereal dirge sections on ‘Where Gods Live and Men Die’ like there occasionally were on the band’s incredible debut full-length ‘Bravery, Truth and the Endless Darkness‘. However, the album is such a dynamic work that this does not matter. For one, the sense of desperate anger in Capilla Ardiente’s music remains. Also, while ‘Where Gods Live and Men Die’ might spend more time in lower mid-tempo territory than any of its predecessors, bassist Claudio Botarro Neira’s adventurous songwriting makes it easy to just zone out and let the music take you on the journey it wants to take you on.

Because the songs on ‘Where Gods Live and Men Die’ are written as movements or chapters in a story rather than traditional songs with a clear verse-chorus structure, the album is best experienced listened to in one setting. Every transition makes sense, though. For example: when opening track ‘Envenomed’ moves from a surprisingly melodic guitar solo by Julio Bórquez to a haunting quieter section that seamlessly morphs into an ultra-doomy climax, it becomes clear that Botarro Neira carefully constructs his compositions. ‘The Hands of Fate Around My Neck’ is the most accessible, traditional doom metal track here, while ‘Now Here. Nowhere.’ has the most recognizable riffs.

Once there was a time when it was unimaginable that the best band, the best singer, and the best composer in doom metal would be from a country like Chile. Yet, that is exactly what’s happening now. Capilla Ardiente just does doom metal right. So right, in fact, that people who are intrigued by the characteristics of the genre, but bored by the way most doom metal bands employ them might find exactly what they need on ‘Where Gods Live and Men Die’. It is another masterpiece of relatively slow, adventurous heavy metal that doesn’t really sound like anyone else. Highly recommended.

Agonymph



..::TRACK-LIST::..

1. Envenomed 12:20
2. The Hands of Fate Around My Neck 10:41
3. Now Here. Nowhere. 12:36
4. As I Lie on the Summit 09:44



..::OBSADA::..

Felipe Plaza Kutzbach - Vocals
Julio Bórquez - Guitars
Igor Leiva - Guitars
Claudio Botarro Neira - Bass
Francisco Aguirre - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=Wz9PDl1NC6M



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Przyjemna i treściwa produkcja, świetna technika.
Cóż można dodać... Bardzo dobra płyta!



One of my most anticipated releases of the year, ‘Where Gods Live and Men Die’ does not disappoint. Capilla Ardiente is easily the most interesting doom metal band in the world these days, as they incorporate all the traits of the genre, but manage to put their own spin on them with elements of doom/death – though those are admittedly limited on their new album – and epic tradtional heavy metal. All of their material so far has been an adventure to listen to, and their third full-length is no different. It is a must-hear for anyone who likes slower metal.

Compositionally, it would not be a stretch to call Capilla Ardiente a progressive doom metal band, were it not for the Solitude Aeturnus clones that usually carry that moniker. The four long songs – only ‘As I Lie on the Summit’ stays under the ten-minute mark, and only just – go through a lot of different movements, almost as if they are the metallic equivalents of symphonic poems, full of subtle tempo and atmosphere changes, as well as truly monumental riff work. On top of that, Felipe Plaza Kutzbach once again proves that he possesses the ultimate clean voice for mournful metal.

There aren’t any truly funereal dirge sections on ‘Where Gods Live and Men Die’ like there occasionally were on the band’s incredible debut full-length ‘Bravery, Truth and the Endless Darkness‘. However, the album is such a dynamic work that this does not matter. For one, the sense of desperate anger in Capilla Ardiente’s music remains. Also, while ‘Where Gods Live and Men Die’ might spend more time in lower mid-tempo territory than any of its predecessors, bassist Claudio Botarro Neira’s adventurous songwriting makes it easy to just zone out and let the music take you on the journey it wants to take you on.

Because the songs on ‘Where Gods Live and Men Die’ are written as movements or chapters in a story rather than traditional songs with a clear verse-chorus structure, the album is best experienced listened to in one setting. Every transition makes sense, though. For example: when opening track ‘Envenomed’ moves from a surprisingly melodic guitar solo by Julio Bórquez to a haunting quieter section that seamlessly morphs into an ultra-doomy climax, it becomes clear that Botarro Neira carefully constructs his compositions. ‘The Hands of Fate Around My Neck’ is the most accessible, traditional doom metal track here, while ‘Now Here. Nowhere.’ has the most recognizable riffs.

Once there was a time when it was unimaginable that the best band, the best singer, and the best composer in doom metal would be from a country like Chile. Yet, that is exactly what’s happening now. Capilla Ardiente just does doom metal right. So right, in fact, that people who are intrigued by the characteristics of the genre, but bored by the way most doom metal bands employ them might find exactly what they need on ‘Where Gods Live and Men Die’. It is another masterpiece of relatively slow, adventurous heavy metal that doesn’t really sound like anyone else. Highly recommended.

Agonymph



..::TRACK-LIST::..

1. Envenomed 12:20
2. The Hands of Fate Around My Neck 10:41
3. Now Here. Nowhere. 12:36
4. As I Lie on the Summit 09:44



..::OBSADA::..

Felipe Plaza Kutzbach - Vocals
Julio Bórquez - Guitars
Igor Leiva - Guitars
Claudio Botarro Neira - Bass
Francisco Aguirre - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=Wz9PDl1NC6M



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

Chaos UK to siła, z którą należy się liczyć w świecie punk rocka! Powstała w 1979 roku w Portishead w Somerset, ta ikoniczna grupa, prowadzona przez tajemniczego wokalistę znanego po prostu jako Chaos, na zawsze zapisała się w annałach historii anarcho-punka. Z dźwiękiem, który jest nieprzepraszająco szybki, surowy i konfrontacyjny, wyróżnili się jako przedstawiciele brytyjskiej sceny anarcho-punk w latach 80. Chaos UK to nie tylko byt muzyczny - to zjawisko kulturowe, które przesiąka swoją muzykę społecznie świadomymi tekstami i surową postawą, która głęboko koresponduje z ich zagorzałymi fanami. Ta reputacja sprawiła, że zyskali popularność nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale także wywarli wpływ za granicą, szczególnie w Japonii, gdzie ich agresywny dźwięk zapalił scenę muzyki noise. Wstawka zawiera szoste wydawnictwo zespołu, album nagrany na żywo w Japonii.

Title: Live In Japan

Artist: Chaos UK

Country: Wielka Brytania

Year: 1991

Genre: HC Punk

Format / Codec: MP3

Audio bitrate: 192 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Kill Your Baby
2.Indecision
3.4 Minutes Warning
4.Too Cool For School, Too Stupid For The Real World
5.Head On A Pole
6.Farmyard Boogie
7.Vicious
8.Lawless Britain
9.Detention Centre
10.Mid Touch
11.2010
12.Crap Song
13.Cide 1 IUP
14.Down On The Farm
15.Police Story
16.Speed (Encore)

..::INFO::..

Trzeci album kanadyjskiego zespołu grającego reggae i ska. Łącznie wydali cztery płyty.

Title: Not a Perfect World

Artist: Random Order

Country: Kanada

Year: 1994

Genre: Ska, Reggae

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1 Perfect World
2 Fashion
3 Less is More
4 Presidense Choix
5 Things Fall Apart
6 Resistance
7 Glad to See You Go
8 Joire de Vivre
9 Fraction
10 Oppression
11 Things Fall Apart Dub Mix
12 Perfect World Dub Mix
13 Shame Shame Shame

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
TEST - Przygoda Bez Miłości
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: TEST
Album................: Przygoda Bez Miłości
Genre................: Hard Rock
Source...............: CD
Year.................: 2000
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 68 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment

Included.............: NFO, PLS, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. TEST - Przygoda Bez Miłości [02:35]
2. TEST - Gdy Gaśnie W Nas Płomień [02:27]
3. TEST - Matylda [02:22]
4. TEST - Płyń Pod Prąd [03:14]
5. TEST - Śnij O Mnie [03:11]
6. TEST - Sam Sobie Żeglarzem [03:37]
7. TEST - Wybij Sobie Z Głowy [03:53]
8. TEST - Testament [04:46]
9. TEST - Świat Jaki Jest [04:12]
10. TEST - Żółw Na Galapagos [03:32]
11. TEST - Licz Na Siebie Sam [04:49]
12. TEST - Droga Przez Sen [03:50]
13. TEST - Po Horyzontu Kres [05:35]
14. TEST - Livin'in Sin [04:42]
15. TEST - Inna Jest Noc [03:17]
16. TEST - Zguba [03:13]
17. TEST - W Pogoni Dnia [04:32]
18. TEST - Nie Bądź Taka Pewna Siebie [03:12]
19. TEST - Smoke On The Water [05:37]

Playing Time.........: 01:12:46
Total Size...........: 497,26 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

O Galusie wspominaliśmy wam zanim jego mistrzowski bit pojawił się na albumie HIFI Bandy i zanim zrobił cały, bardzo twórczy muzycznie, a jednocześnie mocno czerpiący z korzeni hip-hopu album z Hadesem. Ci którzy pamiętają takie rzeczy jak opisywane u nas w Przegapifszy "Retro Lyrics" wiedzą, że Pokój Czarnych Płyt to nie tylko produkcja bitów dla raperów, ale też muzyka instrumentalna. Chwilami eksperymentalna, a czasem wręcz zniewalająca swoimi pięknymi comebackami do korzeni. Splatająca nowoczesność nowoczesność i tradycję w sposób zupełnie naturalny, a przez to tak imponujący. Minął rok, a Galus nie tylko jest znacznie bardziej rozpoznawalny jako beatmaker, ale też ma na koncie kolejne autorskie cacko, tym razem wydane przez UKnowMe Records.

Premiery "Nowe Dobro To Zło" i "Futury" zbiegały się po części w czasie, dlatego można było się zastanowić czy produkcje będą jakkolwiek połączone, komplementarne czy raczej stworzone na zasadzie "to przy czym nie mogłem poszaleć na jednym projekcie, zrobię sobie na drugim". Jak to wygląda w przypadku "Futury"?

Niezwykle ciekawie, choć ponownie nierówno. Dla Galusa pod pewnymi względami rozwiązania instrumentalne mogą być korzystniejsze. Potrafi zainteresować ciekawą aranżacją, ale też ma (wysoko cenioną przeze mnie) skłonność do sięgania po muzyczne rozwiązania, które swoim klimatem same opowiadają historie. Nie brakuje w tym dynamiki, bo np. otwierająca album, tytułowa "Futura" to rzecz nie tylko bujająca mocną, bardzo fajnie brzmiącą perkusją, ale rzecz potężnie wkręcająca poprzez samplowane motywy. Fantastyczny motyw wokalny, ale też chwilami wrażenie, że trochę brakuje pomysłów na aranżację. No właśnie... Bywa tutaj, że w produkcji dzieje się niewiele i o ile w niektórych przypadkach moc głównego motywu może stanowić wymówkę, o tyle np. przy "Valium" można się trochę zniecierpliwić. Dodanie pojedynczych, często aż nazbyt wykręconych dźwięków do głównej pętli to trochę mniej niż można było się spodziewać. Nie jest to na szczęście regułą, raczej rzadkością.

Cieszy to, że Galus nie jest raczej gościem, który oldschoolowym podejściem usprawiedliwia się przed postawieniem kroku naprzód i próby swoich sił w bardziej eksperymentalnej muzyce. To dobrze. Z drugiej strony, nie wszystkie z nich na tej płycie trzymają poziom, a kiedy się robi wosk to lepiej taki, żeby słuchacz łykał go na raz bez mrugnięcia okiem. Każdy z numerów ma w sobie coś intrygującego, ale nie każdy wytrzymuje próbę 2-3 minutowej aranżacji, która zainteresuje słuchacza nie mniej niż np. wokal Hadesa.

Nie warto pominąć faktu, że Galus po raz kolejny daje nam trochę muzyki przed którą można tylko chylić czoła i bić brawa. Pierwsza piątka otwierająca płytę to coś niemalże idealnego. "Purple Rain" z tym niesamowicie użytym wokalnym fragmentem i strasznie "długą" perkusją czy fantastycznie zbasowane i przez to morderczo głębokie "Remember Me". Nie gorzej jest ze "Spaceway" i mistrzowskim "Lost Accordion" w które to numery można po prostu wsiąknąć. Na wiele godzin. Sprawdźcie ten album, choćby z ciekawości. Jestem pewien, że zostanie w waszej pamięci na długi czas, jeśli nawet nie pojedyncze produkcje to ten analogowy, wykręcony klimat całości, który z jednej strony miło koajrzy się z Madlibem czy Dillą, z drugiej sporo własnych pomysłów i rozwiązań, które tworzą unikalny klimat muzyki z Pokoju Czarnych Płyt. Nie jest idealnie, ale na czwórkę z plusem zasługuje co najmniej.

Daniel Wardziński



..::TRACK-LIST::..

1. Futura 03:10
2. Purple Rain 02:53
3. Remember Me 02:51
4. Spaceway 02:21
5. Lost Accordion 03:04
6. Cubism 00:53
7. Sicking Suite 03:42
8. Aquarius 02:06
9. Door to the Mind 02:36
10. Bombay Child 02:38
11. Valium 02:14
12. Odyssey 03:04



..::OBSADA::..

Producer, Recorded By, Mixed By - Rafał 'Galus' Gałaszewski
Saxophone - Dominik Gałązka (tracks: 5)




https://www.youtube.com/watch?v=kvRhaGEXo70



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

O Galusie wspominaliśmy wam zanim jego mistrzowski bit pojawił się na albumie HIFI Bandy i zanim zrobił cały, bardzo twórczy muzycznie, a jednocześnie mocno czerpiący z korzeni hip-hopu album z Hadesem. Ci którzy pamiętają takie rzeczy jak opisywane u nas w Przegapifszy "Retro Lyrics" wiedzą, że Pokój Czarnych Płyt to nie tylko produkcja bitów dla raperów, ale też muzyka instrumentalna. Chwilami eksperymentalna, a czasem wręcz zniewalająca swoimi pięknymi comebackami do korzeni. Splatająca nowoczesność nowoczesność i tradycję w sposób zupełnie naturalny, a przez to tak imponujący. Minął rok, a Galus nie tylko jest znacznie bardziej rozpoznawalny jako beatmaker, ale też ma na koncie kolejne autorskie cacko, tym razem wydane przez UKnowMe Records.

Premiery "Nowe Dobro To Zło" i "Futury" zbiegały się po części w czasie, dlatego można było się zastanowić czy produkcje będą jakkolwiek połączone, komplementarne czy raczej stworzone na zasadzie "to przy czym nie mogłem poszaleć na jednym projekcie, zrobię sobie na drugim". Jak to wygląda w przypadku "Futury"?

Niezwykle ciekawie, choć ponownie nierówno. Dla Galusa pod pewnymi względami rozwiązania instrumentalne mogą być korzystniejsze. Potrafi zainteresować ciekawą aranżacją, ale też ma (wysoko cenioną przeze mnie) skłonność do sięgania po muzyczne rozwiązania, które swoim klimatem same opowiadają historie. Nie brakuje w tym dynamiki, bo np. otwierająca album, tytułowa "Futura" to rzecz nie tylko bujająca mocną, bardzo fajnie brzmiącą perkusją, ale rzecz potężnie wkręcająca poprzez samplowane motywy. Fantastyczny motyw wokalny, ale też chwilami wrażenie, że trochę brakuje pomysłów na aranżację. No właśnie... Bywa tutaj, że w produkcji dzieje się niewiele i o ile w niektórych przypadkach moc głównego motywu może stanowić wymówkę, o tyle np. przy "Valium" można się trochę zniecierpliwić. Dodanie pojedynczych, często aż nazbyt wykręconych dźwięków do głównej pętli to trochę mniej niż można było się spodziewać. Nie jest to na szczęście regułą, raczej rzadkością.

Cieszy to, że Galus nie jest raczej gościem, który oldschoolowym podejściem usprawiedliwia się przed postawieniem kroku naprzód i próby swoich sił w bardziej eksperymentalnej muzyce. To dobrze. Z drugiej strony, nie wszystkie z nich na tej płycie trzymają poziom, a kiedy się robi wosk to lepiej taki, żeby słuchacz łykał go na raz bez mrugnięcia okiem. Każdy z numerów ma w sobie coś intrygującego, ale nie każdy wytrzymuje próbę 2-3 minutowej aranżacji, która zainteresuje słuchacza nie mniej niż np. wokal Hadesa.

Nie warto pominąć faktu, że Galus po raz kolejny daje nam trochę muzyki przed którą można tylko chylić czoła i bić brawa. Pierwsza piątka otwierająca płytę to coś niemalże idealnego. "Purple Rain" z tym niesamowicie użytym wokalnym fragmentem i strasznie "długą" perkusją czy fantastycznie zbasowane i przez to morderczo głębokie "Remember Me". Nie gorzej jest ze "Spaceway" i mistrzowskim "Lost Accordion" w które to numery można po prostu wsiąknąć. Na wiele godzin. Sprawdźcie ten album, choćby z ciekawości. Jestem pewien, że zostanie w waszej pamięci na długi czas, jeśli nawet nie pojedyncze produkcje to ten analogowy, wykręcony klimat całości, który z jednej strony miło koajrzy się z Madlibem czy Dillą, z drugiej sporo własnych pomysłów i rozwiązań, które tworzą unikalny klimat muzyki z Pokoju Czarnych Płyt. Nie jest idealnie, ale na czwórkę z plusem zasługuje co najmniej.

Daniel Wardziński



..::TRACK-LIST::..

1. Futura 03:10
2. Purple Rain 02:53
3. Remember Me 02:51
4. Spaceway 02:21
5. Lost Accordion 03:04
6. Cubism 00:53
7. Sicking Suite 03:42
8. Aquarius 02:06
9. Door to the Mind 02:36
10. Bombay Child 02:38
11. Valium 02:14
12. Odyssey 03:04



..::OBSADA::..

Producer, Recorded By, Mixed By - Rafał 'Galus' Gałaszewski
Saxophone - Dominik Gałązka (tracks: 5)




https://www.youtube.com/watch?v=kvRhaGEXo70



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!