...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Każdy z tych siedmiu utworów jest absolutnie wyjątkowy!
Po prostu genialny, niespodziewany prezent.



How I have waited for this, the third album from the majestic, marvelous Isole. After the amazing "Throne Of Void" I had high expectations for this album, and at first spin, I was disappointed. After the Doom magic of the last album, this one seemed flat. The riffs were not as good, the production was a bit lackluster, and the songwriting seemed aimless and kind of dull.

And yet, I kept spinning it, with the feeling that there was more there than I was hearing at first listen. And lo, after about the fourth time, it was like scales fell from my ears or something. Venturing once more through "Bliss Of Solitude", the album opened up, and became something so powerful I still can't believe it took me so long to register it. This album is like a picture of two faces, but if you stare at it long enough, it becomes something else entirely. So this album is not accessible at all, which should not be a shock for a Doom album, but it really takes some time to tune into it, and then you are treated to masterful riffs, impressive and classically-inflected leadwork, and haunting vocals that sound like a ghost in a cathedral. This is sorrowful, and yet the sheer beauty of it lifts it from depressing into exaltation. Isole have stepped beyond comparisons to Solitude Aeturnus or Solstice and made a deeper, more serious album than a lot of bands in this genre ever manage.

If you thought their last album was great, then get this and spin it, and keep spinning it until it clicks. It will, trust me. If you are a fan of retardo-stoner "doom" then you will not have the attention span this requires. But if you love Doom that is real and deep and full of genuine emotion, then this is the album you have been waiting for. "Bliss Of Solitude" is a magnificent album that gets better every time I listen to it.

Sargon The Terrible



..::TRACK-LIST::..

1. By Blood 08:19
2. From Clouded Sky 06:15
3. Imprisoned in Sorrow 07:37
4. Bliss of Solitude 08:16
5. Aska 08:17
6. Dying 07:29
7. Shadowstone 11:25



..::OBSADA::..

Daniel Bryntse - Guitars, Vocals
Crister Olsson - Guitars, Vocals
Henrik Lindenmo - Bass, Vocals (harsh)
Jonas Lindström - Drums, Percussion

Female Vocals - Marie Thornesköld (tracks: 1, 3, 7)



https://www.youtube.com/watch?v=w1V9SukfHA8


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Album Time Diary to piąta z kolei płyta Bartomieja Olesia wydana pod szyldem Drumbientone, pod którym artysta prezentuje rezultaty swoich działań na polu muzyki elektronicznej. Pytany o pomysł i założenia nowego dzieła, tak je objaśnia: Album łączy dwie moje aktywności kompozytorskie: tworzenie muzyki w sposób klasyczny i zapisywanie jej w nuty, oraz kreowanie brzmień przy pomocy współcześnie dostępnych urządzeń elektronicznych tzn. komputera i syntezatorów. Chciałem opowiedzieć historię o czasie i jego upływie z wykorzystaniem obu tych mediów. Po świetnie przyjętym „Cat's Songs - 17 Haiku for Piano” pragnąłem, żeby nasza współpraca z Mirą Opalińską była kontynuowana.

Punktem wyjścia do powstania muzyki na Time Diary były partie fortepianowe, napisane przez Bartłomieja Olesia, a wykonane przez Mirę Opalińską w klasycznej interpretacji. Ich melancholijny, medytacyjny charakter w sposób płynny splata się z warstwami elektronicznego ambientu i nagrań terenowych. Uchwycony zapis brzmień natury (ale i cywilizacji): rzeki, szumu morza, wiatru, deszczu, stukotu pociągu czy gwaru ulicy, nie tylko urozmaica muzykę wypełniającą album, ale też prowadzi do refleksji o silnym zakorzenieniu człowieka w otaczającym nas świecie i jego elementach – niemych, a właściwie sonorystycznych świadkach nieubłaganie upływającego czasu.

Muzyczna medytacja nad rzeczywistością nie wyklucza emocji: smutku, zadumy, zachwytu, a każdy z utworów tworzy swój odrębny mikrokosmos, spleciony jednakże wspólnym motywem uwypuklonym w tytule albumu. Time Diary to opowieść o obcowaniu z czasem, ale także o powracaniu do myśli, miejsc, wrażeń, wspomnień. To muzyczna podróż w głąb siebie, w której odnajdzie się każdy z nas.

Partie fortepianu zarejestrował Michał Rosicki w Sali Koncertowej PSM im. Krzysztofa Komedy w Lubaczowie. Elektronika i nagrania terenowe zarejestrowane przez Bartłomieja Olesia w domowym studiu i różnych lokacjach.

Wydawca


W ciągu ostatniego półtora roku przyzwyczailiśmy się, że pod szyldem Drumbientone Bartłomiej Oleś publikuje płyty nawiązujące do elektroniczno-ambientowych produkcji Tangerine Dream i Klausa Schulzego. Na albumie „Time Diary”, zarejestrowanym w duecie z pianistką jazzową i klasyczną Mirą Opalińską, podąża on jednak w zupełnie innym kierunku.

Ci, którzy mają w pamięci cztery poprzednie wydawnictwa Bartłomieja Olesia sygnowane nazwą Drumbientone, czyli „Songs of Planets and Moons” (2024), „Seaish Dreams of Electric Waves”, „Storm of Light” oraz „Voyager Dreams” (wszystkie z 2025 roku), mogą być bardzo zaskoczeni tym, co usłyszą na krążku numer pięć – „Time Diary”. Pierwsza zasadnicza zmiana, jaka dokonała się podczas pracy nad nim, to fakt, że artysta postanowił skorzystać z pomocy uzdolnionej polskiej pianistki Miry Opalińskiej. Są tacy, którzy stawiają ją w jednym rzędzie z Krzysztofem Komedą, Andrzejem Trzaskowskim, Adamem Makowiczem, Leszkiem Możdżerem i Marcinem Wasilewskim. I choć dorobku Miry nie da się, jak na razie, zrównać ze wspomnianymi „kolegami po fachu”, kto jednak wie, w jaki sposób będziemy oceniać ją za dekadę, ćwierć- bądź półwiecze.

Pochodząca z Rzeszowa Opalińska (rocznik 1982) pierwszy filharmoniczny koncert zagrała, mając zaledwie… jedenaście lat. Na poletku jazzowym kształciła się najpierw w warszawskim studium policealnym (pod okiem Andrzeja Jagodzińskiego), a następnie w mającym siedzibę w szkockim Glasgow University of Strathclyde, który zresztą ukończyła w 2010 roku z najwyższą lokatą. Tam też założyła swój pierwszy zespół – Mira Opalińska International Quartet. Rok później wróciła do Polski, dzieląc swoje życie zawodowe pomiędzy granie muzyki klasycznej i jazzu improwizowanego. Przed trzynastu laty wydała nagrany wespół z angielskim kontrabasistą Douglasem Whatesem album „Lumière”, na który trafiły nowe interpretacje muzyki filmowej autorstwa między innymi Komedy, Zbigniewa Preisnera i Ennia Morriconego.

Lata później na utalentowaną pianistkę rodem z Podkarpacia zwrócił uwagę Bartłomiej Oleś, przez lata kojarzony przede wszystkim jako perkusista jazzowy (taką muzykę nagrał na takich płytach, jak „Short Farewell: The Lost Session”, „Komeda Ahead”, „Eleven Phrases. Live in CSK”, „Primitivo” czy „Koptycus”). Zbiegło się to w czasie z poszerzeniem kompozytorskich zainteresowań i ambicji Olesia, który z jednej strony zaczął tworzyć muzykę elektroniczno-ambientową (właśnie pod nazwą Drumbientone), z drugiej – klasyczną, czego efektem stały się dwa opublikowane w ostatnich latach wydawnictwa. Jednym z nich był longplay „17 Haiku for Piano” (2023), na którym utwory Bartłomieja zagrała na fortepianie Mira; drugim krążek „String Quartets” (2025), zawierający dzieła napisane na kwartet smyczkowy. Ale gwoli ścisłości należałoby przypomnieć, że podobne próby Oleś podejmował już ponad dwie dekady temu – vide sygnowany przez międzynarodowy Contemporary Quartet album „Plays Music of Bacewicz, Kisielewski, Komsta, Lutosławski, Penderecki” (2002). Fakt, że w tytule nie pojawiło się jego nazwisko – a powinno! – tłumaczyć może chyba jedynie skromnością artysty.

Prawdopodobnie po publikacji płyty „Voyager Dreams” Oleś skonstatował, że w pewnym sensie doszedł do ściany. Że, owszem, mógłby nagrać kolejną, a potem jeszcze następne płyty utrzymane w stylistyce tak zwanej „szkoły berlińskiej”, ale ani nie poszerzą one w żaden sposób jego grona odbiorców, ani też nie rozwiną go artystycznie. A jest on przecież instrumentalistą, który lubi otwierać się na nowych słuchaczy. Dlatego postanowił dokonać zasadniczej zmiany, a w zasadzie to wręcz rewolucji. „Time Diary”, choć sygnowane dobrze już znaną wielbicielom elektroniki nazwą, jest diametralnie różne od dotychczasowych produkcji Drumbientone. Tym razem twórca postanowił bowiem zejść z Kosmosu na Ziemię, muzyką zilustrować piękno naszej planety – i to w kontekście tyleż uniwersalnym, co, jak sugerują tytuły (vide „Park”, „River”, „Lake” czy „Street”), również lokalnym.

Jednocześnie też jako kompozytor zdecydował się wyeksponować nie instrumenty elektroniczne i muzykę generowaną komputerowo, ale – akustyczny fortepian. W większości kompozycji na planie pierwszym pojawia się więc Mira Opalińska. Choć jest ona artystką zamiłowaną w improwizacji jazzowej, tym razem jednak w jej grze – za sprawą Bartłomieja Olesia – dominuje klasyczny minimalizm, mogący kojarzyć się z niektórymi dokonaniami Carli Bley czy Terry’ego Rileya. „Time Diary” pomyślany został jako concept-album, którego głównym niematerialnym bohaterem jest upływający czas. Wbrew temu jednak, co się powszechnie uważa, że – oczywiście w sposób symboliczny – pędzi on na złamanie karku, jego upływ w kompozycjach Olesia jest powolny, niemal niedostrzegalny. Monotonna, ale wysublimowana gra Miry sprawia, że w pewnych momentach możemy poczuć się, jakby w ogóle stanął w miejscu, dzięki czemu osiągamy stan nirwany, całkowitego oderwania od ziemskich problemów.

Na „Time Diary” ambientowa elektronika miesza się zatem z minimalizmem i tak zwanym modern classical. Ba! są takie momenty, kiedy staje się wręcz relaksacyjna, newage’owa. Jak chociażby w otwierającym płytę „Time Beings – Intro”, w którym do rzeczywistości przywołuje nas przede wszystkim rytmiczne stukanie. W drugim w kolejności „Park” (nie odmieniam, wychodząc z założenia, że to tytuł angielski, nie polski) po raz pierwszy rozbrzmiewają zarejestrowane przez Olesia nagrania terenowe, konkretnie odgłosy ptaków, które obok elektronicznych szumów i pogłosów stanowią tło do ambientowo płynącej partii fortepianu. W „River” pojawia się z kolei przepiękny zapętlony motyw grany przez Opalińską. Nie sposób nie dać mu się ponieść. Zmienia się to w „Train” – tak niepokojącym, że spokojnie mógłby stanowić ilustrację do filmu grozy. Choć gwoli ścisłości należy dodać, że z czasem robi się coraz zwiewniej i jaśniej.

W „Lake” – adekwatnie do tytułu – towarzyszą nam odgłosy przelewającej się wody. Na powłóczysty podkład elektroniczny nakłada się natomiast melodyjny wątek fortepianowy, który po raz kolejny urzeka pięknem. W „Rain” duet staje się bardziej… romantyczny. Widać tak na Bartłomieja i Mirę działa – i trudno dziwić się temu – deszcz. W „Street” mamy natomiast do czynienia z zaskakującą ewolucją partii fortepianu: od subtelnie wyciszonej do głośniejszej i groźniejszej, niemal złowrogiej. W końcówce pianistka jednak ponownie tonuje emocje, jakby dotarcie do końca ulicy przynieść miało poczucie bezpieczeństwa. Jak na album koncepcyjny przystało, wieńczy go kompozycja zatytułowana „Time Beings – Outro”, w której duet nie tylko buduje odpowiedni nastrój (to robi już wielokrotnie wcześniej), ale też oddziałuje na wrażliwość słuchacza, hipnotyzując go nieśpiesznym tempem i powracającym rytmicznym stukaniem. Piątą płytą Drumbientone Bartłomiej Oleś otworzył kolejną furtkę. Czy pójdzie dalej drogą rozpościerającą się za nią – dowiemy się zapewne niebawem. Nie miałbym nic przeciwko temu, wręcz przeciwnie, chociaż nie ukrywam, że nie mniej radowałyby mnie także kolejne produkcje utrzymane w stylu „kosmicznym”.

Sebastian Chosiński


„Time Diary” to piąta, autorska płyta perkusisty i kompozytora Bartomieja Olesia wydana jako Drumbientone, pod którym artysta prezentuje projekty realizowane w estetyce „nowej klasyki” muzyki elektronicznej. „ Album łączy dwie moje aktywności kompozytorskie – wyjaśnia genezę Drumbientone – tworzenie muzyki w sposób klasyczny i zapisywanie jej w nuty, oraz kreowanie brzmień przy pomocy współcześnie dostępnych urządzeń elektronicznych tzn. komputera i syntezatorów. Chciałem opowiedzieć historię o czasie i jego upływie z wykorzystaniem obu tych mediów”. Pretekstem nowej sesji oraz zestawu kompozycji przygotowanych na fortepian było z pewnością doskonałe przyjęcie albumu „Cat’s Songs – 17 Haiku for Piano”, który Bartłomiej Oleś zrealizowal z wirtuozerską pianistą Mirą Opalińską.

Mira Opalińska jest laureatką międzynarodowych konkursów pianistycznych a jej styl kształtował się wokół wielu stylistyk a łącząc klasyczne podstawy i naturalny talent do spontaniczności w improwizacji, jej muzyka wymyka się prostej kategoryzacji. Swoje jazzowe fascynacje studiowała na w Katowicach po bacznym okiem Wojciecha Niedzieli, potem – pod kierunkiem Andrzeja Jagodzińskiego – na Wydziale Jazzu Akademii Muzycznej w Warszawie. W 2006 roku pianistka przeprowadziła się do Szkocji kontynuując studia muzyczne na Uniwersytecie Strathclyde w Glasgow. Jej przyjazd do Wielkiej Brytanii zapoczątkował czas europejskich i międzynarodowych tras koncertowych a także licznych audycji w ogólnokrajowym radiu (BBC Scotland) i telewizji (BBC Four). Mira Opalińska doskonale odnajduje się zarówno w muzyce klasycznej, jaki jazzie: tworzy zarówno kameralny duet jazzowy z brytyjskim kontrabasistą Douglasem Whatesem, jak i wirtuozerskie recitale i nagrania najbardziej wymagającego dzieła klawiszowego J.S. Bacha – „Wariacji Goldbergowskich”. Spotkanie z Bartłomiejem Olesiem i jego muzyką stworzyło nowy krajobraz artystycznych inspiracji dla pianistki.

Bartłomiej Oleś to jeden z oryginalnych i uznanych perkusistów oraz kompozytorów polskiej sceny jazzowej. W duecie z Mirą Opalińską w autorskim projekcie „Cat’s Songs:17 Haiku for Piano” firmuje album, na którego jest kompozytorem, ale nie wykonuje nawet jednego dźwięku jako muzyk. Tego zadania, na zaproszenie kompozytora, podjęła się wybitnie utalentowana pianistka Mira Opalińska. „Muszę przyznać, że Mira nie miała łatwego zadania, bo choć mogło ono wydawać się proste, to wcale takie nie było. Potrzeba naprawdę ogromnej świadomości, pokory i chęci zagłębienia się w muzykę, żeby w pełni oddać jej ducha. Idąc za słowami wybitnego islandzkiego kompozytora Jóhanna Jóhannssona: nie wszyscy klasycznie wykształceni muzycy potrafią zagrać prostą muzykę tak, jak należy. Mira zrobiła to fenomenalnie, odczytując w pełni moje intencje i jestem jej za to ogromnie wdzięczny” – wyjaśnia Bartłomiej Oleś. Sesja ta była także sygnałem odejścia Bartłomieja Olesia od muzyki improwizowanej, która przez lata stanowiła elementarną część jego dorobku.

Punktem wyjścia do powstania muzyki „Time Diary” ponownie były partie fortepianowe, napisane przez Bartłomieja Olesia, a wykonane przez Mirę Opalińską w klasycznej interpretacji. Ich melancholijny, medytacyjny charakter w sposób płynny splata się z warstwami elektronicznego ambientu i nagrań terenowych. Uchwycony zapis brzmień natury (rzeki, szumu morza, wiatru, deszczu, stukotu pociągu czy gwaru ulicy) nie tylko urozmaica muzykę wypełniającą album, ale też prowadzi do refleksji o silnym zakorzenieniu człowieka w otaczającym nas świecie i jego niemych elementach. Muzyczna medytacja nad rzeczywistością nie wyklucza emocji: smutku, zadumy, zachwytu, a każdy z utworów tworzy swój odrębny mikrokosmos. „Time Diary” to opowieść o obcowaniu z czasem, ale także o powracaniu do myśli, miejsc, wrażeń, wspomnień. To muzyczna podróż w głąb siebie perfekcyjnie sugerowane talentem Bartłomieja Olesia ( kompozycje, produkcja, elektronika) oraz wirtuozerią pianistki, Miry Opalińskiej.

Dionizy Piątkowski



..::TRACK-LIST::..

1. Time Beings - Intro
2. Park
3. River
4. Train
5. Lake
6. Rain
7. Street
8. Time Beings - Outro



..::OBSADA::..

Bartłomiej Oleś - kompozycje, produkcja, elektronika
Mira Opalińska - fortepian



https://www.youtube.com/watch?v=mdcPFHFvtFw


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Album Time Diary to piąta z kolei płyta Bartomieja Olesia wydana pod szyldem Drumbientone, pod którym artysta prezentuje rezultaty swoich działań na polu muzyki elektronicznej. Pytany o pomysł i założenia nowego dzieła, tak je objaśnia: Album łączy dwie moje aktywności kompozytorskie: tworzenie muzyki w sposób klasyczny i zapisywanie jej w nuty, oraz kreowanie brzmień przy pomocy współcześnie dostępnych urządzeń elektronicznych tzn. komputera i syntezatorów. Chciałem opowiedzieć historię o czasie i jego upływie z wykorzystaniem obu tych mediów. Po świetnie przyjętym „Cat's Songs - 17 Haiku for Piano” pragnąłem, żeby nasza współpraca z Mirą Opalińską była kontynuowana.

Punktem wyjścia do powstania muzyki na Time Diary były partie fortepianowe, napisane przez Bartłomieja Olesia, a wykonane przez Mirę Opalińską w klasycznej interpretacji. Ich melancholijny, medytacyjny charakter w sposób płynny splata się z warstwami elektronicznego ambientu i nagrań terenowych. Uchwycony zapis brzmień natury (ale i cywilizacji): rzeki, szumu morza, wiatru, deszczu, stukotu pociągu czy gwaru ulicy, nie tylko urozmaica muzykę wypełniającą album, ale też prowadzi do refleksji o silnym zakorzenieniu człowieka w otaczającym nas świecie i jego elementach – niemych, a właściwie sonorystycznych świadkach nieubłaganie upływającego czasu.

Muzyczna medytacja nad rzeczywistością nie wyklucza emocji: smutku, zadumy, zachwytu, a każdy z utworów tworzy swój odrębny mikrokosmos, spleciony jednakże wspólnym motywem uwypuklonym w tytule albumu. Time Diary to opowieść o obcowaniu z czasem, ale także o powracaniu do myśli, miejsc, wrażeń, wspomnień. To muzyczna podróż w głąb siebie, w której odnajdzie się każdy z nas.

Partie fortepianu zarejestrował Michał Rosicki w Sali Koncertowej PSM im. Krzysztofa Komedy w Lubaczowie. Elektronika i nagrania terenowe zarejestrowane przez Bartłomieja Olesia w domowym studiu i różnych lokacjach.

Wydawca


W ciągu ostatniego półtora roku przyzwyczailiśmy się, że pod szyldem Drumbientone Bartłomiej Oleś publikuje płyty nawiązujące do elektroniczno-ambientowych produkcji Tangerine Dream i Klausa Schulzego. Na albumie „Time Diary”, zarejestrowanym w duecie z pianistką jazzową i klasyczną Mirą Opalińską, podąża on jednak w zupełnie innym kierunku.

Ci, którzy mają w pamięci cztery poprzednie wydawnictwa Bartłomieja Olesia sygnowane nazwą Drumbientone, czyli „Songs of Planets and Moons” (2024), „Seaish Dreams of Electric Waves”, „Storm of Light” oraz „Voyager Dreams” (wszystkie z 2025 roku), mogą być bardzo zaskoczeni tym, co usłyszą na krążku numer pięć – „Time Diary”. Pierwsza zasadnicza zmiana, jaka dokonała się podczas pracy nad nim, to fakt, że artysta postanowił skorzystać z pomocy uzdolnionej polskiej pianistki Miry Opalińskiej. Są tacy, którzy stawiają ją w jednym rzędzie z Krzysztofem Komedą, Andrzejem Trzaskowskim, Adamem Makowiczem, Leszkiem Możdżerem i Marcinem Wasilewskim. I choć dorobku Miry nie da się, jak na razie, zrównać ze wspomnianymi „kolegami po fachu”, kto jednak wie, w jaki sposób będziemy oceniać ją za dekadę, ćwierć- bądź półwiecze.

Pochodząca z Rzeszowa Opalińska (rocznik 1982) pierwszy filharmoniczny koncert zagrała, mając zaledwie… jedenaście lat. Na poletku jazzowym kształciła się najpierw w warszawskim studium policealnym (pod okiem Andrzeja Jagodzińskiego), a następnie w mającym siedzibę w szkockim Glasgow University of Strathclyde, który zresztą ukończyła w 2010 roku z najwyższą lokatą. Tam też założyła swój pierwszy zespół – Mira Opalińska International Quartet. Rok później wróciła do Polski, dzieląc swoje życie zawodowe pomiędzy granie muzyki klasycznej i jazzu improwizowanego. Przed trzynastu laty wydała nagrany wespół z angielskim kontrabasistą Douglasem Whatesem album „Lumière”, na który trafiły nowe interpretacje muzyki filmowej autorstwa między innymi Komedy, Zbigniewa Preisnera i Ennia Morriconego.

Lata później na utalentowaną pianistkę rodem z Podkarpacia zwrócił uwagę Bartłomiej Oleś, przez lata kojarzony przede wszystkim jako perkusista jazzowy (taką muzykę nagrał na takich płytach, jak „Short Farewell: The Lost Session”, „Komeda Ahead”, „Eleven Phrases. Live in CSK”, „Primitivo” czy „Koptycus”). Zbiegło się to w czasie z poszerzeniem kompozytorskich zainteresowań i ambicji Olesia, który z jednej strony zaczął tworzyć muzykę elektroniczno-ambientową (właśnie pod nazwą Drumbientone), z drugiej – klasyczną, czego efektem stały się dwa opublikowane w ostatnich latach wydawnictwa. Jednym z nich był longplay „17 Haiku for Piano” (2023), na którym utwory Bartłomieja zagrała na fortepianie Mira; drugim krążek „String Quartets” (2025), zawierający dzieła napisane na kwartet smyczkowy. Ale gwoli ścisłości należałoby przypomnieć, że podobne próby Oleś podejmował już ponad dwie dekady temu – vide sygnowany przez międzynarodowy Contemporary Quartet album „Plays Music of Bacewicz, Kisielewski, Komsta, Lutosławski, Penderecki” (2002). Fakt, że w tytule nie pojawiło się jego nazwisko – a powinno! – tłumaczyć może chyba jedynie skromnością artysty.

Prawdopodobnie po publikacji płyty „Voyager Dreams” Oleś skonstatował, że w pewnym sensie doszedł do ściany. Że, owszem, mógłby nagrać kolejną, a potem jeszcze następne płyty utrzymane w stylistyce tak zwanej „szkoły berlińskiej”, ale ani nie poszerzą one w żaden sposób jego grona odbiorców, ani też nie rozwiną go artystycznie. A jest on przecież instrumentalistą, który lubi otwierać się na nowych słuchaczy. Dlatego postanowił dokonać zasadniczej zmiany, a w zasadzie to wręcz rewolucji. „Time Diary”, choć sygnowane dobrze już znaną wielbicielom elektroniki nazwą, jest diametralnie różne od dotychczasowych produkcji Drumbientone. Tym razem twórca postanowił bowiem zejść z Kosmosu na Ziemię, muzyką zilustrować piękno naszej planety – i to w kontekście tyleż uniwersalnym, co, jak sugerują tytuły (vide „Park”, „River”, „Lake” czy „Street”), również lokalnym.

Jednocześnie też jako kompozytor zdecydował się wyeksponować nie instrumenty elektroniczne i muzykę generowaną komputerowo, ale – akustyczny fortepian. W większości kompozycji na planie pierwszym pojawia się więc Mira Opalińska. Choć jest ona artystką zamiłowaną w improwizacji jazzowej, tym razem jednak w jej grze – za sprawą Bartłomieja Olesia – dominuje klasyczny minimalizm, mogący kojarzyć się z niektórymi dokonaniami Carli Bley czy Terry’ego Rileya. „Time Diary” pomyślany został jako concept-album, którego głównym niematerialnym bohaterem jest upływający czas. Wbrew temu jednak, co się powszechnie uważa, że – oczywiście w sposób symboliczny – pędzi on na złamanie karku, jego upływ w kompozycjach Olesia jest powolny, niemal niedostrzegalny. Monotonna, ale wysublimowana gra Miry sprawia, że w pewnych momentach możemy poczuć się, jakby w ogóle stanął w miejscu, dzięki czemu osiągamy stan nirwany, całkowitego oderwania od ziemskich problemów.

Na „Time Diary” ambientowa elektronika miesza się zatem z minimalizmem i tak zwanym modern classical. Ba! są takie momenty, kiedy staje się wręcz relaksacyjna, newage’owa. Jak chociażby w otwierającym płytę „Time Beings – Intro”, w którym do rzeczywistości przywołuje nas przede wszystkim rytmiczne stukanie. W drugim w kolejności „Park” (nie odmieniam, wychodząc z założenia, że to tytuł angielski, nie polski) po raz pierwszy rozbrzmiewają zarejestrowane przez Olesia nagrania terenowe, konkretnie odgłosy ptaków, które obok elektronicznych szumów i pogłosów stanowią tło do ambientowo płynącej partii fortepianu. W „River” pojawia się z kolei przepiękny zapętlony motyw grany przez Opalińską. Nie sposób nie dać mu się ponieść. Zmienia się to w „Train” – tak niepokojącym, że spokojnie mógłby stanowić ilustrację do filmu grozy. Choć gwoli ścisłości należy dodać, że z czasem robi się coraz zwiewniej i jaśniej.

W „Lake” – adekwatnie do tytułu – towarzyszą nam odgłosy przelewającej się wody. Na powłóczysty podkład elektroniczny nakłada się natomiast melodyjny wątek fortepianowy, który po raz kolejny urzeka pięknem. W „Rain” duet staje się bardziej… romantyczny. Widać tak na Bartłomieja i Mirę działa – i trudno dziwić się temu – deszcz. W „Street” mamy natomiast do czynienia z zaskakującą ewolucją partii fortepianu: od subtelnie wyciszonej do głośniejszej i groźniejszej, niemal złowrogiej. W końcówce pianistka jednak ponownie tonuje emocje, jakby dotarcie do końca ulicy przynieść miało poczucie bezpieczeństwa. Jak na album koncepcyjny przystało, wieńczy go kompozycja zatytułowana „Time Beings – Outro”, w której duet nie tylko buduje odpowiedni nastrój (to robi już wielokrotnie wcześniej), ale też oddziałuje na wrażliwość słuchacza, hipnotyzując go nieśpiesznym tempem i powracającym rytmicznym stukaniem. Piątą płytą Drumbientone Bartłomiej Oleś otworzył kolejną furtkę. Czy pójdzie dalej drogą rozpościerającą się za nią – dowiemy się zapewne niebawem. Nie miałbym nic przeciwko temu, wręcz przeciwnie, chociaż nie ukrywam, że nie mniej radowałyby mnie także kolejne produkcje utrzymane w stylu „kosmicznym”.

Sebastian Chosiński


„Time Diary” to piąta, autorska płyta perkusisty i kompozytora Bartomieja Olesia wydana jako Drumbientone, pod którym artysta prezentuje projekty realizowane w estetyce „nowej klasyki” muzyki elektronicznej. „ Album łączy dwie moje aktywności kompozytorskie – wyjaśnia genezę Drumbientone – tworzenie muzyki w sposób klasyczny i zapisywanie jej w nuty, oraz kreowanie brzmień przy pomocy współcześnie dostępnych urządzeń elektronicznych tzn. komputera i syntezatorów. Chciałem opowiedzieć historię o czasie i jego upływie z wykorzystaniem obu tych mediów”. Pretekstem nowej sesji oraz zestawu kompozycji przygotowanych na fortepian było z pewnością doskonałe przyjęcie albumu „Cat’s Songs – 17 Haiku for Piano”, który Bartłomiej Oleś zrealizowal z wirtuozerską pianistą Mirą Opalińską.

Mira Opalińska jest laureatką międzynarodowych konkursów pianistycznych a jej styl kształtował się wokół wielu stylistyk a łącząc klasyczne podstawy i naturalny talent do spontaniczności w improwizacji, jej muzyka wymyka się prostej kategoryzacji. Swoje jazzowe fascynacje studiowała na w Katowicach po bacznym okiem Wojciecha Niedzieli, potem – pod kierunkiem Andrzeja Jagodzińskiego – na Wydziale Jazzu Akademii Muzycznej w Warszawie. W 2006 roku pianistka przeprowadziła się do Szkocji kontynuując studia muzyczne na Uniwersytecie Strathclyde w Glasgow. Jej przyjazd do Wielkiej Brytanii zapoczątkował czas europejskich i międzynarodowych tras koncertowych a także licznych audycji w ogólnokrajowym radiu (BBC Scotland) i telewizji (BBC Four). Mira Opalińska doskonale odnajduje się zarówno w muzyce klasycznej, jaki jazzie: tworzy zarówno kameralny duet jazzowy z brytyjskim kontrabasistą Douglasem Whatesem, jak i wirtuozerskie recitale i nagrania najbardziej wymagającego dzieła klawiszowego J.S. Bacha – „Wariacji Goldbergowskich”. Spotkanie z Bartłomiejem Olesiem i jego muzyką stworzyło nowy krajobraz artystycznych inspiracji dla pianistki.

Bartłomiej Oleś to jeden z oryginalnych i uznanych perkusistów oraz kompozytorów polskiej sceny jazzowej. W duecie z Mirą Opalińską w autorskim projekcie „Cat’s Songs:17 Haiku for Piano” firmuje album, na którego jest kompozytorem, ale nie wykonuje nawet jednego dźwięku jako muzyk. Tego zadania, na zaproszenie kompozytora, podjęła się wybitnie utalentowana pianistka Mira Opalińska. „Muszę przyznać, że Mira nie miała łatwego zadania, bo choć mogło ono wydawać się proste, to wcale takie nie było. Potrzeba naprawdę ogromnej świadomości, pokory i chęci zagłębienia się w muzykę, żeby w pełni oddać jej ducha. Idąc za słowami wybitnego islandzkiego kompozytora Jóhanna Jóhannssona: nie wszyscy klasycznie wykształceni muzycy potrafią zagrać prostą muzykę tak, jak należy. Mira zrobiła to fenomenalnie, odczytując w pełni moje intencje i jestem jej za to ogromnie wdzięczny” – wyjaśnia Bartłomiej Oleś. Sesja ta była także sygnałem odejścia Bartłomieja Olesia od muzyki improwizowanej, która przez lata stanowiła elementarną część jego dorobku.

Punktem wyjścia do powstania muzyki „Time Diary” ponownie były partie fortepianowe, napisane przez Bartłomieja Olesia, a wykonane przez Mirę Opalińską w klasycznej interpretacji. Ich melancholijny, medytacyjny charakter w sposób płynny splata się z warstwami elektronicznego ambientu i nagrań terenowych. Uchwycony zapis brzmień natury (rzeki, szumu morza, wiatru, deszczu, stukotu pociągu czy gwaru ulicy) nie tylko urozmaica muzykę wypełniającą album, ale też prowadzi do refleksji o silnym zakorzenieniu człowieka w otaczającym nas świecie i jego niemych elementach. Muzyczna medytacja nad rzeczywistością nie wyklucza emocji: smutku, zadumy, zachwytu, a każdy z utworów tworzy swój odrębny mikrokosmos. „Time Diary” to opowieść o obcowaniu z czasem, ale także o powracaniu do myśli, miejsc, wrażeń, wspomnień. To muzyczna podróż w głąb siebie perfekcyjnie sugerowane talentem Bartłomieja Olesia ( kompozycje, produkcja, elektronika) oraz wirtuozerią pianistki, Miry Opalińskiej.

Dionizy Piątkowski



..::TRACK-LIST::..

1. Time Beings - Intro
2. Park
3. River
4. Train
5. Lake
6. Rain
7. Street
8. Time Beings - Outro



..::OBSADA::..

Bartłomiej Oleś - kompozycje, produkcja, elektronika
Mira Opalińska - fortepian



https://www.youtube.com/watch?v=mdcPFHFvtFw


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...( Info )...
Genre: Thrash Metal
Country of Artist (Band): USA
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 50:24

...( TrackList )...
01. For the Love of Pain
02. Infanticide A.I.
03. Shadow People
04. Meant to Be
05. High Noon
06. Witch Hunt
07. Nature of the Beast
08. Room 177
09. Havana Syndrome
10. Para Bellum

...( Info )...
Genre: Progressive Death Metal
Country of Artist (Band): USA/Brazil/Greece
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 39:58

...( TrackList )...
01. Intro
02. Eumenides
03. Medea
04. Prometheus
05. Ajax
06. Electra
07. Seven Against Thebes
08. Antigone

...( Info )...
Genre: Death/Doom Metal
Country of Artist (Band): Sweden
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 40:39

...( TrackList )...
1. Dormant and Macabre
2. Purity of Oblivion
3. Sorcery Embers
4. Lamenting Serenades of Eden
5. Where No Hearts of Angels Reach
6. The Curse of a Thousand Centuries

...( Info )...
Genre: Brutal Death Metal
Country of Artist (Band): USA
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 29:21

...( TrackList )...
01. Revenant
02. Abomination of the Divine Heritic
03. N3L
04. Torture Porn
05. Traphouse of Terror
06. OP (Oblivious Populous)
07. Mental Hell

...( Info )...
Genre: Death/Thrash Metal
Country of Artist (Band): Poland
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 09:16

...( TrackList )...
1. Genocide Designed
2. Rampage
3. Unbending (Mystic Festival Anthem 2025)

...( Info )...
Genre: Melodic Black Metal
Country of Artist (Band): Mexico
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 29:51

...( TrackList )...
1. Intro
2. Awakening of the Black Empire
3. Omens of the Abyss
4. Death Path Ritual
5. Hidden Sens of the Heretic
6. Black Flame of the Lord
7. Cathedral of the Deep Darkness

..::INFO::..

Drugi album studyjny szwedzkiego zespołu ska-punkowego.


Title: Fyra Svara Ar

Artist: Skabara

Country: Szwecja

Year: 2025

Genre: Ska-Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

01. Atlas
02. Pussel
03. Ett hogt pris (feat. Big T)
04. Tjanstemannens paradis
05. Osynlig hand
06. Ingen reda
07. Spoken
08. Har och nu
09. Saab 99
10. Du mot alla (feat. Nicole Assine)

..::INFO::..

The Barrymores to 6-osobowy zespół ska z Winnipeg, w Kanadzie. Jolene Norton, Rob Goodman, Dan Parr, Ian Lodewyks, Ian Kowal i Devin Mitchell. Nagrali trzy płyty i demówkę. Wstawka zawiera drugi album studyjny zespołu.

Title: All Nighters

Artist: The Barrymores

Country: Kanada

Year: 2004

Genre: Ska-Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps

..::TRACK-LIST::..

1.200 Days Late A Year
2.Why So Much Hatred?
3.Hearsay
4.Jesse And Jo
5.Run Run Da Chillin
6.Think Straight Again
7.Our Ocean
8.Crystal Clear
9.By The Way I'm Not Your Girl
10.The Sweetest Song
11.Can't Stop The Rock
12.Just Another Stupid Day
13.Tick

...( Info )...
Genre: Death Metal
Country of Artist (Band): Greece
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 44:59

...( TrackList )...
1. Descent
2. Endless Madness
3. Born of Betrayal
4. Abyssal
5. Izalith
6. Evermore
7. Pale Angel
8. Lost Cause
9. Attic

...( Info )...
Genre: Death Metal
Country of Artist (Band): USA
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 30:54

...( TrackList )...
1. Psychosis
2. From The Grave
3. Primal
4. Demise
5. Inferno
6. Spiritual Fealty
7. Void
8. Torment
9. Godless

...( Info )...
Genre: Death Metal
Artist (band) Country: Mexico
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 55:21

...( TrackList )...
01. Premonitory Aura (Mihi Nomen Est Morbus)
02. Imminent Craneotomy
03. Electroconvulsive Therapy
04. Surgical Metallum
05. Mors Crepundia (Sensus Imminenti Mortis)
06. Neuroencephalic Hipoxemic Event
07. Limbic Ratio Impetum
08. Abominabilis Infestator (Sars Cov 2)
09. Nothi Sumus Realis Inferni (Habitus Coactus Per Descerebrationem)
10. Vestra Frui Dissectione
11. Tenebras Carnis

...( Info )...
Genre: Death Metal
Country of Artist (Band): Croatia
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 49:50

...( TrackList )...
01. The Fires Burn Once More...
02. Ruin Beckons
03. Bred to Conquer
04. The Dry Sea
05. Crimson Sand
06. Feed the Horses!
07. The Apterous Pestilence
08. Triumph of Slaughter
09. ...Amidst Everlasting Battlefields

...( Info )...
Genre: Melodic Black Metal
Country of Artist (Band): Denmark
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 46:29

...( TrackList )...
01. Nattens Taage
02. Den Ængstelige Sjæl
03. Nordens Kolde Vinter
04. Bedrag
05. Nedbrud
06. Depression

...( Info )...

Artist...............: Mexico86
Album................: Fuori Tema
Genre................: Rock
Year.................: 2025
Codec................: Reference libFLAC 1.5


...( TrackList )...

001. Mexico86 - Io Non Riesco
002. Mexico86 - Cani
003. Mexico86 - Deflesso
004. Mexico86 - Fuori Tema
005. Mexico86 - La Parte Migliore
006. Mexico86 - Capita Anche A Me
007. Mexico86 - Edera
008. Mexico86 - Tremo
009. Mexico86 - Ritorneranno I Giorni

...( Info )...

Artist...............: Luciano Pavarotti, BBC Philharmonic Orchestra & Leone Magiera
Album................: Granada (Live at the Llangollen International Musical Eisteddfod, 1995)
Genre................: Classica
Year.................: 2025
Codec................: Reference libFLAC 1.5


...( TrackList )...

001. Luciano Pavarotti - Granada
002. Luciano Pavarotti - Donna non vidi mai
003. Luciano Pavarotti - La Girometta
004. Luciano Pavarotti - Mamma, quel vino è generoso

...( Info )...
OldiesPart041⭐
MP3@320kbps
Genre ROCK 'N' ROLL

...( TrackList )...
⭐BILL HALEY - 3 Box-Sets Collection (21CD)
1990 - Bill Haley & His Comets - The Decca Years And More (5 CD Box, Bear Family BCD 15506)
1999 - Bill Haley - The Warner Brothers Years And More (6 CD Box, Bear Family BCD 16157)
2015 - Bill Haley & His Comets - 11 Original Albums (10 CD Box, The Intense Media)

⭐VA - 20 Original Debut Albums [2015] (10CD)
CD01 Bill Haley & Ricky Nelson
CD02 Eddie Cochran & Gene Vincent
CD03 Buddy Holly & Wanda Jackson
CD04 Carl Perkins & Jerry Lee Lewis
CD05 Little Richard & Fats Domino
CD06 Elvis Presley & Cliff Richard
CD07 Duane Eddy & Johnny & The Hurricanes
CD08 Frankie Avalon & Fabian
CD09 Chubby Checker & Paul Anka
CD10 Chuck Berry & Bo Diddley

⭐VA - Rock 'n' Roll JukeBox [2008] (16CD)
CD01 Love Songs
CD02 Teenage Dreams
CD03 At The Movies #1
CD04 At The Movies #2
CD05 Icons #1
CD06 Roll Icons #2
CD07 Novelties
CD08 Top Ten Hits
CD09 Rhythm 'n' Blues
CD10 Vocal Groups
CD11 Country Boys
CD12 English Skiffle
CD13 Good Times
CD14 Boogie
CD15 Doo Wop
CD16 Roots

...( Info )...
Title: Evertale
Artist: Elettra Storm
Year: 2025
Genre: Power Metal
Country: Italy

Duration: 00:41:04
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Endgame
02. The Secrets of the Universe
03. Hero Among Heroes
04. Blue Phoenix
05. Ride the Rainbow
06. Master of Fairytales
07. One Last Ray of Light
08. Judgment Time
09. If the Stars Could Cry

...( Info )...
Title: Psychedelic Enigma
Artist: Them
Year: 2025
Genre: Heavy Metal
Country: USA / Germany

Duration: 00:56:25
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Ad Rem
2. Catatonia
3. An Evil Deed
4. Reverie
5. Remember to Die
6. Silent Room
7. Psychonautic State
8. The Scarlett Remains
9. Electric Church
10. Echoes of the Forgotten Realm
11. Troubled Minds
12. Delirium

...( Info )...
Title: Altitude
Artist: Solar Sons
Year: 2025
Genre: Heavy, Progressive Metal
Country: Scotland

Duration: 00:43:08
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Sky High
02. Altitude
03. Phoenix
04. Right On
05. Midnight
06. Shooting Star
07. Head First
08. O.G.

...( Info )...
Title: Heretic
Artist: Ektomorf
Year: 2025
Genre: Groove Metal
Country: Hungary

Duration: 00:29:56
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Heretic
02. Bitch
03. Dear God
04. Pure Hate
05. Insects
06. Suicide Note
07. Down
08. Loveless
09. Buried Alive
10. The Sound of Pain and Emptyness

...( Info )...
Title: Face the Fire
Artist: Hostilia
Year: 2025
Genre: Thrash Metal
Country: Sweden

Duration: 00:45:18
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Power Out
2. Face the Fire
3. P.T.D.
4. Bone Collector
5. Shadow People
6. Lord of Lies
7. Eternal Death
8. The Storm
9. The Domino Effect

...( Info )...
Title: The Speed ​​Of Metal
Artist: Warrant
Year: 2025
Genre: Power, Speed ​​Metal
Country: Germany

Duration: 00:43:16
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
01. Blood Moon Prelude
02. Cut into Pieces
03. Demons
04. Falling Down
05. Windy City (The Sweet Cover)
06. Cry Out
07. Salvation
08. Regain the Fire
09. It's Up to You
10. Scream for Metal

...( Info )...
Title: Romantik III
Artist: Bergfried
Year: 2025
Genre: Hard, Heavy Metal
Country: Austria/Australia

Duration: 00:43:48
Format/Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
1. Dark Wings
2. Fallen from Grace
3. Queen of the Dead
4. For the Cursed
5. Gates of Fate
6. Serenades
7. Tears of a Thousand Years
8. Star-Crossed Love
9. Back for More

...( Info )...
Genre: Brutal Death Metal
Country of Artist (Band): Switzerland
Year of Release: 2014-2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 01:27:25

...( TrackList )...
Albums:
2014 - Paradoxide (21:57)
01. Schrodinger's Uterovaginal Pumpkin Penetration... (3:00)
02. Organic Post-curry Anal Torment Aka Dilapidating The Toilets... (3:37)
03. Regurgitated Purulent Banana Nectar With Quantum Behavior (3:06)
04. The Existential Interlude Exploring The Boundaries Of... (3:00)
05. Meta-Spacetime Tofu Disgorgement (With Full Galaxy Prolapse) (2:57)
06. The Treacher-Collins Syndrome Related To The Pineapple's Angular Frequency (3:42)
07. When The Universal Wavefunction Met The Spectral Carrot Space Cake (2:35)

2018 - Promo (06:26)
01. Egosceptical Determination Through Face Swaping Deterioration (3:29)
02. An Unfortunate Attempt To Abort The Genetically Superior's Miscalculation (2:57)

2019 - Dystomorph (28:21)
01. Prolegomeningitis Essential (0:49)
02. Four Hazardous Intersideral Beings (2:52)
03. Excelsior Extrophy Hex When Expunging An Extreme Hexad (3:58)
04. An Unfortunate Attempt To Abort The... (2:58)
05. Entanglement Of A Disgruntled Dissymetrical Coprolith (3:26)
06. As It Was Diving Through The Eternal Space... (3:28)
07. Synaptic Degradation Trauma Induces Symbiotic Euphoria (3:15)
08. Egoskeptical Determination Through Face Swapping Deterioration (3:26)
09. Neurosyphilis Metareboot (4:08)

2025 - Metagonism (30:41)
01. Drifting To A Moderately Commutable Adjustment... (4:40)
02. Ephemeral Demise Macro-Episodes... (4:19)
03. Impassive Contemplation Of A... (3:35)
04. The Hard Problem Of Targeting An Irrefutable... (4:27)
05. Of Utter Recognition And Supervenience In A... (2:15)
06. Methanized Autocatalytic Clash... (5:06)
07. Abstraction Of A Quartered Continuum Containing... (3:54)
08. Foremost Biotic Constituents Conjoined For... (2:25)

...( Info )...
Genre: Brutal Death Metal
Country of Artist (Band): Belgium
Year of Release: 2016-2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 02:01:19

...( TrackList )...
Albums:
2016 - The Perpetual Gap (35:09)
01. The Enigma Of Subsistence (1:03)
02. Age Of Disgust (3:51)
03. The Perpetual Gap (4:42)
04. The Transmutation Program (3:20)
05. Feed The Warmachine (2:51)
06. From Blaspheme To Viscera (2:38)
07. Birth Of A Defective Race (3:06)
08. Consumed By The 4th Dimension (3:41)
09. Indulging In The Downfall (3:28)
10. Creation Of The Spiritual Machines (3:47)
11. The Inevitable Confine Of Existence (2:42)

2020 - Salvation Will Come (42:29)
01. And So It Begins (1:12)
02. Primitive Instinct (3:25)
03. Sickening (3:04)
04. Salvation (3:54)
05. Insanity Reigns Over Conformity (3:53)
06. The End Of Suffering (3:48)
07. The Great Collapse (2:59)
08. Gainless Remains Of An Obedient Empire (2:53)
09. Leading To Submission (3:55)
10. Endless Agony (3:07)
11. Survival Frenzy (3:29)
12. The Ultimate Pandemic (3:09)
13. Terrorizing The Masses (3:40)

2025 - Relentless Redemption (43:41)
01. Omnipotence (4:13)
02. A Symphony Of Decay (3:28)
03. Hope Will Deceive (3:16)
04. Despair's Requiem (4:16)
05. Oblivion's Embrace (4:18)
06. The Hollow Echoes Of Inevitability (2:50)
07. Desolate Lament (3:21)
08. Cataclysmic Melancholy (4:15)
09. Degeneracy (3:01)
10. Abyssal Reflections (2:50)
11. Dreadful Utopia (3:35)
12. Vicious Cycle (4:18)

...( Info )...
Genre: Technical Brutal Death Metal
Artist (band) Country: Brazil
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 01:30:41

...( TrackList )...
Albums:
2012 - Unconscious Automaton (17:33)
01. The Undying Stars (3:04)
02. Psychopathic Ruler (3:03)
03. Dancing To The Sound.. Of The Powers That Be (3:43)
04. Words Of Hate (4:40)
05. Mondo Psycho (3:03)

2017 - The Illusion Of Freedom (32:57)
01. Being Human (4:14)
02. The Authoritarian Follower (4:05)
03. Mondo Psycho (3:25)
04. The Undying Stars (2:58)
05. Snakes In Suits (5:21)
06. Psychopathic Ruler (2:54)
07. Addicted To Power (3:24)
08. Unconscious Automaton (Curse Of Wetiko) (3:11)
09. Dancing To The Sound... Of The Powers That Be (3:24)

2019 - Organic Portal (Promo) (04:35)
01. Organic Portal (Tale Of The Necropedophile) (4:35)

2025 - Portals To Chaosium (35:36)
01. Hallowed Chambers Of Madness (1:01)
02. Cosmic Ungod (4:28)
03. Parasocial Parasitism (3:29)
04. Kings Of Nothing (4:37)
05. Multicosmic Domination System (Blacken The Mercury - Corrupt The Silver) (3:57)
06. Biotechnological Transhumanist Engineers (4:26)
07. Spectacle Of Charred Flesh (3:45)
08. Apathic Anger (3:44)
09. Zero-Sum Overlords (4:47)
10. Praise Be The Cosmic Devourer (Outro) (1:22)

...( Info )...
Genre: Brutal Death Metal
Artist (band) Country: Indonesia
Year of Release: 2024-2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 36:00

...( TrackList )...
Albums:
2024 - Human Depravation (05:21)
01. Human Depravation (2:30)
02. Devastate Atrocity (2:51)

2025 - Eviscerating Desolation (30:39)
01. Human Depravation (3:00)
02. Morbid Desires (3:10)
03. The Dealer Of Death (3:12)
04. Sadistic Purge Of Society Manifest (3:22)
05. Hellish Consumption (3:30)
06. Devastate Atrocity (2:51)
07. Decay Collapse (3:41)
08. Parasitic Epidemic (3:41)
09. Cadaveric Feast (4:12)