...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Syd Nathan never wanted this record made. The King Records founder had a long history of working with black performers, ever since the late 40s when he decided to get into "the race business" after initially only concentrating on "hillbilly accounts." This is a man who had not only started his own independent label, but also bankrolled his own recording studios, pressing plant and distribution network. He was keenly aware of talent, using A&R; reps (who would later be his scapegoats when pressed by the FCC during the payola hearings of the 50s) to snatch up big band singers and bandleaders, in the hopes of transforming them into viable sensations for what would one day be called "crossover" appeal. He tried country, blues, doo-wop and R&B--; he might not have capitalized on every opportunity (most notably letting The Platters go to Mercury in 1953, only to witness them become the most successful vocal group of the decade), but he was certainly willing to try.

Nathan signed Macon, Georgia performer James Brown in 1956 to his King subsidiary, Federal, despite a less than favorable view of the "Please, Please, Please" demo (in short, "That's the worst piece of crap I've heard in my life"). Brown and his band, The Famous Flames, had already toured the South when he was signed for $200 to Federal, but he had yet to convince Nathan and Federal to allow him to record with the band. It wouldn't happen until Brown and the Flames scored a hit called "Mashed Potatoes" under the pseudonym Nat Kendrick & The Swans for another label. After Brown hit regionally with "Please, Please, Please" in 1956 for Federal, Nathan's original appraisal appeared to have been off the mark. That is, until Brown's next nine singles in a row flopped. Badly.

Brown and the Flames finally scored a national hit with their eleventh single for Federal, "Try Me", which granted him further stay on the label. Nathan was rewarded, too, as over the next four years, the band earned its reputation as the best in the biz, performing as The James Brown Revue ("Star Time"), and saddling its frontman with several well-applied titles: "The Hardest Working Man in Show Business," "Mr. Dynamite" and ultimately, "The Godfather of Soul." By 1962, Brown intended to showcase his act with a live album, especially after seeing Ray Charles hit with In Person in 1959. He'd played Harlem's Apollo Theater several times, but when Nathan refused to pay for a live recording on the basis that he wouldn't have a single to promote it, Mr. Dynamite had to take matters into his own hands.

Brown personally funded the recording of his Wednesday night show at The Apollo on October 24th, 1962. He and the Flames had been there all week already, and Brown was counting on the raucous crowds who showed for amateur night to give him the kind of support he knew Nathan couldn't ignore. For his part, Nathan had reluctantly sent one of his people to supervise the recording, but could hardly have expected it to result in this album. It's more than a little strange to think King had originally issued Live at the Apollo with canned applause and screams because not only were the Apollo faithful in full "support" of Brown's revue, that night has gone down in rock and soul history as arguably the finest live performance ever captured on record. Not bad for a guy who'd been one flop away from failure only a few years earlier.

Live at the Apollo was issued in 1963 and became an instant hit. Not only did it satisfy Brown's small legion of diehard fans-- to the tune of being played in its entirety during the evenings on some R&B; radio stations-- for the first time, it brought the undeniably intense celebration of his live show to young audiences throughout the country. This might not have been very important in another era, but just as Live at the Apollo can be seen as a symbolic transformation of R&B; into Soul, for a myriad of events, 1963 marked the dawn of a decade when sharing experiences and points of view across an entire culture meant more than just crossover success. It was the true beginning of the 60s, and Brown's half-hour Wednesday night set figures no less prominently than Dylan bringing protest music to the masses or The Beatles arriving in America the following year as musical signposts for A New Day.

Dominique Leone


"Are you ready for Star Time?" exclaimed MC Lucas "Fats" Gonder from the stage of Harlem's Apollo on 24 October, 1962. The eager crowd of 1,500 yelled affirmatively and Fats launched into his now epochal introduction:

"Thank you and thank you very kindly. It's indeed a great pleasure to present to you at this particular time, nationally and internationally known as the Hardest-Working Man in Show Business, the man who sings I'll Go Crazy! Try Me! You've Got the Power! Think! If You Want Me! I Don't Mind! Bewildered! Million-dollar seller, Lost Someone! The very latest release, Night Train! Let's everybody shout and shimmy! Mr Dynamite, the amazing Mr Please Please himself, the star of the show, James Brown and the Famous Flames!"

It was an apposite overture to perhaps the greatest live soul album ever recorded. Two days into the Cuban missile crisis, this equally sweat-inducing affair was rocking the Apollo. That night James Brown worked – harder than he'd worked in his life. In fact, the live album was a big gamble. Bankrolled by Brown himself, if it failed he risked financial ruin. Success, though, whispered sweet promises of escape from the gruelling chitlin' circuit and a wide open door into the lucrative white market.

In 1962, Brown's status was certainly impressive. From 1956, with Please Please Please, he'd recorded a string of million-selling singles for King Records. The sales figures for his LPs though were dramatically less; between 5,000 and 10,000. Performing about 300 gigs a year, Brown had forged a formidable following and by the very early 60s was anointed the Hardest-Working Man in Show Business. Quite simply, the man worked his show – the live performances were electric.

Subsequently Brown's logic was: capture the live magic on wax and sell it. Today, he remembers: "The songs were a lot different live. Any artist, if he's really got his act together, his live show will be twice as good as the record. And I tried to convince King Records." Concert albums, though, were a very rare breed at the time. Indeed, at King Records, boss Syd Nathan's preferred thinking was: if a live album is available in record stores, why go to the gigs?

So Nathan – also famously tight – vetoed the project. But Brown was adamant, stumping up the cash himself for the recording and also renting the Apollo, which cost $5,700, in the region of $70,000 in today's currency. Bobby Byrd of the Famous Flames recalls: "James was very intense because he was booking the Apollo himself. He had everyone in tuxedos." James Brown and the Famous Flames started their Apollo residency on 19 October but decided to record their performances on Wednesday 24. This was the raucous amateur night, as Byrd explains: "You got a crowd of people that's really ready to go."

Equipment was hired from Manhattan's A1 Sound, and microphones were dangled just above the crowd to catch their gasps and whoops. Then James Brown and band hit the stage. The resultant recording of their performances on that Wednesday night unquestionably shows Brown as a master of his art.

Switching from short, wild instrumental vamps to hot, sweaty ballads, the atmosphere is feverish. The extraordinary drama and pace of a James Brown show is caught as he exhausts his audience, preaching about the heights of passion or the depths of frustration and loss. The centrepiece of the concert is the 10-minute Lost Someone. Brilliantly stretching out this febrile ballad, he scorches it with a myriad of emotions. Brown's mesmerising relationship with the crowd is palpable: "I feel so good I wanna SCREAM!" he hollers, as they attempt to out-scream James Brown himself. The show finishes with a runaway version of Night Train, the track heavyweight champ Sonny Liston trained to.

The recording of that Wednesday's shows was not without its obstacles though. In one of the early performances an elderly woman, just below a microphone, repeatedly screamed: "Sing it, motherfucker!" Debating this dilemma between performances, the band realised she was actually an asset, encouraging the rest of the audience to shriek louder. So King's vice-president, Hal Neely, bribed her with popcorn into attending the other shows, although he discreetly moved the microphone out of cussing range. Bobby Byrd: "She brought the house down, she was a big part of the album."

As owner of the recordings, Brown forced Nathan to buy the tapes from him. But Nathan wasn't impressed. Brown: "He didn't like the way we went from one tune to another without stopping … I guess he was expecting exact copies of our earlier records, but with people politely applauding in between." Once Nathan finally agreed to press 5,000 copies of the album, both men argued about the promotional single. James Brown: "Mr Nathan was waiting to see which tune the radio stations were going to play from the album, and then he would shoot it out as a single. I said, 'We're not going to take any singles off it. Sell it the way it is.'"

Amazingly, the radio DJs, encouraged by the audience, started playing the whole album, dropping in commercials in between the first and second side. Bobby Byrd: "People were calling in, they really wanted to hear the whole thing, the excitement and everything." The recording was so palpably alive, the radio listeners could almost see the rapt crowd and yellow spotlight on James Brown as he knelt, head bowed, holding the microphone stand with both hands, and imploring, "I lost someone!"

Live at the Apollo subsequently sold millions of copies by word of mouth, climbing to No 2 on the pop album charts, just behind Andy Williams's Days of Wine and Roses. It catapulted Brown out of the chitlin' circuit and attracted those much-coveted white fans. Also, as Bobby Byrd remembers: "Everybody started doing live albums, everybody jumped on the bandwagon." James Brown went on to perform in a multitude of arenas and stadiums, in Vietnam and Africa, for presidents, and on television shows beamed to millions. But on a cold night in October 1962, in front of 1,500 hungry Harlemites, he really ripped the roof off the sucker.

James Maycock



..::TRACK-LIST::..

All Live ... Includes His Famous Hits:
1. Introduction To James Brown 1:48
Written By James Brown

2. I'll Go Crazy 2:05
Written By James Brown

3. Try Me 2:26
Written By James Brown

4. Think 1:58
Soloist, Tenor Saxophone - St. Clair Pinckney
Written By Lowman Pauling

5. I Don't Mind 2:39
Written By James Brown

6. Lost Someone 10:43
Organ - Bobby Byrd
Written By Lloyd Stallworth, Bobby Byrd, James Brown

Medley (6:26)
a) Please, Please, Please
Written By James Brown, Johnny Terry

b) You've Got The Power
Written By James Brown, Johnny Terry

c) I Found Someone
Written By James Brown, Bobby Byrd, Lloyd Stallworth

d) Why Do You Do Me
Written By Bobby Byrd, Sylvester Keels

e) I Want You So Bad
Written By James Brown

f) I Love You, Yes I Do
Written By Sol Marcus, Guy Wood, Sally Nix, Henry Glover, Eddie Seiler

g) Strange Things Happen
Written By James Brown

h) Bewildered
Written By Leonard Whitcup, Teddy Powell

i) Please, Please, Please
Written By James Brown, Johnny Terry

8. Night Train 3:28
Written By Jimmy Forrest, Oscar Washington


Bonus Tracks: Single Mixes
9. Think 2:00
Soloist, Tenor Saxophone - St. Clair Pinckney
Written By Lowman Pauling

Medley (2:09)
a) I Found Someone
Written By Bobby Byrd, James Brown, Lloyd Stallworth

b) Why Do You Do Me
Written By Bobby Byrd, Sylvester Keels

c) I Want You So Bad
Written By James Brown

11. Lost Someone 2:41
Organ - Bobby Byrd
Written By Lloyd Stallworth, Bobby Byrd, James Brown

12. I'll Go Crazy 2:18
Written By James Brown


Recorded live at the Apollo Theater, New York City, October 24, 1962.
Remastered & expanded edition includes 20 page booklet with photos, essays, & full credits.

1 to 8 originally issued, with overdubbed applause and an edited version of the intro, as King 826, May 1963. The original LP ending was a fade-out during the vamp of "Night Train". Later blue label stereo pressings included the full intro. A 1968 re-pressing included the final theme.

Tracks 9 to 12 are bonus single mixes:‎ (sleeve notes indicate)
#9 - This slowed down version issued only as radio promo version of single King 5952, September 1964
#11 - Issued as single King K6020, January 1966 (#94 Pop)
#12 - Issued as single King K6020, B-side of "Lost Someone", January 1966 (#38 R&B, #73 Pop)

(#10 would appear to be King 5956, 1964)

Digitally remastered at Universal Mastering Studios-East.



..::OBSADA::..

Vocals - James Brown
Alto Saxophone - William 'Po' Devil' Burgess
Tenor Saxophone - Clifford 'Ace King' MacMillan
Tenor Saxophone [Principal Tenor Saxophone] - St. Clair Pinckney
Tenor Saxophone, Baritone Saxophone - Al 'Brisco' Clark
Trombone - Dickie Wells
Trumpet - Roscoe Patrick, Teddy Washington
Backing Vocals - 'Baby' Lloyd Stallworth, Bobby Bennett, Bobby Byrd
Bass - Hubert Perry
Drums [Principal Drums] - Clayton Fillyau
Drums [Probably] - George Sims
Guitar, Tour Manager [Acting Tour Manager] - Les Buie




https://www.youtube.com/watch?v=U5RMlX9NVws



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Mam kilka muzycznych wspomnień dotyczących Romana Odoja, ale najwyraźniejsze są dwa. Pierwsze związane jest z jazz-rockowym AS Formation i płytą „Bajlandia” (2012), drugie z EP-ką i koncertem elektro-popowego Di Pamp (2017/8). Dzięki tym projektom wiedziałem, że Odoj jest zdolnym, wszechstronnym gitarzystą potrafiącym pograć i na jazzowo i na popowo. Jego debiutancki album przekonuje, że umie również komponować i aranżować na bardzo dobrym poziomie, a jego styl nie jest ani stricte jazzowy ani elektro-popowy. „Fiasko” to interesująca i skrupulatnie przemyślana, zgrabna płyta artrockowa, która spodoba się fanom chwytliwych, niebanalnych melodii, dopieszczonych aranżacji i po prostu dobrych piosenek.

Pierwsza miła wiadomość jest taka, że płyta nie jest pretekstem do grania gitarowych solówek. O sile „Fiaska” na szczęście stanowią kompozycje. Dostajemy tu ciekawy i dosyć różnorodny repertuar. Nic tu nie jest przekombinowane, nie ma taniego efekciarstwa, nie ma lania wody. Dwa pierwsze numery – „Titan” i „One Of You” – to motoryczne rockowe piosenki oparte na chwytliwych motywach, zaśpiewane przez Jędrzeja Skibę. Jest tu moc gitarowych fraz, jest różnorodność brzmień, są klimatyczne tła klawiszowe i nośne refreny. Dobrze się tego słucha, bo każdy element układanki jest na właściwym miejscu, wszystko w odpowiednich dawkach i proporcjach, skomponowane, zaaranżowane i zagrane z olbrzymim wyczuciem. Nawet wieńczące „One of You” efektowne solówki skrzypiec i saksofonu nie dają wrażenia przeładowania. To prawdziwe wisienki na torcie tej bardzo udanej kompozycji.

Po pierwszych dziesięciu minutach album zaczyna się nieco wyciszać i poszerzać paletę barw i nastrojów. Zmienia się również człowiek przy mikrofonie. Za wokale w „Castaway” (zaskakujące połączenie elektro-ballady z elementami reagge) i w „Deux” odpowiada Łukasz Szuba. W drugiej połowie płyty pojawiają się następne ballady (lekkie, optymistyczne „Human Cartoon”, znów z wokalem Skiby) i motoryczne numery („Fiasco”), ale też trzy utwory instrumentalne, które również pokazują różne twarze artysty. „Eurydice” to połączenie mrocznej elektroniki i łagodnych motywów gitarowych, a „Annuciation” przynosi bodaj najzadziorniejsze (niemalże progmetalowe) fragmenty na całym albumie. Całość zamyka „Quintans”, najdłuższy na płycie, blisko siedmiominutowy instrumental, cieszący ucho niespiesznym, dostojnym tempem, wyrazistą partią basu Arka Suchary, świetnymi, niewymuszonymi motywami gitary Odoja i dobrze wkomponowaną solówką Jana Swatona na Electronic Wind Instrument (EWI).

W sferę tekstową nie będę się specjalnie zagłębiał, bo to koncept album oparty na motywach powieści „Fiasko” Stanisława Lema, więc trzeba by przygotować osobny esej na ten temat. A można przecież po prostu, niejako przy okazji, przypomnieć sobie ostatnią fabułę mistrza science-fiction. Na pewno nie będzie to czas stracony.

„Fiasko” to płyta z jednej strony ciesząca ucho debiutanckim entuzjazmem, z drugiej imponująca dojrzałością. Odoj zadbał o wszystkie detale potrzebne do tego, aby nagrać udany album. Napisał interesujący, zróżnicowany, ale osadzony w ramach gatunku i nastroju repertuar, pomysłowo i precyzyjnie go zaaranżował, zaprosił do współpracy właściwych muzyków i dopiął swego. Wierzę, że to dopiero początek, bo „Fiasko” to niewątpliwie ciekawy fundament pod dalszą działalność. Wierzę, że Roman Odoj jako twórca i wszechstronny gitarzysta będzie się rozwijał i najdalej za dwa lata ujawni się z kolejną równie dobrą (a może jeszcze lepszą?) płytą.

Maurycy Nowakowski

Po raz pierwszy piszemy w naszym serwisie o gitarzyście i kompozytorze Romanie Odoju, warto zatem kilka słów poświęcić mu we wstępie. Na co dzień uczy matematyki oraz gry na gitarze w Młodzieżowym Studium Muzyki Rozrywkowej w Oleśnie. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął w 2008 roku wraz z Mariuszem Brysiem. W tym czasie poznał też basistę Arkadiusza Sucharę, który zaprosił go do swojego projektu ASformation i w nim gra do dzisiaj. Przez kilka lat współtworzył i grał z synth popowym zespołem DiPamp. Jednak mimo już sporego muzycznego doświadczenia artysta dopiero niedawno zadebiutował swoją solową płytą zatytułowaną Fiasko.

To koncept album zainspirowany ostatnią powieścią Stanisława Lema o takim właśnie tytule. Z konceptem współgra też stosowna okładka. Na tym solowym debiucie Odoj jawi się jako bardzo inteligentny i wszechstronny kompozytor, który potrafi poflirtować z rockiem, jazzem, popem, rockiem elektronicznym, funkiem, reggae, ambientem, trip hopem i pewnie czymś tam jeszcze, wszak wymieniłem tylko te najbardziej rzucające się w uszy tropy.

Największą siłą płyty są naprawdę dobre piosenki. Przykładem niech będzie otwierający album Titan, dobrze napisany rockowy utwór z bardzo fajną, luźną, jakby funkującą formą i nośnym refrenem, z dorzuconym jazzowym posmakiem, spuentowany do tego ciekawym gitarowym solo Odoja. Jeszcze bardziej wżera się w głowę następny One Of You z Hammondowymi tematami ale i zwieńczeniem przepełnionym gitarowymi, skrzypcowymi i saksofonowymi popisami.

Wraz z następnym Castaway przenosimy się już w inne, bardziej stonowane rejony, choć i sama kompozycja może zaskoczyć przez moment stylistyką reggae. Deux to już mocno elektroniczna ballada z trip hopowymi wtrętami. Eurydice przynosi pierwszy z trzech instrumentali, nieco gitarowo-ambientowy i silnie ilustracyjny. W zupełnie inny świat wprowadza natomiast też instrumentalny Annunciation, chwilami rozpędzony, wręcz progresywno metalowy. Trzecia z kompozycji bez wokalu, Quintans, najdłuższa w zestawie i wieńcząca album, oferuje różne gitarowe figury Odoja wpisane w spokojnie snujący się rytm. Zaciekawić w nim powinno solo Jana Swatona na EWI oraz kosmiczny nieco finał całości. Między te trzy instrumentalne rzeczy wpasowano jeszcze dwie piosenki. Bardzo pogodny muzycznie Human Cartoon, w którym śpiewający Jędrzej Skiba przypomina mi chwilami… Tima Bownessa. Trudno też w tym utworze pominąć bardzo ładne solowe figury saksofonu oraz gitary grającej iście progresywnie. Tytułowa kompozycja, o wiele żywsza od Human Cartoon, pozostaje niewątpliwie w pamięci po powtarzanej w refrenie frazie Whatever You say it’s not enough now…

Bardzo ciekawy debiut pokazujący dużą pomysłowość i wrażliwość muzyczną artysty, może jeszcze niezbyt spójny (czuć w nim chęć wyrzucenia z siebie różnorakich pomysłów), niemniej warty uwagi i posłuchania.

Mariusz Danielak



https://mlwz.pl/felietony-i-relacje/22408-roman-odoj-niepowtarzalna-wrazliwosc



Roman Odoj is a Polish guitarist, entirely unknown to me before I got this album, titled Fiasko. Now, solo albums by guitar players tend to give expectations, but this is not a flashy guitar album with finger-fast playing, and neither is it an album with endless jazzy noodling. Instead, we get a varied album with modern and song-based melodic prog with a variety of influences (and a host of guests, some of which I did actually know). Let's go through the songs.

Titan opens with sounds of wind, slightly Orientally flavoured guitar. There is a cool funky bass, and a very good singer with a slightly melancholy voice. This is a driving rock song that vaguely reminds me of Porcupine Tree. Halfway there are spacey synths and some sound effects from a space program after which we launch into a jazzy interlude with electric piano and fusion guitar in the second half. Super cool.

One Of You is a mid-tempo song with a chorus that might be radio compatible. There's a heavier edge in some instrumental lines, but mostly it is a gentle piece. I might say ballad-like. Very nice with the addition of violin and saxophone at the end.

Castaway opens with a string section and calm vocals (I am reminded of Broadway musicals such as Phantom Of The Opera), gradually developing into something more swinging by adding dance rhythms, but in the long run the song is rather lame and a bit repetitive. Might appeal to a wider audience, but I doubt that this song is really something for progheads.

Deux is another introspective song. On one hand I hear Pink Floyd-moods, on the other side it also reminds me of title songs for a James Bond movie...

Taking its title from Greek mythology, Eurydice (a nymph who was the wife of Orpheus) starts with vague sounds, quiet guitars. It's a bit like No-Man maybe. One might nearly categorize the quiet guitar with soundscapes as new age! I assume that this instrumental piece is meant to symbolize Orpheus' journey into the underworld?

Next is the dreamy Human Cartoon. This song has a fusion flair, but it is a calm ballad with a lengthy saxophone solo accompanied by piano in the middle.

The relatively short instrumental piece Annunciation brings something entirely different. Here we have flashy progmetal with fiery guitar work and a busy, riffy rhythm section. This was probably what I would have expected from a guitarist's album, but to be honest I am quite pleased how this CD turned out. However, Roman shows that he is fully capable to show some muscle and I hope he does so more often in the future!

The title track tends towards new art-rock (think Porcupine Tree, Riverside, etc.). As fits with this style, the music is quite moody, starting with guitar and eerie synths and dark singing (one of the few occasions that a slight Eastern-European accent is audible, by the way). I think there is also a hunch of mid-phase Rush here. Interestingly, there is a quasi-bass solo halfway through with some vague contributions from the other instruments before the song picks up again with a guitar solo.

The longest track (but still, not even 7 minutes) is closer Quintans. It is an instrumental, again with some Floyd-like influences, but also a progmetal edge with a nudge of Porcupine Tree also. There is a nice synth solo halfway into the track, soundwise reminding me a bit of Jan Hammer, but in his jazziest mode. The ending with bleeping and blubbering synths and other industrial sounds could have done otherwise for all I care, but whatever.

To make a cheap play of word on the title - this CD is not a “fiasco” at all. I like it a lot and saw myself playing it over and over again for the past two weeks.

Carsten



..::TRACK-LIST::..

1. Titan 5:44
2. One Of You 5:55
3. Castaway 4:24
4. Deux 5:11
5. Eurydice 3:27
6. Human Cartoon 4:10
7. Annunciation 3:24
8. Fiasco 6:28
9. Quintans 6:50



..::OBSADA::..

Łukasz Szuba i Jędrek Skiba - voc
Arkadiusz Suchara - bass guitar
Darek Gola - drums
Maciej Caputa (Amarok, Colin Bass, Cereus) - keyboard
Robert Gajgier (Division by Zero) - keyboard
Adam Kozubek - keyboard
Paulina Obstój (Mr. Gil, Believe, Di Pamp) - cello
Marcin Skaba - violin
Jan Swaton (Jarecki, Bednarek) - saxophone
Łukasz Zgoda (Bednarek) - saxophone
Jakub Mokrzysiak - mix, production and electronics
Paweł 'Bemol' Ładniak - mastering




https://www.youtube.com/watch?v=kEfEZU-UgiQ



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Mam kilka muzycznych wspomnień dotyczących Romana Odoja, ale najwyraźniejsze są dwa. Pierwsze związane jest z jazz-rockowym AS Formation i płytą „Bajlandia” (2012), drugie z EP-ką i koncertem elektro-popowego Di Pamp (2017/8). Dzięki tym projektom wiedziałem, że Odoj jest zdolnym, wszechstronnym gitarzystą potrafiącym pograć i na jazzowo i na popowo. Jego debiutancki album przekonuje, że umie również komponować i aranżować na bardzo dobrym poziomie, a jego styl nie jest ani stricte jazzowy ani elektro-popowy. „Fiasko” to interesująca i skrupulatnie przemyślana, zgrabna płyta artrockowa, która spodoba się fanom chwytliwych, niebanalnych melodii, dopieszczonych aranżacji i po prostu dobrych piosenek.

Pierwsza miła wiadomość jest taka, że płyta nie jest pretekstem do grania gitarowych solówek. O sile „Fiaska” na szczęście stanowią kompozycje. Dostajemy tu ciekawy i dosyć różnorodny repertuar. Nic tu nie jest przekombinowane, nie ma taniego efekciarstwa, nie ma lania wody. Dwa pierwsze numery – „Titan” i „One Of You” – to motoryczne rockowe piosenki oparte na chwytliwych motywach, zaśpiewane przez Jędrzeja Skibę. Jest tu moc gitarowych fraz, jest różnorodność brzmień, są klimatyczne tła klawiszowe i nośne refreny. Dobrze się tego słucha, bo każdy element układanki jest na właściwym miejscu, wszystko w odpowiednich dawkach i proporcjach, skomponowane, zaaranżowane i zagrane z olbrzymim wyczuciem. Nawet wieńczące „One of You” efektowne solówki skrzypiec i saksofonu nie dają wrażenia przeładowania. To prawdziwe wisienki na torcie tej bardzo udanej kompozycji.

Po pierwszych dziesięciu minutach album zaczyna się nieco wyciszać i poszerzać paletę barw i nastrojów. Zmienia się również człowiek przy mikrofonie. Za wokale w „Castaway” (zaskakujące połączenie elektro-ballady z elementami reagge) i w „Deux” odpowiada Łukasz Szuba. W drugiej połowie płyty pojawiają się następne ballady (lekkie, optymistyczne „Human Cartoon”, znów z wokalem Skiby) i motoryczne numery („Fiasco”), ale też trzy utwory instrumentalne, które również pokazują różne twarze artysty. „Eurydice” to połączenie mrocznej elektroniki i łagodnych motywów gitarowych, a „Annuciation” przynosi bodaj najzadziorniejsze (niemalże progmetalowe) fragmenty na całym albumie. Całość zamyka „Quintans”, najdłuższy na płycie, blisko siedmiominutowy instrumental, cieszący ucho niespiesznym, dostojnym tempem, wyrazistą partią basu Arka Suchary, świetnymi, niewymuszonymi motywami gitary Odoja i dobrze wkomponowaną solówką Jana Swatona na Electronic Wind Instrument (EWI).

W sferę tekstową nie będę się specjalnie zagłębiał, bo to koncept album oparty na motywach powieści „Fiasko” Stanisława Lema, więc trzeba by przygotować osobny esej na ten temat. A można przecież po prostu, niejako przy okazji, przypomnieć sobie ostatnią fabułę mistrza science-fiction. Na pewno nie będzie to czas stracony.

„Fiasko” to płyta z jednej strony ciesząca ucho debiutanckim entuzjazmem, z drugiej imponująca dojrzałością. Odoj zadbał o wszystkie detale potrzebne do tego, aby nagrać udany album. Napisał interesujący, zróżnicowany, ale osadzony w ramach gatunku i nastroju repertuar, pomysłowo i precyzyjnie go zaaranżował, zaprosił do współpracy właściwych muzyków i dopiął swego. Wierzę, że to dopiero początek, bo „Fiasko” to niewątpliwie ciekawy fundament pod dalszą działalność. Wierzę, że Roman Odoj jako twórca i wszechstronny gitarzysta będzie się rozwijał i najdalej za dwa lata ujawni się z kolejną równie dobrą (a może jeszcze lepszą?) płytą.

Maurycy Nowakowski

Po raz pierwszy piszemy w naszym serwisie o gitarzyście i kompozytorze Romanie Odoju, warto zatem kilka słów poświęcić mu we wstępie. Na co dzień uczy matematyki oraz gry na gitarze w Młodzieżowym Studium Muzyki Rozrywkowej w Oleśnie. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął w 2008 roku wraz z Mariuszem Brysiem. W tym czasie poznał też basistę Arkadiusza Sucharę, który zaprosił go do swojego projektu ASformation i w nim gra do dzisiaj. Przez kilka lat współtworzył i grał z synth popowym zespołem DiPamp. Jednak mimo już sporego muzycznego doświadczenia artysta dopiero niedawno zadebiutował swoją solową płytą zatytułowaną Fiasko.

To koncept album zainspirowany ostatnią powieścią Stanisława Lema o takim właśnie tytule. Z konceptem współgra też stosowna okładka. Na tym solowym debiucie Odoj jawi się jako bardzo inteligentny i wszechstronny kompozytor, który potrafi poflirtować z rockiem, jazzem, popem, rockiem elektronicznym, funkiem, reggae, ambientem, trip hopem i pewnie czymś tam jeszcze, wszak wymieniłem tylko te najbardziej rzucające się w uszy tropy.

Największą siłą płyty są naprawdę dobre piosenki. Przykładem niech będzie otwierający album Titan, dobrze napisany rockowy utwór z bardzo fajną, luźną, jakby funkującą formą i nośnym refrenem, z dorzuconym jazzowym posmakiem, spuentowany do tego ciekawym gitarowym solo Odoja. Jeszcze bardziej wżera się w głowę następny One Of You z Hammondowymi tematami ale i zwieńczeniem przepełnionym gitarowymi, skrzypcowymi i saksofonowymi popisami.

Wraz z następnym Castaway przenosimy się już w inne, bardziej stonowane rejony, choć i sama kompozycja może zaskoczyć przez moment stylistyką reggae. Deux to już mocno elektroniczna ballada z trip hopowymi wtrętami. Eurydice przynosi pierwszy z trzech instrumentali, nieco gitarowo-ambientowy i silnie ilustracyjny. W zupełnie inny świat wprowadza natomiast też instrumentalny Annunciation, chwilami rozpędzony, wręcz progresywno metalowy. Trzecia z kompozycji bez wokalu, Quintans, najdłuższa w zestawie i wieńcząca album, oferuje różne gitarowe figury Odoja wpisane w spokojnie snujący się rytm. Zaciekawić w nim powinno solo Jana Swatona na EWI oraz kosmiczny nieco finał całości. Między te trzy instrumentalne rzeczy wpasowano jeszcze dwie piosenki. Bardzo pogodny muzycznie Human Cartoon, w którym śpiewający Jędrzej Skiba przypomina mi chwilami… Tima Bownessa. Trudno też w tym utworze pominąć bardzo ładne solowe figury saksofonu oraz gitary grającej iście progresywnie. Tytułowa kompozycja, o wiele żywsza od Human Cartoon, pozostaje niewątpliwie w pamięci po powtarzanej w refrenie frazie Whatever You say it’s not enough now…

Bardzo ciekawy debiut pokazujący dużą pomysłowość i wrażliwość muzyczną artysty, może jeszcze niezbyt spójny (czuć w nim chęć wyrzucenia z siebie różnorakich pomysłów), niemniej warty uwagi i posłuchania.

Mariusz Danielak



https://mlwz.pl/felietony-i-relacje/22408-roman-odoj-niepowtarzalna-wrazliwosc



Roman Odoj is a Polish guitarist, entirely unknown to me before I got this album, titled Fiasko. Now, solo albums by guitar players tend to give expectations, but this is not a flashy guitar album with finger-fast playing, and neither is it an album with endless jazzy noodling. Instead, we get a varied album with modern and song-based melodic prog with a variety of influences (and a host of guests, some of which I did actually know). Let's go through the songs.

Titan opens with sounds of wind, slightly Orientally flavoured guitar. There is a cool funky bass, and a very good singer with a slightly melancholy voice. This is a driving rock song that vaguely reminds me of Porcupine Tree. Halfway there are spacey synths and some sound effects from a space program after which we launch into a jazzy interlude with electric piano and fusion guitar in the second half. Super cool.

One Of You is a mid-tempo song with a chorus that might be radio compatible. There's a heavier edge in some instrumental lines, but mostly it is a gentle piece. I might say ballad-like. Very nice with the addition of violin and saxophone at the end.

Castaway opens with a string section and calm vocals (I am reminded of Broadway musicals such as Phantom Of The Opera), gradually developing into something more swinging by adding dance rhythms, but in the long run the song is rather lame and a bit repetitive. Might appeal to a wider audience, but I doubt that this song is really something for progheads.

Deux is another introspective song. On one hand I hear Pink Floyd-moods, on the other side it also reminds me of title songs for a James Bond movie...

Taking its title from Greek mythology, Eurydice (a nymph who was the wife of Orpheus) starts with vague sounds, quiet guitars. It's a bit like No-Man maybe. One might nearly categorize the quiet guitar with soundscapes as new age! I assume that this instrumental piece is meant to symbolize Orpheus' journey into the underworld?

Next is the dreamy Human Cartoon. This song has a fusion flair, but it is a calm ballad with a lengthy saxophone solo accompanied by piano in the middle.

The relatively short instrumental piece Annunciation brings something entirely different. Here we have flashy progmetal with fiery guitar work and a busy, riffy rhythm section. This was probably what I would have expected from a guitarist's album, but to be honest I am quite pleased how this CD turned out. However, Roman shows that he is fully capable to show some muscle and I hope he does so more often in the future!

The title track tends towards new art-rock (think Porcupine Tree, Riverside, etc.). As fits with this style, the music is quite moody, starting with guitar and eerie synths and dark singing (one of the few occasions that a slight Eastern-European accent is audible, by the way). I think there is also a hunch of mid-phase Rush here. Interestingly, there is a quasi-bass solo halfway through with some vague contributions from the other instruments before the song picks up again with a guitar solo.

The longest track (but still, not even 7 minutes) is closer Quintans. It is an instrumental, again with some Floyd-like influences, but also a progmetal edge with a nudge of Porcupine Tree also. There is a nice synth solo halfway into the track, soundwise reminding me a bit of Jan Hammer, but in his jazziest mode. The ending with bleeping and blubbering synths and other industrial sounds could have done otherwise for all I care, but whatever.

To make a cheap play of word on the title - this CD is not a “fiasco” at all. I like it a lot and saw myself playing it over and over again for the past two weeks.

Carsten



..::TRACK-LIST::..

1. Titan 5:44
2. One Of You 5:55
3. Castaway 4:24
4. Deux 5:11
5. Eurydice 3:27
6. Human Cartoon 4:10
7. Annunciation 3:24
8. Fiasco 6:28
9. Quintans 6:50



..::OBSADA::..

Łukasz Szuba i Jędrek Skiba - voc
Arkadiusz Suchara - bass guitar
Darek Gola - drums
Maciej Caputa (Amarok, Colin Bass, Cereus) - keyboard
Robert Gajgier (Division by Zero) - keyboard
Adam Kozubek - keyboard
Paulina Obstój (Mr. Gil, Believe, Di Pamp) - cello
Marcin Skaba - violin
Jan Swaton (Jarecki, Bednarek) - saxophone
Łukasz Zgoda (Bednarek) - saxophone
Jakub Mokrzysiak - mix, production and electronics
Paweł 'Bemol' Ładniak - mastering




https://www.youtube.com/watch?v=kEfEZU-UgiQ



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Cosmopoliss to pochodząca z Żywca grupa punk rockowa, młoda stażem – bo powstała w roku 2014 - niemniej czerpiąca z doświadczenia swoich muzyków występujących wcześniej w różnych żywieckich formacjach. Cosmopoliss proponuje słuchaczom magnetyczny i melodyjny Punk Rock, w którym zarówno określenia Punk jak i Rock znajdują swoje głębokie repertuarowe uzasadnienie. Zespół umiejętnie łączy punkową stylistykę z przebojowymi rockowymi i rock’n’rollowymi tradycjami sięgając w tekstach po tematykę, która z jednej strony zmusza do refleksji, a z drugiej zapada w pamięć jako element przebojowej, muzycznej całości.
Krążek o tytule „Rewelacje” jest debiutem muzycznym zespołu i zawiera 12 autorskich kompozycji wokalisty Krzysztofa Kuśnierza utrzymanych w klimacie nieco mrocznego, niemniej przebojowego rocka o punkowych korzeniach stojącego otworem przed każdym kto ma ochotę na podróż po nowych obszarach alternatywnego, gitarowego grania.

Wydawca

Pierwsze pięć sekund przekazuje styl muzyczny całej płyty. „Trendy”, bo od niego zaczyna się krążek, jest utworem promującym płytę m. in. dzięki nakręconemu teledyskowi (bez problemu do znalezienia w sieci) i chociaż sam teledysk nie powala, to muzyka do niego – czyli właściwie to poznajemy na płycie – oddaje punkowo – rockowy styl grania zespołu z naciskiem na rockową melodyjność. We wspomnianych pięciu sekundach uwagę przyciąga soczysty, basowy i mocno wybijający się aktywny bas, który nie tylko pełni rolę (jak to w gastronomii) „soli” nadając potrawie smaku, ale na „Rewelacjach” staje się pełnoprawnym czołowym instrumentem. Wybijający się bas początkowo uznałem za efekt sprzętu na którym płyta była przesłuchiwana, ale po ponownym wrzuceniu debiutu Cosmopoliss do innego odtwarzacza okazało się, że realizator osiągnął bardzo dobry efekt celowo nie spychając tego instrumentu do roli podkładu. Perkusja może aż tak w uszy się „nie rzuca”, ale sekcja rytmiczna wypełnia się wzajemnie świetnie. Grają bardzo równo i rytmicznie. Gitara za to bije rytmicznymi riffami w dobrym (do klimatu płyty) tempie przeplatanymi od czasu do czasu dość krótkimi solówkami. Na płycie pojawia się także klawisz, ale nie rzuca się on jakoś na pierwszy plan.

Kolejnym atutem Cosmopoliss – u jest wokal. Bardzo wyraźny, czysty i potrafiący śpiewać. Tak – śpiewać, a nie tylko wykrzykiwać wymyślone wcześniej teksty. Z całym swoim warsztatem melodycznym, gdzie każde słowo jest wyraźnie słyszane wokalista gwarantuje, że nie potrzebna jest książeczka z tekstami, bo prezentuje wysoki poziom jak na punk – rockowe granie. Zazwyczaj w przypadku kapel debiutujących chcąc, nie chcąc nasuwa się od razu jakaś myśl przyrównująca „śpiewaka” do znanych już wykonawców. Chociaż czasami może to być krzywdzące to tutaj nie jest. Słuchając Cosmopoliss ukazuje mi się w głowie styl pierwszego wokalisty Akurat połączony z charakterystycznym spokojem rockowego brzemienia (a może trochę harcerskiego punka) wokalu Sztywnego Palu Azji.

Pośród bardzo melodyjnych utworów jak „Gramofon” zdarzają się trochę bardziej ostre takie jak „Na Sprzedaż”, ale we wszystkich teksty są niebanalne, może czasem trochę poetyckie, bez frustracji jakiś ideologicznych napaleńców. Nawet, gdy gdzieś w nich pojawiają się czasem negatywne emocje jak np. w kawałku „Teatr Absurdu” to nie powodują uczucia niepokoju przy słuchaniu.
Nie pasuje mi do płyty za to okładka. Nie twierdzę, że jest zła, brzydka, etc., ale po postu nie pasuje do muzyki. Popularne dość połączenie kolorów czarnego z przewagą czerwonego sugeruje raczej błędnie jakiś rewolucyjny przekaz. W środku niej znajdziemy teksty (chociaż jak wspomniałem wcześniej nie są one do końca potrzebne przy tak czystym wokalu), zdjęcie zespołu będące szkicem postaci i kilka niezbędnych informacji.

Poza opisaną okładką nie ma się w zasadzie czego czepić – dobry debiut ze swoim własnym stylem. Świadczy to o tym, że pomimo tak dużej ilości zespołów „z kopem” jest jeszcze miejsce dla tych, którzy chcą grać przede wszystkim melodyjnie.

Rafał Dercz



..::TRACK-LIST::..

1. Trendy
2. Album Rodzinny
3. Świadectwo
4. Narracja
5. Za Moimi Plecami
6. Teatr Absurdu
7. Gramofon
8. Kobieta
9. Na Sprzedaż
10. Rewelacje
11. Miasto
12. Całe Życie



https://www.youtube.com/watch?v=tBJ-AkBcceE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Cosmopoliss to pochodząca z Żywca grupa punk rockowa, młoda stażem – bo powstała w roku 2014 - niemniej czerpiąca z doświadczenia swoich muzyków występujących wcześniej w różnych żywieckich formacjach. Cosmopoliss proponuje słuchaczom magnetyczny i melodyjny Punk Rock, w którym zarówno określenia Punk jak i Rock znajdują swoje głębokie repertuarowe uzasadnienie. Zespół umiejętnie łączy punkową stylistykę z przebojowymi rockowymi i rock’n’rollowymi tradycjami sięgając w tekstach po tematykę, która z jednej strony zmusza do refleksji, a z drugiej zapada w pamięć jako element przebojowej, muzycznej całości.
Krążek o tytule „Rewelacje” jest debiutem muzycznym zespołu i zawiera 12 autorskich kompozycji wokalisty Krzysztofa Kuśnierza utrzymanych w klimacie nieco mrocznego, niemniej przebojowego rocka o punkowych korzeniach stojącego otworem przed każdym kto ma ochotę na podróż po nowych obszarach alternatywnego, gitarowego grania.

Wydawca

Pierwsze pięć sekund przekazuje styl muzyczny całej płyty. „Trendy”, bo od niego zaczyna się krążek, jest utworem promującym płytę m. in. dzięki nakręconemu teledyskowi (bez problemu do znalezienia w sieci) i chociaż sam teledysk nie powala, to muzyka do niego – czyli właściwie to poznajemy na płycie – oddaje punkowo – rockowy styl grania zespołu z naciskiem na rockową melodyjność. We wspomnianych pięciu sekundach uwagę przyciąga soczysty, basowy i mocno wybijający się aktywny bas, który nie tylko pełni rolę (jak to w gastronomii) „soli” nadając potrawie smaku, ale na „Rewelacjach” staje się pełnoprawnym czołowym instrumentem. Wybijający się bas początkowo uznałem za efekt sprzętu na którym płyta była przesłuchiwana, ale po ponownym wrzuceniu debiutu Cosmopoliss do innego odtwarzacza okazało się, że realizator osiągnął bardzo dobry efekt celowo nie spychając tego instrumentu do roli podkładu. Perkusja może aż tak w uszy się „nie rzuca”, ale sekcja rytmiczna wypełnia się wzajemnie świetnie. Grają bardzo równo i rytmicznie. Gitara za to bije rytmicznymi riffami w dobrym (do klimatu płyty) tempie przeplatanymi od czasu do czasu dość krótkimi solówkami. Na płycie pojawia się także klawisz, ale nie rzuca się on jakoś na pierwszy plan.

Kolejnym atutem Cosmopoliss – u jest wokal. Bardzo wyraźny, czysty i potrafiący śpiewać. Tak – śpiewać, a nie tylko wykrzykiwać wymyślone wcześniej teksty. Z całym swoim warsztatem melodycznym, gdzie każde słowo jest wyraźnie słyszane wokalista gwarantuje, że nie potrzebna jest książeczka z tekstami, bo prezentuje wysoki poziom jak na punk – rockowe granie. Zazwyczaj w przypadku kapel debiutujących chcąc, nie chcąc nasuwa się od razu jakaś myśl przyrównująca „śpiewaka” do znanych już wykonawców. Chociaż czasami może to być krzywdzące to tutaj nie jest. Słuchając Cosmopoliss ukazuje mi się w głowie styl pierwszego wokalisty Akurat połączony z charakterystycznym spokojem rockowego brzemienia (a może trochę harcerskiego punka) wokalu Sztywnego Palu Azji.

Pośród bardzo melodyjnych utworów jak „Gramofon” zdarzają się trochę bardziej ostre takie jak „Na Sprzedaż”, ale we wszystkich teksty są niebanalne, może czasem trochę poetyckie, bez frustracji jakiś ideologicznych napaleńców. Nawet, gdy gdzieś w nich pojawiają się czasem negatywne emocje jak np. w kawałku „Teatr Absurdu” to nie powodują uczucia niepokoju przy słuchaniu.
Nie pasuje mi do płyty za to okładka. Nie twierdzę, że jest zła, brzydka, etc., ale po postu nie pasuje do muzyki. Popularne dość połączenie kolorów czarnego z przewagą czerwonego sugeruje raczej błędnie jakiś rewolucyjny przekaz. W środku niej znajdziemy teksty (chociaż jak wspomniałem wcześniej nie są one do końca potrzebne przy tak czystym wokalu), zdjęcie zespołu będące szkicem postaci i kilka niezbędnych informacji.

Poza opisaną okładką nie ma się w zasadzie czego czepić – dobry debiut ze swoim własnym stylem. Świadczy to o tym, że pomimo tak dużej ilości zespołów „z kopem” jest jeszcze miejsce dla tych, którzy chcą grać przede wszystkim melodyjnie.

Rafał Dercz



..::TRACK-LIST::..

1. Trendy
2. Album Rodzinny
3. Świadectwo
4. Narracja
5. Za Moimi Plecami
6. Teatr Absurdu
7. Gramofon
8. Kobieta
9. Na Sprzedaż
10. Rewelacje
11. Miasto
12. Całe Życie



https://www.youtube.com/watch?v=tBJ-AkBcceE



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Chris Norman - One Acoustic Evening (2 CD)
CD 1 - Live At The Private Music Club
CD 2 - Live In Vienna 2004 (Bonus)
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Chris Norman
Album................: Live At The Private Music Club - CD 1
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 2005
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 65 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: e-m-s Germany

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 1
---------------------------------------------------------------------

1. Chris Norman - Sweet Surrender [03:28]
2. Chris Norman - Breathless [04:14]
3. Chris Norman - Mexican Girl [03:29]
4. Chris Norman - Don't You Cry [03:23]
5. Chris Norman - The Night Has Turned Cold [06:22]
6. Chris Norman - It's Your Life [03:46]
7. Chris Norman - If You Think You Know How To Love Me [04:04]
8. Chris Norman - Drift Away [03:58]
9. Chris Norman - Living Next Door To Alice [04:12]
10. Chris Norman - Red Hot Screaming Love [05:09]
11. Chris Norman - If I Fell [02:32]
12. Chris Norman - The Growing Years Medley [12:22]
13. Chris Norman - Needles And Pins [03:26]
14. Chris Norman - Still In Love With You [04:29]
15. Chris Norman - It's Alright [03:57]
16. Chris Norman - Oh Carol [04:06]
17. Chris Norman - If I Get Lucky [06:40]

Playing Time.........: 01:19:43
Total Size...........: 527,28 MB


---------------------------------------------------------------------
Chris Norman - Live In Vienna 2004 (Bonus) - CD 2
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Chris Norman
Album................: Live In Vienna 2004 (Bonus) - CD 2
Genre................: Pop
Source...............: CD
Year.................: 2005
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 68 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: e-m-s Germany

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting CD 2
---------------------------------------------------------------------

1. Chris Norman - Break Away [04:05]
2. Chris Norman - I`ll Meet You At Midnight [03:30]
3. Chris Norman - Lay Back In The Arms Of Someone [05:19]
4. Chris Norman - Stumblin´ In [04:29]
5. Chris Norman - Without Your Love [05:21]
6. Chris Norman - If You Think You Know How To Love Me [04:27]
7. Chris Norman - Living Next Door To Alice [04:03]
8. Chris Norman - Too Much (And Not Enough) [05:39]
9. Chris Norman - Big Chance Medley [13:34]
10. Chris Norman - Don`t Play Your Rock & Roll To Me [08:09]
11. Chris Norman - Midnight Lady [05:09]
12. Chris Norman - Rock & Roll [03:37]

Playing Time.........: 01:07:26
Total Size...........: 458,22 MB

..::INFO::..

---------------------------------------------------------------------
Chris Norman - Diamond Star Collection
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Chris Norman
Album................: Diamond Star Collection
Genre................: Pop, Soft Rock
Source...............: CD
Year.................: 1995
Ripper...............: EAC (Secure mode) & Lite-On iHAS124
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Version..............: reference libFLAC 1.5.0 20250211
Quality..............: Lossless, (avg. compression: 66 %)
Channels.............: Stereo / 44100 HZ / 16 Bit
Tags.................: VorbisComment
Information..........: Arcade Germany

Included.............: NFO, M3U, CUE
Covers...............: Front Back CD

---------------------------------------------------------------------
Tracklisting
---------------------------------------------------------------------

1. Chris Norman - Midnight Lady [05:02]
2. Chris Norman - Some Hearts Are Diamonds [03:43]
3. Chris Norman - Chain Reaction [03:40]
4. Chris Norman - No Arms Can Ever Hold You [03:44]
5. Chris Norman - Ordinary Heart [03:54]
6. Chris Norman - Sarah (You Take My Breath Away) [05:56]
7. Chris Norman - Woman In Love [04:27]
8. Chris Norman - Wheels Of Fire [04:12]
9. Chris Norman - Love For Sale [03:24]
10. Chris Norman - Broken Heroes [03:21]
11. Chris Norman - For The Good Years [04:45]
12. Chris Norman - Hunters Of The Night [04:04]
13. Chris Norman - It's A Tragedy [03:41]
14. Chris Norman - Here Comes The Night [04:45]
15. Chris Norman - She Said She Was A Lucky Girl [03:16]
16. Chris Norman - Till The Night We Meet Again [04:11]

Playing Time.........: 01:06:14
Total Size...........: 440,83 MB

...( Info )...

Artist: ZZ Top
Title: First Album
Publisher: Warner Bros. Records Inc. 7599-27379-2
Source: Disc from a personal collection
Year: 1971
Genre: Hard Rock, Blues Rock, Soft Rock
Country: USA
Codec: MP3
Audio Bitrate: 320 kbps
Format: tracks+.cue+.log
Duration: 00:34:15


...( TrackList )...

01. (Somebody Else Been) Shaking Your Tree
02. Brown Sugar
03. Squank
04. Goin' Down To Mexico
05. Old Man
06. Neighbor, Neighbor
07. Certified Blues
08. Bedroom Thang
09. Just Got Back From Baby's
10. Backdoor Love Affair

...( Info )...
Genre: Groove Metal
Country of Artist (Band): Italy
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 01:01:08

...( TrackList )...
01. Chemical
02. Purge
03. Fuckarma
04. Narcissu's Slaves
05. Oblivious
06. Lobotomy
07. Mammoth
08. Cave
09. The Light Reflects My Flaw
10. Point Break
11. Driven by Evil
12. Adele

...( Info )...
Genre: Slam/Brutal Death Metal
Country of Artist (Band): USA
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 24:08

...( TrackList )...
01. (Intro. The Breach)
02. Spawn of Genetic Endosymbiotic Mutations
03. Slime-Born Abomination
04. Hideous Malformed Abnormality
05. Cryogenic Suspended Animated Lifeform
06. Extraterrestrial Experimentations
07. Gangrenous Festering of Parasitic Infestations
08. (Intro. Escape & Kill)
09. Carnivorous Metamorphic Mass Slaughter
10. Decimation of Humanity

...( Info )...
Genre: Melodic Death Metal
Country of Artist (Band): France
Year of Release: 2021-2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps

...( TrackList )...
Albums:
2021 - Ragnarok
2025 - Awareness

...( Info )...
Genre: Progressive Death Metal, Technical Death Metal
Country of Artist: USA (Ramona, California)
Year: 2017-2025
Codec: MP3
Duration: 02:04:13

...( TrackList )...
2017 - Foul Origins of Humanity (EP)
2020 - Entropic Reflections Continuum: Dimensional Unravel
2022 - At the Periphery of Human Realms (EP)
2023 - Threads of Unknowing
2025 - Abditum

...( Info )...
Genre: Thrash/Death Metal
Artist: Under Cold Sun
Country: Spain (Castellón De La Plana)
Year of release: 2012-2025
Label: Base Record Production
Audio bitrate: 320 kbps
Duration: 03:08:52

...( TrackList )...
Albums:
• 2012 "...Prepare For Pain" (00:33:58)
• 2015 "Apocalyptic Destruction" (00:26:14)
• 2017 "A New Beginning" (00:45:29)
• 2021 "Devotion" (00:50:40)
• 2025 "White Silence" (00:32:29)

...( Info )...
Genre: Alternative rock
Duration: 01:47:00
Year of release: October 6, 2019

...( Dane Techniczne )...
Quality: HDTV
Video resolution/scan: 1080i
Container: MKV
Video codec: H.264
Audio codec: MP2
Video: MPEG4 Video (H264) 1920x1080 59.94fps 15.0 Mbps
Audio: MPEG Audio 48000Hz stereo 256kbps

...( TrackList )...
Act I
Believer
It's Time
Act II
Whatever It Takes
Natural
Gold
Act III
Next to Me (Shortened; acapella)
Bad Liar (Shortened; on piano)
Shots
Yesterday
Start Over
Birds (Shortened)
Hear Me
Act IV
Every Breath You Take (The Police cover)
I'll Make It Up to You
Mouth of the River
I'm So Sorry
Thunder
Act V
Zero
Demons
On Top of the World
Radioactive

...( Info )...


Artist...............: Van Morrison
Album................: Hard Nose the Highway
Genre................: Rock
Year.................: 1973
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. Van Morrison - Snow In San Anselmo
002. Van Morrison - Warm Love
003. Van Morrison - Hard Nose the Highway
004. Van Morrison - Wild Children
005. Van Morrison - The Great Deception
006. Van Morrison - Bein' Green
007. Van Morrison - Autumn Song
008. Van Morrison - Purple Heather

...( Info )...

Artist...............: Van Morrison
Album................: Saint Dominic's Preview
Genre................: Rock
Year.................: 1972
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...


001. Van Morrison - Jackie Wilson Said (I'm in Heaven When You Smile)
002. Van Morrison - Gypsy
003. Van Morrison - I Will Be There
004. Van Morrison - Listen to the Lion
005. Van Morrison - Saint Dominic's Preview
006. Van Morrison - Redwood Tree
007. Van Morrison - Almost Independence Day

...( Info )...

Artist: Anna Maria Jopek
Album: Polanna
Genre: Vocal Jazz
Media: WEB Qobuz
Year of release: 2011
Publisher (label): Universal Music Polska
Artist (band) country: Poland
Audio codec: FLAC (*.flac)
Rip type: tracks
Duration: 00:57:36
Source: Qobuz
Availability of scans in the distribution content: no


...( TrackList )...

01 - Kiedy Ranne Wstaja Zorze 04:31
02 - Uciekaj, Uciekaj 06:11
03 - Laura i Filon 04:22
04 - Rdzawe Liscie 06:22
05 - Przychodz Mily Dzien Juz Bialy 04:30
06 - Dzis Do Ciebie Przyjsc Nie Moge / Czerwone Maki Na Monte Cassino (Medley) 07:22
07 - Uwoz Mamo 04:04
08 - Z Tesknoty. Kujawiak 02:41
09 - Poznalem Dziewczyna 05:10
10 - Suwany 01:56
11 - Modlitwa Gdy Dziatki Spac Ida (Juz Sie Zmierzcha) 01:25
12 - Oj Lulaj, Lulaj 06:36
13 - Plonie Ognisko i Szumia Knieje 02:26

TRACKLISTA:

1. 2 Brygada
2. Aż po życia kres
3. Bohaterka
4. Murem za polskim mundurem
5. Polskę mamy we krwi
6. Lasu głębia
7. Przed rozłożeniem skrzydeł
8. Na tych blokach nasza Polska żyje
9. Do ostatniej kropli krwi
10. Marzenia
11. Niepodległość
12. Staję do raportu
13. Z miłości, nie z obowiązku
14. Sentyment
15. Za każdy skrawek ziemi
16. Słodko-gorzki smak
17. Nie zostaniesz nigdy sam
18. To nasz raj
19. Nie zamknęła drzwi


DANE TECHNICZNE:

Wielkość uploadu: 137,9 MB
Format/Kodek: Mp3

TRACKLISTA:

1. WARSAW / POLAND
2. KASTA
3. KRZYWE AKCJE Feat. Onar
4. NIBY TAK, NIBY NIE Feat. Polskii
5. MANSION
6. WUNDER-BAUM Lyrics
7. SETNY RAZ
8. VINCI
9. DZIECI GORSZEGO BOGA
10. NOWY, LEPSZY ŚWIAT
11. PRAWDA Feat. Hemp Gru
12. BAKLAWA
13. DO ZORBA


DANE TECHNICZNE:

Wielkość uploadu: 84,5 MB
Format/Kodek: Mp3

..::INFO::..

Po czterech latach od premiery Not Your Muse Celeste, wokalistka o brytyjsko-jamajskich korzeniach, wraca z albumem Woman of Faces. Jej poprzednia płyta, choć pełna obietnic i pochwał krytyków, nie wyniosła artystki na ten poziom gwiazdorskiej rozpoznawalności, którego wielu – być może także ona sama - się spodziewało. Miała być bowiem postacią, którą Brytyjczycy postawiliby w jednym rzędzie z Adele i Amy Winehouse. Tak się nie stało i być może te chłodniejsze przyjęcie sprawiło, że Celeste długo zwlekała z wydaniem drugiego albumu. W końcu jest i samą siebie określa mianem kobiety o wielu twarzach.

Title: Woman Of Faces

Artist: Celeste

Country: Wielka Brytania

Year: 2025

Genre: Soul

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

On With The Show
Keep Smiling
Woman Of Faces
Happening Again
Time Will Tell
People Always Change
Sometimes
Could Be Machine
This Is Who I Am

..::INFO::..

Parov Stelar, właśc. Marcus Fureder (ur. 27 listopada 1974 w Linzu) to austriacki DJ, producent muzyki electro swing, nu jazz, downtempo, electronic, lounge, założyciel zespołu Parov Stelar & Band. Marcus Fureder zaczął interesować się pracą jako DJ w klubach nocnych w drugiej połowie lat 90., w 2000 roku zaczął produkować i publikować swoje pierwsze utwory. W 2001 roku wydał swój pierwszy minialbum, zatytułowany Hamunaptra, który nagrał w duecie z Alexxem Aiyaxem. Kilka miesięcy później premierę miała jego druga EP-ka nagrana z Ailaxem – Synthetica, a także solowy minikrążek pt. Guerrilla. W kolejnym roku wydał czwarty minialbum pt. LoTechTrash, a w 2003 roku zdecydował się na założenie własnej wytwórni płytowej - Etage Noir Recordings. W 2004 roku premierę miał jego ostatni minialbum wydany pod prawdziwym nazwiskiem - Music I Believe In. Kolejna minipłytę w swojej karierze, zatytułowaną Get Up On Your Feet, wydał już pod pseudonimem Parov Stelar. W tym samym roku ukazały się także jego dwie kolejne EP-ki: KissKiss EP i Primavera, a pod koniec października - debiutancki album długogrający, zatytułowany Rough Cuts, który zapewnił mu międzynarodową rozpoznawalność na rynku muzyki elektronicznej. Wstawka zawiera najnowszy album studyjny Parov Stelara.

Title: Artifact

Artist: Parov Stelar

Country: Austria

Year: 2025

Genre: Elektroniczna

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Artifact
2.Shiver
3.Six Feet Underground (Artifact Version) ft. Claudia kane
4.Rebel Love
5.Hyper Body
6.Interlude One
7.Falling Into Time
8.Art Deco (Parov Stelar Artifact Version) - Lana Del Rey
9.In Between
10.Absentis Mater
11.Maybe Tomorrow
12.Walking On Clouds
13.The Fortune Teller
14.The Forest
15.Dystopia

...( Info )...

Artist...............: Van Morrison
Album................: Pacific High Studio 1971
Genre................: Rock
Year.................: 2022
Codec................: Reference libFLAC 1.5

...( TrackList )...

001. Van Morrison - Tom Donahue Intro
002. Van Morrison - Into The Mystic
003. Van Morrison - I've Been Working
004. Van Morrison - Friday's Child
005. Van Morrison - Que Sera Sera-Hound Dog
006. Van Morrison - Ballerina
007. Van Morrison - Tupelo Honey
008. Van Morrison - Wild Night
009. Van Morrison - Just Like A Woman
010. Van Morrison - Moonshine Whiskey
011. Van Morrison - Dead Or Alive
012. Van Morrison - You're My Woman
013. Van Morrison - These Dreams Of You
014. Van Morrison - Domino
015. Van Morrison - Call Me Up In Dreamland
016. Van Morrison - Blue Money
017. Van Morrison - Bring It On Home
018. Van Morrison - Buona Sera
019. Van Morrison - Glad Tidings
020. Van Morrison - Crazy Love
021. Van Morrison - Come Running
022. Van Morrison - The Way Young Lovers Do
023. Van Morrison - Everyone
024. Van Morrison - Brown Eyed Girl
025. Van Morrison - And It Stoned Me
026. Van Morrison - These Dreams Of You
027. Van Morrison - Caravan
028. Van Morrison - Cyprus Avenue
029. Van Morrison - Into The Mystic

...( Info )...

Artist...............: Van Morrison
Album................: Astral Weeks (2013 Remaster)
Genre................: Rock
Year.................: 1968
Codec................: Reference libFLAC 1.5


...( TrackList )...

001. Van Morrison - Astral Weeks (2013 Remaster)
002. Van Morrison - Beside You (2013 Remaster)
003. Van Morrison - Sweet Thing (2013 Remaster)
004. Van Morrison - Cyprus Avenue (2013 Remaster)
005. Van Morrison - The Way Young Lovers Do (2013 Remaster)
006. Van Morrison - Madame George (2013 Remaster)
007. Van Morrison - Ballerina (2013 Remaster)
008. Van Morrison - Slim Slow Slider (2013 Remaster)

...( Info )...

Artist: ZZ Top
Album: Greatest Hits 1992
Genre: Blues Rock, Hard Rock, Southern Rock, Boogie Rock, New Wave
Media: CD, Compilation
Country of release: US
Year of release: 1992
Publisher (label): Warner Bros.
Catalog number: 9 26846-2
Artist (band) country: US
Audio codec: FLAC (*.flac)
Rip type: tracks+.cue
Duration: 01:12:52
Source: own rip



...( TrackList )...

1. Gimme All Your Lovin' 3:59
2. Sharp Dressed Man 4:15
3. Rough Boy 4:52
4. Tush 2:16
5. My Head's In Mississippi 4:20
6. Pearl Necklace 4:06
7. I'm Bad, I'm Nationwide 4:47
8. Viva Las Vegas 4:48
9. Doubleback 3:56
10. Gun Love 3:40
11. Got Me Under Pressure 4:00
12. Give It Up 3:30
13. Cheap Sunglasses 4:47
14. Sleeping Bag 4:03
15. Planet Of Women 4:05
16. La Grange 3:52
17. Tube Snake Boogie 3:04
18. Legs 4:32

...( Info )...

Artist: Batushka
Album: Litourgiya
Country: PL
Genre: Black Metal
Release: 2015
Duration: 00:41:17
Format/Codec: mp3
Bit depth: CBR 320 kbps
Rip type: Tracks + front, booklet & back cover (jpg)
Size: 115 mb


...( Opis )...

Projekt ten wyskoczył nagle jak diabeł z pudełka i nieźle namieszał ludziom w głowach. Dowodziły tego zachwyty recenzentów i forumowiczów nie tylko z Polski. Istotnie - tajemniczy muzycy postanowili przewartościować black metalową stylistykę, dodając do niej zaskakujące, wysmakowane elementy wywodzące się z… estetyki rosyjskiego kościoła prawosławnego. Artyści wykorzystali w tym celu klasyczne elementy prawosławnej liturgii - choćby autentyczny obrzęd Świętego Wejścia. Mamy więc niebanalną ikoniczną okładkę płyty, teksty w języku starocerkiewno-słowiańskim, chóry... Wyszła z tego enigmatyczna, intrygująca, mistyczna mikstura zaskakująca świeżością i oryginalnością.

Było to wydarzenie pełne doniosłości: oto zupełnie znikąd pojawia się białostocki projekt dowodzony przez duet Krzysztof Drabikowski / Bartłomiej Krysiuk, który zmienia blackmetalowe oblicze ziemi... Tej (wschodniej) ziemi, tych prawosławnych w obrządku terenów naszego kraju.

"Litourgiya" ma premierę w grudniu 2015 roku. Pierwsze co uderza w słuchacza, to znakomite brzmienie albumu. Selektywne, czytelne, masywne, pełne. Nie od dziś wiadomo, że różne są szkoły produkcji czarnej polewki. Przebogate partie wokalne zabrzmiały wybornie. A to one właśnie stanowią kwintesencję tego wydawnictwa wraz ze znakomitymi gitarami i bezbłędną perkusją. Szczególne wrażenie wywołują podniosłe zaśpiewy chóralne, których tu co nie miara. Konstruują one klimat i mroczną atmosferę płyty oraz doskonale integrują się z klasycznym, oldschooolowym skrzekiem i niekiedy growlem. Pojawiają się też piękne damskie wokalizy. Szaleńcze tempa i agresywne perkusyjne blasty nie męczą, lecz doskonale komponują się z przebojowymi, melodyjnymi riffami, podbitymi wybornie wyeksponowanym basem.

Biegłość i technika instrumentalna nie pozostawiają wątpliwości, że mamy do czynienia z muzykami doświadczonymi, którzy oprócz genialnego pomysłu dysponują nienagannym warsztatem. Dzieje się na płycie tyle, że elementów tej koronkowej układanki nie sposób wymienić. Została ona dokładnie przemyślana i precyzyjnie wykonana. Każda Yekteníya (Litania) - a jest ich w sumie osiem o łącznym czasie ponad czterdziestu minut - buduje muzyczny monolit, przed którego majestatem wypada zrobić to, co zazwyczaj robi się w czasie mszy cerkiewnej, czy kościelnej - przyklęknąć. Majstersztyk!


...( TrackList )...

1. Litania I - Oczyszczenie
2. Litania II - Błogosławieństwo
3. Litania III - Mądrość
4. Litania IV - Miłosierdzie
5. Litania V - Święte Wejście
6. Litania VI - Nadzieja
7. Litania VII - Prawda
8. Litania VIII - Zbawienie

...( Info )...

---------------------------------------------------------------------
       Bisquit - The Ultimate Singles Collection
---------------------------------------------------------------------

Artist...............: Bisquit
Album................: The Ultimate Singles Collection
Genre................: Disco
Source...............: CD
Year.................: 2003
Ripper...............: Exact Audio Copy (Secure mode) & PLEXTOR PX-891SAF
Codec................: LAME 3.98
Version..............: MPEG 1 Layer III
Quality..............: Insane, (avg. bitrate: 320kbps)
Channels.............: Stereo / 44100 hz
Tags.................: ID3 v1.1, ID3 v2.3
Information..........:
Included.............: NFO
Covers...............: Front

...( TrackList )...

---------------------------------------------------------------------

  1. Bisquit - Bisquit - Zoo Zoo (Maxi version)       [06:12]
  2. Bisquit - Bisquit - Zoo Zoo (Instrumental)       [03:10]
  3. Bisquit - Bisquit - Roller Boogie            [03:47]
  4. Bisquit - Bisquit - Roller Boogie (Instrumental)    [03:57]
  5. Bisquit - Bisquit - Zoo Zoo (Version from New Syndicate Volume II)[06:52]
  6. Bisquit - Pam'n'Pat - It's All Music          [03:36]
  7. Bisquit - Pam'n'Pat - To Be Superman          [04:20]

Playing Time.........: 31:57
Total Size...........: 73,89 MB

...( Info )...
Genre: Death Metal
Country of Artist (Band): France
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 32:00

...( TrackList )...
01. Surfacing Cyclonic Abyss
02. Hammering Darkness
03. A New March of Death
04. The Monster I Become
05. Vipers
06. Yfern Yen
07. Dehumanized
08. Desolated Lands

...( Info )...
Genre: Black/Thrash Metal
Country of Artist (Band): Russia
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 30:50

...( TrackList )...
01. Into the Eternal Abyss Pt. 1
02. Doomsday Lounge
03. Hangman's Debt
04. Bloodborn
05. Under the Sun
06. Into the Eternal Abyss Pt. 2
07. Vulture's Nest
08. Oceans of Pain
09. Carving the Fate

...( Info )...
Genre: Death Metal
Country of Artist (Band): Poland
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 30:52

...( TrackList )...
01. Shistory
02. Bloody Breath of Providence
03. How to KIll
04. Forced Symbiosis
05. Man-Meat-Dog
06. Frustrated Speed
07. The Collector
08. Now Pleasure Will Become the Pain
09. Purification

...( Info )...
Genre: Death Metal
Country of Artist (Band): Canada
Year of Release: 2025
Audio Codec: MP3
Rip Type: Tracks
Audio Bitrate: 320 kbps
Duration: 39:05

...( TrackList )...
01. Manufactured Chaos (feat. Brett Macintosh)
02. Blood at the End of the Bottle (feat. Callum Clark)
03. To Poison the Mind (feat. Nicholas Luck)
04. Offerings of the Inhumane
05. A Time for Violence
06. Mountain of Lies (feat. Nathan Ferreira)
07. Conflict of Ignorance
08. Organic Imitation
09. Purveyors of Chaos (feat. Brent Moerschfelder)