...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: Best of 2024 - Jazz
Year: 2024
Genre: Jazz
Quality: FLAC 24Bit

...( TrackList )...

01. Charles Lloyd - Defiant, Tender Warrior
02. Kenny Barron - The Nearness of You
03. Nala Sinephro - Continuum 2
04. Bada-Bada - 100 Fuites
05. Ezra Collective - Palm Wine
06. Nubya Garcia - Odyssey
07. Samara Joy - Peace Of Mind - Dreams Come True
08. Avishai Cohen - Brightlight
09. Emile Parisien Quartet - Tiktik
10. Daniel Casimir - Balance
11. Pat Metheny - MoonDial
12. Mike Stern - Connections
13. Julian Lage - Omission
14. Shabaka - End Of Innocence
15. Melissa Aldana - The Solitary Seeker
16. Kamasi Washington - Dream State
17. Lakecia Benjamin - Phoenix Reimagined (Live)
18. Chris Potter - Cloud Message
19. Daniel García Trio - Wonderland
20. Tyshawn Sorey - Peresina
21. Amaro Freitas - Sonho Ancestral
22. AMG - All In
23. Abdullah Ibrahim - Ishmael
24. Bill Frisell - Throughout (Live-Brussels Philharmonic)
25. Al Di Meola - Fandango
26. Avishai Cohen - The Seventh
27. Chick Corea - Enut Nital
28. Christian McBride - Tennessee Blues
29. Colin Vallon - Lou
30. DoomCannon - This Too + Untouched
31. Aaron Parks - Flyways
32. Eliane Elias - Sempre
33. Emile Londonien - Early Days
34. Emmet Cohen - Lion Song
35. Laurent Coq - Around The Corner
36. Pianoforte - Poinciana
37. Keith Jarrett - The Old Country (Live)
38. Fred Hersch - Star-Crossed Lovers
39. Joachim Kühn - Homogeneous Emotions
40. Yonathan Avishai - Shapes and Sounds (A Song for Noa)
41. Ethan Iverson - Technically Acceptable
42. Nduduzo Makhathini - Libations: Uxolo
43. Immanuel Wilkins - MOTION
44. James Brandon Lewis Quartet - Transfiguration
45. Ibrahim Maalouf - The Proposal
46. Jasmine Myra - Still Waters
47. Jasper Somsen - Crossroads
48. Jérôme Sabbagh - Heart
49. Joel Ross - early
50. Keyon Harrold - The Intellectual
51. Terrace Martin - I Hate U
52. Norma Winstone - Fly The Wind
53. Madeleine Peyroux - How I Wish
54. Youn Sun Nah - I've Seen That Face Before (Libertango)
55. Norah Jones - Alone With My Thoughts
56. Meshell Ndegeocello - What Did I Do?
57. Walter Smith III - 24
58. Milton Nascimento - Earth Song
59. Roy Hargrove - Rumba Roy
60. Laurent Bardainne - Welcome
61. Lionel Loueke - Pure Thought
62. LORD$ - Speed It Up
63. Luke Stewart - Seek Whence
64. Myra Melford - 23 Januarys
65. Mark Guiliana - Question Mark
66. Mark Lockheart - Back And Forth
67. Matthieu Bordenave - Timbre
68. Melinda Sullivan - Bloom
69. Michael Wollny - Somewhere
70. Miguel Zenón - Sacred Land
71. Tigran Hamasyan - The Quest Begins
72. Monty Alexander - River Of Piece
73. Neil Cowley Trio - Father Daughter
74. Oded Tzur - Child You
75. Out Of-Into - Gabaldon’s Glide
76. Pierre de Bethmann Quartet - Greens
77. Pierrick Pédron - Lonely woman
78. QOW TRIO - High Noon
79. Rolf Kühn - Somewhere

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: Christmas Hidden Gems – Vol 1
Year: 2024
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Otis Redding - Merry Christmas, Baby
02. Joy Denalane - Someday At Christmas
03. Molly Bee - I Saw Mommy Kissing Santa Claus
04. The Staple Singers - Who Took The Merry Out Of Christmas
05. Stevie Wonder - The Miracles Of Christmas
06. Softlightes - The Last Christmas On Earth
07. The Platters - Rudolph, The Red Nosed Reindeer
08. Jack Jones - Sleigh Ride
09. Albert King - Santa Claus Wants Some Lovin'
10. Brenda Lee - Papa Noel
11. The Supremes - My Christmas Tree
12. Mack Rice - Santa Claus Wants Some Lovin'
13. Ray Anthony - Christmas Kisses
14. Johnny Mercer - Santa Claus Is Comin' To Town
15. Sugar Chile Robinson - Christmas Boogie
16. June Hutton - Song Of The Sleigh Bells
17. Augie Rios - ¿Dónde Está Santa Claus
18. The Harry Simeone Chorale - The Little Drummer Boy
19. Margaret Whiting - Silver Bells
20. Connie Francis - Have Yourself A Merry Little Christmas
21. Tennessee Ernie Ford - A Rootin' Tootin' Santa Claus
22. The Dinning Sisters - Blue Christmas
23. Al Martino - I'll Be Home For Christmas
24. June Christy - Love Turns Winter To Spring
25. Eddie Fisher - Mary Christmas
26. Tex Ritter - Ole Tex Kringle
27. The Mcguire Sisters - Be A Santa
28. Loretta Lynn - I Won't Decorate Your Christmas Tree
29. The Lettermen - White Christmas
30. Glen Campbell - The Christmas Song (Merry Christmas To You)
31. Dusty Springfield - O Holy Child

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: Upbeat Country
Year: 2024
Genre: Country
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Kid Rock - Flyin' High (feat. Zac Brown)
02. Jessica Harp - Good Enough for Me
03. Charlie Worsham - Creekwater Clear (feat. Elle King)
04. Kenny Wayne Shepherd - Spank (feat. Kid Rock)
05. Ingrid Andress - Wishful Drinking (feat. Sam Hunt)
06. Zach Bryan - Younger Years
07. Uncle Kracker - In a Little While
08. Cole Swindell - Drinkaby
09. Randy Travis - Allergic to the Blues
10. Charlie Worsham - For the Love
11. Kenny Chesney - Here and Now
12. Jessica Harp - Boy like Me
13. Dan + Shay - Tequila
14. Bailey Zimmerman - Where It Ends
15. Hunter Hayes - More Than I Should
16. Ashley Monroe - On to Something Good
17. Blake Shelton - Good at Startin' Fires
18. RaeLynn - Tailgate
19. Mason Ramsey - Before I Knew It
20. Michael Ray - Workin’ on It
21. Cale Dodds - What We Gonna Do About It
22. Randy Travis - Is It Still Over (feat. Carrie Underwood)
23. Redferrin - Stuck
24. Cody Johnson - Let's Build a Fire

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: Winter Warmers
Year: 2024
Genre: Pop, Jazz
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Bill Evans - Santa Claus Is Coming To Town
02. Dexter Gordon - The Christmas Song
03. Coleman Hawkins - Greensleeves
04. Gene Harris - I'll Be Home For Christmas
05. Toni Braxton - It's The Most Wonderful Time Of The Year
06. Chris Potter - O Come All Ye Faithful
07. Gerald Albright - O Tannenbaum
08. Dave Mckenna - Oh Little Town Of Bethlehem
09. Frank Vignola - Jingle Bells
10. The Stefan Scaggiari Trio - Angels We Have Heard On High
11. Manfredo Fest - Good King Wenceslaus
12. Rickey Woodard - Rudolph The Red-Nosed Reindeer
13. Rob McConnell Trio - Christmas Waltz
14. Marian McPartland - God Rest Ye Merry Gentlemen
15. Chet Baker - Winter Wonderland
16. Charlie Byrd - White Christmas
17. Hank Crawford - O Holy Night
18. Randy Sandke - It Came Upon A Midnight Clear
19. Mel Tormé - The Christmas SongAutumn Leaves

...( Info )...

Artist: vantablack
Title: Immersive Epic Series - Oforia (Album)
Type/Genre: Epic, Cinematic, Soundtrack, Film-score, Orchestral, Dramatic
Release date: 21.12.2024
Source: Zmiksowane ze stemów / Mixed from stems
Bit-depth / Sampling rate (3D Binaural): 24-bit/48kHz
Bit-depth / Sampling rate (E-AC3 JOC Atmos): 16-bit/48kHz
Channels (3D Binaural for Headphones): 2.0 Stereo (tylko słuchawki)
Channels (E-AC3 JOC Atmos): Core - 7.1 (up to Atmos 9.1.6 - 16ch) (kino domowe)
Format (3D Binaural): .FLAC
Format (E-AC3 JOC Atmos): .mp4
Size total: 1,18 GB
Tracks total: 11
Duration total: [00:37:56]

Następny album od vantablack zmiksowany w Dolby Atmos.

Wkrótce dostępny na wszystkich serwisach streamingowych!

https://open.spotify.com/artist/6zJcvccsdBFll4xQDrlpTB?si=099ea960c4264ef7

https://vantablackofficial.bandcamp.com/

Zapraszam również chętnych do wsparcia twórcy i kupna Albumu oraz innych utworów na IAA, gdzie można pozyskać m.in ich wersje z bezstratnym dźwiękiem TrueHD 7.1 Atmos oraz FLAC 5.1!

https://immersiveaudioalbum.com/shop/?search=vantablack#S_Albums

...( Dane Techniczne )...

(Example - TRACK 01 - Upcoming Void):

DDP7.1_Atmos:

Format             : MPEG-4
Format profile         : Base Media
Codec ID            : isom (isom/iso2/mp41)
File size           : 52.6 MiB
Duration            : 4 min 25 s
Overall bit rate mode     : Constant
Overall bit rate        : 1 664 kb/s
Writing application      : Lavf58.45.100

Audio
ID               : 1
Format             : E-AC-3 JOC
Format/Info          : Enhanced AC-3 with Joint Object Coding
Commercial name        : Dolby Digital Plus with Dolby Atmos
Format profile         : Blu-ray Disc
Codec ID            : ec-3
Duration            : 4 min 25 s
Bit rate mode         : Constant
Bit rate            : 1 664 kb/s
Channel(s)           : 8 channels
Channel layout         : L R C LFE Ls Rs Tfl Tfr
Sampling rate         : 48.0 kHz
Frame rate           : 31.250 FPS (1536 SPF)
Compression mode        : Lossy
Stream size          : 52.6 MiB (100%)
Service kind          : Complete Main
Default            : Yes
Alternate group        : 1
Complexity index        : Not present / 16
Number of dynamic objects   : 15
Bed channel count       : 1 channel
Bed channel configuration   : LFE

3D_Binaural_Headphones (Lossless):

Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
File size           : 46.2 MiB
Duration            : 4 min 25 s
Overall bit rate mode     : Variable
Overall bit rate        : 1 463 kb/s

Audio
Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
Duration            : 4 min 25 s
Bit rate mode         : Variable
Bit rate            : 1 463 kb/s
Channel(s)           : 2 channels
Channel layout         : L R
Sampling rate         : 48.0 kHz
Bit depth           : 24 bits
Compression mode        : Lossless
Stream size          : 46.2 MiB (100%)
Writing library        : libFLAC 1.3.2 (UTC 2017-01-01)

Alternative Dolby Digital 5.1:

Format             : MPEG-4
Format profile         : Base Media / Version 2
Codec ID            : mp42 (mp42/dby1)
File size           : 20.3 MiB
Duration            : 4 min 25 s
Overall bit rate mode     : Constant
Overall bit rate        : 641 kb/s
Encoded date          : UTC 2024-12-08 23:20:46
Tagged date          : UTC 2024-12-08 23:20:46

Audio
ID               : 1
Format             : AC-3
Format/Info          : Audio Coding 3
Commercial name        : Dolby Digital
Codec ID            : ac-3
Duration            : 4 min 25 s
Bit rate mode         : Constant
Bit rate            : 640 kb/s
Channel(s)           : 6 channels
Channel layout         : L R C LFE Ls Rs
Sampling rate         : 48.0 kHz
Frame rate           : 31.250 FPS (1536 SPF)
Compression mode        : Lossy
Stream size          : 20.2 MiB (100%)
Service kind          : Complete Main
Default            : Yes
Alternate group        : 2
Encoded date          : UTC 2024-12-08 23:20:46
Tagged date          : UTC 2024-12-08 23:20:46

...( TrackList )...

01. Upcoming Void [04:25]
02. Asuran Prophecy [03:55]
03. Hell and Betrayal [02:29]
04. Kathan's Falling [04:08]
05. The Power of Sacred Fire [02:31]
06. Inferno Road [03:00]
07. Dark Crystal Quarry [03:21]
08. Incinerated Desert [04:55]
09. Oforia Awakens [02:21]
10. Fields of Whispers and Souls [03:16]
11. The Old Gods [03:35]

..::INFO::..

La Fete sauvage to ścieżka dźwiękowa do filmu Frederica Rossifa pod tym samym tytułem, autorstwa Vangelisa, wydana w 1976 r. W wersji kompaktowej płytę wypełnia jedna tytułowa suita. W wersji winylowej suitę podzielono na dwie części zatytułowane: La Fete sauvage I i La Fete sauvage II. Od roku 1976 muzykę wydawano i wznawiano wielokrotnie, nakładami różnych wytwórni, czasami z odmiennymi okładkami.

Title: La Fete Sauvage

Artist: Vangelis

Country: Grecja

Year: 1976

Genre: Elektroniczna

Format / Codec: MP3

Audio bitrate: 320 kbps

..::TRACK-LIST::..

1.La Fete Sauvage

..::INFO::..

Mago de Oz został założony w połowie 1988 roku w Madrycie. Grupa jest hiszpańskim przedstawicielem power/folk metalu. Płyta została nagrana w składzie: Zeta (wokal), Txus di Fellatio (bębny), Mohamed (skrzypce), Tony Corral (saksofon), Carlitos (gitara rytmiczna), Chema (gitara) i Salva (bas). Zespół wydał piętnaście płyt studyjnych, pięć albumów koncertowych, dwie EPki, trzy demówki i osiem albumów kompilacyjnych. Wstawka zawiera czternasty album zespołu.

Title: Ira Dei

Artist: Mago De Oz

Country: Hiszpania

Year: 2019

Genre: Folk-Metal, Hard Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 192 Kbps

..::TRACK-LIST::..

Jerusalen D.C.
In Eternum
El Amor Brujo
Tu Funeral
Ciudad Esmeralda
Tequila Tanto Por Vivir
Te Traere El Horizonte
Opera Mortis (O Mio Caro / Nessun Dorma)
La Cantiga De Las Brujas
Espera En El Cielo
Opus Tenebrae
Suspiria
Y Que Nunca Te Falte Un "Te Quiero"
Bajo Mi Piel
La Triste Historia De Jimmy "Tiro En El Pie"
Infinitum (Trine 2 Main Theme)
El Septimo Sello
Ira Dei

..::INFO::..

Dire Straits to pierwszy album grupy Dire Straits, wydany w 1978 roku. Został nagrany w studio Basil St. Studios w Londynie, w styczniu 1978 r. Singel promujący tę płytę, Sultans of Swing, stał się przebojem w Ameryce pięć miesięcy po debiucie tego albumu. Pierwszy album Dire Straits oferuje spokojny, niemal minimalistyczny rock, nagrany w klasycznym rockowym składzie dwóch gitar, gitary basowej i perkusji. W przeciwieństwie do punkowych zespołów które dominowały londyńską scenę muzyczną końca lat siedemdziesiątych, muzycy Dire Straits byli znakomitymi instrumentalistami, szczególnie wyróżniał się Mark Knopfler ze swoim charakterystycznym sposobem gry na gitarze. Piosenki napisane przez Knopflera i śpiewane przez niego w bardzo oszczędny, „dylanowski” sposób opowiadają o przeszłych miłościach, miłosnych zawodach, powszednich dniach normalnych ludzi. Największy przebój z tej płyty, Sultans of Swing opowiada historię amatorskiego zespołu muzycznego, grającego w pubie bardziej dla własnej przyjemności niż dla potrzeby, prawie ignorowanym przez słuchaczy.

Title: Dire Straits

Artist: Dire Straits

Country: Wielka Brytania

Year: 1978

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

01. Down To The Waterline
02. Water Of Love
03. Setting Me Up
04. Six Blade Knife
05. Southbound Again
06. Sultans Of Swing
07. In The Gallery
08. Wild West End
09. Lions

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Diabolical Masquerade to solowy projekt Blakkheima z Katatonii. Powołał go do życia w 1993 roku, a pierwszy album „Ravendusk In My Heart” ukazał się w 1996. Jest to solidna dawka melodyjnego, ale też ostrego i intensywnego black metalu. Czuć tutaj wściekłość i bezkompromisowość, co odróżnia go od nawet pierwotnych poczynań jego macierzystego zespołu.

Mimo klawiszy i plastyczności gitar, przekaz jest więc cięty i elektryzujący. Riffy smagają niczym pejcz, a wokal jest bardzo wrzaskliwy i gardłowy. Tym bardziej więc trzeba docenić, że Blackheim umiał to poukładać w tak fascynującą harmonię. Cała płyta jest pełną niespodzianek podróżą w ciemny, magiczny świat. Nie uświadczymy tu przebojów, ale co i rusz napotykamy na jakiś powalający motyw, fantastyczny fragment prowadzony przez płynące gitary lub dominujący wokal. Oba te elementy się uzupełniają i są znakomite. Tak się drzeć zachowując melodykę i śpiewność tekstu to trzeba umieć. No i trzeba umieć odpowiednio to skomponować. Nawet te szybkie i nawalające gradem momenty mają swój muzyczny urok. Sprawdźcie choćby początek miażdżącego, zróżnicowanego i total zajebistego "The Sphere In Blackheim's Castle" albo „Blackheim’s Forest Kept The Season Forever”. Ten drugi też co to jest za numer. Tyle się w nim dzieje i przez cały czas trzyma w napięciu. Ale to tylko przykłady i nie powinienem tu nic wyróżniać. Poszczególne utwory to tylko kolejne epizody tej wędrówki przez te szkarłatno-czarne krajobrazy. Jest w tym taki tajemniczy urok, jakaś mroczna, lecz pełna wdzięku poezja oraz podniosła epickość budowana przez podkłady klawiszowe, teksty mówione i lżejsze zwolnienia. Diabolical Masquerade emanuje niesamowitą energią, ale też bogactwem form, treści i mistyczną otoczką. Dużo tu też dodatkowych smaczków jak heavy metalowe gitary w „Blackheim’s Hunt For Nocturnal Grace” i wokale w „Under The Banner Of Sentiel”. Te drugie autorstwa Dana Swanö z Edge Of Sanity, Pan-Thy-Monium i miliona innych kapel. Jest też krótki numer akustyczny „Beyond The Spirituals Moon”.

Patrząc na tytuły utworów można wywnioskować, że Blackheim stworzył płytę o sobie. Sam stał się bohaterem jakiejś złowrogiej intrygi, ale jakiej, tego niestety nie przytoczę. Okładka do kasety Mystic Production nie zawiera bowiem tekstów. Tak wiem, że można przeczytać w internecie, ale ja tego nie robię. Piszę o tym co zostało wydane. Po liryki można więc sięgnąć we własnym zakresie, a ja zachęcam do odkrycia muzyki. Doskonała, zatarta kurzem płyta, z duchem starych czasów.

Wujas


https://www.youtube.com/watch?v=VMYZ-ouPFRM



Dark debut album of atmospheric black metal from Katatonia’s Blackheim.

“A work of considerable depth and power” – Metal Archives

Diabolical Masquerade was the solo-project launched by Katatonia mastermind Anders Blackheim Nyström.

Ravendusk In My Heart was originally released in 1996 and stands as a startling debut of fantastic imagery, shaped by accomplished atmospherics mixed with cold black metal, bringing to mind the early works of Emperor, all brought to life with deeply imaginative tales of fantasy from Blackheim’s realm.

The album was recorded at Unisound Studio in September 1995. It was produced by Dan Swano & Blackheim, and mixed by Dan Swano (familiar for his work with Opeth, Dissection, Marduk, etc)



This debut album was the start of a long and successful career for Blackheim with Diabolical Masquerade. It certainly stirred great excitement within me for what was to come on subsequent albums. I’ve always enjoyed one-man projects greatly, as it’s always interesting to see the uniform influence of one person with singular ideas for each instrument. There is never conflict of composition, and often the musical result is organic and tight. Blackheim is no different, showing immense talent on “Ravendusk…” and proving his worth as a black metal composer, with some help from Dan Swano.

This album looks great on paper, being a debut from a one-man side project of Katatonia. I harbored great expectations for Diabolical Masquerade, and for “Ravendusk in my Heart” in particular, I was sure Blackheim would show his steel by writing some good music. He did not disappoint. This is an ice-cold chunk of black metal, showcasing much versatility in songwriting. Although it is a blueprint for all we know black metal to be, this album is very unique, and distinctive in its own style. Nothing else sounds like Diabolical Masquerade, which is quite an achievement considering the vast amount of BM artists out there.

“Ravendusk in my Heart” shows much experimentation. Clearly Blackheim was still crafting the sound of Diabolical Masquerade, still building on what would become DM as we know it today. That makes for a very curious listening experience here. All the songs are different, both in structure and in general feel. There is even a short instrumental interlude with melodic clean guitarwork. The songs never feel formulaic, each one is an idea all on its own, not merely a continuation or a filler.

The standout component of the excellent songwriting is the guitars, coldly channeling black metal elements from the immortal tremolo riff to clean, atmospheric interludes. At times, the guitar work is fast and aggressive, but mostly it leans in favor of atmospheric BM. The slower riffs are the memorable ones here, with decent melodies dark enough to feel at home with the cold production. The distortion is thin, and the cleans are rich and warm, distinctly black metal. However, Blackheim incorporated death, thrash and even doom metal elements when writing the guitars on “Ravendusk…”. The drums sound very thin and cold, somewhat distant from the other instruments. The drums weren’t written to stand out here, typical blastbeats and double-times drive most of the album.

The only instrument that really stands out is the guitaring, but this isn’t an album made to impress with musical prowess. All the instruments blend together instead of standing out, this album is all about atmosphere. It is very dark, and yet paradoxically melodic at times, rising and falling incessantly. The album never drags or becomes monotonous, the constant change of the innovative composition keeps you listening compulsively. This is, however, a very unique atmospheric album in terms of mood. The album as a whole feels very desolate, very solitary. I find myself enjoying “Ravendusk…” most when listening alone. The atmosphere is somewhat depressing at times, and without attentive listening, much of the depth is lost. The experience is different in solitude, for you are most receptive when you are alone, picking up all the nuances adding to the personal feel of the album, as Blackheim intended.

This is an album meant to be a private experience, just as creating it was for Blackheim. This is possibly Diabolical Masquerade’s best album, with diversity in all songs and incredible mood. A definite black metal classic that’s sure to rack up a formidable play count in your collection. “Ravendusk in my Heart” is fantastic.

XuL Excelsi



..::TRACK-LIST::..

1. The Castle Of Blackheim 07:15
2. Blackheim`s Quest To Bring Back The Stolen Autumn 06:18
3. Beyond The Spiritual Moon 00:57
4. The Sphere In Blackheim`s Shrine 03:33
5. Under The Banner Of The Sentinel ['Heavy Metal' Vocals] - Dan Swanö
03:15
6. Blackheim`s Forest Kept The Seasons Forever 06:10
7. The Darkblue Seajourneys Of The Sentinel 05:03
8. Blackheim`s Hunt For Nocturnal Grace 07:47
9. Ravendusk In My Heart 02:08



..::OBSADA::..

Electric Guitar, Acoustic Guitar, Bass, Drum Programming, Keyboards, Effects, Vocals – Blackheim
Illustration [Diabolical Masquerade Logo] - Blackheim

Drum Programming - Dan Swanö




https://www.youtube.com/watch?v=tVPvAFUt4WU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Diabolical Masquerade to solowy projekt Blakkheima z Katatonii. Powołał go do życia w 1993 roku, a pierwszy album „Ravendusk In My Heart” ukazał się w 1996. Jest to solidna dawka melodyjnego, ale też ostrego i intensywnego black metalu. Czuć tutaj wściekłość i bezkompromisowość, co odróżnia go od nawet pierwotnych poczynań jego macierzystego zespołu.

Mimo klawiszy i plastyczności gitar, przekaz jest więc cięty i elektryzujący. Riffy smagają niczym pejcz, a wokal jest bardzo wrzaskliwy i gardłowy. Tym bardziej więc trzeba docenić, że Blackheim umiał to poukładać w tak fascynującą harmonię. Cała płyta jest pełną niespodzianek podróżą w ciemny, magiczny świat. Nie uświadczymy tu przebojów, ale co i rusz napotykamy na jakiś powalający motyw, fantastyczny fragment prowadzony przez płynące gitary lub dominujący wokal. Oba te elementy się uzupełniają i są znakomite. Tak się drzeć zachowując melodykę i śpiewność tekstu to trzeba umieć. No i trzeba umieć odpowiednio to skomponować. Nawet te szybkie i nawalające gradem momenty mają swój muzyczny urok. Sprawdźcie choćby początek miażdżącego, zróżnicowanego i total zajebistego "The Sphere In Blackheim's Castle" albo „Blackheim’s Forest Kept The Season Forever”. Ten drugi też co to jest za numer. Tyle się w nim dzieje i przez cały czas trzyma w napięciu. Ale to tylko przykłady i nie powinienem tu nic wyróżniać. Poszczególne utwory to tylko kolejne epizody tej wędrówki przez te szkarłatno-czarne krajobrazy. Jest w tym taki tajemniczy urok, jakaś mroczna, lecz pełna wdzięku poezja oraz podniosła epickość budowana przez podkłady klawiszowe, teksty mówione i lżejsze zwolnienia. Diabolical Masquerade emanuje niesamowitą energią, ale też bogactwem form, treści i mistyczną otoczką. Dużo tu też dodatkowych smaczków jak heavy metalowe gitary w „Blackheim’s Hunt For Nocturnal Grace” i wokale w „Under The Banner Of Sentiel”. Te drugie autorstwa Dana Swanö z Edge Of Sanity, Pan-Thy-Monium i miliona innych kapel. Jest też krótki numer akustyczny „Beyond The Spirituals Moon”.

Patrząc na tytuły utworów można wywnioskować, że Blackheim stworzył płytę o sobie. Sam stał się bohaterem jakiejś złowrogiej intrygi, ale jakiej, tego niestety nie przytoczę. Okładka do kasety Mystic Production nie zawiera bowiem tekstów. Tak wiem, że można przeczytać w internecie, ale ja tego nie robię. Piszę o tym co zostało wydane. Po liryki można więc sięgnąć we własnym zakresie, a ja zachęcam do odkrycia muzyki. Doskonała, zatarta kurzem płyta, z duchem starych czasów.

Wujas


https://www.youtube.com/watch?v=VMYZ-ouPFRM



Dark debut album of atmospheric black metal from Katatonia’s Blackheim.

“A work of considerable depth and power” – Metal Archives

Diabolical Masquerade was the solo-project launched by Katatonia mastermind Anders Blackheim Nyström.

Ravendusk In My Heart was originally released in 1996 and stands as a startling debut of fantastic imagery, shaped by accomplished atmospherics mixed with cold black metal, bringing to mind the early works of Emperor, all brought to life with deeply imaginative tales of fantasy from Blackheim’s realm.

The album was recorded at Unisound Studio in September 1995. It was produced by Dan Swano & Blackheim, and mixed by Dan Swano (familiar for his work with Opeth, Dissection, Marduk, etc)



This debut album was the start of a long and successful career for Blackheim with Diabolical Masquerade. It certainly stirred great excitement within me for what was to come on subsequent albums. I’ve always enjoyed one-man projects greatly, as it’s always interesting to see the uniform influence of one person with singular ideas for each instrument. There is never conflict of composition, and often the musical result is organic and tight. Blackheim is no different, showing immense talent on “Ravendusk…” and proving his worth as a black metal composer, with some help from Dan Swano.

This album looks great on paper, being a debut from a one-man side project of Katatonia. I harbored great expectations for Diabolical Masquerade, and for “Ravendusk in my Heart” in particular, I was sure Blackheim would show his steel by writing some good music. He did not disappoint. This is an ice-cold chunk of black metal, showcasing much versatility in songwriting. Although it is a blueprint for all we know black metal to be, this album is very unique, and distinctive in its own style. Nothing else sounds like Diabolical Masquerade, which is quite an achievement considering the vast amount of BM artists out there.

“Ravendusk in my Heart” shows much experimentation. Clearly Blackheim was still crafting the sound of Diabolical Masquerade, still building on what would become DM as we know it today. That makes for a very curious listening experience here. All the songs are different, both in structure and in general feel. There is even a short instrumental interlude with melodic clean guitarwork. The songs never feel formulaic, each one is an idea all on its own, not merely a continuation or a filler.

The standout component of the excellent songwriting is the guitars, coldly channeling black metal elements from the immortal tremolo riff to clean, atmospheric interludes. At times, the guitar work is fast and aggressive, but mostly it leans in favor of atmospheric BM. The slower riffs are the memorable ones here, with decent melodies dark enough to feel at home with the cold production. The distortion is thin, and the cleans are rich and warm, distinctly black metal. However, Blackheim incorporated death, thrash and even doom metal elements when writing the guitars on “Ravendusk…”. The drums sound very thin and cold, somewhat distant from the other instruments. The drums weren’t written to stand out here, typical blastbeats and double-times drive most of the album.

The only instrument that really stands out is the guitaring, but this isn’t an album made to impress with musical prowess. All the instruments blend together instead of standing out, this album is all about atmosphere. It is very dark, and yet paradoxically melodic at times, rising and falling incessantly. The album never drags or becomes monotonous, the constant change of the innovative composition keeps you listening compulsively. This is, however, a very unique atmospheric album in terms of mood. The album as a whole feels very desolate, very solitary. I find myself enjoying “Ravendusk…” most when listening alone. The atmosphere is somewhat depressing at times, and without attentive listening, much of the depth is lost. The experience is different in solitude, for you are most receptive when you are alone, picking up all the nuances adding to the personal feel of the album, as Blackheim intended.

This is an album meant to be a private experience, just as creating it was for Blackheim. This is possibly Diabolical Masquerade’s best album, with diversity in all songs and incredible mood. A definite black metal classic that’s sure to rack up a formidable play count in your collection. “Ravendusk in my Heart” is fantastic.

XuL Excelsi



..::TRACK-LIST::..

1. The Castle Of Blackheim 07:15
2. Blackheim`s Quest To Bring Back The Stolen Autumn 06:18
3. Beyond The Spiritual Moon 00:57
4. The Sphere In Blackheim`s Shrine 03:33
5. Under The Banner Of The Sentinel ['Heavy Metal' Vocals] - Dan Swanö
03:15
6. Blackheim`s Forest Kept The Seasons Forever 06:10
7. The Darkblue Seajourneys Of The Sentinel 05:03
8. Blackheim`s Hunt For Nocturnal Grace 07:47
9. Ravendusk In My Heart 02:08



..::OBSADA::..

Electric Guitar, Acoustic Guitar, Bass, Drum Programming, Keyboards, Effects, Vocals – Blackheim
Illustration [Diabolical Masquerade Logo] - Blackheim

Drum Programming - Dan Swanö




https://www.youtube.com/watch?v=tVPvAFUt4WU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Trzecia duża płyta długodystansowców z Kanady.
16 morderczych grindcore'owych utworów w stylu wielkiego DAHMER!!!



..::TRACK-LIST::..

1. Intro 00:54
2. First Victim 02:45
3. Feed On Fear 02:21
4. Blind Fear 02:54
5. Wolfgang Priklopil 03:14
6. Best Selling Killer 01:45
7. Richard Blass 01:32
8. The Hunter 03:34
9. Sociopathic Worm 03:44
10. Mehmet Ali Agca 01:18
11. Colosse Plamondon 00:40
12. Random Killings 03:51
13. Clifford Orgy (Guest, Vocals Crocko) 01:19
14. Sy Tuan Tran (free) 01:16
15. Senseless Gorecrap 03:23
16. Outro 01:35



..::OBSADA::..

Steve - Vocals
Jack - Guitars
Fred - Guitars
Dan-Charge - Drums, Vocals



https://www.youtube.com/watch?v=WpnSjoH13eg


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Trzecia duża płyta długodystansowców z Kanady.
16 morderczych grindcore'owych utworów w stylu wielkiego DAHMER!!!



..::TRACK-LIST::..

1. Intro 00:54
2. First Victim 02:45
3. Feed On Fear 02:21
4. Blind Fear 02:54
5. Wolfgang Priklopil 03:14
6. Best Selling Killer 01:45
7. Richard Blass 01:32
8. The Hunter 03:34
9. Sociopathic Worm 03:44
10. Mehmet Ali Agca 01:18
11. Colosse Plamondon 00:40
12. Random Killings 03:51
13. Clifford Orgy (Guest, Vocals Crocko) 01:19
14. Sy Tuan Tran (free) 01:16
15. Senseless Gorecrap 03:23
16. Outro 01:35



..::OBSADA::..

Steve - Vocals
Jack - Guitars
Fred - Guitars
Dan-Charge - Drums, Vocals



https://www.youtube.com/watch?v=WpnSjoH13eg


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Najnowszy album 'Podróż' to w zamierzeniu projekt scalający muzykę, obrazi słowa. A i sama podróż ma trzy wymiary. A wątków pobocznych jest jeszcze trzy razy tyle. Wnikliwi słuchacze dojdą, co i jak…Na płycie swoje talenty ujawniło kilkanaście osób, a wszystko po to, by zbliżyć się do absolutu, jakim jest

ściana dźwięku generowana przez przejeżdżający osobowy. To w końcu album, który zawiera w sobie wiele odniesień i przebogaty wachlarz inspiracji.
Album wydany we współpracy z Bat-Cave Production.
Edycja na CD w digipacku z załączoną mapą podróży i innymi niespodziankami.



The latest album “Podróż” is intended to be a project that brings together music and words. And the journey itself has three dimensions. And there are three times as many side plots. Attentive listeners will understand what and how…
A dozen or so people revealed their talents on the album, all in order to get closer to the absolute that it is
a wall of sound generated by a passing passenger car. After all, this is an album that contains many references and a wide range of inspirations.

OPOWIEŚĆ (A Story) is a group whose music is filled with noises, squeaks, clatters and other characteristic sounds for the trance motor skills of a moving train. On one website, the band’s work was described as NOISE RITUAL SPLEEN SONGS. And what’s not to understand?
The group has released two albums. The debut “Opowieść” (2021) is an album in the dreamlike manner radio play. The second album is not even so much a record as a handmade art zine with an attached a recording of the band’s concert during the 11th edition of the Zabobony festival. And the Tale performs not very well often, but in special places. The musicians could be heard both in the rooms of a Lower Silesian former German pigsty, as well as in the walls of a Czech one, neo-Gothic church. This is proof of skillful and graceful maneuvering between the sacred and profane areas. The band’s performances take the form of a musical ritualenriched with film projections and a visual performance in the form of live painting. Everything is there stories.
Album released in cooperation with Bat-Cave Production.



..::TRACK-LIST::..

1. Bezdroża 04:35
2. Ostatni Będą Następni 06:04
3. Ku Końcowi 05:29
4. NIkt 02:24
5. Przejście 04:18
6. Las Krzyży 07:24
7. M.W. 04:59
8. Granatowy Kolor Boga 07:12
9. + + + 02:13
10. Coś 06:10



https://www.youtube.com/watch?v=CXzo0J-PnEk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Najnowszy album 'Podróż' to w zamierzeniu projekt scalający muzykę, obrazi słowa. A i sama podróż ma trzy wymiary. A wątków pobocznych jest jeszcze trzy razy tyle. Wnikliwi słuchacze dojdą, co i jak…Na płycie swoje talenty ujawniło kilkanaście osób, a wszystko po to, by zbliżyć się do absolutu, jakim jest

ściana dźwięku generowana przez przejeżdżający osobowy. To w końcu album, który zawiera w sobie wiele odniesień i przebogaty wachlarz inspiracji.
Album wydany we współpracy z Bat-Cave Production.
Edycja na CD w digipacku z załączoną mapą podróży i innymi niespodziankami.



The latest album “Podróż” is intended to be a project that brings together music and words. And the journey itself has three dimensions. And there are three times as many side plots. Attentive listeners will understand what and how…
A dozen or so people revealed their talents on the album, all in order to get closer to the absolute that it is
a wall of sound generated by a passing passenger car. After all, this is an album that contains many references and a wide range of inspirations.

OPOWIEŚĆ (A Story) is a group whose music is filled with noises, squeaks, clatters and other characteristic sounds for the trance motor skills of a moving train. On one website, the band’s work was described as NOISE RITUAL SPLEEN SONGS. And what’s not to understand?
The group has released two albums. The debut “Opowieść” (2021) is an album in the dreamlike manner radio play. The second album is not even so much a record as a handmade art zine with an attached a recording of the band’s concert during the 11th edition of the Zabobony festival. And the Tale performs not very well often, but in special places. The musicians could be heard both in the rooms of a Lower Silesian former German pigsty, as well as in the walls of a Czech one, neo-Gothic church. This is proof of skillful and graceful maneuvering between the sacred and profane areas. The band’s performances take the form of a musical ritualenriched with film projections and a visual performance in the form of live painting. Everything is there stories.
Album released in cooperation with Bat-Cave Production.



..::TRACK-LIST::..

1. Bezdroża 04:35
2. Ostatni Będą Następni 06:04
3. Ku Końcowi 05:29
4. NIkt 02:24
5. Przejście 04:18
6. Las Krzyży 07:24
7. M.W. 04:59
8. Granatowy Kolor Boga 07:12
9. + + + 02:13
10. Coś 06:10



https://www.youtube.com/watch?v=CXzo0J-PnEk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Collaborative material from Bardoseneticcube's recording sessions with St. Petersburg-based saxophonist Igor V. Petrov. Definitely one of Bardoseneticcube's most singular and musical works, with a mixture of irradiated electronics, hazy lunar jazz, sedated drones and urban soundscapes. Think of a cross between Bohren & Der Club of Gore and Contagious Orgasm but set in Pripyat. Artwork by STPo.



..::TRACK-LIST::..

1. Songong 6:56
2. Patriot 5:18
3. Shkapina St. 11:11
4. Brownend 5:48
5. One 4:07
6. Logosax 9:00

Track durations do not appear on this release.



https://www.youtube.com/watch?v=GKaZhlO-qx4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Collaborative material from Bardoseneticcube's recording sessions with St. Petersburg-based saxophonist Igor V. Petrov. Definitely one of Bardoseneticcube's most singular and musical works, with a mixture of irradiated electronics, hazy lunar jazz, sedated drones and urban soundscapes. Think of a cross between Bohren & Der Club of Gore and Contagious Orgasm but set in Pripyat. Artwork by STPo.



..::TRACK-LIST::..

1. Songong 6:56
2. Patriot 5:18
3. Shkapina St. 11:11
4. Brownend 5:48
5. One 4:07
6. Logosax 9:00

Track durations do not appear on this release.



https://www.youtube.com/watch?v=GKaZhlO-qx4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Ciężkie, intensywne, rasowe amerykańskie granie z zaskakująco przystępnymi aranżami to sygnatura BEDOWYN.
Niesamowita atmosfera, swoboda ale i moc dźwięków na “Blood of the Fall” sprawiają, że BEDOWYN ma szansę zostać liczącym się zespołem w swoim gatunku po obu stronach Atlantyku. Takiego brzmienia nie da się podrobić, tego feelingu nie da się niczym zastąpić! Tak się gra tylko w USA!
A BEDOWYN gra szczerą i bezpretensjonalną muzykę, która przypadnie do gustu nie tylko fanom BARONESS czy ORANGE GOBLIN.

Wydawca


Kwartet Amerykanów z Północnej Karoliny pod koniec 2015 roku zarejestrował i własnym sumptem wydał debiutancki album "Blood of The Fall", który wzbudza refleksję, iż Mastodon, Baroness czy Orange Goblin mogą mieć obawy o swoją pozycję. To kapitalne pięćdziesiąt minut soczyście brzmiącego metalu, nierównomiernie rozłożonego pomiędzy gatunki heavy, doom, sludge, stoner i thrash. To zarazem opowieść o mrocznym obliczu ludzkości. Prawdziwe biczowanie dźwiękiem i słowem.

Niewiele brakowało, aby "Blood of The Fall" nie ukazał się na polskim rynku, ale sprawy w swoje ręce wzięła opolska wylęgarnia ekstremalnego metalu Via Nocturna, dzięki której duży debiut Bedowyn będzie miał swoją premierę w Polsce pod koniec maja 2016 roku. Warto się przygotować do tego okresu o wiele staranniej, niż do Światowych Dni Młodzieży, bowiem "Blood of The Fall" to materiał zasługujący na wszelkie uznanie. Krążek, który poraża swoim klimatem, dopracowaną sekcją instrumentalną i wokalną, a także niebanalnymi strukturami utworów i gładkim przemieszczaniem się pomiędzy nimi. Myślę więc, że już tylko jakieś żałosne chwile dzielą Bedowyn od zdobycia szerokiego uznania na całym świecie.

Rzeczywistość "Blood of The Fall" to sporo brudu - instrumentalnego w dwóch wydaniach kompozycji "The Horde" i w utworze "For a Fleeting Moment", ale też instrumentalno-wokalnego w pozostałej części albumu. Pierwsze słowa wyśpiewane na krążku przez Alexa Traboulsiego w rytm perkusji Marca Campbella - rise! - to gwarantowane dreszcze na skórze. To odrodzona siła Mastodon. Sama kompozycja "Rite To Kill" wprowadzająca do lirycznego świata Bedowyn, instrumentalnie oparta na wspominanej perkusji i wielopiętrowych gitarach, nie daje wytchnienia swoją intensywnością. Wieńczy ją wysokiej klasy solo gitarowe. Zresztą Bedowyn nie oszczędza się na gitarach. Pod tym względem Mark Peters i Alex Traboulsi to z jednej strony metalowi wymiatacze, zaś z drugiej wirtuozi instrumentu. Dużo mówią o tym kompozycje "Cotard’s Blade" i "Lord Of The Suffering", będące swoistym koktajlem pomysłów formacji.

Wszechstronność czteroosobowej kapeli daje się zauważyć właściwie w każdym z numerów tworzących "Blood of The Fall". W ognisku ciężkich riffów, nadaktywnej perkusji, klimatycznych wokali i pulsującego basu, istnieje też przestrzeń dla fragmentów pytających o wrażliwość słuchacza, jak w "Leave The Living…For Dead". Zestawienie ze sobą ciężaru i drapieżności w okolicach melancholii wypada tu bardzo przekonująco. Tymczasem obecność na krążku folkowego utworu instrumentalnego "For a Fleeting Moment", opartego na gitarze akustycznej i szumie morza, pozwala sądzić, iż skala inspiracji Bedowyn nie ma końca. W owej refleksyjności rozpoczyna się także piękne zatytułowana kompozycja "Where Wings Will Burn", będąca moim zdaniem nieślubnym dzieckiem utworu "Sleeping Giant" Mastodon z 2006 roku. Tej konwencji nie wyłamuje też "Halfhand" z partią czystych (!) wokali i pokrętnej konstrukcji. To trzeba usłyszeć.

W zawartości płyty mieszczą się tu także kompozycje nad wyraz ciężkie, o wiele bardziej brutalne niż wściekłe, jak w przypadku numeru tytułowego. Są też numery kompozycje sprawiające wrażenie garażowego grania, szybkie, hałaśliwe i niespodziewane nośne, jak "I Am The Flood", który równocześnie proponuje dość egzotyczną solówkę gitarową. W każdym razie próba wypracowania jakiegoś schematu dla Bedowyn i jego debiutu mija się z celem. Zespół na przestrzeni jednej kompozycji potrafi przemieszczać się w różnych metalowych gatunkach. Całość nie brzmi pioniersko, takie rzeczy wyprawiały już wspominane w tekście kapele, ale kunszt zaprezentowanych pomysłów, poczucie nieustannie towarzyszącego oldschoolu i klimat albumu prowadzą do jedynej możliwej konkluzji - dzieło najlepsze.

Twórcy Bedowyn to muzycy w okolicach czterdziestki. Późno jak na start kariery, prawda? Nieprawda! W przypadku ich debiutanckiego "Blood of The Fall" mamy do czynienia z materiałem dojrzałym, gotowym by zdobywać świat i niszczyć konwencje. To jeden z najlepszych debiutów jakie kiedykolwiek słyszałem, a zarazem ilustracja metalu o największej sile rażenia.

Konrad Sebastian Morawski


Zaczyna się od wiatru. I riffu, który brzmi jakby napisał go Leif Edling. I trzeba uczciwie przyznać, że na kapelę, która firmuje się pojęciami „stoner” i „doom”, to porządna rekomendacja. Nie obawiajcie się jednak – Blood of the Fall pozbywa się ducha Candlemass już chwilę później, kiedy zaczyna się Rite to Kill. Wtedy poznajemy prawdziwe oblicze Bedowyn, zaskoczenia z Północnej Karoliny.

Raleigh, wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych. Łagodne zimy, gorące lata. Czasami susza, czasami huragan, czasami tornado. Ponad 400 tysięcy ludzi w średnim jak na amerykańskie standardy mieście. 3 razy więcej niż w leżącym nad oceanem w tym samym stanie Wilmington. Z Raleigh do Wilmington jest niecałe 200 kilometrów. W 2001 roku w Wilmington powstał kwartet ASG, którego ostatnim długograjem Blood Drive zasłuchuję się od trzech lat. Kwartet Bedowyn powstał zaś 10 lat później, w Raleigh. Pomiędzy ASG i Bedowyn jest sporo podobieństw.

Kiedy tylko w Rite to Kill z debiutanckiego długograja Bedowyn zatytułowanego Blood of the Fall kończy się ten pierwszy edlingowy riff, zaczynam odbierać kolejne znajome komunikaty. Tak brzmi mroczniejsza wersja ASG, nieco bardziej doomowa, nieco bardziej przemieszana z klasycznymi przebiegami na dwie gitary, które czasami przypominają nawet Grand Magus. Ale melodyka jest tu taka sama. Gdyby nie inny głos wokalisty miałbym pewnie problem z określeniem, który zespół skomponował I Am the Flood albo Leave the Living for Dead. Brzmienie jest bardzo podobne. Choć Bedowyn czasami napędza się podwójną stopa i tempem, na jakie ASG pewnie nigdy by się nie zdobyli, to w riffach i melodiach czuć takie samo pomieszanie duchoty, napięcia i specyficznego luzu, wyjebania, które przychodzi kiedy dedlajny sypią ci się z kalendarza, wierzyciele walą do drzwi, a ty w desperacji zaczynasz mieć wszystko w dupie. A kiedy Bedowyn zwalniają, głos wokalisty nagle roznosi po pomieszczeniu jak smak po kubeczkach smakowych, dokładnie jak w przypadku Jasona Shi, kiedy śpiewa „Caress me gently, I’m on fire”.

Może tak właśnie brzmi Północna Karolina?
Bedowyn i ASG są to siebie tak samo podobni, jak różni. Bedowyn są agresywniejsi, korzystają z większej liczby środków. Alex Traboulsi nie boi się wejść chwilami w blackmetalowy growl. Choć słuchałem tej płyty już co najmniej kilkanaście razy wciąż dziwię się, że Bedowyn są w stanie rozpłynąć się w dźwiękach niczym Baroness (Where Wings Will Burn), podeptać pięty Mastodon (Blood of the Fall), rozpędzić się do heavymetalowych temp (Lord of the Suffering) i wrócić na koniec do posępnych i posuwistych doomowych zginaczy karku (The Horde (Exodus)). A wszystko to przeplatają jeszcze intrygującymi refrenami, w których unosi się duch lat 90-tych.

Blood of the Fall Bedowyn będzie smakowitym kąskiem dla tych, którzy oczekują dusznego stoner/doomu, w którym mieszają się wpływy Pentagram, Orange Goblin, Trouble i Alabama Thunderpussy. Dla tych, którzy kilkanaście lat temu pokochali swoimi brudnymi serduchami Down, Corrosion of Conformity z Pepperem, płytka powinna być jak znalazł. Ja się bawiłem przednio. Ale ja uwielbiam ASG…

nmtr


Kapele takie jak Bedowyn to chyba idealny przykład tego, że nigdy nie należy zamykać się na poszukiwania nowych doznań w gatunku, który wydaje się być nam do cna wyeksploatowany. Stoner/doom metal od kilku lat przypomina mi, że pewna moda zawsze przemija, a pierwszą erupcję utalentowanych bandów zastępują epigoni, którzy przeważnie przelatują bez większego echa przez scenę. No cóż, polska wytwórnia – prężnie rozwijająca się Via Nocturna – wydała na płycie kompaktowej debiut amerykanów z Bedowyn i mówiąc szczerze, sięgnąłem po płytę Blood of the Fall bez większej nadziei na coś szczególnego… i jakże się myliłem.


Pochodząca z północno-karolińskiego Raleigh kapela raczej nie jest znana polskim maniakom stoner/doom metalu. Blood Of The Fall jest pełnoprawnym debiutem fonograficznym, a istniejąca od 2011 roku formacja doczekała się jedynie EP Wolves & Trees, która światło dzienne ujrzała w 2013 roku. Z kronikarskiego obowiązku dodam, że omawiana przeze mnie płyta swoją cyfrową premierę miała już rok temu, natomiast fizycznie pierwszy raz pojawia się dzięki Via Nocturna, która dotychczas fanom ostrych dźwięków kojarzona była z wydawnictw z kręgu black i death metalu.

Największym zaskoczeniem na Blood Of The Fall okazuje się dla mnie wszechstronność materiału i jego… przystępność. Tak, to drugie nie wzięło się znikąd, bo pomimo tego, że jesteśmy zewsząd atakowani ciężkim riffowaniem i niejednokrotnie brudny sound katuje nasze uszy, to wszystko jest spięte dosyć charakterystycznymi, dobrymi melodiami. Przykładem może być pędzący do przodu, bardzo dynamiczny kawałek Cotard’s Blade, w którym wwiercające się w moją świadomość linie wokalne są jednymi z najlepszych na albumie. Na płycie nie brakuje akustycznych brzmień, szczególnie widocznych w kawałku Halfland. Zespół pokusił się wzorem Tommy’ego Iommiego z klasycznych płyt Black Sabbath o akustyczną miniaturkę w postaci urokliwego For a Fleeting Moment.

Być może ta różnorodność na płycie wzięła się stąd, że zespół poszukuje własnego brzmienia i tożsamości, bo momentami ciężko nie zauważyć jawnych odniesień do mistrzów takiego grania, jak w utworze tytułowym, który spokojnie mógłby się znaleźć na LP Crack The Skye Mastodona, natomiast Lord of The Suffering brzmi nieco jak Black Sabbath z doładowaniem. Z drugiej strony, nic tylko przyklasnąć zespołowi, bo są to, jakby nie patrzeć, wybitne inspiracje.

Bedowyn faktycznie nie próbują wyważać otwartych drzwi, tylko konstruują swoje kompozycje najlepiej, jak się da, dostarczając przy tym mnóstwo radości słuchaczowi. Owszem, nie wszystkie kompozycje są strzałem w dziesiątkę, spokojnie mogłoby na płycie nie być takiego Where Wings Will Burn, który nie ma ciekawego tematu przewodniego i chyba za bardzo w tym kawałku rządzi chaos; jest to solidny track, który jednak ginie w tłumie lepszych. Ale są to chyba nieliczne uwagi płynące w kierunku całego albumu. Blood Of The Fall, to krążek, który przy odrobinie szczęścia powinien zamieszać w podsumowaniach roku, szczególnie wśród debiutantów w swoim gatunku.

Jakub Pożarowszczyk



..::TRACK-LIST::..

1. The Horde 01:17
2. Rite To Kill 05:53
3. Blood Of The Fall 04:51
4. Cotard's Blade 04:55
5. Leave The Living... For Dead 04:02
6. For A Fleeting Moment 02:58
7. Where Wings WIll Burn 05:40
8. I Am The Flood 03:59
9. Halfhand 05:36
10. Lord Of The Suffering 06:23
11. The Hord (Exodus) 03:11



..::OBSADA::..

Lead Guitar, Rhythm Guitar, Acoustic Guitar - Mark Richard Peters
Lead Vocals, Rhythm Guitar - Alexander Traboulsi
Keyboards, Synth - Alex Traboulsi (tracks: 6), Geoff Dean (tracks: 1, 3, 8, 9)
Bass Guitar - Todd Parham
Drums, Engineer, Producer - Mark Campbell




https://www.youtube.com/watch?v=6yVz2Ix9Rew




SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Ciężkie, intensywne, rasowe amerykańskie granie z zaskakująco przystępnymi aranżami to sygnatura BEDOWYN.
Niesamowita atmosfera, swoboda ale i moc dźwięków na “Blood of the Fall” sprawiają, że BEDOWYN ma szansę zostać liczącym się zespołem w swoim gatunku po obu stronach Atlantyku. Takiego brzmienia nie da się podrobić, tego feelingu nie da się niczym zastąpić! Tak się gra tylko w USA!
A BEDOWYN gra szczerą i bezpretensjonalną muzykę, która przypadnie do gustu nie tylko fanom BARONESS czy ORANGE GOBLIN.

Wydawca


Kwartet Amerykanów z Północnej Karoliny pod koniec 2015 roku zarejestrował i własnym sumptem wydał debiutancki album "Blood of The Fall", który wzbudza refleksję, iż Mastodon, Baroness czy Orange Goblin mogą mieć obawy o swoją pozycję. To kapitalne pięćdziesiąt minut soczyście brzmiącego metalu, nierównomiernie rozłożonego pomiędzy gatunki heavy, doom, sludge, stoner i thrash. To zarazem opowieść o mrocznym obliczu ludzkości. Prawdziwe biczowanie dźwiękiem i słowem.

Niewiele brakowało, aby "Blood of The Fall" nie ukazał się na polskim rynku, ale sprawy w swoje ręce wzięła opolska wylęgarnia ekstremalnego metalu Via Nocturna, dzięki której duży debiut Bedowyn będzie miał swoją premierę w Polsce pod koniec maja 2016 roku. Warto się przygotować do tego okresu o wiele staranniej, niż do Światowych Dni Młodzieży, bowiem "Blood of The Fall" to materiał zasługujący na wszelkie uznanie. Krążek, który poraża swoim klimatem, dopracowaną sekcją instrumentalną i wokalną, a także niebanalnymi strukturami utworów i gładkim przemieszczaniem się pomiędzy nimi. Myślę więc, że już tylko jakieś żałosne chwile dzielą Bedowyn od zdobycia szerokiego uznania na całym świecie.

Rzeczywistość "Blood of The Fall" to sporo brudu - instrumentalnego w dwóch wydaniach kompozycji "The Horde" i w utworze "For a Fleeting Moment", ale też instrumentalno-wokalnego w pozostałej części albumu. Pierwsze słowa wyśpiewane na krążku przez Alexa Traboulsiego w rytm perkusji Marca Campbella - rise! - to gwarantowane dreszcze na skórze. To odrodzona siła Mastodon. Sama kompozycja "Rite To Kill" wprowadzająca do lirycznego świata Bedowyn, instrumentalnie oparta na wspominanej perkusji i wielopiętrowych gitarach, nie daje wytchnienia swoją intensywnością. Wieńczy ją wysokiej klasy solo gitarowe. Zresztą Bedowyn nie oszczędza się na gitarach. Pod tym względem Mark Peters i Alex Traboulsi to z jednej strony metalowi wymiatacze, zaś z drugiej wirtuozi instrumentu. Dużo mówią o tym kompozycje "Cotard’s Blade" i "Lord Of The Suffering", będące swoistym koktajlem pomysłów formacji.

Wszechstronność czteroosobowej kapeli daje się zauważyć właściwie w każdym z numerów tworzących "Blood of The Fall". W ognisku ciężkich riffów, nadaktywnej perkusji, klimatycznych wokali i pulsującego basu, istnieje też przestrzeń dla fragmentów pytających o wrażliwość słuchacza, jak w "Leave The Living…For Dead". Zestawienie ze sobą ciężaru i drapieżności w okolicach melancholii wypada tu bardzo przekonująco. Tymczasem obecność na krążku folkowego utworu instrumentalnego "For a Fleeting Moment", opartego na gitarze akustycznej i szumie morza, pozwala sądzić, iż skala inspiracji Bedowyn nie ma końca. W owej refleksyjności rozpoczyna się także piękne zatytułowana kompozycja "Where Wings Will Burn", będąca moim zdaniem nieślubnym dzieckiem utworu "Sleeping Giant" Mastodon z 2006 roku. Tej konwencji nie wyłamuje też "Halfhand" z partią czystych (!) wokali i pokrętnej konstrukcji. To trzeba usłyszeć.

W zawartości płyty mieszczą się tu także kompozycje nad wyraz ciężkie, o wiele bardziej brutalne niż wściekłe, jak w przypadku numeru tytułowego. Są też numery kompozycje sprawiające wrażenie garażowego grania, szybkie, hałaśliwe i niespodziewane nośne, jak "I Am The Flood", który równocześnie proponuje dość egzotyczną solówkę gitarową. W każdym razie próba wypracowania jakiegoś schematu dla Bedowyn i jego debiutu mija się z celem. Zespół na przestrzeni jednej kompozycji potrafi przemieszczać się w różnych metalowych gatunkach. Całość nie brzmi pioniersko, takie rzeczy wyprawiały już wspominane w tekście kapele, ale kunszt zaprezentowanych pomysłów, poczucie nieustannie towarzyszącego oldschoolu i klimat albumu prowadzą do jedynej możliwej konkluzji - dzieło najlepsze.

Twórcy Bedowyn to muzycy w okolicach czterdziestki. Późno jak na start kariery, prawda? Nieprawda! W przypadku ich debiutanckiego "Blood of The Fall" mamy do czynienia z materiałem dojrzałym, gotowym by zdobywać świat i niszczyć konwencje. To jeden z najlepszych debiutów jakie kiedykolwiek słyszałem, a zarazem ilustracja metalu o największej sile rażenia.

Konrad Sebastian Morawski


Zaczyna się od wiatru. I riffu, który brzmi jakby napisał go Leif Edling. I trzeba uczciwie przyznać, że na kapelę, która firmuje się pojęciami „stoner” i „doom”, to porządna rekomendacja. Nie obawiajcie się jednak – Blood of the Fall pozbywa się ducha Candlemass już chwilę później, kiedy zaczyna się Rite to Kill. Wtedy poznajemy prawdziwe oblicze Bedowyn, zaskoczenia z Północnej Karoliny.

Raleigh, wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych. Łagodne zimy, gorące lata. Czasami susza, czasami huragan, czasami tornado. Ponad 400 tysięcy ludzi w średnim jak na amerykańskie standardy mieście. 3 razy więcej niż w leżącym nad oceanem w tym samym stanie Wilmington. Z Raleigh do Wilmington jest niecałe 200 kilometrów. W 2001 roku w Wilmington powstał kwartet ASG, którego ostatnim długograjem Blood Drive zasłuchuję się od trzech lat. Kwartet Bedowyn powstał zaś 10 lat później, w Raleigh. Pomiędzy ASG i Bedowyn jest sporo podobieństw.

Kiedy tylko w Rite to Kill z debiutanckiego długograja Bedowyn zatytułowanego Blood of the Fall kończy się ten pierwszy edlingowy riff, zaczynam odbierać kolejne znajome komunikaty. Tak brzmi mroczniejsza wersja ASG, nieco bardziej doomowa, nieco bardziej przemieszana z klasycznymi przebiegami na dwie gitary, które czasami przypominają nawet Grand Magus. Ale melodyka jest tu taka sama. Gdyby nie inny głos wokalisty miałbym pewnie problem z określeniem, który zespół skomponował I Am the Flood albo Leave the Living for Dead. Brzmienie jest bardzo podobne. Choć Bedowyn czasami napędza się podwójną stopa i tempem, na jakie ASG pewnie nigdy by się nie zdobyli, to w riffach i melodiach czuć takie samo pomieszanie duchoty, napięcia i specyficznego luzu, wyjebania, które przychodzi kiedy dedlajny sypią ci się z kalendarza, wierzyciele walą do drzwi, a ty w desperacji zaczynasz mieć wszystko w dupie. A kiedy Bedowyn zwalniają, głos wokalisty nagle roznosi po pomieszczeniu jak smak po kubeczkach smakowych, dokładnie jak w przypadku Jasona Shi, kiedy śpiewa „Caress me gently, I’m on fire”.

Może tak właśnie brzmi Północna Karolina?
Bedowyn i ASG są to siebie tak samo podobni, jak różni. Bedowyn są agresywniejsi, korzystają z większej liczby środków. Alex Traboulsi nie boi się wejść chwilami w blackmetalowy growl. Choć słuchałem tej płyty już co najmniej kilkanaście razy wciąż dziwię się, że Bedowyn są w stanie rozpłynąć się w dźwiękach niczym Baroness (Where Wings Will Burn), podeptać pięty Mastodon (Blood of the Fall), rozpędzić się do heavymetalowych temp (Lord of the Suffering) i wrócić na koniec do posępnych i posuwistych doomowych zginaczy karku (The Horde (Exodus)). A wszystko to przeplatają jeszcze intrygującymi refrenami, w których unosi się duch lat 90-tych.

Blood of the Fall Bedowyn będzie smakowitym kąskiem dla tych, którzy oczekują dusznego stoner/doomu, w którym mieszają się wpływy Pentagram, Orange Goblin, Trouble i Alabama Thunderpussy. Dla tych, którzy kilkanaście lat temu pokochali swoimi brudnymi serduchami Down, Corrosion of Conformity z Pepperem, płytka powinna być jak znalazł. Ja się bawiłem przednio. Ale ja uwielbiam ASG…

nmtr


Kapele takie jak Bedowyn to chyba idealny przykład tego, że nigdy nie należy zamykać się na poszukiwania nowych doznań w gatunku, który wydaje się być nam do cna wyeksploatowany. Stoner/doom metal od kilku lat przypomina mi, że pewna moda zawsze przemija, a pierwszą erupcję utalentowanych bandów zastępują epigoni, którzy przeważnie przelatują bez większego echa przez scenę. No cóż, polska wytwórnia – prężnie rozwijająca się Via Nocturna – wydała na płycie kompaktowej debiut amerykanów z Bedowyn i mówiąc szczerze, sięgnąłem po płytę Blood of the Fall bez większej nadziei na coś szczególnego… i jakże się myliłem.


Pochodząca z północno-karolińskiego Raleigh kapela raczej nie jest znana polskim maniakom stoner/doom metalu. Blood Of The Fall jest pełnoprawnym debiutem fonograficznym, a istniejąca od 2011 roku formacja doczekała się jedynie EP Wolves & Trees, która światło dzienne ujrzała w 2013 roku. Z kronikarskiego obowiązku dodam, że omawiana przeze mnie płyta swoją cyfrową premierę miała już rok temu, natomiast fizycznie pierwszy raz pojawia się dzięki Via Nocturna, która dotychczas fanom ostrych dźwięków kojarzona była z wydawnictw z kręgu black i death metalu.

Największym zaskoczeniem na Blood Of The Fall okazuje się dla mnie wszechstronność materiału i jego… przystępność. Tak, to drugie nie wzięło się znikąd, bo pomimo tego, że jesteśmy zewsząd atakowani ciężkim riffowaniem i niejednokrotnie brudny sound katuje nasze uszy, to wszystko jest spięte dosyć charakterystycznymi, dobrymi melodiami. Przykładem może być pędzący do przodu, bardzo dynamiczny kawałek Cotard’s Blade, w którym wwiercające się w moją świadomość linie wokalne są jednymi z najlepszych na albumie. Na płycie nie brakuje akustycznych brzmień, szczególnie widocznych w kawałku Halfland. Zespół pokusił się wzorem Tommy’ego Iommiego z klasycznych płyt Black Sabbath o akustyczną miniaturkę w postaci urokliwego For a Fleeting Moment.

Być może ta różnorodność na płycie wzięła się stąd, że zespół poszukuje własnego brzmienia i tożsamości, bo momentami ciężko nie zauważyć jawnych odniesień do mistrzów takiego grania, jak w utworze tytułowym, który spokojnie mógłby się znaleźć na LP Crack The Skye Mastodona, natomiast Lord of The Suffering brzmi nieco jak Black Sabbath z doładowaniem. Z drugiej strony, nic tylko przyklasnąć zespołowi, bo są to, jakby nie patrzeć, wybitne inspiracje.

Bedowyn faktycznie nie próbują wyważać otwartych drzwi, tylko konstruują swoje kompozycje najlepiej, jak się da, dostarczając przy tym mnóstwo radości słuchaczowi. Owszem, nie wszystkie kompozycje są strzałem w dziesiątkę, spokojnie mogłoby na płycie nie być takiego Where Wings Will Burn, który nie ma ciekawego tematu przewodniego i chyba za bardzo w tym kawałku rządzi chaos; jest to solidny track, który jednak ginie w tłumie lepszych. Ale są to chyba nieliczne uwagi płynące w kierunku całego albumu. Blood Of The Fall, to krążek, który przy odrobinie szczęścia powinien zamieszać w podsumowaniach roku, szczególnie wśród debiutantów w swoim gatunku.

Jakub Pożarowszczyk



..::TRACK-LIST::..

1. The Horde 01:17
2. Rite To Kill 05:53
3. Blood Of The Fall 04:51
4. Cotard's Blade 04:55
5. Leave The Living... For Dead 04:02
6. For A Fleeting Moment 02:58
7. Where Wings WIll Burn 05:40
8. I Am The Flood 03:59
9. Halfhand 05:36
10. Lord Of The Suffering 06:23
11. The Hord (Exodus) 03:11



..::OBSADA::..

Lead Guitar, Rhythm Guitar, Acoustic Guitar - Mark Richard Peters
Lead Vocals, Rhythm Guitar - Alexander Traboulsi
Keyboards, Synth - Alex Traboulsi (tracks: 6), Geoff Dean (tracks: 1, 3, 8, 9)
Bass Guitar - Todd Parham
Drums, Engineer, Producer - Mark Campbell




https://www.youtube.com/watch?v=6yVz2Ix9Rew




SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



34 tracks recorded at a gig in Cardiff in 1996; approx. 120 mins



..::TRACK-LIST::..

The Oppressed:
Work Together
That's Alright
Joe Hawkins
Substitude
Government Out
Garageland
Skinhead Girl
54321
Ultra Violence
Same Old Story
Living With Unemployment
Magistrate
No Justice
Fuck Facism
Skinhead Times
Hurry Up Hurry
Evil
Cum On Feel The Noize

The Warriors:
Soul Boy
Working Klass Kids
Free Reggie Kray
Gary Bushell
Marlon Brando (Modern Screen)
Horror Show
Sawdust Ceasar
Johnny Barden
Perfect Crime
Rebels With A Cause
8 Pounds A Week
King Of The Jungle
Violence In Our Minds
Held Hostage
Resort Boot Boys
Rock That




https://www.youtube.com/watch?v=0pOgdmiRE0U&list=PLzChG2sd2n2kXlxndFsqhZiz-X2B_5Ghx



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Legendarny, wściekły anarcho-punk.
'From Protest To Resistance' to jeden z najlepszych punkowych kawałków jakie kiedykolwiek słyszałem...



..::TRACK-LIST::..

1. Increase The Pressure
2. Law And Order (Throughout The Land)
3. From Protest To Resistance
4. Tough Shit Mickey
5. Punk Innit
6. As Others See Us
7. Cruise
8. The Positive Junk
9. The System Maintains
10. Berkshire Cunt
11. The Guilt And The Glory
12. Stop The City
13. One Nation Under A Bomb
14. Blind Attack
15. Vietnam Serenade
16. Blood Morons
17. Exploitation
18. Whichever Way You Want It

Bonus Tracks:
The Serenade Is Dead '7, 1983
19. The Serenade Is Dead
20. The Positive Junk
21. The System Maintains



..::OBSADA::..

Colin Jerwood - vocals
Steve Gittins - guitar
Big John (born John Clifford) - bass
Francisco 'Paco' Carreno - drum



https://www.youtube.com/watch?v=OcazHDHSAyg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Legendarny, wściekły anarcho-punk.
'From Protest To Resistance' to jeden z najlepszych punkowych kawałków jakie kiedykolwiek słyszałem...



..::TRACK-LIST::..

1. Increase The Pressure
2. Law And Order (Throughout The Land)
3. From Protest To Resistance
4. Tough Shit Mickey
5. Punk Innit
6. As Others See Us
7. Cruise
8. The Positive Junk
9. The System Maintains
10. Berkshire Cunt
11. The Guilt And The Glory
12. Stop The City
13. One Nation Under A Bomb
14. Blind Attack
15. Vietnam Serenade
16. Blood Morons
17. Exploitation
18. Whichever Way You Want It

Bonus Tracks:
The Serenade Is Dead '7, 1983
19. The Serenade Is Dead
20. The Positive Junk
21. The System Maintains



..::OBSADA::..

Colin Jerwood - vocals
Steve Gittins - guitar
Big John (born John Clifford) - bass
Francisco 'Paco' Carreno - drum



https://www.youtube.com/watch?v=OcazHDHSAyg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

This was Virgin Steele’s debut album, the self titled release which is so far away from their current sound. Virgin Steele sees the band in their most basic of forms, far from the mighty warrior they would become over their career. Here the band is like an adolescent squire, with nothing but the vest and briefs. It would take years for the band to amass their armour, put manly hairs on their collective chests, and manage to unleash the great sword of fire from its sheathe. Before pressing too deep, I must clear up that, in the interest of the rewind, I’m going to be reviewing the original ten tracks, though from the re-issue of the album (good luck finding an original). Now that that’s out of the way, let me unlock the door to the past and take a look at Virgin Steele.

The album opens up with the double track “Minuet in G Minor/ Danger Zone”, which was a quite common practice in the early eighties in particular, and basically it’s an intro and a song in one track. The intro part is something of a prelude to the bombast that would continually worm its way into the bands sound. After this long part, the band kicks into some traditional eighties heavy metal riffing, and David DeFeis begins cooing all over. His youthful voice is quite different to the more rip-roaring style he would develop and hone over the band’s nineties releases. He shrills and shrieks all over Virgin Steele, which is what the eighties were all about, and if I had to draw any comparison I could only really mention Crimson Glory’s late, great Midnight.

Vying for the spotlight we have Jack Starr, who would go on to play one more album with Virgin Steele. Jack Starr’s playing is good, and particularly virtuosic, almost neoclassical in places. He spews leads forth as often as he can, and the album feels largely like Jack and David are pushing each other out of the way to show the world what they can do. It works though, and gives the album its main charm, which is the youthful energy. The music contained is quite far from the heavy/ power metal Virgin Steele would later become renowned for. Here their sound is pure vintage eighties metal, and early eighties metal at that.

For all its charm, Virgin Steele is a very uneven album, and possibly the band’s most uneven release. Between standard heavy metal numbers, hair metal style cringers, and a ballad which would have even your mother rearing; Virgin Steele is that embarrassing first year at school, or first day at work where you confuse the bathrooms and end up in the ladies room (anyone?) The closest we get to glory here is “Children Of The Storm”, which shows the band taking their first, shaky steps into more epic territory, or in the band’s namesake track, which has some of the heavier riffs on the album. However, taking the album as it is, and discounting everything they would later do; the first three songs are actually pretty cool early eighties style metal. Jack Starr’s guitar work is definitely the highpoint of the album, and even when they’re squeezing out the shocking ballad “Still In Love With You”, he always nails a sweet lick to keep from cheese poisoning.

Despite its shortcomings, for a debut early-eighties album it definitely has some merit in some of the riffs and arrangement, particularly “Virgin Steele” and “Children Of The Storm”. Jack Starr’s guitar work also helps in spades keeping interest. I’d say this one would appeal to those curious of the early metal scene, as well as eighties metal fans in general; provided they can stomach their fair share of cheese. As for Virgin Steele fans, you should probably leave this one until late in your exploration of the band, if at all. Pitted against the rest of their discography, it isn’t a great representation of what the band is about. Plus David DeFeis’ vocals are almost too much here, and that’s saying something.

Andromeda Unchained


Virgin Steele's first effort is no "Ample Destruction" or "Burning Star". It is neither a USPM classic nor a grand glorious affair like many a Virgin Steele album. In fact, it has aged rather horribly and sounds all the more bashfully archaic for it. Thankfully, it knows its place. It may have no standing in the wider spectrum of things, but boy, does it rock with all its might. It doesn't pretend anything and it perfectly depicts the sound of a band operating on purely primal thrills.

Most people know Virgin Steele for their fiery front man David DeFeis at the helm of things but on their first album, underground guitar hero Jack Starr was the center that held everything together. His riffs sound layered and admirably dynamic-never lazy! He uses up a lot of licks in every song that you imagine he won't have any left but he surprises with these constantly chiming blues-based solos delivered so effortlessly and with such finesse. The only downside is that after a while you realize there isn't much variation and they all sound a bit similar.

DeFeis, by comparison, is the ultimate picture of variation. If the monotony of Joey Ayvazian's drumming was designed to drive you away then David DeFeis was intended to make you stay awhile. He'll charm his way through the most ridiculous of statements yet come out with his sheen of sophistication all intact. Even when he plays the part of pleading romantic as on "Still In Love With You" he still maintains a leery note in his voice. The Robert Plant influences really run deep. On the best cuts of the album-the title track and "Children Of The Storm"-he really comes through like a champ. On the other "party-over-here" 80's crap slabs, he dose tend to nag.

This was their first album of course, and he had yet to master the higher end of his voice. As a consequence, meant to be powerful falsettos came out in a rapid shrillness and the lack of a more manly lower end that he exhibits on later works gave us silly baby-talking vocals instead. Remember Percy's studio cooked shrill delivery on "The Song Remains The Same"? That's pretty much how Dave sang on half this record. The teasing lyric on "Pictures On You" that goes; "stop that nagging noise" sums up my feelings just right. "Danger Zone" on the other hand sounds like it was stolen from Savatage's "Sirens" but rocks awesomely nonetheless.

By "Guardians Of The Flame", Virgin Steele were beginning to show some epic skin and no influences from their debut carried on to any later albums making it all the more forgettable. A good thing, perhaps? Surely even purists regard it as only a relic if they feel so desperate as to treasure every Steele album. For me it is simply a sign that better days were coming.

VirginSteele-Helstar



..::TRACK-LIST::..

1. Minuet in G Minor
2. Danger Zone
3. American Girl
4. Dead Ends Kids
5. Drive On Thru
6. Still In Love With You
7. Children Of The Storm
8. Pictures On You
9. Pulverizer
10. Living In Sin
11. Virgin Steele

12. The Lesson (Demo - Bonus Track)
13. Life of Crime (Demo - Bonus Track)
14. Burn The Sun (Demo - Bonus Track)
15. American Girl (Re-Mastered Original Mix - Bonus Track)
16. Dead End Kids (Remixed - Bonus Track)
17. Drive On Through (Re-Mastered Original Mix - Bonus Track)
18. Living In Sin (Re-Mastered Original Mix - Bonus Track)
19. A Token Of My Hatred (Live - Bonus Track)

VIRGIN STEELE 'I' CD includes the debut album (originally released in 1982) re-mastered and selected tracks with new mix. 2018 CD version comes with 24-pages booklet including lyrics, photos, liner notes by David DeFeis and 8 bonus tracks.



..::OBSADA::..

David DeFeis - vocals, keyboards, producer
Jack Starr - all guitars
Joe O'Reilly - bass
Joey Ayvazian - drums




https://www.youtube.com/watch?v=XwVoSj2ChZM&list=PLBV4zVUrI5diGU0v0mWwnISCySTCikrsJ



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

This was Virgin Steele’s debut album, the self titled release which is so far away from their current sound. Virgin Steele sees the band in their most basic of forms, far from the mighty warrior they would become over their career. Here the band is like an adolescent squire, with nothing but the vest and briefs. It would take years for the band to amass their armour, put manly hairs on their collective chests, and manage to unleash the great sword of fire from its sheathe. Before pressing too deep, I must clear up that, in the interest of the rewind, I’m going to be reviewing the original ten tracks, though from the re-issue of the album (good luck finding an original). Now that that’s out of the way, let me unlock the door to the past and take a look at Virgin Steele.

The album opens up with the double track “Minuet in G Minor/ Danger Zone”, which was a quite common practice in the early eighties in particular, and basically it’s an intro and a song in one track. The intro part is something of a prelude to the bombast that would continually worm its way into the bands sound. After this long part, the band kicks into some traditional eighties heavy metal riffing, and David DeFeis begins cooing all over. His youthful voice is quite different to the more rip-roaring style he would develop and hone over the band’s nineties releases. He shrills and shrieks all over Virgin Steele, which is what the eighties were all about, and if I had to draw any comparison I could only really mention Crimson Glory’s late, great Midnight.

Vying for the spotlight we have Jack Starr, who would go on to play one more album with Virgin Steele. Jack Starr’s playing is good, and particularly virtuosic, almost neoclassical in places. He spews leads forth as often as he can, and the album feels largely like Jack and David are pushing each other out of the way to show the world what they can do. It works though, and gives the album its main charm, which is the youthful energy. The music contained is quite far from the heavy/ power metal Virgin Steele would later become renowned for. Here their sound is pure vintage eighties metal, and early eighties metal at that.

For all its charm, Virgin Steele is a very uneven album, and possibly the band’s most uneven release. Between standard heavy metal numbers, hair metal style cringers, and a ballad which would have even your mother rearing; Virgin Steele is that embarrassing first year at school, or first day at work where you confuse the bathrooms and end up in the ladies room (anyone?) The closest we get to glory here is “Children Of The Storm”, which shows the band taking their first, shaky steps into more epic territory, or in the band’s namesake track, which has some of the heavier riffs on the album. However, taking the album as it is, and discounting everything they would later do; the first three songs are actually pretty cool early eighties style metal. Jack Starr’s guitar work is definitely the highpoint of the album, and even when they’re squeezing out the shocking ballad “Still In Love With You”, he always nails a sweet lick to keep from cheese poisoning.

Despite its shortcomings, for a debut early-eighties album it definitely has some merit in some of the riffs and arrangement, particularly “Virgin Steele” and “Children Of The Storm”. Jack Starr’s guitar work also helps in spades keeping interest. I’d say this one would appeal to those curious of the early metal scene, as well as eighties metal fans in general; provided they can stomach their fair share of cheese. As for Virgin Steele fans, you should probably leave this one until late in your exploration of the band, if at all. Pitted against the rest of their discography, it isn’t a great representation of what the band is about. Plus David DeFeis’ vocals are almost too much here, and that’s saying something.

Andromeda Unchained


Virgin Steele's first effort is no "Ample Destruction" or "Burning Star". It is neither a USPM classic nor a grand glorious affair like many a Virgin Steele album. In fact, it has aged rather horribly and sounds all the more bashfully archaic for it. Thankfully, it knows its place. It may have no standing in the wider spectrum of things, but boy, does it rock with all its might. It doesn't pretend anything and it perfectly depicts the sound of a band operating on purely primal thrills.

Most people know Virgin Steele for their fiery front man David DeFeis at the helm of things but on their first album, underground guitar hero Jack Starr was the center that held everything together. His riffs sound layered and admirably dynamic-never lazy! He uses up a lot of licks in every song that you imagine he won't have any left but he surprises with these constantly chiming blues-based solos delivered so effortlessly and with such finesse. The only downside is that after a while you realize there isn't much variation and they all sound a bit similar.

DeFeis, by comparison, is the ultimate picture of variation. If the monotony of Joey Ayvazian's drumming was designed to drive you away then David DeFeis was intended to make you stay awhile. He'll charm his way through the most ridiculous of statements yet come out with his sheen of sophistication all intact. Even when he plays the part of pleading romantic as on "Still In Love With You" he still maintains a leery note in his voice. The Robert Plant influences really run deep. On the best cuts of the album-the title track and "Children Of The Storm"-he really comes through like a champ. On the other "party-over-here" 80's crap slabs, he dose tend to nag.

This was their first album of course, and he had yet to master the higher end of his voice. As a consequence, meant to be powerful falsettos came out in a rapid shrillness and the lack of a more manly lower end that he exhibits on later works gave us silly baby-talking vocals instead. Remember Percy's studio cooked shrill delivery on "The Song Remains The Same"? That's pretty much how Dave sang on half this record. The teasing lyric on "Pictures On You" that goes; "stop that nagging noise" sums up my feelings just right. "Danger Zone" on the other hand sounds like it was stolen from Savatage's "Sirens" but rocks awesomely nonetheless.

By "Guardians Of The Flame", Virgin Steele were beginning to show some epic skin and no influences from their debut carried on to any later albums making it all the more forgettable. A good thing, perhaps? Surely even purists regard it as only a relic if they feel so desperate as to treasure every Steele album. For me it is simply a sign that better days were coming.

VirginSteele-Helstar



..::TRACK-LIST::..

1. Minuet in G Minor
2. Danger Zone
3. American Girl
4. Dead Ends Kids
5. Drive On Thru
6. Still In Love With You
7. Children Of The Storm
8. Pictures On You
9. Pulverizer
10. Living In Sin
11. Virgin Steele

12. The Lesson (Demo - Bonus Track)
13. Life of Crime (Demo - Bonus Track)
14. Burn The Sun (Demo - Bonus Track)
15. American Girl (Re-Mastered Original Mix - Bonus Track)
16. Dead End Kids (Remixed - Bonus Track)
17. Drive On Through (Re-Mastered Original Mix - Bonus Track)
18. Living In Sin (Re-Mastered Original Mix - Bonus Track)
19. A Token Of My Hatred (Live - Bonus Track)

VIRGIN STEELE 'I' CD includes the debut album (originally released in 1982) re-mastered and selected tracks with new mix. 2018 CD version comes with 24-pages booklet including lyrics, photos, liner notes by David DeFeis and 8 bonus tracks.



..::OBSADA::..

David DeFeis - vocals, keyboards, producer
Jack Starr - all guitars
Joe O'Reilly - bass
Joey Ayvazian - drums




https://www.youtube.com/watch?v=XwVoSj2ChZM&list=PLBV4zVUrI5diGU0v0mWwnISCySTCikrsJ



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Debiutanckie demo wznowione na CD, z bonusowymi nagraniami z próby.


..::OPIS::..

Zmora to kapela stażem już niemłoda i znana dobrze wielbicielom podziemnego black metalu w naszym kraju. Jest to zespół raczej charakterystyczny, trzymający się dość sztywno wytyczonych sobie już na początku ram, więc jeśli ktoś sprawdzi i polubi którykolwiek z ich materiałów, to może też śmiało sięgać po pozostałe. Ten ich specyficzny styl, bo tak to chyba można już nazwać, został wyznaczony te kilkanaście lat temu, na pierwszej demówce, którą tutaj właśnie wznowiło nam Werewolf Promotion. Materiał ten, wydany pierwotnie na kasecie zawierał dwie średniej długości kompozycje i swoiste outro, na które składały się odgłosy padającego deszczu, klawisze i dzwony kościelne. Jak już wyżej wspomniałem te dwie kompozycje już wtedy wskazywały kierunek w jakim Zmora chciała podążać, czyli wolnego, bardzo klimatycznego, momentami nawet doomowatego black metalu. Tu nie liczy się szybkość, a mroczna aura i wisielcza atmosfera. Tytułowa „noc” i „przeklęte wichry” są tu wręcz namacalne, ukazywane przez bardzo sugestywny klimat. Cóż, moim zdaniem jest to granie z gatunku „love it or hate it”, innej drogi chyba nie ma. Taki mroźny, pełen zadumy i surowizny klimat po prostu trzeba poczuć… Druga część tego płytowego wznowienia to nie lada gratka – reh z 2012 roku z trzema kompozycjami. Dwie z nich to oczywiście kawałki z tej demówki, a tym trzecim jest utwór „Fala Zimnej, Wiecznej Nocy”, który później znalazł się na debiutanckim krążku „Popioły tego świata”. Brzmi to wszystko oczywiście bardzo surowo, ale dzięki temu jeszcze bardziej autentycznie. Nie jest to na szczęście żadne bzyczenie z kibla, w którym ciężko wyłapać poszczególne dźwięki, a rasowy piwniczny black metal z wysuniętą do przodu perkusją i tymi charakterystycznymi, zawodzącymi wokalami. Naprawdę dobrze się tego słucha! Jeśli ktoś lubi Zmorę i nie miał wcześniej możliwości dorwania tej demówki na kasecie to teraz jest świetna okazja...

Prezes


https://www.youtube.com/watch?v=8l_25o28mmI



..::TRACK-LIST::..

1. Trupia Biel I Czerwień Krwi
2. Wichry Przepełnione Jękami
3. Roznosiciele Zarazy

Nagranie z próby 19 maja 2012 roku:
4. Trupia Biel I Czerwień Krwi
5. Wichry Przepełnione Jękami
6. Fala Zimnej, Wiecznej Nocy



https://www.youtube.com/watch?v=0gOL1VfEL-Y



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



Debiutanckie demo wznowione na CD, z bonusowymi nagraniami z próby.


..::OPIS::..

Zmora to kapela stażem już niemłoda i znana dobrze wielbicielom podziemnego black metalu w naszym kraju. Jest to zespół raczej charakterystyczny, trzymający się dość sztywno wytyczonych sobie już na początku ram, więc jeśli ktoś sprawdzi i polubi którykolwiek z ich materiałów, to może też śmiało sięgać po pozostałe. Ten ich specyficzny styl, bo tak to chyba można już nazwać, został wyznaczony te kilkanaście lat temu, na pierwszej demówce, którą tutaj właśnie wznowiło nam Werewolf Promotion. Materiał ten, wydany pierwotnie na kasecie zawierał dwie średniej długości kompozycje i swoiste outro, na które składały się odgłosy padającego deszczu, klawisze i dzwony kościelne. Jak już wyżej wspomniałem te dwie kompozycje już wtedy wskazywały kierunek w jakim Zmora chciała podążać, czyli wolnego, bardzo klimatycznego, momentami nawet doomowatego black metalu. Tu nie liczy się szybkość, a mroczna aura i wisielcza atmosfera. Tytułowa „noc” i „przeklęte wichry” są tu wręcz namacalne, ukazywane przez bardzo sugestywny klimat. Cóż, moim zdaniem jest to granie z gatunku „love it or hate it”, innej drogi chyba nie ma. Taki mroźny, pełen zadumy i surowizny klimat po prostu trzeba poczuć… Druga część tego płytowego wznowienia to nie lada gratka – reh z 2012 roku z trzema kompozycjami. Dwie z nich to oczywiście kawałki z tej demówki, a tym trzecim jest utwór „Fala Zimnej, Wiecznej Nocy”, który później znalazł się na debiutanckim krążku „Popioły tego świata”. Brzmi to wszystko oczywiście bardzo surowo, ale dzięki temu jeszcze bardziej autentycznie. Nie jest to na szczęście żadne bzyczenie z kibla, w którym ciężko wyłapać poszczególne dźwięki, a rasowy piwniczny black metal z wysuniętą do przodu perkusją i tymi charakterystycznymi, zawodzącymi wokalami. Naprawdę dobrze się tego słucha! Jeśli ktoś lubi Zmorę i nie miał wcześniej możliwości dorwania tej demówki na kasecie to teraz jest świetna okazja...

Prezes


https://www.youtube.com/watch?v=8l_25o28mmI



..::TRACK-LIST::..

1. Trupia Biel I Czerwień Krwi
2. Wichry Przepełnione Jękami
3. Roznosiciele Zarazy

Nagranie z próby 19 maja 2012 roku:
4. Trupia Biel I Czerwień Krwi
5. Wichry Przepełnione Jękami
6. Fala Zimnej, Wiecznej Nocy



https://www.youtube.com/watch?v=0gOL1VfEL-Y



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...


Artist: Various Artists
Album: Relics A Collection of Piano Reflections
Year: 2024
Genre: Classic
Quality: FLAC 16Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

01. Simon Velthuis - Waldesruhe, Op. 68 No. 5
02. Mina Amare - O Pastor Animarum (Arr. for Piano by Mike Roelofs)
03. Eline Marlene - Sonata in F Minor, K. 466
04. Challem - Gymnopédie (After Satie's Gymnopédie No. 1)
05. Ruben Gerards - Improvisation on Piano Sonata No. 11 in A Major, K. 331
06. Tudor Cioceanu - 24 Preludes, Op. 11: No. 6 in B Minor (Allegro)
07. Mina Amare - Ego Karitas (Arr. for Piano by Mike Roelofs)
08. Bettiol - Suite bergamasque, CD 82, L. 75: III. Clair de Lune
09. Simon Velthuis - Assai tranquillo in B Minor, MWV Q 25
10. Isabel Rico - Fantasy in F-Sharp Minor, Op. 28, MWV U 92 "Scottish Sonata": I. Con moto agitato
11. Mina Amare - O Eterne Deus (Arr. for Piano by Mike Roelofs)
12. Challem - Arabesque (After Debussy)
13. Dnoir - Pavane in F-Sharp Minor, Op. 50
14. Isabel Rico - Fantasy in F-Sharp Minor, Op. 28, MWV U 92 "Scottish Sonata": II. Allegro con moto
15. Paul Søn - Trois Gymnopédies, IES 26: No. 1 in D Major, Lent et douloureux
16. Challem - Mondschein (After Beethoven's Moonlight Sonata)
17. Eline Marlene - Pavane pour une infante défunte, M. 19
18. Tudor Cioceanu - 24 Preludes, Op. 11: No. 1 in C Major (Vivace)
19. Isabel Rico - Fantasy in F-Sharp Minor, Op. 28, MWV U 92 "Scottish Sonata": III. Presto
20. Simon Velthuis - Lied ohne Worte in D Major, Op. 109

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: the big 90s
Year: 2024
Genre: Pop, Rock
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Roxette - Sleeping in My Car
02. Pet Shop Boys - Go West (2003 Remaster)
03. Duran Duran - Ordinary World
04. Tasmin Archer - Sleeping Satellite
05. Scarlet - Independent Love Song
06. Spacehog - In the Meantime
07. Trine Rein - Torn
08. Tina Turner - In Your Wildest Dreams
09. Barenaked Ladies - Shoebox (Radio Remix)
10. Adam Ant - Wonderful
11. Mase - Feel So Good
12. Shampoo - Boys Are Us
13. The Notorious B.I.G. - Hypnotize
14. A-Ha - Move to Memphis (2015 Remaster)
15. Peaches - Cool with You
16. Tommy Page - Don't Give Up on Love (with Safire)
17. Robert Palmer - Big Trouble
18. Perfecto Allstarz - Reach Up (Papa's Got a Brand New Pig Bag) [Radio Edit]
19. Fleetwood Mac - I Wonder Why
20. Electronic - Getting Away with It
21. THE GOO GOO DOLLS - Iris
22. Simply Red - Something Got Me Started
23. All-4-One - I Swear
24. Rod Stewart - Rhythm of My Heart
25. Seal - Crazy
26. All Saints - Lady Marmalade
27. ICE T - New Jack Hustler (Nino’s Theme) [2014 Remaster]
28. Marc Cohn - Walking in Memphis
29. Del Tha Funky Homosapien - Mistadobalina
30. Alanis Morissette - Ironic
31. Missy Elliott - The Rain (Supa Dupa Fly)
32. Chris Rea - Auberge
33. Damn Yankees - High Enough
34. New Order - Regret
35. Third Eye Blind - Semi-charmed Life (2006 Remaster)
36. Blur - Girls and Boys
37. Matchbox Twenty - 3am
38. Cher - Strong Enough
39. Babylon Zoo - Spaceman
40. Red Hot Chili Peppers - Under the Bridge
41. Mark Morrison - Return of the Mack (C & J Street Mix)
42. Green Day - Basket Case
43. Faith Hill - This Kiss
44. Stone Temple Pilots - Interstate Love Song
45. Jamie Walters - Hold On
46. (Snow) - Informer
47. Big Mountain - Baby, I Love Your Way
48. Color Me Badd - I Wanna Sex You Up
49. Robin S - Show Me Love
50. Brandy - The Boy Is Mine (Radio Edit)
51. Nick Kamen - I Promised Myself
52. Banderas - This Is Your Life
53. Donna Lewis - I Love You Always Forever
54. En Vogue - Don't Let Go (Love)
55. Shola Ama - You Might Need Somebody
56. 98º - Only Wanna Be with You
57. The Pretenders - I’ll Stand by You
58. Faith No More - Easy
59. Deee-Lite - Groove Is in the Heart
60. Peter Andre - Mysterious Girl (Radio Edit)
61. Eternal - I Wanna Be the Only One (feat. BeBe Winans)
62. The Corrs - Runaway
63. Edwin McCain - I’ll Be
64. The Rembrandts - Just the Way It Is, Baby
65. Tori Amos - Cornflake Girl

...( Info )...

Artist: Zoot Sims
Album: Essential Classics Vol. 387 Zoot Sims
Year: 2024
Genre: Jazz, big band, cool jazz
Quality: FLAC 16Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

Disc 1
01. Violets for Your Furs
02. Blinuet
03. Too Close for Comfort
04. It Had to Be You
05. Down Home
06. Almost like Being in Love
07. Isn't it a Pity
08. Oh, Lady, Be Good!
09. How Long Has this Been Going on
10. Someone to Watch Over Me
Disc 2
01. The Man I Love
02. I've Got a Crush on You
03. Wee Dot
04. Summertime
05. I Got Rhythm
06. Lady Be Good (Take 2, Alternate)
07. Embraceable You
08. Love Come Back to Me
09. They Can't Take that Away from Me
10. 'S Wonderful

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: some 90s music greatest songs from the 90s
Year: 2024
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Pet Shop Boys - Go West (2003 Remaster)
02. Blur - Song 2 (2012 Remaster)
03. Nada Surf - Popular
04. Mase - Feel So Good
05. Cher - Believe
06. Roxette - Joyride
07. Rod Stewart - Have I Told You Lately
08. Red Hot Chili Peppers - Scar Tissue
09. (Snow) - Informer
10. Duncan Sheik - Barely Breathing
11. Nick Kamen - I Promised Myself
12. Faith Hill - This Kiss
13. Green Day - Good Riddance (Time of Your Life)
14. En Vogue - Don't Let Go (Love)
15. 112 - Only You (feat. The Notorious B.I.G.)
16. Alanis Morissette - Ironic (2015 Remaster)
17. All Saints - Never Ever (Radio Edit)
18. Color Me Badd - I Wanna Sex You Up
19. Mark Morrison - Return of the Mack (C & J Street Mix)
20. Barenaked Ladies - One Week
21. Duran Duran - Ordinary World
22. The Notorious B.I.G. - Big Poppa
23. Donna Lewis - I Love You Always Forever
24. Babylon Zoo - Spaceman (Radio Edit)
25. Robin S - Show Me Love
26. Matchbox Twenty - Push
27. New Order - Regret
28. Del Tha Funky Homosapien - Mistadobalina
29. Shola Ama - You Might Need Somebody
30. Marc Cohn - Walking in Memphis
31. Eternal - I Wanna Be the Only One (feat. BeBe Winans)
32. A-Ha - Crying in the Rain
33. Missy Elliott - The Rain (Supa Dupa Fly)
34. Tasmin Archer - Sleeping Satellite
35. Electronic - Getting Away with It
36. Damn Yankees - High Enough
37. Stone Temple Pilots - Interstate Love Song
38. Seal - Kiss from a Rose
39. Brandy - The Boy Is Mine (Radio Edit)
40. Third Eye Blind - Semi-charmed Life (2006 Remaster)
41. The Corrs - Runaway
42. Candlebox - Far Behind
43. The Pretenders - I’ll Stand by You
44. Adina Howard - Freak Like Me (Radio Edit)
45. THE GOO GOO DOLLS - Iris
46. Big Mountain - Baby, I Love Your Way
47. Paula Cole - I Don’t Want to Wait
48. Tori Amos - Cornflake Girl
49. Spacehog - In the Meantime
50. Tina Turner - Goldeneye

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: 90s music hits
Year: 2024
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Roxette - Joyride
02. Red Hot Chili Peppers - Californication
03. Pet Shop Boys - Go West (2003 Remaster)
04. En Vogue - Free Your Mind
05. Duran Duran - Ordinary World
06. A-Ha - Crying in the Rain
07. Green Day - Basket Case
08. Tina Turner - Goldeneye
09. Rod Stewart - Have I Told You Lately
10. Simply Red - Stars
11. Cher - Believe
12. Tasmin Archer - Sleeping Satellite
13. The Notorious B.I.G. - Hypnotize (2014 Remaster)
14. THE GOO GOO DOLLS - Iris
15. Seal - Crazy
16. All Saints - Pure Shores
17. Alanis Morissette - Ironic (2015 Remaster)
18. Blur - Song 2 (2012 Remaster)
19. Green Day - When I Come Around
20. The Notorious B.I.G. - Big Poppa
21. Pet Shop Boys - Being Boring (2018 Remaster)
22. Simply Red - Fairground
23. Seal - Future Love Paradise
24. En Vogue - My Lovin’ (You’re Never Gonna Get It)
25. Banderas - This Is Your Life
26. Alanis Morissette - Perfect
27. THE GOO GOO DOLLS - Slide
28. 98º - Only Wanna Be with You
29. Matchbox Twenty - 3am
30. Mase - What You Want (feat. Total)
31. Color Me Badd - I Wanna Sex You Up
32. Tori Amos - Professional Widow (Armand's Star Trunk Funk Mix)
33. Adina Howard - Freak Like Me
34. All-4-One - I Swear
35. Barenaked Ladies - One Week
36. All Saints - Never Ever (Radio Edit)
37. Shola Ama - You Might Need Somebody
38. Eternal - I Wanna Be the Only One (feat. BeBe Winans)
39. Cher - Walking in Memphis
40. Gina G - Just a Little Bit (Radio Edit)
41. Scarlet - Independent Love Song
42. Roxette - Perfect Day
43. The Rentals - Friends of P
44. Tina Turner - Missing You
45. Rod Stewart - Rhythm of My Heart
46. Donna Lewis - I Love You Always Forever
47. Big Mountain - Baby, I Love Your Way
48. Third Eye Blind - Semi-charmed Life
49. Faith Evans - Love like This
50. Peter Andre - Mysterious Girl (Radio Edit)
51. Mark Morrison - Return of the Mack (C & J Street Mix)
52. Deee-Lite - Groove Is in the Heart
53. The Corrs - Breathless
54. Hard-Fi - Hard to Beat
55. Catatonia - Mulder and Scully
56. Robin S - Show Me Love
57. Lene Marlin - Sitting Down Here
58. Faith Hill - This Kiss
59. Red Hot Chili Peppers - Under the Bridge
60. Blur - Beetlebum (2012 Remaster)