...( Info )...
Original title: Motley Crue - Carnival of Sins
Year of release: 2005
Genre: Glam-rock
Director: Hamish Hamilton
Cast: Motley Crue

About the film: In the spring of 2005, Motley Crue embark on their first world tour in 6 years, the wild and highly successful Red, White and Crue Tour. Known for their wild and unbridled live performances, original Motley Crue members Nikki Sixx, Mick Mars, Vince Neil and Tommy Lee take their new concept of "circus gone mad" to new heights. The action takes place on a stage set up under a huge circus dome. Pyrotechnics and fire-breathing dwarfs amaze the imagination, while seductive acrobats and demonic clowns keep the crowd busy for a minute. Filmed using 20 HD cameras. More than two hours of concert video...

...( TrackList )...
01. Opening
02. Shout At The Devil
03. Too Fast For Love
04. Ten Seconds To Love
05. Red Hot
06. On With The Show
07. Too Young To Fall In Love
08. Looks That Kill
09. Louder Than Hell
10. Live Wire
11. Girls Girls Girls
12. Wild Side
13. Don't Go Away Mad (Just Go Away)
14. Primal Scream
15. Glitter
16. Without You
17. Home Sweet Home
18. Nikkie's Solo
19. Dr. Feelgood
20. Tommy's Solo
21. Same Ol' Situation
22. Tommy Cam
23. Sick Love Song
24. If I Die Tomorrow
25. Kickstart My Heart
26. Helter Skelter
27. Anarchy In the UK

Country: USA
Studio: Warner Music
Duration: 02:17:05
Translation: Not required

...( Dane Techniczne )...
Codec: MPEG-4 AVC
Quality: BDRip 720p
Video: 1276x720 at 29.970 fps 8793 kbps
Sound:
Audio 1: English 48 kHz, AC3, 3/2 (L,C,R,l,r) + LFE ch, ~640.00 kbps avg
Audio 2: English 48 kHz, AC3, 2 ch, ~192.00 kbps avg

...( Info )...
Original title: Riot V - Live In Japan 2018
Year of release: 2019
Genre: Heavy metal
Director: Kenichi Suzuki
Starring: Riot V

...( TrackList )...
01. Armor Of Light
02. Ride Hard Live Free
03. On Your Knees
04. Metal Soldiers
05. Fall From The Sky
06. Wings Are For Angels
07. Land Of The Rising Sun
08. Take Me Back
09. Messiah
10. Angel Eyes
11. Metal Warrior
12. Thundersteel
13. Fight Or Fall
14. Sign Of The Crimson Storm
15. Flight Of The Warrior
16. On Wings Of Eagles
17. Johnny`s Back
18. Bloodstreets
19. Run For Your Life
20. Buried Alive
21. Road Racin`
22. Swords And Tequila
23. Warrior

Country: Japan
Studio: King Record Co
Duration: 01:59:03
Translation: Not required

...( Dane Techniczne )...
Codec: H.264
Quality: BDRip 720p
Video: 1280x720 at 29.970 fps 5700 kbps
Sound: English 48 kHz, PCM, 2 ch, ~1536.00 kbps avg

...( Info )...
Original title: Coldplay - Music of the Spheres. Live at River Plate
Year of release: 2022
Genre: Art-pop, pop-rock, post-britpop
Director: Paul Dugdale
Cast: Coldplay

...( TrackList )...
Higher Power
Adventure of a Lifetime
Paradise
The Scientist

B-Stage
Viva la Vida
Hymn for the Weekend
Let Somebody Go (with H.E.R.)

A-Stage
De musica ligera (Soda Stereo cover)
Yellow
Human Heart
People of the Pride
Clocks
Infinity Sign
Something Just Like This (The Chainsmokers & Coldplay cover)

B-Stage
Midnight (remix )

A-Stage
My Universe (Coldplay x BTS cover)
A Sky Full of Stars

C-Stage
Don't Panic ( acoustic )
Baraye (Shervin Hajipour cover) (with Golshifteh Farahni)

A-Stage
Humankind
Fix You
The Astronaut (JIN cover) (with JIN)
Biutyful
A Wave

...( Dane Techniczne )...
Country: USA
Studio: Si Fi Productions
Duration: 02:16:34
Translation: Not required

File
Codec: MPEG-4 AVC
Quality: HDTV 720p
Video: 1280x720 at 50.000 fps 8357 kbps
Sound: English 48 kHz, AC3, 3/2 (L,C,R,l,r) + LFE ch, ~640.00 kbps avg

...( Info )...

Składanka mireczka-stare,nowe,najnowsze vol.3
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa,Trance
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:02:35:56

...( TrackList )...

1.Bohdan Smoleń & Amadeo - Cepry Hej
2.Music B - The cassette
3.Sarkens - Polish Music Attack
4.Amadeo - Amadeo
5.Music B & BabRoV - Fade Away (Rap Version)
6.SKOLIM - Cały Płonę (Remix)
7.Vanessa Paradis Vs Rihanna - Joe le SM
8.Valentino Khan & Radio Slave - Deep down low
9.AMADEO - J-23
10.Music B & BabRoV - Hope For A Date (Rap Version)
11.KUBAŃCZYK - LADY PANK (Remix)
12.Still Cold - Alsa Remix (NightLovell) (Deep House Remix)
13.BENNY BENASSI - Satisfaction (MAYK REMIX)
14.Music B & BabRoV - Soul Searching (Rap Version)
15.ZERO & NERUS & DJ KAKA - Bania U Cygana (Vixa Blend)
16.Groove Gangsters - Funky Beat (Extended Mix)
17.Konfuz - Ратата (Abberall Bootleg)
18.Music B & BabRoV - Shake It Up (Rap Version)
19.Wac Toja - U Bejbe Bejbe (Bootleg)
20.DJ ENDRIU - PUSSY PUSSY (MICHU & WHIZZER BOOTY)
21.Zeamsone - 7 DAM (REMIX)
22.Mairee & Bounce Inc. feat. Eusebio - Mamita
23.Olivia Addams - Never Say Never (Bootleg)
24.WINCZI & BVX - SZA - BIG BOY
25.Mr.Stephen - Move on bady
26.RafCio - Tarantella Dance (Orginal Mix)
27.Ganja Mafia - Dobre Geesy (Remix)
28.EuphoriaSound - Utopia
29.SKOLIM & CLEO - Dziewczyno Piękna (Club Rebvolution Remix)
30.Robin Schulz & David Guetta - On Repeat (Bootleg)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Enemy Of The Music Business, jako pełny powrót Napalmów do bezkompromisowego grind core’a, jest albumem wybornym, łączącym w sobie to, co u Brytoli najlepsze – spory ładunek brutalności i ogrom agresji z dzikimi szybkościami i licznymi chwytliwymi fragmentami. Brytyjczycy przyjebali naprawdę ostro i zrobili to z klasą, przy okazji odświeżając nieco swój styl. Powiem tak – jeśli komuś „Utopia Banished” zrobiła dobrze, przy „Fear, Emptiness, Despair” czuł niedosyt, „Diatribes” odebrał jako fajną, ale zbyt miętką, a do tego nie zraża się nowoczesnym brzmieniem (a nie chodzi o sterylność i plastik), to w tym przypadku będzie cholernie zadowolony. Tak, proszę państwa, częste nawiązania do czwartej płyty poprawione oszlifowanym stylem znanym z piątej przyprawiają o szybszy przepływ krwi w organizmie. No chyba, że znowu przesadzam z kawą i lekami... Ciekawe melodie, mocny wokal, charakterystyczne napierdalanie Dannyego Harrery (niby tylko gęsty łomot, a jaki charakterystyczny!) oraz pieprzony czad wypływający z każdej sekundy albumu muszą robić wrażenie.

Obok takich kawałków jak „Taste The Poison”, „Constitutional Hell”, „Necessary Evil” czy „Fracture In The Equation” naprawdę nie można przejść spokojnie (a tym bardziej obojętnie). Zresztą, po co się ograniczać w jakichś wyliczankach – wszystkie są godne uwagi i wszystkie wywołują w słuchaczu chęć dokonania doszczętnego zniszczenia na wszystkim, co znajduje się w pobliżu. Jeśli kipi w was frustracja, gniew i ogólne wkurwienie – wystarczy zapodać Enemy Of The Music Business i dać się ponieść muzyce. Taaak, klimat i przesłanie krążka udzielają się błyskawicznie. Wbrew temu, co Anglicy (a konkretnie Embury) napisali w jednym z kawałków – w tym przypadku publika dostała to, czego oczekiwała od dawna.

demo

To co rzuca się w oczy przy pierwszym spojrzeniu na „Enemy Of The Music Business” to stare logo. Po ośmiu latach i czterech albumach w tym czasie, Napalm Death powrócił do swojej najbardziej znanej kreacji. Od razu nasuwało się więc pytanie, czy niesie to za sobą powrót do muzycznych korzeni. Na pewno tak. Napalm Death znów jest grindowy i ekstremalny, choć czuć tu również posmak nowoczesności.

„Enemy Of The Music Business” to płyta osnuta całunem psychodeliczności. To już weszło na stałe w styl Napalm Death, że ich utwory sprawiają wrażenie takich chorych psychicznie. Ma na to wpływ brzmienie gitar, wrzaski Barneya i całe to szaleństwo, które im towarzyszy. Zwariowane tempa, perkusyjna rozpierducha i przeraźliwe, krzykliwe wokale. Wszystko to tworzy sztukę trudną, impulsywną i pogmatwaną. Mimo to, muzycy potrafili stworzyć numery bezpośrednie i przejrzyste. Dużo tu bardzo charakterystycznych momentów, zapamiętywalnych fraz, przebłysków. Płyta jest intrygująca, dopracowana w najdrobniejszych szczegółach i na doskonałym poziomie technicznym.

Takie kawałki jak „Taste The Poison”, „Next On The List” czy „ Necessary Evil” wybijają się i pokazują, że w tak intensywnej muzyce też mogą pojawiać się elementy przebojowości, a taki zespół jak Napalm Death też może mieć swoje hity. To jeżeli chodzi o chwytliwe wokale, czy, w tym ostatnim, również porywające riffy. Jeżeli chodzi zaś o samo granie to delektować się można całym albumem, gdyż praktycznie nie ma on żadnych słabszych momentów.

Sam tytuł nawiązuje do, bardzo krytycznie wspominanej współpracy zespołu z Earache Records. Mówi o tym bezpośrednio „Can’t Play , Won’t Pay” gdzie pada wiele gorzkich słów pod adresem muzycznych biznesmenów. Po za tym Napalm Death jak zwykle jest społeczny i polityczny. W, zazwyczaj krótkich, lecz dosadnych tekstach występuje przeciwko nadużyciom władzy i wyzyskowi. Na jedenastej pozycji widnieje druga część kawałka ze „Scum” „C.S. (Conservative Shithead)”. To taki pocisk na prawicowy ekstremizm. Wiadomo, że Napalm Death wciąż trzyma się swoich punkowych korzeni.

Kiedy kończy się „Fracture In The Equation” jest długa przerwa, a potem mamy jeszcze ukryty fragment jakby z jakiegoś teatru, gdzie, przy złowrogich dźwiękach klawiszy, ktoś wypowiada jakieś dziwne kwestie. Jest i Jugosławia i coś o brazylijskim metalu. Ciężki połapać się o co tam chodzi i, po angielskim początku, w jakim to jest w ogóle języku. Najlepsze jest to, że miałem to ładnych kilka lat i słuchałem mnóstwo razy, zanim przez przypadek to odkryłem. Na płycie to widać, że jeszcze coś będzie, ale na kasecie jest koniec i się przewija. Tak więc jak kiedyś sobie już przysypiałem i tak się kręciło do końca, to miałem z tego nie lada niespodziankę.

„Enemy Of The Music Business” to bardzo dobra płyta, która udowadnia, że Napalm Death nie powiedziało jeszcze ostatniego słowa i wciąż ma wiele do zaoferowania. Jest to pewien powrót, ale nie zjadający własnego ogona tylko, postępowy i patrzący w przyszłość.

Wujas


Grindcore has been going down these days, bands like Pig Destroyer, Circle of Dead Chilren and Origin have been giving grind a new name. Napalm Death have continued time after time to take back the music that they rightfully created. Enemy of the Music Business is not only a slap in the face to all grind bands, but a big ol' slap in the face to the music business. Napalm Death's origonal sound teams up with aggressive animosity towards those who have screwed them over in their 20 year existence. This album presents the idea that no matter how much you screw a band over that you cannot kill them, they will continue to fuck you as you try to fuck them (if that makes any sense). Songs like 'Next on the List' and 'the public gets what the public doesn't want' are perfect examples of bands like Napalm Death who are fed up with pop culture and how the media feeds the general public (MTV is the biggest example). If you dont like us, then eat shit. Like every other ND album, this one send the message of rebellion towards an infection that is the high masses of corporations and government. Musically this album serves up the best ND has to offer with their latest line up. They combine old school grind with their newer signature grind that will never be mimicked. The combination of old punk-metal and classic grind, Napalm Death makes a sound that cannot be ingnored.

purerockfury



..::TRACK-LIST::..

Enemy Of The Music Business
1. Taste The Poison
2. Next On The List
3. Constitutional Hell
4. Vermin
5. Volume Of Neglect
6. Thanks For Nothing
7. Can't Play, Won't Play
8. Blunt Against The Cutting Edge
9. Cure For The Common Complaint
10. Necessary Evil
11. C.S. (Conservative Shithead) Part 2
12. Mechanics Of Deceit
13. (The Public Get) What The Public Doesn't Want
14. Fracture In The Equation


Bonus Tracks:
Leaders Not Followers E.P.
15. Politicians (Raw Power cover)
16. Incinerator (Slaughter cover)
17. Demonic Possessions (Pentagram cover)
18. Maggots In Your Coffin (Repulsion cover)
19. Back From The Dead (Death cover)
20. Nazi Punks Fuck Off (Dead Kennedys cover)



..::OBSADA::..

Mark 'Barney' Greenway - vocals
Jesse Pintado - guitar
Mitch Harris - guitar
Shane Embury - bass
Danny Herrera - drums




https://www.youtube.com/watch?v=HreTsFvjITU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Enemy Of The Music Business, jako pełny powrót Napalmów do bezkompromisowego grind core’a, jest albumem wybornym, łączącym w sobie to, co u Brytoli najlepsze – spory ładunek brutalności i ogrom agresji z dzikimi szybkościami i licznymi chwytliwymi fragmentami. Brytyjczycy przyjebali naprawdę ostro i zrobili to z klasą, przy okazji odświeżając nieco swój styl. Powiem tak – jeśli komuś „Utopia Banished” zrobiła dobrze, przy „Fear, Emptiness, Despair” czuł niedosyt, „Diatribes” odebrał jako fajną, ale zbyt miętką, a do tego nie zraża się nowoczesnym brzmieniem (a nie chodzi o sterylność i plastik), to w tym przypadku będzie cholernie zadowolony. Tak, proszę państwa, częste nawiązania do czwartej płyty poprawione oszlifowanym stylem znanym z piątej przyprawiają o szybszy przepływ krwi w organizmie. No chyba, że znowu przesadzam z kawą i lekami... Ciekawe melodie, mocny wokal, charakterystyczne napierdalanie Dannyego Harrery (niby tylko gęsty łomot, a jaki charakterystyczny!) oraz pieprzony czad wypływający z każdej sekundy albumu muszą robić wrażenie.

Obok takich kawałków jak „Taste The Poison”, „Constitutional Hell”, „Necessary Evil” czy „Fracture In The Equation” naprawdę nie można przejść spokojnie (a tym bardziej obojętnie). Zresztą, po co się ograniczać w jakichś wyliczankach – wszystkie są godne uwagi i wszystkie wywołują w słuchaczu chęć dokonania doszczętnego zniszczenia na wszystkim, co znajduje się w pobliżu. Jeśli kipi w was frustracja, gniew i ogólne wkurwienie – wystarczy zapodać Enemy Of The Music Business i dać się ponieść muzyce. Taaak, klimat i przesłanie krążka udzielają się błyskawicznie. Wbrew temu, co Anglicy (a konkretnie Embury) napisali w jednym z kawałków – w tym przypadku publika dostała to, czego oczekiwała od dawna.

demo

To co rzuca się w oczy przy pierwszym spojrzeniu na „Enemy Of The Music Business” to stare logo. Po ośmiu latach i czterech albumach w tym czasie, Napalm Death powrócił do swojej najbardziej znanej kreacji. Od razu nasuwało się więc pytanie, czy niesie to za sobą powrót do muzycznych korzeni. Na pewno tak. Napalm Death znów jest grindowy i ekstremalny, choć czuć tu również posmak nowoczesności.

„Enemy Of The Music Business” to płyta osnuta całunem psychodeliczności. To już weszło na stałe w styl Napalm Death, że ich utwory sprawiają wrażenie takich chorych psychicznie. Ma na to wpływ brzmienie gitar, wrzaski Barneya i całe to szaleństwo, które im towarzyszy. Zwariowane tempa, perkusyjna rozpierducha i przeraźliwe, krzykliwe wokale. Wszystko to tworzy sztukę trudną, impulsywną i pogmatwaną. Mimo to, muzycy potrafili stworzyć numery bezpośrednie i przejrzyste. Dużo tu bardzo charakterystycznych momentów, zapamiętywalnych fraz, przebłysków. Płyta jest intrygująca, dopracowana w najdrobniejszych szczegółach i na doskonałym poziomie technicznym.

Takie kawałki jak „Taste The Poison”, „Next On The List” czy „ Necessary Evil” wybijają się i pokazują, że w tak intensywnej muzyce też mogą pojawiać się elementy przebojowości, a taki zespół jak Napalm Death też może mieć swoje hity. To jeżeli chodzi o chwytliwe wokale, czy, w tym ostatnim, również porywające riffy. Jeżeli chodzi zaś o samo granie to delektować się można całym albumem, gdyż praktycznie nie ma on żadnych słabszych momentów.

Sam tytuł nawiązuje do, bardzo krytycznie wspominanej współpracy zespołu z Earache Records. Mówi o tym bezpośrednio „Can’t Play , Won’t Pay” gdzie pada wiele gorzkich słów pod adresem muzycznych biznesmenów. Po za tym Napalm Death jak zwykle jest społeczny i polityczny. W, zazwyczaj krótkich, lecz dosadnych tekstach występuje przeciwko nadużyciom władzy i wyzyskowi. Na jedenastej pozycji widnieje druga część kawałka ze „Scum” „C.S. (Conservative Shithead)”. To taki pocisk na prawicowy ekstremizm. Wiadomo, że Napalm Death wciąż trzyma się swoich punkowych korzeni.

Kiedy kończy się „Fracture In The Equation” jest długa przerwa, a potem mamy jeszcze ukryty fragment jakby z jakiegoś teatru, gdzie, przy złowrogich dźwiękach klawiszy, ktoś wypowiada jakieś dziwne kwestie. Jest i Jugosławia i coś o brazylijskim metalu. Ciężki połapać się o co tam chodzi i, po angielskim początku, w jakim to jest w ogóle języku. Najlepsze jest to, że miałem to ładnych kilka lat i słuchałem mnóstwo razy, zanim przez przypadek to odkryłem. Na płycie to widać, że jeszcze coś będzie, ale na kasecie jest koniec i się przewija. Tak więc jak kiedyś sobie już przysypiałem i tak się kręciło do końca, to miałem z tego nie lada niespodziankę.

„Enemy Of The Music Business” to bardzo dobra płyta, która udowadnia, że Napalm Death nie powiedziało jeszcze ostatniego słowa i wciąż ma wiele do zaoferowania. Jest to pewien powrót, ale nie zjadający własnego ogona tylko, postępowy i patrzący w przyszłość.

Wujas


Grindcore has been going down these days, bands like Pig Destroyer, Circle of Dead Chilren and Origin have been giving grind a new name. Napalm Death have continued time after time to take back the music that they rightfully created. Enemy of the Music Business is not only a slap in the face to all grind bands, but a big ol' slap in the face to the music business. Napalm Death's origonal sound teams up with aggressive animosity towards those who have screwed them over in their 20 year existence. This album presents the idea that no matter how much you screw a band over that you cannot kill them, they will continue to fuck you as you try to fuck them (if that makes any sense). Songs like 'Next on the List' and 'the public gets what the public doesn't want' are perfect examples of bands like Napalm Death who are fed up with pop culture and how the media feeds the general public (MTV is the biggest example). If you dont like us, then eat shit. Like every other ND album, this one send the message of rebellion towards an infection that is the high masses of corporations and government. Musically this album serves up the best ND has to offer with their latest line up. They combine old school grind with their newer signature grind that will never be mimicked. The combination of old punk-metal and classic grind, Napalm Death makes a sound that cannot be ingnored.

purerockfury



..::TRACK-LIST::..

Enemy Of The Music Business
1. Taste The Poison
2. Next On The List
3. Constitutional Hell
4. Vermin
5. Volume Of Neglect
6. Thanks For Nothing
7. Can't Play, Won't Play
8. Blunt Against The Cutting Edge
9. Cure For The Common Complaint
10. Necessary Evil
11. C.S. (Conservative Shithead) Part 2
12. Mechanics Of Deceit
13. (The Public Get) What The Public Doesn't Want
14. Fracture In The Equation


Bonus Tracks:
Leaders Not Followers E.P.
15. Politicians (Raw Power cover)
16. Incinerator (Slaughter cover)
17. Demonic Possessions (Pentagram cover)
18. Maggots In Your Coffin (Repulsion cover)
19. Back From The Dead (Death cover)
20. Nazi Punks Fuck Off (Dead Kennedys cover)



..::OBSADA::..

Mark 'Barney' Greenway - vocals
Jesse Pintado - guitar
Mitch Harris - guitar
Shane Embury - bass
Danny Herrera - drums




https://www.youtube.com/watch?v=HreTsFvjITU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

Składanka mireczka-stare,nowe,najnowsze vol.2
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa,Trance
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:01:46:00

...( TrackList )...

1.Mily Pan & Winamp & Pitros - Melanż (DJ Szwagier & MagikkDJ Mashup)
2.50 Cent - Ayo Technology ft. Justin Timberlake
3.Alchemist Project & Drenchill - Viva Carnival
4.Kizo - DISNEY (FAIR PLAY Remix)
5.Foggy - Come Into My Dreams (Remix)
6.WRZECION - PARĘ CHWIL (Remix)
7.Dj Antoine - Work Your Pussy (Bootleg)
8.SKOLIM - Nie Dzwoń do Mnie Mała (SOUND BASS '4fun' Bootleg)
9.Lasgo - Something (Bootleg)
10.PIT ft. TKM - SNAPCHAT (Bootleg)
11.Yaktak - Poglyad
12.Y2K & BBNOS & Barthezz - On the move lalala
13.TOPS & SŁOŃ & AVILLER - RADIO BDF CYPHER 22 (WALDIS 4FUN MASH)
14.Twist3d Boys & Inna - Make'em Yummy Bounce
15.Snap! - Rhythm Is a Dancer (Remix)
16.Szumek - Lewy Pas (Remix)
17.The Hitmen - Here Today Gone Tomorrow (Bootleg)
18.Power Francers and D-Bag x DJ ZIOLO - Pompo Nelle Casse
19.Tom Boxer ft. Morena ft. J. Warner - Deep In Love (Remix)
20.Topmodelz - Have you ever been Mellow (BOOTLEG)
21.Rocco & Groove Coverage - Everybody God is a girl
22.Martin Garix & KriZ Van Dee - Animals
23.Isabelle Beaucamp - Wanna Dance The Night Away
24.Dj Kaka & Nerus vs. Zucchero - Hey DeeJay Baila Morena
25.Cosmic Gate & P1NX & JAY - Exploration of Space
26.Creeds & Słoń - Król jest Nagi (Waldis x Aviiler Mix)
27.t.A.T.u. - All The Things She Said (DJ MaKo BOOTLEG)
28.Extazy - Tylko Moja Dziewczyna
29.Aycan & Shoun Baker - Power Lambada
30.Ascetoholix - SUCZKI (Club Revolution Remix)

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Cliff Richard - 40 Golden Greats - (2 CD)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Cliff Richard
Album................: 40 Golden Greats
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 1989
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 60-63 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: EMI

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Cliff Richard & The Drifters - Move It [02:24]
2. Cliff Richard & The Drifters - Livin' Doll [02:38]
3. Cliff Richard & The Shadows - Travellin' Light [02:39]
4. Cliff Richard & The Shadows - Fall In Love With You [02:31]
5. Cliff Richard & The Shadows - Please Don't Tease [02:59]
6. Cliff Richard & The Shadows - Nine Times Out Of Ten [02:08]
7. Cliff Richard & The Shadows - Theme For A Dream [02:06]
8. Cliff Richard & The Shadows - Gee Whizz It's You [02:00]
9. Cliff Richard - When The Girl In Your Arms [02:24]
10. Cliff Richard & The Shadows - A Girl Like You [02:31]
11. Cliff Richard & The Shadows - The Young Ones [03:11]
12. Cliff Richard & The Shadows - Do You Want To Dance? [02:15]
13. Cliff Richard & The Shadows - I'm Lookin' Out The Window[02:46]
14. Cliff Richard & The Shadows - It'll Be Me [01:55]
15. Cliff Richard & The Shadows - Bachelor Boy [02:02]
16. Cliff Richard & The Shadows - The Next Time [02:57]
17. Cliff Richard & The Shadows - Summer Holiday [02:07]
18. Cliff Richard & The Shadows - Lucky Lips [02:43]
19. Cliff Richard - It's All In The Game [03:12]
20. Cliff Richard & The Shadows - Don't Talk To Him [02:52]

Playing Time.........: 50:30
Total Size...........: 307,57 MB


---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Cliff Richard - Constantly [02:39]
2. Cliff Richard & The Shadows - On The Beach [02:28]
3. Cliff Richard & The Shadows - I Could Easily Fall (In Love With You)[02:55]
4. Cliff Richard - The Minute You're Gone [02:21]
5. Cliff Richard - Wind Me Up (Let Me Go) [02:29]
6. Cliff Richard - Visions [03:01]
7. Cliff Richard & The Shadows - Blue Turns To Grey [02:22]
8. Cliff Richard & The Shadows - In The Country [02:43]
9. Cliff Richard - The Day I Met Marie [02:16]
10. Cliff Richard - All My Love [02:57]
11. Cliff Richard - Congratulations [02:32]
12. Cliff & Hank - Throw Down A Line [02:49]
13. Cliff Richard - Goodbye Sam, Hello Samantha [02:48]
14. Cliff Richard - Sing A Song Of Freedom [03:25]
15. Cliff Richard - Power To All Our Friends [03:03]
16. Cliff Richard - (You Keep Me) Hangin' On [02:59]
17. Cliff Richard - Miss You Nights [03:58]
18. Cliff Richard - Devil Woman [03:36]
19. Cliff Richard - I Can't Ask For Anymore Than You [02:50]
20. Cliff Richard - My Kinda Life [03:27]

Playing Time.........: 57:46
Total Size...........: 364,10 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Aż trudno uwierzyć, że krążek ten ma już 40 lat.
Jeszcze większe zaskoczenie budzi fakt, że dla większości metalowców kapela ta stanowi zagadkę nie mniejszą niż 2+2*2=6 dla współczesnej młodzieży gimnazjalnej. W obu przypadkach sprawa rozbija się, niestety, o znajomość podstaw. Matematyką zajmował się tutaj nie zamierzam (pierwszeństwo mnożenia, kretyni!), kilka słów mogę jednak napisać o tej, jakże niesamowitej, płycie. W czasach, kiedy znaczna większość metalowców dopiero dopieszczała swoje talenty muzyczne, kwartet z Austin jebnął tak niesamowitą porcją dźwięków, że niektórzy do dziś mają napuchnięte uszy. I nie ma w tym ani odrobiny przesady, bo w swoich czasach, a nawet dzisiaj, poziom umiejętności muzyków oraz zaawansowanie techniczne materiału bije na łeb znakomitą większość produkcji muzycznych. Potworna szkoda, że Watchtower przez wiele, wiele lat nie znalazł swoich naśladowców, choć może właśnie przez ową kompleksowość nikt nie garnął się do podjęcia rękawicy. Z drugiej strony, wiele z tego, co można znaleźć w muzyce takich sław jak Cynic, Death, Atheist bądź Spiral Architect wzięło jednak swój początek właśnie z twórczości Watchtower. I jeśli miałbym jednak wskazać, która kapela postanowiła zmierzyć się z geniuszem Watchtower, to wskazałbym właśnie kwintet z Norwegii. Tyle tylko, że od czasu „A Sceptic’s Universe” Spiral Architect nie nagrali nic, a Twisted into Form — odprysk od Spirali — nie prezentuje się tak dobrze, choć nadal może się podobać. Wygląda na to, że jeśli Watchtower sam nie zadba o swoje dziedzictwo, nie zrobi tego nikt inny. Na szczęście singiel z 2010 daje nadzieje na coś równie dobrego, jak Energetic Disassembly. I na tym skończyłbym część zapoznawczą, czas w kilku słowach opisać, z czym tak właściwie Watchtower się je.

Główną osią Energetic Disassembly jest średnio szybki, niezbyt agresywny thrash, który poddano jednak obróbce polegającej na połamaniu struktur, wielokrotnych zmianach tempa i intensywności oraz starannemu wyodrębnieniu instrumentów. Już samo to sprawia, że muzyka nabiera wielu cech jazzowego free-stylu. Fanom łamigłówek i wysiłku intelektualnego, tego rodzaju zabieg sprawi niebywałą radość i da sposobność zagłębienia się w najciemniejsze zakamarki aranżacyjnych potworków. Pochodną takiego stylu jest także dość intensywne poczucie pustki, co wynika zapewne z umiejętności muzyków, którzy nie muszą nadrabiać braków hałasem. Jeśli nie znakiem rozpoznawczym, to na pewno pewną wizytówką jest organiczny w brzmieniu, plumkający bas, który mimo tego, iż nie jest na pierwszym planie, wyraźnie odciska piętno na muzyce. Z drugiej strony są operujące w wysokich rejestrach, dość mocno przesterowane gitary. Po tej samej stronie spektrum stoi wokal – wysoki, wrzaskliwy, wwiercający się w ucho, przypominający nieco skrzyżowanie Randy’ego Rampage’a z Mikem Sandersem. Wysoko i skrzekliwie. O tym, że muzyka jest skomplikowana i zmienna już wspomniałem, a niemałe zasługi na tym polu ma pałker, który najwidoczniej założył się z kimś o to, że nie będzie grał schematami. Zakład oczywiście wygrał i swojego pączka zjadł. Tak się w skrócie można zaprezentować debiut Amerykanów. Czy warto? Nie – trzeba, bo wstyd.

deaf


And progressive metal was born. I remember the first time I listened to this it was truly something else, the over the top high pitched vocals, the great riffs, evey different instrument being shred to bits, the technologically paranoid lyrics, the blistering technicality (which was all but unheard of at the time). Energetic disassembly?, truly energetic music.
Once again the musicians are fantastic, Billy white on guitars pulls out some magical riffs and his solos are very interesting - not to mention the guy shreds. Jason McMaster on vocals is an acquired taste, the over the top high pitched hair metal shrill isn't for everyone - once I gave it a chance though I actually started to like it - a lot. The drums are the highlight of the musicianship here, extremely varied and interesting I always have a great deal of respect for drummers who are capable of producing intense technical metal drumming without the use of double kick (that isn't to say I don't love double kick) Rick Colaluca does so much more than hold the band together he pretty much dictates every song. Unfortunately while the bass is extremely competent it isn't terribly prominent and that brings me on to the next point - the production. I'm a big fan of 80's metal production but even so the production is very rough, the guitars are very far down in the mix (besides the solos) and it's hard to perceive much aside from the drums and the vocals which is kind of a shame and I think it would have been better with real drums as opposed to electronic drums.

Every track on this album is a gem, they all have some great bit that you'll want to listen to over and over again, though there are some standouts and early on meltdown is probably the best song on the album in my opinion. The main riff is great, perfect mix of musicality and technicality, the lyrics here really entertain me, talk of geiger counters, waste disposal, radiation sickness and it's capped off with a blistering solo. Energetic disassembly the title track is another highlight with a masterful drum driven middle section.

When I first listened to this I didn't even know it was the first progressive metal album ever and it blew me away when I did, this stuff is more progressive and technical than most progressive metal released today and that is an amazing achievement. Highly recommended to fans of 80's metal especially thrash and fans of progressive metal who want to explore the genre's roots.

FruMp



..::TRACK-LIST::..

CD 1 - Restored Original Version:
1. Violent Change 3:26
2. Asylum 3:50
3. Tyrants In Distress 6:01
4. Social Fears 4:43
5. Energetic Disassembly 4:41
6. Argonne Forest 4:40
7. Cimmerian Shadows 6:38
8. Meltdown 3:59


CD 2 - Remix Version:
1. Asylum 3:51
2. Meltdown 4:01
3. Tyrants 6:10
4. Argonne Forest 5:23
5. Energetic Disassembly 4:38
6. BW115 1:15
7. Violent Change 3:23
8. Rick On Parade 1:58
9. Social Fears 4:41
10. Cimmerian Shadows 6:36
11. Instruments Of Random Murder 3:57
12. The Eldritch 3:14



..::OBSADA::..

Jason McMaster - vocals
Billy White - guitars
Doug Keyser - bass
Rick Colaluca - drums




https://www.youtube.com/watch?v=Da8y2qbDByM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Aż trudno uwierzyć, że krążek ten ma już 40 lat.
Jeszcze większe zaskoczenie budzi fakt, że dla większości metalowców kapela ta stanowi zagadkę nie mniejszą niż 2+2*2=6 dla współczesnej młodzieży gimnazjalnej. W obu przypadkach sprawa rozbija się, niestety, o znajomość podstaw. Matematyką zajmował się tutaj nie zamierzam (pierwszeństwo mnożenia, kretyni!), kilka słów mogę jednak napisać o tej, jakże niesamowitej, płycie. W czasach, kiedy znaczna większość metalowców dopiero dopieszczała swoje talenty muzyczne, kwartet z Austin jebnął tak niesamowitą porcją dźwięków, że niektórzy do dziś mają napuchnięte uszy. I nie ma w tym ani odrobiny przesady, bo w swoich czasach, a nawet dzisiaj, poziom umiejętności muzyków oraz zaawansowanie techniczne materiału bije na łeb znakomitą większość produkcji muzycznych. Potworna szkoda, że Watchtower przez wiele, wiele lat nie znalazł swoich naśladowców, choć może właśnie przez ową kompleksowość nikt nie garnął się do podjęcia rękawicy. Z drugiej strony, wiele z tego, co można znaleźć w muzyce takich sław jak Cynic, Death, Atheist bądź Spiral Architect wzięło jednak swój początek właśnie z twórczości Watchtower. I jeśli miałbym jednak wskazać, która kapela postanowiła zmierzyć się z geniuszem Watchtower, to wskazałbym właśnie kwintet z Norwegii. Tyle tylko, że od czasu „A Sceptic’s Universe” Spiral Architect nie nagrali nic, a Twisted into Form — odprysk od Spirali — nie prezentuje się tak dobrze, choć nadal może się podobać. Wygląda na to, że jeśli Watchtower sam nie zadba o swoje dziedzictwo, nie zrobi tego nikt inny. Na szczęście singiel z 2010 daje nadzieje na coś równie dobrego, jak Energetic Disassembly. I na tym skończyłbym część zapoznawczą, czas w kilku słowach opisać, z czym tak właściwie Watchtower się je.

Główną osią Energetic Disassembly jest średnio szybki, niezbyt agresywny thrash, który poddano jednak obróbce polegającej na połamaniu struktur, wielokrotnych zmianach tempa i intensywności oraz starannemu wyodrębnieniu instrumentów. Już samo to sprawia, że muzyka nabiera wielu cech jazzowego free-stylu. Fanom łamigłówek i wysiłku intelektualnego, tego rodzaju zabieg sprawi niebywałą radość i da sposobność zagłębienia się w najciemniejsze zakamarki aranżacyjnych potworków. Pochodną takiego stylu jest także dość intensywne poczucie pustki, co wynika zapewne z umiejętności muzyków, którzy nie muszą nadrabiać braków hałasem. Jeśli nie znakiem rozpoznawczym, to na pewno pewną wizytówką jest organiczny w brzmieniu, plumkający bas, który mimo tego, iż nie jest na pierwszym planie, wyraźnie odciska piętno na muzyce. Z drugiej strony są operujące w wysokich rejestrach, dość mocno przesterowane gitary. Po tej samej stronie spektrum stoi wokal – wysoki, wrzaskliwy, wwiercający się w ucho, przypominający nieco skrzyżowanie Randy’ego Rampage’a z Mikem Sandersem. Wysoko i skrzekliwie. O tym, że muzyka jest skomplikowana i zmienna już wspomniałem, a niemałe zasługi na tym polu ma pałker, który najwidoczniej założył się z kimś o to, że nie będzie grał schematami. Zakład oczywiście wygrał i swojego pączka zjadł. Tak się w skrócie można zaprezentować debiut Amerykanów. Czy warto? Nie – trzeba, bo wstyd.

deaf


And progressive metal was born. I remember the first time I listened to this it was truly something else, the over the top high pitched vocals, the great riffs, evey different instrument being shred to bits, the technologically paranoid lyrics, the blistering technicality (which was all but unheard of at the time). Energetic disassembly?, truly energetic music.
Once again the musicians are fantastic, Billy white on guitars pulls out some magical riffs and his solos are very interesting - not to mention the guy shreds. Jason McMaster on vocals is an acquired taste, the over the top high pitched hair metal shrill isn't for everyone - once I gave it a chance though I actually started to like it - a lot. The drums are the highlight of the musicianship here, extremely varied and interesting I always have a great deal of respect for drummers who are capable of producing intense technical metal drumming without the use of double kick (that isn't to say I don't love double kick) Rick Colaluca does so much more than hold the band together he pretty much dictates every song. Unfortunately while the bass is extremely competent it isn't terribly prominent and that brings me on to the next point - the production. I'm a big fan of 80's metal production but even so the production is very rough, the guitars are very far down in the mix (besides the solos) and it's hard to perceive much aside from the drums and the vocals which is kind of a shame and I think it would have been better with real drums as opposed to electronic drums.

Every track on this album is a gem, they all have some great bit that you'll want to listen to over and over again, though there are some standouts and early on meltdown is probably the best song on the album in my opinion. The main riff is great, perfect mix of musicality and technicality, the lyrics here really entertain me, talk of geiger counters, waste disposal, radiation sickness and it's capped off with a blistering solo. Energetic disassembly the title track is another highlight with a masterful drum driven middle section.

When I first listened to this I didn't even know it was the first progressive metal album ever and it blew me away when I did, this stuff is more progressive and technical than most progressive metal released today and that is an amazing achievement. Highly recommended to fans of 80's metal especially thrash and fans of progressive metal who want to explore the genre's roots.

FruMp



..::TRACK-LIST::..

CD 1 - Restored Original Version:
1. Violent Change 3:26
2. Asylum 3:50
3. Tyrants In Distress 6:01
4. Social Fears 4:43
5. Energetic Disassembly 4:41
6. Argonne Forest 4:40
7. Cimmerian Shadows 6:38
8. Meltdown 3:59


CD 2 - Remix Version:
1. Asylum 3:51
2. Meltdown 4:01
3. Tyrants 6:10
4. Argonne Forest 5:23
5. Energetic Disassembly 4:38
6. BW115 1:15
7. Violent Change 3:23
8. Rick On Parade 1:58
9. Social Fears 4:41
10. Cimmerian Shadows 6:36
11. Instruments Of Random Murder 3:57
12. The Eldritch 3:14



..::OBSADA::..

Jason McMaster - vocals
Billy White - guitars
Doug Keyser - bass
Rick Colaluca - drums




https://www.youtube.com/watch?v=Da8y2qbDByM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Let's take a moment to discuss art and logos. In the age of instant gratification, some may argue that the value of album art and a well-crafted logo have been diminished because, unlike times past, music is on our computers. Some, like myself, do still enjoy the physical aspects of releases and split buying between digital and physical mediums. To me, if I can't look through the liner notes, for example, something is missing in an otherwise immersive experience. However, I do absolutely respect and use digital formats.

CASKET GRINDER hails from Colombia and are relative newcomers to the death metal game. Although young, they have obviously studied up on their history, and the artwork of their second album, "Fall Into Dementia", certainly reflects this care and attention to the small details. Firstly, the logo is absolutely excellent. The placement on the album cover is great, immediately drawing the eye of the listener before a note even rings out, inviting a scan of the rest of the cover to discover its secrets. I don't know, it looks like a neuron or synapse or something. It's cool, and that's really what matters.

CASKET GRINDER play death metal, period. The type of neck wrecking, dizzying, exhilarating death metal we all know and love. Check out the sweet bass licks on "The Portal", kicking in swiftly after a delicious battering of riffs and pummeling drums with vocals straight from the bowels of the nether realms. Production values here are slightly murky but not to caveman-esque levels. The low end really shines through to rattle the floorboards of your mind. Nimble leads play with kick drum maelstroms, winding their way around the inner ear and staying put. "Behold the Abominations" kicks off with a great drum fill, followed by a well-placed dive bomb lead that collapses into trem bits and, again, those vocals. These are deep and resonating growls, kids, get your "grrr" face on. You know the one.

Now, about that groove. Groove is all over this album, even during the fast parts. Take, for example, "Buzzing Frenzy", which is an absolute monolith of riff, a clinic of blast, an education in violence, etc. Closing out the album with the title track can be a risky decision, but in the case of CASKET GRINDER, the choice pays off in (bloody) spades, with instantly memorable instrumentation and a drum performance that is slightly off time. Fans of death metal, take note of CASKET GRINDER. They're going places.

Nathan Dufour




..::TRACK-LIST::..

1. Re-sonator 03:12
2. The Portal 03:09
3. What Lies Across 03:53
4. Behold the Abominations 02:56
5. Partially Digested 04:03
6. Impending Lust 03:51
7. Buzzing Frenzy 03:43
8. Hunger in The Morgue 03:45
9. The Final Summoning 02:34
10. Fall into Dementia 02:52



..::OBSADA::..

Daniel Pineda - Guitars & Vocals
Cristian Quintero - Guitars
Juan Diego Acevedo - Bass
Jeisson Gallego - Drums

Guest guitar solos on tracks 2, 4, 7, and 9 by Felipe González.




https://www.youtube.com/watch?v=2z3tItUMlN0



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Let's take a moment to discuss art and logos. In the age of instant gratification, some may argue that the value of album art and a well-crafted logo have been diminished because, unlike times past, music is on our computers. Some, like myself, do still enjoy the physical aspects of releases and split buying between digital and physical mediums. To me, if I can't look through the liner notes, for example, something is missing in an otherwise immersive experience. However, I do absolutely respect and use digital formats.

CASKET GRINDER hails from Colombia and are relative newcomers to the death metal game. Although young, they have obviously studied up on their history, and the artwork of their second album, "Fall Into Dementia", certainly reflects this care and attention to the small details. Firstly, the logo is absolutely excellent. The placement on the album cover is great, immediately drawing the eye of the listener before a note even rings out, inviting a scan of the rest of the cover to discover its secrets. I don't know, it looks like a neuron or synapse or something. It's cool, and that's really what matters.

CASKET GRINDER play death metal, period. The type of neck wrecking, dizzying, exhilarating death metal we all know and love. Check out the sweet bass licks on "The Portal", kicking in swiftly after a delicious battering of riffs and pummeling drums with vocals straight from the bowels of the nether realms. Production values here are slightly murky but not to caveman-esque levels. The low end really shines through to rattle the floorboards of your mind. Nimble leads play with kick drum maelstroms, winding their way around the inner ear and staying put. "Behold the Abominations" kicks off with a great drum fill, followed by a well-placed dive bomb lead that collapses into trem bits and, again, those vocals. These are deep and resonating growls, kids, get your "grrr" face on. You know the one.

Now, about that groove. Groove is all over this album, even during the fast parts. Take, for example, "Buzzing Frenzy", which is an absolute monolith of riff, a clinic of blast, an education in violence, etc. Closing out the album with the title track can be a risky decision, but in the case of CASKET GRINDER, the choice pays off in (bloody) spades, with instantly memorable instrumentation and a drum performance that is slightly off time. Fans of death metal, take note of CASKET GRINDER. They're going places.

Nathan Dufour




..::TRACK-LIST::..

1. Re-sonator 03:12
2. The Portal 03:09
3. What Lies Across 03:53
4. Behold the Abominations 02:56
5. Partially Digested 04:03
6. Impending Lust 03:51
7. Buzzing Frenzy 03:43
8. Hunger in The Morgue 03:45
9. The Final Summoning 02:34
10. Fall into Dementia 02:52



..::OBSADA::..

Daniel Pineda - Guitars & Vocals
Cristian Quintero - Guitars
Juan Diego Acevedo - Bass
Jeisson Gallego - Drums

Guest guitar solos on tracks 2, 4, 7, and 9 by Felipe González.




https://www.youtube.com/watch?v=2z3tItUMlN0



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

'w 2006 narodził się czasu|kres, który pozostał jedynie na poziomie idei.
w 2022 usłyszeliśmy pierwszy głos, a po nim głosy kolejne.
zrozumieliśmy, że bez|muzyki jest jak bez|powietrza.
a głosy będą przepływać przez nas aż po kres'.
bez|kres



bez|kres prezentuje swój debiutancki album, zanurzony w odmętach semantycznego post-punku i darkwave, z wyraźnymi echami polskiej zimnej fali, materiał ten jest świadomym dążeniem do minimalizmu.



..::TRACK-LIST::..

1. nagłos 06:48
2. śródgłos 05:52
3. wygłos 05:30
4. dogłos 07:26
5. pogłos 04:47
6. bezgłos 08:24




https://www.youtube.com/watch?v=XEio2ZiksYk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

'w 2006 narodził się czasu|kres, który pozostał jedynie na poziomie idei.
w 2022 usłyszeliśmy pierwszy głos, a po nim głosy kolejne.
zrozumieliśmy, że bez|muzyki jest jak bez|powietrza.
a głosy będą przepływać przez nas aż po kres'.
bez|kres



bez|kres prezentuje swój debiutancki album, zanurzony w odmętach semantycznego post-punku i darkwave, z wyraźnymi echami polskiej zimnej fali, materiał ten jest świadomym dążeniem do minimalizmu.



..::TRACK-LIST::..

1. nagłos 06:48
2. śródgłos 05:52
3. wygłos 05:30
4. dogłos 07:26
5. pogłos 04:47
6. bezgłos 08:24




https://www.youtube.com/watch?v=XEio2ZiksYk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Trzeci album ekipy ze Słowacji grającej brutalny i techniczny death metal w starym sprawdzonym stylu.

Dla fanów DEICIDE, SUFFOCATION, NILE.


Gdzieś na granicy między oldschoolem a techniką, Brute zdecydowanie znalazł złoty środek. To muzyka tworzona przez fanów death metalu – dla fanów death metalu.
Mogłaby być nieco dłuższa, bo 7 utworów (plus intro) w 35 minutach sprawi, że będziesz chciał więcej. Może ci goście mogliby się trochę bardziej postarać, skoro tak dobrze opanowali swoją formułę.
Z drugiej strony... Brute nie wynalazł żadnego koła zamachowego na nowo, ale te, które już istnieją, równie dobrze cię rozwalą.

FA


An evil and macabre force was born in Slovakia and named Brute which is back after 3 fucking years with a third full-length slaughter called "Henchmen" spreading fear and chaos like never before and offering a carnage of great fucking quality! Brute is performing an Insane Death Metal and this release have a lot melodic elements but being fucking brutal with a brilliant fucking composition and an unique side making "Henchmen" an highlight in the shitty fucking genre! 8 songs of pure fucking butchery containing an intro and being all fucking excellent including a lot of catchy riffing making this fucking release very addictive and also having some weak parts but partially buried by the fucking awesome songwriting! The production is a complete fucking success, excellent mixing and this fucking shit sounds like thousands nuclear bombs exploding at the same fucking time and making us feel a total worldwide humanicide! The result of "Henchmen" despite some flaws is being fucking addictive from beginning to fucking end due to the perfect production and amazing composition making this third release a fucking must in the genre! Brute consists of Martin Calko (Vocals), Stefan Tokar (Guitars), Radoslav Michalko (Bass), Jirka Zajic (Drums) and the quartet is near fucking perfect in their execution delivering some brilliant fucking material! Martin on vocals is fucking great and powerful, Stefan is giving several amazing and catchy riffing, Radoslav also doing an amazing fucking job and finally Jirka is fucking awesome with a diverse drumming and sharing some insane fucking blastbeat! 35 minutes of pure fucking devastating Death Metal being not perfect but having everything to be a great fucking release making you fucking addicted with the amazing composition and "Henchmen" is without fucking doubt a fucking success and this third release is a mandatory piece of fucking shit in its kind! Highly recommended for all fans of Death Metal or Brutal Death by the brilliant fucking performance and insane fucking execution creating some hard drug making everyone fucking addicted! Excellent and Insane Fucking Piece of Death Fucking Metal!

9/10



..::TRACK-LIST::..

1. The Last Feelings
2. Mutual Punishment
3. Severe Zeal
4. Walls Of Purple Hue
5. Lifeless Torsos
6. Theree Days
7. Dark Horizons
8. The Downheartness



..::OBSADA::..

Vocals - Martin Calko
Drums - Jirka Zajic
Guitar - Stefan Tokar
Bass - Radoslav Michalko




https://www.youtube.com/watch?v=EwUMSJF2H5Y




SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Trzeci album ekipy ze Słowacji grającej brutalny i techniczny death metal w starym sprawdzonym stylu.

Dla fanów DEICIDE, SUFFOCATION, NILE.


Gdzieś na granicy między oldschoolem a techniką, Brute zdecydowanie znalazł złoty środek. To muzyka tworzona przez fanów death metalu – dla fanów death metalu.
Mogłaby być nieco dłuższa, bo 7 utworów (plus intro) w 35 minutach sprawi, że będziesz chciał więcej. Może ci goście mogliby się trochę bardziej postarać, skoro tak dobrze opanowali swoją formułę.
Z drugiej strony... Brute nie wynalazł żadnego koła zamachowego na nowo, ale te, które już istnieją, równie dobrze cię rozwalą.

FA


An evil and macabre force was born in Slovakia and named Brute which is back after 3 fucking years with a third full-length slaughter called "Henchmen" spreading fear and chaos like never before and offering a carnage of great fucking quality! Brute is performing an Insane Death Metal and this release have a lot melodic elements but being fucking brutal with a brilliant fucking composition and an unique side making "Henchmen" an highlight in the shitty fucking genre! 8 songs of pure fucking butchery containing an intro and being all fucking excellent including a lot of catchy riffing making this fucking release very addictive and also having some weak parts but partially buried by the fucking awesome songwriting! The production is a complete fucking success, excellent mixing and this fucking shit sounds like thousands nuclear bombs exploding at the same fucking time and making us feel a total worldwide humanicide! The result of "Henchmen" despite some flaws is being fucking addictive from beginning to fucking end due to the perfect production and amazing composition making this third release a fucking must in the genre! Brute consists of Martin Calko (Vocals), Stefan Tokar (Guitars), Radoslav Michalko (Bass), Jirka Zajic (Drums) and the quartet is near fucking perfect in their execution delivering some brilliant fucking material! Martin on vocals is fucking great and powerful, Stefan is giving several amazing and catchy riffing, Radoslav also doing an amazing fucking job and finally Jirka is fucking awesome with a diverse drumming and sharing some insane fucking blastbeat! 35 minutes of pure fucking devastating Death Metal being not perfect but having everything to be a great fucking release making you fucking addicted with the amazing composition and "Henchmen" is without fucking doubt a fucking success and this third release is a mandatory piece of fucking shit in its kind! Highly recommended for all fans of Death Metal or Brutal Death by the brilliant fucking performance and insane fucking execution creating some hard drug making everyone fucking addicted! Excellent and Insane Fucking Piece of Death Fucking Metal!

9/10



..::TRACK-LIST::..

1. The Last Feelings
2. Mutual Punishment
3. Severe Zeal
4. Walls Of Purple Hue
5. Lifeless Torsos
6. Theree Days
7. Dark Horizons
8. The Downheartness



..::OBSADA::..

Vocals - Martin Calko
Drums - Jirka Zajic
Guitar - Stefan Tokar
Bass - Radoslav Michalko




https://www.youtube.com/watch?v=EwUMSJF2H5Y




SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

Składanka mireczka-stare,nowe,najnowsze vol.1
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa,Trance
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:01:43:45

...( TrackList )...

1.Fun & Dj Sequence - Technologic X TOPS - OBCY
2.J. Balvin, Skrillex, Julas & DJ Salis - In Da Getto
3.Kizo - DISCOPOLO (FAIR PLAY Remix)
4.Ice Mc - Give Me The Light (Bootleg) 2025
5.NK & S0VA & DANIL - Eelefante
6.DYCHA & MAJSZI - MIŁOŚĆ ZA PIENIĄDZE (Remix)
7.Aqua & Domagalsky x Winamp - Barbie Girl
8.PaT MaT Brothers - I Like It (Remix)
9.Mr Polska, Kabe, Kizo & CLIMO x Ramzess - Czarny Dress (2025)
10.Klaas - Ok Without You (Remix)
11.Bas Tajpan & Goryl & Domagalsky & Serkyou & Woox - Nowy Protest
12.Double D&D & Mr. Cheez feat. Toxic - Sprężynka Valle De Larmes
13.Lasgo - Something
14.Blondiee - KWAS (Remix)
15.DEEMZ & BAMBI & KIZO & YNG LEOSIA & WAIMA & MATTY & KUBIX & DANIL - LECĘ BO CHCĘ
16.Bob Shepherd & Da Clubbmaster - It's True (Extended Mix)
17.VixoMatyk & DiscoBoys - Zarąbista Blondi
18.Pitbull ft. Marc Anthony - Rain Over Me (Bootleg)
19.Piękni i Młodzi Dawid Narożny x Rizi Papi - Mini (Ej Lolita) (REMIX)
20.Raffael Ferraro - Castles in the Sky (Original Mix)
21.KOKSU - Ratatata
22.September - Satellites (REMIX)
23.Axemo - Be Mine (Remix)
24.Ben Gold - Rhythm Of Life (Extended Mix)
25.NINO - JAKA TY MALEŃKA (Remix)
26.SIA & FIlip Phillips x Gregory R x DJ UNDER - MOVE YOUR BODY
27.Tim Berg - Seek Bromance (Remix)
28.WRZECION - PARĘ CHWIL (Bootleg)
29.Dj Ramzess & MateeO x Serkyou x Deejay Kuki - Music Is My Stupidisco
30.Bonus RPK - Endorfiny

..::INFO::..

NIGDY NIE TRZEŹWIEĆ było kapelą z Opola, która powstała w czerwcu 1987r. Grupę tworzyli Agrest - voc, bass, texty, Baniak, zastąpiony potem przez Zbawiciela - gitara, wokal, Rosjan - perkusja. NNT grało dosyć oryginalny hc/punk w którym klimat tworzyły także ciekawe teksty. Grupa zarejestrowała dwa materiały studyjne w SSR Radio-Sygnały w Opolu, w tym drugim na perkusji zagrał Stopa z innej opolskiej kapeli RPA. Kapela zagrała sporo koncertów w całej Polsce. Na początku lat 90-tych chłopcy zmienili nazwą na Samba i Dżungla i zaczęli grać muzykę w stylu Nomeansno.

Title: Studio

Artist: Nigdy Nie Trzeźwieć

Country: Polska

Year: 1989

Genre: Punk

Format / Codec: MP3

Audio bitrate: 320 kbps

..::TRACK-LIST::..

1.To Dla Ciebie
2.Szczury
3.Każdy Umiera W Samotności
4.Ja Człowiek
5.Rock'n'rollowe Oszustwo
6.Wyspa
7.To Ja Samotny Człowiek
8.NNT

..::INFO::..

McCartney II to trzeci solowy album brytyjskiego muzyka i kompozytora Paula McCartneya, i pierwszy wydany po rozpadzie jego grupy Wings. Latem 1979 po wydaniu chłodno przyjętego albumu Back to the Egg z grupą Wings McCartney postanowił nagrać w pełni solowy album, pierwszy od dziesięciu lat. Tym razem jednak miała to być całkowicie nowatorska koncepcja polegająca na wprowadzeniu elektroniki. Artysta wykorzystał ówczesne syntezatory by je przede wszystkim rozpropagować. Album miał być swoistą kontynuacją i nawiązaniem do solowego albumu McCartney z 1970 nagrywanego w czasie rozpadu The Beatles, toteż nowemu albumowi nadano nazwę McCartney II. Na albumie dominuje muzyka elektroniczna, ale nie brakuje także typowych dla McCartneya ballad ("One Of These Days"). Poprzez ten album muzyk chciał otwarcie pokazać, że dekada Wingsów już się skończyła i teraz chce sam skupić się na działalności solowej.

Title: McCartney II

Artist: Paul McCartney

Country: Wielka Brytania

Year: 1980

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1. Coming Up
2. Temporary Secretary
3. On The Way
4. Waterfalls
5. Nobody Knows
6. Front Parlour
7. Summer's Day Song
8. Frozen Jap
9. Bogey Music
10.Darkroom
11. One Of These Days
12. Check My Machine (bonus)
13. Secret Friend (bonus)
14. Goodnight Toonight (bonus)

...( Info )...
Title: The Best Dance 80-90
Artist: VA
Year: 2021
Genre: Pop, Dance

Duration: 19:10:41
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 256 kbps

...( TrackList )...
001.Savage - Don't Cry Tonight.
002.Ryan Paris - Dolce Vita.
003.P. Lion - Happy Children
004.Silver Pozzoli - Around My Dream.
005.Miko Mission - How Old Are You
006.My Mine - Hypnotic Tango.
007.Brian Ice - Talking To The Night.
008.Sandy Marton - People From Ibiza.
009.Baby's Gang - Happy Song.
010.Videokids - Woodpeckers From Space.
011.The Twins - Face To Face, Heart To Heart.
012.Cyper People - Void Vision.
013.Atlanta - Romantic Break.
014.Brian & The Eden - Celebration Tonight.
015.Chris Luis - The Heart Of The City.
016.Jules Tropicana - Come On.
017.Torrevado - Living In The Shuttle.
018.S.O.S. Band - Just Be Good To Me.
019.MC Miker G & DJ Sven - Holiday Rap
020.Kylie Minogue - I Should Be So Lucky.
021.Desireless - Voyage Voyage
022.Mandy Smith - I Just Can't Wait.
023.Radiorama - Aliens.
024.Bruce & Bongo - Geil.
025.Fun Fun - Baila Bolero
026.Sabrina - Boys (Summertime Love).
027.Ken Laszlo - Tonight.
028.Grant Miller - Colder Than Ice
029.Silent Circle - Stop The Rain In The Night.
030.Squash Gang - I Want An Illusion.
031.Daydream - In The Night.
032.Laser Dance - Power Run.
033.Charly Danone - You Can Do It.
034.Green Ice - Gigolo.
035.Koto - Dragon's Megamix.
036.Roy - Destiny Time.
037.Jason Donovan - Too Many Broken Hearts.
038.Sonia - You'll Never Stop Me Loving You.
039.Jovanotti - Gimme Five.
040.Joe Smooth - Promised Land.
041.Todd Terry Project Feat. Class Action - Weekend.
042.Stock Aitken Waterman - Roadblock.
043.Raul Orellana - The Real Wild House (Single Edit).
044.Farley 'Jackmaster' Funk - Love Can't Turn Around (12'' Remix).
045.Marshall Jefferson - Move Your Body (The House Music Anthem)
046.Kool Rock Steady - Let's Get Hyped
047.Ralphi Rosario - I Want You
048.Isamar & Compañía - Amor Suave.
049.Bam Bam - Give It To Me (Double Trouble Remix).
050.Исполнитель дорожки - Название.
051.Celebrate The Nun - Ordinary Town.
052.Joyce Sims - Come Into My Life
053.Technotronic - Pump Up The Jam.
054.MC Sar & The Real McCoy - It's On You (Original Radio Edit).
055.Twenty 4 Seven Feat. Captain Hollywood - I Can't Stand It.
056.Исполнитель дорожки - Название.
057.49Ers - Touch Me
058.Afrika Bambaataa - Just Get Up And Dance (Radio Edit).
059.Double Dee - Found Love.
060.Shawn Christopher - Another Sleepless Night (Classic Mix)
061.Crazy Eddie - Nena De Ibiza.
062.Loco Mia - Loco Mia.
063.Mystic - Ritmo De La Noche.
064.Cetu Javu - A Donde.
065.Lee Marrow - Do You Want Me.
066.Isidro Alfaro Gutierrez - Niña De Pelo Negro.
067.Moltocarina - Voice Of The Night (Hot Mix).
068.Jive Bunny & The Mastermixers - That's What I Like.
069.Ellegibo - Ellegibo (Una Historia De Ifa-Ejigbo).
070.Исполнитель дорожки - Название.
071.Haddaway - What Is Love.
072.Rozalla - Everybody's Free (To Feel Good).
073.Bad Boys Blue - Save Your Love.
074.East Side Beat - Ride Like The Wind.
075.LaTour - People Are Still Having Sex
076.Bass Bumpers - The Music's Got Me
077.Chimo Bayo - Asi Me Gusta A Mi (X-Ta Si, X-Ta No).
078.Antico - We Need Freedom (Red Zone Mix).
079.T99 - Anasthasia (House Jam).
080.Interactive - Dildo.
081.Terra W.A.N. - De Puta Madre.
082.Исполнитель дорожки - Название.
083.Exodo - Autismo (Techno Mix).
084.Do It! - Attenzione! Attenzione! Attenzione!.
085.Phenomania - Who Is Elvis
086.2 Unlimited - No Limit.
087.Corona - The Rhythm Of The Night.
088.DJ Miko - What's Up.
089.Bliss Team Feat. Jeffrey Jey - People Have The Power.
090.Ramirez - El Gallinero (Tambalea Mix).
091.Glam - Hell's Party
092.The Good Men - Give It Up.
093.Espiral - Dune.
094.A0 - No Pasa Nada
095.Lethal - Detonativo.
096.System Activate - Jump.
097.Julio Posadas - Pi.
098.Kike Boy - Orbital
099.Chasis Feat. Ricardo F. - Chasis.
100.Kuadra - Locomotiva (Extended Mix).
101.Digital Boy - 1-2-3 Acid! (Extended 'Futuristik' Mix).
102.Whigfield - Saturday Night.
103.Doop - Doop (Reprise).
104.Bandido - I Drove All Nite medley with Power Of The Time (Club Mix)
105.Mo-Do - Eins, Zwei, Polizei (Gendarmerie Mix).
106.Sensity World - Get it up.
107.Newton - Streamline.
108.New Limit - Smile.
109.Aldus Haza - Killer City (Remix).
110.Kriss ft. High Density - Tonight.
111.DJ Sylvan - Guitar Spell.
112.Dagon - Boom Chaka.
113.Cherry Coke - No Hagas El Indio, Haz El Cherokee.
114.Wintermute - Hands Of Fate
115.Scooter - Hyper Hyper.
116.PG2 - Hey Heeey
117.Moratto - La Fuerza Pagana (La Fuerza Mix).
118.Ice MC - Think About The Way.
119.Cappella - U Got 2 Let The Music
120.Alexia - Me & You
121.G.E.M. - I Feel You Tonight.
122.Maxx - Get-A-Way (Airplay Mix).
123.Netzwerk - Memories.
124.J.K. - You & I.
125.Tom Wilson - Techno Cat.
126.Club House - Living In The Sunshine (R.A.F. Zone Mix).
127.Aladino - Stay With Me (Global Mix).
128.Gal - What Will I Do.
129.Datura - El Sueño (Live Remix).
130.Einstein Doctor DJ - Automatik Sex (Independent Remix).
131.Systematic - Love Is The Answer.
132.Nacho Division - Meditation.
133.Demolition - NEWS.
134.Aldus Haza - Dial (Remix).
135.Wink - Higher State Of Consciousness (Tweekin Acid Funk Mix).
136.Nalin and Kane - Beachball.
137.B.B.E. - Seven Days And One Week
138.Da Hool - Meet Her At The Love Parade.
139.Niels Van Gogh - Pulverturm (Radio Edit 1998).
140.Three Drives On A Vinyl - Greece 2000.
141.Alma Matris - Rumore Chimico.
142.Maria - Ross.
143.Da Blitz - Take Me Back (The Mystic Cut).
144.Logic Beat - I Wanna Cry.
145.Z 100 - Arrivarriva.
146.Nando Dixkontrol - Welcome To Cybertron.
147.Frank T.R.A.X. - Alchemy.
148.Sammy - Future Is Present.
149.Florida 135 - Language Of Rhythm.
150.Eiffel 65 - Blue (Da Ba Dee).
151.Gala - Freed From Desire.
152.2 Eivissa - Oh La La La.
153.Paradisio - Bailando.
154.Sash! - Ecuador.
155.The Soundlovers - Surrender (Birretta Edit).
156.Vestania - Fly Free (Radio Mix).
157.Gala - Come In To My Life (Molella & Phil Jay Edit Mix).
158.Natasha Hagen - You & You (Radio Club).
159.Ultra Naté - Free (Radio Edit).
160.The Bucketheads - The Bomb! (These Sounds Fall Into My Mind) (Radio Edit).
161.Blue Boy - Remember Me (Sure Is Pure Remix Edit).
162.The Black & White Brothers - Put Your Hands Up (DJ Tonka Radio Edit).
163.Avant Garde - Get Down.
164.DJ Jean - The Launch.
165.Paul Johnson - Get Get Down (Radio Edit).
166.Milk & Sugar feat. Lizzy Pattinson - Let The Sun Shine.
167.Groovy 69 - Stardust Medley With Dust.
168.DJ Mark Van Dale vs. Klubbheads - Raise Your Hands (Full Club Mix).
169.Modjo - Lady (Hear Me Tonight).
170.Martin Solveig - Rocking Music.
171.Junior Jack - E Samba.
172.DB Boulevard - Point of View.
173.In-Grid - Tu Es Foutu.
174.Ann Lee - 2 Times.
175.Gigi d'Agostino - L'Amour Toujours.
176.Prezioso feat. Marvin - Let Me Stay.
177.Billy More - Up & Down (Don't Fall In Love With Me).
178.Black Legend - You See The Trouble With Me.
179.Celeda - The Underground.
180.Deepswing - In The Music.
181.Afro Medusa - Pasilda.
182.Lavelvet - One More Time.
183.Moony - Dove (I'll Be Loving You).
184.Sash! feat Tina Cousins - Mysterious Times.
185.ATB - 9 PM (Till I Come).
186.Fragma feat. Maria Rubia - Everytime You Need Me.
187.Veracocha - Carte Blanche.
188.Paul Droid - Missing Inside Me.
189.The Underdog Project - Summerjam (DJ F.R.A.N.K.'s Summermix Short).
190.DJ Lhasa - Giulia.
191.Prezioso feat. Marvin - Voglio Vederti Danzare.
192.Gabry Ponte - Geordie.
193.Benny Benassi pres. 'The Biz' - Satisfaction.
194.Tomcraft - Loneliness (Radio Cut).
195.Safri Duo - Played-A-Live (The Bongo Song).
196.Lasgo - Something (Radio Edit).
197.Barthezz - On The Move.
198.Sunniva - Feelings (Paul Droid Remix)
199.Mauro Picotto - Iguana (On Air Mix).
200.Attic - I´m Losing You.
201.Question Mark - Mentira.
202.Luz y Sombras - Luz y Sombras (Sassot & David Con G Remix Radio Edit).
203.More - 4 Ever With Me (Euroversion).
204.Solar System - City Of Angels.
205.Desigual Vol 9 - Different.
206.Rocco - Everybody (Club Mix).
207.Klubbheads - Turn Up The Bass (Original Extended Mix).
208.Bob Sinclar Feat. Steve Edwards - World Hold On (Children Of The Sky).
209.Michael Gray - The Weekend.
210.Eric Prydz - Call On Me.
211.Fedde Le Grand - Put Your Hands Up For Detroit
212.Outwork feat Mr. Gee - Elektro
213.4Tune 500 - Dancing In The Dark
214.Jerry Ropero and Denis The Menace presents Sabor - Coraçao.
215.Oreja - Vazilando (Dark Suite Latin House Remix).
216.Tata Golosa - Micromania.
217.Carlinhos Brown & DJ Dero - Mariacaipirinha.
218.Jesse Garcia Pres. Tribal Spain Vol. 4 - Latino Activo (Radio Edit).
219.Danzel - Pump It Up! (Extended Mix).
220.O-Zone - Dragostea Din Tei (Original Romanian Version).
221.Millennium - Day After Day.
222.C & G - Bootleg In The Gun.
223.Axwell - Feel The Vibe (Til The Morning Comes) (Vocal Club Mix).
224.Ida Corr vs. Fedde Le Grand - Let Me Think About It (Club Mix).
225.Desaparecidos vs. Walter Master J - Ibiza (Marchesini & Farina Remix).
226.Kate Ryan - Ella Ella L'a.
227.Guru Josh Project - Infinity 2008.
228.Pitbull - I Know You Want Me (Calle Ocho).
229.Yolanda Be Cool vs. DCUP - We No Speak Americano.
230.Edward Maya & Vika Jigulina - Stereo Love (Molella Rmx Radio Edit).
231.Radio Killer - Be Free.
232.R.I.O. - Shine On.
233.Oceana - Cry Cry (DJ Fisun Remix).
234.Zoë Badwi - Freefallin'.
235.Tim Berg - Seek Bromance (Avicii's Vocal Edit)
236.Armin van Buuren vs Sophie Ellis Bextor - Not Giving Up On Love.
237.Javi Mula - Come On.
238.Cristian Marchi feat. Dr. Feelx - Love Sex American Express.
239.Hinojosa And Zambrano - Porno.
240.Desaparecidos - Fiesta Loca.
241.Sidney Samson - Riverside.
242.Jan Driver - Kardamoon (Victor Magan Remix).
243.Michael Cleis feat La Pomposina - La Mezcla.
244.Magan & Rodriguez - Bora Bora (Radio Edit).
245.Tuccillo feat. Patty Pravo - Bambola (Jean Claude Ades Radio Remix)
246.Samim - Heater.
247.Alex Gaudino Ft Crystal Waters - Destination Calabria (Club Mix)
248.Alexandra Stan - Mr. Saxobeat.
249.Elena - Disco Romancing.
250.Avicii - Levels.
251.Example - Kickstarts.
252.Afrojack Feat. Eva Simons - Take Over Control.
253.Martin Solveig & Dragonette - Hello.
254.Duck Sauce - Barbra Streisand.
255.Sak Noel - Loca People.
256.Milk & Sugar vs. Vaya Con Dios - Hey (Nah Neh Nah) (Milk & Sugar Radio Version).
257.Inna Feat. Daddy Yankee - More Than Friends (Radio Edit).
258.Tacabro - Tacata.
259.Jay Santos - Caliente (Radio Edit).
260.Reel 2 Real feat. The Mad Stuntman - I Like To Move It (Mastiksoul Remix).
261.Chuckie feat. Gregor Salto - What Happens In Vegas (Radio Edit).
262.Geo Da Silva & Saftik - Hey Mr. DJ Get Up (Javi Mula Come On Remix Edit).
263.R.I.O. feat. Nicco - Party Shaker
264.Dony feat. Elena - Hot Girls (Radio Edit).
265.Kamaliya - Butterflies (DJ Antoine Vs. Mad Mark 2k12 Remix).
266.Deepside Deejays - Look Into My Eyes (Radio Edit).
267.DJ Antoine vs. Mad Mark - Sky Is The Limit (Radio Edit)
268.Avicii - Fade Into Darkness (Vocal Mix Edit).
269.Axwell - Center Of The Universe

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
The Beach Boys - Friends & 20-20
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: The Beach Boys
Album................: Friends & 20-20
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 1990
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 55 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Capitol Records

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

Friends
1. The Beach Boys - Meant For You [00:40]
2. The Beach Boys - Friends [02:33]
3. The Beach Boys - Wake The World [01:31]
4. The Beach Boys - Be Here In The Morning [02:17]
5. The Beach Boys - When A Man Needs A Woman [02:08]
6. The Beach Boys - Passing By [02:25]
7. The Beach Boys - Anna Lee, The Healer [01:54]
8. The Beach Boys - Little Bird [02:00]
9. The Beach Boys - Be Still [01:25]
10. The Beach Boys - Busy Doin' Nothin' [03:06]
11. The Beach Boys - Diamond Head [03:40]
12. The Beach Boys - Transcendental Meditation [01:50]
20/20
13. The Beach Boys - Do It Again [02:28]
14. The Beach Boys - I Can Hear Music [02:38]
15. The Beach Boys - Bluebirds Over The Mountain [02:53]
16. The Beach Boys - Be With Me [03:15]
17. The Beach Boys - All I Want To Do [02:05]
18. The Beach Boys - The Nearest Faraway Place [02:40]
19. The Beach Boys - Cotton Fields (The Cotton Song) [02:24]
20. The Beach Boys - I Went To Sleep [01:38]
21. The Beach Boys - Time To Get Alone [02:43]
22. The Beach Boys - Never Learn Not To Love [02:34]
23. The Beach Boys - Our Prayer [01:09]
24. The Beach Boys - Cabinessence [03:36]
Bonus Tracks
25. The Beach Boys - Break Away [Bonus] [02:56]
26. The Beach Boys - Celebrate The News [Bonus] [03:06]
27. The Beach Boys - We're Together Again [Bonus] [01:51]
28. The Beach Boys - Walk On By [Bonus] [00:55]
29. The Beach Boys - Old Folks At Home / Ol' Man River [Bonus][02:34]

Playing Time.........: 01:07:08
Total Size...........: 379,46 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Limitowany, trwający 76 minut europejski CD zawierający koncert z Kopenhagi z kwietnia 1971 roku (47 minut). Poza tym 20-minutowy, doskonały fragment występu z brytyjskiego Sheffield ze stycznia 1971 (obok bardzo wczesnej wersji rzadkiego "Into The Void" z wczesnym tekstem, zawierający również jedyne znane wykonanie "After Forever"), a także 11-minutowy "Wicked World" z Kopenhagi z grudnia 1970 roku.

W przeciwieństwie do kilku rejestracji z 1970 roku, nie ma ani jednego świetnie brzmiącego koncertu Sabbatów z 1971, ale Kopenhaga bez wątpienia brzmi najlepiej! Jakość dźwięku jest naprawdę dobra! Nieidealna, ale jak na 'audience recording' z 1971 - nie można narzekać! W internecie funkcjonuje nieco gorzej brzmiąca i trochę zwolniona wersja. Ta jest sporo lepsza (więcej wysokich tonów) i z poprawioną prędkością!


Very good quality audience recording with improved sound and correct speed.



..::TRACK-LIST::..

1. N.I.B. 6:17
2. War Pigs 7:38
3. Black Sabbath 9:03
4. Into The Void 6:13
5. Iron Man 7:00
6. Paranoid 2:46
7. Fairies Wear Boots 6:43

Bonus Tracks:
8. Wicked World 11:00
9. War Pigs 7:13
10. Into The Void 7:45
11. After Forever 5:24

Track 1-7 recorded live during Paranoid Tour at Falkoner Teatret, Copenhagen, Denmark on 18th April 1971.
Track 8 recorded live at KB Hallen, Copenhagen, Denmark, on 12th December 1970.
Track 9-11 recorded Live at City Hall, Sheffield, UK on 14th January 1971



..::OBSADA::..

Guitar - Tony Iommi
Vocals - Ozzy Osbourne
Bass Guitar - Geezer Butler
Drums - Bill Ward



https://www.youtube.com/watch?v=shCgCvDvqmQ



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Limitowany, trwający 76 minut europejski CD zawierający koncert z Kopenhagi z kwietnia 1971 roku (47 minut). Poza tym 20-minutowy, doskonały fragment występu z brytyjskiego Sheffield ze stycznia 1971 (obok bardzo wczesnej wersji rzadkiego "Into The Void" z wczesnym tekstem, zawierający również jedyne znane wykonanie "After Forever"), a także 11-minutowy "Wicked World" z Kopenhagi z grudnia 1970 roku.

W przeciwieństwie do kilku rejestracji z 1970 roku, nie ma ani jednego świetnie brzmiącego koncertu Sabbatów z 1971, ale Kopenhaga bez wątpienia brzmi najlepiej! Jakość dźwięku jest naprawdę dobra! Nieidealna, ale jak na 'audience recording' z 1971 - nie można narzekać! W internecie funkcjonuje nieco gorzej brzmiąca i trochę zwolniona wersja. Ta jest sporo lepsza (więcej wysokich tonów) i z poprawioną prędkością!


Very good quality audience recording with improved sound and correct speed.



..::TRACK-LIST::..

1. N.I.B. 6:17
2. War Pigs 7:38
3. Black Sabbath 9:03
4. Into The Void 6:13
5. Iron Man 7:00
6. Paranoid 2:46
7. Fairies Wear Boots 6:43

Bonus Tracks:
8. Wicked World 11:00
9. War Pigs 7:13
10. Into The Void 7:45
11. After Forever 5:24

Track 1-7 recorded live during Paranoid Tour at Falkoner Teatret, Copenhagen, Denmark on 18th April 1971.
Track 8 recorded live at KB Hallen, Copenhagen, Denmark, on 12th December 1970.
Track 9-11 recorded Live at City Hall, Sheffield, UK on 14th January 1971



..::OBSADA::..

Guitar - Tony Iommi
Vocals - Ozzy Osbourne
Bass Guitar - Geezer Butler
Drums - Bill Ward



https://www.youtube.com/watch?v=shCgCvDvqmQ



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Nowa, limitowana, europejska edycja wydanego przez EMI w kwietniu 1971 roku (w rodzinnej Australii przez Columbię pod tytułem "Choice Cuts", a w UK jako "Master's Apprentices" - nakładem Regal Zonophone), absolutnie doskonałego albumu kryminalnie niedocenionej (poza ojczyzną) formacji. Moim skromnym zdaniem trudno sobie wyobrazić lepsze, klasycznie rockowe, hard-progresywne granie z początku lat 70.! Nagrany w londyńskim Abbey Road (patrz: zdjęcie na tyle CD...), trzeci w dyskografii album grupy to obłędne i całkiem melodyjne granie w klimacie Cream, Wishbone Ash, Jethro Tull, Ginhouse i australijskich Tamam Shud.

Znakiem firmowym brzmienia MA było kapitalne połączenie brzmień elektrycznych i akustycznych (częstokroć grających obok siebie) gitar. Dość krótkie, aczkolwiek bardzo treściwe kompozycje. Naprawdę trudno zrozumieć dlaczego ten zespół nie stał się wielki poza Australią, gdzie miał status pół-Bogów... Wydany w grudniu tego samego, 1971 roku (ponownie powstały w Abbey Road), nieco bardziej progresywny LP "A Toast To Panama Red", bez wątpienia stał na równie wysokim poziomie, choć dla mnie 'krzesło' zawsze będzie dziełem magicznym.
Dodatkowo dwa nagrania z rzadkich stron B singli.

JL

Cała historia zaczyna się w 1965 roku, kiedy to do grupy The Mustangs grającej w pubach w Adelajdzie dołączył, pochodzący ze Szkocji , wokalista Jim Keays. The Mustangs grali muzykę instrumentalną w stylu The Shadows. Pod wpływem Keaysa zespół zainteresował się muzyką Johna Lee Hookera, Jimmiego Reeda, Elmore’a Jamesa, Muddy Watersa. Mustangs zmienili wkrótce nazwę na MASTER’S APPRENTICES, a wraz z nią zmienił się też ich styl. Zaczęli grać ostrego, garażowego rock and rolla w stylu Pretty Things i wczesnego Them Vana Morrisona. Z czasem kompozycje gitarzysty i autora tekstów Micka Bowera stały się bardziej wyrafinowane, refleksyjne i pomimo młodego wieku nad wyraz dojrzałe. Wydany w 1967 roku debiutancki album „Master’s Apprentices” zawierał świetny freakbeat w stylu The Yardbirds i Creation. Wyróżnić w nim można takie kompozycje Bowera jak „Wars Or Hands Of Time”, „Theme For A Social Climber” czy „Tired Of Just Wandering”. Australijska prasa dostrzegła w nich duży potencjał określając zespół „największą nadzieją ostrego rock’n’rolla piątego kontynentu”. Niestety gitarzysta nie wytrzymał presji ciśnienia jakie na nim spoczęło i doznał załamania nerwowego. Za namową lekarzy odszedł od zespołu i zerwał wszelkie kontakty z show businessem. To był szok dla wszystkich. Przyszłość zespołu stanęła pod znakiem zapytania. Jim Keays postanowił jednak dalej kierować zespołem, który po kilku zmianach personalnych wydał w 1969 roku drugi album zatytułowany „Masterpiece”. Tym razem było w nim więcej popu w połączeniu z rockiem podlanym odrobiną psychodelii. Album być może trochę nierówny, na swój sposób jednak czarujący. Grupa zdobywała coraz większą popularność i uznanie krytyków. Koncerty gromadziły coraz większą publiczność. Repertuar stawał się bardziej zadziorny, wręcz hard rockowy, do którego wprowadzali elementy rocka progresywnego, o dziwo nie rezygnując przy tym z pięknych i chwytliwych melodii. Utarło się powiedzenie, że MASTER’S APPRENTICES są tym dla Australii kim The Doors byli dla Ameryki, a Rolling Stones dla Anglii. I kiedy wydawało się, że wszystko idzie w jak najlepszym kierunku, nagle nastąpił w grupie kryzys i pytanie: co dalej?

Poważnie myśleli o wyjeździe na stałe do Stanów. Stanęło jednak na tym, że wiosną 1970 roku zjawili się w Wielkiej Brytanii dając serię znakomicie przyjętych koncertów. Zaowocowało to bardzo szybko podpisanym kontraktem płytowym z wytwórnią EMI, co z kolei otworzyło im możliwość nagrania płyt w słynnych Abbey Road Studios. Miejscu magicznym, gdzie swe płyty nagrywali w tamtym czasie The Beatles i Pink Floyd. W miejscu, w którym kreowano rewolucyjne dźwięki. I pewnie magia tego studia zadziałała także podczas pracy grupy MASTER’S APPRENTICES nad ich albumami. Pierwszy z nich okazał się objawieniem i wielkim skokiem artystycznym.

Ten trzeci w dyskografii grupy album, „Choice Cuts”, to obłędne i całkiem melodyjne granie w klimacie Cream, Jethro Tull, Tamam Shud i Wishbone Ash. Łatwo wpadające w ucho melodie oparte na ciężkich gitarowych riffach Douga Forda. Płytę otwiera rewelacyjna trzyminutowa piosenka „Rio Di Camero”. Z akustycznymi, w stylu hiszpańskiego flamenco, zagrywkami gitary akustycznej i bardzo charakterystycznym, wysokim głosem wokalisty. Delikatnie zaczyna się także „Michael” – drugi utwór na płycie – przerywany ostrymi jak brzytwa cięciami gitary elektrycznej wspartej ciężką sekcją rytmiczną (Glenn Wheatley bg.; Colin Burgess dr.). Krótkie nagrania, ale ile się w nich dzieje. Groźnie jest w „Easy To Lie” z pulsującym, mocnym basem i mrocznym śpiewem Keaysa a la Ozzy Osbourne. Granie jest wyrafinowane. Nawet w tak delikatnej balladzie jak „Because I Love You” zespół nie wpada w sztampę. Ostrzejsze motywy wykonywane są ze swobodą, finezją i wielkim wyczuciem stylistyki rockowej. Na tej płycie nie ma nudy. I nie ma banałów! Dostrzegła to brytyjska prasa muzyczna, która wystawiła płycie rewelacyjne recenzje. Dodam jeszcze, że gustowną okładkę z eleganckim, wyściełanym skórą antycznym krzesłem i tajemniczą „bezcielesną” ręką trzymającą zapalonego papierosa zaprojektowała słynna firma Hipgnosis. Ta sama, która projektowała okładki dla Pink Floyd!

W Australii płyta „Choice Cuts” odniosła olbrzymi sukces, osiągając 11 pozycję na liście najlepiej sprzedających się albumów roku 1970, zaś single z utworami „Turn Up Your Radio” i „Because I Love You” zajęły odpowiednio 7 i 12 miejsce na tamtejszej liście „Top 20”.

Zibi


With Choice Cuts a progressive and psychedelic sound begins to surface for The Masters.
A note: There may be some confusion about this album with European readers. Choice Cuts was released in Europe as 'The Masters Apprentices', sometimes with a heavily cropped version of the Hipgnosis designed cover. It is a totally different album to the Astor release under the name 'The Masters Apprentices' from 1967.

Choice Cuts represents a number of firsts for the Masters Apprentices: the first album the group has recorded where the intention was to go into a studio and record a complete album (the others being collections of work over a few years amalgamated into albums); the first of two albums recorded at the legendary Abbey Road studios; and the first to feature the Masters line-up that would be considered the 'classic line-up' - Jim Keays, Doug Ford, Glenn Wheatley & Colin Burgess.

With the new line-up and the production guidance of Jeff Jarratt (an engineer on a number of The Beatles recordings and Pink Floyd's 'Piper At The Gates Of Dawn') the Masters recorded an album that was influenced by much of the new music they were exposed to while in the UK. These influences included King Crimson, Hendrix and Free from the heavier end of the music spectrum, and Donovan and Van Morrison from the acoustic end.

Choice Cuts is by no means a true progressive album, however it does step away from the beat sound of the past and migrate into progressive areas. "Michael" and "Easy To Lie" are a couple of tracks with a progressive edge. Both make use of some smouldering guitar from Doug Ford that reminds me of Uriah Heep's guitar sound. These are supplemented by the somewhat psychedelic "Our Friend Owsley Stanley III" (a direct reference to the LSD culture of the period), the tribute to the slain Martin Luther King with "Death Of A King", and "Song For A Lost Gypsy".

The hits from the Choice Cuts album are the ballad "Because I Love You" and the Latin- influenced "Rio De Camero". "Because I Love You" features Jeff Jarratt playing piano of the legendary white grand piano belonging to Paul McCartney, and has become an Australian classic over the years. "Rio De Camero" was written at the last minute to give the album another few of minutes playing time, however it did not become a hit until 1974 when it was released as a single to support the Masters "Best Of" album 'Now That It's Over'.

Overall Choice Cuts presents this incarnation of the Masters Apprentices as a competent and cohesive playing unit. It is an important album that showed that Australian artists could venture overseas, learn from their experiences, and translate that into music with a fair level of success.

While not rating high as a progressive album, the Dinosaur is giving Choice Cuts four stars. Why? Because of the influence Choice Cuts had on those artists that followed by giving belief that great albums could be made by Australian artists. This included the next Masters album, an outright progressive album in the form of 'A Toast To Panama Red'.

T.Rox


Australia's THE MASTERS APPRENTICES won a free boat trip in late 1969 to England and spent a few months free from touring duties and any pressures of releasing the second album as all the material was recorded and ready for release. This gave the band the opportunity to refresh their creative mojo and given that London was ground central for the burgeoning prog and hard rock scenes back around 1970, these Aussies became smitten with the wealth of musical expressions that London offered and spent their time in the UK advancing their art form beyond the cheesy playing catch up garage rock / pop of their first two albums. The results amounted to a massive leap in creativity which finally found the band latching onto its own style and place in the greater music scene.
Totally impressed with the superior recording studios and music scene in general, the band ended up staying in London and soaked in the sounds of everyone from King Crimson, Jimi Hendrix and Small Faces to the psychedelic folk sounds of Donovan and Free. With an arsenal of fresh tracks to work with, the band landed in Abbey Road studios and recorded, mixed and mastered the newest album in only a month and then CHOICE CUTS (released simply as "Masters Apprentices" in the UK) came out in 1971, just a year after the anachronistic predecessor "Masterpiece." Sounding primarily like a 70s boogie rock style of hard rock, the band still retained a whiff of their earlier psychedelic leanings as well as a mix of folk based songs such as the single "Because I Love You," which made use of the acoustic guitar in the style of Led Zeppelin. While the band was aiming to strike it big in the UK, the single only charted in its native Australia.

The album opens with the Latin flavored shuffle groove of "Rio de Camero" and then followed by the acoustic ballad "Michael" which showcases THE MASTERS APPRENTICES' continuation of a variety of styles that range from heavy to soft however this time around the tracks flow together smoothly and the album as a whole feels cohesive. "Easy To Lie" and "Catty" showcase the band's boogie shuffle abilities with heavy rockin' guitar riffs and nice leads. Jim Keays vocal style had improved remarkably since the last album and on this album sounded something like a mix of Led Zeppelin's Robert Plant and Free's Paul Rodgers. Likewise some of the grooves were right out of the Free playbook as well. In fact the band had crafted an interesting sum of influences that went into a style of their own making. Overall the tracks came out extremely melodic with the instrumental interplay lights years beyond the album of a mere year prior.

"Death Of A King" is a tribute to the great Martin Luther King Jr. and the track sounds like an usual mix of the Groundhogs and Zeppelin's acoustic side with perhaps a touch of Van Morrison. "Song For A Lost Gypsy" goes for a heavy blues rock and funk style with a contrasting falsetto vocal performance. "I'm Your Satisfier" is a fun little boogie number that rock the jew's harp and all! "Song For Joey - Part II," wait! Where was part one?!! It's nothing more than an acoustic outro that ends the album. Despite all the rave reviews from the critics the band really didn't make much of a splash with CHOICE CUTS most likely due to the glut of fresh prog and harder rock clogging the record stores in 1971 London. Whatever the case the album remained an obscurity until collectors rediscovered it in the 1980s and it became an underground favorite.

It's really hard to believe that this is the same band that released the outdated "Masterpiece" just one years prior. CHOICE CUTS may not have been the most original sounding album on the scene during 1971 but it did stand out in a few ways. First of all the percussion was more dynamic and varied than most hard rock album as it utilized Latin rhythm styles and likewise the diversity of guitar licks and leads made this a more varied album than the typical blues based hard rock band of the early 70s. While not exactly prog, the influences did creep in with tones and textures and the desire to make the chord progressions a bit more spiced up than usual. Basically a folk-tinged heavy psych album, CHOICE CUTS delivered the goods where previous endeavors had failed. Against all odds, THE MASTERS APPRENTICES had come of age but unfortunately that wasn't good enough for any kind of breakthrough success. The band would push on for one more album and then call it quits. This is probably their crowning achievement.

siLLy puPPy



..::TRACK-LIST::..

1. Rio De Camero
2. Michael
3. Easy To Lie
4. Because I Love You
5. Catty
6. Our Friend Owsley Stanley III
7. Death Of A King
8. Song For A Lost Gypsy
9. I'm Your Satisfier
10. Song For Joey - Part II

Bonus Tracks:
11. New Day (B-side, June 1971)
12. Jam It Up (B-side, April 1970)



..::OBSADA::..

Jim Keays - vocals, harmonica
Doug Ford - acoustic, electric & 12-string guitars, vocals
Glenn Wheatley - bass, vocals
Colin Burgess - drums, percussion

With:
Larry Steel - congas (1)
Jeff Jarratt - producer, piano (4)
Claude Lintott - jew's harp (9)




https://www.youtube.com/watch?v=G56RMQl82rk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Nowa, limitowana, europejska edycja wydanego przez EMI w kwietniu 1971 roku (w rodzinnej Australii przez Columbię pod tytułem "Choice Cuts", a w UK jako "Master's Apprentices" - nakładem Regal Zonophone), absolutnie doskonałego albumu kryminalnie niedocenionej (poza ojczyzną) formacji. Moim skromnym zdaniem trudno sobie wyobrazić lepsze, klasycznie rockowe, hard-progresywne granie z początku lat 70.! Nagrany w londyńskim Abbey Road (patrz: zdjęcie na tyle CD...), trzeci w dyskografii album grupy to obłędne i całkiem melodyjne granie w klimacie Cream, Wishbone Ash, Jethro Tull, Ginhouse i australijskich Tamam Shud.

Znakiem firmowym brzmienia MA było kapitalne połączenie brzmień elektrycznych i akustycznych (częstokroć grających obok siebie) gitar. Dość krótkie, aczkolwiek bardzo treściwe kompozycje. Naprawdę trudno zrozumieć dlaczego ten zespół nie stał się wielki poza Australią, gdzie miał status pół-Bogów... Wydany w grudniu tego samego, 1971 roku (ponownie powstały w Abbey Road), nieco bardziej progresywny LP "A Toast To Panama Red", bez wątpienia stał na równie wysokim poziomie, choć dla mnie 'krzesło' zawsze będzie dziełem magicznym.
Dodatkowo dwa nagrania z rzadkich stron B singli.

JL

Cała historia zaczyna się w 1965 roku, kiedy to do grupy The Mustangs grającej w pubach w Adelajdzie dołączył, pochodzący ze Szkocji , wokalista Jim Keays. The Mustangs grali muzykę instrumentalną w stylu The Shadows. Pod wpływem Keaysa zespół zainteresował się muzyką Johna Lee Hookera, Jimmiego Reeda, Elmore’a Jamesa, Muddy Watersa. Mustangs zmienili wkrótce nazwę na MASTER’S APPRENTICES, a wraz z nią zmienił się też ich styl. Zaczęli grać ostrego, garażowego rock and rolla w stylu Pretty Things i wczesnego Them Vana Morrisona. Z czasem kompozycje gitarzysty i autora tekstów Micka Bowera stały się bardziej wyrafinowane, refleksyjne i pomimo młodego wieku nad wyraz dojrzałe. Wydany w 1967 roku debiutancki album „Master’s Apprentices” zawierał świetny freakbeat w stylu The Yardbirds i Creation. Wyróżnić w nim można takie kompozycje Bowera jak „Wars Or Hands Of Time”, „Theme For A Social Climber” czy „Tired Of Just Wandering”. Australijska prasa dostrzegła w nich duży potencjał określając zespół „największą nadzieją ostrego rock’n’rolla piątego kontynentu”. Niestety gitarzysta nie wytrzymał presji ciśnienia jakie na nim spoczęło i doznał załamania nerwowego. Za namową lekarzy odszedł od zespołu i zerwał wszelkie kontakty z show businessem. To był szok dla wszystkich. Przyszłość zespołu stanęła pod znakiem zapytania. Jim Keays postanowił jednak dalej kierować zespołem, który po kilku zmianach personalnych wydał w 1969 roku drugi album zatytułowany „Masterpiece”. Tym razem było w nim więcej popu w połączeniu z rockiem podlanym odrobiną psychodelii. Album być może trochę nierówny, na swój sposób jednak czarujący. Grupa zdobywała coraz większą popularność i uznanie krytyków. Koncerty gromadziły coraz większą publiczność. Repertuar stawał się bardziej zadziorny, wręcz hard rockowy, do którego wprowadzali elementy rocka progresywnego, o dziwo nie rezygnując przy tym z pięknych i chwytliwych melodii. Utarło się powiedzenie, że MASTER’S APPRENTICES są tym dla Australii kim The Doors byli dla Ameryki, a Rolling Stones dla Anglii. I kiedy wydawało się, że wszystko idzie w jak najlepszym kierunku, nagle nastąpił w grupie kryzys i pytanie: co dalej?

Poważnie myśleli o wyjeździe na stałe do Stanów. Stanęło jednak na tym, że wiosną 1970 roku zjawili się w Wielkiej Brytanii dając serię znakomicie przyjętych koncertów. Zaowocowało to bardzo szybko podpisanym kontraktem płytowym z wytwórnią EMI, co z kolei otworzyło im możliwość nagrania płyt w słynnych Abbey Road Studios. Miejscu magicznym, gdzie swe płyty nagrywali w tamtym czasie The Beatles i Pink Floyd. W miejscu, w którym kreowano rewolucyjne dźwięki. I pewnie magia tego studia zadziałała także podczas pracy grupy MASTER’S APPRENTICES nad ich albumami. Pierwszy z nich okazał się objawieniem i wielkim skokiem artystycznym.

Ten trzeci w dyskografii grupy album, „Choice Cuts”, to obłędne i całkiem melodyjne granie w klimacie Cream, Jethro Tull, Tamam Shud i Wishbone Ash. Łatwo wpadające w ucho melodie oparte na ciężkich gitarowych riffach Douga Forda. Płytę otwiera rewelacyjna trzyminutowa piosenka „Rio Di Camero”. Z akustycznymi, w stylu hiszpańskiego flamenco, zagrywkami gitary akustycznej i bardzo charakterystycznym, wysokim głosem wokalisty. Delikatnie zaczyna się także „Michael” – drugi utwór na płycie – przerywany ostrymi jak brzytwa cięciami gitary elektrycznej wspartej ciężką sekcją rytmiczną (Glenn Wheatley bg.; Colin Burgess dr.). Krótkie nagrania, ale ile się w nich dzieje. Groźnie jest w „Easy To Lie” z pulsującym, mocnym basem i mrocznym śpiewem Keaysa a la Ozzy Osbourne. Granie jest wyrafinowane. Nawet w tak delikatnej balladzie jak „Because I Love You” zespół nie wpada w sztampę. Ostrzejsze motywy wykonywane są ze swobodą, finezją i wielkim wyczuciem stylistyki rockowej. Na tej płycie nie ma nudy. I nie ma banałów! Dostrzegła to brytyjska prasa muzyczna, która wystawiła płycie rewelacyjne recenzje. Dodam jeszcze, że gustowną okładkę z eleganckim, wyściełanym skórą antycznym krzesłem i tajemniczą „bezcielesną” ręką trzymającą zapalonego papierosa zaprojektowała słynna firma Hipgnosis. Ta sama, która projektowała okładki dla Pink Floyd!

W Australii płyta „Choice Cuts” odniosła olbrzymi sukces, osiągając 11 pozycję na liście najlepiej sprzedających się albumów roku 1970, zaś single z utworami „Turn Up Your Radio” i „Because I Love You” zajęły odpowiednio 7 i 12 miejsce na tamtejszej liście „Top 20”.

Zibi


With Choice Cuts a progressive and psychedelic sound begins to surface for The Masters.
A note: There may be some confusion about this album with European readers. Choice Cuts was released in Europe as 'The Masters Apprentices', sometimes with a heavily cropped version of the Hipgnosis designed cover. It is a totally different album to the Astor release under the name 'The Masters Apprentices' from 1967.

Choice Cuts represents a number of firsts for the Masters Apprentices: the first album the group has recorded where the intention was to go into a studio and record a complete album (the others being collections of work over a few years amalgamated into albums); the first of two albums recorded at the legendary Abbey Road studios; and the first to feature the Masters line-up that would be considered the 'classic line-up' - Jim Keays, Doug Ford, Glenn Wheatley & Colin Burgess.

With the new line-up and the production guidance of Jeff Jarratt (an engineer on a number of The Beatles recordings and Pink Floyd's 'Piper At The Gates Of Dawn') the Masters recorded an album that was influenced by much of the new music they were exposed to while in the UK. These influences included King Crimson, Hendrix and Free from the heavier end of the music spectrum, and Donovan and Van Morrison from the acoustic end.

Choice Cuts is by no means a true progressive album, however it does step away from the beat sound of the past and migrate into progressive areas. "Michael" and "Easy To Lie" are a couple of tracks with a progressive edge. Both make use of some smouldering guitar from Doug Ford that reminds me of Uriah Heep's guitar sound. These are supplemented by the somewhat psychedelic "Our Friend Owsley Stanley III" (a direct reference to the LSD culture of the period), the tribute to the slain Martin Luther King with "Death Of A King", and "Song For A Lost Gypsy".

The hits from the Choice Cuts album are the ballad "Because I Love You" and the Latin- influenced "Rio De Camero". "Because I Love You" features Jeff Jarratt playing piano of the legendary white grand piano belonging to Paul McCartney, and has become an Australian classic over the years. "Rio De Camero" was written at the last minute to give the album another few of minutes playing time, however it did not become a hit until 1974 when it was released as a single to support the Masters "Best Of" album 'Now That It's Over'.

Overall Choice Cuts presents this incarnation of the Masters Apprentices as a competent and cohesive playing unit. It is an important album that showed that Australian artists could venture overseas, learn from their experiences, and translate that into music with a fair level of success.

While not rating high as a progressive album, the Dinosaur is giving Choice Cuts four stars. Why? Because of the influence Choice Cuts had on those artists that followed by giving belief that great albums could be made by Australian artists. This included the next Masters album, an outright progressive album in the form of 'A Toast To Panama Red'.

T.Rox


Australia's THE MASTERS APPRENTICES won a free boat trip in late 1969 to England and spent a few months free from touring duties and any pressures of releasing the second album as all the material was recorded and ready for release. This gave the band the opportunity to refresh their creative mojo and given that London was ground central for the burgeoning prog and hard rock scenes back around 1970, these Aussies became smitten with the wealth of musical expressions that London offered and spent their time in the UK advancing their art form beyond the cheesy playing catch up garage rock / pop of their first two albums. The results amounted to a massive leap in creativity which finally found the band latching onto its own style and place in the greater music scene.
Totally impressed with the superior recording studios and music scene in general, the band ended up staying in London and soaked in the sounds of everyone from King Crimson, Jimi Hendrix and Small Faces to the psychedelic folk sounds of Donovan and Free. With an arsenal of fresh tracks to work with, the band landed in Abbey Road studios and recorded, mixed and mastered the newest album in only a month and then CHOICE CUTS (released simply as "Masters Apprentices" in the UK) came out in 1971, just a year after the anachronistic predecessor "Masterpiece." Sounding primarily like a 70s boogie rock style of hard rock, the band still retained a whiff of their earlier psychedelic leanings as well as a mix of folk based songs such as the single "Because I Love You," which made use of the acoustic guitar in the style of Led Zeppelin. While the band was aiming to strike it big in the UK, the single only charted in its native Australia.

The album opens with the Latin flavored shuffle groove of "Rio de Camero" and then followed by the acoustic ballad "Michael" which showcases THE MASTERS APPRENTICES' continuation of a variety of styles that range from heavy to soft however this time around the tracks flow together smoothly and the album as a whole feels cohesive. "Easy To Lie" and "Catty" showcase the band's boogie shuffle abilities with heavy rockin' guitar riffs and nice leads. Jim Keays vocal style had improved remarkably since the last album and on this album sounded something like a mix of Led Zeppelin's Robert Plant and Free's Paul Rodgers. Likewise some of the grooves were right out of the Free playbook as well. In fact the band had crafted an interesting sum of influences that went into a style of their own making. Overall the tracks came out extremely melodic with the instrumental interplay lights years beyond the album of a mere year prior.

"Death Of A King" is a tribute to the great Martin Luther King Jr. and the track sounds like an usual mix of the Groundhogs and Zeppelin's acoustic side with perhaps a touch of Van Morrison. "Song For A Lost Gypsy" goes for a heavy blues rock and funk style with a contrasting falsetto vocal performance. "I'm Your Satisfier" is a fun little boogie number that rock the jew's harp and all! "Song For Joey - Part II," wait! Where was part one?!! It's nothing more than an acoustic outro that ends the album. Despite all the rave reviews from the critics the band really didn't make much of a splash with CHOICE CUTS most likely due to the glut of fresh prog and harder rock clogging the record stores in 1971 London. Whatever the case the album remained an obscurity until collectors rediscovered it in the 1980s and it became an underground favorite.

It's really hard to believe that this is the same band that released the outdated "Masterpiece" just one years prior. CHOICE CUTS may not have been the most original sounding album on the scene during 1971 but it did stand out in a few ways. First of all the percussion was more dynamic and varied than most hard rock album as it utilized Latin rhythm styles and likewise the diversity of guitar licks and leads made this a more varied album than the typical blues based hard rock band of the early 70s. While not exactly prog, the influences did creep in with tones and textures and the desire to make the chord progressions a bit more spiced up than usual. Basically a folk-tinged heavy psych album, CHOICE CUTS delivered the goods where previous endeavors had failed. Against all odds, THE MASTERS APPRENTICES had come of age but unfortunately that wasn't good enough for any kind of breakthrough success. The band would push on for one more album and then call it quits. This is probably their crowning achievement.

siLLy puPPy



..::TRACK-LIST::..

1. Rio De Camero
2. Michael
3. Easy To Lie
4. Because I Love You
5. Catty
6. Our Friend Owsley Stanley III
7. Death Of A King
8. Song For A Lost Gypsy
9. I'm Your Satisfier
10. Song For Joey - Part II

Bonus Tracks:
11. New Day (B-side, June 1971)
12. Jam It Up (B-side, April 1970)



..::OBSADA::..

Jim Keays - vocals, harmonica
Doug Ford - acoustic, electric & 12-string guitars, vocals
Glenn Wheatley - bass, vocals
Colin Burgess - drums, percussion

With:
Larry Steel - congas (1)
Jeff Jarratt - producer, piano (4)
Claude Lintott - jew's harp (9)




https://www.youtube.com/watch?v=G56RMQl82rk



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Drugi krążek Fallujah równa się uporządkowaniu zespołowej drogi i wejściu na określony poziom. Ich techniczno-progresywny i zabójczy warsztatowo death metal nabrał kształtów i wyjątkowo świetnych patentów.
Waha się pomiędzy drogą łaski i natury, nigdy nie porzucając dążenia do słońca.

Delikatność eterycznej bryzy, siła wulkanicznej wściekłości...

FA


Głupie to straszliwie, ale po The Flesh Prevails sięgnąłem tylko po to, żeby się upewnić w przypuszczeniach, że jest do dupy. Czemu? No cóż, bo tak… Zdroworozsądkowego wytłumaczenia na to nie mam, a zmyślać mi się akurat nie chce. Niezależnie jednak od motywów, dobrze się stało, bo drugi album Fallujah okazał się dla mnie największym, przebijającym wszystkie poprzednie, pozytywnym zaskoczeniem tego roku. Naturalnie do gleby mnie nie sprowadził, bo do ideału mu sporo brakuje, ale dość powiedzieć, że wyraźnie wybija się ponad setki innych płyt z nowoczesnym technicznym death metalem, w tym także debiutancki „The Harvest Wombs”.

To, co przesądziło o — że tak trochę nadużyję — wyjątkowości albumu, to korekta wcześniejszego stylu. Amerykanie zdecydowanie spuścili z tonu (choć sam początek, a zwłaszcza „Carved From Stone”, może sugerować coś zupełnie innego), skupili się natomiast na nastroju muzyki i jej bardzo progresywnej otoczce. Do zmiękczaczy można zaliczyć tu m.in. elektroniczne plamy, ambientowe wtręty oraz damskie wokale. I jak zwykle nie pochwalam takich zabiegów, to w przypadku Fallujah naprawdę zdały egzamin, bo dzięki nim The Flesh Prevails jest materiałem niejednoznacznym, niejednorodnym, w wielu fragmentach niebanalnym, bardziej rozbudowanym, mocniej skupiającym uwagę i po prostu ciekawym.

Po pierwszych udanych ciosach zespół często i gęsto sięga po klimaty kojarzone raczej z twórczością Vai’a czy Satrianiego aniżeli death metalem w jakiejkolwiek odmianie. Brutalność staje się tylko dodatkiem (choć ciągle istotnym – bez niej zaraz pojawiłaby się nuda) do wielopoziomowych pasaży, a na pierwszy plan wysuwa się — uzyskiwana wieloma środkami — atmosfera. Innymi słowy: mniej krzyczą, więcej dumają. Obyło się jednak bez naciąganego eklektyzmu i tanich melodyjek. Także bez popadania w nie wiadomo jak popieprzone technicznie motywy, bo krążek na pewno jest mniej skomplikowany niż stać na to muzyków, a przez to słucha i zapamiętuje się go łatwiej, mimo iż wymaga skupienia.

W związku z powyższym zwolenników czystej napierdalanki zawartość The Flesh Prevails raczej nie zadowoli, a samo brzmienie może doprowadzić do rozpaczy. Sam zresztą nie jestem fanem tak podanego dźwięku. Fallujah nagrywali z przesławnym w niektórych kręgach Zackiem Ohrenem, ale zbyt dobrze, moim zdaniem, na tym nie wyszli. Kapuję, że chodziło im o maksymalną selektywność, ale przesadzili ze sterylnością, przez co płyta momentami brzmi dziwnie. Szczególnie kiepsko wypadają gary, bo w szybszych momentach cały generowany przez nie dźwięk zamienia się w płaskie „trytrytrytry”. No cóż, w tym elemencie się nie popisali, ale trzeba się jakoś do tego przyzwyczaić. Choć może i nie trzeba, ale warto, bo ten materiał na to zasługuje.

demo



..::TRACK-LIST::..

1. Starlit Path 05:27
2. Carved from Stone 04:22
3. The Night Reveals 04:17
4. The Flesh Prevails 03:22
5. Levitation 05:29
6. Alone with You 03:02
7. Allure 04:08
8. Sapphire 05:30
9. Chemical Cave 05:55



..::OBSADA::..

Alex Hofmann - vocals, programming
Scott Carstairs - guitar
Brian James - guitar
Robert Morey - bass
Andrew Baird - drums

Guest musicians:
Roniit Alkayam - vocals on 'The Flesh Prevails', 'Levitation' and 'Alone With You'
Christian Münzner (Obscura) - guitar solo on 'Allure'




https://www.youtube.com/watch?v=ETOx4rLxVkw



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Drugi krążek Fallujah równa się uporządkowaniu zespołowej drogi i wejściu na określony poziom. Ich techniczno-progresywny i zabójczy warsztatowo death metal nabrał kształtów i wyjątkowo świetnych patentów.
Waha się pomiędzy drogą łaski i natury, nigdy nie porzucając dążenia do słońca.

Delikatność eterycznej bryzy, siła wulkanicznej wściekłości...

FA


Głupie to straszliwie, ale po The Flesh Prevails sięgnąłem tylko po to, żeby się upewnić w przypuszczeniach, że jest do dupy. Czemu? No cóż, bo tak… Zdroworozsądkowego wytłumaczenia na to nie mam, a zmyślać mi się akurat nie chce. Niezależnie jednak od motywów, dobrze się stało, bo drugi album Fallujah okazał się dla mnie największym, przebijającym wszystkie poprzednie, pozytywnym zaskoczeniem tego roku. Naturalnie do gleby mnie nie sprowadził, bo do ideału mu sporo brakuje, ale dość powiedzieć, że wyraźnie wybija się ponad setki innych płyt z nowoczesnym technicznym death metalem, w tym także debiutancki „The Harvest Wombs”.

To, co przesądziło o — że tak trochę nadużyję — wyjątkowości albumu, to korekta wcześniejszego stylu. Amerykanie zdecydowanie spuścili z tonu (choć sam początek, a zwłaszcza „Carved From Stone”, może sugerować coś zupełnie innego), skupili się natomiast na nastroju muzyki i jej bardzo progresywnej otoczce. Do zmiękczaczy można zaliczyć tu m.in. elektroniczne plamy, ambientowe wtręty oraz damskie wokale. I jak zwykle nie pochwalam takich zabiegów, to w przypadku Fallujah naprawdę zdały egzamin, bo dzięki nim The Flesh Prevails jest materiałem niejednoznacznym, niejednorodnym, w wielu fragmentach niebanalnym, bardziej rozbudowanym, mocniej skupiającym uwagę i po prostu ciekawym.

Po pierwszych udanych ciosach zespół często i gęsto sięga po klimaty kojarzone raczej z twórczością Vai’a czy Satrianiego aniżeli death metalem w jakiejkolwiek odmianie. Brutalność staje się tylko dodatkiem (choć ciągle istotnym – bez niej zaraz pojawiłaby się nuda) do wielopoziomowych pasaży, a na pierwszy plan wysuwa się — uzyskiwana wieloma środkami — atmosfera. Innymi słowy: mniej krzyczą, więcej dumają. Obyło się jednak bez naciąganego eklektyzmu i tanich melodyjek. Także bez popadania w nie wiadomo jak popieprzone technicznie motywy, bo krążek na pewno jest mniej skomplikowany niż stać na to muzyków, a przez to słucha i zapamiętuje się go łatwiej, mimo iż wymaga skupienia.

W związku z powyższym zwolenników czystej napierdalanki zawartość The Flesh Prevails raczej nie zadowoli, a samo brzmienie może doprowadzić do rozpaczy. Sam zresztą nie jestem fanem tak podanego dźwięku. Fallujah nagrywali z przesławnym w niektórych kręgach Zackiem Ohrenem, ale zbyt dobrze, moim zdaniem, na tym nie wyszli. Kapuję, że chodziło im o maksymalną selektywność, ale przesadzili ze sterylnością, przez co płyta momentami brzmi dziwnie. Szczególnie kiepsko wypadają gary, bo w szybszych momentach cały generowany przez nie dźwięk zamienia się w płaskie „trytrytrytry”. No cóż, w tym elemencie się nie popisali, ale trzeba się jakoś do tego przyzwyczaić. Choć może i nie trzeba, ale warto, bo ten materiał na to zasługuje.

demo



..::TRACK-LIST::..

1. Starlit Path 05:27
2. Carved from Stone 04:22
3. The Night Reveals 04:17
4. The Flesh Prevails 03:22
5. Levitation 05:29
6. Alone with You 03:02
7. Allure 04:08
8. Sapphire 05:30
9. Chemical Cave 05:55



..::OBSADA::..

Alex Hofmann - vocals, programming
Scott Carstairs - guitar
Brian James - guitar
Robert Morey - bass
Andrew Baird - drums

Guest musicians:
Roniit Alkayam - vocals on 'The Flesh Prevails', 'Levitation' and 'Alone With You'
Christian Münzner (Obscura) - guitar solo on 'Allure'




https://www.youtube.com/watch?v=ETOx4rLxVkw



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...

Artist: Glen Campbell
Album: Sea Winds Blowin' (Live Austin '84)
Year: 2025
Genre: Country
Quality: FLAC 16Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

01. Galveston>Country Boy (Medley) (Live)
02. By the Time I Get to Phoenix (Live)
03. Try a Little Kindness (Live)
04. I Want to Be Wanted (Live)
05. William Tell Overture (Live)

...( Info )...


Artist: Dwight Yoakam
Album: Standin' On A Corner (Live Santa Cruz '86)
Year: 2025
Genre: Live honky-tonk country
Quality: FLAC 16Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

01. Can't You Hear Me Calling (Live)
02. Guitars, Cadillacs (Live)
03. Down the Road (Live)
04. Rocky Road Blues (Live)
05. 1000 Miles (Live)
06. I'll Be Gone (Live)
07. Honky Tonk Man (Live)
08. It Won't Hurt (Live)
09. Twenty Years (Live)
10. Heartaches by the Number (Live)
11. Bury Me (Live)
12. My Bucket's Got a Hole In It (Live)
13. South of Cincinnati (Live)
14. Miner's Prayer (Live)

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Starship - We Built This City - The Very Best Of Starship
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Starship
Album................: We Built This City
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 1997
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 67 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: BMG

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Starship - We Built This City [04:54]
2. Starship - Jane [04:04]
3. Starship - Nothing's Gonna Stop Us Now [04:27]
4. Starship - It's Not Over ('Til It's Over) [04:18]
5. Starship - Babylon [04:38]
6. Starship - Set The Night To Music [04:46]
7. Starship - Sara [04:20]
8. Starship - Love Among The Cannibals [02:30]
9. Starship - Rock Myself To Sleep [03:28]
10. Starship - Hearts Of The World (Will Understand) [04:22]
11. Starship - It's Not Enough [04:26]
12. Starship - Layin' It On The Line [04:09]
13. Starship - Find Your Way Back [04:17]
14. Starship - Stranger [04:45]
15. Starship - No Way Out [04:24]
16. Starship - Don't Lose Any Sleep [04:21]
17. Starship - Good Heart [04:20]

Playing Time.........: 01:12:38
Total Size...........: 490,91 MB