...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

417 previously unreleased live performances! 'Very limited'

Sony are to release The 1974 Live Recordings a massive 27-disc box set that features all professionally recorded shows from Bob Dylan and The Band’s 1974 tour.

The box set offers fans 417 previously unreleased live tracks – including 133 recordings newly mixed from 16-track tape, and every single surviving soundboard recording.

In 1974 Dylan toured live for the first time in eight years and reunited with The Band, who since they last performed live together (in 1966) had released six albums and played Woodstock and recorded with Bob (The Basement Tapes, Planet Waves).

Dylan and The Band performed 30 dates in 42 days (often playing two sets per day) and recordings were captured on a stereo soundboard mix, on both quarter-inch tape and cassette. By tour’s end, Asylum Records’ David Geffen had commissioned recordings on multi-track tape, for eventual release on Before the Flood. The 1974 Live Recordings includes it all of these and the shows that were recorded on 16-track tape are newly-mixed for this box set, which comes with with new sleeve notes by Elizabeth Nelson.



..::TRACK-LIST::..

CD 6 - January 9, 1974 - Maple Leaf Gardens, Toronto, Canada:
1. Rainy Day Women #12 & 35 3:00
2. Lay, Lady, Lay 3:20
3. Just Like Tom Thumb's Blues 5:34
4. It Ain't Me, Babe 3:46
5. It Take A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry 3:27
6. Ballad Of A Thin Man 5:33
7. All Along The Watchtower 2:41
8. Ballad Of Hollis Brown 3:41
9. Knockin' On Heaven's Door 3:42
10. Just Like A Woman 3:23
11. Girl From The North Country 2:57
12. Wedding Song 4:05
13. Nobody 'Cept You 2:34
14. It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding) 5:08
15. Forever Young 4:50
16. Something There Is About You 4:31
17. Like A Rolling Stone 6:41
18. Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) 3:46




https://www.youtube.com/watch?v=FNhmnedZTJo


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

417 previously unreleased live performances! 'Very limited'

Sony are to release The 1974 Live Recordings a massive 27-disc box set that features all professionally recorded shows from Bob Dylan and The Band’s 1974 tour.

The box set offers fans 417 previously unreleased live tracks – including 133 recordings newly mixed from 16-track tape, and every single surviving soundboard recording.

In 1974 Dylan toured live for the first time in eight years and reunited with The Band, who since they last performed live together (in 1966) had released six albums and played Woodstock and recorded with Bob (The Basement Tapes, Planet Waves).

Dylan and The Band performed 30 dates in 42 days (often playing two sets per day) and recordings were captured on a stereo soundboard mix, on both quarter-inch tape and cassette. By tour’s end, Asylum Records’ David Geffen had commissioned recordings on multi-track tape, for eventual release on Before the Flood. The 1974 Live Recordings includes it all of these and the shows that were recorded on 16-track tape are newly-mixed for this box set, which comes with with new sleeve notes by Elizabeth Nelson.



..::TRACK-LIST::..

CD 5 - January 7, 1974 - The Spectrum, Philadelphia, PA:
1. Rainy Day Women #12 & 35 2:48
2. Lay, Lady, Lay 3:07
3. Just Like Tom Thumb's Blues 5:27
4. It Ain't Me, Babe 3:41
5. I Don't Believe You (She Acts Like We Never Have Met) 5:14
6. Ballad Of A Thin Man 5:48
7. All Along The Watchtower 2:50
8. Ballad Of Hollis Brown 4:45
9. Knockin' On Heaven's Door 4:19
10. Just Like A Woman 3:57
11. Girl From The North Country 2:58
12. Wedding Song 4:02
13. Nobody 'Cept You 2:38
14. It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding) 5:13
15. Forever Young 5:02
16. Something There Is About You 4:38
17. Like A Rolling Stone 6:06
18. Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) 3:42



https://www.youtube.com/watch?v=TqVV6OW78Bw



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

417 previously unreleased live performances! 'Very limited'

Sony are to release The 1974 Live Recordings a massive 27-disc box set that features all professionally recorded shows from Bob Dylan and The Band’s 1974 tour.

The box set offers fans 417 previously unreleased live tracks – including 133 recordings newly mixed from 16-track tape, and every single surviving soundboard recording.

In 1974 Dylan toured live for the first time in eight years and reunited with The Band, who since they last performed live together (in 1966) had released six albums and played Woodstock and recorded with Bob (The Basement Tapes, Planet Waves).

Dylan and The Band performed 30 dates in 42 days (often playing two sets per day) and recordings were captured on a stereo soundboard mix, on both quarter-inch tape and cassette. By tour’s end, Asylum Records’ David Geffen had commissioned recordings on multi-track tape, for eventual release on Before the Flood. The 1974 Live Recordings includes it all of these and the shows that were recorded on 16-track tape are newly-mixed for this box set, which comes with with new sleeve notes by Elizabeth Nelson.



..::TRACK-LIST::..

CD 5 - January 7, 1974 - The Spectrum, Philadelphia, PA:
1. Rainy Day Women #12 & 35 2:48
2. Lay, Lady, Lay 3:07
3. Just Like Tom Thumb's Blues 5:27
4. It Ain't Me, Babe 3:41
5. I Don't Believe You (She Acts Like We Never Have Met) 5:14
6. Ballad Of A Thin Man 5:48
7. All Along The Watchtower 2:50
8. Ballad Of Hollis Brown 4:45
9. Knockin' On Heaven's Door 4:19
10. Just Like A Woman 3:57
11. Girl From The North Country 2:58
12. Wedding Song 4:02
13. Nobody 'Cept You 2:38
14. It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding) 5:13
15. Forever Young 5:02
16. Something There Is About You 4:38
17. Like A Rolling Stone 6:06
18. Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) 3:42



https://www.youtube.com/watch?v=TqVV6OW78Bw



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Kombi - The Very Best of Kombi
Bursztynowa Kolekcja
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Kombi
Album................: The Very Best of Kombi
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2015
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 68 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Bursztynowa Kolekcja

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Kombi - Słodkiego, miłego życia [05:05]
2. Kombi - Black and White [03:53]
3. Kombi - Nasze rendez-vous [05:15]
4. Kombi - Kochać cię za późno [04:15]
5. Kombi - Nietykalni - skamieniałe zło [04:09]
6. Kombi - Nie ma zysku [04:08]
7. Kombi - Pamiętaj mnie [03:57]
8. Kombi - Przytul mnie [04:15]
9. Kombi - Królowie życia [04:40]
10. Kombi - Taniec w słońcu [04:09]
11. Kombi - Jej wspomnienie [04:10]
12. Kombi - Hotel twoich snów [04:27]
13. Kombi - Tabu - obcy ląd [03:24]
14. Kombi - Za ciosem cios [04:15]
15. Kombi - Inwazja z Plutona [03:11]
16. Kombi - Bez szans [03:25]
17. Kombi - Nie ma jak szpan [03:58]
18. Kombi - Linia życia [04:09]
19. Kombi - Wspomnienia z pleneru [03:47]

Playing Time.........: 01:18:39
Total Size...........: 542,11 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Agnieszka Chylińska - Never Ending Sorry
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Agnieszka Chylińska
Album................: Never Ending Sorry
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 2022
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 60 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Agnieszka Chylińska - Jest nas więcej [03:06]
2. Agnieszka Chylińska - Kiedyś do Ciebie wrócę [03:50]
3. Agnieszka Chylińska - Drań [03:51]
4. Agnieszka Chylińska - Po Tobie [03:52]
5. Agnieszka Chylińska - Zapomnieć [03:44]
6. Agnieszka Chylińska - Ja Ci wszystko dam [03:43]
7. Agnieszka Chylińska - Zranione dziecko [03:47]
8. Agnieszka Chylińska - Kochaj ją [03:55]
9. Agnieszka Chylińska - Jesienny spleen [03:49]
10. Agnieszka Chylińska - Płyną słowa [04:31]
11. Agnieszka Chylińska - Bal [01:59]
12. Agnieszka Chylińska - Synu [03:07]
13. Agnieszka Chylińska - Głupi jak but [02:19]

Playing Time.........: 45:38
Total Size...........: 276,27 MB

...( TrackList )...

1 Here Comes the Bride - Coolidge Crew
2 Marry Me - Jennifer Lopez & Maluma
3 Pa Ti (For You) - Jennifer Lopez & Maluma
4 Church - Jennifer Lopez
5 1 en 1 Millón - Maluma
6 Love of My Life - Jennifer Lopez
7 After Love (Part 1) - Jennifer Lopez
8 Marry Me - Jennifer Lopez & Maluma
9 Segundo - Maluma
10 On My Way (Marry Me) - Jennifer Lopez
11 Nobody's Watching (Marry Me) - Jennifer Lopez
12 Love of My Life - Jennifer Lopez & ARKADI

...( Dane Techniczne )...

Audio: FLAC (framed) 44100Hz stereo 2116kbps [A: flac, 44100 Hz, stereo, s24]

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Trzy dekady tworzenia muzyki, występów na żywo na całym świecie i szerzenia przesłania pokoju. Z tej wyjątkowej okazji zespół wydał zestaw CD zawierający osiem płyt z sześcioma albumami zespołu i dodatkową kolekcją piosenek z ostatnich 30 lat (na dwóch dodatkowych płytach CD).

Zestaw zawiera też bogatą 112-stronicową książeczkę ze specjalnymi notatkami dotyczącymi każdego albumu. '30 Years Of Oriental Metal' ukazał się 10 grudnia 2021 nakładem Century Media.



Na szóstym dużym albumie Orphaned Land zatytułowanym „Unsung Prophets & Dead Messiahs” Kobi Farhi zadaje pytanie: dlaczego wciąż ze sobą walczymy?

Sposób w jaki ten znakomity wokalista definiuje współczesny świat nie jest sprzyjający dla nas - jego mieszkańców. Kobi Farhi wymienia kolejno korupcję, zwierzęcą walkę o przetrwanie, zaślepienie i niewyedukowanie mas, obojętność wobec zła, otumanienie mediami, a także chciwość, którymi kierują się politycy i przywódcy religijni. Muzyk poszukuje jednak szans na poprawę moralną świata i odrodzenie humanizmu. Cytując słowa Janusza Korczaka, nawołujące do zmiany globu poprzez zmianę systemu edukacyjnego, oraz Alberta Einsteina, odrzucające obojętność wobec zła, Kobi Farhi wskazuje, że nadzieja dla świata istnieje. „Unsung Prophets & Dead Messiahs” przedstawia ludzi żyjących w jaskiniach i zakutych w kajdany, które nałożyli im polityczni i religijni rewolucjoniści. Orphaned Land nawołuje: Czas zrzucić te kajdany! Czas wyjść z jaskini! Niech odrodzi się filozofia pokojowego współistnienia!

W porównaniu z ostatnim albumem jedyną i oczywiście bardzo widoczną zmianą w składzie formacji jest nieobecność Yossiego Sassi. Wszechstronnie uzdolniony kompozytor, gitarzysta i instrumentalista odszedł z zespołu niedługo po premierze pamiętnego albumu „All Is One”, zaś jego miejsce zajął mniej znany szerszej publiczności Idan Amsalem. Na krążku, jak to w przypadku Orphaned Land bywa, wystąpił też poważny zaciąg zaproszonych muzyków: chórzyści, wokaliści, bliskowschodni instrumentaliści, a w prace nad albumem zaangażowali się także m.in. tłumacze i kulturoznawcy. Nad miksem albumu czuwał sam Jens Bogren. Łatwo więc o refleksję, że „Unsung Prophets & Dead Messiahs” został zarejestrowany z wielkim rozmachem. To wrażenie potęguje samo techniczne wydanie dzieła. Nie przypominam sobie piękniejszej edycji albumu, niż „Unsung Prophets & Dead Messiahs”. Owszem, żyjemy w czasach, w których wychodzą rozmaite wznowienia w cenie kilkuset złotych, jak choćby klasyczne albumy Pink Floyd, ale najnowsze dziecko Orphaned Land w edycji specjalnej nie kosztuje więcej, niż osiemdziesiąt złotych. Uwierzcie mi, warto je mieć! Chodzi zarówno o przepiękne opakowanie, stylizowane nieco na świętą księgę, jak również o dodatki, które weszły w skład owej edycji. Dość powiedzieć, że zawiera ona dodatkowy krążek z nagraniami live, miksami i coverami. Na żywo pojawia się dwukrotnie sam Steven Wilson, a prawdziwym rarytasem wydaje się orientalna interpretacja utworu „Jeremy” z repertuaru Pearl Jam. Pozostaje więc pytanie jak wobec tego bogactwa prezentuje się muzyka z regularnej części płyty?

Album otwiera piękna, niezwykle przestrzenna kompozycja „The Cave”. Temu otwarciu towarzyszą subtelne żeńskie wokalizy, które wprowadzają w orientalny klimat zarówno utworu, jak również całego albumu. Styl Orphaned Land nie ulega zmianie. Łączą tu się bowiem charakterystyczne dla orientu instrumentalne przestrzenie z metalową drapieżnością izraelskiej kapeli. Z jednej strony Kobi Farhi, wzmocniony efektownymi chórami, wspina się na wyżyny muzycznej refleksyjności, aby z drugiej strony dowodzić grupie metalowych instrumentalistów. To zestawienie, tak bardzo tożsame dla Orphaned Land, zapowiada w pierwszym utworze, iż „Unsung Prophets & Dead Messiahs” będzie kolejnym popisem na kanwie orientalnego metalu łączącego elementy rocka progresywnego i folkowej wrażliwości Bliskiego Wschodu. Efekt potęguje wielowątkowa struktura ośmiominutowego „The Cave”. Nieco krótsza jest za to kolejna kompozycja w talii albumu, „We Do Not Resist”, która charakteryzuje się intensywnym, metalowym klimatem, w którym czyste partie wokalne ustępują specyficznemu growlingowi, zaś klasyczni instrumentaliści przysłaniają nieco bliskowschodnie brzmienie zespołu. Tych ostatnich akcentów formacja oczywiście nie odrzuca – pojawiają się one w różnych miejscach „We Do Not Resist”, niemniej łatwo o wrażenie, że gdyby nie pustynna przestrzeń w finale, to otrzymalibyśmy jeden z najmocniejszych utworów Orphaned Land w ostatnich latach.

Jednak częściej na dystansie „Unsung Prophets & Dead Messiahs” pojawiają się kompozycje łączące równomiernie metal i orient, tak jak otwierający album wspomniany „The Cave”, czy też trzeci w rozdaniu „In Propaganda”. W tle wibrującego klimatu wybrzmiewa tu charakterystyczny wokal Kobiego Farhi, który nieomal rozkłada się na akustyczno-elektrycznych wypuszczeniach instrumentalistów grupy. To kompozycja bez wątpienia balladowa, dająca słuchaczowi czas na refleksje, których ten materiał dostarcza tak wiele. Interesujące, że przejście pomiędzy "In Propaganda", a kolejnym numerem, tj. „All Knowing Eye”, okazuje się nieomal niezauważalne. W ten sposób piękne partie gitary akustycznej w „All Knowing Eye” podtrzymują akcenty zaproponowane w balladowym poprzedniku. Można nawet odnieść wrażenie, że ta część płyty ma przebojowy, czy też nawet piosenkowy klimat, którego ostatecznie nie łamią mocniejsze partie gitarowe w finale „All Knowing Eye”. Orphaned Land tu bardzo łagodnieje. W tej atmosferze, rockowego orientu, kapela wita się ze słuchaczami egzotycznym językiem w „Yedidi”. Kompozycja zaśpiewana w całości w języku hebrajskim, oparta też na bliskowschodnim instrumentarium, dobrze wpisuje się w tożsamość zespołu i przede wszystkim w jego wrażliwość. Przy okazji można tu jednak odnieść wrażenie, że Idan Amsalem okazuje się nieco bardziej łagodnym gitarzystą, niż metalowo usposobiony Yossi Sassi.

Kolejne pokłady orientalizmów, bardziej w otoczeniu rocka, niż metalu, muzycy Orphaned Land proponują w „Chains Fall To Gravity”. Pozostajemy w balladowej aurze, choć potężne partie chórów w tym wielowątkowym utworze symbolizują, że za chwilę wydarzy się coś wielkiego. To trochę tak jak w otwierającym album „The Cave”, przeplatanym różnymi stanami muzycznych emocji. W istocie kolejny utwór, „Like Orpheus”, charakteryzuje się mocnym, dynamicznym klimatem. W tym miejscu odradza się drapieżność Orphaned Land, która po kilku refleksyjnych kompozycjach przybyła w najlepszym z możliwych momentów. Kobi Farhi brzmi fantastycznie, gdy śpiewa w otoczeniu bliskowschodnich instrumentów, ale jego prawdziwy talent daje się poznać dopiero wtedy, gdy łączy orient z metalem. Tego pierwszego i tego drugiego w „Like Orpheus” nie brakuje. To samo dotyczy porywających zagrywek instrumentalnych, w tym znakomitej, gotowej na improwizacje gitary. Muszę przyznać, że „Like Orpheus” to jeden z moich ulubionych utworów na nowym krążku zespołu z Izraela. Dobrą miał więc rękę człowiek, który zadecydował, że ta kompozycja będzie promowała płytę. To wręcz wymarzony singiel, ponieważ w pełni oddaje tożsamość Orphaned Land i metalu orientalnego, który ta kapela w zasadzie stworzyła w masowej świadomości słuchaczy.

W dalszej części krążka formacja zaproponowała jeszcze wiele wspaniałych momentów. Uduchowiona kompozycja „Poets Of Prophetic Messianism” zachwyca pięknymi żeńskimi wokalizami wplecionymi w bogatą sekcję chórów. Te partie słyszymy w otoczeniu instrumentów akustycznych lub tych specyficznych dla Bliskiego Wschodu. Zresztą klimat nie ulega zmianie w przypadku „Left Behind”, może nieco mniej patetycznego, niż poprzednik, ale wciąż poddanego wpływom chórów i akustycznych akcentów. Mocniejsza jest tutaj obecność wokalna Farhi, a metalowi instrumentaliści też przypominają o swoim muzycznym rdzeniu – fantastycznie prezentuje się finałowa improwizacja gitarowo-perkusyjna. To prawdziwy dynamit! Tymczasem do aury tajemnic Bliskiego Wschodu przybliża „My Brother's Keeper”. Ten świat, który wielu z nas zna z biblijnych przekazów, w muzyce Orphaned Land nabiera nowego wymiaru, takiego, który możemy odkryć zmysłem słuchu. Piękne orientalne przestrzenie, recytowany wokal, wreszcie śpiew, a do tego aranżacja, która przenosi słuchacza w świat znany mu tylko z telewizji muszą robić wrażenie. Do namacalnej, tej rockowej rzeczywistości, ostatecznie przywraca solówka gitarowa. Akcenty bliskowschodnie kontynuują jeszcze „Take My Hand”, wypełniony świetnymi zjazdami instrumentalnymi i pięknym solo gitarowym, a także „Only The Dead Have Seen The End Of War”, który osiąga agresywną, nawet brutalną jak na standardy zespołu, dynamikę opartą na klasycznym gitarowo-perkusyjnym instrumentarium (...być może wpływ na taki obrót spraw ma obecność tu znanego ze sceny death metalowej Tomasa Lindberga?).

Finał tego pięknego, jakże rozbudowanego i wielowątkowego albumu, okazuje się melancholijny. Orientalnej aurze "The Manifest - Epilogue" towarzyszy porozciągana gitara, która w widowiskowym, rockowym stylu przebija się poprzez rozmaite bliskowschodnie akcenty, w tym uwrażliwione partie smyczków. Od czasu do czasu, samodzielnie lub w otoczeniu chórów, odzywa się narrator, który w epilogu wytycza wskazówki dla ludzkości. Finałowe partie utworu, jakby nastawione w radio, tworzą smutną konkluzję, choć niepozbawianą wiary w człowieka. Słowa: „Don't let it happen” są kierowane do nas – do ludzkości. Czy będziemy umieli z nich skorzystać?

Z pewnością muzycy Orphaned Land potrafią skorzystać ze swoich talentów, ponieważ ich szósty duży krążek to dzieło niezwykle wartościowe, będące kolejną perłą w orientalnym metalu. W zespole, pomimo utraty fantastycznego gitarzysty, wciąż utrzymuje się progres tworzenia. Album „Unsung Prophets & Dead Messiahs” tak pięknie wydany, opatrzony w mądre i refleksyjne słowa, a nade wszystko zagrany i zaśpiewany po mistrzowsku, okazuje się nadzwyczajnym przeżyciem. Olśniewająca muzyka.

Konrad Sebastian Morawski



Zacznijmy od tego, że limitowana edycja najnowszej płyty Izraelczyków, z dodatkowym dyskiem, to prawdziwy wydawniczy majstersztyk. Twarde, okraszone okładką, etui a w nie wsunięty granatowy, gruby mediabook, stylizowany na księgę. W nim zaś dwie płyty umieszczone w czarnych kopertach, oddzielonych 32 – stronicową książeczką z ciekawymi, czarno-białymi fotografiami, tekstami oraz wprowadzeniem autorstwa Kobiego Farhiego. Wprowadzeniem tłumaczącym przesłanie albumu.

Orphaned Land zawsze był zespołem bardzo zaangażowanym w komentowanie otaczającej nas rzeczywistości. Tak było na ostatniej płycie o wiele mówiącym tytule Al is One, tak jest i na Unsung Prophets & Dead Messiash. Farhi, wychodząc od alegorii jaskini Platona, krytykuje dzisiejsze społeczeństwo, doskonale znające Kim Kardashian, masowo śledzące wszelkiego rodzaju reality show, a nie mające zielonego pojęcia o tym, że każdego roku w Indiach porywanych jest siedemdziesiąt tysięcy dzieci. Media zarzucają świat plotkami o celebrytach, by realne problemy znalazły się na drugim planie. Jak wpisują się w to tytułowi, niedocenieni prorocy i martwi mesjasze? Ci drudzy to rewolucjoniści, którzy przyszli, by pomóc ludzkości zmienić jej myślenie, tacy jak Jezus Chrystus, Martin Luther King, Mahatma Ghandi, John F. Kennedy, czy Icchak Rabin. A owi prorocy? Ich też Farhi wymienia – Aldous Huxley, George Orwell, czy wreszcie wspomniany Platon…

Dość jednak o tym. Uważnemu odbiorcy polecam wgłębienie się w albumowe przesłanie, czas najwyższy bowiem napisać parę słów o muzyce. A ta czyni ten krążek chyba najbardziej imponującym w ich dyskografii. Najbardziej urozmaiconym i bogatym brzmieniowo. O skali przedsięwzięcia wiele mówi już półroczny okres rejestracji samego materiału. Ten współprodukował i miksował sam Jens Bogren a gośćmi na albumie są takie osobowości jak Hansi Kürsch (Blind Guardian), Steve Hackett i Tomas Lindberg (At the Gates).

Cóż, w zasadzie ich muzyczna mikstura jakichś ogromnych zaskoczeń nie przynosi. To w dalszym ciągu połączenie progresywnego metalu o symfonicznym, epickim zabarwieniu z klimatami bliskowschodnimi, czyniące ich absolutnymi liderami w kategorii orientalnego metalu. Mamy w tym graniu i potężne chóralne formy (The Cave, Chains Fall To Gravity), łagodzące dźwięki buzuki, żeńskie wokalizy, agresywne growle (We Do Not Resist, Only The Dead Have Seen The End Of War), piękne solowe, gitarowe figury (All Knowing Eye, kapitalne, natychmiast rozpoznawalne solo Steve’a Hacketta w Chains Fall To Gravity), czy śpiewane po hebrajsku teksty (Yedidi).

No i jest mnóstwo czarownych muzycznych tematów, co w takiej orientalnej stylistyce nie powinno dziwić. Bezsprzecznym moim faworytem jest tu All Knowing Eye, ale i równie ładne melodie znajdziemy w Chains Fall To Gravity, Like Orpheus, Left Behind i Take My Hand. Na Unsung Prophets & Dead Messiash zespół potwierdza postępujące już od albumu Mabool - The Story of the Three Sons of Seven odchodzenie od grania bardziej agresywnego, death i doom metalowego. I choć takich utworów tu nie brakuje (np. We Do Not Resist, Only The Dead), dominują zdecydowanie bardziej progresywne rozwiązania. Dowodem na to jest najdłuższy w zestawie, prawie dziesięciominutowy, wielowątkowy i chwilami wręcz artrockowy, Chains Fall To Gravity. Kto wie, czy nie najlepszy na płycie.

Wersja limitowana zawiera dodatkowy dysk, który jako oddzielne, kompilacyjne wydawnictwo Orphaned Land & Friends (25th Anniversary) ukazało się w maju ubiegłego roku uświetniając ćwierćwiecze istnienia formacji. Na trwającym niespełna trzy kwadranse materiale słuchacz znajdzie osiem kompozycji wykonywanych przez grupę z towarzyszeniem takich artystów jak Steven Wilson, Yehuda Poliker, Erkin Koray i Moran Magal. Warto zwrócić uwagę na zamieszczoną też tu ich wersję klasyka Pearl Jam, Jeremy.

Mariusz Danielak


Kiedy w 2014 roku ze składu odszedł założyciel, kompozytor i gitarzysta Yossi Sassi przyszłość izraelskiej grupy stanęła pod znakiem zapytania. Orphaned Land radzi sobie jednak bardzo dobrze, czego dowodem najnowszy album. Przygotowany ze sprawdzonych składników: klasycznego heavy i bliskowschodniego folku. Ale ta receptura znów okazała się sukcesem. Sporo tutaj pięknych, ozdobionych efektownymi melodiami utworów. Chóry i egzotyczne instrumenty dodają smaku. Podobnie jak zaproszeni goście… Co istotne: zespołowi udało się uniknąć pułapki zmanierowania i przerostu formy nad treścią. Świetna płyta, do której warto wracać!

Robert Dłucik


Orphaned Land to zespół ponad podziałami – pochodząca z Izraela formacja igra z losem grając taką muzykę w tak nietypowym miejscu Świata. Najnowszy album „Unsung Prophets & Dead Messiahs” to kolejny przykład tego, że miks metalu i bliskowschodniego folku może się sprawdzić i wywoływać dreszcze!

Piotr Michalski


Muzyka Orphaned Land wciąga z płyty na płytę. Choć z biegiem czasu wplatają coraz więcej orkiestracji kosztem metalowego ciężaru, a i growli coraz mniej, tak jeśli chodzi o klimaty orientalnego metalu urastają na lidera nurtu.
A nowy album? Singiel „like orpheus” wraz z klipem – rewelacja. Okładka wyśmienita. Zapowiedzi o gościnnych występach… na ten album wyczekiwałem z niecierpliwością. I mimo to że pierwszy odsłuch przyniósł nieznaczne opadniecie emocji, tak kilka kolejnych obrotów sprawiło że album wgryzł się porządnie.
W sumie klimat i akustyczne brzmienia górują ponad metalowym pazurem, ale do tej płyty trzeba się nieco dostroić…

Piotr Spyra



..::TRACK-LIST::..

1. The Cave 8:10
2. We Do Not Resist 3:24
3. In Propaganda 3:33
4. All Knowing Eye 4:28
5. Yedidi 2:33
6. Chains Fall To Gravity (Feat. Steve Hackett) 9:29
7. Like Orpheus (Feat. Hansi Kürsch) 4:34
8. Poets Of Prophetic Messianism 2:56
9. Left Behind 3:11
10. My Brothers Keeper 4:42
11. Take My Hand 6:03
12. Only The Dead Have Seen The End Of The War (Feat. Tomas Lindberg)
5:43
13. The Manifest - Epilogue 4:45



..::OBSADA::..

Kobi Farhi - vocals, death growls, narration
Uri Zelcha - bass guitar
Chen Balbus - guitars, saz
Idan Amsalem - guitars, bouzouki
Matan Shmuely - drums, percussion

Guest performers:
Hellscore Choir (conducted by Noa Gruman) - choir
Orphaned Land's oriental orchestra - orchestra
Noa Gruman - vocals
Shlomit Levi - vocals
Mumin Sesler - oud, qanun
Fadel Kandeel - darbuka, bendir
Roi Smila - electric saz
Michael Elul - keyboards, piano, organs
Rome Levtov - child narration, whispers
Sofia Tympakianaki - reversed Greek narration




https://www.youtube.com/watch?v=IhHdviUTGog


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Trzy dekady tworzenia muzyki, występów na żywo na całym świecie i szerzenia przesłania pokoju. Z tej wyjątkowej okazji zespół wydał zestaw CD zawierający osiem płyt z sześcioma albumami zespołu i dodatkową kolekcją piosenek z ostatnich 30 lat (na dwóch dodatkowych płytach CD).

Zestaw zawiera też bogatą 112-stronicową książeczkę ze specjalnymi notatkami dotyczącymi każdego albumu. '30 Years Of Oriental Metal' ukazał się 10 grudnia 2021 nakładem Century Media.



Na szóstym dużym albumie Orphaned Land zatytułowanym „Unsung Prophets & Dead Messiahs” Kobi Farhi zadaje pytanie: dlaczego wciąż ze sobą walczymy?

Sposób w jaki ten znakomity wokalista definiuje współczesny świat nie jest sprzyjający dla nas - jego mieszkańców. Kobi Farhi wymienia kolejno korupcję, zwierzęcą walkę o przetrwanie, zaślepienie i niewyedukowanie mas, obojętność wobec zła, otumanienie mediami, a także chciwość, którymi kierują się politycy i przywódcy religijni. Muzyk poszukuje jednak szans na poprawę moralną świata i odrodzenie humanizmu. Cytując słowa Janusza Korczaka, nawołujące do zmiany globu poprzez zmianę systemu edukacyjnego, oraz Alberta Einsteina, odrzucające obojętność wobec zła, Kobi Farhi wskazuje, że nadzieja dla świata istnieje. „Unsung Prophets & Dead Messiahs” przedstawia ludzi żyjących w jaskiniach i zakutych w kajdany, które nałożyli im polityczni i religijni rewolucjoniści. Orphaned Land nawołuje: Czas zrzucić te kajdany! Czas wyjść z jaskini! Niech odrodzi się filozofia pokojowego współistnienia!

W porównaniu z ostatnim albumem jedyną i oczywiście bardzo widoczną zmianą w składzie formacji jest nieobecność Yossiego Sassi. Wszechstronnie uzdolniony kompozytor, gitarzysta i instrumentalista odszedł z zespołu niedługo po premierze pamiętnego albumu „All Is One”, zaś jego miejsce zajął mniej znany szerszej publiczności Idan Amsalem. Na krążku, jak to w przypadku Orphaned Land bywa, wystąpił też poważny zaciąg zaproszonych muzyków: chórzyści, wokaliści, bliskowschodni instrumentaliści, a w prace nad albumem zaangażowali się także m.in. tłumacze i kulturoznawcy. Nad miksem albumu czuwał sam Jens Bogren. Łatwo więc o refleksję, że „Unsung Prophets & Dead Messiahs” został zarejestrowany z wielkim rozmachem. To wrażenie potęguje samo techniczne wydanie dzieła. Nie przypominam sobie piękniejszej edycji albumu, niż „Unsung Prophets & Dead Messiahs”. Owszem, żyjemy w czasach, w których wychodzą rozmaite wznowienia w cenie kilkuset złotych, jak choćby klasyczne albumy Pink Floyd, ale najnowsze dziecko Orphaned Land w edycji specjalnej nie kosztuje więcej, niż osiemdziesiąt złotych. Uwierzcie mi, warto je mieć! Chodzi zarówno o przepiękne opakowanie, stylizowane nieco na świętą księgę, jak również o dodatki, które weszły w skład owej edycji. Dość powiedzieć, że zawiera ona dodatkowy krążek z nagraniami live, miksami i coverami. Na żywo pojawia się dwukrotnie sam Steven Wilson, a prawdziwym rarytasem wydaje się orientalna interpretacja utworu „Jeremy” z repertuaru Pearl Jam. Pozostaje więc pytanie jak wobec tego bogactwa prezentuje się muzyka z regularnej części płyty?

Album otwiera piękna, niezwykle przestrzenna kompozycja „The Cave”. Temu otwarciu towarzyszą subtelne żeńskie wokalizy, które wprowadzają w orientalny klimat zarówno utworu, jak również całego albumu. Styl Orphaned Land nie ulega zmianie. Łączą tu się bowiem charakterystyczne dla orientu instrumentalne przestrzenie z metalową drapieżnością izraelskiej kapeli. Z jednej strony Kobi Farhi, wzmocniony efektownymi chórami, wspina się na wyżyny muzycznej refleksyjności, aby z drugiej strony dowodzić grupie metalowych instrumentalistów. To zestawienie, tak bardzo tożsame dla Orphaned Land, zapowiada w pierwszym utworze, iż „Unsung Prophets & Dead Messiahs” będzie kolejnym popisem na kanwie orientalnego metalu łączącego elementy rocka progresywnego i folkowej wrażliwości Bliskiego Wschodu. Efekt potęguje wielowątkowa struktura ośmiominutowego „The Cave”. Nieco krótsza jest za to kolejna kompozycja w talii albumu, „We Do Not Resist”, która charakteryzuje się intensywnym, metalowym klimatem, w którym czyste partie wokalne ustępują specyficznemu growlingowi, zaś klasyczni instrumentaliści przysłaniają nieco bliskowschodnie brzmienie zespołu. Tych ostatnich akcentów formacja oczywiście nie odrzuca – pojawiają się one w różnych miejscach „We Do Not Resist”, niemniej łatwo o wrażenie, że gdyby nie pustynna przestrzeń w finale, to otrzymalibyśmy jeden z najmocniejszych utworów Orphaned Land w ostatnich latach.

Jednak częściej na dystansie „Unsung Prophets & Dead Messiahs” pojawiają się kompozycje łączące równomiernie metal i orient, tak jak otwierający album wspomniany „The Cave”, czy też trzeci w rozdaniu „In Propaganda”. W tle wibrującego klimatu wybrzmiewa tu charakterystyczny wokal Kobiego Farhi, który nieomal rozkłada się na akustyczno-elektrycznych wypuszczeniach instrumentalistów grupy. To kompozycja bez wątpienia balladowa, dająca słuchaczowi czas na refleksje, których ten materiał dostarcza tak wiele. Interesujące, że przejście pomiędzy "In Propaganda", a kolejnym numerem, tj. „All Knowing Eye”, okazuje się nieomal niezauważalne. W ten sposób piękne partie gitary akustycznej w „All Knowing Eye” podtrzymują akcenty zaproponowane w balladowym poprzedniku. Można nawet odnieść wrażenie, że ta część płyty ma przebojowy, czy też nawet piosenkowy klimat, którego ostatecznie nie łamią mocniejsze partie gitarowe w finale „All Knowing Eye”. Orphaned Land tu bardzo łagodnieje. W tej atmosferze, rockowego orientu, kapela wita się ze słuchaczami egzotycznym językiem w „Yedidi”. Kompozycja zaśpiewana w całości w języku hebrajskim, oparta też na bliskowschodnim instrumentarium, dobrze wpisuje się w tożsamość zespołu i przede wszystkim w jego wrażliwość. Przy okazji można tu jednak odnieść wrażenie, że Idan Amsalem okazuje się nieco bardziej łagodnym gitarzystą, niż metalowo usposobiony Yossi Sassi.

Kolejne pokłady orientalizmów, bardziej w otoczeniu rocka, niż metalu, muzycy Orphaned Land proponują w „Chains Fall To Gravity”. Pozostajemy w balladowej aurze, choć potężne partie chórów w tym wielowątkowym utworze symbolizują, że za chwilę wydarzy się coś wielkiego. To trochę tak jak w otwierającym album „The Cave”, przeplatanym różnymi stanami muzycznych emocji. W istocie kolejny utwór, „Like Orpheus”, charakteryzuje się mocnym, dynamicznym klimatem. W tym miejscu odradza się drapieżność Orphaned Land, która po kilku refleksyjnych kompozycjach przybyła w najlepszym z możliwych momentów. Kobi Farhi brzmi fantastycznie, gdy śpiewa w otoczeniu bliskowschodnich instrumentów, ale jego prawdziwy talent daje się poznać dopiero wtedy, gdy łączy orient z metalem. Tego pierwszego i tego drugiego w „Like Orpheus” nie brakuje. To samo dotyczy porywających zagrywek instrumentalnych, w tym znakomitej, gotowej na improwizacje gitary. Muszę przyznać, że „Like Orpheus” to jeden z moich ulubionych utworów na nowym krążku zespołu z Izraela. Dobrą miał więc rękę człowiek, który zadecydował, że ta kompozycja będzie promowała płytę. To wręcz wymarzony singiel, ponieważ w pełni oddaje tożsamość Orphaned Land i metalu orientalnego, który ta kapela w zasadzie stworzyła w masowej świadomości słuchaczy.

W dalszej części krążka formacja zaproponowała jeszcze wiele wspaniałych momentów. Uduchowiona kompozycja „Poets Of Prophetic Messianism” zachwyca pięknymi żeńskimi wokalizami wplecionymi w bogatą sekcję chórów. Te partie słyszymy w otoczeniu instrumentów akustycznych lub tych specyficznych dla Bliskiego Wschodu. Zresztą klimat nie ulega zmianie w przypadku „Left Behind”, może nieco mniej patetycznego, niż poprzednik, ale wciąż poddanego wpływom chórów i akustycznych akcentów. Mocniejsza jest tutaj obecność wokalna Farhi, a metalowi instrumentaliści też przypominają o swoim muzycznym rdzeniu – fantastycznie prezentuje się finałowa improwizacja gitarowo-perkusyjna. To prawdziwy dynamit! Tymczasem do aury tajemnic Bliskiego Wschodu przybliża „My Brother's Keeper”. Ten świat, który wielu z nas zna z biblijnych przekazów, w muzyce Orphaned Land nabiera nowego wymiaru, takiego, który możemy odkryć zmysłem słuchu. Piękne orientalne przestrzenie, recytowany wokal, wreszcie śpiew, a do tego aranżacja, która przenosi słuchacza w świat znany mu tylko z telewizji muszą robić wrażenie. Do namacalnej, tej rockowej rzeczywistości, ostatecznie przywraca solówka gitarowa. Akcenty bliskowschodnie kontynuują jeszcze „Take My Hand”, wypełniony świetnymi zjazdami instrumentalnymi i pięknym solo gitarowym, a także „Only The Dead Have Seen The End Of War”, który osiąga agresywną, nawet brutalną jak na standardy zespołu, dynamikę opartą na klasycznym gitarowo-perkusyjnym instrumentarium (...być może wpływ na taki obrót spraw ma obecność tu znanego ze sceny death metalowej Tomasa Lindberga?).

Finał tego pięknego, jakże rozbudowanego i wielowątkowego albumu, okazuje się melancholijny. Orientalnej aurze "The Manifest - Epilogue" towarzyszy porozciągana gitara, która w widowiskowym, rockowym stylu przebija się poprzez rozmaite bliskowschodnie akcenty, w tym uwrażliwione partie smyczków. Od czasu do czasu, samodzielnie lub w otoczeniu chórów, odzywa się narrator, który w epilogu wytycza wskazówki dla ludzkości. Finałowe partie utworu, jakby nastawione w radio, tworzą smutną konkluzję, choć niepozbawianą wiary w człowieka. Słowa: „Don't let it happen” są kierowane do nas – do ludzkości. Czy będziemy umieli z nich skorzystać?

Z pewnością muzycy Orphaned Land potrafią skorzystać ze swoich talentów, ponieważ ich szósty duży krążek to dzieło niezwykle wartościowe, będące kolejną perłą w orientalnym metalu. W zespole, pomimo utraty fantastycznego gitarzysty, wciąż utrzymuje się progres tworzenia. Album „Unsung Prophets & Dead Messiahs” tak pięknie wydany, opatrzony w mądre i refleksyjne słowa, a nade wszystko zagrany i zaśpiewany po mistrzowsku, okazuje się nadzwyczajnym przeżyciem. Olśniewająca muzyka.

Konrad Sebastian Morawski



Zacznijmy od tego, że limitowana edycja najnowszej płyty Izraelczyków, z dodatkowym dyskiem, to prawdziwy wydawniczy majstersztyk. Twarde, okraszone okładką, etui a w nie wsunięty granatowy, gruby mediabook, stylizowany na księgę. W nim zaś dwie płyty umieszczone w czarnych kopertach, oddzielonych 32 – stronicową książeczką z ciekawymi, czarno-białymi fotografiami, tekstami oraz wprowadzeniem autorstwa Kobiego Farhiego. Wprowadzeniem tłumaczącym przesłanie albumu.

Orphaned Land zawsze był zespołem bardzo zaangażowanym w komentowanie otaczającej nas rzeczywistości. Tak było na ostatniej płycie o wiele mówiącym tytule Al is One, tak jest i na Unsung Prophets & Dead Messiash. Farhi, wychodząc od alegorii jaskini Platona, krytykuje dzisiejsze społeczeństwo, doskonale znające Kim Kardashian, masowo śledzące wszelkiego rodzaju reality show, a nie mające zielonego pojęcia o tym, że każdego roku w Indiach porywanych jest siedemdziesiąt tysięcy dzieci. Media zarzucają świat plotkami o celebrytach, by realne problemy znalazły się na drugim planie. Jak wpisują się w to tytułowi, niedocenieni prorocy i martwi mesjasze? Ci drudzy to rewolucjoniści, którzy przyszli, by pomóc ludzkości zmienić jej myślenie, tacy jak Jezus Chrystus, Martin Luther King, Mahatma Ghandi, John F. Kennedy, czy Icchak Rabin. A owi prorocy? Ich też Farhi wymienia – Aldous Huxley, George Orwell, czy wreszcie wspomniany Platon…

Dość jednak o tym. Uważnemu odbiorcy polecam wgłębienie się w albumowe przesłanie, czas najwyższy bowiem napisać parę słów o muzyce. A ta czyni ten krążek chyba najbardziej imponującym w ich dyskografii. Najbardziej urozmaiconym i bogatym brzmieniowo. O skali przedsięwzięcia wiele mówi już półroczny okres rejestracji samego materiału. Ten współprodukował i miksował sam Jens Bogren a gośćmi na albumie są takie osobowości jak Hansi Kürsch (Blind Guardian), Steve Hackett i Tomas Lindberg (At the Gates).

Cóż, w zasadzie ich muzyczna mikstura jakichś ogromnych zaskoczeń nie przynosi. To w dalszym ciągu połączenie progresywnego metalu o symfonicznym, epickim zabarwieniu z klimatami bliskowschodnimi, czyniące ich absolutnymi liderami w kategorii orientalnego metalu. Mamy w tym graniu i potężne chóralne formy (The Cave, Chains Fall To Gravity), łagodzące dźwięki buzuki, żeńskie wokalizy, agresywne growle (We Do Not Resist, Only The Dead Have Seen The End Of War), piękne solowe, gitarowe figury (All Knowing Eye, kapitalne, natychmiast rozpoznawalne solo Steve’a Hacketta w Chains Fall To Gravity), czy śpiewane po hebrajsku teksty (Yedidi).

No i jest mnóstwo czarownych muzycznych tematów, co w takiej orientalnej stylistyce nie powinno dziwić. Bezsprzecznym moim faworytem jest tu All Knowing Eye, ale i równie ładne melodie znajdziemy w Chains Fall To Gravity, Like Orpheus, Left Behind i Take My Hand. Na Unsung Prophets & Dead Messiash zespół potwierdza postępujące już od albumu Mabool - The Story of the Three Sons of Seven odchodzenie od grania bardziej agresywnego, death i doom metalowego. I choć takich utworów tu nie brakuje (np. We Do Not Resist, Only The Dead), dominują zdecydowanie bardziej progresywne rozwiązania. Dowodem na to jest najdłuższy w zestawie, prawie dziesięciominutowy, wielowątkowy i chwilami wręcz artrockowy, Chains Fall To Gravity. Kto wie, czy nie najlepszy na płycie.

Wersja limitowana zawiera dodatkowy dysk, który jako oddzielne, kompilacyjne wydawnictwo Orphaned Land & Friends (25th Anniversary) ukazało się w maju ubiegłego roku uświetniając ćwierćwiecze istnienia formacji. Na trwającym niespełna trzy kwadranse materiale słuchacz znajdzie osiem kompozycji wykonywanych przez grupę z towarzyszeniem takich artystów jak Steven Wilson, Yehuda Poliker, Erkin Koray i Moran Magal. Warto zwrócić uwagę na zamieszczoną też tu ich wersję klasyka Pearl Jam, Jeremy.

Mariusz Danielak


Kiedy w 2014 roku ze składu odszedł założyciel, kompozytor i gitarzysta Yossi Sassi przyszłość izraelskiej grupy stanęła pod znakiem zapytania. Orphaned Land radzi sobie jednak bardzo dobrze, czego dowodem najnowszy album. Przygotowany ze sprawdzonych składników: klasycznego heavy i bliskowschodniego folku. Ale ta receptura znów okazała się sukcesem. Sporo tutaj pięknych, ozdobionych efektownymi melodiami utworów. Chóry i egzotyczne instrumenty dodają smaku. Podobnie jak zaproszeni goście… Co istotne: zespołowi udało się uniknąć pułapki zmanierowania i przerostu formy nad treścią. Świetna płyta, do której warto wracać!

Robert Dłucik


Orphaned Land to zespół ponad podziałami – pochodząca z Izraela formacja igra z losem grając taką muzykę w tak nietypowym miejscu Świata. Najnowszy album „Unsung Prophets & Dead Messiahs” to kolejny przykład tego, że miks metalu i bliskowschodniego folku może się sprawdzić i wywoływać dreszcze!

Piotr Michalski


Muzyka Orphaned Land wciąga z płyty na płytę. Choć z biegiem czasu wplatają coraz więcej orkiestracji kosztem metalowego ciężaru, a i growli coraz mniej, tak jeśli chodzi o klimaty orientalnego metalu urastają na lidera nurtu.
A nowy album? Singiel „like orpheus” wraz z klipem – rewelacja. Okładka wyśmienita. Zapowiedzi o gościnnych występach… na ten album wyczekiwałem z niecierpliwością. I mimo to że pierwszy odsłuch przyniósł nieznaczne opadniecie emocji, tak kilka kolejnych obrotów sprawiło że album wgryzł się porządnie.
W sumie klimat i akustyczne brzmienia górują ponad metalowym pazurem, ale do tej płyty trzeba się nieco dostroić…

Piotr Spyra



..::TRACK-LIST::..

1. The Cave 8:10
2. We Do Not Resist 3:24
3. In Propaganda 3:33
4. All Knowing Eye 4:28
5. Yedidi 2:33
6. Chains Fall To Gravity (Feat. Steve Hackett) 9:29
7. Like Orpheus (Feat. Hansi Kürsch) 4:34
8. Poets Of Prophetic Messianism 2:56
9. Left Behind 3:11
10. My Brothers Keeper 4:42
11. Take My Hand 6:03
12. Only The Dead Have Seen The End Of The War (Feat. Tomas Lindberg)
5:43
13. The Manifest - Epilogue 4:45



..::OBSADA::..

Kobi Farhi - vocals, death growls, narration
Uri Zelcha - bass guitar
Chen Balbus - guitars, saz
Idan Amsalem - guitars, bouzouki
Matan Shmuely - drums, percussion

Guest performers:
Hellscore Choir (conducted by Noa Gruman) - choir
Orphaned Land's oriental orchestra - orchestra
Noa Gruman - vocals
Shlomit Levi - vocals
Mumin Sesler - oud, qanun
Fadel Kandeel - darbuka, bendir
Roi Smila - electric saz
Michael Elul - keyboards, piano, organs
Rome Levtov - child narration, whispers
Sofia Tympakianaki - reversed Greek narration




https://www.youtube.com/watch?v=IhHdviUTGog


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

O istnieniu Ereb Altor dowiedziałem się przypadkowo, podczas osobistego spotkania ze Szwedami w trakcie ich wizyty w Szczecinie, kiedy to grali akurat w ramach występu Isole. No I jakoś tak w trakcie chmielowej gadki obiecałem im, że sprawdzę, z czym ich drugi band się je, i… uczyniłem to wczoraj. Okazją był dziewiąty już krążek zespołu, o którym najczęściej mówi się jako o kontynuatorach wikińskich tradycji Bathory. Czy faktycznie tak jest? Przez dosłownie kilka chwil miałem wątpliwości, gdyż pierwsze takty “I Have the Sky” bardziej skojarzyły mi się z Katatonią niż spuścizną Quorthona. Chwilę później pojawiły się chwyty lekko pod “Twilight of the Gods” i charakterystyczne wokalne “O-o-oooo”. I w sumie o ile początkowo pomyślałem, że Bathory to nie tylko wspomniany zaśpiew, to szybko okazało się, iż faktycznie w muzyce Ereb Altor czuć tego starego ducha w rogatym hełmie. Kompozycje na “Vargtimman” utrzymane są w bardzo nastrojowym klimacie, średnie tempa przeplatane są klimatycznymi wstawkami a silny, czysty wokal unosi się nad muzyką niczym mgła nad taflą jeziora. Bardzo przyjemnie to wszystko buja a ewidentne, choć w sumie nieliczne, wstawki Katatoniopodobne idealnie wpasowują się w całość. Chwilami Szwedom zdarza się nawet mocno przyspieszyć, jak choćby w “Rise of the Destroyer”, co na chwilę przełamuje, na zasadzie imbiru podczas spożywania sushi, dość jednolity smak albumu. Innym, nieco wyłamującym się z całości kawałkiem jest “Den Dighra Doden”, kojarzący mi się w pierwszej chwili z… kurwa, Rammstein? Mniejsza jednak o to, do rzeczy. Nie znajdziecie tu hitów na miarę “Father To Son” (choć nie wiem dlaczego wymieniam akurat ten tytuł, bo cały “Hammerheart” to jebany kult), ale jeśli Ereb Altor wydają właśnie dziewiąty krążek i nie śmierdzi on trupem, to i tak jest to spory sukces. Według mnie ten materiał jest naprawdę dobry, mimo ewidentnych chwilami zrzynek, jak dla przykładu patent gitarowy w połowie “Alvablot”. Zakładając, że jest to pierwszy album Ereb Altor jaki usłyszałem, muszę przyznać, że faktycznie zespół ten zasługuje na uwagę. Czują chłopaki klimat, trochę kombinują po swojemu żeby nie wyszła im kalka… Podziwiam, że tak długo im się chce, pełen, kurwa, szacun. Szkoda, że im wówczas, w Szczecinie nie postawiłem wódki, ale jak się u nas pojawia ponownie, to bankowo nie omieszkam.

jesusatan



..::TRACK-LIST::..

1. I Have the Sky 05:25
2. Vargtimman 05:07
3. Fenris 05:47
4. Rise of the Destroyer 03:58
5. Alvablot 06:23
6. Den dighra Döden 05:38
7. Ner i Mörkret 06:06
8. Heimdals Horn 04:02



..::OBSADA::..

Mats - Vocals, Guitars
Tord - Drums
Mikael (R.I.P. 2022) - Bass, Vocals (backing)
Ragnar - Guitars, Vocals (backing)




https://www.youtube.com/watch?v=h1D8i09QxNg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

O istnieniu Ereb Altor dowiedziałem się przypadkowo, podczas osobistego spotkania ze Szwedami w trakcie ich wizyty w Szczecinie, kiedy to grali akurat w ramach występu Isole. No I jakoś tak w trakcie chmielowej gadki obiecałem im, że sprawdzę, z czym ich drugi band się je, i… uczyniłem to wczoraj. Okazją był dziewiąty już krążek zespołu, o którym najczęściej mówi się jako o kontynuatorach wikińskich tradycji Bathory. Czy faktycznie tak jest? Przez dosłownie kilka chwil miałem wątpliwości, gdyż pierwsze takty “I Have the Sky” bardziej skojarzyły mi się z Katatonią niż spuścizną Quorthona. Chwilę później pojawiły się chwyty lekko pod “Twilight of the Gods” i charakterystyczne wokalne “O-o-oooo”. I w sumie o ile początkowo pomyślałem, że Bathory to nie tylko wspomniany zaśpiew, to szybko okazało się, iż faktycznie w muzyce Ereb Altor czuć tego starego ducha w rogatym hełmie. Kompozycje na “Vargtimman” utrzymane są w bardzo nastrojowym klimacie, średnie tempa przeplatane są klimatycznymi wstawkami a silny, czysty wokal unosi się nad muzyką niczym mgła nad taflą jeziora. Bardzo przyjemnie to wszystko buja a ewidentne, choć w sumie nieliczne, wstawki Katatoniopodobne idealnie wpasowują się w całość. Chwilami Szwedom zdarza się nawet mocno przyspieszyć, jak choćby w “Rise of the Destroyer”, co na chwilę przełamuje, na zasadzie imbiru podczas spożywania sushi, dość jednolity smak albumu. Innym, nieco wyłamującym się z całości kawałkiem jest “Den Dighra Doden”, kojarzący mi się w pierwszej chwili z… kurwa, Rammstein? Mniejsza jednak o to, do rzeczy. Nie znajdziecie tu hitów na miarę “Father To Son” (choć nie wiem dlaczego wymieniam akurat ten tytuł, bo cały “Hammerheart” to jebany kult), ale jeśli Ereb Altor wydają właśnie dziewiąty krążek i nie śmierdzi on trupem, to i tak jest to spory sukces. Według mnie ten materiał jest naprawdę dobry, mimo ewidentnych chwilami zrzynek, jak dla przykładu patent gitarowy w połowie “Alvablot”. Zakładając, że jest to pierwszy album Ereb Altor jaki usłyszałem, muszę przyznać, że faktycznie zespół ten zasługuje na uwagę. Czują chłopaki klimat, trochę kombinują po swojemu żeby nie wyszła im kalka… Podziwiam, że tak długo im się chce, pełen, kurwa, szacun. Szkoda, że im wówczas, w Szczecinie nie postawiłem wódki, ale jak się u nas pojawia ponownie, to bankowo nie omieszkam.

jesusatan



..::TRACK-LIST::..

1. I Have the Sky 05:25
2. Vargtimman 05:07
3. Fenris 05:47
4. Rise of the Destroyer 03:58
5. Alvablot 06:23
6. Den dighra Döden 05:38
7. Ner i Mörkret 06:06
8. Heimdals Horn 04:02



..::OBSADA::..

Mats - Vocals, Guitars
Tord - Drums
Mikael (R.I.P. 2022) - Bass, Vocals (backing)
Ragnar - Guitars, Vocals (backing)




https://www.youtube.com/watch?v=h1D8i09QxNg



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
O.N.A. - To naprawdę już koniec 1995 - 2003 (2 CD)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: O.N.A.
Album................: To naprawdę już koniec 1995 - 2003
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2003
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 67 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. O.N.A. - Rośnie we mnie gniew [03:00]
2. O.N.A. - Kiedy powiem sobie dość [04:54]
3. O.N.A. - Wszystko to co ja [04:41]
4. O.N.A. - Drzwi [04:44]
5. O.N.A. - Nie to nie [03:43]
6. O.N.A. - Mimo wszystko [04:02]
7. O.N.A. - Koła czasu [03:59]
8. O.N.A. - Znalazłam [03:55]
9. O.N.A. - Krzyczę - jestem [04:02]
10. O.N.A. - Najtrudniej [05:59]
11. O.N.A. - Nie chcę dawać tego co najlepsze [04:10]

Playing Time.........: 47:14
Total Size...........: 316,52 MB

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. O.N.A. - Ciągle ty [04:18]
2. O.N.A. - Nienawidzę [03:53]
3. O.N.A. - Moja odpowiedź [04:20]
4. O.N.A. - 24 godziny po [05:00]
5. O.N.A. - Hystoryjka [02:02]
6. O.N.A. - Mrok [05:19]
7. O.N.A. - Jestem silna [03:44]
8. O.N.A. - Tired [05:15]
9. O.N.A. - Niekochana [05:47]
10. O.N.A. - To naprawdę juz koniec [04:19]

Playing Time.........: 44:00
Total Size...........: 294,96 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Maanam - Kocham Cię Kochanie Moje
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Maanam
Album................: Kocham Cię Kochanie Moje
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2000
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 65 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Złota Kolekcja

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Maanam - Miłość Od Pierwszego Spojrzenia [03:42]
2. Maanam - Kocham Cię, Kochanie Moje [04:50]
3. Maanam - Róża (Zdrada I Wniebowstąpienie) [02:53]
4. Maanam - Luciolla [04:26]
5. Maanam - Szał Niebieskich Ciał [07:47]
6. Maanam - O! Nie Rób Tyle Hałasu [03:35]
7. Maanam - Nie Poganiaj Mnie Bo Trace Oddech [03:15]
8. Maanam - Oprócz Błękitnego Nieba [04:35]
9. Maanam - List (To Nie Hołd) [02:48]
10. Maanam - Wyjątkowo Zimny Maj [03:58]
11. Maanam - Espana Forever [04:30]
12. Maanam - Smycz [03:04]
13. Maanam - Lipstick On The Glass [03:05]
14. Maanam - Paranoja Jest Goła [05:17]
15. Maanam - Szare Miraże [03:33]
16. Maanam - Twist [03:18]
17. Maanam - Zapatrzenie [02:57]
18. Maanam - Puerto Rico [02:40]
19. Maanam - To Tylko Tango [02:31]
20. Maanam - Boskie Buenos [03:26]

Playing Time.........: 01:16:22
Total Size...........: 492,36 MB

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: The 70's Golden Oldies 70 Classic Songs
Year: 2025
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Fleetwood Mac - Dreams (2018 Remaster)
02. Blue Swede - Hooked on a Feeling
03. War - Low Rider
04. Rod Stewart - Da Ya Think I’m Sexy
05. George Benson - Breezin’
06. New World - Living Next Door to Alice
07. Carly Simon - You're So Vain (2023 Remaster)
08. Chris Rea - Fool (If You Think It’s Over)
09. Talking Heads - Psycho Killer (2005 Remaster)
10. Bad Company - Feel like Makin’ Love (2015 Remaster)
11. Tina Turner - Bayou Song
12. Chaka Khan - I’m Every Woman
13. The Doobie Brothers - What a Fool Believes
14. Maxine Nightingale - Right Back Where We Started From
15. Van Morrison - Crazy Love
16. David Gates - Goodbye Girl
17. Jefferson Starship - Jane
18. Candi Staton - Young Hearts Run Free
19. Carole Bayer Sager - It’s the Falling in Love (feat. Michael McDonald)
20. Brook Benton - Rainy Night in Georgia
21. Curtis Mayfield - Move On Up
22. Chicago - If You Leave Me Now
23. Al Jarreau - Your Song
24. Pilöt - Magic
25. Foreigner - Cold as Ice (2006 Remaster)
26. Gram Parsons - Love Hurts
27. Alice Cooper - School’s Out
28. Olivia Newton-John - Have You Never Been Mellow
29. Nicolette Larson - Lotta Love
30. Foghat - Slow Ride
31. KC And The Sunshine Band - Please Don’t Go
32. The Pretenders - Brass in Pocket (2006 Remaster)
33. England Dan & John Ford Coley - I’d Really Love to See You Tonight
34. Al Stewart - Year of the Cat (2020 Remaster)
35. Cliff Richard - We Don’t Talk Anymore (2001 Remaster)
36. Frankie Valli & The Four Seasons - December, 1963 (Oh What a Night!)
37. Seals & Crofts - Summer Breeze
38. Lobo - I’d Love You to Want Me
39. Alan O'Day - Undercover Angel
40. Donny Hathaway - Jealous Guy
41. Andrew Gold - Lonely Boy
42. The Cars - Just What I Needed
43. Ramones - I Wanna Be Sedated
44. Gerry Rafferty - Right down the Line
45. Daryl Hall & John Oates - She’s Gone
46. Roberta Flack - Killing Me Softly with His Song
47. America - A Horse with No Name
48. Harry Chapin - Cat's in the Cradle
49. James Taylor - You’ve Got a Friend
50. Randy Vanwarmer - Just When I Needed You Most
51. Bette Midler - Say Goodbye to Hollywood
52. Dr. John - Right Place Wrong Time
53. Blues Image - Ride Captain Ride
54. Gary Wright - Dream Weaver
55. Stephen Stills - Love the One You’re With
56. Warren Zevon - Werewolves of London (2007 Remaster)
57. Faces - Ooh La La
58. The Trammps - Disco Inferno
59. Aretha Franklin - Day Dreaming
60. Sister Sledge - We Are Family
61. Randy Newman - Short People
62. Hot Chocolate - You Sexy Thing (2011 Remaster)
63. Joni Mitchell - Big Yellow Taxi
64. Todd Rundgren - I Saw the Light (2006 Remaster)
65. Bread - Everything I Own
66. Chic - Good Times
67. Randy Crawford - Street Life
68. George McCrae - Rock Your Baby
69. The Spinners - The Rubberband Man
70. Maria Muldaur - Midnight at the Oasis

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: sweet lullabies
Year: 2025
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Christina Perri - lullaby (goodnight my angel)
02. Leona - Undream You
03. Luke Sital-Singh - Sound of Silence
04. Seal - Kiss from a Rose (Acoustic Version)
05. Ed Sheeran - Perfect (Acoustic)
06. Jasmine Thompson - Ain’t Nobody (Loves Me Better) [Acoustic Version]
07. Ville Valo - Summer Wine
08. The Corrs - Runaway
09. Mina - Every You, Every Me
10. Damien Rice - Cannonball
11. James Taylor - Carolina in My Mind
12. Muryel - difficult (acoustic)
13. Christina Perri - the rainbow connection
14. Lily Allen - Somewhere Only We Know
15. The Hanseroth Twins - Remember Me
16. James Taylor - You’ve Got a Friend
17. Christina Perri - dream a little dream of me (sing-a-long)
18. The Cat and Owl - Bridge over Troubled Water
19. Damien Rice - The Blower’s Daughter
20. Shola Ama - You Might Need Somebody (Acoustic Version)
21. Luke Sital-Singh - Cornerstone (Acoustic)
22. Seal - Love's Divine (Acoustic Version)
23. Alexa Feser - Wir sind hier
24. Ed Sheeran - Happier (Acoustic)
25. Lily Allen - Smile (Acoustic Version)

..::INFO::..

The Music of Tori and the Muses to najnowszy, siedemnasty album amerykańskiej piosenkarki Tori Amos. Jest to ścieżka dźwiękowa do książki dla dzieci Tori and the Muses i została wydana niespodziewanie 28 lutego 2025 r. Na albumie występują częsti współpracownicy Amos, Jon Evans, Matt Chamberlain, Ash Soan, John Philip Shenale i mąż Amos, Mark Hawley. Tori Amos, właśc. Myra Ellen Amos(ur. 22 sierpnia 1963 w Newton) to amerykańska piosenkarka, autorka tekstów i piosenek i pianistka. Śpiewa, grając na fortepianie, przy akompaniamencie sekcji rytmicznej, elektrycznych gitar i niekiedy sekcji smyczkowej. Jej utwory charakteryzują się metaforycznym przesłaniem i osobistym wydźwiękiem. Do 2005 sprzedała ponad 12 milionów albumów na całym świecie[3]. Była nominowana do wielu nagród muzycznych, w tym np. osiem razy do nagrody Grammy.

Title: The Music Of Tori And The Muses

Artist: Tori Amos

Country: USA

Year: 2025

Genre: Alternatywna

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Knocking
2.Day and Night (from the Faerie Workshop)
3.Building a Mountain
4.Insect Ballet
5.Anna's Bakery
6.Mermaid Muse Speaks
7.Spike's Lament
8.Rain Brings Change
9.S'Magic Day

..::INFO::..

Dwie demówki włoskiego zespołu ska z Begamo.

Title: Arpioni Demos

Artist: Arpioni

Country: Włochy

Year: 1992/1994

Genre: Ska, Reggae

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 128 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1 Noi Vogliamo un Altro Mondo
2 Il Paese Dei Balocchi
3 BG Shot
4 Mind the Gap
5 Piu Rudi di Babylon
6 Quanto Tempo Ancora
7 Stop That Train
8 Police and Thieves
9 Hooker Riddim

1.Crisi
2.Non Me Lo Succhi Piu
3.Cambia Canale
4.Noi Vogliamo un Altro Mondo
5.Sorvolando
6.Mind The Gap

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Kora - Ola Ola!
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Kora
Album................: Ola Ola!
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 2003
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 60 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Kamiling CO

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Kora - Nim Zakwitnie Tysiąc Róż [03:59]
2. Kora - Serce Matki [02:27]
3. Kora - Krakowski Spleen [04:15]
4. Kora - Augustowskie Noce [02:45]
5. Kora - Ola Ola [04:29]
6. Kora - Wyjątkowo Zimny Maj [03:47]
7. Kora - To Tango Jest Dla Mojej Matki [02:38]
8. Kora - Trudniej Wierną Być W Sobotę [02:54]
9. Kora - Paranoja Is So Cold [03:42]
10. Kora - Pamiętasz Była Jesień [02:53]
11. Kora - Jeszcze Jeden Pocałunek [04:01]
12. Kora - Słońce Jest Okiem Boga [03:40]
13. Kora - Ta Ostatnia Niedziela [04:25]
14. Kora - Como Fue [03:25]
15. Kora - Pod Papugami [04:17]
16. Kora - W Krainie Ciemności [07:33]

Playing Time.........: 01:01:19
Total Size...........: 369,52 MB

...( Info )...


Artist: Various Artists
Album: Campfire Country Music
Year: 2025
Genre: Country
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. Emmylou Harris - Feelin' Single - Seein' Double
02. Kid Rock - Johnny Cash
03. George Fox - Time of My Life
04. Orville Peck - How Far Will We Take It
05. Ingrid Andress - Seeing Someone Else
06. Cody Johnson - The Painter
07. Jack Palance - Hannah
08. MADELINE EDWARDS - Hold My Horses
09. High Valley - The Only
10. Gary Clark Jr. - What About the Children
11. Beth Nielsen Chapman - No System for Love
12. Billy Strings - California Sober (feat. Willie Nelson)
13. Emmylou Harris - Rhythm Guitar
14. Jamey Johnson - Mama's Table
15. Avery Anna - Self Love
16. Maddox Batson - Southbound
17. Rainbow Kitten Surprise - Overtime (feat. Kacey Musgraves)
18. GARY MORRIS - Sweet Red Wine
19. Robyn Ottolini - Say It
20. Randall King - Around Forever
21. Dan + Shay - Neon Cowgirl
22. Travis Tritt - Anymore
23. Sheryl Crow - Homecoming Queen
24. Faith Hill - Breathe
25. Mina - Love Hurts

...( Info )...

Artist: Various Artists
Album: Castlecore Classical
Year: 2025
Genre: Classic
Format: mp3 320 kbps

...( TrackList )...

01. André Previn - Cinderella, Op. 87, Act I Cinderella's departure for the Ball. Allegro espressivo
02. Andrew Davis - Fantasia On Greensleeves
03. William Walton - Henry V Suite IV. Touch Her Soft Lips and Part (arr. Mathieson)
04. André Previn - Swan Lake, Op. 20, Act II No. 10, Scene. Moderato
05. Ernst Van Tiel - Game of Thrones (Medley) [Arr. Gonet]
06. Marko Letonja - Last of the Mohicans The Kiss
07. Sakari Oramo - Peer Gynt Suite No. 1, Op. 46 IV. In the Hall of the Mountain King
08. Sir Simon Rattle - Pictures at an Exhibition II. The Old Castle
09. Alexandre Tharaud - Mélancolie, FP 105
10. Sakari Oramo - Finlandia, Op. 26
11. Sir Simon Rattle - The Nutcracker, Op. 71, Act II No. 10, The Kingdom of Sweets
12. Sir Simon Rattle - The Nutcracker, Op. 71, Act II No. 11, Clara and the Prince
13. John Eliot Gardiner - Zadok the Priest, HWV 258
14. Martin James Bartlett - Myrthen, Op. 25 No. 1, Widmung (Arr. Franz Liszt)
15. Antonio Pappano - Scheherazade, Op. 35 II. The Story of the Kalendar Prince
16. Alexandre Tharaud - 15 Portraits d'enfants d'Auguste Renoir No. 7, Fillette au chapeau bleu
17. André Previn - Cinderella, Op. 87, Act I Winter Fairy. Allegro moderato
18. Mikhail Pletnev - 24 Preludes, Op. 11 No. 21 in B-Flat Major. Andante
19. Vernon Handley - 2 Pieces for Small Orchestra No. 1, On Hearing the First Cuckoo in Spring
20. Charles Mackerras - By the Sleepy Lagoon
21. Alexandre Tharaud - Ma mère l'oye, M. 60 V. Le jardin féérique
22. Moura Lympany - Woodland Sketches, Op. 51 I. To a Wild Rose
23. Maria Ioudenitch - Romance, Op. 23
24. Alexandre Tharaud - Dolly, Op. 56 I. Berceuse
25. George Weldon - Elizabethan Masque
26. Monique Haas - Suite bergamasque, L. 75 III. Clair de lune
27. Alexandre Desplat - Birth
28. Adrien Perruchon - 3 Gymnopédies No. 1 in D Major. Lent et douloureux (Orch. Ducros)

...( Info )...

Artist: Queen
Album: Innuendo
Year: 1991
Genre: Rock
Format: WAV


...( TrackList )...

1 Innuendo
Classical Guitar [Additional Wandering Minstrel Spanish Guitar - Somewhere In The Middle] – Steve Howe
6:31
2 I'm Going Slightly Mad 4:22
3 Headlong 4:38
4 I Can't Live With You 4:33
5 Don't Try So Hard 3:39
6 Ride The Wild Wind 4:42
7 All God's People
Keyboards – Mike Moran
Written-By – Mike Moran, Queen
4:21
8 These Are The Days Of Our Lives 4:15
9 Delilah 3:35
10 The Hitman 4:56
11 Bijou 3:36
12 The Show Must Go On 4:35

...( Info )...

Artist: VA
Album: Wonderful 80's Vol. 8
Year: 2001
Genre: Dance-pop, New Age
Format: Wav


...( TrackList )...

1 Katrina And The Waves– Walking On Sunshine 3:44
2 Sandra– Everlasting Love 3:58
3 Falco– Vienna Calling 4:10
4 Talk Talk– Such A Shame 4:11
5 OMD*– Enola Gay 3:31
6 Billy Idol– White Wedding 4:09
7 Frankie Goes To Hollywood– Two Tribes 3:24
8 Thompson Twins– You Take Me Up 4:27
9 Bee Gees– You Win Again 4:03
10 Fine Young Cannibals– She Drives Me Crazy 3:34
11 Pretenders*– Don't Get Me Wrong 3:48
12 Madness– Our House 3:21
13 The Pointer Sisters*– I'm So Excited 3:54
14 Eurythmics– There Must Be An Angel 4:43
15 Mr. Mister– Kyrie 4:27
16 Imagination– Just An Illusion 3:54
17 Gazebo– I Like Chopin 4:09
18 Yazoo– Only You 3:09

...( Info )...

Artist: VA
Album: Wonderful 80's Vol. 7
Year: 2001
Genre: Dance-pop, New Age
Format: Wav


...( TrackList )...

1 Frankie Goes To Hollywood– Relax 3:57
2 Tears For Fears– Everybody Wants To Rule The World 4:12
3 Soft Cell– Tainted Love 2:34
4 Johnny Hates Jazz– Shattered Dreams 3:27
5 Falco– Rock Me Amadeus 3:23
6 China Crisis– Wishful Thinking 4:41
7 Kate Bush– Running Up That Hill 4:58
8 Thompson Twins– Hold Me Now 4:43
9 Art. Of Noise Feat. Tom Jones– Kiss 3:30
10 Hall & Oates– Out Of Touch 4:08
11 New Order– Blue Monday'88 4:07
12 Deborah Harry– I Want That Man 3:43
13 Eurythmics– Who's That Girl? 3:47
14 Paula Abdul– Straight Up 3:52
15 The Pointer Sisters*– Jump (For My Love) 4:24
16 Baltimora– Tarzan Boy 3:28
17 Classix Nouveaux– Never Again (The Days Time Erased) 3:52
18 Ultravox– Dancing With Tears In My Eyes

..::INFO::..

Henrique George Mautner, lepiej znany pod pseudonimem Jorge Mautner, to brazylijski piosenkarz i autor tekstów, autor tekstów, skrzypek, aktor, scenarzysta, reżyser filmowy i poeta, uważany za pioniera sceny MPB i ruchu Tropicalista. Wstawka zawiera pierwszy album studyjny Jorge Mautnera.

Title: Para Iluminar A Cidade

Artist: Jorge Mautner

Country: Brazylia

Year: 1972

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

A1.Super Mulher
A2.Olhar Bestial
A3.Estrela Da Noite
A4.Chuva Princesa
A5.Anjo Infernal
B1.Quero Ser Locomotiva
B2.Sheridan Square
B3.From Faraway
B4.Sapo Cururu

..::INFO::..

Podwójny album studyjny chilijskiego zespołu punkowego.

Title: Mas Grandes Que Dios

Artist: Inzulto

Country: Chile

Year: 2016

Genre: Punk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

01 - Ni un Brillo
02 - Un golpe más
03 - Revolucion de las flores
04 - Dia de furia
05 - Dando vuelta (Flema Cover)
06 - Acorralado (Zalo Reyes Cover)
07 - Colapso
08 - Himno
09 - TeVe
10 - Para que no se olvide
11 - Jorgito El Pakito
12 - Tú espejo
13 - Conversaciones de la calle

14 - Mentalidad suicida
15 - La peni (Johnny Cash Cover)
16 - Tu vida da pena
17 - En el supermercado
18 - The Real Punk
19 - La armadura
20 - Tú cuerpo muerto (Misfits Cover)
21 - Kanción canuto punk
22 - Sin manana
23 - Disparar bien
24 - La nada creadora
25 - Bofetada de la muerte
26 - Edukacion Burguesa

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Maanam - Znaki szczególne
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Maanam
Album................: Znaki szczególne
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 2004
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 76 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Kamiling Co. Pomaton EMI

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Maanam - Jak ty to robisz [03:18]
2. Maanam - To mi się śni [04:58]
3. Maanam - Do kogo biegłam [03:55]
4. Maanam - Ten cholerny deszcz [04:39]
5. Maanam - Złota klatka - Pa Pa Pa [03:32]
6. Maanam - List z Batumi [04:19]
7. Maanam - Znaki szczególne [03:29]
8. Maanam - Trzy imiona [03:22]
9. Maanam - Flotylla motorów [02:39]
10. Maanam - Moje urodziny - ósmy czerwca [04:18]
11. Maanam - Ocean wolnego czasu - Kraków [03:57]

Playing Time.........: 42:33
Total Size...........: 323,79 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Maanam - Singles Collection
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Maanam
Album................: Singles Collection
Genre................: Rock
Source...............: CD
Year.................: 1995
Ripper...............: Exact Audio Copy 0.9b4 & Liteon LTN 526
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 83 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: ID3 v1.1, ID3 v2.3VorbisComment

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. (00:03:15) Maanam - Hamlet
2. (00:04:37) Maanam - Oprócz Błękitnego Nieba
3. (00:03:34) Maanam - Boskie Buenos
4. (00:04:46) Maanam - Żądza Pieniądza
5. (00:03:35) Maanam - Szare Miraże
6. (00:03:52) Maanam - Stoje Czuję Się Świetnie
7. (00:03:44) Maanam - Och Ten Hollywood
8. (00:06:01) Maanam - Ta Noc Do Innych Jest Niepodobna
9. (00:03:00) Maanam - Cykady Na Cykladach
10. (00:05:41) Maanam - 1984
11. (00:04:52) Maanam - Kocham Cię Kochanie Moje
12. (00:04:54) Maanam - Eletro Spiro Kontra Zanzara
13. (00:04:15) Maanam - Jesteśmy Ze Stali
14. (00:04:06) Maanam - Ty - Nie Ty
15. (00:02:56) Maanam - Róża
16. (00:04:04) Maanam - Bez Ciebie Umieram

Playing Time.........: 01:07:12
Total Size...........: 432,25 MB

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Cheap Trick – amerykański zespół powstały w 1975 r. Ich muzyka łączyła punk-rock, pop i heavy metal. W 1977 r. grupa wydała swój pierwszy album Cheap Trick. W tym samym roku powstała druga płyta In Color.
Zespół Cheap Trick bardzo rzadko cieszył się mainstreamowym sukcesem, chociaż miał wielu miłośników, co zawdzięczał częstym trasom koncertowym i połączeniu popowych dźwięków z melodyjnością Beatlesów i energią punk rocka. Był z pewnością pierwszym zespołem grającym pop-punk. Muzyka tej formacji zyskała szczególną sławę w Japonii.
Zespół wydał łącznie ponad 20 albumów i ma na koncie takie utwory jak: „The Flame”, „Can’t Stop Falling Into Love”, „Don’t Be Cruel” czy „I Want You to Want Me”.
Od 2009 roku zespół kontynuuje tournée w oryginalnym składzie. O zespole można często znaleźć wzmianki w japońskiej prasie. Zespół często nazywany jest tam „Amerykańskimi Beatlesami”. Stan Illinois uchwalił dzień 1 kwietnia dniem Cheap Trick. Zespół zajmuje 25. pozycję na liście VH1, 100 Najlepszych Artystów Hardrockowych.



..::TRACK-LIST::..

1. I Can't Take It 3:28
2. Borderline 3:35
3. I Don't Love Here Anymore 3:52
4. Next Position Please 2:55
5. Younger Girls 3:16
6. Don't Make Our Love A Crime 3:44
7. 3-D 3:36
8. You Talk Too Much 1:56
9. Y.O.Y.O.Y. 4:55
10. Won't Take No For An Answer 3:14
11. Heaven's Falling 3:48
12. Invaders Of The Heart 4:00
13. Twisted Heart 4:18
14. Don't Hit Me With Love 3:23
15. You Say Jump 3:06
16. Dancing The Night Away 4:58



..::OBSADA::..

Vocals - Robin Zander
Guitar, Keyboards [Left-handed] - Rick Nielsen
Bass - Jon Brant
Drums, Cymbal - Bun E. Carlos




https://www.youtube.com/watch?v=cbqi0OYoA9k



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Cheap Trick – amerykański zespół powstały w 1975 r. Ich muzyka łączyła punk-rock, pop i heavy metal. W 1977 r. grupa wydała swój pierwszy album Cheap Trick. W tym samym roku powstała druga płyta In Color.
Zespół Cheap Trick bardzo rzadko cieszył się mainstreamowym sukcesem, chociaż miał wielu miłośników, co zawdzięczał częstym trasom koncertowym i połączeniu popowych dźwięków z melodyjnością Beatlesów i energią punk rocka. Był z pewnością pierwszym zespołem grającym pop-punk. Muzyka tej formacji zyskała szczególną sławę w Japonii.
Zespół wydał łącznie ponad 20 albumów i ma na koncie takie utwory jak: „The Flame”, „Can’t Stop Falling Into Love”, „Don’t Be Cruel” czy „I Want You to Want Me”.
Od 2009 roku zespół kontynuuje tournée w oryginalnym składzie. O zespole można często znaleźć wzmianki w japońskiej prasie. Zespół często nazywany jest tam „Amerykańskimi Beatlesami”. Stan Illinois uchwalił dzień 1 kwietnia dniem Cheap Trick. Zespół zajmuje 25. pozycję na liście VH1, 100 Najlepszych Artystów Hardrockowych.



..::TRACK-LIST::..

1. I Can't Take It 3:28
2. Borderline 3:35
3. I Don't Love Here Anymore 3:52
4. Next Position Please 2:55
5. Younger Girls 3:16
6. Don't Make Our Love A Crime 3:44
7. 3-D 3:36
8. You Talk Too Much 1:56
9. Y.O.Y.O.Y. 4:55
10. Won't Take No For An Answer 3:14
11. Heaven's Falling 3:48
12. Invaders Of The Heart 4:00
13. Twisted Heart 4:18
14. Don't Hit Me With Love 3:23
15. You Say Jump 3:06
16. Dancing The Night Away 4:58



..::OBSADA::..

Vocals - Robin Zander
Guitar, Keyboards [Left-handed] - Rick Nielsen
Bass - Jon Brant
Drums, Cymbal - Bun E. Carlos




https://www.youtube.com/watch?v=cbqi0OYoA9k



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Niechęć dalej się przygląda. O ile poprzedni album skupiał się na obserwacji ludzkiej psychiki, tak nowy spogląda na świat, który z coraz większą prędkością zmierza w stronę katastrofy. Świat, w którym za dnia z ekranów wylewają się na nas pełne grozy newsy. A wieczorem wychodzimy na miasto i po prostu: dobrze się bawimy. Zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Zespół podejmuje próbę sportretowania owego tańca nad przepaścią. Chocholi taniec zwiastuje tu pełne zatracenia nowe lata 20. Reckless Things to studium obłędu jako normalności, i normalności jako obłędu. Obserwacja ta zawiera w sobie jednak element nadziei… Człowiek szuka normalności, chce przeżywać piękne rzeczy, cokolwiek by się wokół niego działo. Zwykle mu się udaje. I o tym też jest ta nowa płyta.

Muzyka Niechęci nieustannie ewoluuje wraz z jej składem. Nadal balansująca pomiędzy wściekłością i melancholią, tym razem skręciła w stronę transowych rytmów i syntezatorowych brzmień, nie zatracając improwizacyjnego i filmowego charakteru. Grupa ma za sobą ponad 350 zagranych koncertów, w tym na festiwalach w Polsce (m.in. Open’er Festival, Tauron Nowa Muzyka), jak i zagranicą (Colours of Ostrava, Copenhagen Jazz Festival, Polish Jazz London Series). Wszystkie dotychczas wydane 3 płyty doczekały się bardzo entuzjastycznych recenzji w mediach, były też wysoko notowane w rocznych podsumowaniach, także przez międzynarodową społeczność portalu Rate Your Music.

Audio Cave


Nadwiślański lyrical-synth-free-jazz powraca!!!

Prawie trzy lata po premierze trzeciego krążka. kwintet Niechęć wypuszcza jego następcę. Podobnie jak przy „Unsubscribe” w zespole doszło do kilku zmian personalnych, tym samym za perkusją zasiadł Dominik Mokrzewski (Skerebotte Fatta; Warsaw Improvisers Orchestra), a na saksofonach gra teraz Alex Clov (Nucleon; Ninja Episkopat).

Zmiany w składzie nie wpłynęły jakoś zauważalnie na charakter Niechęci, tak więc najnowszy longplay przynosi dziewięć utworów tradycyjnie meandrujących między free jazzową improwizacją, a filmowo nacechowanym liryzmem. Czasem wyraźniej lejce trzyma ten drugi aspekt („Afazja”; „Napisy końcowe”), czasem do głosu dochodzi bardziej noise’ujące oblicze („Noumen”). Większość kompozycji cechuje rozbudowana konstrukcja, z płynnie sterowalną amplitudą głośności i natężeniem ścieżek, często pokrywających się wzajemnie i narastająco zagęszczających się w nieco patetycznym finale (np. „Odwzorowania”).

Poza stricte akustycznymi brzmieniami zespół gdzieniegdzie wzmacnia się elektroniką, zwłaszcza poprzez syntezatorowe partie Michała Załęskiego, silnie spogłosowane gitary Rafał Błaszczaka, ale też „grane z ręki” przez Macieja Szczepańskiego linie basowe (np. „Ślady”). Otwierające krążek „Nowe płuca” prowadzi taneczny groove sekcji, na co kładziona jest szorstka melodia saksofonu. W 1/3 następuje przewrotka za którą stoją zapętlone, romantyczne frazy fortepianu, ale i te okazują się być tylko dźwiękowym obrusem, na który wjadą kolejne ekspresywnie umajone partie. Pod koniec utworu pojawia się jeszcze mini-solówka perkusyjna i domykająca repryza. Ten opis szkieletu aranżacyjnego można bardzo luźno przyjąć za modus operandi, jaki stosuje stoliczny zespół w swych przynajmniej pięciominutowych kompozycjach.

„Reckless Things” nie wymyśla koła na nowo, Niechęć po prostu pewnie kroczy swoim szlakiem, rozwijając formułę, z którą wskoczyła na scenę ponad trzynaście lat temu. Tym co najbardziej przesądza o unikatowości tego kwintetu jest jego całościowe brzmienie. To chyba niewytłumaczalne, ale kompilacja topornego tenor saxu, ambientowych gobelinów gitarowych, czystych harmonii piana i dynamicznej sekcji rytmicznej, daje w efekcie poczucie obcowania z muzyką silnie nadwiślańską. Raczej nie ma szans, by posłuchać Niechęci i stwierdzić, że to band anglosaski, skandynawski czy frankofoński. I to jest piękne.

Bartek Woynicz


Minęło już prawie 13 lat, od kiedy Niechęć wydała debiutancką Śmierć w miękkim futerku, która to już na zawsze umieściła tę grupę na mapie najważniejszych zespołów polskiego, współczesnego jazzu. W rozwoju ich charakterystycznego stylu, wzbogaconego o rockową motorykę i elementy fusion, pojawił się właśnie kolejny rozdział.

Reckless Things to już czwarty studyjny album kapeli. Mocno osadzony w wytrenowanym i świeżym stylu zespołu, który jak zawsze łączy selektywne brzmienie i brudny klimat z wręcz post-rockowym rozmachem. Tym razem zespół wzbogacają syntezatory i wytworzona komputerowo elektronika. Słychać to bardzo mocno już w singlowym utworze Nowe płuca. Sekcja rytmiczna w połączeniu z elektroniką wyraźnie osadza melodię w estetyce inspirowanej IDMem, czy nawet trance’em. Nie bójcie się jednak. Nie ma tutaj skrajnej rewolty. To dalej Niechęć, zachwycająca świetną produkcją, jazz-rockowym podejściem do kompozycji, dynamicznie łącząca zabawę rytmem z prowadzącą liryką instrumentów dętych.

Wyraźnie słyszalne jest zaakcentowanie gniewu – nie impulsywnej wściekłości, a narastającej frustracji i wyrastającej z niej akceptacji i wyciszenia. Koresponduje to dobrze z koncepcją płyty. Jeśli wierzyć samemu zespołowi, chcieli oni dźwiękowo oddać kondycję współczesnego człowieka, składającą się z głównie z odbierania niepokojących informacji na temat świata oraz próby akceptacji obecnego stanu rzeczy przez zabawę i wyciszenie. Najlepsze do zilustrowania tej koncepcji będą dwa utwory ze środka – Noumen i Afazja. Pierwszy wściekły, maltretujący nas miażdżącym crescendo, drugi wyciszony i klimatyczny. Ten taniec nad krawędzią, maniakalna zabawa separująca nas od rozpaczliwej części rzeczywistości zdaje się być credo tej płyty. Bo to zjawisko nie jest tu piętnowane. Jest rozwiązaniem, być może jedynym możliwym dla przeciętnego człowieka.

Rozwiązania rodem z elektroniki świetnie kontrastują z wściekłymi, saksofonowymi eksplozjami hałasu. Posłuchajcie utworu Odwzorowania. Ten groove i syntezatorowe ślady pasują idealnie do jazzowej korespondencji między muzykami. Całość wieńczy przepiękne Bohaterowie są zmęczeni, które owiewa naszą bezsilność w szatę melancholii.

Trzeba też wspomnieć o fantastycznej okładce. Płytę zdobi praca autorstwa Anety Grzeszykowskiej. Maska, mająca w założeniu redukować zmarszczki, a w efekcie wywołująca oparzenia, oddaje dość wiernie lęk przed współczesnością, zarówno w zakresie technologicznym, jak i w skupieniu na sobie, by się od niej odciąć. Płyta jest wybitnie dopracowana pod względem estetycznym, koncepcyjnym i przede wszystkim muzycznym. To najlepszy album grupy od czasu Niechęci z 2016 roku. Warto było czekać.

Adam Lonkwic


Muzyka formacji Niechęć nieustannie ewoluuje. Z pewnością konsekwencje zmian, brzmień oraz koncepcji wynikają z przetasowań muzyków, ale warszawska formacja nadal intryguje i wzbudza coraz większy podziw. Grupa ma za sobą kilkaset koncertów, w tym tak ważne, jak na prestiżowych festiwalach Open’er, Tauron Nowa Muzyka, Colours of Ostrava, Copenhagen Jazz Festival oraz Polish Jazz London Series. Wydane dotąd trzy płyty zyskały entuzjastyczne recenzje. Teraz Niechęć prezentuje się w studyjnej odsłonie albumem „Reckless Things” i bawi się budowaniem skojarzeń zawieszonych gdzieś między zmysłami transu, elektroniki a niczym nieskrępowaną improwizacją oraz jazzową strukturą. „O ile poprzedni album – wyjaśniają muzycy – skupiał się na obserwacji ludzkiej psychiki, tak nowy spogląda na świat, który z coraz większą prędkością zmierza w stronę katastrofy. Świat, w którym za dnia z ekranów wylewają się na nas pełne grozy newsy. A wieczorem wychodzimy na miasto i po prostu: dobrze się bawimy. Zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Zespół podejmuje próbę sportretowania owego tańca nad przepaścią”.

,,Reckless Things” jawi się zatem jako studium obłędu jako normalności i normalności jako obłędu. Obserwacja ta zawiera w sobie jednak element nadziei. Człowiek szuka normalności, chce przeżywać piękne rzeczy, cokolwiek by się wokół niego działo. Z takimi intencjami, doskonale rozegranymi przez perfekcyjny zespół (Dominik Mokrzewski – perkusja, Maciej Szczepański – gitara basowa, Michał Załęski – instrumenty klawiszowe, Rafał Błaszczak – gitara oraz Alex Clov – saksofon tenorowy i barytonowy) tworzą modna jakość przybliżającą Niechęć do elity nowego, polskiego jazzu znaczonego dzisiaj na europejskiej scenie takimi formacjami jak EABS, Błoto, Zima, Yoshi czy Unleashed Cooperation.

Dionizy Piątkowski



..::TRACK-LIST::..

1. Nowe płuca 07:37
2. Bezdech 05:46
3. Napisy końcowe 05:02
4. Noumen 06:26
5. Afazja 06:30
6. Odwzorowania 07:32
7. Ślady (intro) 01:38
8. Ślady 08:23
9. Bohaterowie są zmęczeni 09:57



..::OBSADA::..

Dominik Mokrzewski - perkusja, kompozycje (2)
Maciej Szczepański - gitara basowa, Novation
Michał Załęski - fortepian, Rhodes, Prophet, Nord Stage, lap steel, kompozycje (5, 7)
Rafał Błaszczak - gitara
Alex Clov - saksofon tenorowy, saksofon barytonowy, Ableton, kompozycje (1, 3, 4, 6, 8, 9)



https://www.youtube.com/watch?v=RLR8BFVf0-M


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Niechęć dalej się przygląda. O ile poprzedni album skupiał się na obserwacji ludzkiej psychiki, tak nowy spogląda na świat, który z coraz większą prędkością zmierza w stronę katastrofy. Świat, w którym za dnia z ekranów wylewają się na nas pełne grozy newsy. A wieczorem wychodzimy na miasto i po prostu: dobrze się bawimy. Zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Zespół podejmuje próbę sportretowania owego tańca nad przepaścią. Chocholi taniec zwiastuje tu pełne zatracenia nowe lata 20. Reckless Things to studium obłędu jako normalności, i normalności jako obłędu. Obserwacja ta zawiera w sobie jednak element nadziei… Człowiek szuka normalności, chce przeżywać piękne rzeczy, cokolwiek by się wokół niego działo. Zwykle mu się udaje. I o tym też jest ta nowa płyta.

Muzyka Niechęci nieustannie ewoluuje wraz z jej składem. Nadal balansująca pomiędzy wściekłością i melancholią, tym razem skręciła w stronę transowych rytmów i syntezatorowych brzmień, nie zatracając improwizacyjnego i filmowego charakteru. Grupa ma za sobą ponad 350 zagranych koncertów, w tym na festiwalach w Polsce (m.in. Open’er Festival, Tauron Nowa Muzyka), jak i zagranicą (Colours of Ostrava, Copenhagen Jazz Festival, Polish Jazz London Series). Wszystkie dotychczas wydane 3 płyty doczekały się bardzo entuzjastycznych recenzji w mediach, były też wysoko notowane w rocznych podsumowaniach, także przez międzynarodową społeczność portalu Rate Your Music.

Audio Cave


Nadwiślański lyrical-synth-free-jazz powraca!!!

Prawie trzy lata po premierze trzeciego krążka. kwintet Niechęć wypuszcza jego następcę. Podobnie jak przy „Unsubscribe” w zespole doszło do kilku zmian personalnych, tym samym za perkusją zasiadł Dominik Mokrzewski (Skerebotte Fatta; Warsaw Improvisers Orchestra), a na saksofonach gra teraz Alex Clov (Nucleon; Ninja Episkopat).

Zmiany w składzie nie wpłynęły jakoś zauważalnie na charakter Niechęci, tak więc najnowszy longplay przynosi dziewięć utworów tradycyjnie meandrujących między free jazzową improwizacją, a filmowo nacechowanym liryzmem. Czasem wyraźniej lejce trzyma ten drugi aspekt („Afazja”; „Napisy końcowe”), czasem do głosu dochodzi bardziej noise’ujące oblicze („Noumen”). Większość kompozycji cechuje rozbudowana konstrukcja, z płynnie sterowalną amplitudą głośności i natężeniem ścieżek, często pokrywających się wzajemnie i narastająco zagęszczających się w nieco patetycznym finale (np. „Odwzorowania”).

Poza stricte akustycznymi brzmieniami zespół gdzieniegdzie wzmacnia się elektroniką, zwłaszcza poprzez syntezatorowe partie Michała Załęskiego, silnie spogłosowane gitary Rafał Błaszczaka, ale też „grane z ręki” przez Macieja Szczepańskiego linie basowe (np. „Ślady”). Otwierające krążek „Nowe płuca” prowadzi taneczny groove sekcji, na co kładziona jest szorstka melodia saksofonu. W 1/3 następuje przewrotka za którą stoją zapętlone, romantyczne frazy fortepianu, ale i te okazują się być tylko dźwiękowym obrusem, na który wjadą kolejne ekspresywnie umajone partie. Pod koniec utworu pojawia się jeszcze mini-solówka perkusyjna i domykająca repryza. Ten opis szkieletu aranżacyjnego można bardzo luźno przyjąć za modus operandi, jaki stosuje stoliczny zespół w swych przynajmniej pięciominutowych kompozycjach.

„Reckless Things” nie wymyśla koła na nowo, Niechęć po prostu pewnie kroczy swoim szlakiem, rozwijając formułę, z którą wskoczyła na scenę ponad trzynaście lat temu. Tym co najbardziej przesądza o unikatowości tego kwintetu jest jego całościowe brzmienie. To chyba niewytłumaczalne, ale kompilacja topornego tenor saxu, ambientowych gobelinów gitarowych, czystych harmonii piana i dynamicznej sekcji rytmicznej, daje w efekcie poczucie obcowania z muzyką silnie nadwiślańską. Raczej nie ma szans, by posłuchać Niechęci i stwierdzić, że to band anglosaski, skandynawski czy frankofoński. I to jest piękne.

Bartek Woynicz


Minęło już prawie 13 lat, od kiedy Niechęć wydała debiutancką Śmierć w miękkim futerku, która to już na zawsze umieściła tę grupę na mapie najważniejszych zespołów polskiego, współczesnego jazzu. W rozwoju ich charakterystycznego stylu, wzbogaconego o rockową motorykę i elementy fusion, pojawił się właśnie kolejny rozdział.

Reckless Things to już czwarty studyjny album kapeli. Mocno osadzony w wytrenowanym i świeżym stylu zespołu, który jak zawsze łączy selektywne brzmienie i brudny klimat z wręcz post-rockowym rozmachem. Tym razem zespół wzbogacają syntezatory i wytworzona komputerowo elektronika. Słychać to bardzo mocno już w singlowym utworze Nowe płuca. Sekcja rytmiczna w połączeniu z elektroniką wyraźnie osadza melodię w estetyce inspirowanej IDMem, czy nawet trance’em. Nie bójcie się jednak. Nie ma tutaj skrajnej rewolty. To dalej Niechęć, zachwycająca świetną produkcją, jazz-rockowym podejściem do kompozycji, dynamicznie łącząca zabawę rytmem z prowadzącą liryką instrumentów dętych.

Wyraźnie słyszalne jest zaakcentowanie gniewu – nie impulsywnej wściekłości, a narastającej frustracji i wyrastającej z niej akceptacji i wyciszenia. Koresponduje to dobrze z koncepcją płyty. Jeśli wierzyć samemu zespołowi, chcieli oni dźwiękowo oddać kondycję współczesnego człowieka, składającą się z głównie z odbierania niepokojących informacji na temat świata oraz próby akceptacji obecnego stanu rzeczy przez zabawę i wyciszenie. Najlepsze do zilustrowania tej koncepcji będą dwa utwory ze środka – Noumen i Afazja. Pierwszy wściekły, maltretujący nas miażdżącym crescendo, drugi wyciszony i klimatyczny. Ten taniec nad krawędzią, maniakalna zabawa separująca nas od rozpaczliwej części rzeczywistości zdaje się być credo tej płyty. Bo to zjawisko nie jest tu piętnowane. Jest rozwiązaniem, być może jedynym możliwym dla przeciętnego człowieka.

Rozwiązania rodem z elektroniki świetnie kontrastują z wściekłymi, saksofonowymi eksplozjami hałasu. Posłuchajcie utworu Odwzorowania. Ten groove i syntezatorowe ślady pasują idealnie do jazzowej korespondencji między muzykami. Całość wieńczy przepiękne Bohaterowie są zmęczeni, które owiewa naszą bezsilność w szatę melancholii.

Trzeba też wspomnieć o fantastycznej okładce. Płytę zdobi praca autorstwa Anety Grzeszykowskiej. Maska, mająca w założeniu redukować zmarszczki, a w efekcie wywołująca oparzenia, oddaje dość wiernie lęk przed współczesnością, zarówno w zakresie technologicznym, jak i w skupieniu na sobie, by się od niej odciąć. Płyta jest wybitnie dopracowana pod względem estetycznym, koncepcyjnym i przede wszystkim muzycznym. To najlepszy album grupy od czasu Niechęci z 2016 roku. Warto było czekać.

Adam Lonkwic


Muzyka formacji Niechęć nieustannie ewoluuje. Z pewnością konsekwencje zmian, brzmień oraz koncepcji wynikają z przetasowań muzyków, ale warszawska formacja nadal intryguje i wzbudza coraz większy podziw. Grupa ma za sobą kilkaset koncertów, w tym tak ważne, jak na prestiżowych festiwalach Open’er, Tauron Nowa Muzyka, Colours of Ostrava, Copenhagen Jazz Festival oraz Polish Jazz London Series. Wydane dotąd trzy płyty zyskały entuzjastyczne recenzje. Teraz Niechęć prezentuje się w studyjnej odsłonie albumem „Reckless Things” i bawi się budowaniem skojarzeń zawieszonych gdzieś między zmysłami transu, elektroniki a niczym nieskrępowaną improwizacją oraz jazzową strukturą. „O ile poprzedni album – wyjaśniają muzycy – skupiał się na obserwacji ludzkiej psychiki, tak nowy spogląda na świat, który z coraz większą prędkością zmierza w stronę katastrofy. Świat, w którym za dnia z ekranów wylewają się na nas pełne grozy newsy. A wieczorem wychodzimy na miasto i po prostu: dobrze się bawimy. Zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Zespół podejmuje próbę sportretowania owego tańca nad przepaścią”.

,,Reckless Things” jawi się zatem jako studium obłędu jako normalności i normalności jako obłędu. Obserwacja ta zawiera w sobie jednak element nadziei. Człowiek szuka normalności, chce przeżywać piękne rzeczy, cokolwiek by się wokół niego działo. Z takimi intencjami, doskonale rozegranymi przez perfekcyjny zespół (Dominik Mokrzewski – perkusja, Maciej Szczepański – gitara basowa, Michał Załęski – instrumenty klawiszowe, Rafał Błaszczak – gitara oraz Alex Clov – saksofon tenorowy i barytonowy) tworzą modna jakość przybliżającą Niechęć do elity nowego, polskiego jazzu znaczonego dzisiaj na europejskiej scenie takimi formacjami jak EABS, Błoto, Zima, Yoshi czy Unleashed Cooperation.

Dionizy Piątkowski



..::TRACK-LIST::..

1. Nowe płuca 07:37
2. Bezdech 05:46
3. Napisy końcowe 05:02
4. Noumen 06:26
5. Afazja 06:30
6. Odwzorowania 07:32
7. Ślady (intro) 01:38
8. Ślady 08:23
9. Bohaterowie są zmęczeni 09:57



..::OBSADA::..

Dominik Mokrzewski - perkusja, kompozycje (2)
Maciej Szczepański - gitara basowa, Novation
Michał Załęski - fortepian, Rhodes, Prophet, Nord Stage, lap steel, kompozycje (5, 7)
Rafał Błaszczak - gitara
Alex Clov - saksofon tenorowy, saksofon barytonowy, Ableton, kompozycje (1, 3, 4, 6, 8, 9)



https://www.youtube.com/watch?v=RLR8BFVf0-M


SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!