...( Info )...
Title: Age of Mediocrity
Artist: Krestfallen
Year: 2025
Genre: Heavy, Thrash-Metal
Country: Poland

Duration: 00:40:02
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Fight! (04:02)
02. Desolation (05:44)
03. How Does It Feel (03:59)
04. Corruption (03:00)
05. Age of Mediocrity (06:14)
06. Hopeless Sea (06:09)
07. Made in Crisis (03:52)
08. Evolution's Fault (06:59)

...( Info )...
Title: Maanta Raay
Artist: Maanta Raay
Year: 2025
Genre: Heavy, Psychedelic, Stoner-Rock
Country: USA

Duration: 00:25:12
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01 - The Night Rider [00:07:18]
03 - Maanta Raay Theme [00:05:56]
05 - Peace Cruiser [00:04:27]
07 - UFORCHID [00:06:08]
02 - Lost Satellite [00:00:25]
04 - Om Revver [00:00:14]
06 - Ancient Future [00:00:31]
08 - Cosmic Microwave Background [00:00:11]

...( Info )...

Artist: VA
Album: Bravo Hits Vol. 130
Year: (2025)
Format: [Mp3 320kbps]

...( TrackList )...

CD1
01. Ed Sheeran - Azizam
02. Sabrina Carpenter - Manchild
03. Benson Boone - Mystical Magical
04. Nina Chuba - Wenn das Liebe ist
05. Aymen - Plug
06. JJ - Wasted Love
07. Teddy Swims - God Went Crazy
08. Lola Young - One Thing
09. sombr - undressed
10. Ella Henderson - Me & You
11. NEIKED & Portugal. The Man - Glide
12. Felix Jaehn & JHart - PRIDE
13. Kontra K & Ness - Geboren um zu leben
14. Zsá Zsá & Replay Okay - bad bunnies
15. jaschu - Schnee von morgen
16. SDP & Tream - ADAC
17. Ely Oaks & LAVINIA - Borderline
18. Alok, ?aszewo & A$AP Rocky - HIGHJACK (right back)
19. Marten Lou - Your Body
20. Mimi Webb & Meghan Trainor - Mind Reader (with Meghan Trainor)
21. HUGEL, David Guetta, Kehlani & Daecolm - Think Of Me
22. Hurts & Purple Disco Machine - Wonderful Life '25
23. Michael Patrick Kelly - The One
24. Lizzo - Still Bad

CD2
01. Kygo & OneRepublic - Chasing Paradise
02. WizTheMc & bees & honey - Show Me Love
03. Myles Smith - Gold
04. Ava Max - Lovin Myself
05. Purple Disco Machine & Alison Goldfrapp - Dream Machine
06. Alvaro Soler - Regalo
07. Montez - April
08. FiNCH - SCHWALBE
09. Cyril & James Blunt - Tears Dry Tonight
10. Robin Schulz & OSWALD - unendlichkeit (rework)
11. AVAION & oskar med k - Can't find you
12. BOY LOCO - DNA
13. Sophie Ellis-Bextor - Taste
14. Nemo - Casanova
15. Mark Ambor - Who Knows
16. Ravyn Lenae - Love Me Not
17. PinkPantheress - Illegal
18. Damiano David - Zombie Lady
19. Lune & Milano - SPIEGLEIN SPIEGLEIN
20. SANTOS & Shirin David - Wer liebt dich jetzt ?
21. Jazeek - AKON
22. Sarah Connor - Wilde Nächte
23. KAMRAD - Be Mine
24. Zara Larsson - Pretty Ugly

...( Info )...

Artist: V.A.
Album: Billboard Japan Hot 100 Singles Chart
Year: (19.07.2025)
Format: [Mp3 320kbps]

...( TrackList )...

1. PLAVE - KAKURENBO (Hide and Seek)
2. Mrs. GREEN APPLE - breakfast
3. M!LK - Aonooto
4. Mrs. GREEN APPLE - KUSUSHIKI
5. BE:FIRST - 空
6. HANA - ROSE
7. THE YELLOW MONKEY - CAT CITY
8. Mrs. GREEN APPLE - Darling
9. BE:FIRST - 夢中
10. Mrs. GREEN APPLE - Lilac
11. Mrs. GREEN APPLE - Seeds of Delight
12. HANA - Burning Flower
13. SixTONES - Stargaze
14. aespa - Dirty Work
15. Sakanaction - Kaiju
16. back number - Blue Amber
17. Orange Range - Ikenai Taiyou
18. Kenshi Yonezu - Plazma
19. Mrs. GREEN APPLE - Carrying Happiness (Tokyo Disney Resort Version)
20. Mrs. GREEN APPLE - Heaven
21. AiNA THE END - 革命道中 - On The Way
22. TWS - Nice to see you again
23. Shota Shimizu - Puzzle
24. Mrs. GREEN APPLE - Bitter Vacances
25. Lilas Ikuta - 恋風
26. Nogizaka46 - Same numbers
27. CUTIE STREET - Can't we just be cute? -Kawaii Dakejya Damedesuka?-
28. Mrs. GREEN APPLE - Que Sera Sera
29. CANDY TUNE - BAIBAI FIGHT!
30. Mrs. GREEN APPLE - familie
31. HANA - Drop
32. Mrs. GREEN APPLE - Ao To Natsu
33. HANA - Tiger
34. Chanmina - Sad Song
35. LE SSERAFIM - DIFFERENT
36. 超ときめき♡宣伝部 - 超最強
37. ROSÉ, Bruno Mars - APT.
38. BLACKPINK - JUMP
39. StarLightPolaRis - Wanna be Baby
40. =LOVE - Tokubechu Shite
41. BABYMONSTER - HOT SAUCE
42. Yui - Summer Song
43. Mrs. GREEN APPLE - Soranji
44. King Gnu - TWILIGHT!!!
45. TWICE - THIS IS FOR
46. Fujii Kaze - Hachikō
47. Chanmina, NO NO GIRLS FINALISTS - SAD SONG - From THE FIRST TAKE
48. Mrs. GREEN APPLE - New My Normal
49. Vaundy - Kaiju no Hanauta
50. Mrs. GREEN APPLE - Antenna
51. Kenshi Yonezu - BOW AND ARROW
52. LE SSERAFIM - Kawaii (Prod. Gen Hoshino)
53. Mrs. GREEN APPLE - Dance Hall
54. Creepy Nuts - Mirage (OP Theme to Call of the Night Season 2)
55. ILLIT - Billyeoon Goyangi (Do the Dance)
56. Mrs. GREEN APPLE, Sonoko Inoue - Tenbyouno Uta
57. Mrs. Green Apple - Start (Remastered 2020)
58. Mrs. GREEN APPLE - Bokuno Koto
59. Mrs. GREEN APPLE - Dear
60. Jin - Don’t Say You Love Me
61. Creepy Nuts - Otonoke
62. back number - Sincerely, from a Future
63. FRUITS ZIPPER - Watashi no Ichiban Kawaiitokoro
64. Chanmina - Harenchi
65. aespa - Whiplash
66. XG - IS THIS LOVE
67. AKASAKI - Bunny Girl
68. Ryokuoushoku Shakai - illusion
69. Vaundy - How do I know
70. back number - Takaneno Hanakosan
71. Chanmina - I hate this love song
72. Number_i - GOD_i
73. Kinki Kids - AI NO KATAMARI
74. Mrs. GREEN APPLE - Magic
75. SUPER BEAVER - Shujinko
76. M!LK - wan
77. JO1 - BE CLASSIC
78. Furui Riho - Hello
79. ONE OR EIGHT - 365
80. Mrs. GREEN APPLE - Nachtmusik
81. Mrs. GREEN APPLE - Inferno
82. Mrs. GREEN APPLE - Columbus
83. Omoinotake - Ikuokukonen
84. Aiko - Hanabi
85. Aimyon - Marigold
86. tuki. - 晩餐歌 - Bansanka
87. MONGOL800 - 小さな恋のうた
88. NEWS - Chankapana
89. Porno Graffitti - Saudade
90. Chanmina - B-list
91. ENHYPEN - Shine On Me
92. ONE N' ONLY - BLAST
93. back number - Suiheisen
94. 幾田りら - 百花繚乱
95. KID FRESINO - hikari
96. Creepy Nuts - Bling-Bang-Bang-Born
97. Phantom Siita - Love, Hate
98. Vaundy - Fujin
99. サザンオールスターズ - TSUNAMI
100. ILLIT - Almond Chocolate

..::INFO::..

Trzeci album studyjny kolektywu muzycznego grającego szeroko pojętą muzykę latin.

Title: Canciones de Libertad

Artist: Casa Verde Colectivo

Country: Meksyk

Year: 2015

Genre: Latin

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 192 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Quiero
2.Suena Suena
3.Llamarada
4.Alma Rebelde
5.Hoy Me Voy
6.Donde Estabas Tu?
7Amame Bien
8.Canciones De Libertad
9.Luna Negra
10.Tiburon

..::INFO::..

Big D and the Kids Table to zespół ska punkowy założony w październiku 1995 roku w Bostonie w stanie Massachusetts, składający się z kolegów ze studiów. Ich pierwsze wydawnictwo ukazało się w ich własnej wytwórni Fork in Hand Records, ale od tego czasu współpracowali ze Springman Records i SideOneDummy. Wydali 11 albumów studyjnych, pięć EPek i kilka splitów z innymi wykonawcami. Wstawka zawiera album z remixami, oraz kilka niepublikowanych utworów.

Title: Strictly Mixed And Mashed

Artist: Big D and the Kids Table

Country: USA

Year: ?

Genre: Ska-Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1. Dave's Shiny New Rap
2. Salem Rastafari
3. Raw Reggae Revolution
4. Dem Kids Suck
5. She Knows Her Way 2 De Dancehall
6. Robot President
7. Try Out Your JFK Voice
8. Oo Yah Dood (Boston Jerk)
9. Steady Remix Riot
10. Strictly Rude (Orange Whip)
11. LAXRMX
12. Basement Beat Relocation
13. The New Banned Records
14. Big Snake Bite
15. I'm Yrs Bawstin!!!one!
16. Good Luck Andrea
17. She Knows Her Way 2 De Dancehall Dub
18. Raw Reggae Revolution Dub
19. Salem Rastafari Dub
20. LAX Acapella

Ava Max – Don’t Click Play 2025

01 - Don’t Click Play
02 - How Can I Dance
03 - Lovin Myself
04 - Sucks To Be My Ex
05 - Wet, Hot American Dream
06 - Take My Call
07 - Know Somebody
08 - Lost Your Faith
09 - Fight For Me
10 - Skin in the Game
11 - World’s Smallest Violin
12 - Catch My Breath

Wykonawca: Różni Artyści
Typ: Skłądanka-Winyl Mix
Okładka: Tak
Gatunek: Różny
Rok: Różny
Audio kodek: mp3
Audio bitrate: 320kbps




1.Macarena (Bayside Boys Mix)...................................Los del Río
2.Sucker DJ.....................................................Dimples D.
3.Policy of Truth...............................................Depeche Mode
4.Around My Heart...............................................Sandra
5.Never Gonna Change............................................José Feliciano
6.Heaven Is a Place on Earth....................................Belinda Carlisle
7.Will You Be There.............................................Celebrate the Nun
8.Fascinated....................................................Company B
9.Catch Me I'm Falling..........................................Pretty Poison
10.Pink Cadillac................................................Natalie Cole
11.Touch by Touch...............................................Joy
12.Fiesta (House Party).........................................DJ Méndez
13.Walking on Sunshine ’89......................................Fax Yourself
14.Deep in My Heart.............................................Club House
15.D.E.V.I. L...................................................666
16.All So Nice (Born to Be Alive)...............................Anti-Funky
17.Rock the Bells...............................................Kadoc
18.Kickin' Hard.................................................Klubbheads
19.Quadrophonia.................................................Quadrophonia
20.Do The Rave Stomp............................................DJ Dero
21.Cowboy.......................................................The Jocker's
22.Megamix......................................................Technotronic
23.Rhythm Is a Dancer...........................................Snap!

...( Info )...

Artist...............: Talking Heads
Album................: True Stories
Genre................: New Wave
Year.................: 1986
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)

...( TrackList )...

1. Talking Heads - Love For Sale [04:31]
2. Talking Heads - Puzzlin' Evidence [05:23]
3. Talking Heads - Hey Now [03:42]
4. Talking Heads - Papa Legba [05:55]
5. Talking Heads - Wild Wild Life [03:39]
6. Talking Heads - Radio Head [03:32]
7. Talking Heads - Dream Operator [04:38]
8. Talking Heads - People Like Us [04:28]
9. Talking Heads - City Of Dreams [05:09]
10. Talking Heads - Wild Wild Life (Extended Mix) [05:29]

...( Info )...

Artist...............: Talking Heads
Album................: Little Creatures
Genre................: New Wave
Year.................: 1985
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)

...( TrackList )...

1. Talking Heads - And She Was [03:40]
2. Talking Heads - Give Me Back My Name [03:22]
3. Talking Heads - Creatures Of Love [04:16]
4. Talking Heads - The Lady Don't Mind [03:59]
5. Talking Heads - Perfect World [04:27]
6. Talking Heads - Stay Up Late [03:44]
7. Talking Heads - Walk It Down [04:44]
8. Talking Heads - Television Man [06:11]
9. Talking Heads - Road To Nowhere [04:21]
10. Talking Heads - The Lady Don't Mind (Extended Mix) [06:50]

...( Info )...

Artist - The Dave Clark Five
Album - All the Hits (2019 Remaster)
Year - 2020
Genre - Pop
Format - MP3 - 320kbps

...( TrackList )...

01. Do You Love Me
02. Glad All Over
03. Bits and Pieces
04. Can't You See That She's Mine
05. Everybody Knows (I Still Love You)
06. Don't Let Me Down
07. Any Way You Want It
08. Wild Weekend
09. Catch Us If You Can
10. Because
11. I Like It Like That
12. Reelin' and Rockin'
13. Over and Over
14. Come Home
15. You Got What It Takes
16. Try Too Hard
17. Everybody Knows
18. I'll Be Yours My Love
19. Nineteen Days
20. Look Before You Leap
21. 'Til the Right One Comes Along
22. All Night Long
23. Good Old Rock 'N' Roll
24. Sha-Na-Na Hey Hey Kiss Him Goodbye
25. Here Comes Summer
26. Put a Little Love in Your Heart
27. Everybody Get Together
28. Universal Love

..::INFO::..

Vangelis (gr. Βαγγέλης), właśc. Ewangelos Odiseas Papatanasiu (gr. Ευάγγελος Οδυσσέας Παπαθανασίου; ur. 29 marca 1943 w Agrii koło Wolos, zm. 17 maja 2022 w Paryżu - grecki kompozytor muzyki elektronicznej i filmowej. Vangelis urodził się 29 marca 1943 roku w Agrii koło Wolos, w Grecji. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku 4 lat, a już w wieku 6 lat miał swój pierwszy publiczny występ, na którym prezentował własne kompozycje. Vangelis był w dużej części samoukiem - odmawiał pobierania lekcji gry na pianinie, a w ciągu swojej kariery nie zdobył formalnej wiedzy na temat notacji muzycznej. Uczył się muzyki poważnej, malarstwa i reżyserii filmowej na Akademii Sztuk Pięknych w Atenach. Zyskał światową sławę dzięki swoim wyjątkowym, często epickim kompozycjom, które łączyły elementy muzyki elektronicznej, symfonicznej i rockowej. Albedo 0.39 - wydany w 1976 roku, nagrany w należącym do kompozytora Nemo Studios, zainspirowany jest astronomią i astrofizyką. Czwarty oficjalny album studyjny Vangelisa zawiera muzykę elektroniczną, z wieloma elementami jazz fusion, z towarzyszeniem klasycznych instrumentów perkusyjnych..

Title: Albedo 0.39

Artist: Vangelis

Country: Grecja

Year: 1976

Genre: Elektroniczna

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

...( Track list )...

1. Pulstar
2. Freefall
3. Mare Tranquillitatis
4. Main sequence
5. Sword of Orion
6. Alpha
7. Nucleogenesis – Part One
8. Nucleogenesis – Part Two
9. Albedo 0.39

..::INFO::..

Al Kooper (ur. jako Alan Peter Kuperschmidt 5 lutego 1944 w Brooklynie) to amerykański muzyk, kompozytor i producent muzyczny, najbardziej znany jako członek zespołu The Blues Project oraz założyciel zespołu Blood, Sweat & Tears i jego lider (w początkowym okresie działalności). Współpracował jako muzyk sesyjny między innymi z Bobem Dylanem (grał na organach w utworze „Like a Rolling Stone”), The Rolling Stones (grał na organach, fortepianie i rogu w utworze „You Can't Always Get What You Want”). W 1972 odkrył i wylansował zespół Lynyrd Skynyrd produkując jego trzy pierwsze albumy studyjne. Dwukrotnie nominowany do Nagrody Grammy. W 2023 roku został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame. Wstawka zawiera debiutancki album solowy Ala Koopera.

Artist: Al Kooper

Title: I Stand Alone

Country: USA

Year: 1968

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

A1.Overture
A2.I Stand Alone
A3.Camille
A4.One
A5.Coloured Rain
A6.Soft Landing On The Moon
B1.I Can Love A Woman
B2.Blue Moon Of Kentucky
B3.Toe Hold
B4.Right Now For You
B5.Hey, Western Union Man
B6.Song And Dance For The Unborn, Frightened Child

...( Info )...

Artist...............: Talking Heads
Album................: Speaking In Tongues
Genre................: New Wave
Year.................: 1983
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)

...( TrackList )...

1. Talking Heads - Burning Down The House [04:02]
2. Talking Heads - Making Flippy Floppy [05:54]
3. Talking Heads - Girlfriend Is Better [05:45]
4. Talking Heads - Slippery People [05:06]
5. Talking Heads - I Get Wild/Wild Gravity [05:16]
6. Talking Heads - Swamp [05:16]
7. Talking Heads - Moon Rocks [05:45]
8. Talking Heads - Pull Up The Roots [05:09]
9. Talking Heads - This Must Be The Place (Naive Melody) [04:54]

...( Info )...


Artist...............: Talking Heads
Album................: Remain In Light
Genre................: New Wave
Year.................: 1980
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)

...( TrackList )...


1. Talking Heads - Born Under Punches (The Heat Goes On) [05:49]
2. Talking Heads - Crosseyed And Painless [04:47]
3. Talking Heads - The Great Curve [06:27]
4. Talking Heads - Once In A Lifetime [04:22]
5. Talking Heads - Houses In Motion [04:33]
6. Talking Heads - Seen And Not Seen [03:24]
7. Talking Heads - Listening Wind [04:43]
8. Talking Heads - The Overload [06:00]

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Rolling Stones - Greatest Hits
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Rolling Stones
Album................: Greatest Hits
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2001
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 65 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Unofficial Release

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Rolling Stones - It's All Over Now [03:27]
2. Rolling Stones - I Wanna Be Your Man [01:43]
3. Rolling Stones - Little By Little [02:40]
4. Rolling Stones - Come On [01:50]
5. Rolling Stones - Tell Me [02:46]
6. Rolling Stones - Time Is On My Side [03:00]
7. Rolling Stones - Off The Hook [02:33]
8. Rolling Stones - Heart Of Stone [02:43]
9. Rolling Stones - The Last Time [03:39]
10. Rolling Stones - (I Can't Get No) Satisfaction [03:46]
11. Rolling Stones - Get Off Of My Cloud [02:54]
12. Rolling Stones - I'm Free [02:24]
13. Rolling Stones - As Tears Go By [02:44]
14. Rolling Stones - 19th Nervous Breakdown [03:58]
15. Rolling Stones - Paint It Black [03:46]
16. Rolling Stones - Mother's Little Helper [02:46]
17. Rolling Stones - Lady Jane [03:08]
18. Rolling Stones - Let's Spend The Night Together [03:27]
19. Rolling Stones - Ruby Tuesday [03:13]
20. Rolling Stones - Dandelion [03:48]
21. Rolling Stones - She's A Rainbow [04:10]
22. Rolling Stones - Jumpin' Jack Moon [03:41]
23. Rolling Stones - No Expectation [02:04]
24. Rolling Stones - Honky Tonk Women [03:02]
25. Rolling Stones - Brown Sugar [02:04]
26. Rolling Stones - Out Of Time [03:25]

Playing Time.........: 01:18:53
Total Size...........: 513,94 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Queen - Greatest Hits I II & III (3 CD)
(The Platinum Collection) (SHM-CD Japan Edition)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Queen
Album................: Greatest Hits I, II, III
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2011
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 70-72 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Universal Music Japan SHM-CD

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Queen - Bohemian Rhapsody [05:55]
2. Queen - Another One Bites The Dust [03:35]
3. Queen - Killer Queen [02:59]
4. Queen - Fat Bottomed Girls [03:22]
5. Queen - Bicycle Race [03:00]
6. Queen - You're My Best Friend [02:50]
7. Queen - Don't Stop Me Now [03:29]
8. Queen - Save Me [03:48]
9. Queen - Crazy Little Thing Called Love [02:43]
10. Queen - Somebody To Love [04:56]
11. Queen - Now I'm Here [04:13]
12. Queen - Good Old-Fashioned Lover Boy [02:53]
13. Queen - Play The Game [03:31]
14. Queen - Flash [02:47]
15. Queen - Seven Seas Of Rhye [02:47]
16. Queen - We Will Rock You [02:01]
17. Queen - We Are The Champions [03:03]
18. Queen - Teo Torriatte (Let Us Cling Together) (Bonus) [05:07]

Playing Time.........: 01:03:06
Total Size...........: 440,21 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Queen - A Kind Of Magic [04:22]
2. Queen - Under Pressure [03:56]
3. Queen - Radio Ga Ga [05:43]
4. Queen - I Want It All [04:01]
5. Queen - I Want To Break Free [04:18]
6. Queen - Innuendo [06:28]
7. Queen - It's A Hard Life [04:08]
8. Queen - Breakthru [04:08]
9. Queen - Who Wants To Live Forever [04:55]
10. Queen - Headlong [04:30]
11. Queen - The Miracle [04:53]
12. Queen - I'm Going Slightly Mad [04:08]
13. Queen - The Invisible Man [03:38]
14. Queen - Hammer To Fall [03:38]
15. Queen - Friends Will Be Friends [04:07]
16. Queen - The Show Must Go On [04:23]
17. Queen - One Vision [04:00]
18. Queen - I Was Born To Love You (Bonus) [04:23]

Playing Time.........: 01:19:47
Total Size...........: 580,27 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 3
---------------------------------------------------------------------

1. Queen - The Show Must Go On (Live) (Feat. Elton John) [04:36]
2. Queen - Under Pressure (Rah Mix) (Feat. David Bowie) [04:09]
3. Freddie Mercury - Barcelona (Feat. Montserrat Caballe) [04:24]
4. Queen - Too Much Love Will Kill You [04:18]
5. Queen - Somebody To Love (Live) (Feat. George Michael) [05:07]
6. Queen - You Don't Fool Me [05:23]
7. Queen - Heaven For Everyone [04:38]
8. Queen - Las Palabras De Amor (The Words Of Love) [04:29]
9. Brian May - Driven By You [04:09]
10. Freddie Mercury - Living On My Own [03:13]
11. Queen - Let Me Live [04:45]
12. Freddie Mercury - The Great Pretender [03:25]
13. Queen - Princes Of The Universe [03:31]
14. Queen - Another One Bites The Dust (Feat. Wyclef Jean) [04:20]
15. Queen - No-One But You (Only The Good Die Young) [04:11]
16. Queen - These Are The Days Of Our Lives [04:16]
17. Queen - Thank God It's Christmas (Bonus) [04:21]

Playing Time.........: 01:13:22
Total Size...........: 522,48 MB

...( Info )...

Składanka mireczka-stare,nowe,najnowsze vol.12
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa,Trance
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:01:44:14

...( TrackList )...

1.Anna Jantar & Adivix feat. Wanchiz x Dj Mularski - Przetańczyć z Tobą chcę całą noc
2.Engel & Charlie x KXXMA x Kaine and Kinkel - Heute Nacht Zu Mir (Extended Mix)
3.Hellfield, Divix - Ale Ale (Remix)
4.Chris Metcalfe - Espalmador (Extended Mix)
5.Cyrko - Prywatny bal (Remix)
6.Fajar Asia Music - In Love by
7.Snap - Rhythm is a Dancer (Bootleg)
8.La Bouche & TAITO feat. K-Vol & Filip philips - Balkan dance In your life
9.BEATA KOZIDRAK - Bliżej (Bootleg)
10.DJ VAL - Never Really Show
11.Ace Of Base & KriZ Van Dee & VixBasse feat. Dj Mularski - Get down for you
12.Cheatz & Buffalo ft. Beka KSH - ZOMBIE (Remix)
13.Banda i Wanda - Hi Fi Superstar (Bootleg)
14.Babe & Gerry Gonza feat. Sindrix vs. Filip Philips - Oh my little baby boy (2025)
15.Turbotronic - Get Down (Extended Mix)
16.Mau P & Creeds feat. Radius Sunny & PABLO - Push up drugs from Amsterdam (2025)
17.Rokiczanka - Góralski DRILL w Moim Ogródecku
18.Eurotronic with Timi Kullai & Zooom - Omen III
19.Zion & Lennox X Balixonn feat. SOVA - Yo Voy heads will roll (2025)
20.B.G. The Prince Of Rap - The Colour Of My Dreams (Remix)
21.Kimik - GREEN CZY WHITE (Remix) 2025
22.Emin Nilsen - One Mode by FashionMusic
23.Franck - Feel The Music
24.Joyas & Ma.Bra. - Therapy (Mix)
25.Knife Party x Julas - Say internet Friends
26.Ma.Bra & Joyas - Therapy (Club Mix)
27.Marie Vaunt - Burning Inside
28.Dance Nation - Sunshine (Bootleg)
29.Asser & Tribbs feat. Robert Wiewióra vs. Kamilos & Dj Bocian - Krakowski bassline
30.DJ Samuel Kimko & El 3mendo & Aaron Paris - Mi Vida (Remix)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Trupa Trupa to jeden z niewielu zespołów z kręgu polskiej alternatywy, które regularnie występują poza granicami naszego kraju i zdobywają zasłużony rozgłos. Nie jest to może fenomen na skalę Behemoth - wyprzedzającego w Stanach Zjednoczonych kluby na kilka tysięcy osób - ale na pewno dobry przykład grupy stale wzmacniającej swój status i jednocześnie nieustannie rozwijającej się od strony muzycznej.

Poprzedni album ("Of the Sun") dostarczał paliwa internetowym krzykaczom, którzy uważali, że pompowanie balonika gdańskiej grupie staje się irytujące, a jej muzyka stała się przeciętna, maksymalnie uśredniona, ale "B Flat A" to powrót do wysokiej formy i to w takim stylu, że nikt nie będzie śmiał się pod nosem.

"B Flat A" jest dokładnie tym, czym "Of the Sun" nie było i już dzięki temu wyprzedza starszy materiał w przedbiegach - Trupa Trupa nigdy nie brzmiała równie swobodnie jak teraz. Pozostajemy w bogatym świecie rocka psychodelicznego wchodzącego w konszachty z post-punkiem czy nawet art-rockiem, ale to nie przynależność gatunkowa, a sposób pisania piosenek uległ wielkiej zmianie na plus. Każda z nich składa się z pojedynczych pomysłów, które czasami przeradzają się w warkocze hałaśliwych zgrzytów, ale częściej prowadzą w nieznane za pomocą sennej transowości.

Nie każdemu spodoba się takie podejście, bo choćby Trupa Trupa z całych sił próbowała zabrzmieć ładnie, jej najnowsze dzieło trzeba uznać za dziwne, ułożone według klucza dalekiego od standardów przebojowych piosenek rockowych. W okolicach premiery pierwszego singla ("Twitch") miałem problem z nowym pomysłem na siebie zespołu, bo jak to tak? Cała warstwa melodyczna zatopiona głęboko w miksie? Gwałtowne przejścia ze zwrotki w refren? I to wszystko pozbawione pompatycznego crescendo? Takie gierki rodzą wiele wątpliwości, ale po osłuchaniu się z krążkiem apetyt na ciągłe zaskakiwanie zaczyna wzrastać. Na tym polega jego siła.

Na "B Flat A" imponuje nie tylko oszukiwanie słuchacza, ale także celowe utrudnianie czerpania radości z poszczególnych utworów. Trupa Trupa lubi stale rekonstruować swoją muzykę i dodawać jej dziesięć punktów więcej na skali dziwności. Na stole nie leżą wprawdzie jazzowe improwizacje, tylko gotowe hity, ale są celowo psute, wykręcane na różne strony i przemieniane w dźwiękową masę, która nie zmusi do tupania nogą, tylko do rozbierania jej na czynniki pierwsze i podejmowania prób zrozumienia tych przedziwnych struktur. To oczywiście bardzo wkurzające, ale... czy artyści nie powinni nas wkurzać i prowokować?

Ogrom znaków zapytania rodzi nawet wytypowany na drugi singiel, króciutki "Uniforms", najbardziej przebojowy kawałek z całego albumu, gdzie mimo sympatycznej podpórki w postaci beatlesowskiej melodii, zespół burzy wrażenia ponakładanymi na siebie wokalami oraz noise'owo-rozedrganym finałem. Później pojawia się brzmiący jak Pink Floyd podejmujące wyzwanie nagrania slowcore'owego materiału "Lit", dalej "All And All" zanurzone w alt-country albo wystawione na otwarcie "Moving", gdzie post-punk spotyka rwane wokale do bólu przypominające późniejsze wcielenia Swans.

"B Flat A" nie będzie sensacją na ogromną skalę - jest na nim za dużo zagwozdek i nieoczywistości - ale przekopanie się przez najnowsze pomysły Trupy Trupa to niezwykle fascynujące doświadczenie. Jeśli pragniecie psychodelicznej podróży na trzeźwo, sprawdźcie ten materiał.

Soundrive


Funkcjonowanie jako kulturalny towar eksportowy nie może jednak warunkować bezkrytycznej reakcji. Najnowsze dzieło, którym uraczyła nas Trupa Trupa, nie daje zresztą powodów do zachwytów. Dokładna eksploracja premierowych kompozycji pozwala na odkrycie tajemnicy międzynarodowych sukcesów zespołu. Sekret tkwi w postpunkowym brzmieniu uszytym na miarę pragnień amerykańskiego i brytyjskiego rynku.

To hałaśliwy, transowy gitarowy puls, ale dopięty na ostatni guzik. Uporządkowany i gładki. Pozbawiony chropowatych konturów, a przede wszystkim alienującej charakterystyki gatunku. Sklejony z mnogości burzliwych cytatów (od Can do wczesnych Pink Floyd), lecz bardziej metodą wychwytywania symetrii niż poprzez anarchiczny, burroughsowski cut-up.

To muzyka, która w pełni satysfakcjonuje zachodniego odbiorcę, ponieważ nie naraża go na konfrontację kulturową. Trzymając się konotacji postpunkowych, gdańska kapela jest w pewnym sensie anty-Siekierą. Zamiast posługiwać się narracją potęgującą mistyczną obcość gitarowej polskości, grupa unicestwia lokalną tożsamość i inwestuje całą siłę twórczą w celebrację zagranicznego wzorca. Odtwarza melodie, które są dobrze znane amerykańskim oraz brytyjskim dziennikarzom. Przedstawia wierną adaptację popkulturowych obsesji Wielkiego Świata.

"B Flat A" jest owocem rynkowego poskromienia kulturowej unikalności. Projektem, który uśmiecha się do dominującego, zagranicznego pejzażu, zamiast się z nim konfrontować. To płyta pojawiająca się na ustach obcojęzycznych dziennikarzy na zasadzie przyjemnej ciekawostki. Albumowy ekwiwalent Europejczyka popisującego się przed mikrofonem w popularnym tokijskim barze karaoke. Pozbawione własnego smaku przedsięwzięcie, mimo rozkrzyczanego brzmienia, jest pod każdym względem nieme.

Nie twórczy, a odtwórczy produkt dokonujący aktu autoagresji na własnej tożsamości. To też dzieło nieme estetycznie. Tak bardzo nasiąknięte stylistycznymi, zewnętrznymi wpływami, że aż rozpadające się w dłoniach. Produkcja reprodukcji zyskująca zagraniczną aprobatę dzięki swej formalnej przeźroczystości.

To wreszcie dzieło nieme ideologicznie. Konceptualizujące zło przy pomocy sloganowych tropów. Trochę fabularnego zacięcia dreszczowca, trochę melancholii Joy Division – pozory mitologizujące stek archetypów. Trywializacja niepokoju jako dopełnienie formuły bezpiecznej egzotyczności towaru wschodnioeuropejskiego. Czy warto więc kibicować? To już zależy od tego, w jaki sposób próbujemy wymierzyć sukces artystyczny – biorąc pod uwagę stopień kreatywności czy efektywności reprodukcyjnej.

Łukasz Krajnik


With B FLAT A this much acclaimed quartet from Gdańsk have produced their most epic and visceral statement to date.
A universe where echoes of Can, Syd Barrett and Fugazi lovingly collide.

“Off-kilter melodies, dense instrumentation and lyrical explorations of the darkest side of the human condition” — The Guardian

In the 1963 introduction to his dystopian novel, Bend Sinister, Vladimir Nabokov talks of how the book’s plot – one of subterfuge, betrayal, imprisonment and death – “starts to breed in the bright broth of a rain puddle”. This oblong pool, “shaped like a cell that is about to divide”, reappears throughout the text as an ink blot then an ink stain, spilled milk, an image of ciliated thought, a footprint and the imprint of a human soul.

Nabokov’s puddle could be the perfect metaphor for the music of Trupa Trupa. An entity that shapeshifts and documents different circumstances, but music that still reflects a single, inevitable truth. The band’s make up is key here; Trupa Trupa consists of “four friends and captains” with different personalities: something that creates, in the words of singer Grzegorz Kwiatkowski, “troubles”, which lead to “both a democracy and a polyphonic situation.” We could also look to their formidable back catalogue and sift through a body of work that can often sound hard, or blunt; akin to the offhand and oblique stories of a backwoodsman. But this bluntness is carefully couched in abstractions or clever patterns, courtesy of suggestive phrases and the imposition of tonal or rhythmic moods. It is also set off against the most beautiful and uplifting pop music. A conundrum, of course, but then one doesn’t look into Nabokovian puddles for ‘likes’.

One element of the Gdansk band’s music is always there, in plain sight. Trupa Trupa look to confront evil; exploring, in Kwiatkowski’s words, “the wasteland of human nature where hatred and genocide are not just distant reverberations of Central European history but still resonate in contemporary reality.” The band often does this openly and without compromise; even if the lyrics love to deal in metaphor or intrigue. And yet, and maybe strangely in a world increasingly addicted to proclaiming “its own truth” online, Trupa Trupa still revels in making truthful music that needs no instant affirmation. On this new release, for example, the crushing plod of ‘Sick’ is driven by the lines, “I don’t know how to tell you that you’re sick”. Brilliantly evocative and double-dealing, it is a line that brings to mind both recent events and countryman Andrzej Żuławski’s 1971 film, The Third Part of the Night, where the metaphor of sickness is graphically and symbolically used to describe a society dealing with the pressure of both a physical and mental occupation. Here, the processed noises sound like they mutate, or decay as they progress; a sonic petri dish that reminds us that sometimes we have no control over the way things pan out.

Inevitably, COVID hangs over everything like a broody rain cloud. Grzegorz Kwiatkowski talks of a “visible paranoia” in the studio during the recording of B FLAT A. “COVID also affected us. So our dark stuff was in my opinion even darker because of this super strange, frightening atmosphere all around us and inside of us.” According to Kwiatkowski the record – worked on when an American tour had to be canned at the last minute – is a “kind of a study of disintegration and decomposition.” Maybe the powerful track, ‘Uselessness’ documents this, where the sometimes overbearing arrangement drives home the core message. The music feels oppressive and threatening, almost physically forcing the listener into the position of those who feel useless in the face of such an assault.

Though still carrying the weight of unseen or unheard histories, whether ancient or modern, B FLAT A is the release where the provincial math rock, woozy psychedelia and heavy folk elements finally coalesce in that most unfashionable of things, a sound that can fill a stadium. The band has always been able to shake the roots of any mountain in terms of making a noise but their new record showcases a new, outward-looking sensibility that could moonlight as the kind of sludgy, primetime pop-rock music that Pink Floyd once ensnared half the world’s youth with. Listen to the airy ‘All and All’ for example, with its gentle, organ bound melody. It could be a Beatles fly by, or a lost snippet from that period when Rick Wright took over song duties from Syd Barrett in the Floyd. In this regard it seems now that their last two releases, 2019’s Of the Sun and 2017’s Jolly New Songs were brilliant teases, “existential” records that played footsie with the listener, promising many brilliant things only to disappear into a mist with a wink and a nod. B FLAT A is a much more upfront affair, armed with a quiver full of sonic arrows such as potential world hit, ‘Uniforms’. This track, with its Guided By Voices-style simplicity, boils down all the nefarious, quixotic, algorithmic thoughts about “belonging” to a terrifying statement, “I wanna be all my uniforms”. The rumbling percussive pay off adds a certain irony as we stare at our own reflections, or more likely, bawl it out in affirmation whilst waving our lighters in the air. When asked whether the band would fancy revamping the formula that brought the world Live Aid, Kwiatkowski was blunt. “Not at all. Actually we really don’t like this kind of art. And our heroes are bands like Fugazi, Sonic Youth or the Velvet Underground and a lot of other stuff such as Glenn Gould or Schubert. And anyway, sometimes our gigs look like real hell. Very often before gigs I ask sound engineers and the light people to literally destroy everything. We give them total freedom but with this one suggestion: let’s make a very intensive rollercoaster situation.”

B FLAT A also foregrounds one of Trupa Trupa’s great strengths – maybe an unfashionable one for these LCD times – namely, their collective ability to make incredibly tactile, physical music. The band approaches this task in a number of ways; sometimes like that of a master craftsman carving an ornate chair. Or a welder repairing a tank that’s been knocked up in a sortie. Regardless of the situation, nothing is left to chance, there is never the idea that the song and the texts have to undergo an awkward introduction after both have been created. Because of this B FLAT A is perhaps their most alert and “focused” record to date; it signals an intent and a placement of sound. Tracks like ‘Far Away’, ‘Kwietnik’ and ‘Twitch’ are driven by tough, strident beats and growling guitar passages, inhabiting an interesting hinterland; one in view of the camp fires set up by Goth and post rock. The record even treads water into metal territory, running off with a Rush lick like a dog with a bone.

Never forget that this music can be a lot of fun, too. A love of opera and the power of Ohm have guided recent gigs. The band members also believe in “family friendship vibes” and “great, openhearted cooperation”, a rarity in the music industry. Kwiatkowski: “Year by year our family is bigger and stronger. We met so many great people on our way and these relations are as important as art. And all of this creates some kind of ethical landscape, which is also very very important for us and for our art.” Cryptic, funny, possessing of a great moral force, Trupa Trupa is a band for these times, whether we are ready for them or not.



..::TRACK-LIST::..

1. Moving 02:45
2. Kwietnik 03:27
3. Twitch 02:51
4. Lines 03:24
5. Uniforms 02:02
6. Lit 02:46
7. Far Away 02:04
8. All And All 03:54
9. Uselessness 04:06
10. Sick 04:37
11. B FLAT A 06:11



..::OBSADA::..

Grzegorz Kwiatkowski - gitara, wokal
Wojtek Juchniewicz gitara basowa, gitara, wokal
Rafał Wojczal - klawisze, gitara
Tomek Pawluczuk - perkusja



https://www.youtube.com/watch?v=dJBIcmh1BKk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Trupa Trupa to jeden z niewielu zespołów z kręgu polskiej alternatywy, które regularnie występują poza granicami naszego kraju i zdobywają zasłużony rozgłos. Nie jest to może fenomen na skalę Behemoth - wyprzedzającego w Stanach Zjednoczonych kluby na kilka tysięcy osób - ale na pewno dobry przykład grupy stale wzmacniającej swój status i jednocześnie nieustannie rozwijającej się od strony muzycznej.

Poprzedni album ("Of the Sun") dostarczał paliwa internetowym krzykaczom, którzy uważali, że pompowanie balonika gdańskiej grupie staje się irytujące, a jej muzyka stała się przeciętna, maksymalnie uśredniona, ale "B Flat A" to powrót do wysokiej formy i to w takim stylu, że nikt nie będzie śmiał się pod nosem.

"B Flat A" jest dokładnie tym, czym "Of the Sun" nie było i już dzięki temu wyprzedza starszy materiał w przedbiegach - Trupa Trupa nigdy nie brzmiała równie swobodnie jak teraz. Pozostajemy w bogatym świecie rocka psychodelicznego wchodzącego w konszachty z post-punkiem czy nawet art-rockiem, ale to nie przynależność gatunkowa, a sposób pisania piosenek uległ wielkiej zmianie na plus. Każda z nich składa się z pojedynczych pomysłów, które czasami przeradzają się w warkocze hałaśliwych zgrzytów, ale częściej prowadzą w nieznane za pomocą sennej transowości.

Nie każdemu spodoba się takie podejście, bo choćby Trupa Trupa z całych sił próbowała zabrzmieć ładnie, jej najnowsze dzieło trzeba uznać za dziwne, ułożone według klucza dalekiego od standardów przebojowych piosenek rockowych. W okolicach premiery pierwszego singla ("Twitch") miałem problem z nowym pomysłem na siebie zespołu, bo jak to tak? Cała warstwa melodyczna zatopiona głęboko w miksie? Gwałtowne przejścia ze zwrotki w refren? I to wszystko pozbawione pompatycznego crescendo? Takie gierki rodzą wiele wątpliwości, ale po osłuchaniu się z krążkiem apetyt na ciągłe zaskakiwanie zaczyna wzrastać. Na tym polega jego siła.

Na "B Flat A" imponuje nie tylko oszukiwanie słuchacza, ale także celowe utrudnianie czerpania radości z poszczególnych utworów. Trupa Trupa lubi stale rekonstruować swoją muzykę i dodawać jej dziesięć punktów więcej na skali dziwności. Na stole nie leżą wprawdzie jazzowe improwizacje, tylko gotowe hity, ale są celowo psute, wykręcane na różne strony i przemieniane w dźwiękową masę, która nie zmusi do tupania nogą, tylko do rozbierania jej na czynniki pierwsze i podejmowania prób zrozumienia tych przedziwnych struktur. To oczywiście bardzo wkurzające, ale... czy artyści nie powinni nas wkurzać i prowokować?

Ogrom znaków zapytania rodzi nawet wytypowany na drugi singiel, króciutki "Uniforms", najbardziej przebojowy kawałek z całego albumu, gdzie mimo sympatycznej podpórki w postaci beatlesowskiej melodii, zespół burzy wrażenia ponakładanymi na siebie wokalami oraz noise'owo-rozedrganym finałem. Później pojawia się brzmiący jak Pink Floyd podejmujące wyzwanie nagrania slowcore'owego materiału "Lit", dalej "All And All" zanurzone w alt-country albo wystawione na otwarcie "Moving", gdzie post-punk spotyka rwane wokale do bólu przypominające późniejsze wcielenia Swans.

"B Flat A" nie będzie sensacją na ogromną skalę - jest na nim za dużo zagwozdek i nieoczywistości - ale przekopanie się przez najnowsze pomysły Trupy Trupa to niezwykle fascynujące doświadczenie. Jeśli pragniecie psychodelicznej podróży na trzeźwo, sprawdźcie ten materiał.

Soundrive


Funkcjonowanie jako kulturalny towar eksportowy nie może jednak warunkować bezkrytycznej reakcji. Najnowsze dzieło, którym uraczyła nas Trupa Trupa, nie daje zresztą powodów do zachwytów. Dokładna eksploracja premierowych kompozycji pozwala na odkrycie tajemnicy międzynarodowych sukcesów zespołu. Sekret tkwi w postpunkowym brzmieniu uszytym na miarę pragnień amerykańskiego i brytyjskiego rynku.

To hałaśliwy, transowy gitarowy puls, ale dopięty na ostatni guzik. Uporządkowany i gładki. Pozbawiony chropowatych konturów, a przede wszystkim alienującej charakterystyki gatunku. Sklejony z mnogości burzliwych cytatów (od Can do wczesnych Pink Floyd), lecz bardziej metodą wychwytywania symetrii niż poprzez anarchiczny, burroughsowski cut-up.

To muzyka, która w pełni satysfakcjonuje zachodniego odbiorcę, ponieważ nie naraża go na konfrontację kulturową. Trzymając się konotacji postpunkowych, gdańska kapela jest w pewnym sensie anty-Siekierą. Zamiast posługiwać się narracją potęgującą mistyczną obcość gitarowej polskości, grupa unicestwia lokalną tożsamość i inwestuje całą siłę twórczą w celebrację zagranicznego wzorca. Odtwarza melodie, które są dobrze znane amerykańskim oraz brytyjskim dziennikarzom. Przedstawia wierną adaptację popkulturowych obsesji Wielkiego Świata.

"B Flat A" jest owocem rynkowego poskromienia kulturowej unikalności. Projektem, który uśmiecha się do dominującego, zagranicznego pejzażu, zamiast się z nim konfrontować. To płyta pojawiająca się na ustach obcojęzycznych dziennikarzy na zasadzie przyjemnej ciekawostki. Albumowy ekwiwalent Europejczyka popisującego się przed mikrofonem w popularnym tokijskim barze karaoke. Pozbawione własnego smaku przedsięwzięcie, mimo rozkrzyczanego brzmienia, jest pod każdym względem nieme.

Nie twórczy, a odtwórczy produkt dokonujący aktu autoagresji na własnej tożsamości. To też dzieło nieme estetycznie. Tak bardzo nasiąknięte stylistycznymi, zewnętrznymi wpływami, że aż rozpadające się w dłoniach. Produkcja reprodukcji zyskująca zagraniczną aprobatę dzięki swej formalnej przeźroczystości.

To wreszcie dzieło nieme ideologicznie. Konceptualizujące zło przy pomocy sloganowych tropów. Trochę fabularnego zacięcia dreszczowca, trochę melancholii Joy Division – pozory mitologizujące stek archetypów. Trywializacja niepokoju jako dopełnienie formuły bezpiecznej egzotyczności towaru wschodnioeuropejskiego. Czy warto więc kibicować? To już zależy od tego, w jaki sposób próbujemy wymierzyć sukces artystyczny – biorąc pod uwagę stopień kreatywności czy efektywności reprodukcyjnej.

Łukasz Krajnik


With B FLAT A this much acclaimed quartet from Gdańsk have produced their most epic and visceral statement to date.
A universe where echoes of Can, Syd Barrett and Fugazi lovingly collide.

“Off-kilter melodies, dense instrumentation and lyrical explorations of the darkest side of the human condition” — The Guardian

In the 1963 introduction to his dystopian novel, Bend Sinister, Vladimir Nabokov talks of how the book’s plot – one of subterfuge, betrayal, imprisonment and death – “starts to breed in the bright broth of a rain puddle”. This oblong pool, “shaped like a cell that is about to divide”, reappears throughout the text as an ink blot then an ink stain, spilled milk, an image of ciliated thought, a footprint and the imprint of a human soul.

Nabokov’s puddle could be the perfect metaphor for the music of Trupa Trupa. An entity that shapeshifts and documents different circumstances, but music that still reflects a single, inevitable truth. The band’s make up is key here; Trupa Trupa consists of “four friends and captains” with different personalities: something that creates, in the words of singer Grzegorz Kwiatkowski, “troubles”, which lead to “both a democracy and a polyphonic situation.” We could also look to their formidable back catalogue and sift through a body of work that can often sound hard, or blunt; akin to the offhand and oblique stories of a backwoodsman. But this bluntness is carefully couched in abstractions or clever patterns, courtesy of suggestive phrases and the imposition of tonal or rhythmic moods. It is also set off against the most beautiful and uplifting pop music. A conundrum, of course, but then one doesn’t look into Nabokovian puddles for ‘likes’.

One element of the Gdansk band’s music is always there, in plain sight. Trupa Trupa look to confront evil; exploring, in Kwiatkowski’s words, “the wasteland of human nature where hatred and genocide are not just distant reverberations of Central European history but still resonate in contemporary reality.” The band often does this openly and without compromise; even if the lyrics love to deal in metaphor or intrigue. And yet, and maybe strangely in a world increasingly addicted to proclaiming “its own truth” online, Trupa Trupa still revels in making truthful music that needs no instant affirmation. On this new release, for example, the crushing plod of ‘Sick’ is driven by the lines, “I don’t know how to tell you that you’re sick”. Brilliantly evocative and double-dealing, it is a line that brings to mind both recent events and countryman Andrzej Żuławski’s 1971 film, The Third Part of the Night, where the metaphor of sickness is graphically and symbolically used to describe a society dealing with the pressure of both a physical and mental occupation. Here, the processed noises sound like they mutate, or decay as they progress; a sonic petri dish that reminds us that sometimes we have no control over the way things pan out.

Inevitably, COVID hangs over everything like a broody rain cloud. Grzegorz Kwiatkowski talks of a “visible paranoia” in the studio during the recording of B FLAT A. “COVID also affected us. So our dark stuff was in my opinion even darker because of this super strange, frightening atmosphere all around us and inside of us.” According to Kwiatkowski the record – worked on when an American tour had to be canned at the last minute – is a “kind of a study of disintegration and decomposition.” Maybe the powerful track, ‘Uselessness’ documents this, where the sometimes overbearing arrangement drives home the core message. The music feels oppressive and threatening, almost physically forcing the listener into the position of those who feel useless in the face of such an assault.

Though still carrying the weight of unseen or unheard histories, whether ancient or modern, B FLAT A is the release where the provincial math rock, woozy psychedelia and heavy folk elements finally coalesce in that most unfashionable of things, a sound that can fill a stadium. The band has always been able to shake the roots of any mountain in terms of making a noise but their new record showcases a new, outward-looking sensibility that could moonlight as the kind of sludgy, primetime pop-rock music that Pink Floyd once ensnared half the world’s youth with. Listen to the airy ‘All and All’ for example, with its gentle, organ bound melody. It could be a Beatles fly by, or a lost snippet from that period when Rick Wright took over song duties from Syd Barrett in the Floyd. In this regard it seems now that their last two releases, 2019’s Of the Sun and 2017’s Jolly New Songs were brilliant teases, “existential” records that played footsie with the listener, promising many brilliant things only to disappear into a mist with a wink and a nod. B FLAT A is a much more upfront affair, armed with a quiver full of sonic arrows such as potential world hit, ‘Uniforms’. This track, with its Guided By Voices-style simplicity, boils down all the nefarious, quixotic, algorithmic thoughts about “belonging” to a terrifying statement, “I wanna be all my uniforms”. The rumbling percussive pay off adds a certain irony as we stare at our own reflections, or more likely, bawl it out in affirmation whilst waving our lighters in the air. When asked whether the band would fancy revamping the formula that brought the world Live Aid, Kwiatkowski was blunt. “Not at all. Actually we really don’t like this kind of art. And our heroes are bands like Fugazi, Sonic Youth or the Velvet Underground and a lot of other stuff such as Glenn Gould or Schubert. And anyway, sometimes our gigs look like real hell. Very often before gigs I ask sound engineers and the light people to literally destroy everything. We give them total freedom but with this one suggestion: let’s make a very intensive rollercoaster situation.”

B FLAT A also foregrounds one of Trupa Trupa’s great strengths – maybe an unfashionable one for these LCD times – namely, their collective ability to make incredibly tactile, physical music. The band approaches this task in a number of ways; sometimes like that of a master craftsman carving an ornate chair. Or a welder repairing a tank that’s been knocked up in a sortie. Regardless of the situation, nothing is left to chance, there is never the idea that the song and the texts have to undergo an awkward introduction after both have been created. Because of this B FLAT A is perhaps their most alert and “focused” record to date; it signals an intent and a placement of sound. Tracks like ‘Far Away’, ‘Kwietnik’ and ‘Twitch’ are driven by tough, strident beats and growling guitar passages, inhabiting an interesting hinterland; one in view of the camp fires set up by Goth and post rock. The record even treads water into metal territory, running off with a Rush lick like a dog with a bone.

Never forget that this music can be a lot of fun, too. A love of opera and the power of Ohm have guided recent gigs. The band members also believe in “family friendship vibes” and “great, openhearted cooperation”, a rarity in the music industry. Kwiatkowski: “Year by year our family is bigger and stronger. We met so many great people on our way and these relations are as important as art. And all of this creates some kind of ethical landscape, which is also very very important for us and for our art.” Cryptic, funny, possessing of a great moral force, Trupa Trupa is a band for these times, whether we are ready for them or not.



..::TRACK-LIST::..

1. Moving 02:45
2. Kwietnik 03:27
3. Twitch 02:51
4. Lines 03:24
5. Uniforms 02:02
6. Lit 02:46
7. Far Away 02:04
8. All And All 03:54
9. Uselessness 04:06
10. Sick 04:37
11. B FLAT A 06:11



..::OBSADA::..

Grzegorz Kwiatkowski - gitara, wokal
Wojtek Juchniewicz gitara basowa, gitara, wokal
Rafał Wojczal - klawisze, gitara
Tomek Pawluczuk - perkusja



https://www.youtube.com/watch?v=dJBIcmh1BKk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Przez ponad 40 lat istnienia wypracowali swój charakterystyczny styl i niech nagrywają w nim jak najdłużej bo od dawna są jedyną ekipą z niemieckiej wielkiej trójki, która nagrywa na poziomie wartym uwagi.



Ociebaton. Sodom był TYM zespołem, który w pełni wciągnął mnie na ścieżkę lewej ręki. Wcześniej były jakieś tam zerknięcia, ale dopiero łomot spuszczony mi na „Persecution Mania” w pełni otworzył mi oczy na glorię i chwałę metalu. I teraz, wielu latach przychodzi mi recenzować ich najnowsze dziecię. Czuję swoistą dumę, tym większą, że mogę Wam powiedzieć, że Tom i spółka nie mają powodów do wstydu.

„The Arsonist” jest osiemnastym (faken, sporo ich) pełniakiem w dorobków Niemców. Po tylu latach grania można było mieć pewne obawy, że mogła trochę zejść z nich para. Na szczęście nie tak, by grali dziwactwa, jak Kreator, czy płaski metal dla każdego, jak Destruction, ale jednak. Wszak ostatnie albumy, te po świetnym „Epitome of Torture”, były po prostu dobre, ale miałem wrażenie, że czuć tam lekką zadyszkę. Tymczasem Sodom potajemnie zbierało siły, niczym Jurij Owsienko środki na wskrzeszenie Wiadomo Kogo, by przypierdolić pociskiem ciężkiego kalibru, ale tak, że nie ma co zbierać.

Już sama okładka rzuca kolana. Namalowana z pietyzmem, godnym obrazów w galeriach sztuki i jawiąca się, jako hołd dla kultowego „Agent Orange” oraz „M 16”. A zawartość muzyczna albumu w pełni koresponduje z cieszącym oko obrazkiem. Klimatyczny kawałek tytułowy płynnie przechodzi w bezlitosny wpierdol, jakim jest „Battle of The Harvest Moon” i nawałnica pocisków nie ustaje aż do zamykającego album „Return to God in Parts„. Nie widzę za bardzo sensu w rozwodzeniu się nad każdym z trzynastu utworów, więc zbiorczo powiem, że każdy element dopieszczono tam maksymalnie. Riffy oraz solówki bezlitośnie dziurawią cywili, a dzieła zniszczenia dopełnia ciężki karabin maszynowy perkusji. Całość podlana jest tym dobrze znanym, lekko chrypiącym wokalem Toma, co łącznie przekłada się na idealny zbiór pieśni o krwi oraz przemocy. Co ciekawe, nie wiem czy to zabieg celowy, ale w niektórych kawałkach wyłapywałem echa ich poprzednich dokonań. A tu gdzieś riffy z „Nuclear Winter„, czy motyw z „In War And Pieces„. Nóżka chodzi dziarsko, pięść zaciska się aż paznokcie przecinają skórę, a twarz wykrzywia się w uśmiechu. Trudno mi tu wskazać na ten jeden najlepszy kawałek, ale w mojej ocenie wyróżniają się rewelacyjnie szalony „Trigger Discipline„, zamykający płytę „Return to God in Parts” oraz singiel honorujący byłego garowego Sodom, „Witchhunter„.

Nie znajduję tu wad. Jeśli „The Arsonist” miałoby być ostatnią płytą w dorobku Sodom, to mogliby z dumą ogłosić, że zeszli ze sceny niepokonani. Pozycja obowiązkowa do słuchania oraz nabycia w tym roku. Bez dyskusji.

Bart



https://www.youtube.com/watch?v=HSGM6Ght8bc



..::TRACK-LIST::..

1. The Arsonist 01:03
2. Battle Of Harvest Moon 04:12
3. Trigger Discipline 03:52
4. The Spirits That I Called 02:57
5. Witchhunter 03:13
6. Scavenger 04:01
7. Gun Without Groom 04:43
8. Taphephobia 03:42
9. Sane Insanity 04:03
10. A.W.T.F 03:57
11. Twilight Void 04:44
12. Obliteration Of The Aeons 03:53
13. Return To God In Parts 04:28



..::OBSADA::..

Thomas Such - electric bass guitar, lead vocals
Frank Gosdzik - electric guitar
Yorck Segatz - electric guitar
Toni Merkel - drums, production, mixing




https://www.youtube.com/watch?v=f2HIR95GNs0



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Przez ponad 40 lat istnienia wypracowali swój charakterystyczny styl i niech nagrywają w nim jak najdłużej bo od dawna są jedyną ekipą z niemieckiej wielkiej trójki, która nagrywa na poziomie wartym uwagi.



Ociebaton. Sodom był TYM zespołem, który w pełni wciągnął mnie na ścieżkę lewej ręki. Wcześniej były jakieś tam zerknięcia, ale dopiero łomot spuszczony mi na „Persecution Mania” w pełni otworzył mi oczy na glorię i chwałę metalu. I teraz, wielu latach przychodzi mi recenzować ich najnowsze dziecię. Czuję swoistą dumę, tym większą, że mogę Wam powiedzieć, że Tom i spółka nie mają powodów do wstydu.

„The Arsonist” jest osiemnastym (faken, sporo ich) pełniakiem w dorobków Niemców. Po tylu latach grania można było mieć pewne obawy, że mogła trochę zejść z nich para. Na szczęście nie tak, by grali dziwactwa, jak Kreator, czy płaski metal dla każdego, jak Destruction, ale jednak. Wszak ostatnie albumy, te po świetnym „Epitome of Torture”, były po prostu dobre, ale miałem wrażenie, że czuć tam lekką zadyszkę. Tymczasem Sodom potajemnie zbierało siły, niczym Jurij Owsienko środki na wskrzeszenie Wiadomo Kogo, by przypierdolić pociskiem ciężkiego kalibru, ale tak, że nie ma co zbierać.

Już sama okładka rzuca kolana. Namalowana z pietyzmem, godnym obrazów w galeriach sztuki i jawiąca się, jako hołd dla kultowego „Agent Orange” oraz „M 16”. A zawartość muzyczna albumu w pełni koresponduje z cieszącym oko obrazkiem. Klimatyczny kawałek tytułowy płynnie przechodzi w bezlitosny wpierdol, jakim jest „Battle of The Harvest Moon” i nawałnica pocisków nie ustaje aż do zamykającego album „Return to God in Parts„. Nie widzę za bardzo sensu w rozwodzeniu się nad każdym z trzynastu utworów, więc zbiorczo powiem, że każdy element dopieszczono tam maksymalnie. Riffy oraz solówki bezlitośnie dziurawią cywili, a dzieła zniszczenia dopełnia ciężki karabin maszynowy perkusji. Całość podlana jest tym dobrze znanym, lekko chrypiącym wokalem Toma, co łącznie przekłada się na idealny zbiór pieśni o krwi oraz przemocy. Co ciekawe, nie wiem czy to zabieg celowy, ale w niektórych kawałkach wyłapywałem echa ich poprzednich dokonań. A tu gdzieś riffy z „Nuclear Winter„, czy motyw z „In War And Pieces„. Nóżka chodzi dziarsko, pięść zaciska się aż paznokcie przecinają skórę, a twarz wykrzywia się w uśmiechu. Trudno mi tu wskazać na ten jeden najlepszy kawałek, ale w mojej ocenie wyróżniają się rewelacyjnie szalony „Trigger Discipline„, zamykający płytę „Return to God in Parts” oraz singiel honorujący byłego garowego Sodom, „Witchhunter„.

Nie znajduję tu wad. Jeśli „The Arsonist” miałoby być ostatnią płytą w dorobku Sodom, to mogliby z dumą ogłosić, że zeszli ze sceny niepokonani. Pozycja obowiązkowa do słuchania oraz nabycia w tym roku. Bez dyskusji.

Bart



https://www.youtube.com/watch?v=HSGM6Ght8bc



..::TRACK-LIST::..

1. The Arsonist 01:03
2. Battle Of Harvest Moon 04:12
3. Trigger Discipline 03:52
4. The Spirits That I Called 02:57
5. Witchhunter 03:13
6. Scavenger 04:01
7. Gun Without Groom 04:43
8. Taphephobia 03:42
9. Sane Insanity 04:03
10. A.W.T.F 03:57
11. Twilight Void 04:44
12. Obliteration Of The Aeons 03:53
13. Return To God In Parts 04:28



..::OBSADA::..

Thomas Such - electric bass guitar, lead vocals
Frank Gosdzik - electric guitar
Yorck Segatz - electric guitar
Toni Merkel - drums, production, mixing




https://www.youtube.com/watch?v=f2HIR95GNs0



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Stanisław Soyka - Cud Niepamięci & Życie To Krótki Sen - (2 CD)
Złota Kolekcja
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Stanisław Soyka
Album................: Cud Niepamięci & Życie To Krótki Sen
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 1998
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 64 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Pomaton EMI Złota Kolekcja

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1 - Cud Niepamięci
---------------------------------------------------------------------

1. Stanisław Soyka - Niech Całują Cię Moje Oczy [05:21]
2. Stanisław Soyka - Nocny Papieros [03:27]
3. Stanisław Soyka - Kiedy Jesteś Taka Bliska [05:09]
4. Stanisław Soyka - Zaczepka Platoniczna [03:11]
5. Stanisław Soyka - Absolutnie Nic [03:38]
6. Stanisław Soyka - Epitafium Dla Mahalii Jackson [04:54]
7. Stanisław Soyka - Do Widzenia Mówiliśmy [02:07]
8. Stanisław Soyka - Love Is Crazy [04:47]
9. Stanisław Soyka - Play It Again [03:58]
10. Stanisław Soyka - Cud Niepamieci [03:46]
11. Stanisław Soyka - Tak Jak W Kinie [04:48]
12. Stanisław Soyka - Tolerancja (Na Mily Bóg) [04:00]
13. Stanisław Soyka - Cisza Ratunkowa [04:36]
14. Stanisław Soyka - Jakby Nie Bylo Jutra [04:08]
15. Stanisław Soyka - Fa Na Na Na [05:15]
16. Stanisław Soyka - Są Na Tym Świecie Rzeczy [03:34]
17. Stanisław Soyka - Tango Memento Vitae [03:02]
18. Stanisław Soyka - Czas Nas Uczy Pogody [06:56]

Playing Time.........: 01:16:44
Total Size...........: 492,48 MB


---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2 - Życie To Krótki Sen
---------------------------------------------------------------------

1. Stanisław Soyka - Życie To Krótki Sen [04:02]
2. Stanisław Soyka - Soplicowo (Feat. Grzegorz Turnau) [04:48]
3. Stanisław Soyka - Allegro Ma Non Troppo [02:21]
4. Stanisław Soyka - Sonet XXXIII [03:44]
5. Stanisław Soyka - Niebo, Oczekiwanie Nasze [05:18]
6. Stanisław Soyka - Naima [04:35]
7. Stanisław Soyka - Summertime [03:28]
8. Stanisław Soyka - Omnia Nuda Et Aperta [05:29]
9. Stanisław Soyka - Kuszenie Na Pustyni [04:19]
10. Stanisław Soyka - Wiem, Że Nie Wrócisz [03:51]
11. Stanisław Soyka - Hallellujah, I Lowe Her So [05:34]
12. Stanisław Soyka - You Are So Beautiful [03:48]
13. Stanisław Soyka - Czekanie Na Ciebie [03:59]
14. Stanisław Soyka - Fellow Man [04:15]
15. Stanisław Soyka - My Funny Valentine [03:11]
16. Stanisław Soyka - Fade Away [05:05]
17. Stanisław Soyka - Czas Nie Czeka Na Nas [03:15]

Playing Time.........: 01:11:11
Total Size...........: 475,24 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Zespół Blues Fighters powstał w 2021 roku w Poznaniu. Zadebiutował fonograficznie albumem „Pretty Baby” w roku 2022, szybko zdobywając uznanie słuchaczy i krytyków muzycznych. Jeszcze w tym samym roku zespół zdobył Grand Prix Suwałki Blues Festival i zwyciężył w konkursie Polish Blues Challenge. W plebiscycie Blues Top Wielkopolski 2022 (audycja Ryszarda Glogera „Luz Blues” w Radiu Poznań) Blues Fighters wygrał w kategoriach Zespół Roku i Debiut Roku. W roku 2023 reprezentował Polskę na International Blues Challenge w Memphis (USA) i European Blues Challenge w Chorzowie. Został wybrany Zespołem Roku 2023 w plebiscytach Blues Top (kwartalnik „Twój Blues”) i Blues Top Wielkopolski.

Debiut płytowy „Pretty Baby” zdobył uznanie także zagranicą. W lutym 2023 roku w notowaniu Roots Music Report (USA) zajął 1. miejsce na Top 50 Blues Rock Album Chart i 12. miejsce na Top Blues Album Chart. W podsumowaniu rocznym za 2023 rok „Pretty Baby” znalazło się na 28. miejscu na Top Blues Rock Album Chart.
W marcu 2023 płyta miała premierę w BBC Radio 2, w słynnej audycji Cerys Matthews „The Blues Show”. Jest grana w stacjach radiowych w USA, Kanadzie, Anglii, Niemczech, Belgii, Holandii, Francji, Hiszpanii, a nawet Australii. W serwisie Spotify ma słuchaczy w 156 krajach.

Jesienią 2024 roku zmienił się skład zespołu, nowym wokalistą został Grzegorz Kupczyk (Turbo, Ceti, Non Iron), do zespołu dołączył także klawiszowiec Łukasz Jakubowicz. Nakładem Flower Records ukazała się właśnie druga płyta zespołu z tytułem „Firebird”. Słyszymy na niej głównie blues rockowe kompozycje, ale jest także sporo mocniejszych, hard rockowych momentów. Znalazło się także miejsce na chwilę wytchnienia i spokojną swingującą piosenkę.



11 lipca 1969 roku to bardzo ważna data w historii muzyki rockowej. To właśnie tego dnia narodził się legendarny skład Deep Purple nazwany „Mark II”. Ian Gillan i Roger Glover zastąpili Nicka Simpera oraz Roda Evansa, i dołączyli do Ritchiego Blackmore’a, Jona Lorda oraz Iana Paice’a. Tym samym rozpoczęła się era, która na zawsze zmieniła brzmienie klasycznego rocka. Wspominam o tym nie bez powodu w niniejszej recenzji. Już po pierwszych dźwiękach najnowszego albumu „Firebird” od Blues Fighters, nagranego we współpracy z ikoną polskiej sceny, Grzegorzem Kupczykiem, doskonale słychać, że duch tamtej epoki ponownie rozbrzmiewa i to z nową, świeżą siłą.
Poznańska formacja Blues Fighters pojawiła się na muzycznie mapie stosunkowo niedawno, bo w 2021. Już rok później mocnym krokiem wkroczyła na fonograficzną ścieżkę za sprawą debiutanckiego krążka „Pretty Baby”. Od tamtej pory tempo ich kariery można porównać do bluesrockowego huraganu. Twórczość Blues Fighters trafiła nie tylko do słuchaczy w Polsce, ale i poza jej granicami. W 2023 roku czytelnicy magazynu „Twój Blues” przyznali grupie tytuł „zespołu roku”, w efekcie czego Blues Fighters reprezentowali nasz kraj na prestiżowym European Blues Challenge.

Co więcej „Pretty Baby” wspięło się na podium amerykańskiego zestawienia Roots Music Report. W przypadku zespołów z Polski nie zdarza się to zbyt często. Niemała w tym zasługa teksańskiego wokalisty, gitarzysty i kompozytora Chucka Fraziera, który był jednym z motorów napędowych w tamtym okresie działalności. Pasmo sukcesów spowodowało, że jesienią 2024 roku Blues Fighters wkroczyli w kolejny etap swojej muzycznej podróży wprowadzając zmiany w składzie. Muzycy zaprosili do współpracy Grzegorza Kupczyka – głos Turbo i Non Iron oraz lidera CETI, a przy tym artystę, który od zawsze miał w sobie żyłkę do bluesa i jest zafascynowany hardrockową tradycją spod znaku Deep Purple. Nowym ogniwem w składzie został również klawiszowiec Łukasz Jakubowicz, odpowiedzialny m.in. za pulsujące na „Firebird” brzmienie organów Hammonda. Poza tym Blues Fighters tworzą: gitarzysta Wojciech Kubiak, perkusista Dariusz Nowicki oraz basista Tomás Diaz.
Grzegorz Kupczyk już ponad dwie dekady temu dał się poznać jako znakomity interpretator twórczości purpurowej grupy z okresu „Mark II”. Na „Firebird” wyraźnie pobrzmiewają echa tamtej epoki, ale nie tylko – da się tu usłyszeć również inspiracje czasami, gdy za mikrofonem w Deep Purple stali David Coverdale i Glenn Hughes. Album przynosi pełnokrwiste i mocne hardrockowe numery (tytułowy „Firebird”, „Reign”), ale nie brakuje też momentów bardziej stonowanych, przesyconych bluesową melancholią i ciepłym brzmieniem organów Hammonda („If You Want To Leave”, „Body Down Blues”, „Leave My Woman”). Mamy tu też swingujące elementy, głównie w kapitalnym „Trouble”. Są też ballady. Całość tworzy więc wielowymiarowy materiał, który został dopracowany w każdym szczególe.

Chciałbym też zwrócić uwagę na warstwę tekstową. Choć Chuck Frazier nie jest już frontmanem zespołu, to jego obecność wciąż unosi się nad tym albumem – aż siedem z dziesięciu tekstów wyszło spod jego pióra. Pozostałe liryki to dzieło Grzegorza Radomskiego („What Is Love”) oraz Dariusza Nowickiego („If You Want to Leave”, „Dancing in the Night”). Są to przemyślane, dojrzałe teksty, które idealnie korespondują z muzyką. Niektóre z nich skłaniają do refleksji – jak wspomniane „What Is Love” – inne opowiadają o codziennych zmaganiach, jeszcze inne niosą pozytywny przekaz i dają nadzieję na przyszłość. A przecież właśnie o to w muzyce chodzi: by poruszała, inspirowała i dodawała siły. Nawet, jeśli blues często kojarzy się z bólem, potrafi też nieść ukojenie i podnosić na duchu.

Nie mam wątpliwości, że najnowsza propozycja Blues Fighters z udziałem Grzegorza Kupczyka stanowi naprawdę udane otwarcie ich nowego rozdziału. Właściwie ciężko mi znaleźć słabsze momenty. Wszystkie kompozycje są naprawdę bardzo dobre. To płyta, która sprawdza się o każdej porze dnia i nocy. Choć w tym roku rynek w Polsce nie obfituje w zbyt wiele wyrazistych premier, cieszy fakt, że wśród nielicznych wyróżniających się albumów znalazł się ten nagrany przez grupę z Wielkopolski, która niczym mityczny feniks nie tylko powróciła w nowej odsłonie, ale – jak się wydaje – dopiero zaczyna swój prawdziwy lot.

Ocena: 5,5/6

Szymon Pęczalski


https://www.bluesonline.pl/wydawnictwa/1973-blues-fighters-grzegorz-kupczyk-firebird



..::TRACK-LIST::..

1. Firebird (R. Fraska / C. Frazier) 3:30
2. Reign (R. Fraska / C. Frazier) 3:50
3. If You Want To Leave (G. Kupczyk, D. Nowicki, W. Kubiak, Ł. Jakubowicz / D. Nowicki) 3:38
4. Trouble (R. Fraska / C. Frazier) 2:50
5. What Is Love (R. Fraska, G. Kupczyk, D. Nowicki, W. Kubiak, Ł. Jakubowicz / G. Radomski) 6:05
6. Dancing In The Night (R. Fraska, G. Kupczyk, D. Nowicki, W. Kubiak, Ł. Jakubowicz / D. Nowicki) 4:33
7. Stop (R. Fraska / C. Frazier) 4:43
8. Body Down Blues (R. Fraska / C. Frazier) 6:38
9. Leave My Woman (R. Fraska / C. Frazier) 3:33
10. Life Is Gold (R. Fraska / C. Frazier) 5:08

Bonus:
11. What Is Love (Radio Edit) (R. Fraska, G. Kupczyk, D. Nowicki, W. Kubiak, Ł. Jakubowicz / G. Radomski) 3:35



..::OBSADA::..

Grzegorz Kupczyk - śpiew, chórki
Dariusz Nowicki - perkusja
Wojciech Kubiak - gitary
Łukasz Jakubowicz - organy Hammonda, fortepian, instrumenty klawiszowe
Robert Fraska - gitara basowa (1, 2, 7 – 10)
Tomás Díaz - gitara basowa (3 – 6)

Gościnnie:
Urszula Kądziela - chórki (6)
Maciej Zdanowicz - gitary (1, 8)



https://www.youtube.com/watch?v=czcCxzho1y8



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Zespół Blues Fighters powstał w 2021 roku w Poznaniu. Zadebiutował fonograficznie albumem „Pretty Baby” w roku 2022, szybko zdobywając uznanie słuchaczy i krytyków muzycznych. Jeszcze w tym samym roku zespół zdobył Grand Prix Suwałki Blues Festival i zwyciężył w konkursie Polish Blues Challenge. W plebiscycie Blues Top Wielkopolski 2022 (audycja Ryszarda Glogera „Luz Blues” w Radiu Poznań) Blues Fighters wygrał w kategoriach Zespół Roku i Debiut Roku. W roku 2023 reprezentował Polskę na International Blues Challenge w Memphis (USA) i European Blues Challenge w Chorzowie. Został wybrany Zespołem Roku 2023 w plebiscytach Blues Top (kwartalnik „Twój Blues”) i Blues Top Wielkopolski.

Debiut płytowy „Pretty Baby” zdobył uznanie także zagranicą. W lutym 2023 roku w notowaniu Roots Music Report (USA) zajął 1. miejsce na Top 50 Blues Rock Album Chart i 12. miejsce na Top Blues Album Chart. W podsumowaniu rocznym za 2023 rok „Pretty Baby” znalazło się na 28. miejscu na Top Blues Rock Album Chart.
W marcu 2023 płyta miała premierę w BBC Radio 2, w słynnej audycji Cerys Matthews „The Blues Show”. Jest grana w stacjach radiowych w USA, Kanadzie, Anglii, Niemczech, Belgii, Holandii, Francji, Hiszpanii, a nawet Australii. W serwisie Spotify ma słuchaczy w 156 krajach.

Jesienią 2024 roku zmienił się skład zespołu, nowym wokalistą został Grzegorz Kupczyk (Turbo, Ceti, Non Iron), do zespołu dołączył także klawiszowiec Łukasz Jakubowicz. Nakładem Flower Records ukazała się właśnie druga płyta zespołu z tytułem „Firebird”. Słyszymy na niej głównie blues rockowe kompozycje, ale jest także sporo mocniejszych, hard rockowych momentów. Znalazło się także miejsce na chwilę wytchnienia i spokojną swingującą piosenkę.



11 lipca 1969 roku to bardzo ważna data w historii muzyki rockowej. To właśnie tego dnia narodził się legendarny skład Deep Purple nazwany „Mark II”. Ian Gillan i Roger Glover zastąpili Nicka Simpera oraz Roda Evansa, i dołączyli do Ritchiego Blackmore’a, Jona Lorda oraz Iana Paice’a. Tym samym rozpoczęła się era, która na zawsze zmieniła brzmienie klasycznego rocka. Wspominam o tym nie bez powodu w niniejszej recenzji. Już po pierwszych dźwiękach najnowszego albumu „Firebird” od Blues Fighters, nagranego we współpracy z ikoną polskiej sceny, Grzegorzem Kupczykiem, doskonale słychać, że duch tamtej epoki ponownie rozbrzmiewa i to z nową, świeżą siłą.
Poznańska formacja Blues Fighters pojawiła się na muzycznie mapie stosunkowo niedawno, bo w 2021. Już rok później mocnym krokiem wkroczyła na fonograficzną ścieżkę za sprawą debiutanckiego krążka „Pretty Baby”. Od tamtej pory tempo ich kariery można porównać do bluesrockowego huraganu. Twórczość Blues Fighters trafiła nie tylko do słuchaczy w Polsce, ale i poza jej granicami. W 2023 roku czytelnicy magazynu „Twój Blues” przyznali grupie tytuł „zespołu roku”, w efekcie czego Blues Fighters reprezentowali nasz kraj na prestiżowym European Blues Challenge.

Co więcej „Pretty Baby” wspięło się na podium amerykańskiego zestawienia Roots Music Report. W przypadku zespołów z Polski nie zdarza się to zbyt często. Niemała w tym zasługa teksańskiego wokalisty, gitarzysty i kompozytora Chucka Fraziera, który był jednym z motorów napędowych w tamtym okresie działalności. Pasmo sukcesów spowodowało, że jesienią 2024 roku Blues Fighters wkroczyli w kolejny etap swojej muzycznej podróży wprowadzając zmiany w składzie. Muzycy zaprosili do współpracy Grzegorza Kupczyka – głos Turbo i Non Iron oraz lidera CETI, a przy tym artystę, który od zawsze miał w sobie żyłkę do bluesa i jest zafascynowany hardrockową tradycją spod znaku Deep Purple. Nowym ogniwem w składzie został również klawiszowiec Łukasz Jakubowicz, odpowiedzialny m.in. za pulsujące na „Firebird” brzmienie organów Hammonda. Poza tym Blues Fighters tworzą: gitarzysta Wojciech Kubiak, perkusista Dariusz Nowicki oraz basista Tomás Diaz.
Grzegorz Kupczyk już ponad dwie dekady temu dał się poznać jako znakomity interpretator twórczości purpurowej grupy z okresu „Mark II”. Na „Firebird” wyraźnie pobrzmiewają echa tamtej epoki, ale nie tylko – da się tu usłyszeć również inspiracje czasami, gdy za mikrofonem w Deep Purple stali David Coverdale i Glenn Hughes. Album przynosi pełnokrwiste i mocne hardrockowe numery (tytułowy „Firebird”, „Reign”), ale nie brakuje też momentów bardziej stonowanych, przesyconych bluesową melancholią i ciepłym brzmieniem organów Hammonda („If You Want To Leave”, „Body Down Blues”, „Leave My Woman”). Mamy tu też swingujące elementy, głównie w kapitalnym „Trouble”. Są też ballady. Całość tworzy więc wielowymiarowy materiał, który został dopracowany w każdym szczególe.

Chciałbym też zwrócić uwagę na warstwę tekstową. Choć Chuck Frazier nie jest już frontmanem zespołu, to jego obecność wciąż unosi się nad tym albumem – aż siedem z dziesięciu tekstów wyszło spod jego pióra. Pozostałe liryki to dzieło Grzegorza Radomskiego („What Is Love”) oraz Dariusza Nowickiego („If You Want to Leave”, „Dancing in the Night”). Są to przemyślane, dojrzałe teksty, które idealnie korespondują z muzyką. Niektóre z nich skłaniają do refleksji – jak wspomniane „What Is Love” – inne opowiadają o codziennych zmaganiach, jeszcze inne niosą pozytywny przekaz i dają nadzieję na przyszłość. A przecież właśnie o to w muzyce chodzi: by poruszała, inspirowała i dodawała siły. Nawet, jeśli blues często kojarzy się z bólem, potrafi też nieść ukojenie i podnosić na duchu.

Nie mam wątpliwości, że najnowsza propozycja Blues Fighters z udziałem Grzegorza Kupczyka stanowi naprawdę udane otwarcie ich nowego rozdziału. Właściwie ciężko mi znaleźć słabsze momenty. Wszystkie kompozycje są naprawdę bardzo dobre. To płyta, która sprawdza się o każdej porze dnia i nocy. Choć w tym roku rynek w Polsce nie obfituje w zbyt wiele wyrazistych premier, cieszy fakt, że wśród nielicznych wyróżniających się albumów znalazł się ten nagrany przez grupę z Wielkopolski, która niczym mityczny feniks nie tylko powróciła w nowej odsłonie, ale – jak się wydaje – dopiero zaczyna swój prawdziwy lot.

Ocena: 5,5/6

Szymon Pęczalski


https://www.bluesonline.pl/wydawnictwa/1973-blues-fighters-grzegorz-kupczyk-firebird



..::TRACK-LIST::..

1. Firebird (R. Fraska / C. Frazier) 3:30
2. Reign (R. Fraska / C. Frazier) 3:50
3. If You Want To Leave (G. Kupczyk, D. Nowicki, W. Kubiak, Ł. Jakubowicz / D. Nowicki) 3:38
4. Trouble (R. Fraska / C. Frazier) 2:50
5. What Is Love (R. Fraska, G. Kupczyk, D. Nowicki, W. Kubiak, Ł. Jakubowicz / G. Radomski) 6:05
6. Dancing In The Night (R. Fraska, G. Kupczyk, D. Nowicki, W. Kubiak, Ł. Jakubowicz / D. Nowicki) 4:33
7. Stop (R. Fraska / C. Frazier) 4:43
8. Body Down Blues (R. Fraska / C. Frazier) 6:38
9. Leave My Woman (R. Fraska / C. Frazier) 3:33
10. Life Is Gold (R. Fraska / C. Frazier) 5:08

Bonus:
11. What Is Love (Radio Edit) (R. Fraska, G. Kupczyk, D. Nowicki, W. Kubiak, Ł. Jakubowicz / G. Radomski) 3:35



..::OBSADA::..

Grzegorz Kupczyk - śpiew, chórki
Dariusz Nowicki - perkusja
Wojciech Kubiak - gitary
Łukasz Jakubowicz - organy Hammonda, fortepian, instrumenty klawiszowe
Robert Fraska - gitara basowa (1, 2, 7 – 10)
Tomás Díaz - gitara basowa (3 – 6)

Gościnnie:
Urszula Kądziela - chórki (6)
Maciej Zdanowicz - gitary (1, 8)



https://www.youtube.com/watch?v=czcCxzho1y8



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Po prawie dwudziestoletniej karierze Heinz Mikus postanowił porzucić nazwę Faithful Breath, zmieniając ją w 1986 roku na Risk. Ryzykowny interes, ale dobry wybór pana Mikusa, ponieważ jego zamiar zerwania z przeszłością i oddania czystego konta swojemu 'nowemu' zespołowi i jego 'nowej' wizji opłacił się. Mógł zachować nazwę, ponieważ Faithful Breath miało już doświadczenie w podejmowaniu radykalnych transformacji estetycznych, zaczynając od renesansowego zespołu progresywnego w połowie lat 70., po hardrockowo-heavymetalowy zespół w stylu Scorpions, a później Accept w latach 80.

Risk był jedynie logiczną kontynuacją tej metalowej-morfozy, zasygnalizowanej już w ostatnim utworze Faithful Breath z ich ostatniego albumu, tytułowym utworze 'Skol' z 1986 roku , który był szczytem ich metalowej kariery.
Ale tego nie zrobił, a zamiast tego Risk odrodził się (ponownie), niczym ksenomorficzny rozpruwacz klatki piersiowej, brutalnie niszcząc swoje źródło pochodzenia, ale nie bez przeniesienia niektórych jego cech.

FA


Risk is one of the rare cases of a classic metal band finding successful new life with a change of identity and style. From 1967-1985, they released six full-length albums as Faithful Breath, evolving from hard rock roots to a heavier style more typical of their day, before they decided they would partake in the faster, speed/thrash scene that Germany was very well known for by the mid 80s. Rather than drag their original vision through the mud, they adopted the name Risk, which surprisingly hadn't been taken by anyone important in the metal universe. The Daily Horror News was born, the first and still best effort under this new visage, despite the lamentable cover art which makes...only a strange kind of sense with the title.

No, this is not fucking Donkey Kong metal, but a work of memorable velocity and impressive songwriting which immediately placed the band among peers like Rage, Scanner, Helloween and Running Wild. It's primarily speed/power metal, but there are moments where they bite down a little harder for some thrash. The band's classic metal riffing influence obviously goes a long way towards making each track distinct and full to the brim with hooks, but I'd also point out the vocals of Heinz Mikus, which sound like a mix of Rock'n'Rolf Kasparek and the silky, grimier tones often adopted by Andi Deris through his work with Helloween. I thoroughly enjoy his performance here, with the same wonderful reverb common to Running Wild records from from the 1984-1989 period, and it's damn well consistent. You've just got to survive a moment of jungle beasts and radio samples to carve out the coconuts within...

"Living in Chaos" is the first layer of flaky white goodness, a speed jaunt that sounds strikingly similar to something that might occur of Kasparek were fronting Rage. "Roadwar", however, is one of the best tracks on the album, pretty much a pure power metal number which once again sounds like a particular pirate metal outfit of this period. Gang shouts, uproarious riffs, and fluid lethality all build into a superb chorus. They slow the pace for "DNS Madness", which I assume refers to one of the acids involved with possible cloning, but it's still got hooks aplomb, even the predictable chorus delivers. "Revolution Now", "Rommes Fritz" and "Speed Kills" ramp up the intensity, and I'm particularly enamored of the lead sequences in "Rommes Fritz", and "Strike" and the bonus track "Violent Science" are both likewise remarkable, the latter hitting a nice hard thrash pace through the verses.

The Daily Horror News had a lot to contend with in 1988, and perhaps this is the reason so few have actually heard of the band or album. Running Wild's Port Royal and Rage's Perfect Man both came out the same year, and both are unreal (two of my favorite albums ever), so that might explain why it was left in the dust, but this debut absolutely deserves mention alongside them, a trinity of German 'R' bands hauling ass with the best material of their careers, all within a short span of time. The mix here simply slays, still sounding fresh and bright over 20 years later, and the individual performances here are all noteworthy. But what is most magnificent is that an already established band (in Europe at least) were able to undergo a transition like with this dignity and class, retiring their prior identity instead of molesting it. Whether Risk ever got the credit they deserved is up for debate, but if you're a metalian of taste, acquire this record however possible. It is that good.

autothrall



..::TRACK-LIST::..

Full title on front and disc:
The Daily Horror News... From The Lost Side Of The World

1. Living In Chaos 4:09
2. Roadwar 4:12
3. DNS Madness 3:59
4. Revolution Now 5:57
5. Alien Terror 5:02
6. Speed Kills 5:17
7. Rommes Fritz 3:58
8. Strike 5:08
9. Violent Science 4:06

Bonus Tracks:
The Daily Horror News Demo
10. Strike 5:38
11. Violent Science 4:45
12. DNS 4:29
13. Roadwar 4:00
14. Stand Out (Revolution Now) 5:46
15. Chase the Evil (Speed Kills) 5:30



..::OBSADA::..

H.R. Mikus - Vocals, Guitars
Roman 'Romme' Keymer - Guitars
Peter Dell - Bass
Jürgen Düsterloh (R.I.P. 2014) - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=usMf_83K168



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Po prawie dwudziestoletniej karierze Heinz Mikus postanowił porzucić nazwę Faithful Breath, zmieniając ją w 1986 roku na Risk. Ryzykowny interes, ale dobry wybór pana Mikusa, ponieważ jego zamiar zerwania z przeszłością i oddania czystego konta swojemu 'nowemu' zespołowi i jego 'nowej' wizji opłacił się. Mógł zachować nazwę, ponieważ Faithful Breath miało już doświadczenie w podejmowaniu radykalnych transformacji estetycznych, zaczynając od renesansowego zespołu progresywnego w połowie lat 70., po hardrockowo-heavymetalowy zespół w stylu Scorpions, a później Accept w latach 80.

Risk był jedynie logiczną kontynuacją tej metalowej-morfozy, zasygnalizowanej już w ostatnim utworze Faithful Breath z ich ostatniego albumu, tytułowym utworze 'Skol' z 1986 roku , który był szczytem ich metalowej kariery.
Ale tego nie zrobił, a zamiast tego Risk odrodził się (ponownie), niczym ksenomorficzny rozpruwacz klatki piersiowej, brutalnie niszcząc swoje źródło pochodzenia, ale nie bez przeniesienia niektórych jego cech.

FA


Risk is one of the rare cases of a classic metal band finding successful new life with a change of identity and style. From 1967-1985, they released six full-length albums as Faithful Breath, evolving from hard rock roots to a heavier style more typical of their day, before they decided they would partake in the faster, speed/thrash scene that Germany was very well known for by the mid 80s. Rather than drag their original vision through the mud, they adopted the name Risk, which surprisingly hadn't been taken by anyone important in the metal universe. The Daily Horror News was born, the first and still best effort under this new visage, despite the lamentable cover art which makes...only a strange kind of sense with the title.

No, this is not fucking Donkey Kong metal, but a work of memorable velocity and impressive songwriting which immediately placed the band among peers like Rage, Scanner, Helloween and Running Wild. It's primarily speed/power metal, but there are moments where they bite down a little harder for some thrash. The band's classic metal riffing influence obviously goes a long way towards making each track distinct and full to the brim with hooks, but I'd also point out the vocals of Heinz Mikus, which sound like a mix of Rock'n'Rolf Kasparek and the silky, grimier tones often adopted by Andi Deris through his work with Helloween. I thoroughly enjoy his performance here, with the same wonderful reverb common to Running Wild records from from the 1984-1989 period, and it's damn well consistent. You've just got to survive a moment of jungle beasts and radio samples to carve out the coconuts within...

"Living in Chaos" is the first layer of flaky white goodness, a speed jaunt that sounds strikingly similar to something that might occur of Kasparek were fronting Rage. "Roadwar", however, is one of the best tracks on the album, pretty much a pure power metal number which once again sounds like a particular pirate metal outfit of this period. Gang shouts, uproarious riffs, and fluid lethality all build into a superb chorus. They slow the pace for "DNS Madness", which I assume refers to one of the acids involved with possible cloning, but it's still got hooks aplomb, even the predictable chorus delivers. "Revolution Now", "Rommes Fritz" and "Speed Kills" ramp up the intensity, and I'm particularly enamored of the lead sequences in "Rommes Fritz", and "Strike" and the bonus track "Violent Science" are both likewise remarkable, the latter hitting a nice hard thrash pace through the verses.

The Daily Horror News had a lot to contend with in 1988, and perhaps this is the reason so few have actually heard of the band or album. Running Wild's Port Royal and Rage's Perfect Man both came out the same year, and both are unreal (two of my favorite albums ever), so that might explain why it was left in the dust, but this debut absolutely deserves mention alongside them, a trinity of German 'R' bands hauling ass with the best material of their careers, all within a short span of time. The mix here simply slays, still sounding fresh and bright over 20 years later, and the individual performances here are all noteworthy. But what is most magnificent is that an already established band (in Europe at least) were able to undergo a transition like with this dignity and class, retiring their prior identity instead of molesting it. Whether Risk ever got the credit they deserved is up for debate, but if you're a metalian of taste, acquire this record however possible. It is that good.

autothrall



..::TRACK-LIST::..

Full title on front and disc:
The Daily Horror News... From The Lost Side Of The World

1. Living In Chaos 4:09
2. Roadwar 4:12
3. DNS Madness 3:59
4. Revolution Now 5:57
5. Alien Terror 5:02
6. Speed Kills 5:17
7. Rommes Fritz 3:58
8. Strike 5:08
9. Violent Science 4:06

Bonus Tracks:
The Daily Horror News Demo
10. Strike 5:38
11. Violent Science 4:45
12. DNS 4:29
13. Roadwar 4:00
14. Stand Out (Revolution Now) 5:46
15. Chase the Evil (Speed Kills) 5:30



..::OBSADA::..

H.R. Mikus - Vocals, Guitars
Roman 'Romme' Keymer - Guitars
Peter Dell - Bass
Jürgen Düsterloh (R.I.P. 2014) - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=usMf_83K168



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Stanisław Sojka - Radioaktywny
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Stanisław Sojka
Album................: Radioaktywny
Genre................: Jazz
Source...............: CD
Year.................: 1993/1998
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 58 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Pomaton EMI

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Stanisław Sojka - Jak dzieci [03:01]
2. Stanisław Sojka - Monolog pajaca [03:11]
3. Stanisław Sojka - Niebo oczekiwanie nasze [08:46]
4. Stanisław Sojka - Zaczepka platoniczna [03:10]
5. Stanisław Sojka - Plotki (Ja nie wierzę w koniec) [01:35]
6. Stanisław Sojka - Absolutnie nic [03:39]
7. Stanisław Sojka - Popołudniowe miasto [02:00]
8. Stanisław Sojka - Niech drgnie Twoje oko [03:27]
9. Stanisław Sojka - Nocny papieros [03:25]
10. Stanisław Sojka - Niech całują Cię moje oczy [05:20]
11. Stanisław Sojka - Dobranoc (Wszyscy święci) [03:02]

Playing Time.........: 40:40
Total Size...........: 238,84 MB


---------------------------------------------------------------------
Stanisław Sojka - Soyka no. 17
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Stanisław Sojka
Album................: Soyka no. 17
Genre................: Jazz
Source...............: CD
Year.................: 1997/1998
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 58 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........:

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Stanisław Sojka - Nie ma drugiej takiej [03:55]
2. Stanisław Sojka - Allegro ma non troppo [02:24]
3. Stanisław Sojka - Koniugacje [03:30]
4. Stanisław Sojka - Ulica Paryska w Warszawie [00:38]
5. Stanisław Sojka - In your tear lub kolejny kicz o miłości[04:11]
6. Stanisław Sojka - Tango Memento Vitae [03:00]
7. Stanisław Sojka - Moja rzeczywistość [02:19]
8. Stanisław Sojka - Jesienny liść [00:52]
9. Stanisław Sojka - Wychowanie [03:46]
10. Stanisław Sojka - Uciekaj moje serce [03:41]
11. Stanisław Sojka - I jeszcze raz (piosenka wigilijna) [03:42]
12. Stanisław Sojka - A ty serce świeć [10:38]

Playing Time.........: 42:41
Total Size...........: 252,48 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Stanisław Sojka - Soyka Acoustic
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Stanisław Sojka
Album................: Soyka Acoustic
Genre................: Jazz
Source...............: CD
Year.................: 1991
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 64 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Pomaton EMI

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Stanisław Sojka - One Hundered Years [04:45]
2. Stanisław Sojka - I Never Felt This before [04:09]
3. Stanisław Sojka - Take It Home [03:28]
4. Stanisław Sojka - Mr Cool [02:39]
5. Stanisław Sojka - No Place for Poetry [03:39]
6. Stanisław Sojka - Cud niepamięci [03:45]
7. Stanisław Sojka - Play It Again [03:55]
8. Stanisław Sojka - Railway Hotel [03:13]
9. Stanisław Sojka - All About You [04:37]
10. Stanisław Sojka - Tak jak w kinie [04:44]
11. Stanisław Sojka - Hard to Part [04:16]

Playing Time.........: 43:14
Total Size...........: 279,10 MB

...( Info )...

Składanka mireczka-stare,nowe,najnowsze vol.11
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa,Trance
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:01:47:30

...( TrackList )...

1.4 Strings - Take Me Away (Remix)
2.Lolita - Joli Garcon
3.Mika - Relax take it easy (Remix)
4.HEDEGAARD & MATTY vs Bancu vs Winamp vs THE MASTERTRONS - GASOLINA & COCAINA
5.DJ BoBo & Melanie Thornton - In Your Life (Remix)
6.Savage - Only You (Remix )
7.Not 4 Sale - Believe (Remix)
8.DJ Shog - Another World (Remix)
9.Geo Da Silva & DJ Combo - Disco Inferno (Remix Edit)
10.John Sevenight - Fucking Beats
11.Marty - Secret Enemy (Na Na Na)
12.Sevdaliza & Pabllo Vittar & Yseult - ALIBI (Bootleg)
13.Boney M - Hooray Hooray Its a Holiday (Remix)
14.Klubbingman ft. Trixi Delgado - Love Message (Bootleg)
15.PHARAO & DjSaytriz - There Is A Star
16.Alex Butcher - More & More (Remix)
17.Brooklyn Bounce & Paffendorf - Rave Hard
18.Soundlovers - Surrender (Bootleg)
19.Martin Solveig - Poptimistic (Remix)
20.Loft - Hold On (Remix)
21.Benleh - Trigger
22.Novaspace - To France (Remix)
23.Avicii - Levels (Remix)
24.NaXwell & Tony T x Alba Kras feat. DJ Combo - Never Alone (Techno Mix)
25.DANIL - Czochroberet (Original Mix)
26.MaxRiven - Flight
27.AGE OF LOVE - THE AGE OF LOVE (Bootleg)
28.Sandra - Around My Heart (Remix)
29.Groove Coverage - Runaway (2025)
30.Marty - Weekend (Original Mix)