..::INFO::..

Authority Zero to amerykański zespół punkrockowy z Mesy w Arizonie w Stanach Zjednoczonych, założony w 1994 roku. Styl zespołu jest zakorzeniony w reggae i skatepunku, z wpływami hiszpańsko-portugalskimi. Wstawka zawiera akustyczny, koncertowy album zespołu.

Title: RBIV Rebel Rhythm

Artist: Authority Zero

Country: USA

Year: 2025

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

01. Ollie Ollie Oxen Free
02. A Blind Eye
03. Undivided
04. One Way Track Kid
05. The Back Nine
06. Derailed
07. Long Way To Go
08. No Guts No Glory
09. Speaking To The Youth
10. Sirens
11. Endless Roads
12. Mexican Radio
13. Sky's The Limit
14. Get It Right
15. Courage

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Fancy - The Complete Recordings - (3 CD)
CD 1 - Wild Thing
CD 2 - Something To Remember
CD 3 - Let's Go On Somewhere
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Fancy
Album................: The Complete Recordings
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2021
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 60-64 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Lemon Recordings

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting - CD 1 - Wild Thing
---------------------------------------------------------------------

1. Fancy - Wild Thing [02:57]
2. Fancy - Love For Sale [04:36]
3. Fancy - Move On [03:19]
4. Fancy - I Don't Need Your Love [03:16]
5. Fancy - One Night [03:02]
6. Fancy - Touch Me [03:50]
7. Fancy - U.S. Surprise [03:40]
8. Fancy - Between The Devil And Me [03:18]
9. Fancy - I'm A Woman [03:35]
10. Fancy - Feel Good [04:09]
Bonus Tracks
11. Fancy - Fancy [02:38]
12. Fancy - Bluebird [03:24]
13. Fancy - Sidewinder [00:52]

Playing Time.........: 42:43
Total Size...........: 276,18 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting - CD 2 - Something To Remember
---------------------------------------------------------------------

1. Fancy - She's Ridin' The Rock Machine [03:39]
2. Fancy - I Was Made To Love Him [06:21]
3. Fancy - You've Been In Love Too Long [05:02]
4. Fancy - Something To Remember [03:05]
5. Fancy - Everybody's Cryin' Mercy [06:16]
6. Fancy - The Tour Song [04:05]
7. Fancy - Stop [03:37]
Bonus Tracks
8. Fancy - Music Maker [02:44]
9. Fancy - I Was Made To Love Him (Short Version) [04:34]
10. Fancy - She's Ridin' The Rock Machine (Single Version) [03:29]
11. Fancy - She's Ridin' The Rock Machine, Pt 2 [03:34]
12. Fancy - Driving Home [01:31]

Playing Time.........: 48:02
Total Size...........: 309,28 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting - CD 3 - Let's Go On Somewhere
---------------------------------------------------------------------

1. Fancy - The Tour Song (Live, Ronnie Scott's Club, London, 26 June 1975)[02:09]
2. Fancy - She's Riding The Rock Machine (Live, Ronnie Scott's Club, London, 26 June 1975)[04:06]
3. Fancy - Everybody's Cryin' Mercy (Live, Ronnie Scott's Club, London, 26 June 1975)[07:08]
4. Fancy - I Was Made To Love Him (Live, Ronnie Scott's Club, London, 26 June 1975)[07:40]
5. Fancy - Love For Sale (Live, Ronnie Scott's Club, London, 26 June 1975)[10:30]
6. Fancy - Radio Interview, WLYX, Memphis [10:56]

Playing Time.........: 42:31
Total Size...........: 258,76 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Sinead O'Connor - Collaborations
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Sinead O'Connor
Album................: Collaborations
Genre................: Rock, Alternative Rock, Pop
Source...............: CD
Year.................: 2005
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 67 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: EMI

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Sinead O'Connor - Massive Attack - Special Cases (Radio Edit)[03:48]
2. Sinead O'Connor - Asian Dub Foundation Feat. Sinead O'Connor - 1000 Mirrors[04:54]
3. Sinead O'Connor - Bomb The Bass Feat. Sinead O'Connor & Benjamin Zep - Empire[05:50]
4. Sinead O'Connor - Ghostland - Guide Me God [03:31]
5. Sinead O'Connor - Jah Wobble's Invaders Of The Heart Ft. S. O'Connor - Visions Of You[04:21]
6. Sinead O'Connor - Afro Celt Sound System - Release (Album Edit)[04:14]
7. Sinead O'Connor - The Blockheads - Wake Up And Make Love With Me[04:58]
8. Sinead O'Connor - The The - Kingdom Of Rain (Album Version)[05:51]
9. Sinead O'Connor - U2 & Sinead O'Connor - I'm Not Your Baby[05:50]
10. Sinead O'Connor - Conjure One Feat. Sinead O'Connor - Tears From The Moon (Album Version)[04:18]
11. Sinead O'Connor - Peter Gabriel & Sinead O'Connor - Blood Of Eden (Radio Edit)[05:05]
12. Sinead O'Connor - Moby Feat. Sinead O'Connor - Harbour [06:25]
13. Sinead O'Connor - Aslan - Up In Arms [03:40]
14. Sinead O'Connor - Damien Dempsey Feat. Sinead O'Connor - It's All Good[04:23]
15. Sinead O'Connor - The Edge & Sinead O'Connor - Heroine (Theme from 'Captive')[04:25]
16. Sinead O'Connor - The Colourfield Feat. Sinead O'Connor - Monkey In Winter[05:01]
17. Sinead O'Connor - Sinead O'Connor & Terry Hall - All Kinds Of Everything[02:44]

Playing Time.........: 01:19:27
Total Size...........: 539,16 MB

...( Info )...

Składanka mireczka-Disco Polo vol.8
Gatunek: Disco Polo-Dance Polo
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:01:40:25

...( TrackList )...

1.MRD - Mikołaj na Bani (Radio Edit)
2.Szalony Drużba - Doskonała
3.Masters - W Grudniową Noc
4.Boys - Dlaczego (Remix)
5.Kiro & DJ Irek - Biały Miś (Dance Remix)(Cover Top One)
6.Topky - Od Dzisiaj Jesteś Ex (Klubowy Remix)
7.Topky - Od dzisiaj jesteś EX (Remix)
8.Dawid Narożny, Piękni I Młodzi, Sobota, Dance 2 Disco - Niewiara
9.Kartel - Mikołaju, Mikołaju! (polo mix)
10.Magdalena Bandolko - Bo tylko Ty
11.Marcin Miller - Miłość Jak Piorun (Remix)
12.VIBE - Usłysz Wołanie (Cover)
13.Mamzel - Letnia Miłość (2025)
14.Basta - Śniadanie Podam Ci Do Łóżka (Remix)
15.Disco Fala - Gdy Dziewczyna Kocha
16.Never - Zdobyć Twoje Serce
17.Sunset - Kiedy przyjdzie noc
18.Andre - Kto To Wie (Dance Cover) 2025
19.Lares - Magiczne Święta (2025)
20.Paweł Zawieja - Letni Wiatr
21.Maczo - Gdy myślę o Świętach
22.Bartosz Jagielski - Bogini (Remix)
23.Topky - Od dzisiaj jesteś Ex (Remix)
24.Disco Adamus - Mega Tuff
25.Kiro & DJ Irek - Jesteś szalona (Extended Mix)(Cover Boys) 2026
26.Effect - Bede Kawalerem (Remix)
27.Jorrgus - Miłość to nie żart
28.Impuls - Zrób To Mała (Extended Remix)
29.Nierealni - Winny
30.Marcin Miller - Niebieskie Oczy (Remix)

...( Info )...

Składanka mireczka-stare,nowe,najnowsze vol.35
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa,Trance
Rok:2025
mp3@320kbps
CZAS:01:40:48

...( TrackList )...

1.Musicairecords - Oda do hejterów
2.Hemstock - Dance With Me (Extended Mix)
3.bambi - WIDZIAŁAM JUŻ WSZYSTKO (Remix)
4.Mike Candys & Evelyn ft. Patrick Miller - One Night In Ibiza (Remix)
5.Bruno Oloviani & Mary Q - UFO Highway (Extended Mix)
6.Armin van Buuren & Martin Garrix feat. Libby Whitehouse - Sleepless Nights (Extended Mix)
7.Daan'D - Mira Mira (Remix)
8.Musicairecords - Prędkość we krwi
9.Solar Vision - Touch Me
10.PITTARIUS CODE & JAN DE VICE & Tiff Lacey - Dying Star (Extended Mix)
11.DEV ft The Cataracs - Bass Down Low (Bootleg)
12.Joyhauser - Lost In The Night (Extended Mix)
13.Jungle Jonsson - Can't Forget U
14.Narkinz - Luv Gets Me High
15.DISCODZEMIK & VKIE - CARLO ROSSI
16.MusicAiRecords - Mam wywalone
17.Musicairecords - Mam wywalone 2
18.Musicairecords - Mam Wywalone 3
19.Cepaque - Sorry
20.STVW & Story Untold - Dear Maria, Count Me In (Extended Mix)
21.ILYAA - Bad Baddies
22.CamaSutra & NEXITS & DJ Martino & Roos & EasyTech & Re Cue & Paul Crash & Mike Anders - JESTEŚ IDEAŁEM
23.Miles & Miles - Pumped
24.Antonio & Alex Astero x DJ Mexx & DJ Kolya Funk x Dead Or Alive x DJ SAVIN Alex Pushkarev - You're in the army now
25.Basslovers United, Seaside Clubbers & Bo Derah Feat. Milez Beats - Liebesbrief (Extended Mix)
26.Soraya - F_nix
27.Ayla & Explo & GNTLS x PBH & Jack Shizzle x ALPHA - Ayla
28.Knife Party - Internet Friends (Bootleg) 2025
29.Exmo & Philip Philips & Bas Tajpan - Nowy protest
30.Fun Factory - I Wanna Be With You (Remix) 2025

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Sacred Sin powstał w 1991 roku. Zaczynali od nagrywania demówek na kasetach, a od 1992 roku koncertowali w kilku małych lokalach. Wiosną 1993 roku, pod szyldem niezależnej wytwórni Musica Alternativa, nagrali swój debiutancki album 'Darkside', który spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem w środowisku metalowym. To otworzyło drzwi szerszej publiczności, a w ramach promocji albumu 'Darkside' zespół wystąpił jako support przed Napalm Death i Manowar, a także został zaproszony na Headbangers Ball Video Road Show - pierwszy portugalski zespół, który wystąpił w MTV.

To niesamowite, dwupłytowe wznowienie zawiera oryginalną okładkę, teksty piosenek, mnóstwo klasycznych zdjęć zespołu i ulotek, nowe notatki założyciela José Costy oraz wszystkie oryginalne elementy układu graficznego, zaprojektowane na wzór oryginalnej płyty CD Musica Alternativa z 1993 roku, z dbałością o szczegóły, nawet logo i krój czcionki, dla nadania nuty nostalgii.



..::TRACK-LIST::..

CD 1 - Darkside (1993):
1. Darkside 2:56
2. In The Veins Of Rotting Flesh 3:47
3. Ode To My Crucifying Lord 2:22
4. Deliverance 1:00
5. The Chapel Of Lost Souls 3:46
6. Requiem... For Mankind 4:26
7. Gravestone Without A Name 3:08
8. Suffocate In Torment 4:09
9. Life / A Process Revealed 4:08
10. Terminal Collapse 5:03
11. A Monastery In Darkness 1:42
12. The Shades Behind 3:55

CD 2:
Promo '91
1. Deliverance 1:06
2. The Chapel Of The Lost Souls 4:14
3. Eternal Duel 2:05
4. Gravestone Without Name 3:28
5. Twilight Insight 4:25
6. The Edge Of Existence 3:58
7. Infinite Voyager 1:38

The Shades Behind EP
8. A Monestary In Darkness 1:58
9. The Shades Behind 4:30
10. Terror Rise 2:59
11. Punishment 4:00

Live
12. In The Veins Of Rotting Flesh 3:54
13. Ode To My Crucifying Lord 2:03
14. Deliverance 1:19
15. The Chapel Of Lost Souls 3:56
16. Carnage Forsaken 5:03
17. Suffocate In Torment 4:51

Bonus
18. Carnage Forsaken 5:01



..::OBSADA::..

Bass, Vocals - José Costa
Drums - Eduardo 'Dico'
Guitar - Rui Dias, António Pica
Keyboards, Effects - Carlos A.C




https://www.youtube.com/watch?v=ZRYrvM2EZPE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Sacred Sin powstał w 1991 roku. Zaczynali od nagrywania demówek na kasetach, a od 1992 roku koncertowali w kilku małych lokalach. Wiosną 1993 roku, pod szyldem niezależnej wytwórni Musica Alternativa, nagrali swój debiutancki album 'Darkside', który spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem w środowisku metalowym. To otworzyło drzwi szerszej publiczności, a w ramach promocji albumu 'Darkside' zespół wystąpił jako support przed Napalm Death i Manowar, a także został zaproszony na Headbangers Ball Video Road Show - pierwszy portugalski zespół, który wystąpił w MTV.

To niesamowite, dwupłytowe wznowienie zawiera oryginalną okładkę, teksty piosenek, mnóstwo klasycznych zdjęć zespołu i ulotek, nowe notatki założyciela José Costy oraz wszystkie oryginalne elementy układu graficznego, zaprojektowane na wzór oryginalnej płyty CD Musica Alternativa z 1993 roku, z dbałością o szczegóły, nawet logo i krój czcionki, dla nadania nuty nostalgii.



..::TRACK-LIST::..

CD 1 - Darkside (1993):
1. Darkside 2:56
2. In The Veins Of Rotting Flesh 3:47
3. Ode To My Crucifying Lord 2:22
4. Deliverance 1:00
5. The Chapel Of Lost Souls 3:46
6. Requiem... For Mankind 4:26
7. Gravestone Without A Name 3:08
8. Suffocate In Torment 4:09
9. Life / A Process Revealed 4:08
10. Terminal Collapse 5:03
11. A Monastery In Darkness 1:42
12. The Shades Behind 3:55

CD 2:
Promo '91
1. Deliverance 1:06
2. The Chapel Of The Lost Souls 4:14
3. Eternal Duel 2:05
4. Gravestone Without Name 3:28
5. Twilight Insight 4:25
6. The Edge Of Existence 3:58
7. Infinite Voyager 1:38

The Shades Behind EP
8. A Monestary In Darkness 1:58
9. The Shades Behind 4:30
10. Terror Rise 2:59
11. Punishment 4:00

Live
12. In The Veins Of Rotting Flesh 3:54
13. Ode To My Crucifying Lord 2:03
14. Deliverance 1:19
15. The Chapel Of Lost Souls 3:56
16. Carnage Forsaken 5:03
17. Suffocate In Torment 4:51

Bonus
18. Carnage Forsaken 5:01



..::OBSADA::..

Bass, Vocals - José Costa
Drums - Eduardo 'Dico'
Guitar - Rui Dias, António Pica
Keyboards, Effects - Carlos A.C




https://www.youtube.com/watch?v=ZRYrvM2EZPE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

'Execration' to piekielnie brutalny, techniczny deathmetalowy album!!!
Dźwiękowy atak od pierwszych sekund. Agresywny i wściekły.
Produkcja jest znakomita, idealnie zbalansowana – każdy instrument przyczynia się do ogólnego brzmienia. Doskonale oddaje techniczne aspekty muzyki BLOODTRUTH i to właśnie one są jej dominującym elementem!

FA

Third full length of this technical brutal death metal band from Italy. 9 brand new songs explore themes related to the Holy Inquisition, the colonization and evangelization of the Americas, the massacres of the indigenous American populations and the persecution of historical figures who, with their science, gave their own lives in the pursuit of a higher knowledge. Includes members of HOUR OF PENANCE, VOMIT THE SOUL, INSTIGATE and more...

Initially forged in 2009 as a side project of Fleshgod Apocalypse, Italian Technical/Brutal Death Metallers BLOODTRUTH now are composed by the following line-up: the vocalist Luis Bejarano Cuentas Maggio, aka Luis Maggio (Sudden Death, ex Necrosy), the guitarists Stefano Rossi Ciucci (Instigate, Vomit the Soul) and Francesco Caponera (Deceptionist, Shadowthrone), the bassist Riccardo Rogari (Instigate) and the drummer Giacomo Torti (Hour of Penance, Scuorn, Ade), featuring the presence of Alessio Strano (Astral Paralysis) as live guitarist. Fusing the cryptic atmosphere of the early and roughest ’90s Death Metal with the characteristics of the most modern Technical Death Metal and evocative moments enriched by Gregorian chants, Bloodtruth heave forth a sonic fire ball of speed, brutality and unadulterated hatred. Over the years they shared the stage with great bands such as Nile, Suffocation, Dark Tranquillity, Fleshgod Apocalypse and many others and they released: a three track promo ("Promo 2012" - self-produced), the well acclamed first full lengths "Obedience" (2014 - Unique Leader Records) and "Martyrium" (2018 - Unique Leader Records) and the three track EP "The Walls of Oblivion" (2021 - Bloodblast Distribution).

For fans of HOUR OF PENANCE, FLESHGOD APOCALYPSE, SUFFOCATION, HIDEOUS DIVINITY.



..::TRACK-LIST::..

1. Plague their souls 04:09
2. Retribution and flames 05:53
3. Freedom crucified 03:56
4. A savage evangelization 03:43
5. God, trascendental killer 03:34
6. Obsidian and steel 04:40
7. Kill the offspring of Eve 03:30
8. The infinity 04:37
9. Execration 05:15



..::OBSADA::..

Stefano Rossi Ciucci - Guitars
Riccardo Rogari - Bass
Giacomo Torti - Drums
Luis Maggio - Vocals
Francesco Caponera - Guitars



https://www.youtube.com/watch?v=mUwZGdzqpaM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

'Execration' to piekielnie brutalny, techniczny deathmetalowy album!!!
Dźwiękowy atak od pierwszych sekund. Agresywny i wściekły.
Produkcja jest znakomita, idealnie zbalansowana – każdy instrument przyczynia się do ogólnego brzmienia. Doskonale oddaje techniczne aspekty muzyki BLOODTRUTH i to właśnie one są jej dominującym elementem!

FA

Third full length of this technical brutal death metal band from Italy. 9 brand new songs explore themes related to the Holy Inquisition, the colonization and evangelization of the Americas, the massacres of the indigenous American populations and the persecution of historical figures who, with their science, gave their own lives in the pursuit of a higher knowledge. Includes members of HOUR OF PENANCE, VOMIT THE SOUL, INSTIGATE and more...

Initially forged in 2009 as a side project of Fleshgod Apocalypse, Italian Technical/Brutal Death Metallers BLOODTRUTH now are composed by the following line-up: the vocalist Luis Bejarano Cuentas Maggio, aka Luis Maggio (Sudden Death, ex Necrosy), the guitarists Stefano Rossi Ciucci (Instigate, Vomit the Soul) and Francesco Caponera (Deceptionist, Shadowthrone), the bassist Riccardo Rogari (Instigate) and the drummer Giacomo Torti (Hour of Penance, Scuorn, Ade), featuring the presence of Alessio Strano (Astral Paralysis) as live guitarist. Fusing the cryptic atmosphere of the early and roughest ’90s Death Metal with the characteristics of the most modern Technical Death Metal and evocative moments enriched by Gregorian chants, Bloodtruth heave forth a sonic fire ball of speed, brutality and unadulterated hatred. Over the years they shared the stage with great bands such as Nile, Suffocation, Dark Tranquillity, Fleshgod Apocalypse and many others and they released: a three track promo ("Promo 2012" - self-produced), the well acclamed first full lengths "Obedience" (2014 - Unique Leader Records) and "Martyrium" (2018 - Unique Leader Records) and the three track EP "The Walls of Oblivion" (2021 - Bloodblast Distribution).

For fans of HOUR OF PENANCE, FLESHGOD APOCALYPSE, SUFFOCATION, HIDEOUS DIVINITY.



..::TRACK-LIST::..

1. Plague their souls 04:09
2. Retribution and flames 05:53
3. Freedom crucified 03:56
4. A savage evangelization 03:43
5. God, trascendental killer 03:34
6. Obsidian and steel 04:40
7. Kill the offspring of Eve 03:30
8. The infinity 04:37
9. Execration 05:15



..::OBSADA::..

Stefano Rossi Ciucci - Guitars
Riccardo Rogari - Bass
Giacomo Torti - Drums
Luis Maggio - Vocals
Francesco Caponera - Guitars



https://www.youtube.com/watch?v=mUwZGdzqpaM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Grzegorz Z Ciechowa - ojDADAna
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Grzegorz Z Ciechowa
Album................: ojDADAna
Genre................: Folk
Source...............: CD
Year.................: 1996
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 64 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Pomaton EMI

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Grzegorz Z Ciechowa - Oj zagraj że mi zagraj [03:44]
2. Grzegorz Z Ciechowa - Piejo kury piejo [03:50]
3. Grzegorz Z Ciechowa - A gdzież moje kare konie... [04:20]
4. Grzegorz Z Ciechowa - Polka Galopka [03:27]
5. Grzegorz Z Ciechowa - Żona męża bije [05:09]
6. Grzegorz Z Ciechowa - Tam w sadeńku wiśnia [03:46]
7. Grzegorz Z Ciechowa - Gawęda o skrzypku i diable [04:55]
8. Grzegorz Z Ciechowa - Jako tako bym śpiewała [03:27]
9. Grzegorz Z Ciechowa - Co ja temu winna [02:59]
10. Grzegorz Z Ciechowa - I tęskniła, tęskniła [02:56]

Playing Time.........: 38:38
Total Size...........: 249,18 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Obywatel G.C. - Obywatel Świata
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Obywatel G.C.
Album................: Obywatel Świata
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 1992
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 65 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: M. M. Potocka Productions

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Obywatel G.C. - Obywatel świata [04:18]
2. Obywatel G.C. - Piosenka dla Weroniki [04:36]
3. Obywatel G.C. - Nigdy nie mów na zawsze [04:54]
4. Obywatel G.C. - Powoli spadam [05:31]
5. Obywatel G.C. - Witajcie w ZOO [05:18]
6. Obywatel G.C. - Umarła klasa [04:29]
7. Obywatel G.C. - Za późno wysłałaś list [05:07]
8. Obywatel G.C. - Tobie wybaczam [07:03]

Playing Time.........: 41:19
Total Size...........: 269,39 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Redakcja - nowy zespół Dariusza Duszy, skupia utalentowanych muzyków. Łączy w sobie energetyczną muzykę z ambitnymi tekstami podążając stylistycznie w różnych kierunkach. Bazą repertuarową zespołu jest energetyczny rockowy repertuar, w którym odnaleźć można także kilka bardziej stonowanych kompozycji. Redakcja z upodobaniem sięga po gitarowe przeboje oparte na tradycyjnym rock'n'rollu nie unikając niekiedy bardziej punkowych rytmów czy pojawiających się nader często wpływów reggae, które dla wielu fanów mogą być łącznikiem dokonań Redakcji z tym co Dusza tworzył w formacji DiM.

Album Redakcji zatytułowany 'Horrroskop' to z pewnością artystyczne wydarzenie zarówno dla wszystkich, którzy znają wcześniejsze dokonania Duszy jak i tych, którym płyta ta stworzy dopiero możliwość ich poznania. Album jest doskonałym przykładem jak można pogodzić tradycyjne rockowe granie z odrobina punkowego szaleństwa i rytmiką reggae.



..::TRACK-LIST::..

1. Pięć dni
2. Kolejny pomnik
3. Fanatycy
4. Horrroskop
5. Ratuj mnie przed samym sobą
6. Dziś umarłem na ulicy
7. Żadna praca nie hańbi
8. Tak jak kot
9. Nad moją głową
10. Robal
11. Karmazynowy śnieg
12. Przepis na szczęście
13. Zabójcy snów
14. Pod kinem



https://www.youtube.com/watch?v=S80X6OcMJg4


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Redakcja - nowy zespół Dariusza Duszy, skupia utalentowanych muzyków. Łączy w sobie energetyczną muzykę z ambitnymi tekstami podążając stylistycznie w różnych kierunkach. Bazą repertuarową zespołu jest energetyczny rockowy repertuar, w którym odnaleźć można także kilka bardziej stonowanych kompozycji. Redakcja z upodobaniem sięga po gitarowe przeboje oparte na tradycyjnym rock'n'rollu nie unikając niekiedy bardziej punkowych rytmów czy pojawiających się nader często wpływów reggae, które dla wielu fanów mogą być łącznikiem dokonań Redakcji z tym co Dusza tworzył w formacji DiM.

Album Redakcji zatytułowany 'Horrroskop' to z pewnością artystyczne wydarzenie zarówno dla wszystkich, którzy znają wcześniejsze dokonania Duszy jak i tych, którym płyta ta stworzy dopiero możliwość ich poznania. Album jest doskonałym przykładem jak można pogodzić tradycyjne rockowe granie z odrobina punkowego szaleństwa i rytmiką reggae.



..::TRACK-LIST::..

1. Pięć dni
2. Kolejny pomnik
3. Fanatycy
4. Horrroskop
5. Ratuj mnie przed samym sobą
6. Dziś umarłem na ulicy
7. Żadna praca nie hańbi
8. Tak jak kot
9. Nad moją głową
10. Robal
11. Karmazynowy śnieg
12. Przepis na szczęście
13. Zabójcy snów
14. Pod kinem



https://www.youtube.com/watch?v=S80X6OcMJg4


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

This recent release from Le ORME has rerally caught my ear and ranks very high on my play list. It is hard to believe that a band as aged as Le ORME would be able to put out such a great progressive record in today's world. This band are obviously unaffected by the music world around them. This album is full of great progressive moments and is as mature as their classic early recordings. I find "Il Fiume" very smooth and easy to listen to. Their music is rich and full of beauty throughout....lyrics are in Italian like all of their material. This is one of thos recordings where after only 1 listen you will be hooked.

loserboy


A very poor album indeed. Or at least it isn't what you'd expect to listen to once you've already come across masterpieces such as "Uomo Di Pezza" and "Felona e Sorona", and precisely in the same vein of those albums, the successful 70's Italian band suffered way too many inconveniences regarding its instrumentation and musical arrangements on "Il Fiume". It has got brilliant, sparkly moments despite the lack of strength and determination, but that doesn't justify the fact LE ORME could've come up with something more refined, intriguing and committed like they did in the past. Maybe at this point, it is useless to keep relying on comparisons to rescue the fine parts in "Il Fiume" and instead of that let's just focus on what's interesting to point out in here.
The conceptual passages are represented in "Il Fiume (parte prima)" and "Il Fiume (parte seconda)", which tell us the beginning from the end; the pieces complete each other softly, almost radiantly, with beautiful interludes in between and without pretentious guitar playing and complicated exercises of instrument execution. There are also pieces in here that deserve recognition in spite it all; "Madre Mia" is one of them. Firstly, we can notice Aldo TAGLIAPIETRA still has got the skills and the voice to pull off a production like "Il Fiume", showing his devotion to music and individually presenting a fine piece of work.

Most of the tracks in this album are simple and plain, demonstrating that sometimes it's only necessary to follow up a commercial trend and break the waves with the pop rock formula. In my opinion, the compositions standing out for the production are clearly evidenced by Francesco SARTORI's contributions on keyboards and piano, making the cause worthy somehow. We can perceive the efforts to avoid this production from drowning on "Chiesa d'asfalto", "Lungo il Fiume" (the percussion arrangements are outstanding by the way) and "Il Vecchio", where prog rock elements float around constantly, struggling to get the production back on track for brief moments, accomplishing the task satisfactorily. Another issue to be underlined here is the fact that if it weren't for the beautiful instrumental tracks (almost half album is instrumental), it would've turned out to be a train wreck.

Unfortunately, this recording is necessary to complete your LE ORME collection, but you can have it lent by a friend (like I did in the first place, but ended up purchasing it because of the album collection thing), listen to it and then you could come up with your own conclusions. On the other hand, you will be able to appreciate the album in a positive way if you think of TAGLIAPIETRA's guitar performing and SARTORI's heavenly executing on keyboards displayed here. Your call for newly prog rock comers and a reminder for Italian symphonic prog rockers.

The Prognaut



..::TRACK-LIST::..

1. Il Fiume (Parte Prima) 4:55
2. Madre Mia 3:36
3. Prima Acqua 3:14
4. Chiesa D'Asfalto 4:03
5. Danza Dell'Acqua 3:01
6. Lungo Il Fiume 4:32
Arranged By [Arrangiamenti vocali] - Andrea Dal Paos, Michele Bon
Choir - Venice Gospel Ensemble
Conductor [Diretto] - Andrea Dal Paos
Tabla - Pepe' Fiore
Voice [Voce] - Michele Bon

7. Dove L'Acqua Si Riposa 1:22
8. Il Vecchio 4:16
9. La Parola 0:38
10. Grande Acqua 3:46
Acoustic Guitar – Paolo Steffan
Arranged By [Arrangiamenti vocali] - Andrea Dal Paos, Michele Bon
Choir - Venice Gospel Ensemble
Conductor [Diretto] - Andrea Dal Paos

11. Il Fiume (Parte Seconda) 3:01



..::OBSADA::..

Aldo Tagliapietra - vocals, bass, 12-string & acoustic guitars, sitar
Francesco Sartori - piano, keyboards
Michele Bon - Hammond organ, keyboards, guitar synth, choral arrangements (6)
Michi Dei Rossi - drums, percussion, glockenspiel, gamelan (?)

With:
Venice Gospel Ensemble - chorus vocals (6,10)
Andrea Dal Paos - choral arrangements & conducting (6,10)
Paolo Steffan - acoustic guitar (10)
Pepè Fiore - tabla (6)




https://www.youtube.com/watch?v=YUohN7FnxX8



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

This recent release from Le ORME has rerally caught my ear and ranks very high on my play list. It is hard to believe that a band as aged as Le ORME would be able to put out such a great progressive record in today's world. This band are obviously unaffected by the music world around them. This album is full of great progressive moments and is as mature as their classic early recordings. I find "Il Fiume" very smooth and easy to listen to. Their music is rich and full of beauty throughout....lyrics are in Italian like all of their material. This is one of thos recordings where after only 1 listen you will be hooked.

loserboy


A very poor album indeed. Or at least it isn't what you'd expect to listen to once you've already come across masterpieces such as "Uomo Di Pezza" and "Felona e Sorona", and precisely in the same vein of those albums, the successful 70's Italian band suffered way too many inconveniences regarding its instrumentation and musical arrangements on "Il Fiume". It has got brilliant, sparkly moments despite the lack of strength and determination, but that doesn't justify the fact LE ORME could've come up with something more refined, intriguing and committed like they did in the past. Maybe at this point, it is useless to keep relying on comparisons to rescue the fine parts in "Il Fiume" and instead of that let's just focus on what's interesting to point out in here.
The conceptual passages are represented in "Il Fiume (parte prima)" and "Il Fiume (parte seconda)", which tell us the beginning from the end; the pieces complete each other softly, almost radiantly, with beautiful interludes in between and without pretentious guitar playing and complicated exercises of instrument execution. There are also pieces in here that deserve recognition in spite it all; "Madre Mia" is one of them. Firstly, we can notice Aldo TAGLIAPIETRA still has got the skills and the voice to pull off a production like "Il Fiume", showing his devotion to music and individually presenting a fine piece of work.

Most of the tracks in this album are simple and plain, demonstrating that sometimes it's only necessary to follow up a commercial trend and break the waves with the pop rock formula. In my opinion, the compositions standing out for the production are clearly evidenced by Francesco SARTORI's contributions on keyboards and piano, making the cause worthy somehow. We can perceive the efforts to avoid this production from drowning on "Chiesa d'asfalto", "Lungo il Fiume" (the percussion arrangements are outstanding by the way) and "Il Vecchio", where prog rock elements float around constantly, struggling to get the production back on track for brief moments, accomplishing the task satisfactorily. Another issue to be underlined here is the fact that if it weren't for the beautiful instrumental tracks (almost half album is instrumental), it would've turned out to be a train wreck.

Unfortunately, this recording is necessary to complete your LE ORME collection, but you can have it lent by a friend (like I did in the first place, but ended up purchasing it because of the album collection thing), listen to it and then you could come up with your own conclusions. On the other hand, you will be able to appreciate the album in a positive way if you think of TAGLIAPIETRA's guitar performing and SARTORI's heavenly executing on keyboards displayed here. Your call for newly prog rock comers and a reminder for Italian symphonic prog rockers.

The Prognaut



..::TRACK-LIST::..

1. Il Fiume (Parte Prima) 4:55
2. Madre Mia 3:36
3. Prima Acqua 3:14
4. Chiesa D'Asfalto 4:03
5. Danza Dell'Acqua 3:01
6. Lungo Il Fiume 4:32
Arranged By [Arrangiamenti vocali] - Andrea Dal Paos, Michele Bon
Choir - Venice Gospel Ensemble
Conductor [Diretto] - Andrea Dal Paos
Tabla - Pepe' Fiore
Voice [Voce] - Michele Bon

7. Dove L'Acqua Si Riposa 1:22
8. Il Vecchio 4:16
9. La Parola 0:38
10. Grande Acqua 3:46
Acoustic Guitar – Paolo Steffan
Arranged By [Arrangiamenti vocali] - Andrea Dal Paos, Michele Bon
Choir - Venice Gospel Ensemble
Conductor [Diretto] - Andrea Dal Paos

11. Il Fiume (Parte Seconda) 3:01



..::OBSADA::..

Aldo Tagliapietra - vocals, bass, 12-string & acoustic guitars, sitar
Francesco Sartori - piano, keyboards
Michele Bon - Hammond organ, keyboards, guitar synth, choral arrangements (6)
Michi Dei Rossi - drums, percussion, glockenspiel, gamelan (?)

With:
Venice Gospel Ensemble - chorus vocals (6,10)
Andrea Dal Paos - choral arrangements & conducting (6,10)
Paolo Steffan - acoustic guitar (10)
Pepè Fiore - tabla (6)




https://www.youtube.com/watch?v=YUohN7FnxX8



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Madonna - True Blue (35th Anniversary Edition) (2 CD)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Madonna
Album................: True Blue (35th Anniversary Edition)
Genre................: Pop
Source...............: WEB
Year.................: 2021-07-30
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 71 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Rhino Records

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting - Vol.1
---------------------------------------------------------------------

1. Madonna - Papa Don't Preach [04:28]
2. Madonna - Open Your Heart [04:13]
3. Madonna - White Heat [04:40]
4. Madonna - Live to Tell [05:51]
5. Madonna - Where's the Party [04:21]
6. Madonna - True Blue [04:17]
7. Madonna - La Isla Bonita [04:02]
8. Madonna - Jimmy Jimmy [03:55]
9. Madonna - Love Makes the World Go Round [04:33]

Playing Time.........: 40:24
Total Size...........: 298,60 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting - Vol.2
---------------------------------------------------------------------

1. Madonna - Papa Don't Preach (Extended Remix) [05:42]
2. Madonna - True Blue (The Color Mix) [06:36]
3. Madonna - Open Your Heart (Extended Version) [10:34]
4. Madonna - La Isla Bonita (Extended Remix) [05:25]
5. Madonna - True Blue (Remix/Edit) [04:26]
6. Madonna - Open Your Heart (Dub) [06:40]
7. Madonna - Live to Tell (Instrumental) [05:50]
8. Madonna - True Blue (Instrumental) [06:51]
9. Madonna - La Isla Bonita (Instrumental Extended Remix) [05:18]

Playing Time.........: 57:27
Total Size...........: 395,42 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Eric Clapton - The Best of Eric Clapton
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Eric Clapton
Album................: The Best of Eric Clapton
Genre................: Blues, Rock
Source...............: CD
Year.................: 1991
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 64 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Polydor

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Derek & The Dominos - Layla [07:10]
2. Cream - Badge [02:43]
3. Cream - I Feel Free [02:54]
4. Cream - Sunshine of Your Love [04:13]
5. Cream - Crossroads [04:13]
6. Cream - Strange Brew [02:48]
7. Cream - White Room [05:01]
8. Eric Clapton - Cocaine [03:35]
9. Eric Clapton - I Shot The Sheriff [04:23]
10. Eric Clapton - After Midnight [03:11]
11. Eric Clapton - Swing Low, Sweet Chariot [03:28]
12. Eric Clapton - Lay Down Sally [03:51]
13. Eric Clapton - Knockin' On Heaven's Door [04:24]
14. Eric Clapton - Wonderful Tonight [03:41]
15. Eric Clapton - Let It Grow [04:57]
16. Eric Clapton - Promises [03:00]
17. Derek & The Dominos - Bell Bottom Blues [05:05]

Playing Time.........: 01:08:42
Total Size...........: 442,90 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

W 2004 roku Therion wydał w sumie trzy albumy: „Sirius B”, „Lemuria” oraz opisywany dziś, Riders of the Apocalypse. Wprawdzie ten ostatni ujrzał światło dzienne pod inna marką, ale w praktyce nie zmienia to niczego, bo i skład ten sam i, w gruncie rzeczy, muzyka. Riders of the Apocalypse muzycznie i brzmieniowo brzmi dokładnie jak wydawnictwa kanoniczne (to samo studio), nieco inaczej porozkładano za to akcenty i w miejsce aranżacji typowych dla Theriona tamtego okresu wmontowano growle i thrashowe tempa. Dla leni (tl;dr): Demonoid to death/thrashowy brat-bliźniak Theriona. Wystarczy jeden rzut oka na linie melodyczne i nawet Stevie Wonder nie miałby wątpliwości, że wymienione powyżej dzieła wyszły spod ręki tego samego kompozytora. Nie ma się co za dużo rozpisywać, bo wystarczy odpalić którykolwiek krążek z podwójnego „Sirius B” / „Lemuria”, nastawić na jeden z bardziej narowistych utworów pokroju „Typhon” by uchwycić ideę stojącą za projektem o nazwie Demonoid. Tu i ówdzie czytam jaki to Riders of the Apocalypse specjalny, wyjątkowy, a prawda jest taka, że to gówno prawda. Nic wyjątkowego ani specjalnego na nim nie znajdziecie, wrażenie „już to kiedyś słyszałem” okaże się czymś więcej niż wrażaniem i będzie Wam towarzyszyło od pierwszych do ostatnich sekund trwania albumu. Oczywiście krążek jest szybszy, bardziej agresywny i „mroczny” niż Therion, ale różnica jest raczej ilościowa niźli jakościowa. Bo na Riders of the Apocalypse i babeczka pośpiewa i kilka melodii zaleci auto plagiatem. Jak już pewnie wspomniałem, z muzycznego punku widzenia Demonoid Ameryki nie odkrył, ba, nawet nie był w pobliżu łodzi – by pozostać przy marynistycznej metaforze. Ale… ale z czysto degustacyjnego punktu widzenia krążek jest jak najbardziej zacny, przyswaja się go bez przysypiania i ogólnego zmęczenia. Czyli zupełnie jak Therion. Przeszło trzy kwadranse mijają szybko jak kariera Kubicy w Formule 1, niejednokrotnie album zaproponuje całkiem sensowne melodie, zaskoczy ciekawymi riffami bądź solówkami. Słucha się go naprawdę przyjemnie. I tak jak za walory kompozycyjne i aranżacyjne raczej wielkiego uznania nie zdobędzie, tak za całokształt i miodność uznanie fanów zdobyć może. Bo Demonoid to muzyka nie tylko dla pro-symfonicznych miłośników Theriona, ale i koneserów ostrzejszych (niewiele, ale zawsze) brzmień. Dobry z plusem się należy.

deaf


DEMONOID re-issue, THERION’s Christoffer Johnsson return to Death metal! Therion entered a new path late 90’s with Therion. Of course Therion was one of the forefathers of Swedish death metal. After a decade the more progressive and gothic elements took over and made Therion the band it is nowadays. The death metal blood in Johnson was still running however and found a way out in the formation of Demoniod. The main goal was playing pure old school Swedish Death metal. Johnson was joined by his Therion bandmember Kristian Niemann on guitars (Sorcerer, ex-Snowy Shaw (live)) and completed by Johan Niemann on bass (Evergrey, Hollingshead, ex-Mind's Eye, ex-Tears of Anger, ex-Therion, ex-Tiamat) and Richard Evensand on drums (Ebony Tears, ex-Chimaira, ex-Sorcerer, ex-Therion, ex-Soilwork)



This is quite a good little album, full of bad fucking ass old school death/thrash riffs and an overall stench of Sweden. If one goes in with no expectations (and believe me, after listening to a recent Therion song, I went in with the death metal bar set pretty low), you'll be entertained.

The album layout and concept is certainly worth noting, too. Great cover art, a nice picture to complement each song, and a very goofy drawing in the back of the bandmembers as...horsemen? Vikings? retards? Got me. Speaking of goofy, there are some typical bad translations throughout the lyrics sheet and in the "explanation section" at the beginning of the booklet. This storyline is pretty silly to begin with, but I tend to like concept albums anyway, even if the idea is kind of half-baked.

Forget all that though, how about the music? Each song has something to offer, and months after buying it I often find one track or another stuck in my head. One drawback to the music as a whole is that some tracks are simply too drawn out. Death/thrash songs in general should stick to around 3:30 in my opinion, or else they wear out their welcome. For a slow track, I'll let 'em get away with 4:30, but that's it. Of course rules are meant to be broken - my favorite track on here is 6:17. But tunes like "Wargod" and "Death" are just keep going and going, and while it kicks ass for the first few minutes the skip button finger gets itchy.

Length issues aside, there are many bruising tracks to be found on RIDERS. "Firestorms" burns, "Witchburners" accuses, "The Evocation" calls unto thee despite some spoken parts and clean female vocals (for once, actually adding atmosphere instead of sounding stupid), and "Arrival of the Horsemen," uh, arrives like a motherfucker despite its length. "Arrival" is without a doubt my favorite track and completely kills throughout, even the slow and spooky intro riff. Each horseman introduces himself, and the chorus of "War, plague, starvation, death!" is easy enough to remember.

My only real beef is with "Wargods," which would have been one hell of an opener if they'd just cut a minute off. Actually, the main riff isn't that inspiring either. Poor choice for an opener overall methinks. And that little jazzy part in the midst of "Hunger My Consort"...is it necessary? No, and I laughed the first time I heard it, but now I've accepted it just like the clean parts in "The Evocation." The rest of the apocalyptica on here is perfect for the lover of Swedeath and death/thrash in all of us.

demonomania



..::TRACK-LIST::..

1. Wargods 05:50
2. Firestorms 03:30
3. Witchburners 04:31
4. 14th Century Plague 03:23
5. Hunger My Consort 05:01
6. The Evocation 05:13
7. Arrival of the Horsemen 06:17
8. End of Our Times 04:01
9. Death 09:18



..::OBSADA::..

Kristian Niemann - guitar
Johan Niemann - bass guitar
Christofer Johnsson - vocals
Richard Evensand - drums




https://www.youtube.com/watch?v=oQNggaw2WOA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

W 2004 roku Therion wydał w sumie trzy albumy: „Sirius B”, „Lemuria” oraz opisywany dziś, Riders of the Apocalypse. Wprawdzie ten ostatni ujrzał światło dzienne pod inna marką, ale w praktyce nie zmienia to niczego, bo i skład ten sam i, w gruncie rzeczy, muzyka. Riders of the Apocalypse muzycznie i brzmieniowo brzmi dokładnie jak wydawnictwa kanoniczne (to samo studio), nieco inaczej porozkładano za to akcenty i w miejsce aranżacji typowych dla Theriona tamtego okresu wmontowano growle i thrashowe tempa. Dla leni (tl;dr): Demonoid to death/thrashowy brat-bliźniak Theriona. Wystarczy jeden rzut oka na linie melodyczne i nawet Stevie Wonder nie miałby wątpliwości, że wymienione powyżej dzieła wyszły spod ręki tego samego kompozytora. Nie ma się co za dużo rozpisywać, bo wystarczy odpalić którykolwiek krążek z podwójnego „Sirius B” / „Lemuria”, nastawić na jeden z bardziej narowistych utworów pokroju „Typhon” by uchwycić ideę stojącą za projektem o nazwie Demonoid. Tu i ówdzie czytam jaki to Riders of the Apocalypse specjalny, wyjątkowy, a prawda jest taka, że to gówno prawda. Nic wyjątkowego ani specjalnego na nim nie znajdziecie, wrażenie „już to kiedyś słyszałem” okaże się czymś więcej niż wrażaniem i będzie Wam towarzyszyło od pierwszych do ostatnich sekund trwania albumu. Oczywiście krążek jest szybszy, bardziej agresywny i „mroczny” niż Therion, ale różnica jest raczej ilościowa niźli jakościowa. Bo na Riders of the Apocalypse i babeczka pośpiewa i kilka melodii zaleci auto plagiatem. Jak już pewnie wspomniałem, z muzycznego punku widzenia Demonoid Ameryki nie odkrył, ba, nawet nie był w pobliżu łodzi – by pozostać przy marynistycznej metaforze. Ale… ale z czysto degustacyjnego punktu widzenia krążek jest jak najbardziej zacny, przyswaja się go bez przysypiania i ogólnego zmęczenia. Czyli zupełnie jak Therion. Przeszło trzy kwadranse mijają szybko jak kariera Kubicy w Formule 1, niejednokrotnie album zaproponuje całkiem sensowne melodie, zaskoczy ciekawymi riffami bądź solówkami. Słucha się go naprawdę przyjemnie. I tak jak za walory kompozycyjne i aranżacyjne raczej wielkiego uznania nie zdobędzie, tak za całokształt i miodność uznanie fanów zdobyć może. Bo Demonoid to muzyka nie tylko dla pro-symfonicznych miłośników Theriona, ale i koneserów ostrzejszych (niewiele, ale zawsze) brzmień. Dobry z plusem się należy.

deaf


DEMONOID re-issue, THERION’s Christoffer Johnsson return to Death metal! Therion entered a new path late 90’s with Therion. Of course Therion was one of the forefathers of Swedish death metal. After a decade the more progressive and gothic elements took over and made Therion the band it is nowadays. The death metal blood in Johnson was still running however and found a way out in the formation of Demoniod. The main goal was playing pure old school Swedish Death metal. Johnson was joined by his Therion bandmember Kristian Niemann on guitars (Sorcerer, ex-Snowy Shaw (live)) and completed by Johan Niemann on bass (Evergrey, Hollingshead, ex-Mind's Eye, ex-Tears of Anger, ex-Therion, ex-Tiamat) and Richard Evensand on drums (Ebony Tears, ex-Chimaira, ex-Sorcerer, ex-Therion, ex-Soilwork)



This is quite a good little album, full of bad fucking ass old school death/thrash riffs and an overall stench of Sweden. If one goes in with no expectations (and believe me, after listening to a recent Therion song, I went in with the death metal bar set pretty low), you'll be entertained.

The album layout and concept is certainly worth noting, too. Great cover art, a nice picture to complement each song, and a very goofy drawing in the back of the bandmembers as...horsemen? Vikings? retards? Got me. Speaking of goofy, there are some typical bad translations throughout the lyrics sheet and in the "explanation section" at the beginning of the booklet. This storyline is pretty silly to begin with, but I tend to like concept albums anyway, even if the idea is kind of half-baked.

Forget all that though, how about the music? Each song has something to offer, and months after buying it I often find one track or another stuck in my head. One drawback to the music as a whole is that some tracks are simply too drawn out. Death/thrash songs in general should stick to around 3:30 in my opinion, or else they wear out their welcome. For a slow track, I'll let 'em get away with 4:30, but that's it. Of course rules are meant to be broken - my favorite track on here is 6:17. But tunes like "Wargod" and "Death" are just keep going and going, and while it kicks ass for the first few minutes the skip button finger gets itchy.

Length issues aside, there are many bruising tracks to be found on RIDERS. "Firestorms" burns, "Witchburners" accuses, "The Evocation" calls unto thee despite some spoken parts and clean female vocals (for once, actually adding atmosphere instead of sounding stupid), and "Arrival of the Horsemen," uh, arrives like a motherfucker despite its length. "Arrival" is without a doubt my favorite track and completely kills throughout, even the slow and spooky intro riff. Each horseman introduces himself, and the chorus of "War, plague, starvation, death!" is easy enough to remember.

My only real beef is with "Wargods," which would have been one hell of an opener if they'd just cut a minute off. Actually, the main riff isn't that inspiring either. Poor choice for an opener overall methinks. And that little jazzy part in the midst of "Hunger My Consort"...is it necessary? No, and I laughed the first time I heard it, but now I've accepted it just like the clean parts in "The Evocation." The rest of the apocalyptica on here is perfect for the lover of Swedeath and death/thrash in all of us.

demonomania



..::TRACK-LIST::..

1. Wargods 05:50
2. Firestorms 03:30
3. Witchburners 04:31
4. 14th Century Plague 03:23
5. Hunger My Consort 05:01
6. The Evocation 05:13
7. Arrival of the Horsemen 06:17
8. End of Our Times 04:01
9. Death 09:18



..::OBSADA::..

Kristian Niemann - guitar
Johan Niemann - bass guitar
Christofer Johnsson - vocals
Richard Evensand - drums




https://www.youtube.com/watch?v=oQNggaw2WOA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Co robić, gdy zaplanowane koncerty nie mogą się odbyć, bo świat ogarnięty został pandemią groźnego wirusa? Można na przykład zebrać się w sali prób lub jakimś studiu, zwołać ekipę filmującą i wystąpić przed takim audytorium, a materiał opublikować w sieci w formie streamingu. Pozwoli to fanom na obcowanie z muzyką ulubionych artystów, a im samym ułatwi przetrwanie tych ciężkich czasów. Następnie nagranie, po odpowiedniej obróbce, można wytłoczyć na różnego rodzaju nośnikach i zrobić z tego pełnowartościowe wydawnictwo „koncertowe”. Tym tropem poszło wielu wykonawców, że wspomnę choćby o recenzowanych na naszych łamach albumach The Pineapple Thief („Nothing But The Truth”), RPWL („God Has Failed – Live & Personal”) czy Airbag („A Day In The Studio”). Teraz do tego grona dołączyło sześciu muzyków z grupy Gazpacho.

Na miejsce „koncertu” wybrano budynek starej szkoły w Fredrikstad (około 90 km na południe od Oslo), w którym mieści się centrum kulturalno–konferencyjne St. Croix (od nazwy starej duńskiej kolonii z czasów gdy Norwegia wraz z Danią tworzyły jedno państwo), będące także miejscem prób zespołu podczas przygotowań do tras. Tam rankiem 25 października 2020 roku grupa wraz z filmowcami zebrała się w auli, by dokonać nagrań, a właściwie zarejestrować próbę przed trasą, która nie mogła się odbyć. Wcześniej zdecydowano, że pełna produkcja sceniczna i występ przed pustą widownią będzie bez sensu i zamiast tego zdecydowano się na ascetyczne otoczenie: tylko muzycy (wymienię ich w kolejności jaką zajęli na scenie, czyli Robert Risberget Johansen grający na perkusji, Kristian ‘Fido’ Torp na basie i kontrabasie, Jon-Arne Vilbo na gitarach, śpiewający Jan-Henrik Ohme, Thomas Alexander Andersen – czarujący grą na instrumentach klawiszowych oraz Mikael Krømer na skrzypcach, mandolinie i gitarach) ustawieni w okrąg plus statyczne światło.

Setlistę zdominował, wówczas świeżo wydany, materiał z płyty „Fireworker”, który, przynajmniej mi, pozwolił ponownie zakochać się w twórczości szóstki Norwegów. Mamy tu zatem epicki, prawie dwudziestominutowy, „Space Cowboy” z potężną partią chóru, trzy krótsze utwory: „Hourglass” z cudownymi dźwiękami skrzypiec, dynamiczny „Fireworker”, spokojny „Antique” oraz piętnastominutową kwintesencję muzycznego smaku Gazpacho w postaci pieśni „Sapien”. Te pięć ścieżek w tekstach stara się odpowiedzieć na pytanie: kim lub czym jesteśmy - samodzielnymi istotami z własną wolą czy też jedynie narzędziem, które jest wykorzystywane aby podtrzymać byt, pojazdem, w którym aktualnie podróżuje „To”, czyli tytułowy „Fireworker”. Po bardziej szczegółowy opis zapraszam do tekstu opisującego ten piękny album, który tu, choć pozbawiony zmian w stosunku do studyjnego pierwowzoru, brzmi bardziej naturalnie, a jednocześnie pełniej i potężniej.

Na deser otrzymujemy nagranie „Substitute For Murder” z drugiego krążka zespołu, „When The Earth Lets Go” (2004) oraz fantastyczny finał w postaci fragmentu albumu „Tick Tock” (2009) - obie części kompozycji „The Walk”, w których skrzypce Krømera w połączeniu ze śpiewem Ohme wbijają w ziemię. Na samym końcu znajduje się nagranie, od którego rozpoczęło się moje obcowanie z muzyką zespołu, czyli cudowny utwór „Winter Is Never”.

Tak kończy się ten trwający godzinę i kwadrans set. Przynajmniej jeśli chodzi o płytę kompaktową i wersję wytłoczoną na dwóch winylowych krążkach. Na edycji specjalnej, zawierającej dwa kompakty, płyty blu-ray i DVD umieszczone w grubej książce (tzw. earbook) oraz na wydanym samodzielnie krążku blu-ray, otrzymujemy jeszcze pochodzącą z albumu „Night” (2007) kompozycję „Chequered Light Buildings”.

Poświęćmy teraz kilka słów wersji wizyjnej wydawnictwa. Zarejestrowany za pomocą trzech kamer obraz nie powala dynamiką, ale, tak jak wspomniałem wcześniej, Gazpacho postawił na intymność tego wydarzenia oraz na to, by przedstawić zespół tak jak wygląda na próbach (OK, zapewne normalnie jest większa interakcja słowna między muzykami, tu jedyne słowa, jakie padają to te w tekstach utworów). W niektórych fragmentach obraz celowo jest czarno-biały, co podkreśla surowość przekazu. Jeśli chodzi o dźwięk, to jest idealnie wyważony, zarówno w wersji stereo, jak i przestrzennej. Za miks stereo odpowiada Tine, surround zaś Thor Legvold. Atrakcyjność płyty blu-ray podnoszą teledyski do utworów z płyt „Fireworker” oraz „Soyuz”, filmy dokumentalne o powstawaniu utworu „Space Cowboy” i genezie warstwy lirycznej ostatniego albumu, opowieść autora jego szaty graficznej, Antonio Seijasa, oraz fragment koncertu z 21 września 2019 roku w klubie Cultuurpodium Boerderij w holenderskim Zoetermeer z trasy promującej płytę „Soyuz”. Tu już mamy pełną produkcję ze zmieniającymi się światłami oraz wizualizacjami na ekranie za plecami muzyków. Szkoda tylko, że nie zdecydowano się na zamieszczenie całości występu, a jedynie na jego godzinny skrót. Jest tu też specjalna wersja utworu „Winter Is Never” w wykonaniu Andersona i Ohme. Tylko pianino i wokal. Bardzo surowo i jednocześnie nadal pięknie...

Po „A Night At Loreley” (2009), “London” (2011) i “Night Of The Demon” (2015) dostajemy do rąk czwarte wydawnictwo koncertowe mistrzów klimatycznego rocka. Inne niż wcześniejsze, bo i czasy są zdecydowanie odmienne od tych, które pamiętamy sprzed, powiedzmy, 3 lat. W chwili gdy piszę te słowa zespół przygotowuje się (tym razem w domu basisty, z uwagi na fakt, że sala w St. Croix jest zajęta przez innego wykonawcę) do „prawdziwych” występów w ramach wspólnej trasy z grupą Pure Reason Revolution, przełożonej z 2020 roku. Niestety, ostatecznie ominie ona Polskę (w pierwotnym terminie nasz kraj był uwzględniony). Cóż, pozostaje naciśnięcie przycisku „play” i rozkoszowanie się tymi wspaniałymi dźwiękami oraz obrazami podanymi w bardzo smakowity sposób.

Tomasz Dudkowski


GAZPACHO is the group founded in 1996 similar to Marillion at the start, quickly sensitized by Radiohead and having acquaintances with Coldplay; an eclectic band with the soulful voice of Jan; an intimate whimsical rock art concept. They give us here a studio set in their space in Ste Croix following an unprecedented streaming in 2020 in the midst of a pandemic; Gazpacho always asks itself its questions of the struggle of man with his vital force.
'Space Cowboy' is the 1st of the five titles of 'Fireworker' starting this unique live with the reverberating voice à la Lana Del Rey, the electric violin and the majestic choirs coming to give an overwhelming musical sensation, the grip of the hovering departure, the finish on an Oldfield tinged with 'Carmina Burana'. 'Hourglass' recalls the bewitchment of Michael's violin and his plaintive tune, 'Fireworker' on Jon's idyllic voice, depressed, melancholy and beautiful; Robert with his pads bringing a tribal atmosphere on his acoustic drums, magnified on 'Antique' where the electronics come forward with hypnotic loops. 'Sapien' concludes this set with an intense gothic title, filled with musical waves; the live becomes indecent we have the impression that they play only for us; that spatial voice-over sequence still gives me chills; the piano à la Japan adds to it, the slide guitar settles on an arid, icy tempo. 'Substitute for Murder' for the beginning of the encore, title of 'When Earth Lets Go' to warm up a little before attacking the two 'The Walk Part I and II' with the oriental break and 'Winter Is Never' from the album 'Tick Tock' for a final hymn to their unique sound.

Gazpacho therefore staged itself in the raw state giving itself without correction, the expanded stream is remixed in 5.1, CD, Blu-Ray, LP and DVD available with more than 2 hours of bonuses, videos, an interview and a 2019 concert; a concert film from a rehearsal, raw formwork; a stunning rehearsal, a unique pandemic studio concert, an intense, dreamlike and simply majestic album. Gazpacho has done well by revisiting its latest album and adding a few reminder titles to allow us to immerse ourselves in their inimitable sound space.

alainPP


..::TRACK-LIST::..

1. Space Cowboy (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 19:34
2. Hourglass (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 4:06
3. Fireworker (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 4:38
4. Antique (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 6:14
5. Sapien (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 15:12
6. Substitute For Murder (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 5:42
7. The Walk Part I (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 5:49
8. The Walk Part II (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 7:50
9. Winter Is Never (At St.Croix [Video] 5.1 Hi-res Stereo) 5:27
10. Chequered Light Buildings (At St.Croix [Video] 5.1, Hi-res Stereo) 6:35
11. Winter Is Never (Acoustic) 4:44
12. The Concept Of Fireworker (Interview) 27:52



..::OBSADA::..

Jan Henrik Ohme - vocals
Thomas Alexander Andersen - keyboards
Jon Arne Vilbo - guitars
Mikael Krømer - violin, mandolin
Kristian 'Fido' Torp - bass
Robert Risberget Johansen - drums & percussion



https://www.youtube.com/watch?v=64N5qaQ7CSo



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Co robić, gdy zaplanowane koncerty nie mogą się odbyć, bo świat ogarnięty został pandemią groźnego wirusa? Można na przykład zebrać się w sali prób lub jakimś studiu, zwołać ekipę filmującą i wystąpić przed takim audytorium, a materiał opublikować w sieci w formie streamingu. Pozwoli to fanom na obcowanie z muzyką ulubionych artystów, a im samym ułatwi przetrwanie tych ciężkich czasów. Następnie nagranie, po odpowiedniej obróbce, można wytłoczyć na różnego rodzaju nośnikach i zrobić z tego pełnowartościowe wydawnictwo „koncertowe”. Tym tropem poszło wielu wykonawców, że wspomnę choćby o recenzowanych na naszych łamach albumach The Pineapple Thief („Nothing But The Truth”), RPWL („God Has Failed – Live & Personal”) czy Airbag („A Day In The Studio”). Teraz do tego grona dołączyło sześciu muzyków z grupy Gazpacho.

Na miejsce „koncertu” wybrano budynek starej szkoły w Fredrikstad (około 90 km na południe od Oslo), w którym mieści się centrum kulturalno–konferencyjne St. Croix (od nazwy starej duńskiej kolonii z czasów gdy Norwegia wraz z Danią tworzyły jedno państwo), będące także miejscem prób zespołu podczas przygotowań do tras. Tam rankiem 25 października 2020 roku grupa wraz z filmowcami zebrała się w auli, by dokonać nagrań, a właściwie zarejestrować próbę przed trasą, która nie mogła się odbyć. Wcześniej zdecydowano, że pełna produkcja sceniczna i występ przed pustą widownią będzie bez sensu i zamiast tego zdecydowano się na ascetyczne otoczenie: tylko muzycy (wymienię ich w kolejności jaką zajęli na scenie, czyli Robert Risberget Johansen grający na perkusji, Kristian ‘Fido’ Torp na basie i kontrabasie, Jon-Arne Vilbo na gitarach, śpiewający Jan-Henrik Ohme, Thomas Alexander Andersen – czarujący grą na instrumentach klawiszowych oraz Mikael Krømer na skrzypcach, mandolinie i gitarach) ustawieni w okrąg plus statyczne światło.

Setlistę zdominował, wówczas świeżo wydany, materiał z płyty „Fireworker”, który, przynajmniej mi, pozwolił ponownie zakochać się w twórczości szóstki Norwegów. Mamy tu zatem epicki, prawie dwudziestominutowy, „Space Cowboy” z potężną partią chóru, trzy krótsze utwory: „Hourglass” z cudownymi dźwiękami skrzypiec, dynamiczny „Fireworker”, spokojny „Antique” oraz piętnastominutową kwintesencję muzycznego smaku Gazpacho w postaci pieśni „Sapien”. Te pięć ścieżek w tekstach stara się odpowiedzieć na pytanie: kim lub czym jesteśmy - samodzielnymi istotami z własną wolą czy też jedynie narzędziem, które jest wykorzystywane aby podtrzymać byt, pojazdem, w którym aktualnie podróżuje „To”, czyli tytułowy „Fireworker”. Po bardziej szczegółowy opis zapraszam do tekstu opisującego ten piękny album, który tu, choć pozbawiony zmian w stosunku do studyjnego pierwowzoru, brzmi bardziej naturalnie, a jednocześnie pełniej i potężniej.

Na deser otrzymujemy nagranie „Substitute For Murder” z drugiego krążka zespołu, „When The Earth Lets Go” (2004) oraz fantastyczny finał w postaci fragmentu albumu „Tick Tock” (2009) - obie części kompozycji „The Walk”, w których skrzypce Krømera w połączeniu ze śpiewem Ohme wbijają w ziemię. Na samym końcu znajduje się nagranie, od którego rozpoczęło się moje obcowanie z muzyką zespołu, czyli cudowny utwór „Winter Is Never”.

Tak kończy się ten trwający godzinę i kwadrans set. Przynajmniej jeśli chodzi o płytę kompaktową i wersję wytłoczoną na dwóch winylowych krążkach. Na edycji specjalnej, zawierającej dwa kompakty, płyty blu-ray i DVD umieszczone w grubej książce (tzw. earbook) oraz na wydanym samodzielnie krążku blu-ray, otrzymujemy jeszcze pochodzącą z albumu „Night” (2007) kompozycję „Chequered Light Buildings”.

Poświęćmy teraz kilka słów wersji wizyjnej wydawnictwa. Zarejestrowany za pomocą trzech kamer obraz nie powala dynamiką, ale, tak jak wspomniałem wcześniej, Gazpacho postawił na intymność tego wydarzenia oraz na to, by przedstawić zespół tak jak wygląda na próbach (OK, zapewne normalnie jest większa interakcja słowna między muzykami, tu jedyne słowa, jakie padają to te w tekstach utworów). W niektórych fragmentach obraz celowo jest czarno-biały, co podkreśla surowość przekazu. Jeśli chodzi o dźwięk, to jest idealnie wyważony, zarówno w wersji stereo, jak i przestrzennej. Za miks stereo odpowiada Tine, surround zaś Thor Legvold. Atrakcyjność płyty blu-ray podnoszą teledyski do utworów z płyt „Fireworker” oraz „Soyuz”, filmy dokumentalne o powstawaniu utworu „Space Cowboy” i genezie warstwy lirycznej ostatniego albumu, opowieść autora jego szaty graficznej, Antonio Seijasa, oraz fragment koncertu z 21 września 2019 roku w klubie Cultuurpodium Boerderij w holenderskim Zoetermeer z trasy promującej płytę „Soyuz”. Tu już mamy pełną produkcję ze zmieniającymi się światłami oraz wizualizacjami na ekranie za plecami muzyków. Szkoda tylko, że nie zdecydowano się na zamieszczenie całości występu, a jedynie na jego godzinny skrót. Jest tu też specjalna wersja utworu „Winter Is Never” w wykonaniu Andersona i Ohme. Tylko pianino i wokal. Bardzo surowo i jednocześnie nadal pięknie...

Po „A Night At Loreley” (2009), “London” (2011) i “Night Of The Demon” (2015) dostajemy do rąk czwarte wydawnictwo koncertowe mistrzów klimatycznego rocka. Inne niż wcześniejsze, bo i czasy są zdecydowanie odmienne od tych, które pamiętamy sprzed, powiedzmy, 3 lat. W chwili gdy piszę te słowa zespół przygotowuje się (tym razem w domu basisty, z uwagi na fakt, że sala w St. Croix jest zajęta przez innego wykonawcę) do „prawdziwych” występów w ramach wspólnej trasy z grupą Pure Reason Revolution, przełożonej z 2020 roku. Niestety, ostatecznie ominie ona Polskę (w pierwotnym terminie nasz kraj był uwzględniony). Cóż, pozostaje naciśnięcie przycisku „play” i rozkoszowanie się tymi wspaniałymi dźwiękami oraz obrazami podanymi w bardzo smakowity sposób.

Tomasz Dudkowski


GAZPACHO is the group founded in 1996 similar to Marillion at the start, quickly sensitized by Radiohead and having acquaintances with Coldplay; an eclectic band with the soulful voice of Jan; an intimate whimsical rock art concept. They give us here a studio set in their space in Ste Croix following an unprecedented streaming in 2020 in the midst of a pandemic; Gazpacho always asks itself its questions of the struggle of man with his vital force.
'Space Cowboy' is the 1st of the five titles of 'Fireworker' starting this unique live with the reverberating voice à la Lana Del Rey, the electric violin and the majestic choirs coming to give an overwhelming musical sensation, the grip of the hovering departure, the finish on an Oldfield tinged with 'Carmina Burana'. 'Hourglass' recalls the bewitchment of Michael's violin and his plaintive tune, 'Fireworker' on Jon's idyllic voice, depressed, melancholy and beautiful; Robert with his pads bringing a tribal atmosphere on his acoustic drums, magnified on 'Antique' where the electronics come forward with hypnotic loops. 'Sapien' concludes this set with an intense gothic title, filled with musical waves; the live becomes indecent we have the impression that they play only for us; that spatial voice-over sequence still gives me chills; the piano à la Japan adds to it, the slide guitar settles on an arid, icy tempo. 'Substitute for Murder' for the beginning of the encore, title of 'When Earth Lets Go' to warm up a little before attacking the two 'The Walk Part I and II' with the oriental break and 'Winter Is Never' from the album 'Tick Tock' for a final hymn to their unique sound.

Gazpacho therefore staged itself in the raw state giving itself without correction, the expanded stream is remixed in 5.1, CD, Blu-Ray, LP and DVD available with more than 2 hours of bonuses, videos, an interview and a 2019 concert; a concert film from a rehearsal, raw formwork; a stunning rehearsal, a unique pandemic studio concert, an intense, dreamlike and simply majestic album. Gazpacho has done well by revisiting its latest album and adding a few reminder titles to allow us to immerse ourselves in their inimitable sound space.

alainPP



..::TRACK-LIST::..

CD 1 (50:23)
1. Space Cowboy 19:40
2. Hourglass 4:17
3. Fireworker 4:43
4. Antique 6:23
5. Sapien 15:20

CD 2 (31:27)
1. Substitute For Murder 5:46
2. The Walk, Part I 5:49
3. The Walk, Part II 7:50
4. Winter Is Never 5:27
5. Chequered Light Buildings 6:35



..::OBSADA::..

Jan Henrik Ohme - vocals
Thomas Alexander Andersen - keyboards
Jon Arne Vilbo - guitars
Mikael Krømer - violin, mandolin
Kristian 'Fido' Torp - bass
Robert Risberget Johansen - drums & percussion



https://www.youtube.com/watch?v=64N5qaQ7CSo



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Co robić, gdy zaplanowane koncerty nie mogą się odbyć, bo świat ogarnięty został pandemią groźnego wirusa? Można na przykład zebrać się w sali prób lub jakimś studiu, zwołać ekipę filmującą i wystąpić przed takim audytorium, a materiał opublikować w sieci w formie streamingu. Pozwoli to fanom na obcowanie z muzyką ulubionych artystów, a im samym ułatwi przetrwanie tych ciężkich czasów. Następnie nagranie, po odpowiedniej obróbce, można wytłoczyć na różnego rodzaju nośnikach i zrobić z tego pełnowartościowe wydawnictwo „koncertowe”. Tym tropem poszło wielu wykonawców, że wspomnę choćby o recenzowanych na naszych łamach albumach The Pineapple Thief („Nothing But The Truth”), RPWL („God Has Failed – Live & Personal”) czy Airbag („A Day In The Studio”). Teraz do tego grona dołączyło sześciu muzyków z grupy Gazpacho.

Na miejsce „koncertu” wybrano budynek starej szkoły w Fredrikstad (około 90 km na południe od Oslo), w którym mieści się centrum kulturalno–konferencyjne St. Croix (od nazwy starej duńskiej kolonii z czasów gdy Norwegia wraz z Danią tworzyły jedno państwo), będące także miejscem prób zespołu podczas przygotowań do tras. Tam rankiem 25 października 2020 roku grupa wraz z filmowcami zebrała się w auli, by dokonać nagrań, a właściwie zarejestrować próbę przed trasą, która nie mogła się odbyć. Wcześniej zdecydowano, że pełna produkcja sceniczna i występ przed pustą widownią będzie bez sensu i zamiast tego zdecydowano się na ascetyczne otoczenie: tylko muzycy (wymienię ich w kolejności jaką zajęli na scenie, czyli Robert Risberget Johansen grający na perkusji, Kristian ‘Fido’ Torp na basie i kontrabasie, Jon-Arne Vilbo na gitarach, śpiewający Jan-Henrik Ohme, Thomas Alexander Andersen – czarujący grą na instrumentach klawiszowych oraz Mikael Krømer na skrzypcach, mandolinie i gitarach) ustawieni w okrąg plus statyczne światło.

Setlistę zdominował, wówczas świeżo wydany, materiał z płyty „Fireworker”, który, przynajmniej mi, pozwolił ponownie zakochać się w twórczości szóstki Norwegów. Mamy tu zatem epicki, prawie dwudziestominutowy, „Space Cowboy” z potężną partią chóru, trzy krótsze utwory: „Hourglass” z cudownymi dźwiękami skrzypiec, dynamiczny „Fireworker”, spokojny „Antique” oraz piętnastominutową kwintesencję muzycznego smaku Gazpacho w postaci pieśni „Sapien”. Te pięć ścieżek w tekstach stara się odpowiedzieć na pytanie: kim lub czym jesteśmy - samodzielnymi istotami z własną wolą czy też jedynie narzędziem, które jest wykorzystywane aby podtrzymać byt, pojazdem, w którym aktualnie podróżuje „To”, czyli tytułowy „Fireworker”. Po bardziej szczegółowy opis zapraszam do tekstu opisującego ten piękny album, który tu, choć pozbawiony zmian w stosunku do studyjnego pierwowzoru, brzmi bardziej naturalnie, a jednocześnie pełniej i potężniej.

Na deser otrzymujemy nagranie „Substitute For Murder” z drugiego krążka zespołu, „When The Earth Lets Go” (2004) oraz fantastyczny finał w postaci fragmentu albumu „Tick Tock” (2009) - obie części kompozycji „The Walk”, w których skrzypce Krømera w połączeniu ze śpiewem Ohme wbijają w ziemię. Na samym końcu znajduje się nagranie, od którego rozpoczęło się moje obcowanie z muzyką zespołu, czyli cudowny utwór „Winter Is Never”.

Tak kończy się ten trwający godzinę i kwadrans set. Przynajmniej jeśli chodzi o płytę kompaktową i wersję wytłoczoną na dwóch winylowych krążkach. Na edycji specjalnej, zawierającej dwa kompakty, płyty blu-ray i DVD umieszczone w grubej książce (tzw. earbook) oraz na wydanym samodzielnie krążku blu-ray, otrzymujemy jeszcze pochodzącą z albumu „Night” (2007) kompozycję „Chequered Light Buildings”.

Poświęćmy teraz kilka słów wersji wizyjnej wydawnictwa. Zarejestrowany za pomocą trzech kamer obraz nie powala dynamiką, ale, tak jak wspomniałem wcześniej, Gazpacho postawił na intymność tego wydarzenia oraz na to, by przedstawić zespół tak jak wygląda na próbach (OK, zapewne normalnie jest większa interakcja słowna między muzykami, tu jedyne słowa, jakie padają to te w tekstach utworów). W niektórych fragmentach obraz celowo jest czarno-biały, co podkreśla surowość przekazu. Jeśli chodzi o dźwięk, to jest idealnie wyważony, zarówno w wersji stereo, jak i przestrzennej. Za miks stereo odpowiada Tine, surround zaś Thor Legvold. Atrakcyjność płyty blu-ray podnoszą teledyski do utworów z płyt „Fireworker” oraz „Soyuz”, filmy dokumentalne o powstawaniu utworu „Space Cowboy” i genezie warstwy lirycznej ostatniego albumu, opowieść autora jego szaty graficznej, Antonio Seijasa, oraz fragment koncertu z 21 września 2019 roku w klubie Cultuurpodium Boerderij w holenderskim Zoetermeer z trasy promującej płytę „Soyuz”. Tu już mamy pełną produkcję ze zmieniającymi się światłami oraz wizualizacjami na ekranie za plecami muzyków. Szkoda tylko, że nie zdecydowano się na zamieszczenie całości występu, a jedynie na jego godzinny skrót. Jest tu też specjalna wersja utworu „Winter Is Never” w wykonaniu Andersona i Ohme. Tylko pianino i wokal. Bardzo surowo i jednocześnie nadal pięknie...

Po „A Night At Loreley” (2009), “London” (2011) i “Night Of The Demon” (2015) dostajemy do rąk czwarte wydawnictwo koncertowe mistrzów klimatycznego rocka. Inne niż wcześniejsze, bo i czasy są zdecydowanie odmienne od tych, które pamiętamy sprzed, powiedzmy, 3 lat. W chwili gdy piszę te słowa zespół przygotowuje się (tym razem w domu basisty, z uwagi na fakt, że sala w St. Croix jest zajęta przez innego wykonawcę) do „prawdziwych” występów w ramach wspólnej trasy z grupą Pure Reason Revolution, przełożonej z 2020 roku. Niestety, ostatecznie ominie ona Polskę (w pierwotnym terminie nasz kraj był uwzględniony). Cóż, pozostaje naciśnięcie przycisku „play” i rozkoszowanie się tymi wspaniałymi dźwiękami oraz obrazami podanymi w bardzo smakowity sposób.

Tomasz Dudkowski


GAZPACHO is the group founded in 1996 similar to Marillion at the start, quickly sensitized by Radiohead and having acquaintances with Coldplay; an eclectic band with the soulful voice of Jan; an intimate whimsical rock art concept. They give us here a studio set in their space in Ste Croix following an unprecedented streaming in 2020 in the midst of a pandemic; Gazpacho always asks itself its questions of the struggle of man with his vital force.
'Space Cowboy' is the 1st of the five titles of 'Fireworker' starting this unique live with the reverberating voice à la Lana Del Rey, the electric violin and the majestic choirs coming to give an overwhelming musical sensation, the grip of the hovering departure, the finish on an Oldfield tinged with 'Carmina Burana'. 'Hourglass' recalls the bewitchment of Michael's violin and his plaintive tune, 'Fireworker' on Jon's idyllic voice, depressed, melancholy and beautiful; Robert with his pads bringing a tribal atmosphere on his acoustic drums, magnified on 'Antique' where the electronics come forward with hypnotic loops. 'Sapien' concludes this set with an intense gothic title, filled with musical waves; the live becomes indecent we have the impression that they play only for us; that spatial voice-over sequence still gives me chills; the piano à la Japan adds to it, the slide guitar settles on an arid, icy tempo. 'Substitute for Murder' for the beginning of the encore, title of 'When Earth Lets Go' to warm up a little before attacking the two 'The Walk Part I and II' with the oriental break and 'Winter Is Never' from the album 'Tick Tock' for a final hymn to their unique sound.

Gazpacho therefore staged itself in the raw state giving itself without correction, the expanded stream is remixed in 5.1, CD, Blu-Ray, LP and DVD available with more than 2 hours of bonuses, videos, an interview and a 2019 concert; a concert film from a rehearsal, raw formwork; a stunning rehearsal, a unique pandemic studio concert, an intense, dreamlike and simply majestic album. Gazpacho has done well by revisiting its latest album and adding a few reminder titles to allow us to immerse ourselves in their inimitable sound space.

alainPP



..::TRACK-LIST::..

CD 1 (50:23)
1. Space Cowboy 19:40
2. Hourglass 4:17
3. Fireworker 4:43
4. Antique 6:23
5. Sapien 15:20

CD 2 (31:27)
1. Substitute For Murder 5:46
2. The Walk, Part I 5:49
3. The Walk, Part II 7:50
4. Winter Is Never 5:27
5. Chequered Light Buildings 6:35



..::OBSADA::..

Jan Henrik Ohme - vocals
Thomas Alexander Andersen - keyboards
Jon Arne Vilbo - guitars
Mikael Krømer - violin, mandolin
Kristian 'Fido' Torp - bass
Robert Risberget Johansen - drums & percussion



https://www.youtube.com/watch?v=64N5qaQ7CSo



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Tithe is a Portland, Oregon-based act that draws influence from many dimensions of dark, extreme music and themes to manifest their distinctive hypnotic, grinding death metal. Comprised of Matt Eiseman (Vocals/Guitar), Alex Huddleston (Vocals/Bass), and Kevin Swartz (Drums), the trio converges to create an arrangement even larger than the sum of its parts.

"Communion in Anguish" expands upon 2023’s "Inverse Rapture" by amping up the aggression and doubling down on the unrelenting atmosphere of the previous record. The new addition of Alex Huddleston’s lower register growls combines with Eiseman’s distressed wails and Swartz’ driving rhythms to push the band into new sonic territory.



..::TRACK-LIST::..

1. Nostrum 02:47
2. At The Altar Of Starving Children 06:20
3. Ostiary 05:29
4. The Fruits Of Spiritual Apartheid 04:19
5. Infected Blood 03:45
6. Shallow Grave Of Karmic Retribution 07:55
7. Burn The Throne Of God 04:24



..::OBSADA::..

Kevin Swartz - Drums
Matt Eiseman - Guitars, Vocals
Alex Huddleston - Bass, Vocals



https://www.youtube.com/watch?v=Ir_Ky7HfS9w



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Tithe is a Portland, Oregon-based act that draws influence from many dimensions of dark, extreme music and themes to manifest their distinctive hypnotic, grinding death metal. Comprised of Matt Eiseman (Vocals/Guitar), Alex Huddleston (Vocals/Bass), and Kevin Swartz (Drums), the trio converges to create an arrangement even larger than the sum of its parts.

"Communion in Anguish" expands upon 2023’s "Inverse Rapture" by amping up the aggression and doubling down on the unrelenting atmosphere of the previous record. The new addition of Alex Huddleston’s lower register growls combines with Eiseman’s distressed wails and Swartz’ driving rhythms to push the band into new sonic territory.



..::TRACK-LIST::..

1. Nostrum 02:47
2. At The Altar Of Starving Children 06:20
3. Ostiary 05:29
4. The Fruits Of Spiritual Apartheid 04:19
5. Infected Blood 03:45
6. Shallow Grave Of Karmic Retribution 07:55
7. Burn The Throne Of God 04:24



..::OBSADA::..

Kevin Swartz - Drums
Matt Eiseman - Guitars, Vocals
Alex Huddleston - Bass, Vocals



https://www.youtube.com/watch?v=Ir_Ky7HfS9w



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Simple Minds - Acoustic In Concert
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Simple Minds
Album................: Acoustic In Concert
Genre................: Acoustic
Source...............: CD
Year.................: 2017
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 74 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Eagle Vision

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Simple Minds - New Gold Dream (81-82-83-84) [07:05]
2. Simple Minds - See The Lights [04:52]
3. Simple Minds - Glittering Prize [04:14]
4. Simple Minds - Stand By Love [04:26]
5. Simple Minds - Waterfront [05:47]
6. Simple Minds - Andy Warhol [03:26]
7. Simple Minds - Chelsea Girl [04:23]
8. Simple Minds - Someone Somewhere In Summertime [05:30]
9. Simple Minds - Dancing Barefoot [04:01]
10. Simple Minds - Speed Your Love To Me [03:47]
11. Simple Minds - Promised You A Miracle [04:49]
12. Simple Minds - Don't You (Forget About Me) [05:57]
13. Simple Minds - Sanctify Yourself [05:49]
14. Simple Minds - Long Black Train [03:19]
15. Simple Minds - Alive And Kicking [06:36]
16. Simple Minds - Make Me Smile (Come Up And See Me) [04:59]

Playing Time.........: 01:19:08
Total Size...........: 592,25 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
The Beach Boys - Live At Knebworth 1980
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: The Beach Boys
Album................: Live At Knebworth 1980
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 1980-2003
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 70 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Sum Records - Brazil

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. The Beach Boys - Intro [00:49]
2. The Beach Boys - California Girls [03:11]
3. The Beach Boys - Sloop John B [03:03]
4. The Beach Boys - Darlin' [02:37]
5. The Beach Boys - School Days [03:44]
6. The Beach Boys - God Only Knows [02:51]
7. The Beach Boys - Be True To Your School [02:27]
8. The Beach Boys - Do It Again [03:08]
9. The Beach Boys - Little Deuce Coupe [02:13]
10. The Beach Boys - Cotton Fields - Heroes And Villains [05:34]
11. The Beach Boys - Happy Birthday Brian [01:08]
12. The Beach Boys - Keepin' The Summer Alive [03:41]
13. The Beach Boys - Lady Lynda [05:00]
14. The Beach Boys - Surfer Girl [02:33]
15. The Beach Boys - Help Me Rhonda [04:11]
16. The Beach Boys - Rock & Roll Music [02:19]
17. The Beach Boys - I Get Around [02:13]
18. The Beach Boys - Surfin' USA [02:54]
19. The Beach Boys - You Are So Beautiful [03:13]
20. The Beach Boys - Good Vibrations [06:03]
21. The Beach Boys - Barbara Ann [02:45]
22. The Beach Boys - Fun, Fun, Fun [04:45]

Playing Time.........: 01:10:33
Total Size...........: 496,81 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Dessiderium, czyli melodic/progressive death metalowy projekt gitarzysty oraz basisty takich formacji Arkaik, Empyrrhic oraz Nullingrots – Alexa Haddada.
Krążek 'Aria' ukazał się 10 grudnia 2021. Album został wydany nakładem The Artisan Era. Za nagrywanie odpowiada Alex Haddad. Perkusję zarejestrował Brody Smith. Miksami oraz masteringiem zajął się były gitarzysta zespołu Aborted – Mendel Bij De Leij. Okładkę zaprojektował Adam Burke.



Na płytę trafiłem przypadkowo jak to często bywa.
Urzekła mnie na poziomie, którego się nie spodziewałem, jej rozległe kompozycje całkowicie mnie pochłaniają, nawet jeśli nie do końca jeszcze ogarniam ich strukturę. Więcej czasu z Arią może przynieść głębsze zrozumienie.

Mogę tylko żałować, że nie poznałem jej w momencie wydania, wtedy, w trakcie miesiąca miodowego poznalibyśmy się dogłębnie (cokolwiek to znaczy...).

FA


Despite the fact that Dessiderium’s been around for about a decade and has released 3 previous studio albums to date, this project flew completely under the radar for me, and it just so happens to be exactly around the area of what I like to hear most, progressive, techy and extreme. But if there’s anything a band owning those adjectives can do to grab my attention, it’s signing to The Artisan Era, and in order to release the 4th studio album “Aria”, Dessiderium did just that.

As it turns out, this is a one-man project by Arkaik guitarist Alex Haddad, and with that in mind I would expect nothing but aggression and extreme technicality, but Dessiderium offers a more diverse and unexpected approach to extremity. I would probably place the sound that can be heard on “Aria” somewhere in between progressive technical death metal and melodic post-black metal, with composition style drawing much from the former while the atmosphere and emotional package seems to be more rooted in the latter.

The first thing to draw any prog-nerd’s attention is the affinity for ridiculous song length, with the shortest track and first released single ‘Moon Lust Delirium’, clocking in at just over 9 minutes and all other songs going beyond the 10-minute mark. As a result, this is a 5-track one-hour long album. And the best part is, the variety in composition and evolutionary nature of the tracks makes those lengths fully worthwhile. There is no irrelevant content for the entire duration of the album.

Based on the first single, hearing shrieky vocals, consistent use of blast beats and tremolo picking guitars, I expected this to reside mainly in black-metal territory, although with a modern sound and progressive tendencies. But after a stream of the full-length I was easily convinced that this project refuses genre boundaries and taps into many different faces of extreme metal, as well as some other influences. The 15-minute opener ‘White Morning in a World She Knows’ kicks off with a beautiful and ethereal clean guitar intro that takes its time adding flowery details of noodly intricate yet melodic playing. Then a gradual build-up occurs with clean vocals, groovy drums and mumbly bass seeping in, cramming more and more details before double kicks and extreme elements kick in. The actual driven guitar and screaming vocals are the last pieces to show up and complete the epic soundscape.

From there on, the album goes on a rampant yet emotional journey of cathartic progressive mayhem, maintained in fluid order. The riffs go anywhere from black-metal styled tremolo picking to extensive odd-timed patterns that make it hard to recognize any sort of repetition. I feel the effect and production places the riffage in a black metal sound while the composition itself sounds rather like what you’d expect to hear from the likes of Persefone. The bass doesn’t take the tech-death path of fluidity but rather resides in the low-end rumbling while the riffs do their work. However, it gets plenty of moments to shine when the driven guitars are silenced and the clean parts take over. There are repeated moments in the album where the riffs halt and the atmosphere clears out, leaving melodic aspects like clean vocals, guitars and orchestrations to shine, and it is also in these moments that the bass parts show their most melodic and intricate side. A highlight of this sort must certainly be the blast-beat heavy yet completely riff-stripped intro to the second track ‘Pale’. We also get lead guitars, not necessarily in actual solos but rather in majestic melodies that open up the soundscape for some truly impressive cinematic moments. The drum parts, I must say, are absolutely spectacular. The amount of dynamic groove, detailed strummery and clever, playful alternation between blasting and groove that happens in this album is so clever and expressive that it makes the drums sound like an animated character. The only downside to it is that, to my knowledge, they are programmed, which is surprising given that they actually sound quite raw and natural. I guess technology keeps advancing. Vocally, I’m much more impressed by the cleans than the scream. The clean vocals have a very emotional and tender delivery, sometimes growing more intense and cathartic while the screams get pretty monotonous, laying in a typical post black shriek, although with much better pronunciation and definition.

And if we’re talking vocals, we can also have a look at the lyrics and concept. While I can’t say I’m entirely sure with the lyrical content in this one, it appears to be presenting a dreamlike romance between a first-person protagonist and a woman named Aria who may or may not be real. It starts off pretty, goes delusional pretty quick, deals with despair, confusion and desire as well as potentially fake bliss and terminates with an also probably not so real death of Aria. It may just be that the entire adventure happens in a dream space rather than reality. I assume this because there’s a surreal tone to the whole thing that especially shines when pizzicato-driven orchestral soundscapes emerge or layers of hypnotic clean vocals. It’s as impressive as it is potentially confusing, and personally I love it, especially given that this is happening in an album that’s otherwise loaded with death metal and black metal extremity. So if that sort of mix sounds like something that you might be intrigued by, be sure to check out “Aria”. I tell you, it’s quite a journey.

andreipianoman



..::TRACK-LIST::..

1. White Morning in a World She Knows 15:13
2. Pale 10:59
3. Aria 13:41
4. Moon Lust Delirium 09:15
5. The Persecution Complex 11:26



..::OBSADA::..

All music and words written and recorded by Alex Haddad
Drum programming by Brody Smith
Artwork by Adam Burke
Mixed and mastered by Mendel Bij De Leij
Music written in the years of 2013-2017





https://www.youtube.com/watch?v=mUmgrty4Fa4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Dessiderium, czyli melodic/progressive death metalowy projekt gitarzysty oraz basisty takich formacji Arkaik, Empyrrhic oraz Nullingrots – Alexa Haddada.
Krążek 'Aria' ukazał się 10 grudnia 2021. Album został wydany nakładem The Artisan Era. Za nagrywanie odpowiada Alex Haddad. Perkusję zarejestrował Brody Smith. Miksami oraz masteringiem zajął się były gitarzysta zespołu Aborted – Mendel Bij De Leij. Okładkę zaprojektował Adam Burke.



Na płytę trafiłem przypadkowo jak to często bywa.
Urzekła mnie na poziomie, którego się nie spodziewałem, jej rozległe kompozycje całkowicie mnie pochłaniają, nawet jeśli nie do końca jeszcze ogarniam ich strukturę. Więcej czasu z Arią może przynieść głębsze zrozumienie.

Mogę tylko żałować, że nie poznałem jej w momencie wydania, wtedy, w trakcie miesiąca miodowego poznalibyśmy się dogłębnie (cokolwiek to znaczy...).

FA


Despite the fact that Dessiderium’s been around for about a decade and has released 3 previous studio albums to date, this project flew completely under the radar for me, and it just so happens to be exactly around the area of what I like to hear most, progressive, techy and extreme. But if there’s anything a band owning those adjectives can do to grab my attention, it’s signing to The Artisan Era, and in order to release the 4th studio album “Aria”, Dessiderium did just that.

As it turns out, this is a one-man project by Arkaik guitarist Alex Haddad, and with that in mind I would expect nothing but aggression and extreme technicality, but Dessiderium offers a more diverse and unexpected approach to extremity. I would probably place the sound that can be heard on “Aria” somewhere in between progressive technical death metal and melodic post-black metal, with composition style drawing much from the former while the atmosphere and emotional package seems to be more rooted in the latter.

The first thing to draw any prog-nerd’s attention is the affinity for ridiculous song length, with the shortest track and first released single ‘Moon Lust Delirium’, clocking in at just over 9 minutes and all other songs going beyond the 10-minute mark. As a result, this is a 5-track one-hour long album. And the best part is, the variety in composition and evolutionary nature of the tracks makes those lengths fully worthwhile. There is no irrelevant content for the entire duration of the album.

Based on the first single, hearing shrieky vocals, consistent use of blast beats and tremolo picking guitars, I expected this to reside mainly in black-metal territory, although with a modern sound and progressive tendencies. But after a stream of the full-length I was easily convinced that this project refuses genre boundaries and taps into many different faces of extreme metal, as well as some other influences. The 15-minute opener ‘White Morning in a World She Knows’ kicks off with a beautiful and ethereal clean guitar intro that takes its time adding flowery details of noodly intricate yet melodic playing. Then a gradual build-up occurs with clean vocals, groovy drums and mumbly bass seeping in, cramming more and more details before double kicks and extreme elements kick in. The actual driven guitar and screaming vocals are the last pieces to show up and complete the epic soundscape.

From there on, the album goes on a rampant yet emotional journey of cathartic progressive mayhem, maintained in fluid order. The riffs go anywhere from black-metal styled tremolo picking to extensive odd-timed patterns that make it hard to recognize any sort of repetition. I feel the effect and production places the riffage in a black metal sound while the composition itself sounds rather like what you’d expect to hear from the likes of Persefone. The bass doesn’t take the tech-death path of fluidity but rather resides in the low-end rumbling while the riffs do their work. However, it gets plenty of moments to shine when the driven guitars are silenced and the clean parts take over. There are repeated moments in the album where the riffs halt and the atmosphere clears out, leaving melodic aspects like clean vocals, guitars and orchestrations to shine, and it is also in these moments that the bass parts show their most melodic and intricate side. A highlight of this sort must certainly be the blast-beat heavy yet completely riff-stripped intro to the second track ‘Pale’. We also get lead guitars, not necessarily in actual solos but rather in majestic melodies that open up the soundscape for some truly impressive cinematic moments. The drum parts, I must say, are absolutely spectacular. The amount of dynamic groove, detailed strummery and clever, playful alternation between blasting and groove that happens in this album is so clever and expressive that it makes the drums sound like an animated character. The only downside to it is that, to my knowledge, they are programmed, which is surprising given that they actually sound quite raw and natural. I guess technology keeps advancing. Vocally, I’m much more impressed by the cleans than the scream. The clean vocals have a very emotional and tender delivery, sometimes growing more intense and cathartic while the screams get pretty monotonous, laying in a typical post black shriek, although with much better pronunciation and definition.

And if we’re talking vocals, we can also have a look at the lyrics and concept. While I can’t say I’m entirely sure with the lyrical content in this one, it appears to be presenting a dreamlike romance between a first-person protagonist and a woman named Aria who may or may not be real. It starts off pretty, goes delusional pretty quick, deals with despair, confusion and desire as well as potentially fake bliss and terminates with an also probably not so real death of Aria. It may just be that the entire adventure happens in a dream space rather than reality. I assume this because there’s a surreal tone to the whole thing that especially shines when pizzicato-driven orchestral soundscapes emerge or layers of hypnotic clean vocals. It’s as impressive as it is potentially confusing, and personally I love it, especially given that this is happening in an album that’s otherwise loaded with death metal and black metal extremity. So if that sort of mix sounds like something that you might be intrigued by, be sure to check out “Aria”. I tell you, it’s quite a journey.

andreipianoman



..::TRACK-LIST::..

1. White Morning in a World She Knows 15:13
2. Pale 10:59
3. Aria 13:41
4. Moon Lust Delirium 09:15
5. The Persecution Complex 11:26



..::OBSADA::..

All music and words written and recorded by Alex Haddad
Drum programming by Brody Smith
Artwork by Adam Burke
Mixed and mastered by Mendel Bij De Leij
Music written in the years of 2013-2017





https://www.youtube.com/watch?v=mUmgrty4Fa4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Od końca lat 90. Panzerpappa zbudował solidną reputację na międzynarodowej scenie rocka progresywnego. Dzięki unikalnemu połączeniu skomplikowanych aranżacji, melodyjnej finezji i elementów humorystycznych, zdobyli uznanie zarówno publiczności, jak i krytyków. Ich muzyka balansuje między żartobliwością a wyrafinowaniem i jest często porównywana do takich legendarnych zespołów jak Samla Mammas Manna, Univers Zero, King Crimson i Henry Cow.



..::TRACK-LIST::..

1. Ah, nyhetspamp 07:53
2. Kuldeskrik 09:46
3. Landsbysladder petty four 05:58
4. Landsby intermezzo 03:50
5. Landsbysladder pas de deux 07:40
6. Landsbyminiatyr 03:12
7. På jolla, til Nordafjell 08:14



..::OBSADA::..

Steinar Børve - saxophones, EWI
Trond Gjellum - drums and percussion
Anders K. Krabberød - bass guitar
Jarle G. Storløkken - guitar
Torgeir Wergeland Sørbye - keyboards

+

Vibraphone, Marimba - Håkon Stene (tracks: 5)
Soloist - Ståle Storløkken (tracks: 1)
Accordion - Rannveig Djønne (tracks: 6)
Alto Clarinet - Håkon Børve (tracks: 2)
Flute - Silje Hveem Lofthus



https://www.youtube.com/watch?v=0E34iA6G9gA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Od końca lat 90. Panzerpappa zbudował solidną reputację na międzynarodowej scenie rocka progresywnego. Dzięki unikalnemu połączeniu skomplikowanych aranżacji, melodyjnej finezji i elementów humorystycznych, zdobyli uznanie zarówno publiczności, jak i krytyków. Ich muzyka balansuje między żartobliwością a wyrafinowaniem i jest często porównywana do takich legendarnych zespołów jak Samla Mammas Manna, Univers Zero, King Crimson i Henry Cow.



..::TRACK-LIST::..

1. Ah, nyhetspamp 07:53
2. Kuldeskrik 09:46
3. Landsbysladder petty four 05:58
4. Landsby intermezzo 03:50
5. Landsbysladder pas de deux 07:40
6. Landsbyminiatyr 03:12
7. På jolla, til Nordafjell 08:14



..::OBSADA::..

Steinar Børve - saxophones, EWI
Trond Gjellum - drums and percussion
Anders K. Krabberød - bass guitar
Jarle G. Storløkken - guitar
Torgeir Wergeland Sørbye - keyboards

+

Vibraphone, Marimba - Håkon Stene (tracks: 5)
Soloist - Ståle Storløkken (tracks: 1)
Accordion - Rannveig Djønne (tracks: 6)
Alto Clarinet - Håkon Børve (tracks: 2)
Flute - Silje Hveem Lofthus



https://www.youtube.com/watch?v=0E34iA6G9gA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!