...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Wydany przez Sonet w 1972 roku, doskonały, klasyczny album duńskiej progresywnej formacji o pełnym brzmieniu opartym na organach Hammonda i soczystych dźwiękach gitar. Dośc długie, 6-8 minutowe utwory o inteligentnych aranżacjach przypominających stylistykę niemieckiego prog-rocka spod znaku wczesnych Jane, Satin Whale i Grobschnitt.

Oryginalny winyl w idealnym stanie sprzedaje się po 1000 euro! Dodatkowo dołączono siedem stylistycznie bardzo podobnych do zawartości LP nagrań, dokonanych w latach 1972-1974.



..::TRACK-LIST::..

1. Living Dead 7:47
Acoustic Guitar - Benny Stanley
Lead Vocals, Percussion - Ole Wedel
Vocals - Knud Lindhard

2. Princess 6:00
Acoustic Guitar - Benny Stanley
Lead Vocals - Knud Lindhard
Vocals - Ole Wedel
Vocals, Piano - Tommy Hansen

3. Jingoism 6:50
Lead Vocals, Percussion - Ole Wedel
Piano - Tommy Hansen
Vocals - Knud Lindhard

4. Prelude 1:12
Organ - Tommy Hansen

5. The Monk Song, Part 1 5:50
Acoustic Guitar - Benny Stanley
Flute - Poul Åge Hersland
Lead Vocals, Percussion - Ole Wedel
Vocals - Knud Lindhard

6. The Monk Song, Part 2 3:37
Lead Vocals - Ole Wedel
Vocals - Knud Lindhard, Tommy Hansen

7. Going Blind 10:28
Acoustic Guitar, Guitar [Leslie Guitar] - Benny Stanley
Flute - Poul Åge Hersland
Lead Vocals - Knud Lindhard
Vocals, Percussion - Ole Wedel
Vocals, Piano - Tommy Hansen


Bonus Tracks 1972-1974:
8. Circulation
9. Sadness
10. Lady Nasty
11. Through Your Hair
12. Down By The Sea
13. Old Man Fishing
14. Roll The Dice



..::OBSADA::..

Bass - Knud Lindhard
Drums - John Lundvig
Guitar - Benny Stanley
Organ - Tommy Hansen



https://www.youtube.com/watch?v=WAETRv2K-2E


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Wydany przez Sonet w 1972 roku, doskonały, klasyczny album duńskiej progresywnej formacji o pełnym brzmieniu opartym na organach Hammonda i soczystych dźwiękach gitar. Dośc długie, 6-8 minutowe utwory o inteligentnych aranżacjach przypominających stylistykę niemieckiego prog-rocka spod znaku wczesnych Jane, Satin Whale i Grobschnitt.

Oryginalny winyl w idealnym stanie sprzedaje się po 1000 euro! Dodatkowo dołączono siedem stylistycznie bardzo podobnych do zawartości LP nagrań, dokonanych w latach 1972-1974.



..::TRACK-LIST::..

1. Living Dead 7:47
Acoustic Guitar - Benny Stanley
Lead Vocals, Percussion - Ole Wedel
Vocals - Knud Lindhard

2. Princess 6:00
Acoustic Guitar - Benny Stanley
Lead Vocals - Knud Lindhard
Vocals - Ole Wedel
Vocals, Piano - Tommy Hansen

3. Jingoism 6:50
Lead Vocals, Percussion - Ole Wedel
Piano - Tommy Hansen
Vocals - Knud Lindhard

4. Prelude 1:12
Organ - Tommy Hansen

5. The Monk Song, Part 1 5:50
Acoustic Guitar - Benny Stanley
Flute - Poul Åge Hersland
Lead Vocals, Percussion - Ole Wedel
Vocals - Knud Lindhard

6. The Monk Song, Part 2 3:37
Lead Vocals - Ole Wedel
Vocals - Knud Lindhard, Tommy Hansen

7. Going Blind 10:28
Acoustic Guitar, Guitar [Leslie Guitar] - Benny Stanley
Flute - Poul Åge Hersland
Lead Vocals - Knud Lindhard
Vocals, Percussion - Ole Wedel
Vocals, Piano - Tommy Hansen


Bonus Tracks 1972-1974:
8. Circulation
9. Sadness
10. Lady Nasty
11. Through Your Hair
12. Down By The Sea
13. Old Man Fishing
14. Roll The Dice



..::OBSADA::..

Bass - Knud Lindhard
Drums - John Lundvig
Guitar - Benny Stanley
Organ - Tommy Hansen



https://www.youtube.com/watch?v=WAETRv2K-2E


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Eddy Grant - Greatest Hits Collection (2 CD)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Eddy Grant
Album................: Greatest Hits Collection
Genre................: Reggae
Source...............: CD
Year.................: 1999
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 63 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Sequel Records – NEDCD

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Eddy Grant - Gimme Hope Jo'anna [03:47]
2. Eddy Grant - I Don't Wanna Dance [03:19]
3. Eddy Grant - Electric Avenue [03:44]
4. Eddy Grant - Can't Get Enough Of You [04:20]
5. Eddy Grant - Do You Feel My Love [03:01]
6. Eddy Grant - Till I Can't Take Love No More [02:44]
7. Eddy Grant - Killer On The Rampage [03:31]
8. Eddy Grant - Baby Come Back [04:57]
9. Eddy Grant - Walking On Sunshine [05:21]
10. Eddy Grant - Living On The Front Line [05:59]
11. Eddy Grant - Boys In The Street [04:15]
12. Eddy Grant - Romancing The Stone [04:51]
13. Eddy Grant - War Party [03:39]
14. Eddy Grant - Hello Africa [05:50]
15. Eddy Grant - Put A Hold On It [03:59]
16. Eddy Grant - Welcome To La Tigre [04:00]
17. Eddy Grant - Don't Back Down [04:33]

Playing Time.........: 01:11:57
Total Size...........: 457,63 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
(Original 12'' Mixes)
---------------------------------------------------------------------

1. Eddy Grant - Living On The Front Line [13:32]
2. Eddy Grant - Hello Africa [12:06]
3. Eddy Grant - Preachin' Genocide [07:19]
4. Eddy Grant - Exiled (From The Love I Know) [09:29]
5. Eddy Grant - Nobody's Got Time [07:21]
6. Eddy Grant - Walking On Sunshine (Remixed By Tim Simenon)[03:44]
7. Eddy Grant - Do You Feel My Love [04:38]
8. Eddy Grant - The Youth Tom Tom [04:29]
9. Eddy Grant - African Kings [05:26]

Playing Time.........: 01:08:08
Total Size...........: 462,43 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Howlin' Sun to kolejny norweski zespół, który udowadnia, że dobry ​​rock wciąż pozostaje żywy i wciąż ma swoich ambitnych amatorów. Kwartet pochodzi z Bergen - miasta-wylęgarni młodych norweskich talentów i na swojej debiutanckiej płycie łączy elementy brytyjskiego rocka przełomu lat 60. i 70. oraz amerykańskiego gitarowego heavy rocka, co w efekcie daje blisko 40 minut klasycznie brzmiącej rockowej muzyki (rozmiary czasowe płyty to także nawiązanie do klasycznej ‘winylowej’ ery). Innymi słowy, Howlin’ Sun gra ciężkiego, osadzonego na bluesie rocka lat 70., którego niesamowicie mocną stroną są instrumentaliści, a ich płyta brzmi jakby została zarejestrowana w studiu na żywo, na tak zwaną „setkę”.

Trzeba podkreślić, że pomimo młodego wieku muzycy tworzący grupę Howlin’ Sun są wyraziście prezentującymi się osobowościami. Wokalista Tor Erik Bjelde swoim charyzmatycznym śpiewem powoduje, że słucha się go jakby był scenicznym dzieckiem Roberta Planta i Jima Morrisona, zapatrzony w Hendrixa gitarzysta Magnus Gullachsen gra niesamowicie energetyczne riffy i chropowate solówki, które osadzone są w solidnym brzmieniu sekcji rytmicznej: Torgrim Nåmdal (perkusja) i Pieter Ten Napel (gitara basowa).

W dobie mody na retro rocka oraz prawdziwego wysypu zespołów, które stylem prezentowanej przez siebie muzyki nawiązują do klasycznych brzmień sprzed 40-50 lat, grupa Howlin’ Sun posiada w sobie pewien trudny do zdefiniowania element, który sprawia, że ​​zdecydowanie wyróżnia się z tłumu. Ich kompozycje to krótkie, zazwyczaj trzyminutowe, dynamiczne, mocno osadzone w organicznym brzmieniu utwory, które mogą sugerować, że wykonuje je grupa z Zachodniego Wybrzeża Stanów, a nie z zimnej Norwegii. Sporo tu amerykańskich wpływów („Hitchhiker Of Love”, "A Little Bit Of Rain"), trochę surf rocka ("Strange Night"), klasycznego bluesa („The Day Took My Sunshine Away”) oraz rocka psychodelicznego ("Yellow Lit Road"). Zespół Howlin’ Sun w każdej nucie, w każdym takcie i w każdej frazie z premedytacją odwołuje się do brzmień sprzed lat, nie stosuje elektroniki, ani też innych współczesnych zdobyczy techniki nagraniowej, co więcej, w jego muzyce pobrzmiewa programowa niedoskonałość i pewnego rodzaju „nieuczesanie”, lecz słuchając tego debiutu nie sposób nie zwrócić uwagi na ewidentną świeżość, jaką grupa Howlin’ Sun wnosi swoim pełnym entuzjazmu graniem.

Pytanie: co dalej? Bo o ile w przypadku debiutanckiej płyty można wybaczyć młodej grupie programową wtórność i artystyczne nieuporządkowanie, to album numer 2 utrzymany w podobnym stylu może już nie spotkać się z taką przychylnością krytyków i słuchaczy...

Artur Chachlowski



Howlin´ Sun - the band that proves that rock is most definitely alive. This band from Bergen, Norway combines elements from 60s British rock and classic guitar-heavy rock to create a modern sound and tastefully rude image.



..::TRACK-LIST::..

1. Hitchhiker Of Love 3:48
2. Westbound 2:12
3. Move 3:16
4. Strange Night 3:31
5. Yellow Lit Road 3:18
6. Day-To-Day Blues 4:55
7. Jupiter 3:46
8. Nothing Like A Shelter 3:40
9. The Day Took My Sunshine Away 3:01
10. A Little Bit Of Rain 4:13




https://www.youtube.com/watch?v=RuY2Apewu2c



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Howlin' Sun to kolejny norweski zespół, który udowadnia, że dobry ​​rock wciąż pozostaje żywy i wciąż ma swoich ambitnych amatorów. Kwartet pochodzi z Bergen - miasta-wylęgarni młodych norweskich talentów i na swojej debiutanckiej płycie łączy elementy brytyjskiego rocka przełomu lat 60. i 70. oraz amerykańskiego gitarowego heavy rocka, co w efekcie daje blisko 40 minut klasycznie brzmiącej rockowej muzyki (rozmiary czasowe płyty to także nawiązanie do klasycznej ‘winylowej’ ery). Innymi słowy, Howlin’ Sun gra ciężkiego, osadzonego na bluesie rocka lat 70., którego niesamowicie mocną stroną są instrumentaliści, a ich płyta brzmi jakby została zarejestrowana w studiu na żywo, na tak zwaną „setkę”.

Trzeba podkreślić, że pomimo młodego wieku muzycy tworzący grupę Howlin’ Sun są wyraziście prezentującymi się osobowościami. Wokalista Tor Erik Bjelde swoim charyzmatycznym śpiewem powoduje, że słucha się go jakby był scenicznym dzieckiem Roberta Planta i Jima Morrisona, zapatrzony w Hendrixa gitarzysta Magnus Gullachsen gra niesamowicie energetyczne riffy i chropowate solówki, które osadzone są w solidnym brzmieniu sekcji rytmicznej: Torgrim Nåmdal (perkusja) i Pieter Ten Napel (gitara basowa).

W dobie mody na retro rocka oraz prawdziwego wysypu zespołów, które stylem prezentowanej przez siebie muzyki nawiązują do klasycznych brzmień sprzed 40-50 lat, grupa Howlin’ Sun posiada w sobie pewien trudny do zdefiniowania element, który sprawia, że ​​zdecydowanie wyróżnia się z tłumu. Ich kompozycje to krótkie, zazwyczaj trzyminutowe, dynamiczne, mocno osadzone w organicznym brzmieniu utwory, które mogą sugerować, że wykonuje je grupa z Zachodniego Wybrzeża Stanów, a nie z zimnej Norwegii. Sporo tu amerykańskich wpływów („Hitchhiker Of Love”, "A Little Bit Of Rain"), trochę surf rocka ("Strange Night"), klasycznego bluesa („The Day Took My Sunshine Away”) oraz rocka psychodelicznego ("Yellow Lit Road"). Zespół Howlin’ Sun w każdej nucie, w każdym takcie i w każdej frazie z premedytacją odwołuje się do brzmień sprzed lat, nie stosuje elektroniki, ani też innych współczesnych zdobyczy techniki nagraniowej, co więcej, w jego muzyce pobrzmiewa programowa niedoskonałość i pewnego rodzaju „nieuczesanie”, lecz słuchając tego debiutu nie sposób nie zwrócić uwagi na ewidentną świeżość, jaką grupa Howlin’ Sun wnosi swoim pełnym entuzjazmu graniem.

Pytanie: co dalej? Bo o ile w przypadku debiutanckiej płyty można wybaczyć młodej grupie programową wtórność i artystyczne nieuporządkowanie, to album numer 2 utrzymany w podobnym stylu może już nie spotkać się z taką przychylnością krytyków i słuchaczy...

Artur Chachlowski



Howlin´ Sun - the band that proves that rock is most definitely alive. This band from Bergen, Norway combines elements from 60s British rock and classic guitar-heavy rock to create a modern sound and tastefully rude image.



..::TRACK-LIST::..

1. Hitchhiker Of Love 3:48
2. Westbound 2:12
3. Move 3:16
4. Strange Night 3:31
5. Yellow Lit Road 3:18
6. Day-To-Day Blues 4:55
7. Jupiter 3:46
8. Nothing Like A Shelter 3:40
9. The Day Took My Sunshine Away 3:01
10. A Little Bit Of Rain 4:13




https://www.youtube.com/watch?v=RuY2Apewu2c



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Zespół Disma powstał w 2005 roku w New Jersey i początkowo istniał jako jednoosobowy projekt. Skompletowanie stałego składu i tworzenie materiału zajęło kilka lat - efektem tych starań była wydana w 2011 roku płyta "Towards the Megalith".
Album zawiera 8 potężnych deathmetalowych strzałów - Disma gra ciężki i dość klimatyczny Death Metal w wolnych i średnich tempach. Płyta jako całość bardziej mi się kojarzy z fińską sceną niż DM rodem z USA.
Ciekawe kompozycje, bardzo dobre brzmienie, brutalne i głębokie wokale - jedna z fajniejszych deathowych płyt jakie miałem ostatnio okazję słyszeć.

Vexatus


It took a while for Craig Pillard to return to death metal, but it was possible by Disma, and more specifically "Towards The Megalith". Well, the discussed disc can be safely indicated as an ideal example of how to return to the death metal after many years of "non-existence" - especially from the perspective of this dude. What's more, "Towards..." is not the only appearance of Pillard that can be proud of! In fact, the whole line-up of "veterans" managed to avoid too obvious allusions or all sentimentality, and it showed that it was possible to create an album with a monstrously massive sound and with songs that break down - like the classics. On Disma's debut, unique music was created containing an amazing, overwhelming atmosphere and which is equally captivating.

The recipe for death/doom performed by Disma is particularly interesting: it has to be heavy, straight from the crypt, but at the same time quite diverse and twisted. The most interesting advantage of this disc is the last one mentioned. Well, Americans very often turn here into regions closer to...Finnish death metal! Paces, climate, unusual design of riffs - all this immediately brings to mind the local scene at the beginning of the death metal boom. Next, patents that may be associated with Incantation and Funebrarum, there are also patents loosely related to Rippikoulu, Demigod or Abhorrence. The confirmation is the relatively slow paces (moreover, the ones with blasts have been reduced to a minimum), a lot of lows (which can also be heard after tuning the guitars), Craig's cadaverous, low growl and the well-distorted atmosphere. Putting it into songs - they all deserve a mention. Narrowing down, "Chaos Apparition", "Vault Of Membros" (with an almost funeral doom metal introduction), "Of A Past Forlorn" or - above all! - "Chasm Of Oceanus" (ultra-hit), which if they don't move someone, there is really no point in starting the rest of the album (or listening to this style in general). Because in the case of "Towards The Megalith" it's just impossible to listen to it indifferently - each of the tracks makes a great impression.

Disma's debut is therefore a disc thought out in every inch and on every level. It shows a different approach to classics (including the previously mentioned Incantation), it boasts excellent compositions and a perfect, stuffy atmosphere. It turned out so attractive that Americans in the following yeras of their activity with "Towards The Megalith" reached the wall...

Hames Jetfield


This album ranks up there as one of the greatest death metal albums of all time for me. Why? Because this album has all the right ingredients. Really sick and low tuned guitars, thunderous bass and Craig Pillard on vocals. Who could ask for anything more? For those of you who don't know Pillard sang for Incantation in the 90's and has done other bands and projects in the last 30 years. He's top 5 in the list of greatest death metal singers ever no doubt. King Kong must have gifted Craig with his voice honestly. And that's why anybody that hears his voice would agree that it's beyond words how powerful his voice is. And even to this day he still sounds great. Not easy to do as you get older but he's solid as a rock.

The music on this album is a great mix of slow and fast riffs and some quick time changes here and there which really makes the songs interesting. You have a few songs that are over 6 minutes long but yet those songs don't feel like they are that long. They really do an amazing job on crafting a song that takes you all over the place with some really great riffs by guitarists Bill Venner and Daryl Kahan. The best songs in my opinion are 'Chasm Of Oceanus', 'Lost In The Burial Fog' and the title song. They all have the best arrangements and they hook you in with the mix of doom and speed all flowing together wonderfully. Great lyrics too that are dark and somewhat poetic but they work nicely.

The title track has one of the greatest endings in my book. They hit one note that rings out and the drums do a tribal beat and it's so amazing when they play this song in a live show. It's the perfect way to end a show it is like a grand finale. That one note is so strong it's amazing. It proves that you don't have to have a million notes in a song. It's probably one of the greatest death metal songs that you'll ever hear in my book. There is some slight technical playing on this album with the arrangements when the tempo shifts quite quickly in some parts. But yet you can remember the songs easily that's the best part.

The production is great the guitars are huge on this album. Every instrument you can hear clearly and everything is mixed properly. And Craig Pillard's vocals are so big that it engulfs you very easily. They put some great echo on his voice that really does it justice. When he lets out one of his long winded growls it's frightening. It's so amazing to hear how strong his voice is. No vocal effects here ladies and gentlemen...this is the real thing. There's some singers that get close to Pillard but he's king of the mountain. He sings a lot of the words slowly instead of quickly and it's great. You can understand them if you pay attention close enough.

If you're a fan of old school death metal there's no reason you shouldn't own this album. This is one of the best things ever created in these last 35 years of extreme metal my friends...don't miss out. This will satisfy your tastes in every way no doubt.

Briman72



..::TRACK-LIST::..

1. Chaos Apparition 4:37
2. Chasm Of Oceanus 7:17
3. Spectral Domination 4:44
4. Vault Of Membros 6:39
5. Purulent Quest 4:40
6. Lost In The Burial Fog 6:15
7. Of A Past Forlorn 6:09
8. Towards The Megalith 6:24
9. Of A Past Forlorn (The Megaton Mix Version - Bonus) 6:11



..::OBSADA::..

Daryl Kahan - Guitars
Bill Venner - Guitars
Craig Pillard - Vocals
Randi Stokes - Bass
Shawn Eldridge - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=CR7I9PBeCsM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Zespół Disma powstał w 2005 roku w New Jersey i początkowo istniał jako jednoosobowy projekt. Skompletowanie stałego składu i tworzenie materiału zajęło kilka lat - efektem tych starań była wydana w 2011 roku płyta "Towards the Megalith".
Album zawiera 8 potężnych deathmetalowych strzałów - Disma gra ciężki i dość klimatyczny Death Metal w wolnych i średnich tempach. Płyta jako całość bardziej mi się kojarzy z fińską sceną niż DM rodem z USA.
Ciekawe kompozycje, bardzo dobre brzmienie, brutalne i głębokie wokale - jedna z fajniejszych deathowych płyt jakie miałem ostatnio okazję słyszeć.

Vexatus


It took a while for Craig Pillard to return to death metal, but it was possible by Disma, and more specifically "Towards The Megalith". Well, the discussed disc can be safely indicated as an ideal example of how to return to the death metal after many years of "non-existence" - especially from the perspective of this dude. What's more, "Towards..." is not the only appearance of Pillard that can be proud of! In fact, the whole line-up of "veterans" managed to avoid too obvious allusions or all sentimentality, and it showed that it was possible to create an album with a monstrously massive sound and with songs that break down - like the classics. On Disma's debut, unique music was created containing an amazing, overwhelming atmosphere and which is equally captivating.

The recipe for death/doom performed by Disma is particularly interesting: it has to be heavy, straight from the crypt, but at the same time quite diverse and twisted. The most interesting advantage of this disc is the last one mentioned. Well, Americans very often turn here into regions closer to...Finnish death metal! Paces, climate, unusual design of riffs - all this immediately brings to mind the local scene at the beginning of the death metal boom. Next, patents that may be associated with Incantation and Funebrarum, there are also patents loosely related to Rippikoulu, Demigod or Abhorrence. The confirmation is the relatively slow paces (moreover, the ones with blasts have been reduced to a minimum), a lot of lows (which can also be heard after tuning the guitars), Craig's cadaverous, low growl and the well-distorted atmosphere. Putting it into songs - they all deserve a mention. Narrowing down, "Chaos Apparition", "Vault Of Membros" (with an almost funeral doom metal introduction), "Of A Past Forlorn" or - above all! - "Chasm Of Oceanus" (ultra-hit), which if they don't move someone, there is really no point in starting the rest of the album (or listening to this style in general). Because in the case of "Towards The Megalith" it's just impossible to listen to it indifferently - each of the tracks makes a great impression.

Disma's debut is therefore a disc thought out in every inch and on every level. It shows a different approach to classics (including the previously mentioned Incantation), it boasts excellent compositions and a perfect, stuffy atmosphere. It turned out so attractive that Americans in the following yeras of their activity with "Towards The Megalith" reached the wall...

Hames Jetfield


This album ranks up there as one of the greatest death metal albums of all time for me. Why? Because this album has all the right ingredients. Really sick and low tuned guitars, thunderous bass and Craig Pillard on vocals. Who could ask for anything more? For those of you who don't know Pillard sang for Incantation in the 90's and has done other bands and projects in the last 30 years. He's top 5 in the list of greatest death metal singers ever no doubt. King Kong must have gifted Craig with his voice honestly. And that's why anybody that hears his voice would agree that it's beyond words how powerful his voice is. And even to this day he still sounds great. Not easy to do as you get older but he's solid as a rock.

The music on this album is a great mix of slow and fast riffs and some quick time changes here and there which really makes the songs interesting. You have a few songs that are over 6 minutes long but yet those songs don't feel like they are that long. They really do an amazing job on crafting a song that takes you all over the place with some really great riffs by guitarists Bill Venner and Daryl Kahan. The best songs in my opinion are 'Chasm Of Oceanus', 'Lost In The Burial Fog' and the title song. They all have the best arrangements and they hook you in with the mix of doom and speed all flowing together wonderfully. Great lyrics too that are dark and somewhat poetic but they work nicely.

The title track has one of the greatest endings in my book. They hit one note that rings out and the drums do a tribal beat and it's so amazing when they play this song in a live show. It's the perfect way to end a show it is like a grand finale. That one note is so strong it's amazing. It proves that you don't have to have a million notes in a song. It's probably one of the greatest death metal songs that you'll ever hear in my book. There is some slight technical playing on this album with the arrangements when the tempo shifts quite quickly in some parts. But yet you can remember the songs easily that's the best part.

The production is great the guitars are huge on this album. Every instrument you can hear clearly and everything is mixed properly. And Craig Pillard's vocals are so big that it engulfs you very easily. They put some great echo on his voice that really does it justice. When he lets out one of his long winded growls it's frightening. It's so amazing to hear how strong his voice is. No vocal effects here ladies and gentlemen...this is the real thing. There's some singers that get close to Pillard but he's king of the mountain. He sings a lot of the words slowly instead of quickly and it's great. You can understand them if you pay attention close enough.

If you're a fan of old school death metal there's no reason you shouldn't own this album. This is one of the best things ever created in these last 35 years of extreme metal my friends...don't miss out. This will satisfy your tastes in every way no doubt.

Briman72



..::TRACK-LIST::..

1. Chaos Apparition 4:37
2. Chasm Of Oceanus 7:17
3. Spectral Domination 4:44
4. Vault Of Membros 6:39
5. Purulent Quest 4:40
6. Lost In The Burial Fog 6:15
7. Of A Past Forlorn 6:09
8. Towards The Megalith 6:24
9. Of A Past Forlorn (The Megaton Mix Version - Bonus) 6:11



..::OBSADA::..

Daryl Kahan - Guitars
Bill Venner - Guitars
Craig Pillard - Vocals
Randi Stokes - Bass
Shawn Eldridge - Drums




https://www.youtube.com/watch?v=CR7I9PBeCsM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

Artist...............: Mike Oldfield
Album................: Incantations (Deluxe Edition)
Genre................: Musica new Age
Year.................: 1978
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. Mike Oldfield - Incantations Part One (Remastered Stereo Mix)
002. Mike Oldfield - Incantations Part Two (Remastered Stereo Mix)
003. Mike Oldfield - Incantations Part Three (Remastered Stereo Mix)
004. Mike Oldfield - Incantations Part Four (Remastered Stereo Mix)
005. Mike Oldfield - Guilty (Bonus Track)
006. Mike Oldfield - Diana (2011 Stereo Mix)
007. Mike Oldfield - Northumbrian (2011 Stereo Mix)
008. Mike Oldfield - Piano Improvisation (2011 Stereo Mix)
009. Mike Oldfield - Hiawatha (2011 Stereo Mix)
010. Mike Oldfield - Canon For Two Vibraphones (2011 Stereo Mix)
011. Mike Oldfield - William Tell Overture
012. Mike Oldfield - Cuckoo Song
013. Mike Oldfield - Pipe Tune
014. Mike Oldfield - Wrekorder Wrondo
015. Mike Oldfield - Guilty (2011 Stereo Mix)
016. Mike Oldfield - Diana - Desiderata (2011 Stereo Mix)

...( Info )...


Artist: Lee Greenwood
Album: America
Year: 2025
Genre: Country
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. God Bless The U.S.A.
02. God Bless America
03. America The Beautiful
04. This Land Is Your Land
05. Star Spangled Banner

...( Info )...


Artist: Yeol Eum Son
Album: Ravel Piano Concertos - BachWittgenstein
Year: 2025
Genre: Classical
Quality: FLAC 24Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

01. Piano Concerto in G Major, M. 83: I. Allegramente
02. Piano Concerto in G Major, M. 83: II. Adagio assai
03. Piano Concerto in G Major, M. 83: III. Presto
04. Piano Concerto for the Left Hand in D Major, M. 82
05. Das wohltemperierte Klavier I, Prelude and Fugue in C Major, BWV 846: Prelude (Version for Piano Left Hand by Paul Wittgenstein)
06. Prelude in C Minor, BWV 999 (Version for Piano Left Hand by Paul Wittgenstein)
07. Partita No. 1 in B-Flat Major, BWV 825: VII. Gigue (Version for Piano Left Hand by Paul Wittgenstein)
08. Sonata for Flute and Harpsichord in E-Flat Major, BWV 1031: II. Siciliano (Version for Piano Left Hand by Paul Wittgenstein)
booklet.pdf

...( Info )...

Koncert odbył się w ramach festiwalu Rocco del Schlacko 8 sierpnia 2019 r. w Püttlingen.

...( TrackList )...

01. Intro (100% Scooter - 25 Years Wild & Wicked)
02. One (Always Hardcore)
03. Bora! Bora! Bora!
04. Oi
05. My gabber
06. God save the rave
07. Fire
08. How much is the fish?
09. The age of love (new version)
10. Fuck the millennium / Call me Manana
11. Ramp! (The logical song)
12. Jump that rock (Whatever you want)
13. J'adore hardcore / Jumping all over the world
14. Maria (I like it loud)
15. Endless summer / Hyper Hyper / Move your ass! (Noisecontrollers remix)

Gatunek: Techno, Happy Hardcore, Jumpstyle
Skład zespołu: HP Baxxter (Hans Peter Geerdes), Michael Simon, Sebastian Schilde

...( Dane Techniczne )...

Video kodek: AVC
Video bitrate: 6000 Kbps
Audio kodek: AAC, 2 kanały
Audio bitrate: 126 Kbps, 44100 Hz
Rozdzielczość: 1908x1074
FPS: 30.000
Czas trwania: 71 min.
Język: angielski

Screen:
https://i.ibb.co/tMhP7kG8/1.png
https://i.ibb.co/hJPVjPq2/2.png
https://i.ibb.co/fdMdMVH1/3.png
https://i.ibb.co/cS9Kr2Qn/4.png
https://i.ibb.co/ynGjbYfW/5.png
https://i.ibb.co/d0SCPxtL/6.png
https://i.ibb.co/9m8tZxV6/7.png

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



DVD 5
PAL
4:3
DD 2.0


..::TRACK-LIST::..

Recorded Live At Barrowlands, Glasgow, Scotland, August 25, 1984
1. Shake Dog Shake 4:10
2. Primary 3:28
3. The Walk 3:32
4. The Hanging Garden 4:20
5. One Hundred Years 6:56
6. Give Me It 2:47
7. A Forest 7:22
8. Piggy In The Mirror 3:22
9. Happy The Man 3:35
10. Play For Today 4:13
11. The Caterpillar 4:42
12. 10:15 Saturday Night 3:34
13. Killing An Arab 3:17



https://www.youtube.com/watch?v=AROUdcu8yew



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

Peter Bardens był angielskim klawiszowcem i członkiem-założycielem grupy Camel, grającej rock progresywny. Grał na klawiszach, śpiewał i pisał piosenki z Andrew Latimerem. W swojej karierze Bardens współpracował z Rodem Stewartem, Peterem Greenem, Mickiem Fleetwoodem i Van Morrisonem. Wstawka zawiera debiutancki album studyjny Petera Bardensa.

Title: The Answer

Artist: Peter Bardens

Country: Wielka Brytania

Year: 1970

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

A1 The Answer 5:15
A2 Don't Goof With A Spook 7:23
A3 I Can't Remember 10:42
B1 I Don't Want To Go Home 5:15
B2 Let's Get It On 6:39
B3 Homage To The God Of Light

..::INFO::..

Valentine to siódmy album angielskiego folkowego / rockowego piosenkarza, autora tekstów i gitarzysty Roya Harpera. Został wydany po raz pierwszy w 1974 roku przez Harvest Records. Roy Harper (ur. 12 czerwca 1941 w Rusholme, dzielnicy Manchesteru) to brytyjski muzyk rockowy i folkowy, wokalista, gitarzysta, aktor, autor bardzo osobistych, poetyckich tekstów. Uznawany jest za jednego z największych wirtuozów gitary akustycznej. Harper obok swej kariery solowej współpracował z wieloma czołowymi grupami i artystami rockowymi. Śpiewał w utworze „Have a Cigar” grupy Pink Floyd z płyty Wish You Were Here. Nagrywał także z grupą The Nice, Alanem Parsonsem, Davidem Gilmourem, Davidem Bedfordem, Johnem Paulem Jonesem, Jimmym Page’em i innymi.

Title: Valentine

Artist: Roy Harper

Country: Wielka Brytania

Year: 1974

Genre: Folk-Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Forbidden Fruit
2.Male Chauvinist Pig Blues
3.I'll See You Again
4.Twelve Hours of Sunset
5.Acapulco Gold
6.Commune
7.Magic Woman (Liberation Reshuffle)
8.Che
9.North Country

..::INFO::..

Skaparapid to zespół ska/rock/punk z Walencji w Hiszpanii, który powstał w październiku 1993 roku. Są uważani za jedną z pionierskich grup rockowych z Walencji lat 90-tych., obok takich zespołów jak Ki Sap czy Opening Step. Działali w latach 1993-2007,. Ponownie zeszli się w 2018 roku, wydając kompilację 20 zremasterowanych utworów wybranych przez fanów w głosowaniu, a także wznowili koncerty. Wstawka zawiera drugi album zespołu.

Artist: Skaparapid

Title: Que Empiece Ya

Country: Hiszpania

Year: 1996

Genre: Ska-Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 128 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Intro
2.Amor Sin Odio
3.Kolors
4.Insumision
5.Abajo En El Sur
6.De La Cuna A La Tumba
7.Sharp Ska
8.Ekilibrio
9.Che Che Chechenia
10.Que Empiece Ya!
11.Arroja La Bomba
12.Itoiz

...( Info )...

---------------------------------------------------------------------
            VA - Maxi Disco Vol. 2.
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Various Artists
Album................: Maxi Disco Vol. 2.
Genre................: Eurodisco / Italo-Disco
Source...............: CD
Year.................: 2007
Ripper...............: Exact Audio Copy (Secure mode) & PLEXTOR PX-891SAF
Codec................: LAME 3.98
Version..............: MPEG 1 Layer III
Quality..............: Insane, (avg. bitrate: 320kbps)
Channels.............: Stereo / 44100 hz
Tags.................: ID3 v1.1, ID3 v2.3
Information..........: Hargent Media – HGEU 705-2
Included.............: NFO
Covers...............: Front Back CD

...( TrackList )...

  1. Raggio Di Luna - Comanchero               [03:59]
  2. Patrick Cowley - Menergy                [06:16]
  3. Bad Boys Blue - Gimme Gimme Your Lovin'         [05:03]
  4. K.B.Caps - Julia (Special Maxi Version)         [07:58]
  5. Caesar - My Black Lady                 [03:49]
  6. Scotch - Pictures (Tess Power Maxi Mix)         [06:01]
  7. Michael Bedford - Tonight                [05:17]
  8. Airplay - For Your Love                 [05:34]
  9. Mike Mareen - Megamix: Love Spy/Agent Of Liberty/Dancing In The Dark[07:08]
 10. Gina T. - Tokyo By Night                [03:43]
 11. Cliff Turner - Moonlight Affair             [06:12]
 12. DJ's Project - Vision Of Love              [05:18]
 13. Roxanne - Charlene                   [06:08]
 14. Silent Circle - What A Shame (Masterbeat Maxi)     [06:35]

Playing Time.........: 01:19:09
Total Size...........: 164,59 MB

format - flac
wykonawca - Camel
tytuł - Stationary Traveller
rok wydania - 1984/2009
gatunek - prog rock
czas:: 42:04

spis utworów i czas:

01. Pressure Points (Instrumental) (2:09)
02. Refugee (3:48)
03. Vopos (5:32)
04. Cloak And Dagger Man (3:55)
05. Stationary Traveller (Instrumental) (5:33)
06. West Berlin (5:10)
07. Fingertips (4:30)
08. Missing (Instrumental) (4:22)
09. After Words (Instrumental) (2:01)
10. Long Goodbyes (5:17)

...( Info )...
Genre: Punk | Garage
Country: Australia
Year of publication: 1987-2011
Audio codec: MP3
Rip type: tracks
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 10:23:29

...( TrackList )...
1987 - Cosmic Psychos - time: 00:38:21
1989 - Go The Hack - time: 00:30:08
1990 - Slave To The Crave - time: 00:47:55
1991 - Blokes You Can Trust - time: 00:32:41
1991 - Down On The Farm & Cosmic Psychos - time: 01:00:55
1993 - Palomino Pizza (EP) - time: 00:25:32
1994 - Self Totalled - time: 00:35:07
1996 - Unplugged - Whip Me (EP) - time: 00:18:26
2001 - Fifteen Years, a Million Beers (2CD) - time: 02:25:34
2005 - Off Ya Cruet! - time: 00:38:31
2007 - Dung Australia - time: 00:46:02
2011 - Glorious Barsteds (2CD) - time: 01:43:23

...( Info )...

Artist...............: The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield
Album................: Children of the Sun (Definitive Edition)
Genre................: Rock
Year.................: 1969
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Strangers
002. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Lady Mary
003. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Children of the Sun
004. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - A Lover for All Seasons
005. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - River Song
006. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Banquet on the Water
007. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Balloons
008. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Midsummer Night's Happening
009. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Love in Ice Crystals
010. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Changing Colours
011. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Chameleon
012. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Milk Bottle
013. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - The Murder of the Children of San Francisco
014. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Twilight Song
015. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Song of the Healer
016. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Strangers (Alternate Version)
017. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Children of the Sun (Minus Intro)
018. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Mrs. Moon and the Thatched Shop
019. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Branches
020. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - A Sad Song for Rosie
021. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Colours of the World
022. The Sallyangie Feat. Sally Oldfield & Mike Oldfield - Two Ships

...( Info )...

Artist...............: Esthesis Quartet
Album................: Sound & Fury
Genre................: Jazz
Year.................: 2025
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. Esthesis Quartet Feat. Bill Frisell - Where I Begin
002. Esthesis Quartet Feat. Bill Frisell - Together
003. Esthesis Quartet Feat. Bill Frisell - Fit of Fury
004. Esthesis Quartet Feat. Bill Frisell - Is There a Message
005. Esthesis Quartet Feat. Bill Frisell - Just Come Play
006. Esthesis Quartet Feat. Bill Frisell - Capricorn
007. Esthesis Quartet Feat. Bill Frisell - Ace of Pentacles

...( Info )...
OldiesPart033⭐MP3@320kbps

...( TrackList )...
Albums:
⭐VA - Now That’s What I Call Music! turns 40! (23CD)
  Now That's What I Call Music! - Volume 1 (2023 40th Anniversary Remastered & Fully Corrected Edition) (2CD) (1983)
  Now That's What I Call 40 Years (Official CD Rip) (5CD) (2023)
  Now That's What I Call 40 Years (Volume 1 1983-1993 (Official CD Rip) (3CD) (2023)
  Now That's What I Call 40 Years (Volume 2 1993-2003) (Official CD Rip) (3CD) (2023)
  Now That's What I Call 40 Years (Volume 3 2003-2013) (Official CD Rip) (3CD) (2023)
  Now That's What I Call 40 Years (Volume 4 2013-2023) (Official CD Rip) (3CD) (2023)
  VA - Now Yearbook '73 (Official CD Rip) (4CD) (2023)
⭐VA - RCD Classic Rock Collection [1993] (16CD)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

To nie pierwsze koncertowe wydawnictwo Blues Pills, ale z pewnością najlepsze.

Występy live to jeden z największych, jeśli nie największy atut Blues Pills, choć akurat na brak atutów ta nad wyraz utalentowana, międzynarodowa ekipa zdecydowanie nie może narzekać. Nic dziwnego, że pierwszą koncertową epkę "Live At Rockpalast" kwartet wydał jeszcze przed debiutanckim albumem, uwiecznił też jeden z festiwalowych występów promujących pierwszy ze studyjnych krążków "Blues Pills". Jednak to wraz z jego następcą, wydanym w ubiegłym roku i doskonale przyjętym "Lady in Gold" akcje zespołu zyskały na tyle, by wyprzedać na przykład liczącą 1200 miejsc paryską salę Le Trianon. To właśnie tu zarejestrowano pierwsze w karierze Blues Pills koncertowe DVD.

"Live in Paris" to autentyczny wulkan energii. Wehikuł czasu, który przenosi widza wprost w epokę flower-power. I skrócona lekcja poglądowa na temat tego, jak grać dziś vintage czy psychodeliczny rock na najwyższym poziomie. Obawiam się jednak, że nawet cały semestr intensywnych lekcji wielu innym kapelom by nie pomógł, bo przecież to właśnie Blues Pills mają za mikrofonem Elin Larsson - frontwoman idealną, pod każdym względem najlepszą na całej retro scenie. Elin wspaniale śpiewa, prezencją wpisuje się doskonale w obraną stylistykę, a na scenie rusza się tak energicznie, jakby właśnie uczestniczyła w treningu z Chodakowską. Podejrzewam, że większość widzów tego koncertu, po takiej dawce skoków byłaby blisko pilnej potrzeby sięgnięcia po defibrylator. Tymczasem Elin bez trudu i zadyszki wyciąga każdą wokalną górkę. Jakby tego wszystkiego było mało, "I Felt a Change" wykonała samodzielnie, akompaniując sobie na organach. Tytułowa 'Pani w złocie' to synonim śmierci, ale to w końcu wokalistka jest w tym składzie największym złotym samorodkiem.

Na tle Szwedki reszta składu, wzmocnionego na potrzeby koncertu piątym muzykiem - Rickardem Nygrenem, odpowiedzialnym za gitarę i organy, nie musi już silić się na szczególną żywiołowość. Co zresztą nie byłoby także łatwe, bo choćby taki Dorian Sorriaux, nawet występując na rodzimej ziemi ani myśli pozować na gitarowego, uwielbianego przez tłumy herosa. A przecież skromny, wręcz nieśmiały Dorian dysponuje naprawdę solidnym talentem, a zarazem naturalnym wyczuciem stylistyki, którego nie można po prostu się nauczyć.

Cały koncert, podczas którego kapela wykonała "Lady in Gold" niemal w całości, został doskonale zrealizowany. I to poczynając od pierwszych ujęć, gdy zespół wkracza na scenę. Do klimatu retro dopasowano nawet czcionkę i układ graficzny napisów początkowych. Montaż jest dynamiczny, ale bez zbędnych fajerwerków, nadmiernego wygładzania brzmienia i plastiku w obrazie, który tylko wzmacniałby wrażenie nierzeczywistości oglądanych scen.

A jeśli cyfrowy format "Live in Paris" miałby niektórym fanom przeszkadzać we właściwym odbiorze tej retro sztuki, Nuclear Blast ma na to odpowiedź w postaci kilku wersji edycji winylowej, w tym rzecz jasna i złotej. Są tacy, którzy nade wszystko przedkładają widok obracającego się na talerzu winylowego placka, zapewniam jednak, że Elin wraz z kolegami potrafią sprawić, że na czas oglądania przychylniej spojrzy się na telewizor.

Szymon Kubicki



..::TRACK-LIST::..

CD 1:
1. Lady In Gold
2. Little Boy Preacher
3. Bad Talkers
4. Won't Go Back
5. Black Smoke
6. Bliss
7. Little Sun
8. Elements And Things

C 2:
1. You Gotta Try
2. High Class Woman
3. Ain't No Change
4. Devil Man
5. I Felt A Change
6. Rejection
7. Gone So Long



..::OBSADA::..

Vocals - Elin Larsson
Organ, Piano, Guitar - Rickard Nygren
Bass - Zach Anderson
Drums - André Kvarnström
Guitar - Dorian Sorriaux




https://www.youtube.com/watch?v=7Ly4_h2QX_E



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

To nie pierwsze koncertowe wydawnictwo Blues Pills, ale z pewnością najlepsze.

Występy live to jeden z największych, jeśli nie największy atut Blues Pills, choć akurat na brak atutów ta nad wyraz utalentowana, międzynarodowa ekipa zdecydowanie nie może narzekać. Nic dziwnego, że pierwszą koncertową epkę "Live At Rockpalast" kwartet wydał jeszcze przed debiutanckim albumem, uwiecznił też jeden z festiwalowych występów promujących pierwszy ze studyjnych krążków "Blues Pills". Jednak to wraz z jego następcą, wydanym w ubiegłym roku i doskonale przyjętym "Lady in Gold" akcje zespołu zyskały na tyle, by wyprzedać na przykład liczącą 1200 miejsc paryską salę Le Trianon. To właśnie tu zarejestrowano pierwsze w karierze Blues Pills koncertowe DVD.

"Live in Paris" to autentyczny wulkan energii. Wehikuł czasu, który przenosi widza wprost w epokę flower-power. I skrócona lekcja poglądowa na temat tego, jak grać dziś vintage czy psychodeliczny rock na najwyższym poziomie. Obawiam się jednak, że nawet cały semestr intensywnych lekcji wielu innym kapelom by nie pomógł, bo przecież to właśnie Blues Pills mają za mikrofonem Elin Larsson - frontwoman idealną, pod każdym względem najlepszą na całej retro scenie. Elin wspaniale śpiewa, prezencją wpisuje się doskonale w obraną stylistykę, a na scenie rusza się tak energicznie, jakby właśnie uczestniczyła w treningu z Chodakowską. Podejrzewam, że większość widzów tego koncertu, po takiej dawce skoków byłaby blisko pilnej potrzeby sięgnięcia po defibrylator. Tymczasem Elin bez trudu i zadyszki wyciąga każdą wokalną górkę. Jakby tego wszystkiego było mało, "I Felt a Change" wykonała samodzielnie, akompaniując sobie na organach. Tytułowa 'Pani w złocie' to synonim śmierci, ale to w końcu wokalistka jest w tym składzie największym złotym samorodkiem.

Na tle Szwedki reszta składu, wzmocnionego na potrzeby koncertu piątym muzykiem - Rickardem Nygrenem, odpowiedzialnym za gitarę i organy, nie musi już silić się na szczególną żywiołowość. Co zresztą nie byłoby także łatwe, bo choćby taki Dorian Sorriaux, nawet występując na rodzimej ziemi ani myśli pozować na gitarowego, uwielbianego przez tłumy herosa. A przecież skromny, wręcz nieśmiały Dorian dysponuje naprawdę solidnym talentem, a zarazem naturalnym wyczuciem stylistyki, którego nie można po prostu się nauczyć.

Cały koncert, podczas którego kapela wykonała "Lady in Gold" niemal w całości, został doskonale zrealizowany. I to poczynając od pierwszych ujęć, gdy zespół wkracza na scenę. Do klimatu retro dopasowano nawet czcionkę i układ graficzny napisów początkowych. Montaż jest dynamiczny, ale bez zbędnych fajerwerków, nadmiernego wygładzania brzmienia i plastiku w obrazie, który tylko wzmacniałby wrażenie nierzeczywistości oglądanych scen.

A jeśli cyfrowy format "Live in Paris" miałby niektórym fanom przeszkadzać we właściwym odbiorze tej retro sztuki, Nuclear Blast ma na to odpowiedź w postaci kilku wersji edycji winylowej, w tym rzecz jasna i złotej. Są tacy, którzy nade wszystko przedkładają widok obracającego się na talerzu winylowego placka, zapewniam jednak, że Elin wraz z kolegami potrafią sprawić, że na czas oglądania przychylniej spojrzy się na telewizor.

Szymon Kubicki



..::TRACK-LIST::..

CD 1:
1. Lady In Gold
2. Little Boy Preacher
3. Bad Talkers
4. Won't Go Back
5. Black Smoke
6. Bliss
7. Little Sun
8. Elements And Things

C 2:
1. You Gotta Try
2. High Class Woman
3. Ain't No Change
4. Devil Man
5. I Felt A Change
6. Rejection
7. Gone So Long



..::OBSADA::..

Vocals - Elin Larsson
Organ, Piano, Guitar - Rickard Nygren
Bass - Zach Anderson
Drums - André Kvarnström
Guitar - Dorian Sorriaux




https://www.youtube.com/watch?v=7Ly4_h2QX_E



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
The Blues Brothers - The Blues Brothers Original Motion Picture Soundtrack
(Remastered 1986)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: The Blues Brothers
Album................: The Blues Brothers Original Motion Picture Soundtrack
Genre................: Soundtrack
Source...............: CD
Year.................: 1980/1986
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.2.1 20070917
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 68 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Atlantic

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. The Blues Brothers - She Caught the Katy (LP Version) [04:09]
2. The Blues Brothers - Peter Gunn Theme (LP Version) [03:50]
3. The Blues Brothers - Gimme Some Lovin' (LP Version) [03:07]
4. The Blues Brothers - Shake a Tail Feather (feat. Ray Charles) (LP Version)[02:50]
5. The Blues Brothers - Everybody Needs Somebody to Love (LP Version)[03:20]
6. The Blues Brothers - The Old Landmark (feat. James Brown with Rev. James Cleveland Choir)[02:58]
7. The Blues Brothers - Think (LP Version) [03:15]
8. The Blues Brothers - Theme from Rawhide [02:39]
9. The Blues Brothers - Minnie the Moocher (Album Version) [03:23]
10. The Blues Brothers - Sweet Home Chicago (LP Version) [07:53]
11. The Blues Brothers - Jailhouse Rock (LP Version) [03:21]

Playing Time.........: 40:50
Total Size...........: 283,07 MB

...( Info )...


Artist...............: The B-52's
Album................: Time Capsule: The Mixes - Hallucinating Pluto
Genre................: Pop Rock
Year.................: 1998
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. The B-52's - Hallucinating Pluto
002. The B-52's - Hallucinating Pluto (Jason's Ride On Remix)
003. The B-52's - Good Stuff (Schottische Mix)
004. The B-52's - Love Shack (DJ Tonka Mix - Radio Edit)
005. The B-52's - Debbie (Edge Factor Club Mix)
006. The B-52's - Hallucinating Pluto (The Ride On Beats)
007. The B-52's - Love Shack (12 Remix)

...( Info )...

Artist: Eagles
Album: Ontario Ca. April 6th 1974 (Remastered Live On Broadcasting)
Year: 2025
Quality: FLAC 16Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

01. James Dean (Live)
02. Blackberry Blossom (Live)
03. Midnight Flyer (Live)
04. Already Gone (Live)
05. Take It Easy (Live)

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Cliff Richard - Greatest Hits Vol.1
(SHM-CD - Japan Edition)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Cliff Richard
Album................: Greatest Hits Vol.1
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 2003
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 67 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Parlophone SHM-CD

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Cliff Richard - Move It [02:24]
2. Cliff Richard - Living Doll [02:39]
3. Cliff Richard - The Young Ones [03:12]
4. Cliff Richard - Let's Make a Memory [02:06]
5. Cliff Richard - Bachelor Boy [02:01]
6. Cliff Richard - Summer Holiday [02:17]
7. Cliff Richard - Lycky Lips [02:45]
8. Cliff Richard - It's All In The Game [03:13]
9. Cliff Richard - Constantly [02:39]
10. Cliff Richard - On The Beach [02:33]
11. Cliff Richard - I Could Easily Fall (In Love with You) [02:57]
12. Cliff Richard - Visions [03:02]
13. Cliff Richard - In The Country [02:43]
14. Cliff Richard - The Day I Met Mary [02:16]
15. Cliff Richard - Congratulations [02:33]
16. Cliff Richard - Early In The Morning [02:18]
17. Cliff Richard - Miss You Nights [03:57]
18. Cliff Richard - Devil Woman [03:35]
19. Cliff Richard - We Don't Talk Anymore [04:15]
20. Cliff Richard - Dreamin' [03:38]
21. Cliff Richard - Wired For Sound [03:39]
22. Cliff Richard - Daddy's Home [03:01]
23. Cliff Richard - Some People [03:51]
24. Cliff Richard - Mistletoe and Wine [03:55]
25. Cliff Richard - Saviour's Day [04:52]

Playing Time.........: 01:16:29
Total Size...........: 519,48 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Od wydania albumu „Kore Wa!” minęły cztery lata, w trakcie których sporo się wydarzyło. Naprawdę sporo. I chociaż żyjemy w erze informacji, to wydaje się, że najbardziej istotne wiadomości praktycznie do nas nie docierają. Giną one w atakującym nas zewsząd strumieniu bełkotu, kłamstw, dezinformacji i gadania o niczym. „Demagogue Days” to album o komunikacji. Chociaż nie jest to album koncepcyjny per se, to teksty są tematyczne i mówią okomunikowaniu się ludzi ze sobą, a właściwie o szumie informacyjnym i braku porozumienia na elementarnych poziomach kontaktów międzyludzkich.

Paradoksalnie zespół Suburban Savages zaplanował ostatnie etapy nagrywania nowej płyty, akurat w momencie, gdy wybuchła pandemia. Przyczyniło się to do poczucia oddalenia i braku możliwości regularnych spotkań w sali prób. Odzwierciedlając temat albumu, muzycy, mieszkając zaledwie kilka kilometrów od siebie, uświadomili sobie, że muszą komunikować się w taki sposób, jakby znajdowali się w różnych, oddalonych od siebie o tysiące kilometrów, stronach świata. Tak blisko, a tak daleko...

Dlatego nic dziwnego, że „Demagogue Days” to album, który odzwierciedla zmiany zarówno na świecie, jak i w samym zespole. Członkowie przychodzili i odchodzili, a obecny podstawowy skład Suburban Savages tworzą: Trond Gjellum – śpiew, perkusja, programowanie, syntezatory, sample, Anders Kristian Krabberød - bas, gitara e-bow, Mari Lesteberg – śpiew w chórkach, syntezatory, Thomas Meidell – śpiew, gitary, sitar, a także Aleksandra Morozova - chórki.

Podczas gdy poprzednia płyta, „Kore Wa!”, zawierała głównie pomysły i aranżacje Tronda Gjelluma (dla którego macierzystą formacją pozostaje Panzerpappa), to nowy album jest wynikiem bardziej demokratycznego procesu, w którym wszyscy członkowie zespołu zaangażowali się w komponowanie i aranżowanie.

„Demagogue Days” składa się z ośmiu piosenek, trwających od 90 sekund („Let’s Talk”) do około 8 minut (są trzy takie kompozycje: otwierające płytę nagranie „Aroused And Confused”, które nie wiedzieć czemu, jako najdłuższe w tym zestawie zostało wybrane na pilotującego płytę singla, oraz dwa utwory umieszczone na samym końcu – „Under Mirrored Skies” i instrumentalny, godny finał tego wydawnictwa „The Silence Afterwards”). Zespół wyraźnie dojrzał, poszedł do przodu i bezbłędnie opanował sztukę tworzenia zapadających w pamięć melodii. Położył też większy nacisk na element wokalny (choć jest na tym krążku kilka imponujących instrumentali, jak na przykład „Krystle Fox”), a wszystkie kompozycje zawierają w sobie element melancholii i w swoim stylistycznym zabarwieniu rozciągają się od prog rocka i art popu aż po post punk. Muzyka Suburban Savages jest teraz jeszcze bardziej złożona, a w porównaniu z „Kore Wa!” jest też w niej więcej elementów symfonicznych.

Napisawszy to co powyżej, chciałbym jednak zastrzec, żeby raczej nie spodziewać się po płycie „Demagogue Days” jakichś szczególnie epickich klimatów i utworów wykonanych z wielkim symfonicznym rozmachem. Ale też nie sposób odmówić jej swoistego uroku. Suburban Savages przedstawiają na niej dobrze przemyślaną i wyrafinowaną muzykę, a swoimi pomysłami i ich realizacją nie odstają od rzetelnego, ‘norweskiego’ poziomu, który już dawno stał się wyznacznikiem wysokiej muzycznej jakości.

Artur Chachlowski


There seem to be countless Scandinavian bands out there that put out sad and melancholic music that it has almost become a genre in and of itself. This is not the case with Suburban Savages album "Demagogue Days" however. It's been several years since their last album "Kore Wa!", and there have been a few line-up changes since then. In that album, there seemed to be more of a unfocused sound that might spring from the fact that the band was trying to work in too many styles like Zeuhl and punk which almost created a haphazard feeling even though the album itself turned out pretty decent.
For their 2021 album "Demagogue Days", the band seems a lot more focused on a style that quite effectively melds bright poppy music with complex progressive styles. Remember the days when you could whistle, hum or silently sing those complex songs from Gentle Giant or Yes? Well, this album seems to have hit on this quite well. While the band seems to have moved a bit away from the avant-pop music from before, they still retain an impressive level of complexity while making their music bright and cheery sounding. It's a surprisingly great combination on this album that may surprise you quite pleasantly.

You'll pick up on the sophisticated pop style on songs like "Aroused and Confused" where electronic and traditional rock instruments alike work together to create some interesting timbres throughout. Also, with three vocalists, you'll hear a layering that creates an almost choral effect in the 2nd half of the track that will remind you of Pure Reason Revolution. This will also come to play in the title track, which is simple and complex at the same time. You'll notice that the band does not use standard song styles, yet the melodies are simple enough to be memorable, yet complex enough to keep things interesting.

It's not all bright and cheery, however. "Iconoclast" starts off with a solid rhythm section supporting a darker synth melody which eventually slips quite comfortable into a very Gentle Giant-like melody where the vocalists participate in a very tricky interchange. In the midst of all this, they still leave space for some resolute instrumental sections and a great guitar-led section to end it all off with. Styles also meld together in the instrumental "Krystle Fox" as a fast moving, arpeggio-like tonal percussion supports a slower moving guitar melody creating an interesting contrast. Other atypical instruments are brought in and given time to play around with the theme before things get heavy as everything is brought together.

"Under Mirrored Skies" is also a highlight of the album, utilizing vocals in a different way by allowing individual singers to create lyrical sections that have their own melodies. After a few long verses, the synth and guitar move into a call and answer section which builds in tension and heaviness as the guitar pounds away and the synth flies off into the stratosphere.

This album quite effectively combines simplistic with complex and that is what makes it the most interesting. This is accomplished both by vocal and instrumental sections and it all melds together quite well. The band's aim seems to be finding that fine line between accessible and complex, a line that has been found before in some of the classical prog bands of yesteryear, and a line which The Suburban Savages find here, yet they also make everything relevant and modern so there is no mistake that they are developing their own style and finding their own niche.

TCat



..::TRACK-LIST::..

1. Aroused And Confused 8:02
2. Taciturnity 6:21
3. Demagogue Days 3:55
4. Krystle Fox 4:32
5. Iconoclast 4:38
6. Let's Talk 1:38
7. Under Mirrored Skies 7:43
8. The Silence Afterwards 7:33



..::OBSADA::..

Vocals, Acoustic Guitar, Electric Guitar, Sitar [Electric Sitar], 6-String Bass [Bass VI], Synth [Synths], Theremin, Performer [Omnichord], Field Recording [Field Recordings], Sampler [Samples] - Thomas Meidell

Vocals, Drums, Percussion, Programmed By [Programming], Synth [Synths], Drum Machine [Drum Machines], Sampler [Samples] - Trond Gjellum

Vocals, Keyboards, Synth [Synths] - Mari Lesteberg

Bass, Chapman Stick, Guitar [Nylon String Guitar], Synth [Synths], Guitar [E-Bow Guitar], E-Bow [E-Bow Guitar], Backing Vocals - Anders K. Krabberød

With:
Backing Vocals - Aleksandra Morozova (tracks: 1, 3, 5, 6)



https://www.youtube.com/watch?v=cDOcccB7DY4


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Od wydania albumu „Kore Wa!” minęły cztery lata, w trakcie których sporo się wydarzyło. Naprawdę sporo. I chociaż żyjemy w erze informacji, to wydaje się, że najbardziej istotne wiadomości praktycznie do nas nie docierają. Giną one w atakującym nas zewsząd strumieniu bełkotu, kłamstw, dezinformacji i gadania o niczym. „Demagogue Days” to album o komunikacji. Chociaż nie jest to album koncepcyjny per se, to teksty są tematyczne i mówią okomunikowaniu się ludzi ze sobą, a właściwie o szumie informacyjnym i braku porozumienia na elementarnych poziomach kontaktów międzyludzkich.

Paradoksalnie zespół Suburban Savages zaplanował ostatnie etapy nagrywania nowej płyty, akurat w momencie, gdy wybuchła pandemia. Przyczyniło się to do poczucia oddalenia i braku możliwości regularnych spotkań w sali prób. Odzwierciedlając temat albumu, muzycy, mieszkając zaledwie kilka kilometrów od siebie, uświadomili sobie, że muszą komunikować się w taki sposób, jakby znajdowali się w różnych, oddalonych od siebie o tysiące kilometrów, stronach świata. Tak blisko, a tak daleko...

Dlatego nic dziwnego, że „Demagogue Days” to album, który odzwierciedla zmiany zarówno na świecie, jak i w samym zespole. Członkowie przychodzili i odchodzili, a obecny podstawowy skład Suburban Savages tworzą: Trond Gjellum – śpiew, perkusja, programowanie, syntezatory, sample, Anders Kristian Krabberød - bas, gitara e-bow, Mari Lesteberg – śpiew w chórkach, syntezatory, Thomas Meidell – śpiew, gitary, sitar, a także Aleksandra Morozova - chórki.

Podczas gdy poprzednia płyta, „Kore Wa!”, zawierała głównie pomysły i aranżacje Tronda Gjelluma (dla którego macierzystą formacją pozostaje Panzerpappa), to nowy album jest wynikiem bardziej demokratycznego procesu, w którym wszyscy członkowie zespołu zaangażowali się w komponowanie i aranżowanie.

„Demagogue Days” składa się z ośmiu piosenek, trwających od 90 sekund („Let’s Talk”) do około 8 minut (są trzy takie kompozycje: otwierające płytę nagranie „Aroused And Confused”, które nie wiedzieć czemu, jako najdłuższe w tym zestawie zostało wybrane na pilotującego płytę singla, oraz dwa utwory umieszczone na samym końcu – „Under Mirrored Skies” i instrumentalny, godny finał tego wydawnictwa „The Silence Afterwards”). Zespół wyraźnie dojrzał, poszedł do przodu i bezbłędnie opanował sztukę tworzenia zapadających w pamięć melodii. Położył też większy nacisk na element wokalny (choć jest na tym krążku kilka imponujących instrumentali, jak na przykład „Krystle Fox”), a wszystkie kompozycje zawierają w sobie element melancholii i w swoim stylistycznym zabarwieniu rozciągają się od prog rocka i art popu aż po post punk. Muzyka Suburban Savages jest teraz jeszcze bardziej złożona, a w porównaniu z „Kore Wa!” jest też w niej więcej elementów symfonicznych.

Napisawszy to co powyżej, chciałbym jednak zastrzec, żeby raczej nie spodziewać się po płycie „Demagogue Days” jakichś szczególnie epickich klimatów i utworów wykonanych z wielkim symfonicznym rozmachem. Ale też nie sposób odmówić jej swoistego uroku. Suburban Savages przedstawiają na niej dobrze przemyślaną i wyrafinowaną muzykę, a swoimi pomysłami i ich realizacją nie odstają od rzetelnego, ‘norweskiego’ poziomu, który już dawno stał się wyznacznikiem wysokiej muzycznej jakości.

Artur Chachlowski


There seem to be countless Scandinavian bands out there that put out sad and melancholic music that it has almost become a genre in and of itself. This is not the case with Suburban Savages album "Demagogue Days" however. It's been several years since their last album "Kore Wa!", and there have been a few line-up changes since then. In that album, there seemed to be more of a unfocused sound that might spring from the fact that the band was trying to work in too many styles like Zeuhl and punk which almost created a haphazard feeling even though the album itself turned out pretty decent.
For their 2021 album "Demagogue Days", the band seems a lot more focused on a style that quite effectively melds bright poppy music with complex progressive styles. Remember the days when you could whistle, hum or silently sing those complex songs from Gentle Giant or Yes? Well, this album seems to have hit on this quite well. While the band seems to have moved a bit away from the avant-pop music from before, they still retain an impressive level of complexity while making their music bright and cheery sounding. It's a surprisingly great combination on this album that may surprise you quite pleasantly.

You'll pick up on the sophisticated pop style on songs like "Aroused and Confused" where electronic and traditional rock instruments alike work together to create some interesting timbres throughout. Also, with three vocalists, you'll hear a layering that creates an almost choral effect in the 2nd half of the track that will remind you of Pure Reason Revolution. This will also come to play in the title track, which is simple and complex at the same time. You'll notice that the band does not use standard song styles, yet the melodies are simple enough to be memorable, yet complex enough to keep things interesting.

It's not all bright and cheery, however. "Iconoclast" starts off with a solid rhythm section supporting a darker synth melody which eventually slips quite comfortable into a very Gentle Giant-like melody where the vocalists participate in a very tricky interchange. In the midst of all this, they still leave space for some resolute instrumental sections and a great guitar-led section to end it all off with. Styles also meld together in the instrumental "Krystle Fox" as a fast moving, arpeggio-like tonal percussion supports a slower moving guitar melody creating an interesting contrast. Other atypical instruments are brought in and given time to play around with the theme before things get heavy as everything is brought together.

"Under Mirrored Skies" is also a highlight of the album, utilizing vocals in a different way by allowing individual singers to create lyrical sections that have their own melodies. After a few long verses, the synth and guitar move into a call and answer section which builds in tension and heaviness as the guitar pounds away and the synth flies off into the stratosphere.

This album quite effectively combines simplistic with complex and that is what makes it the most interesting. This is accomplished both by vocal and instrumental sections and it all melds together quite well. The band's aim seems to be finding that fine line between accessible and complex, a line that has been found before in some of the classical prog bands of yesteryear, and a line which The Suburban Savages find here, yet they also make everything relevant and modern so there is no mistake that they are developing their own style and finding their own niche.

TCat



..::TRACK-LIST::..

1. Aroused And Confused 8:02
2. Taciturnity 6:21
3. Demagogue Days 3:55
4. Krystle Fox 4:32
5. Iconoclast 4:38
6. Let's Talk 1:38
7. Under Mirrored Skies 7:43
8. The Silence Afterwards 7:33



..::OBSADA::..

Vocals, Acoustic Guitar, Electric Guitar, Sitar [Electric Sitar], 6-String Bass [Bass VI], Synth [Synths], Theremin, Performer [Omnichord], Field Recording [Field Recordings], Sampler [Samples] - Thomas Meidell

Vocals, Drums, Percussion, Programmed By [Programming], Synth [Synths], Drum Machine [Drum Machines], Sampler [Samples] - Trond Gjellum

Vocals, Keyboards, Synth [Synths] - Mari Lesteberg

Bass, Chapman Stick, Guitar [Nylon String Guitar], Synth [Synths], Guitar [E-Bow Guitar], E-Bow [E-Bow Guitar], Backing Vocals - Anders K. Krabberød

With:
Backing Vocals - Aleksandra Morozova (tracks: 1, 3, 5, 6)



https://www.youtube.com/watch?v=cDOcccB7DY4


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Ungodly Ruins Productions is extremely proud to announce the signing of technical/progressive death metal titans Humaniac. The label will release the band's new full-length 'Until the Light Fakes Us'. The music of this magnificent album is a well-balanced mixture of tech/prog death with some deadly blackened touches and perfectly woven atmospheric orchestrations. Conceptually this album is about bestial nature of our instincts and narrowness of human consciousness, additionally drawing influences from sci-fi, fantasy and classic authors like H.P. Lovecraft and D. Adams.



..::TRACK-LIST::..

1. Owl, Moloch and Redwood Trees 05:46
2. Zuckerbrin Firewall 04:52
3. Daath 02:04
4. ... of 42, Childhood and Recursive Survival 07:04
5. Randolph Carter 02:12
6. Vulture 05:30
7. Cage, Caste, Competition 08:12
8. The Semblant Dichotomy 07:24
9. The Fountain and the Light It Scorches 07:31



..::OBSADA::..

Artem Zurnadzhiev - vocals
Alexey Kotov - guitars
Andrey Rybakov - guitars
Vadim Kotov - bass
Kirill Chumachek - drums




https://www.youtube.com/watch?v=dPiOF9UnrCg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!