...( Info )...

Artists: Various Artists / Playlist
Title: Psychedelic Selections Vol. 007 Compiled by Khromata
Type/Genre: Playlist / Psytrance, Progressive Psytrance, Goa Trance, Psychedelic Trance
Release date: 2022
Source: TIDAL
Bit-depth / Sampling rate: 16-bit/44.1kHz
Channels: 2.0 - Stereo
Format: FLAC
Size total: 978 MB
Tracks total: 20
Duration total: [02:33:29]

...( Dane Techniczne )...

Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
File size           : 49.6 MiB
Duration            : 7 min 26 s
Overall bit rate mode     : Variable
Overall bit rate        : 933 kb/s
Album             : Psychedelic Selections, Vol. 007
Album/Performer        : Khromata
Part              : 1
Part/Total           : 1
Track name           : Pure Mind
Track name/Position      : 1
Track name/Total        : 20
Performer           : Samra
Recorded date         : 2022
Copyright           : 2022 Iboga Records
Cover             : Yes
Cover description       : cover.jpg
Cover type           : Cover (front)
Cover MIME           : image/jpeg

Audio
Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
Duration            : 7 min 26 s
Bit rate mode         : Variable
Bit rate            : 928 kb/s
Channel(s)           : 2 channels
Channel layout         : L R
Sampling rate         : 44.1 kHz
Bit depth           : 16 bits
Compression mode        : Lossless
Stream size          : 49.4 MiB (99%)

...( TrackList )...

1-20

Samra - Pure Mind (Original mix)
Formula None - Whiplash (Original mix)
Freq, Emok - States of Consciousness (Original mix)
Alien Art - Mutation (Original mix)
Deedrah - Hellsonic (Shanti v Deedrah Remix)
Headroom (SA) - Anxiety Society (Original mix)
Timelock, Waveform - Somnia (Original mix)
Protonica - Symmetry (Interactive Noise Remix)
Flegma, Relativ - Inok (Original mix)
E-Clip - Fluid Motion (Original mix)
GeneTrick - Grace of Light (Original mix)
Asgard - Bright Horizon (Original mix)
Silent Sphere, Yestermorrow - Alien Technology (Hypnotic Edit)
Solarix - Divinity (Original mix)
Astrix - Acid Rocker (Antinomy Remix)
Formula None, Khromata - Gold Rush (Original mix)
Ace Ventura, Vertical Mode - Deep Breath (Ticon remix)
Audiodact - Homebound (2022 Remix)
Phaxe, Gaudium, Martin Vice, Emok - Ost (Original mix)
Ace Ventura - Going Back (Pitch Black's Eternally Happy remix)

...( Info )...

Artists: Various Artists / Playlist
Title: Psychedelic Selections Vol. 005 Compiled by Khromata
Type/Genre: Playlist / Psytrance, Progressive Psytrance, Goa Trance, Psychedelic Trance
Release date: 2020
Source: TIDAL
Bit-depth / Sampling rate: 16-bit/44.1kHz
Channels: 2.0 - Stereo
Format: FLAC
Size total: 1,16 GB
Tracks total: 24
Duration total: [03:04:12]

...( Dane Techniczne )...

Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
File size           : 54.3 MiB
Duration            : 8 min 27 s
Overall bit rate mode     : Variable
Overall bit rate        : 896 kb/s
Album             : Psychedelic Selections Vol 005
Album/Performer        : Khromata
Part              : 1
Part/Total           : 1
Track name           : 11911 (Original mix)
Track name/Position      : 1
Track name/Total        : 24
Performer           : Rocky / Tilbor
Recorded date         : 2020
Copyright           : 2019 Iboga Records
Cover             : Yes
Cover description       : cover.jpg
Cover type           : Cover (front)
Cover MIME           : image/jpeg

Audio
Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
Duration            : 8 min 27 s
Bit rate mode         : Variable
Bit rate            : 892 kb/s
Channel(s)           : 2 channels
Channel layout         : L R
Sampling rate         : 44.1 kHz
Bit depth           : 16 bits
Compression mode        : Lossless
Stream size          : 54.0 MiB (100%)

...( TrackList )...

1-24

Rocky, Tilbor - 11911 (Original mix)
Martin Vice, Michael Banel, Silent Sphere - Space Travel (Original mix)
Flip-Flop - Blocks (Original mix)
Rinkadink, Silent Sphere - Hidden Patterns (Original mix)
Ritmo, Morten Granau - Reborn (Original mix)
Sphera, Ritmo - It's Your Time (Original mix)
Animato, Ticon - Polygon (Original mix)
Yestermorrow - Just Amazing (Original mix)
Gaudium, Ritmo - Don't Lose Ur Mind (Original mix)
Ace Ventura, Animato - Moments of Ecstasy (Origina mix)
Sub6 - Tlv Sao (Gaudium Remix)
Aioaska, TRISTATE - Cyborgs (Original mix)
Egorythmia - Nagual (Original mix)
Protonica, Ticon - Departure (Original mix)
Modus - Fluid (Original mix)
Sun Project, Tsuyoshi Suzuki, X-Dream - Audio Drugs (Original mix)
GeneTrick, V-Society - Freedom in You (Original mix)
Vertical Mode - Domination (Gaudium Remix)
Protoculture - More Directions (Shadow Chronicles Remix)
Altered State - Drunk on Acid (Original mix)
Liquid Ace - Neurochemistry (Indianix Remix)
Relativ, Yestermorrow - Galactic Riders (Original mix)
Ace Ventura, Juno Reactor - Ingonyama (Original mix)
Outsiders, Sphera - Matter of Fact (Original mix)

...( Info )...

Artists: Various Artists / Playlist
Title: Psychedelic Selections Vol. 003 Compiled by Ritmo
Type/Genre: Playlist / Psytrance, Progressive Psytrance, Goa Trance, Psychedelic Trance
Release date: 2018
Source: TIDAL
Bit-depth / Sampling rate: 16-bit/44.1kHz
Channels: 2.0 - Stereo
Format: FLAC
Size total: 0,99 GB
Tracks total: 21
Duration total: [02:42:47]

...( Dane Techniczne )...

Example - Track 01:

Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
File size           : 45.2 MiB
Duration            : 7 min 21 s
Overall bit rate mode     : Variable
Overall bit rate        : 858 kb/s
Album             : Psychedelic Selections Vol 003 Compiled by Ritmo
Album/Performer        : Ritmo
Part              : 1
Part/Total           : 1
Track name           : Reborn
Track name/Position      : 1
Track name/Total        : 21
Performer           : Ritmo / Morten Granau
Recorded date         : 2018
Copyright           : 2018 Iboga Records
Cover             : Yes
Cover description       : cover.jpg
Cover type           : Cover (front)
Cover MIME           : image/jpeg

Audio
Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
Duration            : 7 min 21 s
Bit rate mode         : Variable
Bit rate            : 852 kb/s
Channel(s)           : 2 channels
Channel layout         : L R
Sampling rate         : 44.1 kHz
Bit depth           : 16 bits
Compression mode        : Lossless
Stream size          : 44.8 MiB (99%)

...( TrackList )...

1-21

Ritmo, Morten Granau - Reborn
Symbolic, Lifeforms - One of a Kind
Freedom Fighters, Rocky Tilbor - Stranger Things
Ritmo - Your Gate to Freedom
NOK - The Encounter
Gaudium - Let Us All Unite
Ace Ventura, Animato - Moments of Ecstasy
Liquid Soul, Captain Hook - Liquid Hook (Interactive Noise Remix)
Ritmo, Lifeforms - Orchid
Technical Hitch - Mama India (Out Now Remix)
Off Limits - Cobra Dance (Planet 6 Remix)
Ace Ventura - Altern8 Patterns (Pitch Bend Remix)
Ticon, Phanatic - Indigo
Astrix - Sahara
Yestermorrow - Vision of the Future (Ilai Remix)
Cosma, Silent Sphere - Moving (Ritmo Remix)
Perfect Stranger - Six Feet Under (Captain Hook Remix)
Sphera - Matter (Ritmo Remix)
TRISTATE - Nevermore
Ritmo - Follow Me (Perfect Stranger Remix Revisited)
Emok, Loud, Martin Vice - Om (Extended Mix)

...( Info )...

Artists: Various Artists / Playlist
Title: Trance 100 - Best of Summer 2024
Type/Genre: Playlist / Trance, Rave, Party, Tech-trance, Progressive Trance, Uplifting Trance, Vocal Trance
Release date: 2024
Source: TIDAL
Bit-depth / Sampling rate: 16-24-bit/44.1kHz
Channels: 2.0 - Stereo
Format: FLAC / m4a
Size total: 3,36 GB
Tracks total: 98
Duration total: [05:39:49]

...( Dane Techniczne )...

Example - Track 01:

Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
File size           : 26.5 MiB
Duration            : 3 min 17 s
Overall bit rate mode     : Variable
Overall bit rate        : 1 125 kb/s
Album replay gain       : -10.93 dB
Album replay gain peak     : 1.000000
Album             : Trance 100 - Best of Summer 2024
Album/Performer        : Various Artists
Part              : 1
Part/Total           : 4
Track name           : Es Vedrà
Track name/Position      : 1
Track name/Total        : 100
Performer           : Armin van Buuren
Recorded date         : 2024-09-13
ISRC              : NLF712406443
Copyright           : Armada Music B.V.
Cover             : Yes
Cover type           : Cover (front)
Cover MIME           : image/jpeg

Audio
Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
Duration            : 3 min 17 s
Bit rate mode         : Variable
Bit rate            : 1 093 kb/s
Channel(s)           : 2 channels
Channel layout         : L R
Sampling rate         : 44.1 kHz
Bit depth           : 16 bits
Compression mode        : Lossless
Replay gain          : -8.38 dB
Replay gain peak        : 0.966217
Stream size          : 25.7 MiB (97%)
Writing library        : Mutagen 1.47.0

...( TrackList )...

001. Aly & Fila, Richard Durand - Nebula
001. Armin van Buuren - Es Vedrà
001. KIKI - 5 Mins Of Acid
002. Giuseppe Ottaviani, Adriana Stone - Something About You
002. Jan Blomqvist - Our Broken Mind Embassy (Luca Saporito Remix)
002. Juliet Fox - What Would Gerry Do
002. Reinier Zonneveld, Tiga, Zyntherius - Sunglasses at Night
003. Ben Gold, Bo Bruce - Half Light
003. Binary finary - 1998 (Anfisa Letyago Remix)
003. Ferry Corsten - Rock Your Body Rock (Space Motion Remix)
003. Paul van Dyk, Amos & Riot Night, Matt Noland - SHINE TOGETHER NOW (SHINE IBIZA ANTHEM 2024)
004. Ben Nicky, Creeds - Survive It
004. Joris Voorn, AVIRA - The Orange Theme
004. Lock 'N Load - Blow Ya Mind (Laherte Remix)
004. nilsix, ADARA - Falls Apart
005. Eelke Kleijn, ZOE ASKA - Stranger's Town
005. Gabry Ponte, Tai Woffinden, Yasmin Jane - Body
005. Hammer House - The Jumper (Mass Medium Remix)
005. Simon Patterson - Lost Vagueness
006. BT, Matt Fax - Vertical
006. David Forbes - Alcazar
006. Ferry Corsten - Just Breathe
006. Lange, Skye - Drifting Away (Alessandra Roncone Remix)
007. Ahmed Helmy - Stuck In My Mind
007. Allen Watts, Awaken - Serotonin
007. Paul Oakenfold - Theme For Great Cities (Revisited)
007. Ruben de Ronde, Matt Fax - Stokbrood
008. Craig Connelly - Emotion FM
008. Darren Porter, XiJaro & Pitch - Reach for the Stars
008. Giuseppe Ottaviani, Lasada - Leave You There
008. Magnus, Conor Ross - Don't Look Down
009. Arty, Jay Sorrow - In My Head (Club Mix)
009. BLR - Endless
009. Silva City - Struck Piano
009. Superstrings, Signum - What Ya Got 4 Me
010. Ahmed Helmy - R4VE 401
010. DIM3NSION - United in Love
010. Kryder, Sarah De Warren - Lights Out (Dominiq Vanquish Remix)
010. Paradoks - Distress
011. Chicane - Freefall
011. K90 - Deliverance (Achilles & Maurya Sevak Remix)
011. Maarten de Jong, Frank Spector - La Nuit Toujours
011. Moony - Dove (I'll Be Loving You) (Loods Remix)
012. Armin van Buuren, VIZE, Leony - City Lights
012. BLR - Ethereal
012. Felix - Don't You Want Me (KIKI Remix)
012. Reboot, Avenue One - My Soul
013. Antillas, Fiora - Damaged (Juliet Fox Remix)
013. Ferry Corsten, 22Bullets, Couché - Belong To You
013. Jerome Isma, ae - Hold That Sucker Down (Helsløwed Remix)
013. Protoculture - In Bloom
014. David Forbes, Nina de Koning - Tunnel Vision
014. ORKID, Agents Of Time, Armin van Buuren - Love Is Eternity
014. Silva City - The Journey
014. Simon Patterson - Tank
015. Jan Blomqvist, Rodriguez Jr - Destination Lost (Andrea Oliva Remix)
015. Paul Denton - The Code
015. Steve Dekay, Allen Watts, Awaken - D.N.A
015. Will Atkinson - High On The Low
016. HelSløwed, Amber Revival - Wildfire
016. Matt Guy - Rush
016. Matty Ralph - Love Buzz
016. The Space Brothers, DT8 Project, Andrea Britton - Never Felt This Good
017. Kyau, albert - Cascading Waterfalls
017. Laura Van Dam - How Does It Feel
017. Scorz, Sirolf, Diandra Faye - Missing Piece
017. Trance Wax - Ascend (Sneijder Remix)
018. Amyelle - Silver Lining
018. Jose Amnesia - The Eternal (Loveparade Mix)
018. The Space Brothers - Shine (Ciaran McAuley Remix)
018. Will Clarke, Josefina - Burn This City
019. BK - Give You Love
019. Dj T.H., TH3 ONE, Sue McLaren - Everything To Me
019. KASIA - Drowning
019. Zack Martino, Higher Lane - Pieces
020. Alessandra Roncone - Venezia
020. David Forbes - All On You
020. Trance Wax - So Alone (Kiara Scuro Remix)
020. Zank - Feels Like Home
021. Ahmed Helmy - Love Never Fades
021. Alan Morris, Marco Cera - The Deepest Truth
021. P.O.U, Oddfellowz - Monaco
022. 0Gravity - Take My Breath
022. Paraleven, Burko - Milosonic
022. Sunstar - Balearic Desire (Woody van Eyden Remix)
022. Super8 & Tab - Flare
023. LÜRUM, Bertie Scott - In The Dark
023. Matty Ralph - Dreaming
023. MurZo - Perfect Storm
023. Scott Mac, Luvstruck - The Music
024. DJ Melvin - Set U Free (Ammara Remix)
024. Nitrous Oxide, Adam Sobiech - Magique
024. Pete K, Paul Arcane, Amy J Pryce - Hold Me
024. Stoneface, terminal - Don't Give a Fuck (2024 Rework)
025. Eugenio Tokarev, Bruno Oloviani - Feel Alive
025. Magnus, Conor Ross - JOI (Part II)
025. Morgin Madison, Adam Nazar, Crimsen - Closer
025. MRPHLNDR - Captain Future

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Dwa lata po EP-ce Czerń, definiującej death metalowy kierunek poszukiwań, warszawski kwintet powraca z pełnometrażowym albumem 'Klątwa'. Nieco ponad półgodzinny materiał podsumowuje poszukiwania własnego miejsca; siedem nowych kompozycji osadzonych na solidnym, staroszkolnym metalu śmierci, zainfekowanych jest różnymi, dźwiękowymi wątkami – od mrocznego hardcore’a, przez black metalowy jad aż po klimaty rodem z notatnika Stalowego Piotra.
Niezmiennie mocną stroną zespołu pozostają znakomite, nasycone riffy i brutalny growl Łukasza Zająca. Całość spięta jest szorstką dosłownością przekazu, ubraną w potężne brzmienie, nad którym zespół ponownie pracował z realizatorem Marcinem Buźniakiem (W Dobrym Tonie Studio, Axis). Bez zmian pozostaje wierność językowi polskiemu – w tekstach Czerń rozprawia się z pokręconą egzystencją w świecie pełnym szaleństwa i politycznego ścieku.



..::TRACK-LIST::..

1. Wschód 05:08
2. Tnij 03:50
3. Cel sam w sobie 03:46
4. Ściek 02:32
5. Szybsza krew 05:30
6. Jestem 03:15
7. Klątwa 06:19



https://www.youtube.com/watch?v=cTxjnG_Z7bI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Dwa lata po EP-ce Czerń, definiującej death metalowy kierunek poszukiwań, warszawski kwintet powraca z pełnometrażowym albumem 'Klątwa'. Nieco ponad półgodzinny materiał podsumowuje poszukiwania własnego miejsca; siedem nowych kompozycji osadzonych na solidnym, staroszkolnym metalu śmierci, zainfekowanych jest różnymi, dźwiękowymi wątkami – od mrocznego hardcore’a, przez black metalowy jad aż po klimaty rodem z notatnika Stalowego Piotra.
Niezmiennie mocną stroną zespołu pozostają znakomite, nasycone riffy i brutalny growl Łukasza Zająca. Całość spięta jest szorstką dosłownością przekazu, ubraną w potężne brzmienie, nad którym zespół ponownie pracował z realizatorem Marcinem Buźniakiem (W Dobrym Tonie Studio, Axis). Bez zmian pozostaje wierność językowi polskiemu – w tekstach Czerń rozprawia się z pokręconą egzystencją w świecie pełnym szaleństwa i politycznego ścieku.



..::TRACK-LIST::..

1. Wschód 05:08
2. Tnij 03:50
3. Cel sam w sobie 03:46
4. Ściek 02:32
5. Szybsza krew 05:30
6. Jestem 03:15
7. Klątwa 06:19



https://www.youtube.com/watch?v=cTxjnG_Z7bI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Technical progressive/avant-garde is a difficult genre to succeed in. In order to keep people coming back, you have to not sound like you're ripping off Gorguts, Ulcerate, DSO, or the likes. You have to incorporate your own twists and turns to make it sound unique to set you apart from the 3,000 other bands trying to sound dissonant and cool and simultaneously make it engaging so that people want to hear it again. Added upon those basic challenges of making good music is the challenge of succeeding in a genre that is already one of the least accessible genres of music while using compositional tools like dissonance that send even many metalheads running to the hills. More often than not, a band just ends up creating a wall of dissonant noise that only tires and bores the listener (cough, cough, Altarage), or gets their head stuck up their butt creating "atmusfeeric" noises (hey there, Blus Aut Nord) or just creates a lifeless ripoff of the genre's greats. But, every so often, a band will create a dissonant masterpiece, a testament to the ideals of creativity and thinking outside the box without ripping off Ulcerate or another dissonant legend. Bands like Pyrrhon, Gorguts (who's done it a lot), and Redemptor have made albums that are masterful, unique, jaw-dropping and unconventional. That pantheon is about to be joined by Ingurgitating Oblivion.

it's hard to describe these guys because they create a sound that's all their own on this release. Imagine Defeated Sanity taking Gorguts and Ulcerate pills by the gallon and lacing it with some DSO, Cynic, and Atheist. That’ll give you a 'basic' idea of what to expect.

The album kicks off with the song Amid the Offal, Abide With Me. The song starts off with 40 seconds of soft atmospheric noise, then kicks in with one of the best opening riffs I’ve heard before. That riff alone is worth talking about because it is the perfect example of how the album functions. It’s a groovy, dissonant riff that sounds not too different from something you would find in a BDM album. It’s a perfectly crafted riff that starts off on a crushing note than goes into some dissonant harmonies before descending into chaos. The song is the perfect example of how brutality and memorable yet innovative songwriting can work together to create something amazing. The song crashes and twists and writhes in an unpredictable, serpentine structure, laying down riff after riff. And frick are those riffs mouthwatering. The riffs alternate between groovy, technical and spazzed-out weird while remaining cold, dissonant, and almost catchy at times. Sometimes they will have a motif, or variations of the main riff, lead the song, which is great. By doing so, the allow the song to flow without sounding redundant. They only sound slightly like the original riff, but they make listening to the song much more immersive and easier to follow. The song ends with some very eerie, dissonant riffs and nice, jazzy drumming.

Th next song, a 22-minute behemoth, with an absurdly long title, is amazing. It starts off with a cool, jazzy dissonant part reminiscent of Atheist. The song then kicks in on a crushing note. What is enjoyable about this song is that this band knows that it’s okay to REPEAT a good riff more than once. This makes digesting the riff-tornado this song is much more enjoyable and more engaging. This song is one my favorites, packed full of good riffs. This song has the best balance of dissonance and more traditional BDM riffs and avant-garde progressive moments. The only complaint is that the atmospheric section at the end of the song is too long. But, thanks to the skip button, this can be bypassed without ruining the listening experience.

The title track is a monster. It’s one of the more varied tracks, fluctuating between heavy dissonant riffing interspersed with dissonant harmonies and proggy atmospheric sections. The song is unpredictable, yet it pulls your attention in constantly. The solos and harmonies create a stunning and coldly dissonant landscape. The drumming on this song is some of the most intense as well, and the way the vocalist uses his higher pitch rasps is very enjoyable. The piano section at the end is also really good. Most piano/acoustic sections in extreme metal are boring, predictable and don't really add to the song besides being a novelty. Here, though, it adds to the texture and mood progression and concludes it in an unpredictable yet extremely satisfying way.

The final track is probably the most divisive. I personally enjoyed the long, dissonant, jazzy jam, as it wasn't just some jazz being done to show that they're cool progressive guys. I feel like they use it to create moods, atmosphere, and feeling exceptionally well, though not everyone will enjoy it. The last two minutes or so are 'normal' death metal (at least by their standards) and concludes the song fantastically and energetically.

What makes this album so phenomenal is that while each track in itself is a masterpiece, yet all the songs flow into each other while being easily individually distinguishable. These guys create a genuinely engrossing and hypnotic quilt of mood, atmosphere, and textures together, and the album maintains this unique blend throughout the entire album without faltering. The riffs are absolutely amazing. The production fits the album's vision like a glove and is wonderfully balanced so that everything can be heard clearly. A special shoutout to the drummer: Lille Gruber takes this album to the next level. His drumming is ridiculously technical, smooth, and his fills are very creative and cool to listen to. The drumming never distracts from anything else going on though, serving to blend and enhance what's going on beautifully. His unique jazzy style and incredible brutal technicality, coupled with his penchant for endlessly creative fills, take this album to another level of perfection. No other drummer could have made the album as good with their drumming as Lille Gruber did on this album. Another shoutout to the vocalist, who sounds unique, and his growls carry their own distinctive personality. The nearest comparison would be a throatier, more in-your-face Steve Tucker.

If you haven't listened to this album, try it. A warning though: Go in with an open mind. This is an incredibly varied and eclectic album. It may take time to fully digest, but trust me, this album's magnificence will not be lost on you.

coolerspiller



..::TRACK-LIST::..

1. Amid the offal, abide with me 10:42
2. A Mote Constitutes What To Me Is Not All, And Eternally All, Is Nothing 22:50
3. Vision Wallows In Symphonies Of Light 10:50
4. A Devourer Of Fitting Shades Who Dwells In Rays Of Light 07:39



..::OBSADA::..

Rhythm Guitar, Lead Guitar, Vocals, Lyrics By - Florian Engelke
Drums - Lille Gruber
Lead Guitar, Engineer - Norbert Müller
Bass, Synth, Vocals - Adrian Bojarowski
Vibraphone - Maren Poelman
Piano - Celine Voccia




https://www.youtube.com/watch?v=LFlkwqvOaOo



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Technical progressive/avant-garde is a difficult genre to succeed in. In order to keep people coming back, you have to not sound like you're ripping off Gorguts, Ulcerate, DSO, or the likes. You have to incorporate your own twists and turns to make it sound unique to set you apart from the 3,000 other bands trying to sound dissonant and cool and simultaneously make it engaging so that people want to hear it again. Added upon those basic challenges of making good music is the challenge of succeeding in a genre that is already one of the least accessible genres of music while using compositional tools like dissonance that send even many metalheads running to the hills. More often than not, a band just ends up creating a wall of dissonant noise that only tires and bores the listener (cough, cough, Altarage), or gets their head stuck up their butt creating "atmusfeeric" noises (hey there, Blus Aut Nord) or just creates a lifeless ripoff of the genre's greats. But, every so often, a band will create a dissonant masterpiece, a testament to the ideals of creativity and thinking outside the box without ripping off Ulcerate or another dissonant legend. Bands like Pyrrhon, Gorguts (who's done it a lot), and Redemptor have made albums that are masterful, unique, jaw-dropping and unconventional. That pantheon is about to be joined by Ingurgitating Oblivion.

it's hard to describe these guys because they create a sound that's all their own on this release. Imagine Defeated Sanity taking Gorguts and Ulcerate pills by the gallon and lacing it with some DSO, Cynic, and Atheist. That’ll give you a 'basic' idea of what to expect.

The album kicks off with the song Amid the Offal, Abide With Me. The song starts off with 40 seconds of soft atmospheric noise, then kicks in with one of the best opening riffs I’ve heard before. That riff alone is worth talking about because it is the perfect example of how the album functions. It’s a groovy, dissonant riff that sounds not too different from something you would find in a BDM album. It’s a perfectly crafted riff that starts off on a crushing note than goes into some dissonant harmonies before descending into chaos. The song is the perfect example of how brutality and memorable yet innovative songwriting can work together to create something amazing. The song crashes and twists and writhes in an unpredictable, serpentine structure, laying down riff after riff. And frick are those riffs mouthwatering. The riffs alternate between groovy, technical and spazzed-out weird while remaining cold, dissonant, and almost catchy at times. Sometimes they will have a motif, or variations of the main riff, lead the song, which is great. By doing so, the allow the song to flow without sounding redundant. They only sound slightly like the original riff, but they make listening to the song much more immersive and easier to follow. The song ends with some very eerie, dissonant riffs and nice, jazzy drumming.

Th next song, a 22-minute behemoth, with an absurdly long title, is amazing. It starts off with a cool, jazzy dissonant part reminiscent of Atheist. The song then kicks in on a crushing note. What is enjoyable about this song is that this band knows that it’s okay to REPEAT a good riff more than once. This makes digesting the riff-tornado this song is much more enjoyable and more engaging. This song is one my favorites, packed full of good riffs. This song has the best balance of dissonance and more traditional BDM riffs and avant-garde progressive moments. The only complaint is that the atmospheric section at the end of the song is too long. But, thanks to the skip button, this can be bypassed without ruining the listening experience.

The title track is a monster. It’s one of the more varied tracks, fluctuating between heavy dissonant riffing interspersed with dissonant harmonies and proggy atmospheric sections. The song is unpredictable, yet it pulls your attention in constantly. The solos and harmonies create a stunning and coldly dissonant landscape. The drumming on this song is some of the most intense as well, and the way the vocalist uses his higher pitch rasps is very enjoyable. The piano section at the end is also really good. Most piano/acoustic sections in extreme metal are boring, predictable and don't really add to the song besides being a novelty. Here, though, it adds to the texture and mood progression and concludes it in an unpredictable yet extremely satisfying way.

The final track is probably the most divisive. I personally enjoyed the long, dissonant, jazzy jam, as it wasn't just some jazz being done to show that they're cool progressive guys. I feel like they use it to create moods, atmosphere, and feeling exceptionally well, though not everyone will enjoy it. The last two minutes or so are 'normal' death metal (at least by their standards) and concludes the song fantastically and energetically.

What makes this album so phenomenal is that while each track in itself is a masterpiece, yet all the songs flow into each other while being easily individually distinguishable. These guys create a genuinely engrossing and hypnotic quilt of mood, atmosphere, and textures together, and the album maintains this unique blend throughout the entire album without faltering. The riffs are absolutely amazing. The production fits the album's vision like a glove and is wonderfully balanced so that everything can be heard clearly. A special shoutout to the drummer: Lille Gruber takes this album to the next level. His drumming is ridiculously technical, smooth, and his fills are very creative and cool to listen to. The drumming never distracts from anything else going on though, serving to blend and enhance what's going on beautifully. His unique jazzy style and incredible brutal technicality, coupled with his penchant for endlessly creative fills, take this album to another level of perfection. No other drummer could have made the album as good with their drumming as Lille Gruber did on this album. Another shoutout to the vocalist, who sounds unique, and his growls carry their own distinctive personality. The nearest comparison would be a throatier, more in-your-face Steve Tucker.

If you haven't listened to this album, try it. A warning though: Go in with an open mind. This is an incredibly varied and eclectic album. It may take time to fully digest, but trust me, this album's magnificence will not be lost on you.

coolerspiller



..::TRACK-LIST::..

1. Amid the offal, abide with me 10:42
2. A Mote Constitutes What To Me Is Not All, And Eternally All, Is Nothing 22:50
3. Vision Wallows In Symphonies Of Light 10:50
4. A Devourer Of Fitting Shades Who Dwells In Rays Of Light 07:39



..::OBSADA::..

Rhythm Guitar, Lead Guitar, Vocals, Lyrics By - Florian Engelke
Drums - Lille Gruber
Lead Guitar, Engineer - Norbert Müller
Bass, Synth, Vocals - Adrian Bojarowski
Vibraphone - Maren Poelman
Piano - Celine Voccia




https://www.youtube.com/watch?v=LFlkwqvOaOo



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Włoski agresywny hardcore z crustowymi naleciałościami czyli między Exploited a Aus Rotten (Call The Cops), i czeski street hardcore w stylu Inepsy spotyka Motorhead (Just Wär).

Aggressive HC Punk with a slight crust influence from Italy meets Czech street rock’n’roll. The musical development compared to their debut albums is clearly noticeable in both bands. If you like comparisons: CALL THE COPS move between old Exploited & Aus-Rotten and JUST WÄR could be a modern Inepsy / Mötorhead version with more Punk influence.



..::TRACK-LIST::..

Just Wär:
1. Helldriver
2. Faceless Warriors
3.Don't Pray For Me (Feat. Bilos)
4. Live On Fire
5. Punk Attitude (Call The Cops cover)

Call The Cops:
6. Street-Crust Rock'N'Roll (Feat. Samall)
7. The Product
8. Il Galeone (1967 Italian Anarchist Song)
9. Gerontocide
10. Cards & Dice (Just Wär cover)



https://www.youtube.com/watch?v=rKb3MICV_hI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Włoski agresywny hardcore z crustowymi naleciałościami czyli między Exploited a Aus Rotten (Call The Cops), i czeski street hardcore w stylu Inepsy spotyka Motorhead (Just Wär).

Aggressive HC Punk with a slight crust influence from Italy meets Czech street rock’n’roll. The musical development compared to their debut albums is clearly noticeable in both bands. If you like comparisons: CALL THE COPS move between old Exploited & Aus-Rotten and JUST WÄR could be a modern Inepsy / Mötorhead version with more Punk influence.



..::TRACK-LIST::..

Just Wär:
1. Helldriver
2. Faceless Warriors
3.Don't Pray For Me (Feat. Bilos)
4. Live On Fire
5. Punk Attitude (Call The Cops cover)

Call The Cops:
6. Street-Crust Rock'N'Roll (Feat. Samall)
7. The Product
8. Il Galeone (1967 Italian Anarchist Song)
9. Gerontocide
10. Cards & Dice (Just Wär cover)



https://www.youtube.com/watch?v=rKb3MICV_hI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

Hub City Stompers to amerykański zespół grający ska, reggae i oi! Został założony w 2002 roku, w New Brunswick, New Jersey. W skład zespołu wchodzą między innymi byli członkowie Inspecter 7, Professor Plum, Predator Dub Assassins, Bigger Thomas, The Best of the Worst i Bomb Town. Wstawka zawiera ósmy,najnowszy album studyjny Hub City Stompers.

Title: Drinking Rage

Artist: Hub City Stompers

Country: USA

Year: 2024

Genre: Ska Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Bloodstream
2.In the Mind of a Skin
3.Limbo
4.Won't Lose Sleep
5.One Way Sister
6.The Short But Brilliant Life of Seymour Baruch
7.Gibian Street
8.Cum & Get Out of My Life
9.Ain't No Party
10.Tastefull Beginnings
11.Dive
12.My Vow
13.All the Young Droogs
14.Drinking Rage

..::INFO::..

Debiutancki album kolumbijskiego zespołu skapunkowego.

Title: Ciudadanos Del Mundo

Artist: Barriosanto

Country: Kolumbia

Year: 2010

Genre: Ska-Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 192 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.La Hechicera (Con Diego Pulecio - Don Tetto)
2.Indiferencia
3.Esta Paz sin Ti
4.Como el Poema de Brecht
5.El Sabrosong
6.Jugando a La Guerra
7.Escuchar tema
8.Agonia
9.Vamonos de Fiesta (con La 33)
10.El Inmigrante
11.Para Ti
12.Inalcanzable

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Reedycja klasycznej płyty z 1994 roku w wykonaniu amerykańskiego GUTTED. Intensywny, ciężki i miażdżący death metal!


Gutted z amerykańskiego Toledo to nowe wcielenie grupy Demi-God, którą w 1990 roku powołali do życia trzej bracia o nazwisku Ditch. W 1992 roku chłopaków naszło na zmianę szyldu, więc przeprowadzili ją gładko i po taniości – do tego stopnia, że demo Demi-God rozprowadzali pod tytułem… „Gutted”. W 1993 roku zespół dorobił się drugiej demówki, już z całkowicie nowymi utworami, która szybko zapewniła im kontrakt z Red Light Records. Na potrzeby nagrań debiutu bracia ściągnęli do składu starego znajomka, Billy’ego Millsa – to dzięki niemu materiał został wzbogacony o kilka solówek i zyskał na ogólnej gęstości.

Bleed For Us To Live to trzy kwadranse ciężkiego i krwistego death metalu, który — co zaskakujące, biorąc pod uwagę czas powstania tej płyty — wcale nie sprowadza się do bezczelnej zrzynki z co sławniejszych kapel. Oczywiście muzyka Gutted w żadnym stopniu nie jest oryginalna (a przynajmniej ja nie wychwyciłem tu nic naonczas odkrywczego), bo chłopaki lubią wpleść tu i ówdzie riff pod Cannibal Corpse albo Morbid Angel, zaś tempa i motoryka materiału są dość charakterystyczne dla Benediction czy Grave, a mimo to nie można im jednoznacznie zarzucić naśladownictwa. Zamiast konkurować z innymi w ilościach blastów i stopniu skomplikowania struktur, Amerykanie postawili na masywną ścianę dźwięku, raczej umiarkowane (choć urozmaicone) tempa i bardzo wyraźny groove. Muzycznej mielonce towarzyszy odpowiednio głęboki i czytelny wokal Marka.

Nagrywając debiut, zespół powtórzył wszystkie utwory z dema „Disease”, co mogłoby nie najlepiej świadczyć o jego kreatywności, gdyby nie to, że wszystkie zostały odrobinę podkręcone, uzupełnione nowymi solówkami i podane w nad wyraz dobrym brzmieniu. No i jest wśród nich „Death Before Dismember” – zdecydowanie największy hicior na płycie. Gdyby aż tak chwytliwych kawałków — czy ogólnie wybijających się fragmentów — było na Bleed For Us To Live więcej, muzyka na pewno mogłaby jeszcze szybciej zagnieździć się w pamięci, a tak mamy niemal monolit, z którym trzeba spędzić trochę czasu, żeby należycie poznać jego mocne strony. Tych na szczęście nie brakuje i dlatego debiut Gutted to porządna deathmetalowa uczta.

Bleed For Us To Live mogę śmiało polecić miłośnikom fachowo zagranej mielonki w amerykańskim stylu. Zespół braki oryginalności nadrabia jakością muzyki, więc po sesji z tym krążkiem nikt nie powinien czuć się zawiedziony. To klasyk, choć raczej przez małe „k”.

demo


Shit, it's really hard to believe that such a devastating album remained so unnoticed and I myself haven't even heard of GUTTED until 2008! The only explanation I can find is that I'm not the only one, as this album must have had really shitty promotion at the time of its release. Real shame, as nowadays I can say it's one of the best (!!!!) death metal albums that came from the American scene at the time; it even equals such masterpieces as "Leprosy" or "Human Waste". From my first listen of "Bleed For us to Live" I was hooked, these claws from the cover caught my guts and ripped them unmercifully. Absolutely killer stuff.

Before this CD, GUTTED has released two demo tapes - first one "Into the Gates of Insanity" was pretty much weak and dull, but the second demo called "Disease" was a sign that this is a band to watch. The music was truly phenomenal and this debut album is just same, only with better production and even more killer songs. GUTTED hasn’t changed their style at all since that demo – actually “Bleed For Us To Live” is a natural successor of “Disease” and simply develops the style from it. Here’s the same catchiness, the same fantastic groove, massively brutal parts, mostly mid or slow paced, hardly ever really fast – but they did play some blasts, which just massacre like in “Chock Full of Guts”… Really lovely stuff.

GUTTED used the same RT Audio studio and they knew what they’re doing. This place gave them fantastic production and this album has even more brutal sound. You can hear it especially with the vocals, which seem to be bit more guttural. “Bleed For Us To Live” contains ten tracks in total – only few of them are really new, as there are basically all the hits from “Disease” demo. I must admit it was wise decision to put them here also, as these songs simply deserve to have place on a full length. New compositions aren’t any worse and kill with equal strength. Pure relentless force, with such amazing and memorable tunes as “Death Before Dismember”, “Skeletonized”.

Any surprises? Not really (hmm, maybe an acoustic fragments in “Flood of Blood”?). I love the way GUTTED composed their songs, with so many great ideas, many hooks, quality stuff and no fillers. All that created an amazing album, which I would never consider as boring. I could listen to it and listen forever, without any signs of boredom. I also like the titles of these tracks – truly classic for death metal like “Chock Full of Guts” or “Kickin’ the Corpse”, not to mention “Death Before Dismember”. Well, I guess I like everything about GUTTED. It is just a fuckin’ must to have. Hmm, the only complain I can think of is the way this album is released. I have a feeling that somehow the version of CD I have is a re-release done by the band, but it's done so poorly that it disappoints. No lyrics, no booklet, nothing what normally should come with such an album.

dismember marcin



..::TRACK-LIST::..

1. Bleed 05:58
2. Sins of God 04:16
3. Nailed to the Cross 03:50
4. Cold in the Coffin 05:03
5. Chopped up the Altar 03:41
6. Death before Dismember 05:44
7. Chock full of Guts 04:32
8. Skeletonized 04:37
9. Kickin' the Corpse 03:34
10. Flood of Blood 03:37



..::OBSADA::..

Mark Ditch - Vocals, Bass, Keyboards
Scott Ditch - Drums
Michael Ditch (R.I.P. 2014) - Guitars (rhythm), Guitars (lead)
Billy Mills - Guitars (lead), Guitars (rhythm), Guitars (acoustic)




https://www.youtube.com/watch?v=ZCx-qH1z6pU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Reedycja klasycznej płyty z 1994 roku w wykonaniu amerykańskiego GUTTED. Intensywny, ciężki i miażdżący death metal!


Gutted z amerykańskiego Toledo to nowe wcielenie grupy Demi-God, którą w 1990 roku powołali do życia trzej bracia o nazwisku Ditch. W 1992 roku chłopaków naszło na zmianę szyldu, więc przeprowadzili ją gładko i po taniości – do tego stopnia, że demo Demi-God rozprowadzali pod tytułem… „Gutted”. W 1993 roku zespół dorobił się drugiej demówki, już z całkowicie nowymi utworami, która szybko zapewniła im kontrakt z Red Light Records. Na potrzeby nagrań debiutu bracia ściągnęli do składu starego znajomka, Billy’ego Millsa – to dzięki niemu materiał został wzbogacony o kilka solówek i zyskał na ogólnej gęstości.

Bleed For Us To Live to trzy kwadranse ciężkiego i krwistego death metalu, który — co zaskakujące, biorąc pod uwagę czas powstania tej płyty — wcale nie sprowadza się do bezczelnej zrzynki z co sławniejszych kapel. Oczywiście muzyka Gutted w żadnym stopniu nie jest oryginalna (a przynajmniej ja nie wychwyciłem tu nic naonczas odkrywczego), bo chłopaki lubią wpleść tu i ówdzie riff pod Cannibal Corpse albo Morbid Angel, zaś tempa i motoryka materiału są dość charakterystyczne dla Benediction czy Grave, a mimo to nie można im jednoznacznie zarzucić naśladownictwa. Zamiast konkurować z innymi w ilościach blastów i stopniu skomplikowania struktur, Amerykanie postawili na masywną ścianę dźwięku, raczej umiarkowane (choć urozmaicone) tempa i bardzo wyraźny groove. Muzycznej mielonce towarzyszy odpowiednio głęboki i czytelny wokal Marka.

Nagrywając debiut, zespół powtórzył wszystkie utwory z dema „Disease”, co mogłoby nie najlepiej świadczyć o jego kreatywności, gdyby nie to, że wszystkie zostały odrobinę podkręcone, uzupełnione nowymi solówkami i podane w nad wyraz dobrym brzmieniu. No i jest wśród nich „Death Before Dismember” – zdecydowanie największy hicior na płycie. Gdyby aż tak chwytliwych kawałków — czy ogólnie wybijających się fragmentów — było na Bleed For Us To Live więcej, muzyka na pewno mogłaby jeszcze szybciej zagnieździć się w pamięci, a tak mamy niemal monolit, z którym trzeba spędzić trochę czasu, żeby należycie poznać jego mocne strony. Tych na szczęście nie brakuje i dlatego debiut Gutted to porządna deathmetalowa uczta.

Bleed For Us To Live mogę śmiało polecić miłośnikom fachowo zagranej mielonki w amerykańskim stylu. Zespół braki oryginalności nadrabia jakością muzyki, więc po sesji z tym krążkiem nikt nie powinien czuć się zawiedziony. To klasyk, choć raczej przez małe „k”.

demo


Shit, it's really hard to believe that such a devastating album remained so unnoticed and I myself haven't even heard of GUTTED until 2008! The only explanation I can find is that I'm not the only one, as this album must have had really shitty promotion at the time of its release. Real shame, as nowadays I can say it's one of the best (!!!!) death metal albums that came from the American scene at the time; it even equals such masterpieces as "Leprosy" or "Human Waste". From my first listen of "Bleed For us to Live" I was hooked, these claws from the cover caught my guts and ripped them unmercifully. Absolutely killer stuff.

Before this CD, GUTTED has released two demo tapes - first one "Into the Gates of Insanity" was pretty much weak and dull, but the second demo called "Disease" was a sign that this is a band to watch. The music was truly phenomenal and this debut album is just same, only with better production and even more killer songs. GUTTED hasn’t changed their style at all since that demo – actually “Bleed For Us To Live” is a natural successor of “Disease” and simply develops the style from it. Here’s the same catchiness, the same fantastic groove, massively brutal parts, mostly mid or slow paced, hardly ever really fast – but they did play some blasts, which just massacre like in “Chock Full of Guts”… Really lovely stuff.

GUTTED used the same RT Audio studio and they knew what they’re doing. This place gave them fantastic production and this album has even more brutal sound. You can hear it especially with the vocals, which seem to be bit more guttural. “Bleed For Us To Live” contains ten tracks in total – only few of them are really new, as there are basically all the hits from “Disease” demo. I must admit it was wise decision to put them here also, as these songs simply deserve to have place on a full length. New compositions aren’t any worse and kill with equal strength. Pure relentless force, with such amazing and memorable tunes as “Death Before Dismember”, “Skeletonized”.

Any surprises? Not really (hmm, maybe an acoustic fragments in “Flood of Blood”?). I love the way GUTTED composed their songs, with so many great ideas, many hooks, quality stuff and no fillers. All that created an amazing album, which I would never consider as boring. I could listen to it and listen forever, without any signs of boredom. I also like the titles of these tracks – truly classic for death metal like “Chock Full of Guts” or “Kickin’ the Corpse”, not to mention “Death Before Dismember”. Well, I guess I like everything about GUTTED. It is just a fuckin’ must to have. Hmm, the only complain I can think of is the way this album is released. I have a feeling that somehow the version of CD I have is a re-release done by the band, but it's done so poorly that it disappoints. No lyrics, no booklet, nothing what normally should come with such an album.

dismember marcin



..::TRACK-LIST::..

1. Bleed 05:58
2. Sins of God 04:16
3. Nailed to the Cross 03:50
4. Cold in the Coffin 05:03
5. Chopped up the Altar 03:41
6. Death before Dismember 05:44
7. Chock full of Guts 04:32
8. Skeletonized 04:37
9. Kickin' the Corpse 03:34
10. Flood of Blood 03:37



..::OBSADA::..

Mark Ditch - Vocals, Bass, Keyboards
Scott Ditch - Drums
Michael Ditch (R.I.P. 2014) - Guitars (rhythm), Guitars (lead)
Billy Mills - Guitars (lead), Guitars (rhythm), Guitars (acoustic)




https://www.youtube.com/watch?v=ZCx-qH1z6pU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Wydany w 1970 roku (a nie w 1969 - jak podają niektóre źródła), jedyny, za to rewelacyjny album amerykańskiej formacji o czadowym, gitarowo-organowym, niemal progresywnym (m.in. melotron), brytyjskim brzmieniu.
Aż nie chce się wierzyć, że kilka lat potem dwóch muzyków tej grupy założyło raczej mierny Cheap Trick. To jest album z tej samej półki co debiut Captain Beyond, pierwsze płyty Bloodrock, czy drugi album Damnation Of Adam Blessing.
Dodatkowo dwa nagrania z dość przeciętnego singla z 1969 roku.



..::TRACK-LIST::..

1. Across The Skies 4:31
2. Permanent Resident 4:20
3. Show Me 4:13
4. To Your Health 6:00
5. In A Window 5:55
6. 4/43/4 3:59
7. Mystery Ship 3:19
8. Sad Day 5:47

Bonus Tracks 1969 Single:
9. Hound Dog 2:52
10. Cruisin' For Burgers 4:59



..::OBSADA::..

Bass - Tom Peterson
Drums - Chip Greenman
Lead Guitar - Craig Myers
Organ, Mellotron, Guitar - Rick Nielsen
Vocals - Joe Sundberg




https://www.youtube.com/watch?v=FE7aNaPHw5g



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Wydany w 1970 roku (a nie w 1969 - jak podają niektóre źródła), jedyny, za to rewelacyjny album amerykańskiej formacji o czadowym, gitarowo-organowym, niemal progresywnym (m.in. melotron), brytyjskim brzmieniu.
Aż nie chce się wierzyć, że kilka lat potem dwóch muzyków tej grupy założyło raczej mierny Cheap Trick. To jest album z tej samej półki co debiut Captain Beyond, pierwsze płyty Bloodrock, czy drugi album Damnation Of Adam Blessing.
Dodatkowo dwa nagrania z dość przeciętnego singla z 1969 roku.



..::TRACK-LIST::..

1. Across The Skies 4:31
2. Permanent Resident 4:20
3. Show Me 4:13
4. To Your Health 6:00
5. In A Window 5:55
6. 4/43/4 3:59
7. Mystery Ship 3:19
8. Sad Day 5:47

Bonus Tracks 1969 Single:
9. Hound Dog 2:52
10. Cruisin' For Burgers 4:59



..::OBSADA::..

Bass - Tom Peterson
Drums - Chip Greenman
Lead Guitar - Craig Myers
Organ, Mellotron, Guitar - Rick Nielsen
Vocals - Joe Sundberg




https://www.youtube.com/watch?v=FE7aNaPHw5g



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Little introduction is required for the progressive metal institution that is Sweden’s Opeth. In a career running over 30 years in length and spanning 13 previous studio albums, they have demonstrated an unending pursuit of progression by drawing in more influences as they’ve changed. From death metal to progressive rock to European folk to whimsical jazz, they have tracked a course that has always been fascinating, even if the quality has varied a little more than that. Reaching 2024, The Last Will and Testament is a remarkable record in a career full of remarkable records. It represents all of the following: the most overdue studio album, being released five years after its predecessor; the first release with the young but experienced Waltteri Väyrynen on drums; the return of harsh vocals for the first time in 16 years; and the first concept record since 1999’s Still Life.

Despite these remarkable qualities, The Last Will and Testament offers a smooth and natural progression from 2019’s In Cauda Venenum, but with discernible nods to other records in the Opeth discography. The first and most obvious reference is the progressive melodrama levered on Ghost Reveries and Watershed. The swinging passage from 1:30 on “§2”1 is effortlessly cool, layering groovy guitars and dramatic keyboards with spoken-word narration and a wild vibrato buried in the background. It recalls that specific era of death-influenced progressive metal, dripping with keyboard-generated atmosphere. The second core component of The Last Will and Testament’s sound is the heady compositions favored on In Cauda Venenum. That record featured varied, complex compositions but they’re too disparate. Those here are simultaneously sharper but also freer. “§4” bridges a soft flute interlude with a heavy guitar passage via a subtle drum crescendo, and despite the contrasting instrumentation, it’s smooth and cohesive in a way that few other bands can match. The musical continuity builds a sense of completeness, which is no doubt aided by the final influence in The Last Will and Testament’s sound: Still Life’s rich storytelling.

The album’s concept drives both the music and structure. The Last Will and Testament spins a yarn based around the administration of the estate of a wealthy man, replete with a seedy lawyer (entertainingly performed by Ian Anderson of Jethro Tull) and an imposing patriarch (given a voice through Mikael Åkerfeldt’s wrathful roar). The twisting tale of family intrigue and deception—including soap opera grudges and illicit children—is narrated across the first six tracks, before culminating in “§7” where Anderson delivers a deliciously-evil reading of the will to the unsuspecting beneficiaries. While this feels appropriately climactic, the final track “A Story Never Told” succeeds this chicanery with jarring clarity. It’s an excellent tonal shift, with Åkerfeldt’s clean singing layered over a simple piano melody that’s as simple as it is beautiful. While The Last Will and Testament twists and turns throughout, the opening to this track lifts the listener out of the mire of family drama2 and closes affairs with peacefulness.

But The Last Will and Testament’s most important quality is its sheer mastery. There’s no one else that writes music like this, and rarely so successfully. Every element of its core fusion of death metal and progressive rock is highly accomplished, from the knotty compositions to the polished performances to the immaculate production. As referenced earlier, In Cauda Venenum has a similar scope of instrumentation and intricate compositions. But they’re elevated here; more harmonious, more sophisticated, more artful. “§5” is a prime example. There’s a high degree of intricacy as it folds crisp drums, dancing bass lines, beautiful strings, darting vocals, and bluesy guitars into something that oscillates between subtle jazz and crunchy death metal. I love the natural lilt and the unexpected transitions.3 It’s busy and dense with textures, but the bold melodies and crystalline production prevent the material from sinking into murkiness. I’ll also commend “A Story Never Told” as one of the best songs of the year. Its organic swell from delicate piano melodies to the grand guitar solo concludes the album on an endlessly moreish note.

The Last Will and Testament doesn’t yield any weaknesses. On their fourteenth go-round, Opeth has once more delivered something exemplary in conception, performance, and production. The songs are varied but focused, feeling shorter and tighter than prior work. And while its story may not be as tragic as prior Opeth concepts, I admire the willingness to have some fun with it.4 Existing fans will no doubt gain much from this experience, and anyone with their interest limited to O(ld)peth may just find something here too. 2024 sees these Swedes finding a new harmony in their sound, and connoisseurs of progressive music mustn’t miss this.

El Cuervo



..::TRACK-LIST::..

§I 5:56
§II 5:33
§III 5:10
§IV 7:00
§V 7:29
§VI 6:03
§VII 6:30
A Story Never Told 7:11



..::OBSADA::..

Mikael Åkerfeldt - guitars, lead and backing vocals, cittra, Mellotrons, percussion & FX, string arrangements, art direction, lyrical concept
Martín Méndez - bass, backing vocals
Fredrik Åkesson - guitars, backing vocals
Joakim Svalberg - piano, Hammond organ, Mellotrons, Fender Rhodes & Moogs, backing vocals and FX
Waltteri Väyrynen - drums, percussion, backing vocals

Additional personnel:
Ian Anderson - flute (§4, §7, A Story Never Told), spoken word (§1, §2, §4, and §7)
Joey Tempest - backing vocals (§2)
Mia Westlund - harp (§4)
Mirjam Åkerfeldt - spoken word (§1)
London Session Orchestra - strings
Dave Stewart - string arrangements




https://www.youtube.com/watch?v=afufR5ayYG4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Little introduction is required for the progressive metal institution that is Sweden’s Opeth. In a career running over 30 years in length and spanning 13 previous studio albums, they have demonstrated an unending pursuit of progression by drawing in more influences as they’ve changed. From death metal to progressive rock to European folk to whimsical jazz, they have tracked a course that has always been fascinating, even if the quality has varied a little more than that. Reaching 2024, The Last Will and Testament is a remarkable record in a career full of remarkable records. It represents all of the following: the most overdue studio album, being released five years after its predecessor; the first release with the young but experienced Waltteri Väyrynen on drums; the return of harsh vocals for the first time in 16 years; and the first concept record since 1999’s Still Life.

Despite these remarkable qualities, The Last Will and Testament offers a smooth and natural progression from 2019’s In Cauda Venenum, but with discernible nods to other records in the Opeth discography. The first and most obvious reference is the progressive melodrama levered on Ghost Reveries and Watershed. The swinging passage from 1:30 on “§2”1 is effortlessly cool, layering groovy guitars and dramatic keyboards with spoken-word narration and a wild vibrato buried in the background. It recalls that specific era of death-influenced progressive metal, dripping with keyboard-generated atmosphere. The second core component of The Last Will and Testament’s sound is the heady compositions favored on In Cauda Venenum. That record featured varied, complex compositions but they’re too disparate. Those here are simultaneously sharper but also freer. “§4” bridges a soft flute interlude with a heavy guitar passage via a subtle drum crescendo, and despite the contrasting instrumentation, it’s smooth and cohesive in a way that few other bands can match. The musical continuity builds a sense of completeness, which is no doubt aided by the final influence in The Last Will and Testament’s sound: Still Life’s rich storytelling.

The album’s concept drives both the music and structure. The Last Will and Testament spins a yarn based around the administration of the estate of a wealthy man, replete with a seedy lawyer (entertainingly performed by Ian Anderson of Jethro Tull) and an imposing patriarch (given a voice through Mikael Åkerfeldt’s wrathful roar). The twisting tale of family intrigue and deception—including soap opera grudges and illicit children—is narrated across the first six tracks, before culminating in “§7” where Anderson delivers a deliciously-evil reading of the will to the unsuspecting beneficiaries. While this feels appropriately climactic, the final track “A Story Never Told” succeeds this chicanery with jarring clarity. It’s an excellent tonal shift, with Åkerfeldt’s clean singing layered over a simple piano melody that’s as simple as it is beautiful. While The Last Will and Testament twists and turns throughout, the opening to this track lifts the listener out of the mire of family drama2 and closes affairs with peacefulness.

But The Last Will and Testament’s most important quality is its sheer mastery. There’s no one else that writes music like this, and rarely so successfully. Every element of its core fusion of death metal and progressive rock is highly accomplished, from the knotty compositions to the polished performances to the immaculate production. As referenced earlier, In Cauda Venenum has a similar scope of instrumentation and intricate compositions. But they’re elevated here; more harmonious, more sophisticated, more artful. “§5” is a prime example. There’s a high degree of intricacy as it folds crisp drums, dancing bass lines, beautiful strings, darting vocals, and bluesy guitars into something that oscillates between subtle jazz and crunchy death metal. I love the natural lilt and the unexpected transitions.3 It’s busy and dense with textures, but the bold melodies and crystalline production prevent the material from sinking into murkiness. I’ll also commend “A Story Never Told” as one of the best songs of the year. Its organic swell from delicate piano melodies to the grand guitar solo concludes the album on an endlessly moreish note.

The Last Will and Testament doesn’t yield any weaknesses. On their fourteenth go-round, Opeth has once more delivered something exemplary in conception, performance, and production. The songs are varied but focused, feeling shorter and tighter than prior work. And while its story may not be as tragic as prior Opeth concepts, I admire the willingness to have some fun with it.4 Existing fans will no doubt gain much from this experience, and anyone with their interest limited to O(ld)peth may just find something here too. 2024 sees these Swedes finding a new harmony in their sound, and connoisseurs of progressive music mustn’t miss this.

El Cuervo



..::TRACK-LIST::..

§I 5:56
§II 5:33
§III 5:10
§IV 7:00
§V 7:29
§VI 6:03
§VII 6:30
A Story Never Told 7:11



..::OBSADA::..

Mikael Åkerfeldt - guitars, lead and backing vocals, cittra, Mellotrons, percussion & FX, string arrangements, art direction, lyrical concept
Martín Méndez - bass, backing vocals
Fredrik Åkesson - guitars, backing vocals
Joakim Svalberg - piano, Hammond organ, Mellotrons, Fender Rhodes & Moogs, backing vocals and FX
Waltteri Väyrynen - drums, percussion, backing vocals

Additional personnel:
Ian Anderson - flute (§4, §7, A Story Never Told), spoken word (§1, §2, §4, and §7)
Joey Tempest - backing vocals (§2)
Mia Westlund - harp (§4)
Mirjam Åkerfeldt - spoken word (§1)
London Session Orchestra - strings
Dave Stewart - string arrangements




https://www.youtube.com/watch?v=afufR5ayYG4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

Artist...............: Abba
Album................: More Abba Gold
Genre................: Pop
Year.................: 1993
Codec................: reference libFLAC 1.4.3

...( TrackList )...

001. Summer Night City
002. Angeleyes
003. The Day Before You Came
004. Eagle (Short Version)
005. I Do, I Do, I Do, I Do, I Do
006. So Long
007. Honey, Honey
008. The Visitors
009. Our Last Summer
010. On And On And On
011. Ring Ring (English Version)
012. I Wonder (Departure)
013. Lovelight (Original Version)
014. Head Over Heels
015. When I Kissed The Teacher
016. I Am The City
017. Cassandra
018. Under Attack
019. When All Is Said And Done
020. The Way Old Friends Do (Live At Wembley Arena, London, England - 1979)

...( Info )...

Artist...............: V.A.
Album................: Hits 1000 [39-40]
Genre................: Vari
Year.................: 2024
Codec................: reference libFLAC 1.4.3

...( TrackList )...

001. Pink Martini - Hey Eugene!
002. Kylie Minogue Feat. A Guevara - Chocolate
003. Kim Wilde - You Came
004. James Taylor - Your Smiling Face (Live Video)
005. Chynna Phillips - I Live For You
006. Engelbert Humperdinck - I'm a Better Man
007. Diana Ross - The Boss
008. Jason Donovan - Sealed with a Kiss
009. Donna Summer - Bad Girls
010. Aaliyah - At Your Best (You Are Love) (LP Mix)
011. Sister Sledge - We Are Family
012. Incognito - Everybody Loves the Sunshine
013. Karen Carpenter - If We Try
014. Crowded House - Nails In My Feet
015. Del Shannon - Runaway
016. JOHNNY GILL Feat. ROGER TROUTMAN - It's Your Body (Album)
017. Gabrielle - Out Of Reach
018. E.M.D. - Save Tonight
019. The Cardigans - Lovefool (Radio Edit)
020. Citizen Cope - Hands Of The Saints (Album Version)
021. Extreme - More Than Words (Radio Edit)
022. The Miracles - You've Really Got A Hold On Me
023. Pet Shop Boys - Leaving (2023 Remaster)
024. Marcela Mangabeira - September
025. Diana Ross - I'm Coming Out (Album Version)

...( Info )...

Artist...............: Roxette
Album................: Crash! Boom! Bang! 30th Anniversary Edition
Genre................: Pop
Year.................: 2024
Codec................: reference libFLAC 1.4.3

...( TrackList )...

001. Roxette - Harleys & Indians (Riders in the Sky)
002. Roxette - Crash! Boom! Bang!
003. Roxette - Fireworks
004. Roxette - Run To You
005. Roxette - Sleeping In My Car
006. Roxette - Vulnerable
007. Roxette - The First Girl On The Moon
008. Roxette - Place Your Love
009. Roxette - I Love The Sound Of Crashing Guitars
010. Roxette - What's She Like
011. Roxette - Do You Wanna Go The Whole Way
012. Roxette - Lies
013. Roxette - I'm Sorry
014. Roxette - Love Is All (Shine Your Light On Me)
015. Roxette - Go To Sleep
016. Roxette - Almost Unreal
017. Roxette - Crazy About You
018. Roxette - See Me
019. Per Gessle & Roxette - Harleys & Indians (T&A Demo Aug 10, 1993)
020. Per Gessle & Roxette - Crash! Boom! Bang! (T&A Demo May 6, 1993)
021. Per Gessle & Roxette - Fireworks (T&A Demo Jan 30, 1993)
022. Per Gessle & Roxette - Run To You (T&A Demo Dec 12, 1992)
023. Roxette - Sleeping in My Car (The Stockholm Demo Version 1993)
024. Per Gessle & Roxette - Vulnerable (T&A Demo Dec 28, 1990)
025. Per Gessle & Roxette - The First Girl On The Moon (T&A Demo Dec 20, 1992)
026. Per Gessle & Roxette - Place Your Love (T&A Demo Nov 10, 1992)
027. Per Gessle & Roxette - I Love The Sound Of Crashing Guitars (T&A Demo Jun 27, 1993)
028. Per Gessle & Roxette - What’s She Like (T&A Demo Jan 29, 1992)
029. Per Gessle & Roxette - Do You Wanna Go The Whole Way (T&A Demo Mar 21, 1993)
030. Per Gessle & Roxette - Lies (T&A Demo May 14, 1993)
031. Per Gessle & Roxette - I’m Sorry (T&A Demo Mar 18, 1993)
032. Per Gessle & Roxette - Love Is All (T&A Demo Dec 17, 1992)
033. Per Gessle & Roxette - She Doesn’t Live Here Anymore (T&A Demo Dec 16, 1992)
034. Roxette - Almost Unreal (Demo February '93)
035. Per Gessle & Roxette - Crazy About You (T&A Demo Jun 18, 1993)
036. Per Gessle & Roxette - Sweet Thing (T&A Demo Dec 16, 1993)
037. Per Gessle & Roxette - Always Breaking My Heart (T&A Demo Dec 27, 1992)
038. Per Gessle & Roxette - Before You Go To Sleep (T&A Demo Nov 23, 1992)
039. Per Gessle - Blue Umbrella (B-side 'I Want You To Know' - T&A Demo, 15 June, 1993)
040. Per Gessle & Roxette - It Hurts (T&A Demo Mar 7, 1993)
041. Per Gessle & Roxette - Gone Gone Gone (T&A Demo Feb 25, 1993)

...( Info )...

Artist...............: V.A.
Album................: Hits 1000 [37-40]
Genre................: Vari
Year.................: 2024
Codec................: reference libFLAC 1.4.3

...( TrackList )...

001. Cyndi Lauper - Girls Just Want to Have Fun
002. Katie Melua - Nine Million Bicycles
003. Beyoncé - Love On Top
004. Angelo Badalamenti & Tim Booth - Dance Of The Bad Angels
005. Kashif - Don't Stop My Love
006. Wang Chung - Dance Hall Days
007. Sandra - Secret Land (Album Version)
008. k.d. lang - The Consequences of Falling (LP Version)
009. Simply Red - Never Never Love (2008 Remaster)
010. The Three Degrees - When Will I See You Again (Album Ver.)
011. Boney M. - No Woman No Cry
012. Billy Vera & The Beaters - Oh, What a Nite
013. The Temptations - Just My Imagination
014. Londonbeat - You Bring On The Sun
015. Lisa Stansfield - The Real Thing (Remastered)
016. Smokie - Hungry Heart
017. Chris Rea - Texas (2019 Remaster)
018. George Benson - All I Know (Album Version)
019. Marvin Gaye - Mercy Mercy Me (The Ecology)
020. Gwen McCrae - 90% Of Me Is You
021. The Pointer Sisters - Dare Me
022. G.Q. - Disco Nights (Rock Freak)
023. 10CC - Dreadlock Holiday
024. Mickey Gilley - Stand by Me
025. Dana Gillespie - Where Blue Begins

TRACKLISTA:

CD1
1. Intro (depeche_mood)
2. depeche_mood
3. Ryzyko
4. Nie trać ducha walki
5. Matka Ziemia Feat. Bas Tajpan
6. Brudna Flota
7. Basement jak ’94
8. Na Zachodzie bez zmian
9. City Break Feat. Gandzior
10. Na swoje
11. Zwykły chłopak Feat. Kobra
12. Gra bez reguł
13. Z Godnością
14. Rap News
15. Zrodzony z chaosu
16. Lot Skazańca 2 Feat. Hans
17. Droga mistrza 2
18. Poznański loco

CD2 - Instrumentale


DANE TECHNICZNE:

Wielkość uploadu: 287,3 MB
Format/Kodek: Mp3

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Oczekiwania wobec najnowszej płyty grupy Tame Impala były ogromne. Stojący za tym projektem Australijczyk Kevin Parker w ostatniej dekadzie stał się wyznacznikiem nowych muzycznych trendów, bacznie obserwowanym przez zwolenników zarówno komercyjnego, jak i alternatywnego popu.

Jeśli podobał wam się wydany sześć lat temu album "Currents", to z pewnością przypadnie wam do gustu także "The Slow Rush" - najnowsza płyta grupy z Antypodów. Tame Impala ponownie zgłębiają tajniki dream popu, zapraszając słuchaczy do krainy bajkowych klimatów i hipnotycznych brzmień. Na dobre porzucili już indie rockowe dźwięki.

Dominują tu syntezatory tworzące barwne tło dla całkiem chwytliwych melodii. Piosenki czasem przybierają niemal kosmiczną aurę, ale są trzymane w ryzach klasycznej formy. Tame Impala zaskakująco blisko w nich do francuskiej elektronicznej sceny, reprezentowanej przez Air, Cassius i Daft Punk.

Jest w muzyce zespołu ta sama swoboda, lekkość i odrobina nonszalancji. Muzyka Tame Impala cały czas rezonuje. Znakomicie uchwycony został tu soczysty basowy puls, intryguje zmatowione brzmienie, nadające utworom psychodeliczny odcień. Realizatorsko to prawdziwy majstersztyk, znamionujący geniusz Parkera.

Grzegorz Dusza


Wydana pięć lat temu płyta „Currents” całkowicie zmieniła życie Kevina Parkera. Momentalnie przeskoczył on kilka szczebli prowadzących na muzyczne szczyty: status hedlajnera na takich festiwalach jak Coachella czy Primavera Sound oraz umieszczanie facjaty na okładkach popularnych czasopism coś bowiem oznaczają. Parker zyskał też kilku nowych znajomych, którzy zapragnęli z nim współpracować (m.in. Kanye West, Travis Scott czy Lady Gaga). W sumie trudno się temu dziwić. „Currents” podobała się chyba wszystkim – rodzicom i ich dzieciom, psom i kotom, tym, którzy kochają gust Mikołaja Ziółkowskiego i tym, co uważają, że w Polsce najlepiej na muzyce zna się Artur Rojek. „Let It Happen” i „The Less I Know The Better” puszczano w modnych sieciówkach ubraniowych, na weselach, studniówkach, a i nie sposób wykluczyć, że utwory znajdowały się na tych samych plejlistach, co jakieś totalnie niesłuchalne młodzieżowe rzeczy.

Po takim sukcesie kolejny krok był trudny. W zasadzie można było się spodziewać, że „The Slow Rush” spotka się z mieszanym odbiorem. Gdyby Parker postawił znów na przeboje, prawdopodobnie psioczyliby ci, którzy uważali, iż jest on kimś na kształt zbawcy rocka, a zwłaszcza jego psychodelicznej odmiany. Obranie bardziej eksperymentalnej drogi wkurzyłoby natomiast tych, którzy są zdania, że media strumieniowe czy dziennikarki radiowe najlepiej wiedzą, jak zapewnić mile spędzony czas. Tame Impala na czwartym albumie to wybór jeszcze innego kierunku, możliwe że najbardziej bezpiecznego. Niby Parker nawiązuje do „Currents”, chce zrobić sobie i słuchaczom dobrze, ale jednocześnie uznaje, że wpadające w ucho motywy nie są mu do niczego potrzebne. Nie ma więc ani przebojów, ani przecierania nowych szlaków.

Już od pierwszych sekund obcowania z „The Slow Rush” łatwo o wrażenie, że jedno Parkerowi na pewno się udało – nie sposób pomylić go z nikim innym. W dalszym ciągu korzysta ze swoich znaków firmowych, czyli pogłosów, falsetu w stylu Bee Gees oraz charakterystycznego pulsującego basu i dla niektórych zapewne jest to wystarczająca rekomendacja. Zgodnie z przewidywaniami znajdziemy tutaj coś z r&b, acid house, synth popu, disco i odrobina rocka. Doskonale słychać też, że po raz kolejny Parker doskonale bawił się w układanie klocków na monitorze. Jeśli jednak od strony producenckiej czwarty album Tame Impala to wręcz mistrzostwo świata, to już sama zawartość wywołuje nieco mieszane uczucia.

„The Slow Rush” nie słucha się źle, ale nieobce jest wrażenie, że chyba wypadałoby oczekiwać czegoś więcej. Głębszych emocji ten album we mnie nie wywołuje i nie dzieje się tak bez przyczyny. Przede wszystkim kompletnie nie rozumiem, po co większość utworów jest tak długa: tak jakby Parker postanowił sobie, że płyta ma trwać 57 minut i zamiast dorzucić kilka nagrań, rozciągnął w czasie te, które udało mu się już stworzyć. Jakby tego było mało, po kilkukrotnym przesłuchaniu raczej nie potrafiłem wskazać utworów, które chciałbym sobie włączyć jeszcze raz (może poza „Bordeline”, ale ten jest znany w odrobinę innej wersji już od dłuższego czasu, i ewentualnie „Lost In Yesterday”, ale tutaj znów ten falset mnie nieco irytuje). Wszystko zlewa się bowiem w jedno i Rihanna tym razem na pewno nie zdecydowałaby się na pożyczenie którejś z piosenek do swojego repertuaru. Trudno mi również wskazać nawet jakiś jeden wyjątkowy czy genialny moment, porównywalny do tego co działo się choćby w drugiej części „Let It Happen”. Teksty utworów, obracające się wokół tematyki pamięci, przemijania, śmierci, skomplikowanych relacji z ojcem, też raczej nie są w stanie zauroczyć (choć na szczęście nie obrażają).

Słuchając „The Slow Rush” można w sumie spędzić miło czas, a niektórym zapewne uda się nawet odpłynąć. W wielu materiałach na temat krążka padają następujące słowa: lato, wakacje, plaża itp. Komuś zdarzyło się napisać, że jest to wspaniały podkład do spotkań przy grillu. Nie jestem fanem tego rodzaju aktywności, ale jakoś trudno mi zaliczyć to określenie za wielką zaletę, może dlatego, że muzyki oczekuję czegoś innego niż miłego tła do rzucania węgielków do ognia czy rozmów o pogodzie i serialach. Na szczęście tak źle nie jest i materiał sprawdza się w innych okolicznościach. Żadna spośród nich nie jest jednak w stanie zmienić tego, iż „The Slow Rush” to zdecydowanie najsłabsza płyta w dyskografii Tame Impala: na dłuższą metę przede wszystkim dość nudna i pozbawiona błysku, do którego na trzech poprzednich albumach przyzwyczaił Parker. W „It Might Be Time” śpiewa: You ain’t as cool as you used to be – byłoby przesadą odnieść to bezpośrednio do płyty, ale mimochodem przy każdym kolejnym odsłuchaniu coraz bardziej zwracam uwagę na ten wers.

Michał Stępniak



..::TRACK-LIST::..

1. One More Year 5:22
2. Instant Destiny 3:13
3. Borderline 3:57
4. Posthumous Forgiveness 6:06
5. Breathe Deeper 6:12
6. Tomorrow's Dust 5:26
7. On Track 5:01
8. Lost In Yesterday 4:09
9. Is It True 3:58
10. It Might Be Time 4:32
11. Glimmer 2:08
12. One More Hour 7:13



..::OBSADA::..

Music By, Performer, Producer, Mixed By - Kevin Parker



https://www.youtube.com/watch?v=sR9d5doziDs



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Oczekiwania wobec najnowszej płyty grupy Tame Impala były ogromne. Stojący za tym projektem Australijczyk Kevin Parker w ostatniej dekadzie stał się wyznacznikiem nowych muzycznych trendów, bacznie obserwowanym przez zwolenników zarówno komercyjnego, jak i alternatywnego popu.

Jeśli podobał wam się wydany sześć lat temu album "Currents", to z pewnością przypadnie wam do gustu także "The Slow Rush" - najnowsza płyta grupy z Antypodów. Tame Impala ponownie zgłębiają tajniki dream popu, zapraszając słuchaczy do krainy bajkowych klimatów i hipnotycznych brzmień. Na dobre porzucili już indie rockowe dźwięki.

Dominują tu syntezatory tworzące barwne tło dla całkiem chwytliwych melodii. Piosenki czasem przybierają niemal kosmiczną aurę, ale są trzymane w ryzach klasycznej formy. Tame Impala zaskakująco blisko w nich do francuskiej elektronicznej sceny, reprezentowanej przez Air, Cassius i Daft Punk.

Jest w muzyce zespołu ta sama swoboda, lekkość i odrobina nonszalancji. Muzyka Tame Impala cały czas rezonuje. Znakomicie uchwycony został tu soczysty basowy puls, intryguje zmatowione brzmienie, nadające utworom psychodeliczny odcień. Realizatorsko to prawdziwy majstersztyk, znamionujący geniusz Parkera.

Grzegorz Dusza


Wydana pięć lat temu płyta „Currents” całkowicie zmieniła życie Kevina Parkera. Momentalnie przeskoczył on kilka szczebli prowadzących na muzyczne szczyty: status hedlajnera na takich festiwalach jak Coachella czy Primavera Sound oraz umieszczanie facjaty na okładkach popularnych czasopism coś bowiem oznaczają. Parker zyskał też kilku nowych znajomych, którzy zapragnęli z nim współpracować (m.in. Kanye West, Travis Scott czy Lady Gaga). W sumie trudno się temu dziwić. „Currents” podobała się chyba wszystkim – rodzicom i ich dzieciom, psom i kotom, tym, którzy kochają gust Mikołaja Ziółkowskiego i tym, co uważają, że w Polsce najlepiej na muzyce zna się Artur Rojek. „Let It Happen” i „The Less I Know The Better” puszczano w modnych sieciówkach ubraniowych, na weselach, studniówkach, a i nie sposób wykluczyć, że utwory znajdowały się na tych samych plejlistach, co jakieś totalnie niesłuchalne młodzieżowe rzeczy.

Po takim sukcesie kolejny krok był trudny. W zasadzie można było się spodziewać, że „The Slow Rush” spotka się z mieszanym odbiorem. Gdyby Parker postawił znów na przeboje, prawdopodobnie psioczyliby ci, którzy uważali, iż jest on kimś na kształt zbawcy rocka, a zwłaszcza jego psychodelicznej odmiany. Obranie bardziej eksperymentalnej drogi wkurzyłoby natomiast tych, którzy są zdania, że media strumieniowe czy dziennikarki radiowe najlepiej wiedzą, jak zapewnić mile spędzony czas. Tame Impala na czwartym albumie to wybór jeszcze innego kierunku, możliwe że najbardziej bezpiecznego. Niby Parker nawiązuje do „Currents”, chce zrobić sobie i słuchaczom dobrze, ale jednocześnie uznaje, że wpadające w ucho motywy nie są mu do niczego potrzebne. Nie ma więc ani przebojów, ani przecierania nowych szlaków.

Już od pierwszych sekund obcowania z „The Slow Rush” łatwo o wrażenie, że jedno Parkerowi na pewno się udało – nie sposób pomylić go z nikim innym. W dalszym ciągu korzysta ze swoich znaków firmowych, czyli pogłosów, falsetu w stylu Bee Gees oraz charakterystycznego pulsującego basu i dla niektórych zapewne jest to wystarczająca rekomendacja. Zgodnie z przewidywaniami znajdziemy tutaj coś z r&b, acid house, synth popu, disco i odrobina rocka. Doskonale słychać też, że po raz kolejny Parker doskonale bawił się w układanie klocków na monitorze. Jeśli jednak od strony producenckiej czwarty album Tame Impala to wręcz mistrzostwo świata, to już sama zawartość wywołuje nieco mieszane uczucia.

„The Slow Rush” nie słucha się źle, ale nieobce jest wrażenie, że chyba wypadałoby oczekiwać czegoś więcej. Głębszych emocji ten album we mnie nie wywołuje i nie dzieje się tak bez przyczyny. Przede wszystkim kompletnie nie rozumiem, po co większość utworów jest tak długa: tak jakby Parker postanowił sobie, że płyta ma trwać 57 minut i zamiast dorzucić kilka nagrań, rozciągnął w czasie te, które udało mu się już stworzyć. Jakby tego było mało, po kilkukrotnym przesłuchaniu raczej nie potrafiłem wskazać utworów, które chciałbym sobie włączyć jeszcze raz (może poza „Bordeline”, ale ten jest znany w odrobinę innej wersji już od dłuższego czasu, i ewentualnie „Lost In Yesterday”, ale tutaj znów ten falset mnie nieco irytuje). Wszystko zlewa się bowiem w jedno i Rihanna tym razem na pewno nie zdecydowałaby się na pożyczenie którejś z piosenek do swojego repertuaru. Trudno mi również wskazać nawet jakiś jeden wyjątkowy czy genialny moment, porównywalny do tego co działo się choćby w drugiej części „Let It Happen”. Teksty utworów, obracające się wokół tematyki pamięci, przemijania, śmierci, skomplikowanych relacji z ojcem, też raczej nie są w stanie zauroczyć (choć na szczęście nie obrażają).

Słuchając „The Slow Rush” można w sumie spędzić miło czas, a niektórym zapewne uda się nawet odpłynąć. W wielu materiałach na temat krążka padają następujące słowa: lato, wakacje, plaża itp. Komuś zdarzyło się napisać, że jest to wspaniały podkład do spotkań przy grillu. Nie jestem fanem tego rodzaju aktywności, ale jakoś trudno mi zaliczyć to określenie za wielką zaletę, może dlatego, że muzyki oczekuję czegoś innego niż miłego tła do rzucania węgielków do ognia czy rozmów o pogodzie i serialach. Na szczęście tak źle nie jest i materiał sprawdza się w innych okolicznościach. Żadna spośród nich nie jest jednak w stanie zmienić tego, iż „The Slow Rush” to zdecydowanie najsłabsza płyta w dyskografii Tame Impala: na dłuższą metę przede wszystkim dość nudna i pozbawiona błysku, do którego na trzech poprzednich albumach przyzwyczaił Parker. W „It Might Be Time” śpiewa: You ain’t as cool as you used to be – byłoby przesadą odnieść to bezpośrednio do płyty, ale mimochodem przy każdym kolejnym odsłuchaniu coraz bardziej zwracam uwagę na ten wers.

Michał Stępniak



..::TRACK-LIST::..

1. One More Year 5:22
2. Instant Destiny 3:13
3. Borderline 3:57
4. Posthumous Forgiveness 6:06
5. Breathe Deeper 6:12
6. Tomorrow's Dust 5:26
7. On Track 5:01
8. Lost In Yesterday 4:09
9. Is It True 3:58
10. It Might Be Time 4:32
11. Glimmer 2:08
12. One More Hour 7:13



..::OBSADA::..

Music By, Performer, Producer, Mixed By - Kevin Parker



https://www.youtube.com/watch?v=sR9d5doziDs



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

TRACKLISTA:

1. Intro
2. To Historia Wielu Feat. Louis Villain
3. Będę Tam
4. Koniec
5. Bieg Feat. Bonson, Staszek Koźlik
6. Made In Poland Feat. Miodu (Jamal)
7. Niech Gadają
8. Powrót Do Przeszłości
9. Nie Chcę
10. W Ciemno Feat. Vin Vinci, Cielniak, Dedis, Dawid Obserwator
11. Jeśli Jutra Nie Ma Feat. Fonos
12. Dziś Myślę Inaczej Feat. Polska Wersja, cuty/scratch: DJ Chederac
13. Zapomnieć O Wadach Feat. Dudek P56
14. XX
15. Outro
16. Nie Ma Nas
17. Po Co Mi To


DANE TECHNICZNE:

Wielkość uploadu: 119,8 MB
Format/Kodek: Mp3

TRACKLISTA:

1. Intro Feat. Głowa PMM
2. Kropka nad i
3. Krzykacz
4. Hieny chichot
5. Bardzo przepraszam Feat. Mazi ZMP, Łysy G
6. Mea Culpa Feat. arg1, Kacpero
7. Atrium Mortis Feat. Egon
8. Jeśli zapomnę Feat. Wiktoria Lech, Ch.Z Unikat
9. Czas Feat. Wiktoria Lech
10. N.S.R.O. Feat. Dziki BPM, DJ MRK, Pancerny
11. Dystrykt Feat. Profus PPZ, Szoku
12. W sedno
13. Outro Feat. Głowa PMM


DANE TECHNICZNE:

Wielkość uploadu: 87,4 MB
Format/Kodek: Mp3

TRACKLISTA:

1. INTRO
2. BEZ ZMIAN
3. WELCOME TO Feat. WPU
4. SAM NA SAM
5. O TYM SAMYM
6. ŚWIADOMOŚĆ
7. EUROPEJCZYK SKIT
8. POLSKA
9. PARTYZANT
10. RETROSPEKCJA Feat. NICOLE TYMCIO
11. OWSIANKA
12. DO JEDNEJ BRAMY Feat. VANDER
13. NA TERAZ
14. TYLKO BUCH
15. MÓJ NAŁÓG


DANE TECHNICZNE:

Wielkość uploadu: 99,8 MB
Format/Kodek: Mp3

TRACKLISTA:

1. Intro
2. Kontrasty
3. Nanoklasyk Feat. Polska Wersja
4. Tylko pozazdrościć
5. Slow emotion Feat. Elajzis
6. Quais quais Feat. Kali
7. Kropla drąży skałę Feat. Małach
8. To O Mnie I O Tobie Feat. Sadoch
9. Głodni Lyrics
10. California Lyrics
11. Tak my wszyscy Feat. BNR & GZO P56
12. Air 720 Feat. Elajzis, Emen P56, GZO P56, Igor EKU, INKG, Julia Podolska, Medusa, Młody De, Qrcze, Rastek Kronikarz, SLM P56, Top Quality & TZK P56
13. Benz Lyrics
14. Mother Loco Feat. GZO P56 & Igor EKU
15. Boom Feat. Onar
16. Ucieka czas Feat. Choina, Erwues & Vin Vinci
17. Moment Feat. Rest/Kafar
18. Nie tym razem Feat. RadG & TPS
19. Proforma Feat. CHZU
20. Cały świat Feat. Elajzis
21. Stop PDF Feat. Bonus RPK
22. X w skali beauforta Feat. HAZE1
23. Jestem legendą


DANE TECHNICZNE:

Wielkość uploadu: 174,6 MB
Format/Kodek: Mp3

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Phantazein is a concept album that transcends the band's previous boundaries and delves into the intricate interplay between art, obsession, and the profound influence of one's environment. Following their acclaimed 2021 sophomore release Upheaval, the enigmatic creators behind Phantazein return with their highly-anticipated third full-length album, which serves to further solidify their mark as a musical force in the underground metal scene.

Mix and Master by Ronnie Björnström (AEON, BLOOD RED THRONE)

Artwork by Dan P Carter (BEHEMOTH, EMPIRE STATE BASTARD)

Produced by Alex Baillie and Apostolis Karydis



..::TRACK-LIST::..

1. Ceremonial Vigour 03:13
2. A Brain Dead Memoir 04:12
3. Chiselled in Stone 03:57
4. Introspection 04:09
5. Futureless Horizon 04:13
6. The Towering Monument 03:45
7. Alferov 01:12
8. Shock Heuristics 04:12
9. Broadcast of The Gods 03:49
10. In Verses Unspoken 03:40
11. Shadowgraph 04:46



..::OBSADA::..

Henry Pryce - Vocals
Alex Baillie - Guitar, Vocals
Apostolis Karydis - Guitar
Chris Binns - Bass
David Diepold - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=DGXzeDrgKHE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!