...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Cóż to za wyśmienity album! Amerykańskie trio Glass Harp w latach 1970-1972 grało bardzo brytyjskiego, bogato zaaranżowanego (flet, okazjonalne smyczki, częste zmiany nastroju), gitarowego, ciężkawego rocka - trochę przypominającego bardzo bogato zaaranżowany Wishbone Ash. Doskonały gitarzysta Phil Keaggy od zawsze uznawany jest za jednego z najlepszych gitarzystów w Stanach! Chwytliwe melodie, bogate aranżacje i przynajmniej 4 kawałki trwające po 6-8 minut.
Dodatkowo blisko 30-minutowa, mocno rozimprowizowana wresja klasycznego "Can You See Me" zarejestrowana w nowojorskim Carnegie Hall!



..::TRACK-LIST::..

1. Can You See Me 6:23
2. Children's Fantasy 4:10
3. Changes (In The Heart Of My Own True Love) 5:53
4. Village Queen 3:58
5. Black Horse 2:48
6. Southbound 3:52
7. Whatever Life Demands 6:27
8. Look In The Sky 8:09
9. Garden 4:18
10. On Our Own 2:35

Bonus track (Recorded Live at the Carnegie Hall, NY 1971):
11. Can You See Me 28:50



..::OBSADA::..

Drums, Vocals, Acoustic Guitar - John Sferra
Electric Guitar, Vocals, Acoustic Guitar - Phil Keaggy
Bass, Vocals, Flute - Dan Pecchio

+

Viola [Electric] - John Cale




https://www.youtube.com/watch?v=-UBrqQJ8iFY



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Cóż to za wyśmienity album! Amerykańskie trio Glass Harp w latach 1970-1972 grało bardzo brytyjskiego, bogato zaaranżowanego (flet, okazjonalne smyczki, częste zmiany nastroju), gitarowego, ciężkawego rocka - trochę przypominającego bardzo bogato zaaranżowany Wishbone Ash. Doskonały gitarzysta Phil Keaggy od zawsze uznawany jest za jednego z najlepszych gitarzystów w Stanach! Chwytliwe melodie, bogate aranżacje i przynajmniej 4 kawałki trwające po 6-8 minut.
Dodatkowo blisko 30-minutowa, mocno rozimprowizowana wresja klasycznego "Can You See Me" zarejestrowana w nowojorskim Carnegie Hall!



..::TRACK-LIST::..

1. Can You See Me 6:23
2. Children's Fantasy 4:10
3. Changes (In The Heart Of My Own True Love) 5:53
4. Village Queen 3:58
5. Black Horse 2:48
6. Southbound 3:52
7. Whatever Life Demands 6:27
8. Look In The Sky 8:09
9. Garden 4:18
10. On Our Own 2:35

Bonus track (Recorded Live at the Carnegie Hall, NY 1971):
11. Can You See Me 28:50



..::OBSADA::..

Drums, Vocals, Acoustic Guitar - John Sferra
Electric Guitar, Vocals, Acoustic Guitar - Phil Keaggy
Bass, Vocals, Flute - Dan Pecchio

+

Viola [Electric] - John Cale




https://www.youtube.com/watch?v=-UBrqQJ8iFY



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Debiutancki album nowego zespołu założonego przez Dopi'ego (MACHETAZO, LEPROPHILIAC, MUTILATED VETERANS, PREMATURE BURIAL, RUINEBELL, ex-BODYBAG, ex-DEADMASK, ex-DISHAMMER...) oraz eksperymentalnego/freejazz'owego perkusistę Avelino Saavedra (ex-MOL). 11 utworów ekstremalnego grindcore'a inspirowanego takimi zespołami jak TERRORIZER, BRUTAL TRUTH, D.R.I., THE ACCÜSED. Mastering to dzieło jedynego w swoim rodzaju Jasona Fullera (BLOOD DUSTER) w australiskim Goatsound Studios.

DEATHCONTROL powstał z połączenia sił JM Dopio z Avelino Saavedra, dwójki znajomych z wczesnych lat lat 90. - złotej ery hardcore'a, crossover, grindcore's, thrash i death metalu, których ścieżki na przestrzeni lat schodziły się i rozchodziły w różnych kierunkach.

Zamiłowanie Dopiego do najbardziej plugawych, ekstremalnych i przesterowanych dźwięków oraz Avelino poruszającego się między jazzem, latino jazzem, muzyką afrykańską oraz rockiem doprowadziło obydwu na ścieżkę eksperymentalnych sposobów tworzenia muzyki, takich jak: improwizacja, free jazz, współpraca z tańcem i teatrem. A finalnie doprowadziła do założenia DEATHCONTROL celem stworzenia bezpośredniej, agresywnej muzyki, pozbawionej przedprodukcji oraz naturalnej jak to tylko możliwe. W rezultacie powstało sześć utworów inspirowanych Terrorizer, Brutal Truth, D.R.I., The Accüsed oraz pięć zgrzytliwych interludiów będących pokłosiem najbardziej kompulsywnych i ekstremalnych pasaży autorstwa Johna Zorna.



Deathcontrol to dwóch, od dawna znających się ze sceny panów, którzy po latach postanowili nagrać coś na luzie i co by nawiązywało do starych czasów. Jednym z nich jest były muzyk Machetazo więc już wiecie czego mniej więcej można spodziewać się po „The Endless Echo Of His Own Litany”. Płyta ta to jedenaście utworów o dwojakim charakterze, bo pięć to krótkie interludia, które stanowią jakby przeciwwagę do pozostałych sześciu. Te sześć nawiązuje w prostej linii do drugiej połowy lat osiemdziesiątych i pierwszej dziewięćdziesiątych, kiedy rządziły takie kapele jak Terrorizer czy Extreme Noise Terror. W brutalnych riffach tych kawałków bez trudu wyłapiecie mieszające się ze sobą wpływy deta, thrashu i grindu. Agresywne i niezwykle intensywne gitary i bulgoczący na równi z nimi bas, zapodają na przemian trochę miażdżącego gniecenia, lawinowych wybuchów wścieklizny oraz odbierających powietrze zwolnień. Wszystkiemu towarzyszą perkusyjne d-beaty i naparzanka w werble, które wydają dźwięki niczym kałach wraz z soczystymi growlami, zatem mocny element punkowy siłą rzeczy też tu się wdziera. Wspomniane wcześniej interludia to mini-kompozycje, które niosą ze sobą fuzję dziwnych dźwięków i gwałtownego, gitarowego młócenia, którym akompaniują wrzaski wokalisty. Przypominają one krótkie, grindowe numery jakie można było kiedyś spotkać nie tylko na dwóch pierwszych wydawnictwach Napalm Death. Jednak ich geneza jest trochę inna, gdyż mają one korespondować z twórczością Johna Zorna i grupy Naked City, która łączyła w swoich aranżacjach takie style jak fusion, death, grind, punk, jazz i muzykę poważną. Zatem noise pełną gębą, która pożera wszystko co spotka na swojej drodze. Bardzo ciekawy krążek wysmażyła dwójka tych artystów, będący podróżą w przeszłość, kiedy ekstremalna muza była codziennością i częściej słuchało się takich rzeczy. Krwisty, mięsisty i lepki death-grind z małą dozą hałasu, ale gdzieś tam w oddali jakieś rogi również widać. Polecam, ponieważ to świetne grzanie z Hiszpanii.

shub niggurath


Debut full length of the new band by Dopi (MACHETAZO, LEPROPHILIAC, MUTILATED VETERANS, PREMATURE BURIAL, RUINEBELL, ex-BODYBAG, ex-DEADMASK, ex-DISHAMMER...) and experimental musician / free jazz drummer Avelino Saavedra (ex-MOL). 11 songs of extreme grindcore influenced by TERRORIZER, BRUTAL TRUTH, D.R.I., THE ACCÜSED. Mastering was carried out by the one and only Jason Fuller (BLOOD DUSTER) at Goatsound studios in Australia.

DEATHCONTROL was born from the joining of forces of J.M.Dopico and Avelino Saavedra. They are both from the city of La Coruña, in Galicia, Spain and have known each other since the early nineties, the golden age of Hardcore, Crossover, Grindcore, Thrash and Death Metal.
In those days Dopi was the drummer for Frustradicción and later for the legendary band Machetazo, while Avelino put his drumsticks at the service of the hardcore band Mol. Then each one went down different paths, although with the common points of both continuing in the most underground scene and rejecting the mainstream.

Dopi remained faithful to the most putrid, distorted and extreme music, forming different projects such as Bodybag, Premature Burial or Leprophiliac, among others, while Avelino, after having played very different styles such as Jazz, Latin Jazz, African music, Rock of all kinds , etc , led to more “experimental” ways of making music, such as free improvisation, free Jazz, collaborations for dance and theater, etc, which are what he is currently focused on.

Both had been talking for a long time about doing something together and from this mix of life experiences DEATHCONTROL emerged, a project conceived from a distance, since they both currently live on opposite ends of Spain. What they were clear about was that they wanted to make music with references to those bygone times, direct, aggressive music, with hardly any post-production, as natural and authentic as possible.
Dopi recorded the guitars over click tracks, sent them to Avelino, who recorded the drums and in turn he sent them back so that the former could incorporate the bass and vocals. The result was six structured songs, with their corresponding lyrics, highly influenced by classic bands such as Terrorizer, Brutal Truth, D.R.I., The Accüsed... and five interludes of pure sick noise with an aftertaste of the craziest and most extreme passages of John Zorn's Naked City or Painkiller.

Guitars, bass and vocals were recorded by Paco Liaño at Treboada studios, drums were recorded by Avelino at Önilewaland studios, where he was also in charge of the mixing. Mastering was carried out by the one and only Jason Fuller (ex-Blood Duster) at Goatsound studios in Australia. On the graphic side, Dopi was in charge of the logo design and layout, while Avelino created the interior illustrations and the cover.




1. Controlled, Indoctrinated And Brainwashed 01:01
2. Interlude I 00:43
3. Point Of Veracity 02:53
4. Interlude II 00:35
5. A.I. Scum 02:11
6. Interlude III 00:45
7. W.T.F.A.Y. 01:55
8. Interlude IV 00:16
9. All Wrong 02:34
10. Interlude V 00:29
11. Pagan But Urban 03:26



..::OBSADA::..

Avelino Saavedra - Drums, Lyrics (track 5), Songwriting
JM Dopico - Vocals, Guitars, Bass, Lyrics (tracks 1-4, 6-11), Songwriting




https://www.youtube.com/watch?v=qfD1SoSIZ3E



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Debiutancki album nowego zespołu założonego przez Dopi'ego (MACHETAZO, LEPROPHILIAC, MUTILATED VETERANS, PREMATURE BURIAL, RUINEBELL, ex-BODYBAG, ex-DEADMASK, ex-DISHAMMER...) oraz eksperymentalnego/freejazz'owego perkusistę Avelino Saavedra (ex-MOL). 11 utworów ekstremalnego grindcore'a inspirowanego takimi zespołami jak TERRORIZER, BRUTAL TRUTH, D.R.I., THE ACCÜSED. Mastering to dzieło jedynego w swoim rodzaju Jasona Fullera (BLOOD DUSTER) w australiskim Goatsound Studios.

DEATHCONTROL powstał z połączenia sił JM Dopio z Avelino Saavedra, dwójki znajomych z wczesnych lat lat 90. - złotej ery hardcore'a, crossover, grindcore's, thrash i death metalu, których ścieżki na przestrzeni lat schodziły się i rozchodziły w różnych kierunkach.

Zamiłowanie Dopiego do najbardziej plugawych, ekstremalnych i przesterowanych dźwięków oraz Avelino poruszającego się między jazzem, latino jazzem, muzyką afrykańską oraz rockiem doprowadziło obydwu na ścieżkę eksperymentalnych sposobów tworzenia muzyki, takich jak: improwizacja, free jazz, współpraca z tańcem i teatrem. A finalnie doprowadziła do założenia DEATHCONTROL celem stworzenia bezpośredniej, agresywnej muzyki, pozbawionej przedprodukcji oraz naturalnej jak to tylko możliwe. W rezultacie powstało sześć utworów inspirowanych Terrorizer, Brutal Truth, D.R.I., The Accüsed oraz pięć zgrzytliwych interludiów będących pokłosiem najbardziej kompulsywnych i ekstremalnych pasaży autorstwa Johna Zorna.



Deathcontrol to dwóch, od dawna znających się ze sceny panów, którzy po latach postanowili nagrać coś na luzie i co by nawiązywało do starych czasów. Jednym z nich jest były muzyk Machetazo więc już wiecie czego mniej więcej można spodziewać się po „The Endless Echo Of His Own Litany”. Płyta ta to jedenaście utworów o dwojakim charakterze, bo pięć to krótkie interludia, które stanowią jakby przeciwwagę do pozostałych sześciu. Te sześć nawiązuje w prostej linii do drugiej połowy lat osiemdziesiątych i pierwszej dziewięćdziesiątych, kiedy rządziły takie kapele jak Terrorizer czy Extreme Noise Terror. W brutalnych riffach tych kawałków bez trudu wyłapiecie mieszające się ze sobą wpływy deta, thrashu i grindu. Agresywne i niezwykle intensywne gitary i bulgoczący na równi z nimi bas, zapodają na przemian trochę miażdżącego gniecenia, lawinowych wybuchów wścieklizny oraz odbierających powietrze zwolnień. Wszystkiemu towarzyszą perkusyjne d-beaty i naparzanka w werble, które wydają dźwięki niczym kałach wraz z soczystymi growlami, zatem mocny element punkowy siłą rzeczy też tu się wdziera. Wspomniane wcześniej interludia to mini-kompozycje, które niosą ze sobą fuzję dziwnych dźwięków i gwałtownego, gitarowego młócenia, którym akompaniują wrzaski wokalisty. Przypominają one krótkie, grindowe numery jakie można było kiedyś spotkać nie tylko na dwóch pierwszych wydawnictwach Napalm Death. Jednak ich geneza jest trochę inna, gdyż mają one korespondować z twórczością Johna Zorna i grupy Naked City, która łączyła w swoich aranżacjach takie style jak fusion, death, grind, punk, jazz i muzykę poważną. Zatem noise pełną gębą, która pożera wszystko co spotka na swojej drodze. Bardzo ciekawy krążek wysmażyła dwójka tych artystów, będący podróżą w przeszłość, kiedy ekstremalna muza była codziennością i częściej słuchało się takich rzeczy. Krwisty, mięsisty i lepki death-grind z małą dozą hałasu, ale gdzieś tam w oddali jakieś rogi również widać. Polecam, ponieważ to świetne grzanie z Hiszpanii.

shub niggurath


Debut full length of the new band by Dopi (MACHETAZO, LEPROPHILIAC, MUTILATED VETERANS, PREMATURE BURIAL, RUINEBELL, ex-BODYBAG, ex-DEADMASK, ex-DISHAMMER...) and experimental musician / free jazz drummer Avelino Saavedra (ex-MOL). 11 songs of extreme grindcore influenced by TERRORIZER, BRUTAL TRUTH, D.R.I., THE ACCÜSED. Mastering was carried out by the one and only Jason Fuller (BLOOD DUSTER) at Goatsound studios in Australia.

DEATHCONTROL was born from the joining of forces of J.M.Dopico and Avelino Saavedra. They are both from the city of La Coruña, in Galicia, Spain and have known each other since the early nineties, the golden age of Hardcore, Crossover, Grindcore, Thrash and Death Metal.
In those days Dopi was the drummer for Frustradicción and later for the legendary band Machetazo, while Avelino put his drumsticks at the service of the hardcore band Mol. Then each one went down different paths, although with the common points of both continuing in the most underground scene and rejecting the mainstream.

Dopi remained faithful to the most putrid, distorted and extreme music, forming different projects such as Bodybag, Premature Burial or Leprophiliac, among others, while Avelino, after having played very different styles such as Jazz, Latin Jazz, African music, Rock of all kinds , etc , led to more “experimental” ways of making music, such as free improvisation, free Jazz, collaborations for dance and theater, etc, which are what he is currently focused on.

Both had been talking for a long time about doing something together and from this mix of life experiences DEATHCONTROL emerged, a project conceived from a distance, since they both currently live on opposite ends of Spain. What they were clear about was that they wanted to make music with references to those bygone times, direct, aggressive music, with hardly any post-production, as natural and authentic as possible.
Dopi recorded the guitars over click tracks, sent them to Avelino, who recorded the drums and in turn he sent them back so that the former could incorporate the bass and vocals. The result was six structured songs, with their corresponding lyrics, highly influenced by classic bands such as Terrorizer, Brutal Truth, D.R.I., The Accüsed... and five interludes of pure sick noise with an aftertaste of the craziest and most extreme passages of John Zorn's Naked City or Painkiller.

Guitars, bass and vocals were recorded by Paco Liaño at Treboada studios, drums were recorded by Avelino at Önilewaland studios, where he was also in charge of the mixing. Mastering was carried out by the one and only Jason Fuller (ex-Blood Duster) at Goatsound studios in Australia. On the graphic side, Dopi was in charge of the logo design and layout, while Avelino created the interior illustrations and the cover.



..::TRACK-LIST::..

1. Controlled, Indoctrinated And Brainwashed 01:01
2. Interlude I 00:43
3. Point Of Veracity 02:53
4. Interlude II 00:35
5. A.I. Scum 02:11
6. Interlude III 00:45
7. W.T.F.A.Y. 01:55
8. Interlude IV 00:16
9. All Wrong 02:34
10. Interlude V 00:29
11. Pagan But Urban 03:26



..::OBSADA::..

Avelino Saavedra - Drums, Lyrics (track 5), Songwriting
JM Dopico - Vocals, Guitars, Bass, Lyrics (tracks 1-4, 6-11), Songwriting




https://www.youtube.com/watch?v=qfD1SoSIZ3E



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

THANATOS – pierwszy holenderski zespół death metalowy, założony w 1984 – celebruje 40. rocznicę swojego powstania jubileuszowym albumem "Four Decades Of Death". Na album składają się nieopublikowane dotąd utwory oraz płyta DVD, zarejestrowana podczas ostatniego występu na żywo zespołu.

"Przynosimy Wam zza grobu album z niewydanym materiałem z ostatnich czterdziestu lat oraz świetnym materiałem wideo z naszego ostatniego występu w historii," komentuje założyciel THANATOS, Stephan Gebédi (Hail Of Bullets). "Koncert, który znalazł się na DVD, został zarejestrowany podczas Baroeg Open Air w naszym rodzinnym mieście Rotterdam 10 września 2022. Dla 8000 osób obecnych na koncercie, wykonaliśmy z naszych wczesnych dni, aż po ostatni album «Violent Death Rituals». To pośmiertne uczczenie naszej 40. rocznicy. Wydanie tego rzadkiego, niewydanego wcześniej materiału na CD i winylu, oraz wspomnianego koncertu na płycie DVD, to świetny sposób na zakończenie naszej przygody lub, mówiąc bardziej dosadnie, na wbicie ostatniego gwoździa do naszej trumny!”

"Four Decades Of Death" ukaże się na płycie CD, LP (do obu formatów dołączona została bonusowa płyta DVD) oraz cyfrowo. Okładkę albumu narysował Toni Hietomaa.



THANATOS - the first extreme metal band to emerge from the Netherlands and one of the oldest death metal bands in the world (dating back to 1984) - celebrates its 40th year of existence with a post-mortem anniversary album, "Four Decades Of Death". The album consists of previously unreleased songs and a bonus DVD (included with the CD & LP release), which captures, on a multi-cam recording, the band's last live show from 2022.

"From beyond the grave we bring you this album with unreleased stuff from the past four decades plus a cool live registration of our last show ever," comments THANATOS's founder, Stephan Gebédi (Hail Of Bullets). "Filmed at the Baroeg Open Air festival in our hometown Rotterdam on September 10th 2022, the band played songs ranging from the early demo days to our final album «Violent Death Rituals» in front of about 8000 people. This is a posthumous celebration of our 40th anniversary. Releasing this rare, unreleased stuff on CD/vinyl and our final show on DVD feels like a great way to end things or, to put it more bluntly, put the last nail in our coffin!"

"Four Decades Of Death" will be released in CD, LP (both formats to include the bonus DVD) and digital. The cover artwork was drawn by Toni Hietomaa.



..::TRACK-LIST::..

1. A-Thanasia (2021 remake, originally recorded in 1989)
2. Putrid Existence (2021 remake, originally written in 1988)
3. Thou Shalt Rot (2021 remake, originally recorded in 2000)
4 Tied Up, Sliced Up (2021 new vocals, original recording 1992)
5. Violent Death Rituals (2018 studio demo)
6. Corporate Indoctrination (2018 studio demo)
7. The Silent War (2018 studio demo)
8. They Feed On Fear (2006 studio demo)
9. Destruction. Chaos. Creation. (2006 studio demo)
10. Justified Genocide (2006 studio demo)
11. March of The Infidels (2006 studio demo)
12. Unholy Predators (2023 version feat. Michelle Nocon)




https://www.youtube.com/watch?v=cqCcruLUid0



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

THANATOS – pierwszy holenderski zespół death metalowy, założony w 1984 – celebruje 40. rocznicę swojego powstania jubileuszowym albumem "Four Decades Of Death". Na album składają się nieopublikowane dotąd utwory oraz płyta DVD, zarejestrowana podczas ostatniego występu na żywo zespołu.

"Przynosimy Wam zza grobu album z niewydanym materiałem z ostatnich czterdziestu lat oraz świetnym materiałem wideo z naszego ostatniego występu w historii," komentuje założyciel THANATOS, Stephan Gebédi (Hail Of Bullets). "Koncert, który znalazł się na DVD, został zarejestrowany podczas Baroeg Open Air w naszym rodzinnym mieście Rotterdam 10 września 2022. Dla 8000 osób obecnych na koncercie, wykonaliśmy z naszych wczesnych dni, aż po ostatni album «Violent Death Rituals». To pośmiertne uczczenie naszej 40. rocznicy. Wydanie tego rzadkiego, niewydanego wcześniej materiału na CD i winylu, oraz wspomnianego koncertu na płycie DVD, to świetny sposób na zakończenie naszej przygody lub, mówiąc bardziej dosadnie, na wbicie ostatniego gwoździa do naszej trumny!”

"Four Decades Of Death" ukaże się na płycie CD, LP (do obu formatów dołączona została bonusowa płyta DVD) oraz cyfrowo. Okładkę albumu narysował Toni Hietomaa.



THANATOS - the first extreme metal band to emerge from the Netherlands and one of the oldest death metal bands in the world (dating back to 1984) - celebrates its 40th year of existence with a post-mortem anniversary album, "Four Decades Of Death". The album consists of previously unreleased songs and a bonus DVD (included with the CD & LP release), which captures, on a multi-cam recording, the band's last live show from 2022.

"From beyond the grave we bring you this album with unreleased stuff from the past four decades plus a cool live registration of our last show ever," comments THANATOS's founder, Stephan Gebédi (Hail Of Bullets). "Filmed at the Baroeg Open Air festival in our hometown Rotterdam on September 10th 2022, the band played songs ranging from the early demo days to our final album «Violent Death Rituals» in front of about 8000 people. This is a posthumous celebration of our 40th anniversary. Releasing this rare, unreleased stuff on CD/vinyl and our final show on DVD feels like a great way to end things or, to put it more bluntly, put the last nail in our coffin!"

"Four Decades Of Death" will be released in CD, LP (both formats to include the bonus DVD) and digital. The cover artwork was drawn by Toni Hietomaa.



..::TRACK-LIST::..

1. A-Thanasia (2021 remake, originally recorded in 1989)
2. Putrid Existence (2021 remake, originally written in 1988)
3. Thou Shalt Rot (2021 remake, originally recorded in 2000)
4 Tied Up, Sliced Up (2021 new vocals, original recording 1992)
5. Violent Death Rituals (2018 studio demo)
6. Corporate Indoctrination (2018 studio demo)
7. The Silent War (2018 studio demo)
8. They Feed On Fear (2006 studio demo)
9. Destruction. Chaos. Creation. (2006 studio demo)
10. Justified Genocide (2006 studio demo)
11. March of The Infidels (2006 studio demo)
12. Unholy Predators (2023 version feat. Michelle Nocon)




https://www.youtube.com/watch?v=cqCcruLUid0



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

Sam Marshall, Bill Kiley - Call of Duty Modern Warfare III (Season 6) (2024) [MP3]

Genre: Soundtrack
Date: 2024
Country: USA
Audio codec: MP3
Quality: 320kbs
Playtime: 54:19

...( TrackList )...

  Retaliation (2:47)
  Barbaric (3:16)
  End Of Days (2:49)
  Purgatory I (1:14)
  Blood Thirst (2:58)
  Chainsaw (2:40)
  Purgatory II (1:09)
  Horror Zone (4:12)
  Atrophy (3:23)
  Purgatory III (1:01)
  Blood Loss (3:06)
  The Haunting (3:11)
  Barbaric (Bill Kiley Remix) (4:57)
  Retaliation (Bill Kiley Remix) (5:13)
  Blood Loss (Bill Kiley Remix) (2:36)
  Atrophy (Bill Kiley Remix) (5:05)
  Chainsaw (Bill Kiley Remix) (4:51)

Robin Carolan - Nosferatu (2024) [FLAC]

Genre: Score
Date: 2024
Country: USA
Audio codec: FLAC
Quality: lossless
Playtime: 1:37:27

...( TrackList )...

  Once Upon a Time (0:42)
  Come to Me (2:02)
  Premonition (1:17)
  Herr Knock (1:22)
  Ellen’s Dream (2:00)
  Incantation (1:44)
  Goodbye (1:14)
  Foreign Land (0:45)
  The Inn/Moroi (3:09)
  Shrine (1:22)
  A Carriage Awaits (2:43)
  Come by the Fire (1:04)
  Destiny (1:13)
  The Castle (1:13)
  Covenant (4:08)
  The Crypt (2:13)
  Lost (2:48)
  Wolves at the Door (0:54)
  Hysterical Spell (1:41)
  Devourance (3:42)
  The Monastery (0:56)
  Solomonar (2:11)
  Increase thy Thunders (1:10)
  The Professor (1:34)
  Departure (0:37)
  Sickness (0:44)
  Dreams Grow Darker (1:49)
  Possession (2:31)
  That, is the Question (0:53)
  An Arrival (1:09)
  A Return (0:53)
  Grünewald (1:04)
  Despair in my Coming (1:52)
  A Curious Mark (1:01)
  Orloks Shadow (0:52)
  The Vampyr (1:36)
  The First Night (5:28)
  Codex (1:13)
  Death, All Around Us (1:01)
  I Know Him (4:59)
  The Second Night (1:48)
  These Nightmares Exist (1:18)
  A Priestess of Isis (1:48)
  Last Goodbye (1:07)
  Never Sleep Again (1:56)
  The Third Night (1:43)
  The Prince of Rats (1:52)
  Her Will (1:03)
  Daybreak (8:02)
  Liliacs (1:47)
  Bound (4:38)

...( Info )...

Artist: Cho Young Wook
Album: Harbin (Original Soundtrack)
Year: 2025
Genre: Soundtrack
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Holo
02. Battle of kyung Heung
03. A late repentance
04. Train to Harbin
05. Crisis
06. Sympathy
07. Hide Out
08. Remorse
09. A Long Journey
10. Once upon a time
11. Vladivostok
12. Where is he
13. Courage
14. A Spy
15. Gas Chamber
16. Feast
17. Why
18. Target

...( Info )...

Artist: Béla Fleck
Album: Strength In Numbers (Live California '90)
Year: 2024
Genre: Jazz
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Another Morning (Live)
02. Unfolding (Live)
03. Future Man_ Texas Red (Live)
04. Pink Flamingos (Live)
05. Duke And Cookie (Live)
06. One Winter's Night (Live)
07. Limerock (Live)
08. Round About Midnight (Live)
09. Sailin' Shoes (Live)
10. Macedonia (Live)
11. The Lochs of Dread (Live)
12. No Apologies (Live)
13. Slopes (Live)
14. Blue Men of the Sahara (Live)
15. Emphysema Two Step (Live)
16. Plasma (Live)

Gabriel Mann, Ashley Park - Emily in Paris (Season 4) (2024) [MP3]

Genre: Soundtrack
Date: 2024
Country: USA
Audio codec: MP3
Quality: 320kbs
Playtime: 31:03

...( TrackList )...

  Ashley Park – Ruins (3:18)
  Gabriel Mann – Benvenuto A Roma (0:37)
  DO not DO – Heart of Glass (Couer de Verre) (3:26)
  Ashley Park & Kevin Dias – Don’t Go Breaking My Heart (3:01)
  Keren Ann – Dancing in the Moonlight (2:48)
  Gracie Abrams – Close To You (3:46)
  Gabriel Mann – Andiamo (1:06)
  Clio – Tous Les Garcons Et Les Filles (3:04)
  Ashley Park & Kevin Dias – Oops I Did It Again (2:21)
  Ashley Park – Have Yourself a Merry Little Christmas (2:53)
  Gabriel Mann – Pont Neuf Kiss (2:32)
  Gabriel Mann – Eau Bouillante (1:12)
  Gabriel Mann – Better in the Kitchen (1:05)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

This is a decent Hawkwind live release from the same tour that yielded Spaced Out In London. The tour's notable for the band being fronted by fellow space rock pioneer Arthur Brown - far from just playing a quick Fire cover and getting on with it, the band go for some deep cuts from Brown's back catalogue (Time and Confusion from The Crazy World of Arthur Brown and Time Captives from Kingdom Come's Journey) which fit seamlessly into the Hawkwind sound.
Beyond that, it's a reasonably decent Hawkwind gig of this vintage, concentrating largely on late 1970s and early 1980s material. Hawkwind were going through a bit of a slump as far as their studio albums were concerned at the time, but Out of the Shadows proves that there was still at least some life in them.

Warthur



..::TRACK-LIST::..

Recorded & Filmed at Newcastle Opera House, Newcastle 4th December 2002.

1. Aero Space Age Inferno
2. Angels Of Death
3. Out Of The Shadows
4. Time Captives
5. Master Of The Universe
6. The Song Of The Gremlin
7. Time & Confusion
8. Hurry On Sundown
9. Lighthouse (Vocals Tim Blake)
10. The Watcher
11. Assassins Of Allah
12. Earth Calling
13. Sonic Space Attack
14. Silver Machine
15. Interview With Dave Brock



..::OBSADA::..

Rhythm Guitar, Synthesizer, Vocals - Dave Brock
Synthesizer, Keyboards - Tim Blake
Vocals - Arthur Brown
Bass, Vocals - Alan Davey
Drums, Percussion, Vocals - Richard Chadwick
Lead Guitar, Vocals - Huw Lloyd-Langton




https://www.youtube.com/watch?v=Tt8nU5fe5Ag



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI



..::TRACK-LIST::..

1. Ghost Dance 6:19
2. Watching The Grass Grow 3:48
3. Dream Worker 5:59
4. Ejection 4:17
5. Uncle Sam's On Mars 3:50
6. The Martian Disco Stomp 3:07
7. Brainstorm 5:29
8. Sonic Attack 5:53
9. The Island 2:12
10. Brainstorm 1:41
11. Psi Power 5:37
12. Silver Machine 8:58

Bonus Track:
13. Night Of The Hawks 4:49

DVD bonus material include Track 13, an extensive list of Hawkwind related websites, catalogues of Cherry Red CDs, Visionary Video VHS tapes, Cherry Red and Visionary DVDs and the Cherry Red and Visionary website details.
Track duration for Track 12 includes 1:40 of end credits over audience noise.

There are no track durations listed on this release.



..::OBSADA::..

Vocals [uncredited], Saxophone [uncredited] - Nik Turner
Gaffer - Steve Gaskell
Guitar [uncredited], Keyboards [uncredited], Vocals [uncredited] - Dave Brock
Keyboards [uncredited], Violin [uncredited] - Dead Fred
Lead Guitar [uncredited], Vocals [uncredited] - Huw Lloyd-Langton
Bass [uncredited], Vocals [uncredited] - Harvey Bainbridge
Drums [uncredited] - Clive Deamer




https://www.youtube.com/watch?v=KPctyMg-asA



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Trzeci studyjny album Devin Townsend. Całkowicie nowa edycja wydana z okazji 25-tej rocznicy premiery z zaktualizowaną okładką i dodatkowymi utworami.



I just got this album. No, I didn't just buy it, I just understood it...after so long of trying to comprehend it...I get it. And lo and behold, it is beautiful and amazing and majestic and badass and awe-inspiring and divine. Add another five star rating to Devin Townsend from me; this one is one of the most amazing releases ever.
While Terria feels like the story of the earth, Ocean Machine the story of the ocean, and Synchestra the story of all things good in life, this album is the story of the soul of mankind in relation to god. Yes, I will overinterprete that much. Maybe if you ever love this album as much as I do, you'll do the same. The journey of the human soul in it's purest and most raw form through life, that's what this is. From the birth to the midlife crisis to the calm at the end of life, this has it all. This is an epic voyage through life and the way god made the human soul.

The album opens up with the most majestic and amazing piece of music I've ever heard, simply entitled Truth. From the opening riff, you can tell it's gonna be majestic. Then Devy comes in with his high yells over those crazy guitar riffs, then everything turns perfect, and oh man, words cannot describe how perfect this song is. The absolute best opener ever. This is the revelation; the awakening; the birth of the soul, and all it is screaming is "OH HELL YES I AM ALIVE AND IT FEELS ****ING GREAT! HALLELUJAH!" You can feel that being cried out all throughout. Amazing. Truth turns into Christeen, easily the most accessible song on the album. It's more or less a pop rock song with tons of Devy-isms (such as lots of layering and odd touches everywhere). Great great song, lots of fun. This song, I feel, talks of early life, where the soul is free and full of life, and trying to find love, and looking optimistic and happy and finding love, even if there is none. The soul believes there is. Happy upbeat song to represent a happy and upbeat soul.

Next comes probably the most recognizable song on here from Devy fans, which is Bad Devil. This is essentially a big band rock song with awesome organ and a nice shuffle feel all throughout. There's a nice trombone solo interlude halfway through with finger snaps, a jazz keyboard solo. Good singing, and good drumming. What a fun song this is, haha. This song is when the soul gets older, around the teen years, where a person starts to learn of the risky and risque things in life...all the dark sides. It flirts with the dark side though, much like many teenagers. It hasn't been fully imbraced anything bad, but it knows it is all there. Following Bad Devil is another fan favorite, War. This has a shuffle feel as well, except slower. This is a little repetitive, but in no way bad at all. good vocals and lyrics, and the ending is very interesting. And how about that "doo-wap wawap, doo-wap wawap" section in the middle? Awesome. The end is kinda a preview for how weird the album is about to get, I think. This song I feel like is college years to about 25 years, where some hope for love is there, but it's more the soul is searching, trying to balance and stabilize their lives in the hectic life a young person leads...everything is being shoved on the soul and it screaming, "I DON'T WANT YOUR WAR!".

Next is Soul Driven, the first really "out there" song on the album. It's got a very majestic riff around it. It requires all the listener's effort to get anything out of it that's worth noting, and I still haven't gotten all of it. I have picked up on enough to love it though. It's super majestic all throughoutand the way Devy uses his voice is super cool. Something worth noting at 3:50-4:00 is that a melody from Stravisnky's Rite of Spring comes in softly and plays out a little bit. This is the part right before the deep voice comes in. It's just a real cool touch. I feel like this is the first breakdown of the soul, screaming out to whatever the soul worships and believes in, screaming, "WHAT THE ****?! THIS IS LIFE? HELP ME!". A cry to whatever one believes in. And the end I had trouble putting meaning to, but I feel like maybe it's saying how after this breakdown, life goes on as normal, frantic and whatnot for simple things, and the weird pop techno feel of what Devy is singing is how life happily goes on without you, breakdown or not.

Ants is next, and it is INSANE! You can almost see tons of little ants scurrying around to accomplish whatever they gotta do. So much layering here, it must have taken forever to produce. This song revolves around the frantic meaningless insanity of the human life and soul around 30...do the laundry! Make money! Make more money! It represents the soul running around like crazy trying to live, and they really have to go nuts to survive.

Wild Colonial Boy is another very good song. It takes some getting used to, as it's different in feel even for this album. This just feels like Devy is messing around a bit. Thus...it's not up to par with the rest of the album, but it's still good, and I like listening to it out of sequence with the rest of the album. If I had to interpret this...it's the soul quietly on the side during the bussle of life, trying to say it still has some of that carefree freedom that we saw in Christeen...it's just muffled by the formality and retardedness of life. This is around age 40-50 now.

Dynamics is similar to Soul Driven, just done better and with a much nicer beginning. I like this song quite a bit...I mean, I already liked Soul Driven, and this is just a super-buffed up version of that song. The last three minutes absolutely tear my head off...this is the climax of the album, the last three minutes of this album. It's as hardcore and emotional and majestic as possible. This song is the second and final breakdown, starting to reach nearer to the end of your life, and saying..."My life has been one crazy as hell ride...holy CRAP! I'M ALIVE, BUT I'M LOST I'M LOST I'M LOST IN THIS CRAZY ****ING WORLD." It's another cry to god, more of a cry of asking what my life has been about, and the insanity of it all, and how nothing feels real and so on. The final screaming at the end of this song is the true climax of this album. It sums up the feel so well...just a mighty scream at the behemoth that is life.

Unity is the end of your life. It is the relaxing, the calming down..."I''m ok now...I'll make it, through this damned life of mine...it's almost over, and I'll enjoy what I have. It's alright...I'm home." I always feel like this is the grandparent stage of life, watching your kids grow, your grandkids, and just being happy for them, and relaxing yourself after working hard through the insanity all your life. It's a very peaceful song that could cheer anyone up. Wonderful relaxing feel. The end grows, symbolising how life is still insane, but the original peaceful melody and feel stays intact. Because it's alright. The soul is at peace. The song ends with a minute of silence..the fade out into death. But a peaceful fade out. Such a nice song, it's a little repetitive but so pretty I don't care at all. In fact it's one of my favorite songs on the whole allbum.

Noisy Pink Bubbles is plenty of fun, it's kinda a stoner-ish song, which is ok. It's well-done, and starts with some real funky stuff going on. The second half is more interesting yet. I can't even describe it or draw up comparisons, like I can't for most of this album because there's nothing else like it. It kinda has a Pink Floyd feel to it, almost. This doesn't fit into the story, because the story is over.

So basically, this album breaks down into two halves: the first four songs, which are the more accessible and more satisfying songs, and the next five having more focus on crazy layering and a rather divine feel. So divine the listener might not enjoy them, actually. But they are divine. For audio buffs a most here, and for anyone with patience, they will reward you greatly. Then...Noisy Pink Bubbles is in a class of its own.

I guess I more told of my interpretation of the album than anhything else, heh. But that's ok...just know it's a masterpiece. Very difficult to get into...very difficult. Thus, I wouldn't be surprised to see many people hate it. Those who get it, however...will not regret it.

FishyMonkey


The Canadian guitarist and vocalist Devin TOWNSEND is a very original musician. His career took off in 1992 when he got the honourable opportunity to sing on Steve Vai's "Sex and Religion" album. His own compositions are truly original and you probably won't find any other artists with Devin's approach to the music. He's a brilliant guitarist as well as vocalist, and his music is often very complex and experimental.
Some may find the distorted sound that is very present on this album quite disturbing, but if you're familiar with, and enjoy bands such as FRONT LINE ASSEMBLY, PEACE, LOVE & PITBULLS, MINISTRY and SKINNY PUPPY, you'll probably enjoy this album, even if it's quite not comparable to these bands. But if you're mixing the aforementioned bands with Adrian BELEW, PpZ30, SLAYER, Steve VAI and Frank ZAPPA, you're quite close to how it sounds.

Some songs may sound like a massive noise if you're taking a quick listening, but if you're listening closely you'll hear that there's a melody behind it all. Then there's the other songs that are catchy and almost commercial (Christeen), groovy (Bad Devil), funny (Ants), power ballad-ish (Wild Colonial Boy) and beautiful dreamy (Unity). As you can see there's a lot of variation to the material, so you won't get bored with this album in a long time.

A very interesting album that will grow on you with each listening. Highly recommended!

Greger



..::TRACK-LIST::..

CD1:
1. Truth 03:58
2. Christeen 03:41
3. Bad Devil 04:52
4. War 06:29
5. Soul Driven Cadillac 05:14
6. Ants 02:01
7. Wild Colonial Boy 03:04
8. Life Is All Dynamics 05:08
9. Unity 06:07
10. Noisy Pink Bubbles 05:22

CD2:
1. Om (Demo) 06:18
2. Sit In The Mountain (Demo) 03:16
3. Processional (Demo) 11:42
4. Love-Load (Demo) 05:01
5. Sister (Live Acoustic) 02:16
6. Hide Nowhere (Live Acoustic) 05:03
7. Man (1996 Demo) 05:12



..::OBSADA::..

Devin Townsend - vocals, guitar, bass, keyboards, programming
Gene Hoglan - drums
Christian Olde Wolbers - upright bass
Andy Codrington - trombone
Chris Valagao Mina - guitar, backing vocal
Erin Townsend, Lyn Townsend, Dave Townsend, Naomi, Tanya Evans, Lara Uthoff, Brad Jackson, Jennifer Lewis - additional vocals
Jamie Meyer - piano solo (track 3)




https://www.youtube.com/watch?v=UHzxWVZnDgo



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Trzeci studyjny album Devin Townsend. Całkowicie nowa edycja wydana z okazji 25-tej rocznicy premiery z zaktualizowaną okładką i dodatkowymi utworami.



I just got this album. No, I didn't just buy it, I just understood it...after so long of trying to comprehend it...I get it. And lo and behold, it is beautiful and amazing and majestic and badass and awe-inspiring and divine. Add another five star rating to Devin Townsend from me; this one is one of the most amazing releases ever.
While Terria feels like the story of the earth, Ocean Machine the story of the ocean, and Synchestra the story of all things good in life, this album is the story of the soul of mankind in relation to god. Yes, I will overinterprete that much. Maybe if you ever love this album as much as I do, you'll do the same. The journey of the human soul in it's purest and most raw form through life, that's what this is. From the birth to the midlife crisis to the calm at the end of life, this has it all. This is an epic voyage through life and the way god made the human soul.

The album opens up with the most majestic and amazing piece of music I've ever heard, simply entitled Truth. From the opening riff, you can tell it's gonna be majestic. Then Devy comes in with his high yells over those crazy guitar riffs, then everything turns perfect, and oh man, words cannot describe how perfect this song is. The absolute best opener ever. This is the revelation; the awakening; the birth of the soul, and all it is screaming is "OH HELL YES I AM ALIVE AND IT FEELS ****ING GREAT! HALLELUJAH!" You can feel that being cried out all throughout. Amazing. Truth turns into Christeen, easily the most accessible song on the album. It's more or less a pop rock song with tons of Devy-isms (such as lots of layering and odd touches everywhere). Great great song, lots of fun. This song, I feel, talks of early life, where the soul is free and full of life, and trying to find love, and looking optimistic and happy and finding love, even if there is none. The soul believes there is. Happy upbeat song to represent a happy and upbeat soul.

Next comes probably the most recognizable song on here from Devy fans, which is Bad Devil. This is essentially a big band rock song with awesome organ and a nice shuffle feel all throughout. There's a nice trombone solo interlude halfway through with finger snaps, a jazz keyboard solo. Good singing, and good drumming. What a fun song this is, haha. This song is when the soul gets older, around the teen years, where a person starts to learn of the risky and risque things in life...all the dark sides. It flirts with the dark side though, much like many teenagers. It hasn't been fully imbraced anything bad, but it knows it is all there. Following Bad Devil is another fan favorite, War. This has a shuffle feel as well, except slower. This is a little repetitive, but in no way bad at all. good vocals and lyrics, and the ending is very interesting. And how about that "doo-wap wawap, doo-wap wawap" section in the middle? Awesome. The end is kinda a preview for how weird the album is about to get, I think. This song I feel like is college years to about 25 years, where some hope for love is there, but it's more the soul is searching, trying to balance and stabilize their lives in the hectic life a young person leads...everything is being shoved on the soul and it screaming, "I DON'T WANT YOUR WAR!".

Next is Soul Driven, the first really "out there" song on the album. It's got a very majestic riff around it. It requires all the listener's effort to get anything out of it that's worth noting, and I still haven't gotten all of it. I have picked up on enough to love it though. It's super majestic all throughoutand the way Devy uses his voice is super cool. Something worth noting at 3:50-4:00 is that a melody from Stravisnky's Rite of Spring comes in softly and plays out a little bit. This is the part right before the deep voice comes in. It's just a real cool touch. I feel like this is the first breakdown of the soul, screaming out to whatever the soul worships and believes in, screaming, "WHAT THE ****?! THIS IS LIFE? HELP ME!". A cry to whatever one believes in. And the end I had trouble putting meaning to, but I feel like maybe it's saying how after this breakdown, life goes on as normal, frantic and whatnot for simple things, and the weird pop techno feel of what Devy is singing is how life happily goes on without you, breakdown or not.

Ants is next, and it is INSANE! You can almost see tons of little ants scurrying around to accomplish whatever they gotta do. So much layering here, it must have taken forever to produce. This song revolves around the frantic meaningless insanity of the human life and soul around 30...do the laundry! Make money! Make more money! It represents the soul running around like crazy trying to live, and they really have to go nuts to survive.

Wild Colonial Boy is another very good song. It takes some getting used to, as it's different in feel even for this album. This just feels like Devy is messing around a bit. Thus...it's not up to par with the rest of the album, but it's still good, and I like listening to it out of sequence with the rest of the album. If I had to interpret this...it's the soul quietly on the side during the bussle of life, trying to say it still has some of that carefree freedom that we saw in Christeen...it's just muffled by the formality and retardedness of life. This is around age 40-50 now.

Dynamics is similar to Soul Driven, just done better and with a much nicer beginning. I like this song quite a bit...I mean, I already liked Soul Driven, and this is just a super-buffed up version of that song. The last three minutes absolutely tear my head off...this is the climax of the album, the last three minutes of this album. It's as hardcore and emotional and majestic as possible. This song is the second and final breakdown, starting to reach nearer to the end of your life, and saying..."My life has been one crazy as hell ride...holy CRAP! I'M ALIVE, BUT I'M LOST I'M LOST I'M LOST IN THIS CRAZY ****ING WORLD." It's another cry to god, more of a cry of asking what my life has been about, and the insanity of it all, and how nothing feels real and so on. The final screaming at the end of this song is the true climax of this album. It sums up the feel so well...just a mighty scream at the behemoth that is life.

Unity is the end of your life. It is the relaxing, the calming down..."I''m ok now...I'll make it, through this damned life of mine...it's almost over, and I'll enjoy what I have. It's alright...I'm home." I always feel like this is the grandparent stage of life, watching your kids grow, your grandkids, and just being happy for them, and relaxing yourself after working hard through the insanity all your life. It's a very peaceful song that could cheer anyone up. Wonderful relaxing feel. The end grows, symbolising how life is still insane, but the original peaceful melody and feel stays intact. Because it's alright. The soul is at peace. The song ends with a minute of silence..the fade out into death. But a peaceful fade out. Such a nice song, it's a little repetitive but so pretty I don't care at all. In fact it's one of my favorite songs on the whole allbum.

Noisy Pink Bubbles is plenty of fun, it's kinda a stoner-ish song, which is ok. It's well-done, and starts with some real funky stuff going on. The second half is more interesting yet. I can't even describe it or draw up comparisons, like I can't for most of this album because there's nothing else like it. It kinda has a Pink Floyd feel to it, almost. This doesn't fit into the story, because the story is over.

So basically, this album breaks down into two halves: the first four songs, which are the more accessible and more satisfying songs, and the next five having more focus on crazy layering and a rather divine feel. So divine the listener might not enjoy them, actually. But they are divine. For audio buffs a most here, and for anyone with patience, they will reward you greatly. Then...Noisy Pink Bubbles is in a class of its own.

I guess I more told of my interpretation of the album than anhything else, heh. But that's ok...just know it's a masterpiece. Very difficult to get into...very difficult. Thus, I wouldn't be surprised to see many people hate it. Those who get it, however...will not regret it.

FishyMonkey


The Canadian guitarist and vocalist Devin TOWNSEND is a very original musician. His career took off in 1992 when he got the honourable opportunity to sing on Steve Vai's "Sex and Religion" album. His own compositions are truly original and you probably won't find any other artists with Devin's approach to the music. He's a brilliant guitarist as well as vocalist, and his music is often very complex and experimental.
Some may find the distorted sound that is very present on this album quite disturbing, but if you're familiar with, and enjoy bands such as FRONT LINE ASSEMBLY, PEACE, LOVE & PITBULLS, MINISTRY and SKINNY PUPPY, you'll probably enjoy this album, even if it's quite not comparable to these bands. But if you're mixing the aforementioned bands with Adrian BELEW, PpZ30, SLAYER, Steve VAI and Frank ZAPPA, you're quite close to how it sounds.

Some songs may sound like a massive noise if you're taking a quick listening, but if you're listening closely you'll hear that there's a melody behind it all. Then there's the other songs that are catchy and almost commercial (Christeen), groovy (Bad Devil), funny (Ants), power ballad-ish (Wild Colonial Boy) and beautiful dreamy (Unity). As you can see there's a lot of variation to the material, so you won't get bored with this album in a long time.

A very interesting album that will grow on you with each listening. Highly recommended!

Greger



..::TRACK-LIST::..

CD1:
1. Truth 03:58
2. Christeen 03:41
3. Bad Devil 04:52
4. War 06:29
5. Soul Driven Cadillac 05:14
6. Ants 02:01
7. Wild Colonial Boy 03:04
8. Life Is All Dynamics 05:08
9. Unity 06:07
10. Noisy Pink Bubbles 05:22

CD2:
1. Om (Demo) 06:18
2. Sit In The Mountain (Demo) 03:16
3. Processional (Demo) 11:42
4. Love-Load (Demo) 05:01
5. Sister (Live Acoustic) 02:16
6. Hide Nowhere (Live Acoustic) 05:03
7. Man (1996 Demo) 05:12



..::OBSADA::..

Devin Townsend - vocals, guitar, bass, keyboards, programming
Gene Hoglan - drums
Christian Olde Wolbers - upright bass
Andy Codrington - trombone
Chris Valagao Mina - guitar, backing vocal
Erin Townsend, Lyn Townsend, Dave Townsend, Naomi, Tanya Evans, Lara Uthoff, Brad Jackson, Jennifer Lewis - additional vocals
Jamie Meyer - piano solo (track 3)




https://www.youtube.com/watch?v=UHzxWVZnDgo



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

Trivium to amerykański zespół założony w 1999 roku w Orlando na Florydzie. Wykonywana przez zespół muzyka określana jest jako thrash metal, heavy metal, melodic death metal, groove metal, metalcore oraz metal progresywny. Liderem formacji oraz autorem wszystkich tekstów jest Matthew Kiichi Heafy - Amerykanin pochodzenia japońskiego. Nazwa grupy wywodzi się z języka łacińskiego. Trivium w okresie późnej starożytności oraz średniowiecza było, obok quadrivium, podgrupą siedmiu sztuk wyzwolonych. Obejmowało trzy nauki: gramatykę, retorykę oraz logikę. Członkowie zespołu uznają, że obrazuje to ich zainteresowanie różnymi gatunkami muzycznymi. Trivium nagrało dziesięć albumów studyjnych. Zespół słynie z dużej liczby występów. 12 czerwca 2006 roku brytyjski magazyn „Metal Hammer” na gali Golden God Awards uznał grupę za najlepiej koncertujący zespół w bieżącym roku. Tego samego dnia Matt Heafy otrzymał tytuł „Golden God”, a Travis Smith wygrał w kategorii „najlepszy perkusista”. Wstawka zawiera dziesiąty,ostatni jak do tej pory album zespołu.

Title: In The Court Of The Dragon

Artist: Trivium

Country: USA

Year: 2021

Genre: Metal

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

...( TrackList ) ...

1.X (instrumental)
2.In the Court of the Dragon
3.Like a Sword Over Damocles
4.Feast of Fire
5.A Crisis of Revelation
6.The Shadow of the Abattoir
7.No Way Back Just Through
8.Fall Into Your Hands
9.From Dawn to Decadence
10.The Phalanx

..::INFO::..

Czwarty i ostatni jak do tej pory album studyjny chilijskiego zespołu HC Punkowego z Santiago De Chile.

Artist: Intenta Detenerme

Title: Ninxs Muertos, Nunca Jamas

Country: Chile

Year: 2018

Genre: HC Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

Tras Las Rejas
Demasiado Tarde
Tomando Libres Decisiones
Tu Medicina
Dejar de Correr
Fabricando Mentiras
Tropezar Con la Misma Botella
Mercado, Libre Mercado
No Se Apaga
Empezar Otra Vez
Ahora Mas Que Nunca
America (Life´s Halt)

...( Info )...

Artist: Michel Bouvard
Album: Nicolas de Grigny Messe & Hymnes
Year: 2025
Genre: Classic
Quality: FLAC 24Bit-96kHz

...( TrackList )...

Disc 1
01. Messe: I. Kyrie: No. 1, Premier Kyrie en taille à 5
02. Messe: I. Kyrie: No. 2, Fugue à 5
03. Messe: I. Kyrie: No. 3, Cromorne en taille à 2 parties
04. Messe: I. Kyrie: No. 4, Trio en dialogue
05. Messe: I. Kyrie: No. 5, Dialogue sur les grands jeux
06. Messe: II. Gloria: No. 1, Et in terra pax, à 5
07. Messe: II. Gloria: No. 2, Fugue
08. Messe: II. Gloria: No. 3, Duo
09. Messe: II. Gloria: No. 4, Récit de Tierce en taille
10. Messe: II. Gloria: No. 5, Basse de Trompette ou de Cromorne
11. Messe: II. Gloria: No. 6, Dialogue
12. Messe: II. Gloria: No. 7, Fugue à 5
13. Messe: II. Gloria: No. 8, Trio
14. Messe: II. Gloria: No. 9, Dialogue II
15. Messe: III. Offertoire sur les Grands Jeux
16. Messe: IV. Sanctus: No. 1, Premier Sanctus en taille, à 5
17. Messe: IV. Sanctus: No. 2, Fugue
18. Messe: IV. Sanctus: No. 3, Récit de tierce pour le Benedictus
19. Messe: V. Élévation. Dialogue de flûtes pour l'Élévation
20. Messe: VI. Agnus: No. 1, Premier Agnus
21. Messe: VI. Agnus: No. 2, Dialogue
22. Messe: VII. Communion. Dialogue à 2 tailles de cromorne et 2 dessus de cornet pour la communion
23. Messe: VIII. Ite Missa Est. Plein jeu
Disc 2
01. Veni creator: Veni Creator: I. En taille de 5
02. Veni creator: Veni Creator: II. Fugue à 5
03. Veni creator: Veni Creator: III. Duo
04. Veni creator: Veni Creator: IV. Récit de Cromorne
05. Veni creator: Veni Creator: V. Dialogue sur les Grands Jeux
06. Pange lingua: I. En taille à 4
07. Pange lingua: II. Fugue à 5
08. Pange lingua: III. Récit du chant de l'hymne précédent
09. Verbum supernum: I. Plein jeu
10. Verbum supernum: II. Fugue à 5
11. Verbum supernum: III. Récit en dialogue
12. Verbum supernum: IV. Récit de basse de trompette
13. Ave maris stella: I. Plein jeu à 5
14. Ave maris stella: II. Fugue à 4
15. Ave maris stella: III. Duo
16. Ave maris stella: IV. Dialogue sur les Grands Jeux
17. A solis ortus: I. Plein jeu
18. A solis ortus: II. Fugue à 5
19. A solis ortus: III. Trio
20. A solis ortus: IV. Point d'orgue sur les Grands Jeux

...( Info )...


Artist: Early James
Album: Medium Raw
Year: 2025
Genre: Americana, alternative country, alternative rock, folk rock
Quality: FLAC 24Bit-48kHz

...( TrackList )...

01. Steely Knives
02. Nothing Surprises Me Anymore
03. Tinfoil Hat
04. Go Down Swinging
05. Rag Doll
06. Gravy Train
07. I Could Just Die Right Now
08. Unspeakable Thing
09. Beauty Queen
10. Dig To China
11. Upside Down Umbrella
12. I Got This Problem

...( Info )...

Artists: Various Artists / Playlist
Title: Trance 2025 (Compiled by DoctorSpook, Goa Doc)
Type/Genre: Playlist / Trance, Rave, Party, Tech-trance, Progressive Trance, Uplifting Trance, Vocal Trance
Release date: 2024
Source: TIDAL
Bit-depth / Sampling rate: 16-bit/44.1kHz
Channels: 2.0 - Stereo
Format: FLAC
Size total: 886 MB
Tracks total: 20
Duration total: [02:12:33]

...( Dane Techniczne )...

Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
File size           : 33.3 MiB
Duration            : 4 min 24 s
Overall bit rate mode     : Variable
Overall bit rate        : 1 059 kb/s
Album             : Trance 2025
Album/Performer        : DoctorSpook / Goa Doc
Part              : 1
Part/Total           : 1
Track name           : Life In The Universe (Atomas 303 Vocal Edit)
Track name/Position      : 1
Track name/Total        : 20
Performer           : Ovnimoon / Atomas 303
Recorded date         : 2024
Copyright           : 2024 Geomagnetic Label Group
Cover             : Yes
Cover description       : cover.jpg
Cover type           : Cover (front)
Cover MIME           : image/jpeg

Audio
Format             : FLAC
Format/Info          : Free Lossless Audio Codec
Duration            : 4 min 24 s
Bit rate mode         : Variable
Bit rate            : 1 046 kb/s
Channel(s)           : 2 channels
Channel layout         : L R
Sampling rate         : 44.1 kHz
Bit depth           : 16 bits
Compression mode        : Lossless
Stream size          : 32.9 MiB (99%)

...( TrackList )...

1-20

Ovnimoon, Atomas 303 - Life In The Universe (Atomas 303 Vocal Edit)
Echotek - Break D Harmony
e Bora - Coming Home
Vyzz - I'm Cool
ID-S - Radha!
Hadari - Wide Circle
DJ Rumburak - Das Grass Ist Gruen
N'PROG DJ - Technology Modulation
Acid Syndrome - Cosmic Drive
ReXito - Last Time
JY.NX - Go Flow
Balcosmos - Ritual Reboot
FreeMan - Shambu
Thenaria - Display
Disco Noizz - Weirdos
ruthym - Higher Than I've Ever Been
Kezo Moon - Detox
Terra Nine, Terranine In Psy - 550 Million Breaths (Naked Mix)
DoctorSpook - Cosmic Bird Seed Journey (Melodic Techno Version)
AHAiZ, Quantik - Drop Half

...( Info )...

Artists: Various Artists / Playlist
Title: Trance 100 - 2024
Type/Genre: Playlist / Trance, Rave, Party, Tech-trance, Progressive Trance, Uplifting Trance, Vocal Trance
Release date: 2024
Source: TIDAL
Bit-depth / Sampling rate: 16-24-bit/44.1kHz
Channels: 2.0 - Stereo
Format: FLAC / m4a
Size total: 3,08 GB
Tracks total: 100
Duration total: [05:42:58]

...( Dane Techniczne )...

Format             : iso8
Codec ID            : iso8 (mp41/dash)
File size           : 39.7 MiB
Duration            : 3 min 13 s
Overall bit rate        : 1 720 kb/s
Album             : Trance 100 - 2024
Album/Performer        : Various Artists
Part/Position         : 1
Part/Total           : 4
Track name           : Destination (A State of Trance 2024 Anthem)
Track name/Position      : 1
Track name/Total        : 100
Performer           : Armin van Buuren, Ferry Corsten, Rank 1, Ruben de Ronde
Recorded date         : 2024-05-24
Copyright           : Armada Music B.V.
Cover             : Yes
REPLAYGAIN_ALBUM_PEAK     : 1.0
REPLAYGAIN_TRACK_GAIN     : -8.3
REPLAYGAIN_ALBUM_GAIN     : -11.57
REPLAYGAIN_TRACK_PEAK     : 0.988554
isrc              : NLF712306540

Audio
ID               : 1
Format             : fLaC
Codec ID            : fLaC
Duration            : 3 min 13 s
Bit rate            : 1 686 kb/s
Stream size          : 38.9 MiB (98%)

Audio: FLAC (framed) 44100Hz stereo 2116kbps [A: SoundHandler (flac, 44100 Hz, stereo, s24, 1685 kb/s)]

...( TrackList )...

001. Armin van Buuren, Ferry Corsten, Rank 1, Ruben de Ronde - Destination (A State of Trance 2024 Anthem)
001. Giuseppe Ottaviani, John O'Callaghan - Cloudsurfer (A Dreamstate Anthem)
001. John O'Callaghan, Audrey Gallagher - Big Sky (Asteroid & Paul Skelton Remix)
001. KhoMha - Spectre
002. Ferry Corsten, Marsh - Fulfillment
002. Klubbheads - Kickin' Hard (DJ Daddy Trance Remix)
002. ReOrder, First Effect - Hagelslag
002. Scorz, Silvio Soul - This Feeling
003. Alex M.O.R.P.H., Aimoon, Northern Storm - Starburst
003. Allen Watts - Lost In The Music
003. Aly & Fila, Lostly - The Unknown
003. Protoculture - States Of Flux
004. anamē, AN21, Lya Adams - Hurt You (AN21 Mix)
004. Artbat, Armin van Buuren - Take Off
004. David Forbes - Energy
004. Orjan Nilsen - XIING (nilsix Remix)
005. Giuseppe Ottaviani, Alex Sonata & TheRio, Tishmal - Tears Of The Kingdom
005. Lange, skye - Drifting Away (Marsh Remix)
005. Lufthaus, Sophie Ellis-Bextor - Immortal (Ruben de Ronde presents NRG2000 Remix)
005. Simon Patterson - Do Do Do
006. BT - k-means clustering (Tor Remix)
006. HelSløwed, JNSN - Want Me
006. Sunny Lax - Waves
006. VINCENT DE MOOR - Flowtation (Dan Stone Remix)
007. C-Systems, Aina - Take Me Home
007. Estiva - India (Matt Fax Remix)
007. Super8 & Tab - Horizon (Leo Reyes Remix)
007. York, Alex M.O.R.P.H., Asheni - Reach Out For Me (Alex M.O.R.P.H. Remix)
008. Ahmed Helmy - Aftermath
008. Andrew Rayel, Tensteps - Let Me Love You
008. Doppenberg - After All These Years
008. Maarten de Jong - Evolve
009. Oliver Smith, Tom Bailey - Everything
009. Scott Bond, Charlie Walker, Trouser Enthusiasts - Sweet Release (Shugz Remix)
009. Skytech - Hearts Beat Together
009. Super8 & Tab, LÜRUM, Lyca - Hold The Fire
010. Paul van Dyk, Saad Ayub, Elevation - Ouverture
010. Robbie Seed, That Girl - Still Believe
010. Stylo, Space Motion, Ruben de Ronde - Free Your Mind
010. Trance Wax - Distance (Coast 2 Coast Remix)
011. BK - You Are The Master
011. Cubicore - Focus
011. River - I Can't Sleep
011. Seven Lions, Jason Ross, GG Magree - Darkness
012. Arty - Favorite Sound
012. Driftmoon - Melody Express
012. Farius - Still Feel
012. Rub!k - Red-Five
013. Achilles, Semblance Smile, Sharon Valerona - Never Lost
013. C-Systems - Unreal
013. Push, Crashguard - I Want To Tell You
013. Ruben de Ronde, Farius, David Frank - Radiant (Daniel Kandi's Bangin' Mix)
014. Eelke Kleijn - Regenerator
014. Just_us - Spiritual
014. Stoneface, terminal - North Cape (Asteroid Remix)
014. Teo Mandrelli, HelSløwed, Jordan Grace - Follow The Light
015. Kyau & Albert, Thomas Lizzara - Rebalance
015. LÜRUM - Pendulum
015. Morgin Madison - Feel Alive (Different Stage Remix)
015. Prototype - Soundpiercing (SUPERSTRINGS Remix)
016. AVIRA, Maxim Lany - The Day After
016. Frank Spector, Doppenberg - LAMENTATION
016. Magnus - Joi
016. Ruslan Radriges - Hope
017. Alan Morris - 7th Morning
017. DIM3NSION - City Of Lights
017. SØNIN - Nano
017. Whiteout - Soundwave
018. Hyperbits - Satisfaction
018. OMNIA - The Diamond
018. Steve Dekay - Acid Rain
018. UUFO, Ava Silver - Young Hearts
019. Andrea Ribeca - Destination Outer Space
019. Dino Martin - Gambit
019. Estiva - Around You
019. Sashtek - Shapeshifter
020. JAN DE VICE, Josie Sandfeld - Losing Track Of Time (Tycoos Remix)
020. Luke Bond, Tyler Graves - B2U
020. SMR LVE - Mambo Sunset
020. Will Rees, Rhys Elliott - Defector
021. Che-Yung - Waterbreathing
021. David Forbes - Apex
021. Orjan Nilsen - LFOcean
021. Sam Laxton - Butterfly
022. Aroma - Need Your Love
022. Boom Jinx, Andy Moor, Noise Zoo, Ashley Tomberlin - Pinpricks of Life
022. Leon Bolier - Not Anymore
022. Peetu S - Freedom
023. Ahmed Helmy - Without You
023. Derek Ryan - Immutable
023. Eugenio Tokarev, Bruno Oloviani - Resurfaced
023. Greg Downey - Invaders
024. Ashley Wallbridge, John Grand - Echoes
024. Lost Witness, Sassot - Whatever (FAWZY Remix)
024. MRPHLNDR - To Infinity And Beyond
024. Taylor Torrence - Flashpoint
025. Jon Mangan - Solstice
025. Paul Denton - Tremor
025. Probspot - Blueberry (Markus Schulz Down The Rabbit Hole Remix)
025. Seelo, George Gleeson - Autumn

Artist: VA
Album: Wonderful 80's Vol. 5 (Dance Hits)
Year: 2000
Genre: Dance-pop, Italo Disco
Format: Wav



1 Opus– Live Is Life 4:05
2 Trans-X– Living On Video 3:48
3 Bananarama– Venus 3:42
4 Belinda Carlisle– Heaven Is A Place On Earth 4:04
5 Shakin' Stevens– Breakin Up My Heart 4:00
6 Milli Vanilli– Girl You Know It's True 4:13
7 The Twins– Ballet Dancer 4:46
8 Modern Talking– Cheri Cheri Lady 3:47
9 Den Harrow– Bad Boy 4:06
10 Kool & The Gang– Fresh 4:22
11 Culture Club– Karma Chameleon 4:00
12 Bucks Fizz– Making Your Mind Up 2:38
13 Londonbeat– I've Been Thinking About You 3:50
14 Ryan Paris– Dolce Vita 3:54
15 Ricchi E Poveri– Hasta La Vista 5:43
16 Martika– I Feel The Earth Move 4:11
17 Animotion– Obsession 5:31
18 Erasure– Stop! 2:55

...( Info )...

składanka mireczka-a takie tam vol.32
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa
Rok:2025
mp3@128-320kbps
CZAS:01:36:58

...( TrackList )...

1.Dj Bombel - Modelki Out of Hifi (xano remix) 2025
2.Clamore project vs i santo california - tornero (club radio mix)
3.Alessandra Amoroso - Mezzo Rotto (DoubleBlast.! Remix )
4.DJ SKIBA & WAVYZIEN - ALKOMODE (MIK3 4Fun BOOTLEG)
5.DJ PATRYK x DJ ADAMOOO - Brake (Original Mix)
6.SOUND BASS - Feel Alive (Original 'HYPER' Mix)
7.Mata & Majki - Nasza klasa (VIXA)
8.Scooter & Da Hool - Maria at the Loveparade {spacedj Mush Up)
9.MOROZOFF - Club Kings
10.CLUBBASSE & P1NX- PO CO CHODZIĆ (DJ GACUS MASH)
11.Tom Franke Feat. Cappella - U Got 2 Let The Music (Special Radio Edit)
12.Carla Fernandes - Więcej (FAIR PLAY REMIX)
13.DJ BoBo feat. Melanie Thornton - In Your Life (Remix)
14.Agatino Romero & Gattuso feat. Toto Cutugno - Litaliano
15.Ravers On Dope - Hardcore Vibes (Max Deejay Remix)
16.TNT Records - Armageddon
17.Jennifer Lopez - Let's Get Loud (VIZI Vixa Remix)
18.Morandi & Danil & Blvck - Angels
19.Badjack, ACID BOYZ - Sexy Chick
20.Majki - AMG ft. Cheatz ( Bootleg )
21.Prezioso - We Rule The Danza MCM Remix
22.Eddy Wata & Rzuf & Siołek - I Love My People
23.The Rasmus - Funeral Song (Pavloosky Bootleg)
24.Lockdown, Uberjak'd, Enya Angel - Lullabye (DJ MX Bootleg)
25.Cheat Codes - Stand By Me (Gabry Ponte Club Remix)
26.White2115 - Moge Dziś Umierać (BOOTLEG)
27.Real McCoy & SAYTRIZ - Automatic Lover (Galezard Present )
28.Dance 2 Disco & DJ Sequence - Pray For Me
29.Medusa - 500 (Dj Przemooo Remix)
30.Fun Factory & Tujamo & Plastick Funk feat. dj Jim vs. Kaski - Who Wah Diddy (spacedj Mush Up)

...( Info )...

składanka mireczka-a takie tam vol.31
Gatunek: Dance,Disco,Vixa/Pompa
Rok:2025
mp3@128-320kbps
CZAS:01:39:19

...( TrackList )...

1.FILIP PHILIPS & NIEBIESKI - RURA KURWA RURA (DJ GACUS BOOTLEG)
2.Groovebusterz - Talk To Me (Danny Rush Remix) 2025
3.Cypis & Flashrider feat. Abberall vs. Dj Mularski - Attenzione! Awaria nosa (spacedj Mush EDIT) 2025
4.Intrique, Klubbheads - Work Hard ( MIDNIGHT ma$hup )
5.2 Fabiola - Lift U Up (BabRoV Refresh)
6.DJ Cargo & Captain Hollywood Project - Find Another Way
7.SKOLIM - 96 (SOUND BASS Bootleg)
8.Dj Noiserr & Paweu & Tops - Luvestruck (Waldis Edit)
9.Kazka & Acraze X Mikla feat. Ramzes vs. BendyX - Plakala (spacedj Mush EDIT ) 2025)
10.Buyakee & Darwin Feat. Squeenzie - Lonely (Extended Mix)
11.No Doubt - Don't Speak (SOUND BASS Bootleg)
12.2 Brothers on the 4th Floor - Dreams (Geo Da Silva, Canello & George Buldy) cover remix
13.Dj Dark & Amelie feat. Endriu & DeeJay Mietek vs. BendyX - Voyage Voyage, jadą świry (spacedj Mush EDIT) 2025
14.Beland Ros & Julio Posadas feat Ku Minerva - Right In The Night (Radio Version)
15.MC Sar & The Real McCoy Feat. Patsy - No Showbo (Martik C Rmx)
16.Sejmi - Cała w Dziarach ( DEWSKI & pavv REMIX )
17.Lanberry, Tribbs - Dzięki, że jesteś (Dj Przemooo Bootleg)
19.Hard EDM Workout - Rain Over Me (Workout Mix Edit)
20.La Bouche & GRAVI & G-Rush feat. Dj Bocian - Take the vibe & be my lover (spacedj Mush EDIT) 2025
21.Zanoza - Pies GPS (ŚMIESZEK REMIX)
22.Mr.Stephen- London Boys - Chinese radio (Mr.STEPHEN EDIT)
23.Steve Aoki & Autoerotique vs. Dimitri Vegas & Like Mike - Feedback (3 Are Legend & Stephen Hurtley Extended Remix)
24.Mike Mareen - Love Spy (Ruslan Kuzmenko Remix & Mr.Stephen edit)
25.VAYTO & REMO x RZUF x Cypis - Łupież Szatana (NERXON BLEND) 2025
26.N-Dubz feat. Tinchy Stryder & Klass pres. Tetu & Ciemny vs. Sound Bass - Number One (spacedj Mush EDIT) 2025
27.Mr.Stephen & Zivert Vs Dr.Alban - Fly (DJ TemperaTura remix)
28.Virus - Poproshu Tebya (Creative Heads BOOTLEG)
29.Rocco - One Two Three (XANO x EL DOMINO REMIX) 2025
30.Borys LBD & SUPER MARIO TRENER - BUTLA Z GAZEM (CLIMO REMIX)

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Krótko mówiąc, 'The Archaic Sanctuary' to triumf!
Od kompozycji po atmosferę, to rzadki album, który wyróżnia się niemal pod każdym względem.
Zdolność zespołu do łączenia stęchłego otoczenia z niespokojnymi, nerwowymi riffami przypomina mi Throneum lub Mystifier , ale Invocation jest po prostu o stopień wyżej od nich. Tutaj riffy są mocniejsze, utwory są bardziej zwarte, efekt jest po prostu urzekający.
To jest album, do którego będę wracał przez długi czas.



It was but the early autumn of 2018 when Invocation released The Mastery of the Unseen EP through Iron Bonehead. Although only two songs, The Mastery of the Unseen was presciently titled, for the Chilean power-trio made masterful strides since their debut CDR in 2016 and the extremely promising Seance Part. I demo released later that year. Exhibiting the same sulfurous energy as the first works but now displaying a uniquely feral poise, that two-song salvo set the stage for yet another presciently titled work in early 2020: Attunement to Death, again released by Iron Bonehead. Indeed with this mini-album did Invocation reach a hellish harmony with their classic South American diabolism, but on Attunement to Death did they imbue it with an ever-deeper - and ever-more-unique - aspect that bountifully displayed their authentic grounding in the occult.

At long last, nearly a decade after their formation, Invocation unleash their full-length debut: The Archaic Sanctuary (Ritual Body Postures). Upon first blush, thankfully, very little has changed in the Chileans' sound; restless, roiling, and most definitely RIPPING, their teeth-gnashing gnarliness is squarely situated between black metal and death metal, with no compromise nor fence-sitting to be found. But, where the mini-length predecessor saw the trio exhibiting confidence to spare, The Archaic Sanctuary utterly EXPLODES with it. Tight yet loose, wild yet locked-in, primitive constructions played with flowing finesse - Invocation's songwriting and execution have mostly stayed the same but somehow grown to enviable proportions, punishing mind and body with oft-overwhelming and yet always-mesmerizing METAL brewed in the cauldrons of the ancient and occult. No more but definitely no less, this is exactly the sort of debut album Invocation needed to deliver: canvassing past, present, and future and fittingly framing it with another gritty analog recording rich with sulfurous fire and sepulchral echoes.

It was only a matter of time before Chile's Invocation delivered a debut album to capitalize on the massive potential they displayed on their short-lengths. With The Archaic Sanctuary (Ritual Body Postures), they now can enter the hallowed ranks of fellow cult countrymen Unaussprechlichen Kulten, Force of Darkness, Slaughtbbath, and the sorely missed Hades Archer for standard-bearers of classic South American madness.

Reviews:

"Simply put, The Archaic Sanctuary is a triumph. From the compositions to the performances to the atmosphere, this is the rare album that excels in almost every way. The band’s knack for combining a musty ambiance with restless riffing reminds me of Throneum or Mystifier, yet Invocation just feel a notch above both them and almost everything else in the style. Here, the riffs are stronger, the songs are more focused, and the overall effect is simply captivating. As a result, The Archaic Sanctuary is a record I’d heartily recommend to any fan of extreme metal, regardless of how often you tread the types of shadowy underworlds that this record creates. For me, Invocation is a band to watch, and this is an album I’ll be revisiting for a long time to come."

4,5/5
www.angrymetalguy.com/invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures-review/

The Archaic Sanctuary is an outstanding debut that establishes Invocation as a force to be reckoned with. Ceremonial black/death as unrelenting as it is catchy. While the final track may feel a bit underwhelming compared to the rest of the album, the entire record is a solid effort that brings comparisons to Grave Miasma and Abhorior. Absolutely recommended.

Rating: 9/10
metalbite.com/album/58835/invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures

"A supreme gem of obscure Chilean Death Metal might. Atmospheric, direct, savage, unholy and crushing. All of the true spirit of the genre is alive and well on this diabolical record that savagely dominates all in its path but with plentiful dynamics to keep things fresh. A near-perfect example of how Death Metal should be…"

8,5/10

First review by Nattskog - Jørgen Sven Kirby
nattskog.wordpress.com/2024/08/03/album-review-invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures/


"Robed in the primal smoke and gore of their enduring ritual I’d found the immersive value of ‘The Archaic Sanctuary (Ritual Body Posture)‘ could reach intoxicating levels, a trance induced by the tremors of grotesque sound design and expert riffcraft. While I’d suggest Invocation’s muse is of a very specific niche tradition the appeal of there work should be obvious enough for any fan of cavernous, diabolically aggressive death metal and despite how simple its overall effect might be at face value this is not a thoughtless bestial purge for those willing to stab both hands into the murk and follow along. A high recommendation."

8,2/10
Mystification Zine - ex-Grizzly Butts
mystificationzine.com/2024/09/16/invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures-2024-review/

“The Archaic Sanctuary (Ritual Body Postures)” de Invocation es una primera piedra solida de larga duración en su carrera, buenos ritmos y momentos que evocan maldad y potencia. Un disco bien hecho.

Puntuación: 8,5/10

Reseña en Español por Metallerium Webzine
www.metallerium.com/invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures-2024
credits
released September 20, 2024

“The Archaic Sanctuary (Ritual Body Postures)” Album 2024 released via Iron Bonehead Productions



..::TRACK-LIST::..

1. Ecstatic Trance 03:48
2. The Serpent of Faardal 03:30
3. Opium Thebiacum (Somniferum) 03:54
4. Metamorphosis 04:07
5. Horn of Colima 03:56
6. The Psicopompos 04:17
7. Venus of Laussel 04:51
8. Hypnosis 05:36



..::OBSADA::..

Sense of Clairvoyance - Bass
Sense of Clairaudience - Drums
Sense of Premonition - Guitars, Vocals




https://www.youtube.com/watch?v=1IESMOyM8es



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Krótko mówiąc, 'The Archaic Sanctuary' to triumf!
Od kompozycji po atmosferę, to rzadki album, który wyróżnia się niemal pod każdym względem.
Zdolność zespołu do łączenia stęchłego otoczenia z niespokojnymi, nerwowymi riffami przypomina mi Throneum lub Mystifier , ale Invocation jest po prostu o stopień wyżej od nich. Tutaj riffy są mocniejsze, utwory są bardziej zwarte, efekt jest po prostu urzekający.
To jest album, do którego będę wracał przez długi czas.



It was but the early autumn of 2018 when Invocation released The Mastery of the Unseen EP through Iron Bonehead. Although only two songs, The Mastery of the Unseen was presciently titled, for the Chilean power-trio made masterful strides since their debut CDR in 2016 and the extremely promising Seance Part. I demo released later that year. Exhibiting the same sulfurous energy as the first works but now displaying a uniquely feral poise, that two-song salvo set the stage for yet another presciently titled work in early 2020: Attunement to Death, again released by Iron Bonehead. Indeed with this mini-album did Invocation reach a hellish harmony with their classic South American diabolism, but on Attunement to Death did they imbue it with an ever-deeper - and ever-more-unique - aspect that bountifully displayed their authentic grounding in the occult.

At long last, nearly a decade after their formation, Invocation unleash their full-length debut: The Archaic Sanctuary (Ritual Body Postures). Upon first blush, thankfully, very little has changed in the Chileans' sound; restless, roiling, and most definitely RIPPING, their teeth-gnashing gnarliness is squarely situated between black metal and death metal, with no compromise nor fence-sitting to be found. But, where the mini-length predecessor saw the trio exhibiting confidence to spare, The Archaic Sanctuary utterly EXPLODES with it. Tight yet loose, wild yet locked-in, primitive constructions played with flowing finesse - Invocation's songwriting and execution have mostly stayed the same but somehow grown to enviable proportions, punishing mind and body with oft-overwhelming and yet always-mesmerizing METAL brewed in the cauldrons of the ancient and occult. No more but definitely no less, this is exactly the sort of debut album Invocation needed to deliver: canvassing past, present, and future and fittingly framing it with another gritty analog recording rich with sulfurous fire and sepulchral echoes.

It was only a matter of time before Chile's Invocation delivered a debut album to capitalize on the massive potential they displayed on their short-lengths. With The Archaic Sanctuary (Ritual Body Postures), they now can enter the hallowed ranks of fellow cult countrymen Unaussprechlichen Kulten, Force of Darkness, Slaughtbbath, and the sorely missed Hades Archer for standard-bearers of classic South American madness.

Reviews:

"Simply put, The Archaic Sanctuary is a triumph. From the compositions to the performances to the atmosphere, this is the rare album that excels in almost every way. The band’s knack for combining a musty ambiance with restless riffing reminds me of Throneum or Mystifier, yet Invocation just feel a notch above both them and almost everything else in the style. Here, the riffs are stronger, the songs are more focused, and the overall effect is simply captivating. As a result, The Archaic Sanctuary is a record I’d heartily recommend to any fan of extreme metal, regardless of how often you tread the types of shadowy underworlds that this record creates. For me, Invocation is a band to watch, and this is an album I’ll be revisiting for a long time to come."

4,5/5
www.angrymetalguy.com/invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures-review/

The Archaic Sanctuary is an outstanding debut that establishes Invocation as a force to be reckoned with. Ceremonial black/death as unrelenting as it is catchy. While the final track may feel a bit underwhelming compared to the rest of the album, the entire record is a solid effort that brings comparisons to Grave Miasma and Abhorior. Absolutely recommended.

Rating: 9/10
metalbite.com/album/58835/invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures

"A supreme gem of obscure Chilean Death Metal might. Atmospheric, direct, savage, unholy and crushing. All of the true spirit of the genre is alive and well on this diabolical record that savagely dominates all in its path but with plentiful dynamics to keep things fresh. A near-perfect example of how Death Metal should be…"

8,5/10

First review by Nattskog - Jørgen Sven Kirby
nattskog.wordpress.com/2024/08/03/album-review-invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures/


"Robed in the primal smoke and gore of their enduring ritual I’d found the immersive value of ‘The Archaic Sanctuary (Ritual Body Posture)‘ could reach intoxicating levels, a trance induced by the tremors of grotesque sound design and expert riffcraft. While I’d suggest Invocation’s muse is of a very specific niche tradition the appeal of there work should be obvious enough for any fan of cavernous, diabolically aggressive death metal and despite how simple its overall effect might be at face value this is not a thoughtless bestial purge for those willing to stab both hands into the murk and follow along. A high recommendation."

8,2/10
Mystification Zine - ex-Grizzly Butts
mystificationzine.com/2024/09/16/invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures-2024-review/

“The Archaic Sanctuary (Ritual Body Postures)” de Invocation es una primera piedra solida de larga duración en su carrera, buenos ritmos y momentos que evocan maldad y potencia. Un disco bien hecho.

Puntuación: 8,5/10

Reseña en Español por Metallerium Webzine
www.metallerium.com/invocation-the-archaic-sanctuary-ritual-body-postures-2024
credits
released September 20, 2024

“The Archaic Sanctuary (Ritual Body Postures)” Album 2024 released via Iron Bonehead Productions



..::TRACK-LIST::..

1. Ecstatic Trance 03:48
2. The Serpent of Faardal 03:30
3. Opium Thebiacum (Somniferum) 03:54
4. Metamorphosis 04:07
5. Horn of Colima 03:56
6. The Psicopompos 04:17
7. Venus of Laussel 04:51
8. Hypnosis 05:36



..::OBSADA::..

Sense of Clairvoyance - Bass
Sense of Clairaudience - Drums
Sense of Premonition - Guitars, Vocals




https://www.youtube.com/watch?v=1IESMOyM8es



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

...i nie można było tak od razu? Po co były te spory o nazwę Batushka? Po co ten niepotrzebny hejt? Tylko dla rozgłosu? Nie wiem… wiem jedno – PATRIARKH, czyli nowe wcielenie formacji nazywanej Batushka Bartłomieja Krysiuka, zaprezentowało płytę znakomitą, kontynuującą wybrane, najlepsze wzorce z przeszłości, ale wzbogaconą o niewykorzystywane do tej pory środki wyrazu.

„Prorok Ilja” to koncept album opierający się na postaci Eliasza Klimowicza, czyli tytułowego proroka, niepiśmiennego chłopa, który wokół swojej postaci zbudował grono wyznawców. Kolejne utwory to wypowiedzi proroka, ale i cała masa rytualnych śpiewów, tym razem nie tylko cerkiewnych, ale i monodii bizantyjskiej. Do tego pojawia się tu rozmach godzien muzyki filmowej podkreślony orkiestrą oraz nietypowymi instrumentarium w postaci tak nietypowych jak: hurdy gurdy, tagelharpa, mandocello, mandolina, czy cymbały strunowe.

Na mnie zrobiło to wrażenie. Fani surowego black metalu będą marudzić, ale tu mamy przepych i rozmach godzien ociekających złotem cerkwi. Tu black metal i wściekłe wokale przeplatają się z chórami, czystym śpiewem (kobiece partie w „WIERSZALIN IV / ВЕРШАЛИН IV” są po porostu genialne – mam ciarki). Dominują średnie tempa a wypady w jakieś nadświetlne tempa są w ilości idealnie wpasowującej się w pomysł na to wydawnictwo – króluje klimat, który pochłania słuchacza a każde kolejne przesłuchanie odkrywa kolejne tajemnice. Do tego dodajmy jakąś taką słowiańską, nostalgię…

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Już w styczniu dostajemy płytę, która w metalowych podsumowaniach roku musi namieszać. Po kontrowersyjnym „Hospodi” „Prorok Ilja” to dzieło kompletne. Aż współczuję autorom, bo przeskoczyć ten poziom będzie ciężko… a fakt, że zespołowi udało się zachęcić mnie do poszukiwania informacji o proroku Eliaszu Kilimowiczu świadczy o tym, że nie jest to płyta, obok, której przechodzi się obojętnie...

Piotr Michalski


Już za chwilę, już za moment świat uraczy debiutanckie dzieło PATRIARKH, zatytułowane „Prorok Ilja”. Patriarkh dla niewtajemniczonych to projekt muzyków Batushki od strony Bartłomieja Krysiuka. Mamy tu do czynienia z albumem koncepcyjnym, wypełnionym bogatym klimatem, chóralnym tłem i black metalem. Temat przewodni wydawnictwa przedstawiono w obszernej notce prasowej: „Świat Eliasza Klimowicza, czyli tytułowego – Proroka Ilję, niepiśmiennego chłopa, który był przywódcą prawosławnej Sekty Grzybowskiej, działającej jeszcze do lat 60-tych XX wieku, kultywującej i przekazującej historię samozwańczego proroka”. Płyta zawiera 8 premierowych kompozycji (Wierszalinów), ponumerowanych z przyjętym schematem. Patriarkh kontynuuje styl i upodobania, ale pokazuje, że ma na to wszystko pomysł.

„Prorok Ilja” od początku opiera się przede wszystkim na wspomnianym klimacie, zbudowanym przez instrumenty ludowe (tagelharpa, mandolina, cymbały), które momentami niemal przykrywają cały black metal. Tło należy do męskiego chóru, wzbogaconego o damskie wokale. Mało tego, utwory rozpoczynane są przez melodeklamacje Adama Struga, a w otwierającym album Wierszalinie udziela się nawet Maciej Maleńczuk. Poszczególne Wierszaliny są pełne mistycznej atmosfery, poprzeplatane słowiańskimi zaśpiewami, uatrakcyjnione partiami skrzypiec, gdzie Wieszalin III ma niemalże liturgiczny charakter. Chwalę wpleciony etniczny folklor, ale oczywiście nie brakuje tutaj typowych blackowych blastów i rozpędzonych partii perkusyjnych Pavulona, opętańczych wokali Barta (w Wierszalinie VII), czy też nisko strojonych gitar (wyjątkowo słyszalnych w miksie w Wierszalinie VIII). Ta płyta jest jak ścieżka dźwiękowa, należy jej słuchać w całości i uważnie. Jeśli miałbym wskazać ulubiony fragment, to bez dwóch zdań będzie to Wierszalin VIII z orkiestrą symfoniczną(!), a także bonusowy, mocno doomowy Wierszalin IX, z wwiercającą się w głowę frazą „raju mój raju”, który gdzieś na myśl przywodzi klimat Wardruny.

Muzycy Patriarkh nie odcinają się od muzycznej przeszłości, przesiąknęli do cna klimatem prawosławnej cerkwi i słychać, że potrafią komponować naprawdę dobre kompozycje, w jakimś kontekście chwytliwe i przyciągające. Jeśli bardzo trzeba się doszukiwać porównań do dzieł ex-nazwy zespołu, ani to popłuczyny po znakomitej „Liturgiyi”, ani to kopia „Hospodi”, choć fundamenty oczywiście zostały. „Prorok Ilja” mieni się dla mnie jako płyta wielowymiarowa i pełna klimatu, czaruje warstwą wokalną, przepełnioną dobrze skomponowanym instrumentarium.

Czwarkiel



Patriarkh – czyli nowe wcielenie znanego z Batushki Bartłomieja Krysiuka – w unikalny i wciągający sposób czerpie z podlaskiego folkloru podając go w formie barwnego black metalu.

Prorok Ilja to album konceptualny opowiadający historię Eliasza Klimowicza – niepiśmiennego chłopa z Podlasia, który w latach 30. XX wieku stał się przywódcą sekty religijnej, przez niektórych okrzyknięty prorokiem. Wydarzenia z czasów międzywojnia podane są w mistycznej, fantazyjnej oprawie.

Patriarkh bardziej niż Batushka stawia na eksponowanie wątków ludowych, elementy cerkiewne spychając na nieco dalszy plan, choć nie pozbywając się ich kompletnie. To nadal muzyka uduchowiona, podniosła. Na przestrzeni ośmiu kompozycji, które mają wspólny tytuł Wierszalin i kolejne numery, znajdziemy epicką formę, blackmetalowy chłód oraz złowieszczy klimat podkreślający ponury wydźwięk historii (płyta zaczyna się od sceny, w której wyznawcy Klimowicza chcą go ukrzyżować, bo widzą w nim Chrystusa). Ciężkie gitary, instrumenty ludowe, chór (wśród głosów wyróżnia się baryton Macieja Maleńczuka) i narracja prowadzona przez Adama Struga wspaniale dopełniają tę eklektyczną formę.

Prorok Ilja jest albumem, który w swojej ekstremalnej formule jest na tyle uniwersalny, że zrobi wrażenie na fanach metalu z całego świata, a w ludowej formie tak swojski, że możecie go puścić babci z Podlasia, a będzie sobie nuciła słowa Psalmu 135 na melodię z początku Wierszalina IV.

Robert Filipowski


No i doczekaliśmy się końca sagi zwanej Batushka. Jasne, nie było fajnie gdy dwie najważniejsze osoby z oryginalnego składu skakały sobie do gardeł, no ale przynajmniej obaj panowie w jakiś tam sposób napędzali się kreatywnie. W końcu trochę tych wydawnictw dostaliśmy. "Panihida" Derpha była mroczna i surowa, "Hospodi" Barta: bardziej dostojna i epicka. Później "ten drugi" dostarczył jeszcze dwie EP'ki, by ostatecznie przegrać walkę o nazwę. I obiektywnie patrząc, dobrze się stało. Dobrze się stało, bo "Prorok Ilja" zasługuje na to by ocenić go przez pryzmat zawartości, a nie kontrowersji związanych z oryginalną nazwą.

Nie oszukujmy się: wiele wydawnictw Krysiuka dostawało niskie oceny tylko z uwagi na jego osobę. To już jednak (miejmy nadzieję) przeszłość. Batushka od Krysiuka to już oficjalnie Patriarkh, a startem tego nowego rozdziału jest wydany przez Napalm Records "Prorok Ilja". I krążek ten, choć nagrany w znanym "batushkowym" składzie jest... cóż, niby tym samym, ale jednocześnie czymś nieco innym. To ciągle black metal garściami czerpiący z Prawosławia. To ciągle muzyka stawiająca na klimat, a nie czystą agresję - choć mocnych, testujących prędkość Pavulona fragmentów też nie brakuje. Wyraźnie słychać, że to wcześniej była Batushka - choć bardziej ta po "Raskol": wykorzystująca charakterystyczne, niemal kościelne chóry (zarówno męskie jak i żeńskie), a jednocześnie muzycznie odważnie spoglądająca na inne kultury (jak właśnie na dwóch EP). Nie zabrakło potężnych orkiestracji budujących niesamowity, gęsty klimat (jak w chociażby "Wierszalin II" czy epickim "Wierszalin VIII"). Nie zabrakło również charakterystycznych, opętańczych, typowo blackowych krzyków Barta.

O czym w ogóle się tutaj śpiewa? "Prorok Ilja" jest concept-albumem opowiadającym historię z naszej, polskiej ziemi. Bartłomiej postanowił przybliżyć nam postać Eliasza Klimowicza - niepiśmiennego chłopa, twórcę sekty Grzybowskiej (tytuł "Wierszalin" to nazwa założonej przez niego osady, mającej być Nowym Jeruzalem), która działała w okolicy Podlasia. A jako że na tamtych ziemiach mieszały się przeróżne kultury, a i do samego Ilji przybywali pielgrzymi z różnych zakątków prawosławnego świata, to i na płycie usłyszymy niejeden język. Dominują oczywiście dialekty wschodnie, choć po raz pierwszy Bart zdecydował się również na użycie mowy ojczystej. Języka polskiego nie ma jednak zbyt dużo w samych kompozycjach (a szkoda!), ale za to często usłyszymy go dzięki Prorokowi, w którego brawurowo wcielił się Adam Strug. Jego kazania otwierają kolejne rozdziały opowieści (oraz kończą "Wierszalin VIII") i zostały tak dobrane, by tworzyć logiczną całość - jedną, długą opowieść. Co ciekawe przedpremierową wersję tego wydawnictwa otrzymałem w formie jednej ścieżki, bez wyraźnego podziału na poszczególne kompozycje*. Nie było ulubionego utworu, nie było porównywania riffów czy struktur - było pełne zanurzenie się w wykreowany przez Patriarkh świat.

A jest to świat na tyle bogaty, że jak już włączyło się ten krążek, to aż ciężko się było oderwać: co chwilę zwraca się uwagę na jakąś partię czy melodię (niektóre refreny da się nawet nucić!). Warstwa muzyczna jest niezwykle bogata i wynagradza uważnego słuchacza. Pojawiają się ludowe instrumenty (tagelharpa, mandocello czy hurdy gurdy), których partie są czymś więcej niż tylko ozdobnikami. Niekiedy wychodzą na pierwszy plan (cudowny "Wierszalin VI"), by innym razem pięknie pracować w tle ("Wierszalin III"). Część użytych instrumentów może się z Polską nie kojarzyć, ale i sporo tutaj również typowo słowiańskich klimatów. Fenomenalną robotę robi w szczególności Eliza Socharczuk, która swoim folkowym śpiewem niemal przejmuje "Wierszalin IV". Trudno się "Prorokiem" nie zachwycać i chyba tylko pewne decyzje odnośnie miksu średnio mi pasowały. Bywały tutaj fragmenty w których chciałoby się bardziej wytłuścić partie chóru czy krzyki Barta, by miały większego kopa. Ale to element, na który zwracaliśmy już uwagę przy okazji "Raskol".

Debiut Patriarkh to ostatecznie fascynująca historia ubrana w nie mniej fascynujące szaty. To bogato zaaranżowany krążek, który potrafi zaskoczyć jakąś partią nawet po kilkunastokrotnym odsłuchu. To płyta na której co prawda znajdziemy swoich ulubieńców ("Wierszalin VIII" to koncertowy pewniak), ale jednocześnie która powinna być słuchana w całości. To 9 kawałków, tworzących jedną z ciekawszych płyt ostatnich miesięcy. I tak - "dziewięć", choć tworzący swoiste post-scriptum "Wierszalin IX" dostępny jest tylko w najbardziej wypasionej edycji fizycznej. A szkoda, bo to świetne zakończenie tej historii!

Tomasz Michalski



https://www.youtube.com/watch?v=KFU8hvDlz-A



Reborn PATRIARKH (former Batushka) returns with a masterpiece of arcane black metal!

Five years after the release of their critically acclaimed album, Hospodi, Polish black metal icons PATRIARKH (former Batushka) return with new concept album Prorok Ilja (Engl. Prophet Elijah). Their label debut will be released on January 03. 2025 via Napalm Records. Without a shadow of a doubt, PATRIARKH stand as one of the most exciting acts in today’s black metal scene and are now more than ready to bring their bone-shaking essence of arcane black metal to the next level!

On eight completely new compositions, Prorok Ilja details a true story that happened in the band’s home area of Podlasie, in the village of Grzybowszczyzna, in the 1930s and 40s. The album takes the listener into the world of Eliasz Klimowicz, the titular Prophet Ilja, an illiterate peasant who was the leader of the Orthodox Grzybowska Sect, active until the 1960s, cultivating and transmitting the history of the self-proclaimed prophet. PATRIARKH are spreading their gospel by using an arsenal of folk instruments, such as tagelharpa, mandolin, mandocello, hurdy gurdy and stringed dulcimer, and worked with a symphony orchestra and choirs to give their new creations the most organic and vivid feeling possible. As is trademark with PATRIARKH’s music, Orthodox sacredness is mixed with black and doom metal, now largely enriched with folk music, neo dark folk, and even film music. The band uses the entire palette of Orthodox music, venturing into the areas of Byzantine monody, liturgical chant and Russian polyphony, neatly adapting folk and liturgical melodies to their own style.

The lyrical side of Prorok Ilja is an interesting mix of theater and pastoralism. PATRIARKH uses fragments of texts from the theater play "Prorok Ilja" and draws from the messages contained in the works of Wlodzimierz Pawluczuk, combining it with folk and liturgical texts. On Prorok Ilja, listeners can hear various languages – and Polish for the first time ever! The album was recorded in January and May 2024 at Tall Pine Records (Behemoth, Zalewski, Afromental), Heinrich House (Behemoth, Vesania, Hate), Wem Studio (Kasa Chorych, Lukasyno, Cira) and Radio Bialystok studio The mixing and mastering was handled by Wojciech Wieslawski at Hertz Studio (Vader, Behemoth, Decapitated), and production by band mastermind and leading vocalist Bartlomiej Krysiuk. “Prorok Ilja is an album full of emotions, sentimentalism and folklore. It’s pastoral, lyrical, epic, multidimensional and multicolored, just like my Podlasie is multicolored,” says Bartlomiej. Dive into the deepest of all shadows with this black metal masterpiece and join PATRIARKH on this intriguing ride!



..::TRACK-LIST::..

1. Wierszalin I
2. Wierszalin II
3. Wierszalin III
4. Wierszalin IV
5. Wierszalin V
6. Wierszalin VI
7. Wierszalin VII
8. Wierszalin VIII



https://www.youtube.com/watch?v=h7J4FlM9lZM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

...i nie można było tak od razu? Po co były te spory o nazwę Batushka? Po co ten niepotrzebny hejt? Tylko dla rozgłosu? Nie wiem… wiem jedno – PATRIARKH, czyli nowe wcielenie formacji nazywanej Batushka Bartłomieja Krysiuka, zaprezentowało płytę znakomitą, kontynuującą wybrane, najlepsze wzorce z przeszłości, ale wzbogaconą o niewykorzystywane do tej pory środki wyrazu.

„Prorok Ilja” to koncept album opierający się na postaci Eliasza Klimowicza, czyli tytułowego proroka, niepiśmiennego chłopa, który wokół swojej postaci zbudował grono wyznawców. Kolejne utwory to wypowiedzi proroka, ale i cała masa rytualnych śpiewów, tym razem nie tylko cerkiewnych, ale i monodii bizantyjskiej. Do tego pojawia się tu rozmach godzien muzyki filmowej podkreślony orkiestrą oraz nietypowymi instrumentarium w postaci tak nietypowych jak: hurdy gurdy, tagelharpa, mandocello, mandolina, czy cymbały strunowe.

Na mnie zrobiło to wrażenie. Fani surowego black metalu będą marudzić, ale tu mamy przepych i rozmach godzien ociekających złotem cerkwi. Tu black metal i wściekłe wokale przeplatają się z chórami, czystym śpiewem (kobiece partie w „WIERSZALIN IV / ВЕРШАЛИН IV” są po porostu genialne – mam ciarki). Dominują średnie tempa a wypady w jakieś nadświetlne tempa są w ilości idealnie wpasowującej się w pomysł na to wydawnictwo – króluje klimat, który pochłania słuchacza a każde kolejne przesłuchanie odkrywa kolejne tajemnice. Do tego dodajmy jakąś taką słowiańską, nostalgię…

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Już w styczniu dostajemy płytę, która w metalowych podsumowaniach roku musi namieszać. Po kontrowersyjnym „Hospodi” „Prorok Ilja” to dzieło kompletne. Aż współczuję autorom, bo przeskoczyć ten poziom będzie ciężko… a fakt, że zespołowi udało się zachęcić mnie do poszukiwania informacji o proroku Eliaszu Kilimowiczu świadczy o tym, że nie jest to płyta, obok, której przechodzi się obojętnie...

Piotr Michalski


Już za chwilę, już za moment świat uraczy debiutanckie dzieło PATRIARKH, zatytułowane „Prorok Ilja”. Patriarkh dla niewtajemniczonych to projekt muzyków Batushki od strony Bartłomieja Krysiuka. Mamy tu do czynienia z albumem koncepcyjnym, wypełnionym bogatym klimatem, chóralnym tłem i black metalem. Temat przewodni wydawnictwa przedstawiono w obszernej notce prasowej: „Świat Eliasza Klimowicza, czyli tytułowego – Proroka Ilję, niepiśmiennego chłopa, który był przywódcą prawosławnej Sekty Grzybowskiej, działającej jeszcze do lat 60-tych XX wieku, kultywującej i przekazującej historię samozwańczego proroka”. Płyta zawiera 8 premierowych kompozycji (Wierszalinów), ponumerowanych z przyjętym schematem. Patriarkh kontynuuje styl i upodobania, ale pokazuje, że ma na to wszystko pomysł.

„Prorok Ilja” od początku opiera się przede wszystkim na wspomnianym klimacie, zbudowanym przez instrumenty ludowe (tagelharpa, mandolina, cymbały), które momentami niemal przykrywają cały black metal. Tło należy do męskiego chóru, wzbogaconego o damskie wokale. Mało tego, utwory rozpoczynane są przez melodeklamacje Adama Struga, a w otwierającym album Wierszalinie udziela się nawet Maciej Maleńczuk. Poszczególne Wierszaliny są pełne mistycznej atmosfery, poprzeplatane słowiańskimi zaśpiewami, uatrakcyjnione partiami skrzypiec, gdzie Wieszalin III ma niemalże liturgiczny charakter. Chwalę wpleciony etniczny folklor, ale oczywiście nie brakuje tutaj typowych blackowych blastów i rozpędzonych partii perkusyjnych Pavulona, opętańczych wokali Barta (w Wierszalinie VII), czy też nisko strojonych gitar (wyjątkowo słyszalnych w miksie w Wierszalinie VIII). Ta płyta jest jak ścieżka dźwiękowa, należy jej słuchać w całości i uważnie. Jeśli miałbym wskazać ulubiony fragment, to bez dwóch zdań będzie to Wierszalin VIII z orkiestrą symfoniczną(!), a także bonusowy, mocno doomowy Wierszalin IX, z wwiercającą się w głowę frazą „raju mój raju”, który gdzieś na myśl przywodzi klimat Wardruny.

Muzycy Patriarkh nie odcinają się od muzycznej przeszłości, przesiąknęli do cna klimatem prawosławnej cerkwi i słychać, że potrafią komponować naprawdę dobre kompozycje, w jakimś kontekście chwytliwe i przyciągające. Jeśli bardzo trzeba się doszukiwać porównań do dzieł ex-nazwy zespołu, ani to popłuczyny po znakomitej „Liturgiyi”, ani to kopia „Hospodi”, choć fundamenty oczywiście zostały. „Prorok Ilja” mieni się dla mnie jako płyta wielowymiarowa i pełna klimatu, czaruje warstwą wokalną, przepełnioną dobrze skomponowanym instrumentarium.

Czwarkiel



Patriarkh – czyli nowe wcielenie znanego z Batushki Bartłomieja Krysiuka – w unikalny i wciągający sposób czerpie z podlaskiego folkloru podając go w formie barwnego black metalu.

Prorok Ilja to album konceptualny opowiadający historię Eliasza Klimowicza – niepiśmiennego chłopa z Podlasia, który w latach 30. XX wieku stał się przywódcą sekty religijnej, przez niektórych okrzyknięty prorokiem. Wydarzenia z czasów międzywojnia podane są w mistycznej, fantazyjnej oprawie.

Patriarkh bardziej niż Batushka stawia na eksponowanie wątków ludowych, elementy cerkiewne spychając na nieco dalszy plan, choć nie pozbywając się ich kompletnie. To nadal muzyka uduchowiona, podniosła. Na przestrzeni ośmiu kompozycji, które mają wspólny tytuł Wierszalin i kolejne numery, znajdziemy epicką formę, blackmetalowy chłód oraz złowieszczy klimat podkreślający ponury wydźwięk historii (płyta zaczyna się od sceny, w której wyznawcy Klimowicza chcą go ukrzyżować, bo widzą w nim Chrystusa). Ciężkie gitary, instrumenty ludowe, chór (wśród głosów wyróżnia się baryton Macieja Maleńczuka) i narracja prowadzona przez Adama Struga wspaniale dopełniają tę eklektyczną formę.

Prorok Ilja jest albumem, który w swojej ekstremalnej formule jest na tyle uniwersalny, że zrobi wrażenie na fanach metalu z całego świata, a w ludowej formie tak swojski, że możecie go puścić babci z Podlasia, a będzie sobie nuciła słowa Psalmu 135 na melodię z początku Wierszalina IV.

Robert Filipowski


No i doczekaliśmy się końca sagi zwanej Batushka. Jasne, nie było fajnie gdy dwie najważniejsze osoby z oryginalnego składu skakały sobie do gardeł, no ale przynajmniej obaj panowie w jakiś tam sposób napędzali się kreatywnie. W końcu trochę tych wydawnictw dostaliśmy. "Panihida" Derpha była mroczna i surowa, "Hospodi" Barta: bardziej dostojna i epicka. Później "ten drugi" dostarczył jeszcze dwie EP'ki, by ostatecznie przegrać walkę o nazwę. I obiektywnie patrząc, dobrze się stało. Dobrze się stało, bo "Prorok Ilja" zasługuje na to by ocenić go przez pryzmat zawartości, a nie kontrowersji związanych z oryginalną nazwą.

Nie oszukujmy się: wiele wydawnictw Krysiuka dostawało niskie oceny tylko z uwagi na jego osobę. To już jednak (miejmy nadzieję) przeszłość. Batushka od Krysiuka to już oficjalnie Patriarkh, a startem tego nowego rozdziału jest wydany przez Napalm Records "Prorok Ilja". I krążek ten, choć nagrany w znanym "batushkowym" składzie jest... cóż, niby tym samym, ale jednocześnie czymś nieco innym. To ciągle black metal garściami czerpiący z Prawosławia. To ciągle muzyka stawiająca na klimat, a nie czystą agresję - choć mocnych, testujących prędkość Pavulona fragmentów też nie brakuje. Wyraźnie słychać, że to wcześniej była Batushka - choć bardziej ta po "Raskol": wykorzystująca charakterystyczne, niemal kościelne chóry (zarówno męskie jak i żeńskie), a jednocześnie muzycznie odważnie spoglądająca na inne kultury (jak właśnie na dwóch EP). Nie zabrakło potężnych orkiestracji budujących niesamowity, gęsty klimat (jak w chociażby "Wierszalin II" czy epickim "Wierszalin VIII"). Nie zabrakło również charakterystycznych, opętańczych, typowo blackowych krzyków Barta.

O czym w ogóle się tutaj śpiewa? "Prorok Ilja" jest concept-albumem opowiadającym historię z naszej, polskiej ziemi. Bartłomiej postanowił przybliżyć nam postać Eliasza Klimowicza - niepiśmiennego chłopa, twórcę sekty Grzybowskiej (tytuł "Wierszalin" to nazwa założonej przez niego osady, mającej być Nowym Jeruzalem), która działała w okolicy Podlasia. A jako że na tamtych ziemiach mieszały się przeróżne kultury, a i do samego Ilji przybywali pielgrzymi z różnych zakątków prawosławnego świata, to i na płycie usłyszymy niejeden język. Dominują oczywiście dialekty wschodnie, choć po raz pierwszy Bart zdecydował się również na użycie mowy ojczystej. Języka polskiego nie ma jednak zbyt dużo w samych kompozycjach (a szkoda!), ale za to często usłyszymy go dzięki Prorokowi, w którego brawurowo wcielił się Adam Strug. Jego kazania otwierają kolejne rozdziały opowieści (oraz kończą "Wierszalin VIII") i zostały tak dobrane, by tworzyć logiczną całość - jedną, długą opowieść. Co ciekawe przedpremierową wersję tego wydawnictwa otrzymałem w formie jednej ścieżki, bez wyraźnego podziału na poszczególne kompozycje*. Nie było ulubionego utworu, nie było porównywania riffów czy struktur - było pełne zanurzenie się w wykreowany przez Patriarkh świat.

A jest to świat na tyle bogaty, że jak już włączyło się ten krążek, to aż ciężko się było oderwać: co chwilę zwraca się uwagę na jakąś partię czy melodię (niektóre refreny da się nawet nucić!). Warstwa muzyczna jest niezwykle bogata i wynagradza uważnego słuchacza. Pojawiają się ludowe instrumenty (tagelharpa, mandocello czy hurdy gurdy), których partie są czymś więcej niż tylko ozdobnikami. Niekiedy wychodzą na pierwszy plan (cudowny "Wierszalin VI"), by innym razem pięknie pracować w tle ("Wierszalin III"). Część użytych instrumentów może się z Polską nie kojarzyć, ale i sporo tutaj również typowo słowiańskich klimatów. Fenomenalną robotę robi w szczególności Eliza Socharczuk, która swoim folkowym śpiewem niemal przejmuje "Wierszalin IV". Trudno się "Prorokiem" nie zachwycać i chyba tylko pewne decyzje odnośnie miksu średnio mi pasowały. Bywały tutaj fragmenty w których chciałoby się bardziej wytłuścić partie chóru czy krzyki Barta, by miały większego kopa. Ale to element, na który zwracaliśmy już uwagę przy okazji "Raskol".

Debiut Patriarkh to ostatecznie fascynująca historia ubrana w nie mniej fascynujące szaty. To bogato zaaranżowany krążek, który potrafi zaskoczyć jakąś partią nawet po kilkunastokrotnym odsłuchu. To płyta na której co prawda znajdziemy swoich ulubieńców ("Wierszalin VIII" to koncertowy pewniak), ale jednocześnie która powinna być słuchana w całości. To 9 kawałków, tworzących jedną z ciekawszych płyt ostatnich miesięcy. I tak - "dziewięć", choć tworzący swoiste post-scriptum "Wierszalin IX" dostępny jest tylko w najbardziej wypasionej edycji fizycznej. A szkoda, bo to świetne zakończenie tej historii!

Tomasz Michalski



https://www.youtube.com/watch?v=KFU8hvDlz-A



Reborn PATRIARKH (former Batushka) returns with a masterpiece of arcane black metal!

Five years after the release of their critically acclaimed album, Hospodi, Polish black metal icons PATRIARKH (former Batushka) return with new concept album Prorok Ilja (Engl. Prophet Elijah). Their label debut will be released on January 03. 2025 via Napalm Records. Without a shadow of a doubt, PATRIARKH stand as one of the most exciting acts in today’s black metal scene and are now more than ready to bring their bone-shaking essence of arcane black metal to the next level!

On eight completely new compositions, Prorok Ilja details a true story that happened in the band’s home area of Podlasie, in the village of Grzybowszczyzna, in the 1930s and 40s. The album takes the listener into the world of Eliasz Klimowicz, the titular Prophet Ilja, an illiterate peasant who was the leader of the Orthodox Grzybowska Sect, active until the 1960s, cultivating and transmitting the history of the self-proclaimed prophet. PATRIARKH are spreading their gospel by using an arsenal of folk instruments, such as tagelharpa, mandolin, mandocello, hurdy gurdy and stringed dulcimer, and worked with a symphony orchestra and choirs to give their new creations the most organic and vivid feeling possible. As is trademark with PATRIARKH’s music, Orthodox sacredness is mixed with black and doom metal, now largely enriched with folk music, neo dark folk, and even film music. The band uses the entire palette of Orthodox music, venturing into the areas of Byzantine monody, liturgical chant and Russian polyphony, neatly adapting folk and liturgical melodies to their own style.

The lyrical side of Prorok Ilja is an interesting mix of theater and pastoralism. PATRIARKH uses fragments of texts from the theater play "Prorok Ilja" and draws from the messages contained in the works of Wlodzimierz Pawluczuk, combining it with folk and liturgical texts. On Prorok Ilja, listeners can hear various languages – and Polish for the first time ever! The album was recorded in January and May 2024 at Tall Pine Records (Behemoth, Zalewski, Afromental), Heinrich House (Behemoth, Vesania, Hate), Wem Studio (Kasa Chorych, Lukasyno, Cira) and Radio Bialystok studio The mixing and mastering was handled by Wojciech Wieslawski at Hertz Studio (Vader, Behemoth, Decapitated), and production by band mastermind and leading vocalist Bartlomiej Krysiuk. “Prorok Ilja is an album full of emotions, sentimentalism and folklore. It’s pastoral, lyrical, epic, multidimensional and multicolored, just like my Podlasie is multicolored,” says Bartlomiej. Dive into the deepest of all shadows with this black metal masterpiece and join PATRIARKH on this intriguing ride!



..::TRACK-LIST::..

1. Wierszalin I
2. Wierszalin II
3. Wierszalin III
4. Wierszalin IV
5. Wierszalin V
6. Wierszalin VI
7. Wierszalin VII
8. Wierszalin VIII



https://www.youtube.com/watch?v=h7J4FlM9lZM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

Athena to turecki zespół muzyczny grający muzykę ska, rockową, punkową i street punkową, reprezentant Turcji podczas 49. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2004 roku. W tym samym roku ich piosenka Tam Zamanı Simdi została zamieszczona w grze FIFA 06. Zespół został założony w 1987 roku przez braci-bliźniaków Gokhana i Hakana Ozoguzów. Początkowo formacja grała muzykę heavy metalową, później zaczęła tworzyć numery w stylu ska. Wydali demówkę, siedem albumów studyjnych, EPkę i kilka singli.

Title: Dyskografia

Artist: Athena

Country: Turcja

Years: 1993-2014

Genre: SkaPunk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 128-320 Kbps

...( AlbumList )...

01. One Last Breath (1993 Demo)
02. Holigan (1998)
03. Tam Zamani Simdi (2000)
04. Hersey Yolunda (2002)
05. Us (2004)
06. Athena (2005)
07. Two Singles (2004-2007)
08. It (2006 EP)
09. Pis (2010)
10. Altust (2014)
11. Non Album Tracks

..::INFO::..

Drugi album hiszpańskiego zespołu punkowego z Valencii.

Title: Interterror

Artist: Interterror

Country: Hiszpania

Year: 1985

Genre: Punk

Format / Codec: MP3

Audio bitrate: 224 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Adios, Lili Marleen
2.Problemas De Estado
3.I.R.A.
4.Felices Días En Auschwitz
5.Suicidate
6.Antisocial
7.Llamamiento A La Sublevacion
8.1984, El Fin Del Mundo Ya Esta Aqui
9.Lili Marleen (Live Version)