...( Info )...

Artist: Melissa Etheridge
Album: I'm Not Broken (Live From Topeka Correctional Facility)
Year: 2024
Genre: Rock, Folk-Rock
Quality: FLAC 24Bit-48kHz

...( TrackList )...


01. Prelude To American Woman (Live From Topeka Correctional Facility)
02. All American Girl (Live From Topeka Correctional Facility)
03. Prelude To Born Under A Bad Sign (Live From Topeka Correctional Facility)
04. Born Under A Bad Sign (Live From Topeka Correctional Facility)
05. Prelude To Shadow Of A Black Crow (Live From Topeka Correctional Facility)
06. The Shadow Of A Black Crow (Live From Topeka Correctional Facility)
07. Prelude To Unexpected Rain (Live From Topeka Correctional Facility)
08. An Unexpected Rain (Live From Topeka Correctional Facility)
09. Prelude To I Want To Come Over (Live From Topeka Correctional Facility)
10. I Want To Come Over (Live From Topeka Correctional Facility)
11. Prelude To Love Will Live (Live From Topeka Correctional Facility)
12. Love Will Live (Live From Topeka Correctional Facility)
13. Prelude To Into The Dark (Live From Topeka Correctional Facility)
14. Into The Dark (Live From Topeka Correctional Facility)
15. Prelude To Come To My Window (Live From Topeka Correctional Facility)
16. Come To My Window (Live From Topeka Correctional Facility)
17. Prelude To A Burning Woman (Live From Topeka Correctional Facility)
18. A Burning Woman (Live From Topeka Correctional Facility)
19. Prelude To Bring Me Some Water (Live From Topeka Correctional Facility)
20. Bring Me Some Water (Live From Topeka Correctional Facility)
21. Prelude To I'm The Only One (Live From Topeka Correctional Facility)
22. I'm The Only One (Live From Topeka Correctional Facility)
23. Like The Way I Do (Live From Topeka Correctional Facility)

...( TrackList )......( Info )...

Artist: Red Hot Chili Peppers
Title: Collection
Year: 1984-1999
Country of origin: USA, UK, Germany
Audio codec: FLAC
Rip type: Tracks
Genre: Rock, Alternative, Funk
Bit depth: 24 Bit/192 kHz
Vinyl Condition Class Code: Ex
Playback device: Rega P10 Turntable with Rega P10 PSU
Cartridge: Rega Apheta 3 Cartridge
Preamplifier: PS Audio NuWave Phono Converter ADC
ADC: M-Audio ProFire 610
Digitizing software: Audition CC 2019
Processing: Click Repair 3.9.9 at 10/0 on DeClick > Volume Boost +1 DB > Remove DC Bias

...( TrackList )...


1984 - Red Hot Chili Peppers (Enigma Records ST-17128)

01. True Men Don't Kill Coyotes (3:39)
02. Baby Appeal (3:41)
03. Buckle Down (3:24)
04. Get Up and Jump (2:53)
05. Why Don't You Love Me (3:22)
06. Green Heaven (3:58)
07. Mommy Where's Daddy (3:31)
08. Out in L.A. (2:01)
09. Police Helicopter (1:17)
10. You Always Sing the Same (0:18)
11. Grand Pappy Du Plenty (4:07)

1985 - Freaky Styley (EMI America/Enigma Records - ST-17168)

01. Jungle Man (4:07)
02. Hollywood (Africa) (5:03)
03. American Ghost Dance (3:51)
04. If You Want Me to Stay (4:07)
05. Nevermind (2:47)
06. Freaky Styley (3:38)
07. Blackeyed Blonde (2:41)
08. The Brothers Cup (3:26)
09. Battle Ship (1:54)
10. Lovin' and Touchin' (0:37)
11. Catholic School Girls Rule (1:56)
12. Sex Rap (1:54)
13. Thirty Dirty Birds (0:14)
14. Yertle the Turtle (3:37)

1987 - The Uplift Mofo Party Plan (EMI Manhattan - ELT-48036)

01. Fight Like a Brave (3:53)
02. Funky Crime (3:01)
03. Me & My Friends (3:08)
04. Backwoods (3:08)
05. Skinny Sweaty Man (1:16)
06. Behind the Sun (4:42)
07. Subterranean Homesick Blues (2:34)
08. Special Secret Song Inside (3:14)
09. No Chump Love Sucker (2:43)
10. Walkin' on Down the Road (3:48)
11. Love Trilogy (2:41)
12. Organic Anti-Beat Box Band (4:02)

1989 - Mother's Milk (EMI USA - MTL 1046)

01. Good Time Boys (5:00)
02. Higher Ground (3:23)
03. Subway to Venus (4:25)
04. Magic Johnson (2:56)
05. Nobody Weird Like Me (3:49)
06. Knock Me Down (3:43)
07. Taste the Pain (4:30)
08. Stone Cold Bush (3:06)
09. Fire (2:03)
10. Pretty Little Ditty (1:36)
11. Punk Rock Classic (1:47)
12. Sexy Mexican Maid (3:22)
13. Johnny Kick a Hole in the Sky (5:10)

1991 - Blood Sugar Sex Magik (Warner Bros. Records - 7599-26681-1)

01. The Power of Equality (4:03)
02. If You Have to Ask (3:36)
03. Breaking the Girl (4:55)
04. Funky Monks (5:22)
05. Suck My Kiss (3:37)
06. I Could Have Lied (4:04)
07. Mellowship Slinky in B Major (3:59)
08. The Righteous & The Wicked (4:07)
09. Give It Away (4:43)
10. Blood Sugar Sex Magik (4:31)
11. Under the Bridge (4:24)
12. Naked in the Rain (4:25)
13. Apache Rose Peacock (4:42)
14. The Greeting Song (3:13)
15. My Lovely Man (4:38)
16. Sir Psycho Sexy (8:16)
17. They're Red Hot (1:02)

1994 - Out in L.A. (EMI - E1-29665, 7243 8 29665 1 7)

01. Higher Ground (12" Vocal Mix) (5:17)
02. Hollywood (Africa) (Extended Dance Mix) (6:33)
03. If You Want Me to Stay (Pink Mustang Mix) (7:02)
04. Behind the Sun (Ben Grosse Remix) (4:42)
05. Castles Made of Sand (Live) (3:19)
06. Special Secret Song Inside (Live) (3:11)
07. F.U. (Live) (1:16)
08. Get Up and Jump (Demo Version) (2:37)
09. Out in L.A. (Demo Version) (1:56)
10. Green Heaven (Demo Version) (3:50)
11. Police Helicopter (Demo Version) (1:12)
12. Nevermind (Demo Version) (2:09)
13. Sex Rap (Demo Version) (1:36)
14. Blues for Meister (2:53)
15. You Always Sing the Same (0:17)
16. Stranded (0:24)
17. Flea Fly (0:40)
18. What It Is (4:03)
19. Deck the Halls (1:03)

1995 - One Hot Minute (Warner Bros. - 9362 45733-1)

01. Warped (5:05)
02. Aeroplane (4:48)
03. Deep Kick (6:29)
04. My Friends (4:02)
05. Coffee Shop (3:09)
06. Pea (1:47)
07. One Big Mob (6:02)
08. Walkabout (5:08)
09. Tearjerker (4:19)
10. One Hot Minute (6:23)
11. Falling into Grace (3:48)
12. Shallow Be Thy Game (4:33)
13. Transcending (5:45)

1999 - Californication (Warner Bros. Records - 9362-47386-1)

01. Around the World (3:59)
02. Parallel Universe (4:29)
03. Scar Tissue (3:37)
04. Otherside (4:17)
05. Get on Top (3:18)
06. Californication (5:20)
07. Easily (3:52)
08. Porcelain (2:43)
09. Emit Remmus (4:00)
10. I Like Dirt (2:37)
11. This Velvet Glove (3:45)
12. Savior (4:52)
13. Purple Stain (4:13)
14. Right on Time (1:53)
15. Road Trippin' (3:25)

...( Info )...
Oldies Part12⭐MP3 @192-256

...( TrackList )...
Albums:
Maggie Bell - Suicide Sal (Good Bluesrock UK 1975) (@256)
magic carpet - magic carpet (1971 UK indro-prog,raga rock)@256
Man - 2 Ozs Of Plastic ( With A Hole In The Middle) (1969 UK space rock,prog rock)@256
Manfred Hubler-Siegfried Schwab-Vampyros Lesbos-Sexadelic Dance Party-1970 @256
Manfred Mann - 1966 - Mann Made (UK beat,r&b)@256
Manfred Mann - The Five Faces Of (1964 UK R&B) @256
Master's Apprentices - 1972 - A Toast To Panama Red (Australia R&B,Psych rock,hard rock)@256
Maximillian - Selftitled (US Heavy Psychedelia 1969) (@256)
Midlle Of The Road - Greates Hits (1998) @192
Modry Efekt - 1979 - Svět Hledačů (Czechoslovakian prog jazz rock fusion)@256
Pacific Gas And Electric -ST (USA, West Coast Rock 1969) @256
Pacific Gas And Electric-Are You Ready-Selftitle (1969-70 US prog rock)@256
Pacific Sound - Forget Your Dream! (1972 Switzerland Heavy Psych)@256
Pat Benatar - [1980] Crimes Of Passion [@256kbps]
Pat Benatar - [1982] Get Nervous (@192kbps)
Pat Benatar - [1983] Live From Earth (1983) [@192]
Paupers - 1968 - Ellis Island (Canadá blues rock)@256
Phoenix - Cantafabule (1975 Romania Prog Rock)@256
Phoenix - Mugur De Fluier (1974 Romania Prog Rock)@192
Pinnacle - Assasin (Heavy-Underground Rock UK 1974) (@256)
Pulse - Pulse (Excellent Heavy Psychrock US 1969) (@256)
RAMSES SHAFFY-Sunset Kisses(1970 France-holland prog rock)@256
Ray Owen's Moon - Moon (Ex.Juicy Lucy UK Bluesrock 1971) (@256)
Rod Stewart - An Old Raincoat (1st Solo Album UK 1969) (@256)
Roky Erickson - I Think Of Demons (Tremendeous 1st Soloalbum 1980) @256
Room - Preflight (1970 US prog,blues and jazz)@256
Rush - Geleen, Holland 1979 @256
Sam Gopal - Escalator (1969 UK heavy psych)@256
Scorpions - Hello Josephine 1965 (UK Holland R&B) @192
Semiramis - Dedicato A Frazz (1973 Italia prog rock) @256
Shuttah - The Image Maker (Very Rare UK Prog-Psych 1971) (2CD) 256
Small Faces - Ogdens´ Nut Gone Flake ( 1968 UK beat) (@256)
Snatch & The Poontangs and Johnny Otis Show (US Funky Blues 1969) (@256)
Spirit Of John Morgan - 1969 UK heavy psych-@256
Stack - Above All (Superb US Heavy Psychedelia 1969) (@256)
Stained Glass - Aurora (US Psychedelic Folk-Rock 1969)@256
Stoned Circus - Revisited (Psychedelic Rock US 1970) (@256)
The Fall - Live at the Witch Trials (1979)@256
The Hollies - Evolution (1967 UK psuch,Beat)@256
The James Gang - Live In Concert (1971) U.S.A @256
The James Gang - Thirds (1971) U.S.A@256
The James Gang - Yer' Album (1969) U.S.A@256
The Kinks - Arthur (Classic Album UK 1969) (@256)
The Kinks - in sweden (1966 EP) @192
The Kinks - well respected kinks(1966 UK beat) @256
The Left - Jesus Loves The Left (The Stooges alike Punk US 1984) (@256)
The Old Man and the Sea - 1972-75 (1999 Denmark heavy prog)@256
The Old Man And The Sea (1972 Denmark heavy prog)@256
the rolling stones - out of our heads (japanese edition 1965)@256
Tiger - Tiger (1976 U.K hard rock)@256
Toe Fat - 1st & 2nd Album 1970 (Very Good Hardrock)[1995]@256]
Too Much - 1971 - Too Much (jap blues-rock)(224)
Tramline - Moves Of Vegetable Centuries (1969 U.K blues rock)@256Tramp - Selftitled (UK Blues 1969 w. Mick Fleetwood & More) (@256)
Uriah Heep - 1973 - Sweet Freedom (UK Hardrock 1973) (@256)
Uriah Heep - 1979 - Ten Miles High (Bootleg) [@256]
Uriah Heep - 1996 - Spellbinder [@256]
Whistler - 1971 - Ho Hum( UK country rock)@256
Wild Turkey - 2006 - You & Me In The Jungle@320
Wild Turkey - Battle Hymn (1971 UK prog rock) @320
Wild Turkey - Battle Hymn(1971) Turkey(1972)@256
Wild Turkey - Stealer Of Years (1996)@256
Wild Turkey - Turkey (1972 UK prog rock ) @320
Wind - Morning (1972 UK symphonic prog rock) @256
Wireless - (1976 Canada rock)@192
Yatha Sidhra - A Meditation Mass (1974 German krautrock)@256
Zior - 1972 - Every Inch A Man (UK hard rock,prog,psych) @256
Zior - Zior (1971 UK blues,prog,hard rock) @256

..::INFO::..

Pochodzący ze stanu Oklahoma piosenkarz country Zach Bryan wybrał amerykańskie Święto Niepodległości na datę premiery swojego nowego albumu. Płyta zatytułowana „The Great American Bar Scene” ukazała się 4 lipca nakładem Warner Records. The Great American Bar Scene to piąty album studyjny w dorobku artysty, który ukazał się mniej niż rok po poprzednim i dziesięć miesięcy po premierze EP’ki „Boys of Faith”. Nowy krążek zawiera 19 piosenek, w tym jedną określaną przez Zacha jako wiersz (choć z lekkim muzyczym tłem). Wydanie płyty poprzedził tylko jeden jeden singiel.

Title: The Great American Bar Scene

Artist: Zach Bryan

Country: USA

Year: 2024

Genre: Rock, Country

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1 Lucky Enough
2 Mechanical Bull
3 The Great American Bar Scene
4 28
5 American Nights
6 Oak Island
7 Purple Gas (with Noeline Hofmann)
8 Boons
9 The Way Back
10 Memphis; the Blues (feat. John Moreland)
11 Like Ida
12 Bass Boat
13 Better Days (feat. John Mayer)
14 Towers
15 Sandpaper (feat. Bruce Springsteen)
16 Northern Thunder
17 Funny Man
18 Pink Skies
19 Bathwater

..::INFO::..

Mike and the Mechanics to brytyjska grupa rockowo-popowa stworzona przez Mike'a Rutheforda, gitarzystę i basistę Genesis, w 1985 roku. Grupie Mike & the Mechanics największy sukces przyniosły jej dwa pierwsze albumy - Mike + the Mechanics z 1985 roku oraz The Living Years z 1988, z których pochodzą m.in. utwory Silent Running i The Living Years. W skład zespołu wchodzą także Paul Carrack - wokalista, klawiszowiec i gitarzysta, Adrian Lee - klawiszowiec, Peter Van Hooke - perkusista. Po śmierci wokalisty Paula Younga w roku 2000, zespół zawiesił działalność, by powrócić w 2004 pod nazwą Mike & the Mechanics featuring Paul Carrack, jednak po niedługim czasie rozwiązał się. W 2010 zespół został reaktywowany w nowym składzie. Wstawka zawiera szóstą płytę zespołu, z Paulem Carrackiem na wokalu.

Title: Rewired

Artist: Mike And The Mechanics

Country: Wielka Brytania

Year: 2004

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

One Left Standing
If I Were You
Perfect Child
Rewired
I Don't Want It All
How Can I?
Falling
Somewhere Along The Line
Underscore

...( Info )...
Oldies Part11⭐MP3@192-320

...( TrackList )...
Albums:
Bead Game - Welcome (Good US Psychedelic Rock 1970) (@256)
Big Brother And The Holding Company [1970] Be A Brother[@256]
Big Brother And The Holding Company [1971] How Hard It Is [@256]
Black Merda - Psych-funk Of Black Merda (2006) @192
Blues Magoos - Psychedelic Lollipop (1966,1991)@256
Bob Smith - The Visit (Superb US Psychedelia 1970)@256
Boot (1972 US psych,hard rock) @256
Brainstorm - Second Smile (1973 Germany jazz rock,fusion)@256
Bryan Adams -2005 -  Anthology 1980-2005 2CD [@VBR 256]
Budgie - 1971 - Budgie  [@256]
Budgie - 1972 - Squawk (P 1972) [@320]
Budgie - 1973 - Never Turn Your Back On a Friend [@320]
Budgie - 1974 - In For The Kill!  [@320]
Budgie - 1975 - Bandolier [@256]
Budgie - 1976 - If I Were Brittania I'd Waive The Rules [@256]
Budgie - 1978 - Impeckable  [@256]
Budgie - 1996 - The BBC Recordings (1972-1982)(2CD)[@256]
Budgie - 1998 - Heavier Than Air-Live At The BBC(1979) [@160]
Budgie - 1998 - We Came We Saw (2CD) [@256]
Budgie - 2002 - Life In San Antonio  [@256]
Budgie - 2004 - The Last Stage [@256]
Budgie - 2005 -  Little Puddles -Live @ Mr.Kyps(2CD) [@256]
Budgie - 2006 - You're All Living In Cuckooland [@320]
Buggles - 1979 - The Age of Plastic @192
Buggles - 1981 - Adventures In Modern Recording @256
Bull Angus - 1971 - Bull Angus (US Hard Rock Psych) @256
Cactus - 1971-06-26 Giligans Buffalo NY P1 @256
Cain - 1975 - A Pound Of Flesh (US Hard Rock)@256
Cheetah - Rock N Roll Women (1980) @192
Chicken Shack - Forty Blue Fingers (1968)@256
Chicken Shack - Imagination Lady (Classic Album UK 1971) (@256)
Chicken Shack - OK Ken (1968 UK blues rock)@256
Circus 2000 - An Escape From A Box (1972 Italia prog rock)@256
City - Am Fenster (1977 DDR krautrock) @256
City - Der Tatowierte (1979 DDR krautrock) @256
Cressida - Cressida (1st Album UK Progressive 1970) (@256)
Crome Syrcus - 1968 - Love Cycle (US psych rock)@256
Czar - Czar (1970 UK psyche,electric,prog)@256
Damon - 1969 - Song For A Gypsy (US psyche) @256
Dirty Blues Band - Selftitled (Rare and Good US Blues 1967) (@256)
Downliners Sect - The Sect (1st Album UK Rock 1964) (@256)
Dragonwyck - Chapter 2 (Rare 2nd Album US  Psych Prog Rock 1972-74) (@256)
Edgar Broughton Band - 1969 - Wasa Wasa (Deluxe Edition) (2004) [@256]
Elder Kindred - 1971 - Kindred Spirits (UK Prog Rock)@256
Elias Hulk - Unchained (1970 UK hard rock)@256
Eric Burdon & The Animals - Love Is (3rd Album US 1969) (@256)
Fairport Convention - Selftitled (1st UK Album 1968 + Bonus) (@256)
Fairport Convention - Unhalfbricking (Good UK Folkrock 1969) (@256)
Fat - Selftitled (US East Coast Bluesrock 1970) (@256)
Fifty Foot Hose-Cauldron(1968 USA psyche rock)@224
Fire - The Magic Shoemaker (Rare UK Psychedelic Rock 1970) (@256)
Flash & The Pan - 1980 - Lights In The Night (@256)
Monument - The First Monument (1971 UK occult heavy prog) @256
moses-1971-changes (Denmark hard rock) @256
Mutzie - Light Of Your Shadow (1970 hard rock,blues,jazz)@224
My Indole Ring - My Indole Ring (US West Coast Rock 1968-69) (@256)
Mystic Siva - Under The Influence (Superb US Psychedelia (1969-70) (@256)
Necronomicon - Tips Zum Selbstmord (1972 German heavy krautrock) @256
New Dawn - There´s A New Dawn (US Psychedelic Rock 1970)256k
NIRVANA - Songs of Love and Praise (1972 UK proto prog rock)@256
NIRVANA - The Story of Simon Simopath (1967 UK proto prog rock) @256
Nitzinger - One Foot In History (1972 US hard rock)@256
Omar Khorshid and his Guitar (Lebanon) - 1974 - Rhythms from the Orient @256k
Orange Bicycle - (1970 UK psyche pop-rock) @256

...( Info )...

Artist: Van Halen
Album: For Unlawful Carnal Knowledge (2024 Expanded Edition)
Year: 2024
Genre: Rock
Quality: FLAC 24Bit-44.1kHz

...( TrackList )...

Disc 1 - 2023 Remaster
01 Poundcake (2023 Remaster)
02 Judgement Day (2023 Remaster)
03 Spanked (2023 Remaster)
04 Runaround (2023 Remaster)
05 Pleasure Dome (2023 Remaster)
06 In 'N' Out (2023 Remaster)
07 Man on a Mission (2023 Remaster)
08 The Dream Is Over (2023 Remaster)
09 Right Now (2023 Remaster)
10 316 (2023 Remaster)
11 Top of the World (2023 Remaster)

Disc 2 - Rarities & Live
01 Right Now (Organ Version) [Single Mix]
02 The Dream Is Over (Instrumental)
03 Right Now (Guitar Version) [Single Mix]
04 Poundcake (Live)
05 Judgement Day (Live)
06 There's Only One Way to Rock (Live)
07 Runaround (Live)
08 Why Can't This Be Love (Live)
09 Panama (Live)
10 A Apolitical Blues (Live)
11 Finish What Ya Started (Live)
12 I Can't Drive 55 (Live)
13 Best of Both Worlds (Live)
14 Top of the World (Live)

..::INFO::..

Aladdin Sane (gra słów w języku angielskim, "a lad insane" czyli "zwariowany chłopak") to szósty album Davida Bowiego, który ukazał się w 1973. W 2003 album został sklasyfikowany na 277. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone. Wszystkie piosenki zamieszczone na tym albumie powstały w czasie tournee Bowiego po Ameryce w 1973, w przeciwieństwie do poprzedzającego go, epokowego The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars, Aladdin nie był albumem koncepcyjnym, ale i na nim znajdował się łączący większość utworów motyw przewodni, tym razem poruszający problem rozpadu społeczeństwa. Część krytyków bardzo negatywnie odniosła się do technicznej strony płyty uważając, że część utworów została kiepsko zmiksowana. W porównaniu z poprzednim albumem niektóre piosenki z Aladdin miały znacznie ostrzejsze brzmienie, ale na całej płycie Bowie z typową dla niego lekkością miesza wiele różnych gatunków muzycznych.

Title: Aladdin Sane

Artist: David Bowie

Country: Wielka Brytania

Year: 1973

Genre: Rock

Format / Codec: MP3

Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

01. Watch That Man
02. Aladdin Sane (1913-1938-197?)
03. Drive-In Saturday
04. Panic In Detroit
05. Cracked Actor
06. Time
07. The Prettiest Star
08. Let's Spend The Night Together
09. The Jean Genie
10. Lady Grinning Soul

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.


..::OPIS::..

Tym razem nie trzeba było długo czekać na kolejną archiwalną koncertówkę Can. Zaledwie trzy miesiące po "Live in Paris 1973" ukazuje się "Live in Aston 1977". O ile tamta płyta zawierała najstarszą jak dotąd rejestrację, jeszcze z Damo Suzukim na wokalu, tak tutaj otrzymujemy najnowszą. Występ miał miejsce na Uniwersytecie Aston w Birmingham, 4 marca 1977 roku, niedługo po wydaniu albumu "Saw Delight". Była to pierwsza płyta niemieckiego zespołu po kolejnej istotnej zmianie w składzie. W tamtym czasie Holger Czukay był coraz bardziej niezadowolony z kierunku, jaki obierała grupa, a w dodatku jako basista nie rozwijał się tak, jak pozostali muzycy. W zespole pozostał jeszcze przez jakiś czas jako gość od elektronicznych efektów, natomiast na basie zastąpił go Jamajczyk Rosko Gee, wcześniej grający w brytyjskim Traffic. Razem z nim dołączył inny muzyk tamtej grupy, pochodzący ze Złotego Wybrzeża (obecnej Ghany) perkusjonalista Rebop Kwaku Baah.

Promowany wówczas album "Saw Delight" ukazał się tuż po mocno kontrowersyjnym "Flow Motion", pokazującym bardziej merkantylne oblicze Can. To z tamtego wydawnictwa pochodzi inspirowany muzyką disco "I Want More", jedyny brytyjski przebój Niemców, odnotowany na UK Singles Chart, gdzie dotarł do 26. miejsca. Na "Saw Delight" muzycy odpuścili sobie gonienie głównonurtowych trendów i nagrali album bliższy krautrockowych korzeni, wzbogacając je silnymi wpływami muzyki afrykańskiej, bo głupio byłby nie wykorzystać możliwości, jakie dawała obecność Rebopa w składzie. Momentami to niemalże antycypacja "Remain in Light" Talking Heads. Oczywiście nie tak dobra, zresztą daleka też od największych dokonań Can. Za to na żywo grupa była wciąż fenomenalna.

Jedyne, co mi w przypadku "Live in Aston 1977" naprawdę doskwiera, to projekt graficzny serii, który znudził mi się już kilka płyt temu, a także uparte podpisywanie ścieżek niemieckimi liczebnikami, podczas gdy bez trudu można znaleźć setlistę tego występu (i poprzednich). Właściwe tytuły były już podane choćby na bootlegach z występu w Birmingham, a tych ukazały się przynajmniej dwa - włoski z 1991 roku i rosyjski z 2012. Za to bardzo dużym plusem tej konkretnej odsłony cyklu jest fantastyczna jakość rejestracji, chyba najlepsza z dotychczasowych.

W repertuarze nie znalazł się żaden utwór z "Saw Delight" ani "Flow Motion". Są za to dwie kompozycje z "Ege Bamyasi" ("Vitamin C" i "Pinch") oraz jedna z "Soon Over Babaluma" ("Dizzy Dizzy"), a także niealbumowy utwór "Fizz", dotąd wydany jedynie na "Music (Live 1971-1977)", gdzie trafiła inna wersja koncertowa. Tutejsza jest dwukrotnie dłuższa i o wiele bardziej porywająca. To w ogóle jeden z najwspanialszych momentów tej serii, niesamowicie hipnotyzujący, wciągający swoją intensywną psychodeliczną atmosferą i rewelacyjnymi popisami instrumentalistów, w których liczy się jednak przede wszystkim zespołowa interakcja. Tak mocarnego otwarcia nawet kultowemu "Vitamin C" nie udaje się przebić, choć to kolejne świetne wykonanie, bardziej swobodne od studyjnego pierwowzoru, ale wciąż z tym upalonym klimatem. Fajnie rozbudowano też "Pinch" (go zakończenie!) i "Dizzy Dizzy", które w tych wersjach, podobnie jak "Vitamin C", całkiem porzucają piosenkowe elementy oryginałów ma rzecz nieskrępowanego jamowania. A w improwizacjach zespół był zawsze znacznie lepszy niż w komponowaniu piosenek.

"Live in Aston 1977" trwa ledwie trzy kwadranse - o połowę której niż większość albumów z tej serii, choć o kilkanaście minut dłużej niż występ z Cuxhaven, który jednak brzmi odrobinę gorzej - co czyni go na ten moment dobrym wyborem na początek poznawania archiwów Can. A wszyscy ci, którzy już slyszeli poprzednie odsłony cyklu, z pewnością sięgną i po to wydawnictwo. Może i nie różnią się te wszystkie występy charakterem czy stylistyką, ale nie ma znów aż tak wiele płyt z tak błyskotliwymi improwizacjami w obrębie rocka, by odczuć tu jakiś przesyt.

Paweł Pałasz


Can Live in Aston 1977, the latest in an ongoing series of Can album releases focusing on the band’s live performances, is set for release on vinyl, CD and digitally on 31 May 2024 via Mute and Future Days.

Live in Aston 1977 is a whole new lens through which we can view a unique band with seemingly inexhaustible energy for live performance. It comes at a difficult period for Can; their recently released eighth studio album, Saw Delight, had been badly received and although posterity has been kinder, the reviews on release were savage. It might be expected
that the live performances from this time would reflect some of the criticisms of the album, that they were slowing down, perhaps even feeling a little jaded, but it cements the notion that Can live, at any period, was mercurial.

Within the Can Live series, this is the first to feature bassist Rosko Gee (Traffic) who had recently joined Irmin Schmidt, Jaki Liebezeit, Michael Karoli, and Holger Czukay (who, relieved of bass duties is credited with “waveform radio and spec. sounds” on the album), and would perform with them until the band’s split in 1979.



..::TRACK-LIST::..

1. Aston 77 Eins 13:46
2. Aston 77 Zwei 8:39
3. Aston 77 Drei 16:28
4. Aston 77 Vier 7:57



..::OBSADA::..

Irmin Schmidt - keyboards
Jaki Liebezeit - drums
Michael Karoli - guitar
Holger Czukay - waveform radio, special sounds
Rosko Gee - bass




https://www.youtube.com/watch?v=mw6pxVS_TIc



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



..::OPIS::..

Tym razem nie trzeba było długo czekać na kolejną archiwalną koncertówkę Can. Zaledwie trzy miesiące po "Live in Paris 1973" ukazuje się "Live in Aston 1977". O ile tamta płyta zawierała najstarszą jak dotąd rejestrację, jeszcze z Damo Suzukim na wokalu, tak tutaj otrzymujemy najnowszą. Występ miał miejsce na Uniwersytecie Aston w Birmingham, 4 marca 1977 roku, niedługo po wydaniu albumu "Saw Delight". Była to pierwsza płyta niemieckiego zespołu po kolejnej istotnej zmianie w składzie. W tamtym czasie Holger Czukay był coraz bardziej niezadowolony z kierunku, jaki obierała grupa, a w dodatku jako basista nie rozwijał się tak, jak pozostali muzycy. W zespole pozostał jeszcze przez jakiś czas jako gość od elektronicznych efektów, natomiast na basie zastąpił go Jamajczyk Rosko Gee, wcześniej grający w brytyjskim Traffic. Razem z nim dołączył inny muzyk tamtej grupy, pochodzący ze Złotego Wybrzeża (obecnej Ghany) perkusjonalista Rebop Kwaku Baah.

Promowany wówczas album "Saw Delight" ukazał się tuż po mocno kontrowersyjnym "Flow Motion", pokazującym bardziej merkantylne oblicze Can. To z tamtego wydawnictwa pochodzi inspirowany muzyką disco "I Want More", jedyny brytyjski przebój Niemców, odnotowany na UK Singles Chart, gdzie dotarł do 26. miejsca. Na "Saw Delight" muzycy odpuścili sobie gonienie głównonurtowych trendów i nagrali album bliższy krautrockowych korzeni, wzbogacając je silnymi wpływami muzyki afrykańskiej, bo głupio byłby nie wykorzystać możliwości, jakie dawała obecność Rebopa w składzie. Momentami to niemalże antycypacja "Remain in Light" Talking Heads. Oczywiście nie tak dobra, zresztą daleka też od największych dokonań Can. Za to na żywo grupa była wciąż fenomenalna.

Jedyne, co mi w przypadku "Live in Aston 1977" naprawdę doskwiera, to projekt graficzny serii, który znudził mi się już kilka płyt temu, a także uparte podpisywanie ścieżek niemieckimi liczebnikami, podczas gdy bez trudu można znaleźć setlistę tego występu (i poprzednich). Właściwe tytuły były już podane choćby na bootlegach z występu w Birmingham, a tych ukazały się przynajmniej dwa - włoski z 1991 roku i rosyjski z 2012. Za to bardzo dużym plusem tej konkretnej odsłony cyklu jest fantastyczna jakość rejestracji, chyba najlepsza z dotychczasowych.

W repertuarze nie znalazł się żaden utwór z "Saw Delight" ani "Flow Motion". Są za to dwie kompozycje z "Ege Bamyasi" ("Vitamin C" i "Pinch") oraz jedna z "Soon Over Babaluma" ("Dizzy Dizzy"), a także niealbumowy utwór "Fizz", dotąd wydany jedynie na "Music (Live 1971-1977)", gdzie trafiła inna wersja koncertowa. Tutejsza jest dwukrotnie dłuższa i o wiele bardziej porywająca. To w ogóle jeden z najwspanialszych momentów tej serii, niesamowicie hipnotyzujący, wciągający swoją intensywną psychodeliczną atmosferą i rewelacyjnymi popisami instrumentalistów, w których liczy się jednak przede wszystkim zespołowa interakcja. Tak mocarnego otwarcia nawet kultowemu "Vitamin C" nie udaje się przebić, choć to kolejne świetne wykonanie, bardziej swobodne od studyjnego pierwowzoru, ale wciąż z tym upalonym klimatem. Fajnie rozbudowano też "Pinch" (go zakończenie!) i "Dizzy Dizzy", które w tych wersjach, podobnie jak "Vitamin C", całkiem porzucają piosenkowe elementy oryginałów ma rzecz nieskrępowanego jamowania. A w improwizacjach zespół był zawsze znacznie lepszy niż w komponowaniu piosenek.

"Live in Aston 1977" trwa ledwie trzy kwadranse - o połowę której niż większość albumów z tej serii, choć o kilkanaście minut dłużej niż występ z Cuxhaven, który jednak brzmi odrobinę gorzej - co czyni go na ten moment dobrym wyborem na początek poznawania archiwów Can. A wszyscy ci, którzy już slyszeli poprzednie odsłony cyklu, z pewnością sięgną i po to wydawnictwo. Może i nie różnią się te wszystkie występy charakterem czy stylistyką, ale nie ma znów aż tak wiele płyt z tak błyskotliwymi improwizacjami w obrębie rocka, by odczuć tu jakiś przesyt.

Paweł Pałasz


Can Live in Aston 1977, the latest in an ongoing series of Can album releases focusing on the band’s live performances, is set for release on vinyl, CD and digitally on 31 May 2024 via Mute and Future Days.

Live in Aston 1977 is a whole new lens through which we can view a unique band with seemingly inexhaustible energy for live performance. It comes at a difficult period for Can; their recently released eighth studio album, Saw Delight, had been badly received and although posterity has been kinder, the reviews on release were savage. It might be expected
that the live performances from this time would reflect some of the criticisms of the album, that they were slowing down, perhaps even feeling a little jaded, but it cements the notion that Can live, at any period, was mercurial.

Within the Can Live series, this is the first to feature bassist Rosko Gee (Traffic) who had recently joined Irmin Schmidt, Jaki Liebezeit, Michael Karoli, and Holger Czukay (who, relieved of bass duties is credited with “waveform radio and spec. sounds” on the album), and would perform with them until the band’s split in 1979.



..::TRACK-LIST::..

1. Aston 77 Eins 13:46
2. Aston 77 Zwei 8:39
3. Aston 77 Drei 16:28
4. Aston 77 Vier 7:57



..::OBSADA::..

Irmin Schmidt - keyboards
Jaki Liebezeit - drums
Michael Karoli - guitar
Holger Czukay - waveform radio, special sounds
Rosko Gee - bass




https://www.youtube.com/watch?v=mw6pxVS_TIc



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

...( Info )...
Oldies Part10⭐MP3@192-256

...( TrackList )...
Albums:
9.30 Fly - 9.30 Fly (UK Progressive 1972) @256
Aardvark - Aardvark (1970 UK prog rock) @256
American Blues Exchange - Blueprint (1969) @256
Apryl Fool - Same (1969 Japan Psychedelic Rock)[@320]
Ardo Dombec - Ardo Dombec (1971 Germany electric prog)@256
Audience - Audience (1969 UK prog rock)@256
Audience - Friends, Friends, Friend (1970 UK prog rock)@256
Audience - Lunch (1972 UK prog rock) @320
Audience - The House On The Hill (1971 proto prog) @192
Axe - Music (1969 UK psyche,space rock)@256
Foghat - Energized (US Blues Heavyrock 1974) (@256)
Foghat - Foghat Live (High Energy Bluesrock US 1977) (@256)
Foghat - Fool For The City (Classic Album US 1975) (@256)
Foghat - Rock & Roll (2nd Album US 1973) (@256)
Foghat - Selftitled (1st Album US 1972) (@256)
foodbrain - social gathering (1970 Japan Heavy Psych)@256
Fotheringay - Fotheringay (1970 UK folk rock) @320
Fotheringay - Fotheringay 2 (1970 UK folk rock)@256
FOX-what the hell is going on.MustangHardRock (1974 Australian hard rock)@256
Frankie Miller - Once in a Blue Moon 1973[@256
Frantic - 1971 - Conception (US Hard Rock)@256
fuse - fuse 1969 US hard rock @256
Genesis - From Genesis to Revelation (1st Album UK 1969) (@256)
Glory - 1970 - On the Air (US @192)
Gods - 1968 - Genesis [@256]
Greatest Show on Earth - Going's Easy (1970 UK proto,prog rock)@256
Group 1850 - Live on Tour (1976 Netherlands) @320
Gun - Gun (1968 UK hard rock)@256)
Guru Guru - UFO (1970 German krautrock)@256
H P Lovecraft - Live May 11, 1968 [@256]
Hammer - Hammer (1971 Great US Heavy Psych Hard Rock )[@256]
Heavy Cruiser - 1972 - Heavy Cruiser (US Hard Rock )@192
Herbie Hancock - Head Hunters (1973 jazz,soul,funk,hip-hop)[@256]
Hot Chocolate - 1974 - Cicero Park @192
Human Beast - 1970 - Volume One (UK Psyche Rock)@256
Iggy & the Stooges - Raw Power (Classic Raw US Rock) (@256)
Incredible Hog - Volume 1 (1973 UK hard rock) @256
Indian Summer-1971 UK prog rock @192
Iron Butterfly - 1968 - In-A-Gadda-Da-Vida @256
Janus - 1972 - Gravedigger(uK prog rock)@256
Jasper - Liberation (1969 UK progresive blues rock)@256
Jazz Q - 1973 - Symbiosis (1973 Czechoslovakian jazz,jazz rock) @256
Jeronimo - 1970 - Cosmic Blues (German Hard Rock)@192
Jeronimo - 1972 - Time Ride (German Hard Rock)@192
Jeronimo - Jeronimo (1971- Graet German Hard Rock (@256)
Jerusalem - Jerusalem (Superb UK Hardrock 1972) (@256)
Jody Grind - 1969 - One Step On (UK Heavy Prog)@256
John Mayall - Bluesbreakers with Eric Clapton (1966 UK blues) @256
John Morgan - 1972 - Kaleidoscope (ultra rare uk blues) @192
JohnDuCann - The World's Not Big Enough (1977 UK hard rock) @256
Jonesy - 1973 - Growing (uk prog)(256)
Julius Victor - From the Nest (1970 US psych,heavy prog rock)@256
Kahvas Jute - Live at The Basement (Live & Studio) (2CD) 2005 (@256)
Kaleidoscope - Faintly Blowing (1969 UK Psychedelic Rock)@256
Kreis - Alle Mann An Deck (1977 DDR Rock) @256
Kreis - Kreis (1976 DDR ) [mp3@256
LEMON DIPS-Whos Gonna Buy (1969 UK psyche rock)@256
LEMON DIPS-Whos Gonna Buy (1969 UK psychedelic rock)@256
Leo Sayer - Live in London (2000) @192
Les Humphries Singers - The Best Of [1977]@256
Leslie's Motel - Dirty Sheets (Great Blues Rock US 1972) (@256)
Leviathan - Leviathan (1974 US heavy progressive) @256
Light Of Darknes -Light Of Darknes (1970 UKGer hard rock) @256
Lightnin' Hopkins - Sings the Blues (Rare US Album 1961) (@256)
Lightshine - Feeling (1976 German prog rock) @256
Lily - V.C.U. (We See You) (1973 German prog rock) @256
LINCOLN STREET EXIT-(1968 US psych rock)@256
Linn County - Fever Shot ( 1969 US rock,prog,psych) @192
Linn County - Pround Flesh Soothseer (1968 US rock,prog,psych) @224
Lipps Inc. - Mouth To Mouth (1979)[@256]
Love - 1969 - Out Here ( U.S.A @256)
Love - 1970 - False Start (U.S.A @256)
Love - 1974 - Reel To Real (U.S.A@256)
Lucifer - 1970 - Lucifer (US Hard Rock) @256

...( Info )...


Artist: Pink Floyd
Album: The Dark Side Of The Moon
Year: [JPN SACD 2023] (1973)
Genre: Rock
Format: [DSD 64]

...( TrackList )...

01. Pink Floyd - Speak To Me
02. Pink Floyd - Breathe (In The Air)
03. Pink Floyd - On The Run
04. Pink Floyd - Time
05. Pink Floyd - The Great Gig In The Sky
06. Pink Floyd - Money
07. Pink Floyd - Us And Them
08. Pink Floyd - Any Colour You Like
09. Pink Floyd - Brain Damage
10. Pink Floyd - Eclipse

...( Info )...

Artist: Ryder SRIII
Title: Cut From The Knife Edge Of Love
Year: 2024
Genre: Modern, Hard-Rock
Country: USA
Duration: 00:44:54
Format/Codec: MP3
Audio bitrate: 320 kbps


...( TrackList )...

01. Cut From The Knife Edge Of Love 04:11
02. This World Hasn't Seen Nothing Yet 04:08
03. Lust And Asphyxiation 03:49
04. Where We Belong 04:00
05. Love In Chains 03:58
06. The Little Games We Play 04:05
07. Love Slave 03:14
08. This Animal Inside 04:13
09. Deep Within Me 04:34
10. I'm Your Disease 04:07
11. Midnight Lover 04:30

..::INFO::..

Focus to holenderska progresywna grupa rockowa istniejąca w latach 1968-1978. Reaktywowana w 2002 roku. Formacja nagrywała głównie muzykę instrumentalną, charakteryzującą się bogatym brzmieniem opartym na dźwiękach instrumentów klawiszowych, pasażach fletu, gitarowych riffach i skomplikowanych rytmach. W jej muzyce wyraźnie daje się zauważyć wpływy muzyki klasycznej, która stanowi podstawę stylu zespołu, oraz elementy jazzu. Najbardziej znanym utworem grupy Focus jest groteskowy Hocus Pocus, w którym wykorzystano jodłowanie. Trzon zespołu do marca 1976 roku stanowiła para liderów: Thijs van Leer (flet, głos, organy i inne instrumenty klawiszowe) i Jan Akkerman (gitary, lutnia). Wstawka zawiera najnowszy, siedemnasty album studyjny zespołu.

Title: Focus 12

Artist: Focus

Country: Holandia

Year: 2024

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1. Fjord Focus
2. Focus 13
3. Bela
4. Meta Indefinita
5. All Aboard
6. Born To Be You
7. Nura
8. Bowie
9. Positano
10. Gaia

..::INFO::..

Mike and the Mechanics to brytyjska grupa rockowo-popowa stworzona przez Mike'a Rutheforda, gitarzystę i basistę Genesis, w 1985 roku. Grupie Mike & the Mechanics największy sukces przyniosły jej dwa pierwsze albumy - Mike + the Mechanics z 1985 roku oraz The Living Years z 1988, z których pochodzą m.in. utwory Silent Running i The Living Years. W skład zespołu wchodzą także Paul Carrack - wokalista, klawiszowiec i gitarzysta, Adrian Lee - klawiszowiec, Peter Van Hooke - perkusista. Po śmierci wokalisty Paula Younga w roku 2000, zespół zawiesił działalność, by powrócić w 2004 pod nazwą Mike & the Mechanics featuring Paul Carrack, jednak po niedługim czasie rozwiązał się. W 2010 zespół został reaktywowany w nowym składzie. Wstawka zawiera piątą płytę zespołu, ostatnią w składzie z wokalistą Paulem Youngiem.

Title: Mike And The Mechanics

Artist: Mike And The Mechanics

Country: Wielka Brytania

Year: 1999

Genre: Rock

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1.Whenever I Stop
2.Now That You're Gone
3.Ordinary Girl
4.All The Light I Need
5.What Will You Do?
6.My Little Island
7.Open Up
8.When I Get Over You
9.If Only
10.Asking (For The Last Time)
11.Always Listen To Your Heart
12.Did You See Me Coming?
13.Look Across At Dreamland

...( Info )...
Artist: Various
Album: 1979 (Revolt Into Style)
Label: Cherry Red – CRCDBOX120
Series: The Punk Years – 1979
Format: 3 x CD, Compilation Box Set
Released: 2022
Genre: Post-Punk, Punk, New Wave, Synth-pop, Ska
Audio codec: Mp3 @320 kbps

...( TrackList )...
DISC ONE:
1. Bill Nelson’s Red Noise – Revolt Into Style
2. Eddie And The Hot Rods – Media Messiahs
3. Andy Arthurs – I Feel Flat
4. Magazine – Rhythm Of Cruelty (single version)
5. The Cannibals – You Can’t
6. John Cooper Clarke – ¡Gimmix! Play Loud
7. Dead Fingers Talk – The Boyfriend
8. The Only Ones – You Got To Pay
9. Glaxo Babies – Who Killed Bruce Lee?
10. Sham 69 – Questions And Answers (single version)
11. Fingerprintz – Night Nurse
12. Siouxsie And The Banshees – The Staircase (Mystery)
13. The Squares – Stop Being A Boy
14. The Fall – Rebellious Jukebox
15. Alternative TV – Graves Of Deluxe Green
16. Patrik Fitzgerald – All Sewn Up
17. Tubeway Army – Me, I Disconnect From You
18. The Outsiders – White Debt
19. The Members – Soho-A-Go-Go
20. Three Party Split – Dubious Parentage
21. X-Ray Spex – Highly Inflammable
22. Jonnie And The Lubes – I Got Rabies
23. Toyah – Victims Of The Riddle (Part 1)
24. Ian Dury And The Blockheads – Sink My Boats

DISC TWO:
1. Squeeze – Up The Junction
2. The Clash – Groovy Times
3. The Records – Girls That Don’t Exist
4. The Skids – Masquerade
5. Clive Langer And The Boxes – The Whole World
6. Echo And The Bunnymen – Read It In Books
7. The Faders – Library Book
8. Gang Of Four – At Home He’s A Tourist
9. Joy Division – Disorder
10. The Numbers – Alternative Suicide
11. The Jags – Back Of My Hand
12. The Teardrop Explodes – Bouncing Babies (Zoo version)
13. The Cravats – Burning Bridges
14. Adam And The Ants – Whip In My Valise
15. Fashion – Citinite
16. The Undertones – Here Comes The Summer
17. Cult Figures – Zip Nolan (extended mix)
18. Pretenders – Kid
19. The Quads – There Must Be Thousands
20. The Jam – When You’re Young
21. The Cheetahs – Radio-Active
22. The Ruts – Something That I Said
23. The Teenbeats – I Can’t Control Myself
24. The Stranglers – Don’t Bring Harry
25. The Barracudas – I Want My Woody Back

DISC THREE:
1. XTC – Making Plans For Nigel
2. The Revillos – Where’s The Boy For Me?
3. The Monochrome Set – The Monochrome Set (single version)
4. Passage – Taking My Time
5. Swell Maps – Real Shocks
6. The Zipps – Friends
7. Disco Zombies – Disco Zombies
8. The Pack – Number 12
9. The Human League – Empire State Human
10. The Wall – Kiss The Mirror
11. The Mekons – Work All Week
12. 999 – Found Out Too Late
13. The Outcasts – Self Conscious Over You
14. Public Image Ltd – Memories (single version)
15. The Monks – Johnny B Rotten
16. The Freshies – Children Of The World
17. The Vapors – Prisoners
18. Madness – Bed And Breakfast Man
19. Secret Affair – Glory Boys
20. Dexy’s Midnight Runners – Dance Stance (demo)
21. The Regents – 7 Teen
22. The Lurkers – New Guitar In Town
23. The Boys – Kamikaze
24. The Carpettes – Easy Way Out
25. Scritti Politti – Messthetics
26. Spizzenergi – Where’s Captain Kirk?
27. Notsensibles – I’m In Love With Margaret Thatcher

...( Info )...
Oldies Part 9⭐MP3@192-256

...( TrackList )...
Albums:
Fairport Convention - What We Did On Our Holidays (UK Folk-Rock 1969) (@256)
Family - BBC Radio 1968-69 (UK Blues-Based Artrock) (@256)
Fear Itself - Selftitled (Good Psych-Blues-Rock US 1968) (@256)
Fields - Fields (1971 UK heavy prog)@256
Fiori-Seguin - 1978 - Deux Cents Nuits a l'Heure (prog rock)
Fire - The Magic Shoemaker (Rare Psychedelic Rock UK 1970) (@256)
Flasket Brinner-Flasket Brinner (1971 Sweden psycho-prog,jazz-folk) @256
flower travellin' band - anywhere-1970
Flower Travellin' Band - Made in Japan (Japanese Psychedelic Rock 1972) (@256)
flower travellin' band - make up 1972  [@320]
flower travellin' band and yuya uchida - challenge! - 1969 (jap)[@256]
Fraction - Moon Blood (1971 US hard psych) @256
Frijid Pink - Defrosted (1971 US hard rock,blues,psych) @256
fuchsia (1971 UK prog folk rock)@256
Gloria Gaynor - Love Tracks (1978  us disco-pop ) @VBR
Gloria Gaynor - Stories (1980 us disco,pop,soul) @VBR
Goliath - Goliath (1970 UK prog rock)@256
Goliath - Hot Rock & Thunder (1972 UK prog rock)@256
Gravy Train - Second Birth (1972)@256
Gravy Train-1970 UK heavy prog @256
Hallucinations - Psychedelic Pop Nuggets From The Vault 1966-69 (@256)
Harpers Bizarre - Anything Goes (US 1967) Jap mastering + 2 bonus
Harpers Bizarre - Feelin' Groovy (US 1967) Jap mastering + 2 bonus
Headband - A Song For Tooley (Very Good Australian Psych-Rock 1973) (@256)
Heavy Metal Kids - Selftitled (1st Album UK Glam-Hardrock 1974) (@256)
Hokus Poke - Earth Harmony 1972 UK  (@256)
HP Lovecraft-II (1967 US Psyche folk)@256
Ian Gillan Band - 1977 - Clear Air Turbulence [@256]
Ian Gillan Band - 1977 - Scarabus [@256]
Its A Beautiful Day - Last Flight (1999 Bootleg psyche rock,west coast rock) @192
Janis Joplin - Love Janis (1963-71) @256
Janis Joplin.Live in Amsterdan-1969.Bootleg @256
Jefferson Airplane - After Bathing at Baxter´s (US 1967) (@256)
John Mayall - Blues From Lauriel Canyon (UK Blues 1968) (@256)
John Mayall - Crusade + rare bonus single (1967 UK blues album) @256
John Mayall's Bluesbreakers - Bare Wires (UK 1968) (@256)
John St. Field - Control (1971 UK) (@256)
Kaleidoscope - 1967 - Tangerine Dream (1st Album Superb Psychedelia 1967) (@256)
Kaleidoscope - 1969 -  Faintly Blowing !969 UK Psychedelic Rock)@256
lapera - l'acqua purifitatrice (1975 Italia symph prog) @256
Lightning - Lightning (1970 us rock) @256
Lowell Fulsom - Soul (Rare Bluesbased Soul 1966) (@256)
Maypole - 1970 - Maypole (US) (@256)
MOTIONS-Introduction To The Motions (1965 holand beat,garage) @192
Nite People - P.M 1969 UK prog rock @224
Nitzinger - One Foot In History (2nd Album US Bluesy Hardrock 1972) (@256)
Odyssey - Setting Forth ...(1971 US psych prog)[@256]
One Way Ticket - Time is Right (Rare UK Psychedelia 1968) (@256)
Otis Clay - Trying To Live My Life Without You (Soul US 1973) (@256)
Otis Rush - Right Place, Wrong Time (Great Album US 1971) (@256)
Out Of Focus - Four Letter Monday Afternoon (1972 ger jazz rock) @256
Out of Focus - Out of Focus (1971) @256
Out Of Focus - Rat Roads (1972 Ger jazz rock,prog) @256
Pan - Pan (1970 Denmark Heavy Psych)@256
Patto - Hold Your Fire (Rare UK Progressive 1971) (@256)
Picadilly Line - The Huge World Of Emily Small (1967 UK psyche pop) @256
Poobah - 1976 - U.S.Rock (US) hard rock[@256]
Quatermass - Selftitled (UK Heavy Progressive 1970) (@256)

Lunophone - Surroundings

.::DANE TECHNICZNE::.

Format: Free Lossless Audio Codec [24bit-48kHz]

.::OBSADA::.

Gatunek: Canterbury/Progressive Rock/Avant-Prog
Kraj: Italy (Milano)
Okładki: Tak
Data wydania: 19.06.2024
Całkowity czas: 42:01

.::TRACKLIST::.

Songs / Tracks Listing

01. Lunaria 1:58
02. Cíoch charraige 2:50
03. Un giorno o due 2:14
04. Dalbhdha 3:53
05. Ametista 2:12
06. Aduantas 4:08
07. Miglior vita 4:14
08. Uchtóg mhoillithe 4:39
09. Zuppa la sera 3:55
10. René Magritte 3:46
11. Scarpe rotte 5:31
12. Anonimo 2:41
Orginalna kategoria:Muzyka » Rock

.::INFO::.

Artist: Creedence Clearwater Revival
Album: Summer Classics
Year: 2024
Genre: Rock
Format: mp3 320 kbps

.::TRACKLIST::.

01. Fortunate Son
02. Up Around The Bend
03. Bad Moon Rising
04. Travelin' Band
05. Sweet Hitch-Hiker
06. Hey Tonight
07. Lookin' Out My Back Door
08. Porterville
09. Born On The Bayou
10. Green River
11. Have You Ever Seen The Rain
12. Side O' The Road
13. Suzie Q
14. Proud Mary
15. Lodi
16. It Came Out Of The Sky
17. Ramble Tamble
18. The Working Man
19. Commotion
20. Run Through The Jungle
21. Bootleg
22. Ninety-Nine And A Half (Won't Do)
23. Down On The Corner
24. Cross-Tie Walker
25. Keep On Chooglin'
Orginalna kategoria:Muzyka » Rock

.::INFO::.

Artist: Eagles
Album: One Of These Nights
Year: (1975)
Genre: Rock
Format: [FLAC]

.::TRACKLIST::.

01. One Of These Nights
02. Too Many Hands
03. Hollywood Waltz
04. Journey Of The Sorcerer
05. Lyin' Eyes
06. Take It To The Limit
07. Visions
08. After The Thrill Is Gone
09. I Wish You Peace
Orginalna kategoria:Muzyka » Rock

Sykofant - Sykofant

.::DANE TECHNICZNE::.

Format: Free Lossless Audio Codec [24bit-48kHz]

.::OPIS::.

Gatunek: Progressive Rock/Heavy Prog
Kraj: Norway
Okładki: Tak
Data wydania: 31.05.2024
Całkowity czas: 55:08

.::TRACKLIST::.

Songs / Tracks Listing

1. Pavement of Color (4:30)
2. Between Air and Water (12:35)
3. Monuments of Old (8:41)
4. Between the Moments (5:13)
5. Strangers (10:31)
6. Forgotten Paths (14:18)

.::OBSADA::.

Line-up / Musicians

- Emil Moen / Vocals, guitar
- Melvin Treider / drums
- Per Semb / guitar
- Sindre Haugen / bass
Orginalna kategoria:Muzyka » Rock

...( Info )...

Artist: Dire Straits
Album: Brothers In Arms - 20th Anniversary Edition [SACD]
Year: (2005)
Genre: Rock
Format: [DSD 64]

...( TrackList )...

01. Dire Straits - So Far Away
02. Dire Straits - Money For Nothing
03. Dire Straits - Walk Of Life
04. Dire Straits - Your Latest Trick
05. Dire Straits - Why Worry
06. Dire Straits - Ride Across The River
07. Dire Straits - The Man's Too Strong
08. Dire Straits - One World
09. Dire Straits - Brothers In Arms

...( Info )...
Oldies Part 8⭐MP3 @192-256

...( TrackList )...
Albums:
Shiver - San Francisco's Shiver (1972 US Raw Heavy Psychedelia)[@256]
Silverhead - Live at The Rainbow 1973 (UK Glamrock 1975) (@256)
Simon Stokes & the Nighthawks (US Psychedelic Rock 1970) (@256)
SITTING BULL - 1971 - Trip Away (German Rock Psych)[@224]
SLADE - Alive At Reading EP (UK-1980) (@256)
Socrates Drank The Conium - Selftitled (Greek Heavy Psychedelia 1972) (@256)
Spectrum - Geracao Bendita (1971 Brazil psyche rock)@256
Spectrum - Part One (1971 Aus prog rock)@256
SPONTANEOUS COMBUSTION-S.T. & Triad (2in1) (1997 UK Heavy Space Rock)@256
Stained Glass - Aurora (1969 US Psychedelic Folkrock)[@256]
Steel Mill - Green Eyed God (UK Progressive Rock 1972) (@256)
Steve Miller Band - Brave New World (3rd Classic US 1969) (@256)
Suck - Time To Suck (1970 South African Hard Rock)[@256]
Supertramp-(1977)- qmc Vinyl[@192]
Taste - On the Boards (2nd Album of Good Irish Blues 1970) (@256)
Tea & Symphony - An Asylum For the Musically Insane (UK 1969) (@256)
The Adventures Of Robert Savage - Vol.1 (1971 US Heavy Fuzz Rock)[@256]
The Amboy Dukes - Migration (1969 US hard rock)@256
The Amboy Dukes - The Amboy Dukes (1967 US hard rock)@256
The Battered Ornaments - Mantle Piece (UK Progressive 1969) (@256)
The Human Instinct - Stoned Guitar (NZ 1971) (@256)
The Insect Trust - Hoboken Saturday Night (1970 US surrealistic folkrock)[@256]
The Kinks - Village Green Preservation Society (2004 Deluxe Edition 3CD) @192
The lollipop Shoppe - Just Colour (Great Psych-Punk 1968) (@256)
The Mamas & The Papas - 2001 - All the Leaves Are Brown-The Golden Era Collection (@256)
The Misunderstood - GOLDSTAR Album 1965 (Blues & Psych.) (2CD) (@256)
The Politicians - Psycha-Soula-Funkadelic (Recorded 1971-72) (@256)
The Rolling Stones - Beggars Banquet (Classic Album UK 1968) (@256)
The Search Party - Montgomery Chapel (Psychedelic Folk US 1969) (@256)
The Seeds - Selftitled & A Web of Sound (Cult Status US Garagepunk 1966) (@256)
The Underdogs - Wasting Our Time (Good NZ Bluesrock 1970)
The United States of America - The United States of America - 1968(USA psychodelic rock)@256
The Web - Theraphosa Blondi(1970 UK prog rock)@256
The World Of OZ - S_T - 1968 - 1969(UK psych pop)@256
The Zodiac - Cosmic Sounds (Good US Psychedelia 1967) (@256)
Think - 1970 - Think Pink (@256)
Titus Groan - Titus Groan (1970 UK cross prog) @256
Toto - IV (1982)@256
Totty - Totty (Outstanding US Heavy Rock 1977) (@256)
Twink - Think Pink (UK Underground Psychedelia 1970) (@256)
Velvett Fogg (1969 UK Psych,Prog Rock) @256
Vodka Collins - Tokyo-New York (1973 uk-japan, glam rock - 256k)
Zalman Yanovsky - Aliva And Well In Argentina (1968 us, psychedelic rock - 256k)

...( Info )...

Artist...............: Wanda Jackson
Album................: There's A Party Goin' On
Genre................: Rock
Year.................: 1961
Codec................: Free Lossless Audio Codec (FLAC)

...( TrackList )...

1. Wanda Jackson - There's A Party Goin' On [02:06]
2. Wanda Jackson - Lonely Weekends [02:23]
3. Wanda Jackson - Kansas City [02:47]
4. Wanda Jackson - Bye Bye Baby [02:10]
5. Wanda Jackson - Fallin' [02:51]
6. Wanda Jackson - Hard Headed Woman [01:59]
7. Wanda Jackson - Tongue Tied [02:23]
8. Wanda Jackson - It Doesn't Matter Anymore [02:54]
9. Wanda Jackson - Tweedlee Dee [02:43]
10. Wanda Jackson - Sparkling Brown Eyes [02:37]
11. Wanda Jackson - Lost Week-End [02:19]
12. Wanda Jackson - Man We Had A Party [02:00]

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



..::OPIS::..

Pięciopłytowy boks zawierający cztery albumy nagrane dla MGM Records w latach 1967-1968: 'Winds Of Change' (wersja mono i stereo), 'Twain Shall Meet', 'Every One Of Us' i 'Love Is'.
Każdy z albumów wzbogacony utworami pochodzącymi z singli.



- A DELUXE BOXED SET FEATURING ALL OF THE CLASSIC ALBUMS BY ERIC BURDON & THE ANIMALS
- FEATURING THE ALBUMS “WINDS OF CHANGE”, “THE TWAIN SHALL MEET”, “EVERY ONE OF US”, “LOVE IS” & THE RARE MONO VERSION OF “WINDS OF CHANGE”
- ALL NEWLY REMASTERED FROM THE ORIGINAL MASTER TAPES
- WITH TEN BONUS TRACKS TAKEN FROM SINGLES, ALL RE-MASTERED FROM THE ORIGINAL MASTER TAPES FOR THE FIRST TIME
- INCLUDES AN ILLUSTRATED BOOKLET WITH NEW ESSAY AND A POSTER

Esoteric Recordings is pleased to announce the release of a new boxed set featuring all of the albums recorded by ERIC BURDON & THE ANIMALS for the MGM Records label issued between October 1967 and December 1968. ERIC BURDON & THE ANIMALS came together in December 1966 when the original Animals had ground to a halt. Vocalist Eric Burdon recruited Vic Briggs (guitar, piano), John Weider (guitar, violin, bass), Danny McCulloch (bass) and Barry Jenkins (drums) to form a new group which changed direction away from raucous Rhythm and Blues and embraced Psychedelic rock and the influences of the emerging counter-culture. Signing to MGM Records in the USA (where he became based) and teaming up with producer TOM WILSON (also famed for his work with BOB DYLAN, THE MOTHERS OF INVENTION & THE VELVET UNDERGROUND), the band’s debut single “WHEN I WAS YOUNG” was released in April 1967 and was a powerful statement, featuring Weider’s violin and Briggs’ fuzzed guitar, becoming a hit in Europe, Australia and the USA. The B-side of the single A GIRL NAMED SANDOZ was a psychedelic ode to the Swiss pharmaceutical company which developed LSD. The follow-up single, SAN FRANCISCAN NIGHTS, issued in August 1967, came on the heels of the band’s famed appearance at the MONTEREY POP FESTIVAL in June 1967 and would be the band’s biggest hit, breaking the top twenty in the UK, Europe and the USA. The band’s debut album, WINDS OF CHANGE was issued in October 1967 and featured the singles SAN FRANCISCAN NIGHTS and GOOD TIMES, along with an inventive cover version of PAINT IT BLACK and the psychedelic rockers YES, I AM EXPERIENCED (a tribute to Burdon’s friend Jimi Hendrix) and IT’S ALL MEAT.

The album “THE TWAIN SHALL MEET” was recorded in December 1967 but not issued until May 1968 and featured two further singles, MONTEREY and SKY PILOT (Parts One & Two). Incredibly 1968 would see a further two album releases by the group in the USA and Europe; “EVERY ONE OF US”, recorded in June and issued in August of that year, was a fine album which saw ZOOT MONEY join the band on organ and piano, but inexplicably the album failed to gain a release in the UK. By the time of its release, Vic Briggs had departed to be replaced by ANDY SUMMERS (formerly with Zoot Money in the band DANTALIAN’s CHARIOT) on guitar. This line-up recorded the double album “LOVE IS” in Los Angeles in October 1968, issued only as a single LP in the UK, which featured imaginative cover versions of RIVER DEEP, MOUNTAIN HIGH, RING OF FIRE (also a hit single in many countries) and Traffic’s COLOURED RAIN. The album also featured the song GEMINI which segued in to a fine re-make of the DANTALIAN’s CHARIOT classic THE MADMAN (RUNNING THROUGH THE FIELDS). Released in December 1968, it was to be the final album by the group. Burdon remained in the United States and joined forces with the group WAR in 1969.

The set features the albums “WINDS OF CHANGE” (both stereo and mono versions), “THE TWAIN SHALL MEET”, “EVERY ONE OF US” and “LOVE IS”, all newly re-mastered from the original master tapes, along with ten bonus tracks drawn from the band’s single releases, including the classic B-sides A GIRL NAMED SANDOZ, AIN’T THAT SO and GRATEFULLY DEAD, all remastered from recently located original master tapes. Also included is an illustrated booklet with new essay and a replica poster. “WHEN I WAS YOUNG – The MGM Recordings” is a fine tribute to the music of Eric Burdon & the Animals.



..::TRACK-LIST::..

CD 1 - Winds Of Change (Released In October 1967):
1. Winds Of Change 4:01
2. Poem By The Sea 2:16
3. Paint It Black (The Rolling Stones cover) 5:58
4. The Black Plague 5:58
5. Yes, I Am Experienced 3:40
6. San Franciscan Nights 3:19
7. Man - Woman 5:29
8. Hotel Hell 4:49
9. Good Times 3:00
10. Anything 3:21
11. It's All Meat 2:08

Bonus Tracks:
12. When I Was Young 3:04
13. A Girl Named Sandoz 3:07
14. Ain't That So 3:27
15. Gratefully Dead 4:04
16. Anything (Single Version) 2:54


Tracks 1 to 11 from Eric Burdon & The Animals - Winds Of Change LP - stereo version - rel. 1967-10
Track 12 to 13 A & B sides of Eric Burdon & The Animals - When I Was Young 7" single rel. 1967-05
Track 14 B side of Eric Burdon & The Animals - Monterey / Ain't That So 7" single rel. 1967-08
Track 15 B side of Eric Burdon & The Animals - San Franciscan Nights / Gratefully Dead 7" single rel. 1967-10
Track 16 B side of Eric Burdon & The Animals - Anything / It‘s All Meat 7" single rel. 1968-05



..::OBSADA::..

Eric Burdon - vocals, liner notes
Vic Briggs - guitar, piano, arrangements
John Weider - guitar, violin
Danny McCulloch - bass
Barry Jenkins - drums

Keith Olsen - stepped in on some tracks to deputise on bass after Danny McCulloch broke his wrist




https://www.youtube.com/watch?v=zrW489PdRec




SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



..::OPIS::..

Pięciopłytowy boks zawierający cztery albumy nagrane dla MGM Records w latach 1967-1968: 'Winds Of Change' (wersja mono i stereo), 'Twain Shall Meet', 'Every One Of Us' i 'Love Is'.
Każdy z albumów wzbogacony utworami pochodzącymi z singli.



- A DELUXE BOXED SET FEATURING ALL OF THE CLASSIC ALBUMS BY ERIC BURDON & THE ANIMALS
- FEATURING THE ALBUMS “WINDS OF CHANGE”, “THE TWAIN SHALL MEET”, “EVERY ONE OF US”, “LOVE IS” & THE RARE MONO VERSION OF “WINDS OF CHANGE”
- ALL NEWLY REMASTERED FROM THE ORIGINAL MASTER TAPES
- WITH TEN BONUS TRACKS TAKEN FROM SINGLES, ALL RE-MASTERED FROM THE ORIGINAL MASTER TAPES FOR THE FIRST TIME
- INCLUDES AN ILLUSTRATED BOOKLET WITH NEW ESSAY AND A POSTER

Esoteric Recordings is pleased to announce the release of a new boxed set featuring all of the albums recorded by ERIC BURDON & THE ANIMALS for the MGM Records label issued between October 1967 and December 1968. ERIC BURDON & THE ANIMALS came together in December 1966 when the original Animals had ground to a halt. Vocalist Eric Burdon recruited Vic Briggs (guitar, piano), John Weider (guitar, violin, bass), Danny McCulloch (bass) and Barry Jenkins (drums) to form a new group which changed direction away from raucous Rhythm and Blues and embraced Psychedelic rock and the influences of the emerging counter-culture. Signing to MGM Records in the USA (where he became based) and teaming up with producer TOM WILSON (also famed for his work with BOB DYLAN, THE MOTHERS OF INVENTION & THE VELVET UNDERGROUND), the band’s debut single “WHEN I WAS YOUNG” was released in April 1967 and was a powerful statement, featuring Weider’s violin and Briggs’ fuzzed guitar, becoming a hit in Europe, Australia and the USA. The B-side of the single A GIRL NAMED SANDOZ was a psychedelic ode to the Swiss pharmaceutical company which developed LSD. The follow-up single, SAN FRANCISCAN NIGHTS, issued in August 1967, came on the heels of the band’s famed appearance at the MONTEREY POP FESTIVAL in June 1967 and would be the band’s biggest hit, breaking the top twenty in the UK, Europe and the USA. The band’s debut album, WINDS OF CHANGE was issued in October 1967 and featured the singles SAN FRANCISCAN NIGHTS and GOOD TIMES, along with an inventive cover version of PAINT IT BLACK and the psychedelic rockers YES, I AM EXPERIENCED (a tribute to Burdon’s friend Jimi Hendrix) and IT’S ALL MEAT.

The album “THE TWAIN SHALL MEET” was recorded in December 1967 but not issued until May 1968 and featured two further singles, MONTEREY and SKY PILOT (Parts One & Two). Incredibly 1968 would see a further two album releases by the group in the USA and Europe; “EVERY ONE OF US”, recorded in June and issued in August of that year, was a fine album which saw ZOOT MONEY join the band on organ and piano, but inexplicably the album failed to gain a release in the UK. By the time of its release, Vic Briggs had departed to be replaced by ANDY SUMMERS (formerly with Zoot Money in the band DANTALIAN’s CHARIOT) on guitar. This line-up recorded the double album “LOVE IS” in Los Angeles in October 1968, issued only as a single LP in the UK, which featured imaginative cover versions of RIVER DEEP, MOUNTAIN HIGH, RING OF FIRE (also a hit single in many countries) and Traffic’s COLOURED RAIN. The album also featured the song GEMINI which segued in to a fine re-make of the DANTALIAN’s CHARIOT classic THE MADMAN (RUNNING THROUGH THE FIELDS). Released in December 1968, it was to be the final album by the group. Burdon remained in the United States and joined forces with the group WAR in 1969.

The set features the albums “WINDS OF CHANGE” (both stereo and mono versions), “THE TWAIN SHALL MEET”, “EVERY ONE OF US” and “LOVE IS”, all newly re-mastered from the original master tapes, along with ten bonus tracks drawn from the band’s single releases, including the classic B-sides A GIRL NAMED SANDOZ, AIN’T THAT SO and GRATEFULLY DEAD, all remastered from recently located original master tapes. Also included is an illustrated booklet with new essay and a replica poster. “WHEN I WAS YOUNG – The MGM Recordings” is a fine tribute to the music of Eric Burdon & the Animals.



..::TRACK-LIST::..

CD 1 - Winds Of Change (Released In October 1967):
1. Winds Of Change 4:01
2. Poem By The Sea 2:16
3. Paint It Black (The Rolling Stones cover) 5:58
4. The Black Plague 5:58
5. Yes, I Am Experienced 3:40
6. San Franciscan Nights 3:19
7. Man - Woman 5:29
8. Hotel Hell 4:49
9. Good Times 3:00
10. Anything 3:21
11. It's All Meat 2:08

Bonus Tracks:
12. When I Was Young 3:04
13. A Girl Named Sandoz 3:07
14. Ain't That So 3:27
15. Gratefully Dead 4:04
16. Anything (Single Version) 2:54


Tracks 1 to 11 from Eric Burdon & The Animals - Winds Of Change LP - stereo version - rel. 1967-10
Track 12 to 13 A & B sides of Eric Burdon & The Animals - When I Was Young 7" single rel. 1967-05
Track 14 B side of Eric Burdon & The Animals - Monterey / Ain't That So 7" single rel. 1967-08
Track 15 B side of Eric Burdon & The Animals - San Franciscan Nights / Gratefully Dead 7" single rel. 1967-10
Track 16 B side of Eric Burdon & The Animals - Anything / It‘s All Meat 7" single rel. 1968-05



..::OBSADA::..

Eric Burdon - vocals, liner notes
Vic Briggs - guitar, piano, arrangements
John Weider - guitar, violin
Danny McCulloch - bass
Barry Jenkins - drums

Keith Olsen - stepped in on some tracks to deputise on bass after Danny McCulloch broke his wrist




https://www.youtube.com/watch?v=zrW489PdRec




SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



..::OPIS::..

Wyspa Tago Mago to mały prywatny kawałek ziemi o łącznej powierzchni 148 akrów (ok. 60 hektarów) z latarnią morską i idyllicznymi widokami na Morze Śródziemne leżąca jedną milę od północno-zachodniego krańca Ibizy. Na wyspie znajduje się wspaniała luksusowa willa z pięcioma sypialniami, basenem, salą fitness, jacuzzi. Wszystko to może twoje przez tydzień za 90 000 euro (cena wyjściowa). Dostępny jest też jacht, za który płaci się ekstra. Nie mam nic przeciwko takiej cenie . Gdybym miał nadmiar pieniędzy to kto wie..? Tyle, że Tago Mago to ja już mam i to na własność od dobrych kilku lat. I kosztowała mnie ona duuużo mniej – niecałe 10 euro. Mowa o płycie zespołu Can, która wydana w 1971 roku została tak właśnie zatytułowana. Oto historia jej powstania.

Jeśli komuś zdarzy się odwiedzić Rock’N’Pop Museum w niemieckim Gronau koniecznie niech zajrzy do jego piwnicy, gdzie znajduje się replikę studia zespołu Can zbudowanego w Kolonii. W tym studio w latach 1971-1978 zespół nagrał osiem albumów. Ale jego historia zaczęła się tak naprawdę w innym miejscu, 200 km na południe od Kolonii, w Schloss Nörvenich, zamku z historią sięgającą XV wieku. Przez setki lat należał do bogatych rodów i arystokratów. Dopiero po II wojnie światowej został wydzierżawiony kolekcjonerowi dzieł sztuki Christophowi Vohwinkelowi. Klawiszowiec grupy, Irmin Schmidt wspomina; „Przed przyjściem do zespołu miałem więcej przyjaciół wśród malarzy i rzeźbiarzy niż muzyków. Kiedy zaczynałem z Can, zapytałem ich: „Znacie jakieś miejsce, w którym moglibyśmy ćwiczyć i grać?” Wtedy Vohwinkel, powiedział: „Tak! Mam zamek i możecie w nim zamieszkać”. Był wspaniałym, otwartym człowiekiem. Po wernisażach zapraszał gości i artystów do sali, gdzie odbywaliśmy próby.”

Dla muzyków, którym we wczesnych latach działalności stale brakowało dochodów był to idealny układ. Poza tym bardzo niewiele zespołów miało wówczas własne studio nagraniowe, a Can wykorzystał je najlepiej jak mógł nagrywając długie jamowe sesje ciągnące się czasem szesnaście godzin! Część z nich „filtrowana” przez basistę Holgera Czukaya znalazła się potem na „Tago Mago”. Była to technika podobna do tej jaką na przełomie lat 60 i 70-tych stosował producent nagrań Milesa Davisa, Teo Macero. Aby pozbyć się pogłosu i echa w wielkiej komnacie, z kartonów po jajkach, z materacy i koców stworzyli komfortowe miejsce prób zwane Wewnętrzną Przestrzenią. Niski budżet pozwalał im na posiadanie skromnego, 2-ścieżkowego magnetofonu, na którym nagrali swoje pierwsze albumy z „Tago Mago” włącznie. Gitarzysta Michael Karoli uważa, że „(…) ograniczenia to najbardziej kreatywna rzecz. To przez nią powstała tak mocna płyta jak ta”.

Podwójny album „Tago Mago” jest postrzegany jako przełomowa, głęboko niekonwencjonalna płyta, oparta na intensywnie rytmicznej, inspirowanej jazzem, grze na perkusji przypominającą mantrę, improwizowanych, często przeplatających się ze sobą solówkach gitarowych i klawiszowych, oraz charakterystycznych wokali Damo Suzuki, których tak naprawdę nikt nie rozumie (i to na wiele lat przed Cocteau Twins). Czukay: „”Tago Mago” było próbą osiągnięcia tajemniczego muzycznego świata. Od światła do ciemności. I z powrotem.” Trudna to płyta w odbiorze, ale jakże fascynująca. Płyta, w której bez reszty można się zatracić.

Każdy z członków Can ma ciekawą osobistą historię z okresu przed dołączeniem do zespołu, ale historia Damo Suzuki jest naprawdę wyjątkowa. Opuszczając rodzinną Japonię w 1968 roku w wieku 18 lat wylądował w Europie zarabiając na życie śpiewając na ulicach. Podróżował po Szwecji, Danii, Francji, Anglii, Irlandii, wreszcie los rzucił go do Monachium. Przez przypadek (po części dzięki swoim pięknym, długim włosom) dostał pracę w teatrze biorąc udział w niemieckiej produkcji musicalu „Hair”.

W 1970 roku, gdy wokalista Malcolm Mooney opuścił zespół, Holger Czukay i Jaki Liebezeit siedząc w monachijskiej kawiarni zauważyli egzotycznie wyglądającego włóczęgę śpiewającego popularne piosenki w dość oryginalnym stylu łatwo przechodząc między tajemniczym mamrotaniem, a krzykiem. Czukay natychmiast powiedział: „To będzie nasz nowy wokalista” i namówił go by przyłączył się do zespołu w trakcie wieczornego koncertu. Irmin Schmidt: „Na występ przyszło 1200 osób. Gdy Damo zaczął agresywnie śpiewać swoje wokalizy ludzie w popłochu opuszczali lokal. Na koniec zostało może ze 30 osób, wśród nich David Niven (brytyjski aktor – przyp. moja). Potem zapytałem go „Panie Niven, co pan sądzi o naszej muzyce?” A on odpowiedział: „Drogi chłopcze, nie wiedziałem, że to muzyka. Ale było to fascynujące”.

Kiedy słucham muzyki Can z miejsca przyciąga mnie natarczywy rytm perkusji. Na początku brzmiący monotonnie, ale przy uważnym słuchaniu okazuje się, że on ciągle się zmienia! Magia..? Nie inaczej. Szczególnie, gdy posłucha się epickiego „Halleluwah”, Siłą napędową tego genialnego, 18-minutowego arcydzieła zajmującego całą stronę „B” oryginalnego albumu jest bębnienie Jakiego Liebezeita, którego koledzy pieszczotliwie nazywali „pół człowiek, pół maszyna”. Gitarzysta Michael Karoli: „Wcześniej nie do końca go rozumiałem. Dopiero podczas nagrywania „Halleluwah” olśnił mnie jego geniusz, a także wpływ jaki wywołuje jego gra na ośrodki asocjacyjne w mózgu. Ktoś powie „Przecież to tylko zestaw bębnów. Nic wielkiego” Ale uwierzcie mi – za jego plecami stoją niebiańskie moce.”

Kolejnym epickim utworem jest „Aumgn”. Tutaj wkraczamy już w skrajne zakątki muzyki elektronicznej, więc dobrze radzę – bądźmy czujni i skupieni. Tu nie ma krzty muzycznej słabizny, lecz 17 minut efektów dźwiękowych i przerażającego śpiewu. Zespół nie ukrywał, że podczas tworzenia włożono w niego sporo pracy montażowej sklejając fragmenty taśm z niepowiązanymi ze sobą nagraniami w jedną całość. Holger Czukay miał obsesję nagrywania wszystkiego, co zespół grał, nawet jeśli generowane dźwięki były wynikiem strojenia instrumentów, czy przypadkowych ćwiczeń dla zabicia czasu między jamami. Irmin Schmidt: „Koncepcja była inna, ale zaakceptowaliśmy pomysł, być może pod wpływem Cage’a, że ​​każdy dźwięk otoczenia może zostać przekształcony w muzykę”. Skrupulatna praca jaka spadła na barki basisty została wykonana z jubilerską precyzją – Czukay utkał z tego wspaniały gobelin muzyczny. Schmidt: „Był mistrzem w znajdowaniu milisekundy, by wcisnąć tam żyletkę. On decydował gdzie wyciąć, co zostawić, jakie elementy połączyć. Był znakomitym basistą, ale też architektem montażu”.

Mówi się o nim, że to krautrockowy wizjoner. Zanim wynaleziono samplery był jednym z ich pionierów. Ponoć nigdy nie fascynował się rock and rollem, za to dużo słuchał muzyki klasycznej i jazzu. Pociągała go awangarda, był uczniem samego Stockhausena. Punktem zwrotnym w jego życiu okazała się jedna z lekcji muzyki, którą prowadził w szkole w St. Gallen w Szwajcarii. Jeden z uczniów puścił mu „I Am The Walrus” Beatlesów. Holger doznał olśnienia i stwierdził, że trzeba założyć zespół. Fundamentem brzmienia grupy były dwa składniki: monotonne rytmy Liebezeita i pulsujący bas Czukaya. „Basista jest jak król w szachach”, zwykł mawiać. „Nie rusza się zbyt często, ale kiedy to robi, wszystko zmienia.” Trzeba przyznać, że w owym czasie tworzyli jedną z najbardziej charakterystycznych rockowych sekcji rytmicznych.

Drugi utwór na płycie, „Mushroom”, rozpoczyna się wokalem i perkusją skąpaną w efekcie echa, coś w rodzaju bardzo wczesnego eksperymentu z dubem, a frazowanie linii wokalnej śpiewanej przez Damo Suzuki było inspirowane utworem legendy jazzu, Bixa Beiderbecke „In A Misty” z 1927 roku. Wszystko to wymagało sporej dozy muzycznej wyobraźni, której de facto im nie brakowało. Z kolei hipnotyczny perkusyjny groove w „Oh Yeh”, który prowokuje zmysłowością sprawia, że ​​idealnie nadaje się on na domowe imprezy, I odwrotnie, podczas nocnej przejażdżki można całkowicie zatracić się w muzyce, której towarzyszą jedynie świecące latarnie uliczne i nocna atmosfera. Śmiało można więc powiedzieć, że na „Tago Mago” muzyka jest cholernie fajna.

Po zakończeniu nagrywania albumu zespół zdał sobie sprawę, że materiału wystarczy na dwie płyty. Jednak obawiali się, że to co znalazłoby się na drugim krążku byłoby zbyt awangardowe dla przeciętnego słuchacza. Inaczej myślała żona Irmina Schmidta, Wildegarda, sprawująca wówczas kierownictwo nad zespołem. Irmin Schmidt: „Mieliśmy trzy utwory po jednej stronie, a „Halleluwah” wypełniało całą drugą. Nie uważaliśmy reszty za część albumu. Hildegarda, która namiętnie tego słuchała uparła się, że ​​to musi być podwójny longplay.” Dość odważna decyzja jak na menedżera, który rozważa dodanie do albumu utworu takiego jak „Aumgn”. Jak się okazało miała nie tylko dobry gust, ale także nos do interesów.

Na zakończenie słów kilka o okładce. Zaprojektował ją niemiecki grafik Ulrich Eichberger, który tworzył okładki m.in. dla Ennio Morricone i Jean-Luca Ponty’ego. Eichberger doskonale uchwycił psychodelicznego ducha muzyki Can ilustrując ją wnętrzem głowy z mózgiem i dymkiem wydobywającym się z ust. Jeśli rozłożyć okładkę oryginalnego longplaya otrzymamy lustrzane odbicie głowy w innym kolorze. Ponadto w środku znalazły się dwadzieścia cztery małe zdjęcia członków zespołu zrobione podczas trasy koncertowej.

„Tago Mago” było pionierską płytą i pozostaje czarującym doświadczeniem. Przez wszystkie lata muzyki inspirowanej krautrockiem nic nie brzmiało tak jak ona. Muszę przyznać, że do pierwszej płyty wracam znacznie częściej niż do drugiej, ale czasami miło jest zatracić się w nieodpartych rytmach bez konieczności poświęcania swojej duszy demonom. To może być magiczna przejażdżka, która zaowocuje oświeceniem zmieniającym życie, lub najgorsza podróż, jaką kiedykolwiek miałeś. Myślę, że warto podjąć ryzyko i udać się razem z zespołem w tę muzyczną podróż.

Zibi



Muzycy Can na swoim drugim pełnoprawnym albumie poszli na całość "Tago Mago" to jeden z najbardziej porąbanych, dziwacznych, nieprzewidywalnych i oryginalnych albumów, jakie kiedykolwiek się ukazały. Czerpiący inspiracje z poważnej awangardy, jazzu i środków odurzających. Ćpuńska atmosfera unosi się nad całością tego dwupłytowego - w wersji winylowej - wydawnictwa. Zarówno nad jego pierwszą połową (płytą), wypełnioną szalonymi jamami opartymi na hipnotycznych rytmach, jak i drugą, jeszcze bardziej odjechaną, na którą składają się głównie studyjne eksperymenty, maksymalnie wykorzystujące ówczesne możliwości i dostępne techniki obróbki dźwięku.

Zespół dość delikatnie i powoli wprowadza w ten zwariowany materiał. Otwierający całość "Paperhouse" poza dość nerwowym nastrojem i wokalno-instrumentalnymi udziwnieniami zawiera też wcale nie śladowe ilości wyrazistej, przyjemnej melodii. Ale już w "Mushroom" atmosfera wyraźnie gęstnieje. Na pierwszy plan wysunięta zostaje mechaniczna partia perkusisty Jakiego Liebezeita oraz zwariowany wokal Damo Suzukiego, przechodzący od beznamiętnego, zjaranego głosu do obłąkańczych wrzasków. Jeszcze bardziej psychodeliczno-onirycznie robi się w "Oh Yeah", opartym na transowym rytmie, wzbogaconym elektronicznymi szumami, atonalną gitarą i dziwacznym, przetworzonym efektami wokalem. Zespół doprowadza tego typu granie do perfekcji w wypełniającym całą drugą stronę pierwszej płyty, 18-minutowym "Halleluhwah". To rewelacyjny jam, oparty na hipnotyzującym jednostajnym rytmie, z funkowymi partiami basu Holgera Czukaya, wychodzącymi daleko poza rockową estetykę improwizacjami gitarzysty Michaela Karoliego i klawiszowca Irmina Schimidta, oraz dość konwencjonalnym śpiewem Damo. Utwór wywołuje, zwłaszcza w warstwie rytmicznej, silne skojarzenia z ówczesnymi poczynaniami Herbiego Hancocka i Milesa Davisa.

Niemal równie długi, samodzielnie wypełniający pierwszą stronę drugiej płyty "Aumgn" prezentuje zupełnie inne podejście - to przedziwny dźwiękowy kolaż, pełen szumów, sprzężeń, atonalnych partii instrumentów i wokalnego zawodzenia (wyjątkowo w wykonaniu Schmidta), za to przez większość czasu całkowicie pozbawiony rytmu; dopiero w końcówce pojawia się długie perkusyjne solo Liebezeita, grającego w typowy dla niego sposób, a więc z precyzją metronomu. To nagranie to już awangarda na całego, wyraźnie inspirowana twórczością Karlheinza Stockhausena (u którego studiowali Czukay i Schmidt). Kiedy wydaje się, że zespół nie zaproponuje już nic bardziej radykalnego, rozbrzmiewa "Peking O". W miarę melodyjne fragmenty (inspirowane chińską melodyką) i jazzujące partie elektrycznego pianina przeplatają się tutaj z kompletnym wariactwem - nieokiełznanymi partiami wokalnymi Suzukiego i instrumentalnym chaosem, pełnym szumów i sprzężeń; pod koniec wraca transowość pierwszej płyty. Ale całość zamyka w miarę konwencjonalny - a przynajmniej sprawiający takie wrażenie na tle poprzednich utworów - "Bring Me Coffee or Tea". Tak mogłyby brzmieć rockowe ballady, gdyby były nagrywane na haju. To najbardziej melodyjny fragment longplaya, choć podobnie jak pozostałe zanurzony w gęstym onirycznym klimacie.

"Tago Mago" to prawdziwie wizjonerski album, który swego czasu znacznie rozszerzył ramy muzyki rockowej, a jego wpływ na późniejszych twórców jest nie do przecenienia, zaczynając od post-punku i noise rocka, na późnym Radiohead wcale nie kończąc. Dlatego nie wypada nie znać tego albumu. Nie jest to muzyka przystępna i łatwa do zrozumienia, ale warto próbować, a zachwyt innowacyjnością i pomysłowością muzyków prędzej czy później sam nadejdzie. Mimo wszystko, sam nie jestem w pełni przekonany do dwóch najbardziej radykalnych nagrań. Doceniam je za bezkompromisowość i inspirację muzyką z wyższej półki, ale jednak słuchanie ich nieco mnie męczy. W przeciwieństwie do hipnotyzującej, innowacyjnej reszty, od której trudno się oderwać.

Paweł Pałasz



To, zdaniem samych muzyków Can, druga płyta w ich dorobku (składankowy „Soundtracks” traktowany jest przez nich jako pozycja uboczna) i zarazem pełnowymiarowy debiut Damo Suzukiego jako wokalisty.

W oryginale to dwie czarne płyty, całość bez problemu mieści się jednak na jednej srebrnej płytce. Choć Can – przynajmniej w pierwszym okresie działalności – z wielu przyczyn trudno traktować jako zwykły zespół, a ich muzykę określać mianem „zwykłej” czy „normalnej” – na tym, najlepszym w swym dorobku albumie muzycy Can całkowicie zrywają z jakimikolwiek regułami i schematami, jakimi rządzi się muzyka popularna. „Tago Mago” to niesamowita podróż w dźwiękowe nieznane. Jest tu chyba wszystko. Kontrasty, zmiany nastrojów, maniakalne rytmy i długie chwile amorficznego, pozbawionego rytmu dźwiękowego spokoju, śpiew, zawodzenie, recytacje i wrzask, rock, psychodelia, studyjne eksperymenty z obróbką dźwięku i łączeniem zupełnie różnych elementów na zasadzie swobodnego kolażu, partie instrumentalne (zwłaszcza gitary) często wychodzące poza granice systemu tonalnego, awangardowa muzyka poważna i jazz…

Pierwsza z dwóch czarnych płyt opiera się na bardziej zrytmizowanych kompozycjach; drugi album z kolei zawiera długie chwile pozbawione rytmu, jakby zapowiadające muzykę ambient. “Paperhouse” zaczyna się wręcz balladowo – spokojny śpiew, łagodna partia gitarowa – ale po paru minutach rytm nagle przyspiesza, staje się wręcz transowy, Karoli zaczyna grać bardziej ekspresyjnie. Na koniec wszystko znów się uspokaja, pojawia się ładna partia gitarowa. Zgodnie z tytułem, „Mushroom” robi bardzo zaćpane wrażenie: jednostajny, gęsty rytm perkusji, atonalne gitarowe dodatki, śpiew Suzukiego – a właściwie natchniona, hipnotyczna melorecytacja – rozpięty między szeptem, zawodzeniem a krzykiem… Zupełnie psychodeliczne wrażenie robi „Oh Yeah” – niby zgrabnie, rytmicznie pędzi toto do przodu, ma specyficzne, repetycyjne groove, ale od czasu do czasu nagle pojawiają się intrygujące pauzy, do tego Czukay pododawał sporo studyjnych zabiegów typu odtwarzanie taśmy od tyłu (choćby brzmienie talerzy perkusyjnych), czy rozmaite nakładane na muzykę i śpiew efekty. „Halleluhwah” to z kolei 18 minut Can w pigułce: monotonny, nieco funkujący, hipnotyczny rytm, podawany w ten charakterystyczny, „płynący” – trudno to inaczej określić – sposób przez Liebezeita, maniakalny śpiew rozpięty między nuceniem, szeptem a wręcz skowytem, syntezatorowe odjazdy, wyraźna linia basowa, atonalne gitary… „Aumgn” to już kompletny odjazd: klawiszowe, „przelewające się”, ambientowe tło, gitarowe linie, nawiedzona recytacja Schmidta, różne dziwne perkusjonalia, kontrabasowe odloty… „Peking O” to z kolei masa studyjnych szaleństw (partie perkusji obrobione i skrajnie przyspieszone, przypominające terkot jakiejś maszynerii, nawiedzone wokalizy Suzukiego, organy, jazzujący fortepian, elementy muzyki dalekowschodniej, fortepianowe klastery…) Na sam koniec mamy nieco bardziej zwięzłą, zagraną z lekkim przymrużeniem oka, „Bring Me Coffee Of Tea”.

Trudna w odbiorze to płyta. Ale przy bliższym poznaniu – fascynująca. Świadectwo eksperymentalnej swobody, jaką cieszył się rock na początku lat 70., podpartej solidnym muzycznym wykształceniem. Zarazem jedna z najbardziej nowatorskich, eksperymentalnych płyt w historii – obok floydowskiej „Ummagummy”, wczesnych dokonań King Crimson i „Strange Is This World” oraz „Marionetek” Czesława Niemena, jak również źródło inspiracji choćby dla wielu grup shoegaze’owych lat 80. i 90.

Piotr 'Strzyż' Strzyżowski



Tago Mago, the first album with Damo Suzuki on vocals, features the Can line up of Holger Czukay on bass, Michael Karoli on guitars, Jaki Liebezeit on drums and Irmin Schmidt on keyboards, and was recorded at Schloss Nörvenich in 1971, released later that year on United Artists.

Can’s influence is well known and far-reaching and the impact they made on music is felt today as keenly as ever has been. They themselves have always been impossible to classify and reflecting this, the scope of artists who in recent years have cited Can as a major influence is varied. Of all the band’s oeuvre, Tago Mago has been most often cited as an influence for a host of artists including John Lydon, Radiohead, The Fall, Ariel Pink, Fuck Buttons, Sonic Youth, Factory Floor and Queens Of The Stone Age.



A 'landmark release in the history of rock ‘n’ roll' – MOJO Honours List winner of Classic Album Award

'stunning' – John Lydon

'sounds only like itself, like no-one before or after' – Julian Cope

'mind expanding' – Q

'The music was like nothing I’d ever heard before, not American, not rock & roll but mysterious and European.' – Bobby Gillespie, Primal Scream



..::TRACK-LIST::..

1. Paperhouse 07:28
2. Mushroom 04:03
3. Oh Yeah 07:22
4. Halleluhwah 18:32
5. Aumgn 17:36
6. Peking O 11:37
7. Bring Me Coffee Or Tea 06:46



..::OBSADA::..

Damo Suzuki - vocals
Holger Czukay - bass guitar, engineering, editing
Michael Karoli - electric guitar, acoustic guitar, violin
Jaki Liebezeit - drums, double bass, piano
Irmin Schmidt - Farfisa organ and electric piano, electronics, vocals (5)




https://www.youtube.com/watch?v=Uzm6DG_ezOg



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



..::OPIS::..

Wyspa Tago Mago to mały prywatny kawałek ziemi o łącznej powierzchni 148 akrów (ok. 60 hektarów) z latarnią morską i idyllicznymi widokami na Morze Śródziemne leżąca jedną milę od północno-zachodniego krańca Ibizy. Na wyspie znajduje się wspaniała luksusowa willa z pięcioma sypialniami, basenem, salą fitness, jacuzzi. Wszystko to może twoje przez tydzień za 90 000 euro (cena wyjściowa). Dostępny jest też jacht, za który płaci się ekstra. Nie mam nic przeciwko takiej cenie . Gdybym miał nadmiar pieniędzy to kto wie..? Tyle, że Tago Mago to ja już mam i to na własność od dobrych kilku lat. I kosztowała mnie ona duuużo mniej – niecałe 10 euro. Mowa o płycie zespołu Can, która wydana w 1971 roku została tak właśnie zatytułowana. Oto historia jej powstania.

Jeśli komuś zdarzy się odwiedzić Rock’N’Pop Museum w niemieckim Gronau koniecznie niech zajrzy do jego piwnicy, gdzie znajduje się replikę studia zespołu Can zbudowanego w Kolonii. W tym studio w latach 1971-1978 zespół nagrał osiem albumów. Ale jego historia zaczęła się tak naprawdę w innym miejscu, 200 km na południe od Kolonii, w Schloss Nörvenich, zamku z historią sięgającą XV wieku. Przez setki lat należał do bogatych rodów i arystokratów. Dopiero po II wojnie światowej został wydzierżawiony kolekcjonerowi dzieł sztuki Christophowi Vohwinkelowi. Klawiszowiec grupy, Irmin Schmidt wspomina; „Przed przyjściem do zespołu miałem więcej przyjaciół wśród malarzy i rzeźbiarzy niż muzyków. Kiedy zaczynałem z Can, zapytałem ich: „Znacie jakieś miejsce, w którym moglibyśmy ćwiczyć i grać?” Wtedy Vohwinkel, powiedział: „Tak! Mam zamek i możecie w nim zamieszkać”. Był wspaniałym, otwartym człowiekiem. Po wernisażach zapraszał gości i artystów do sali, gdzie odbywaliśmy próby.”

Dla muzyków, którym we wczesnych latach działalności stale brakowało dochodów był to idealny układ. Poza tym bardzo niewiele zespołów miało wówczas własne studio nagraniowe, a Can wykorzystał je najlepiej jak mógł nagrywając długie jamowe sesje ciągnące się czasem szesnaście godzin! Część z nich „filtrowana” przez basistę Holgera Czukaya znalazła się potem na „Tago Mago”. Była to technika podobna do tej jaką na przełomie lat 60 i 70-tych stosował producent nagrań Milesa Davisa, Teo Macero. Aby pozbyć się pogłosu i echa w wielkiej komnacie, z kartonów po jajkach, z materacy i koców stworzyli komfortowe miejsce prób zwane Wewnętrzną Przestrzenią. Niski budżet pozwalał im na posiadanie skromnego, 2-ścieżkowego magnetofonu, na którym nagrali swoje pierwsze albumy z „Tago Mago” włącznie. Gitarzysta Michael Karoli uważa, że „(…) ograniczenia to najbardziej kreatywna rzecz. To przez nią powstała tak mocna płyta jak ta”.

Podwójny album „Tago Mago” jest postrzegany jako przełomowa, głęboko niekonwencjonalna płyta, oparta na intensywnie rytmicznej, inspirowanej jazzem, grze na perkusji przypominającą mantrę, improwizowanych, często przeplatających się ze sobą solówkach gitarowych i klawiszowych, oraz charakterystycznych wokali Damo Suzuki, których tak naprawdę nikt nie rozumie (i to na wiele lat przed Cocteau Twins). Czukay: „”Tago Mago” było próbą osiągnięcia tajemniczego muzycznego świata. Od światła do ciemności. I z powrotem.” Trudna to płyta w odbiorze, ale jakże fascynująca. Płyta, w której bez reszty można się zatracić.

Każdy z członków Can ma ciekawą osobistą historię z okresu przed dołączeniem do zespołu, ale historia Damo Suzuki jest naprawdę wyjątkowa. Opuszczając rodzinną Japonię w 1968 roku w wieku 18 lat wylądował w Europie zarabiając na życie śpiewając na ulicach. Podróżował po Szwecji, Danii, Francji, Anglii, Irlandii, wreszcie los rzucił go do Monachium. Przez przypadek (po części dzięki swoim pięknym, długim włosom) dostał pracę w teatrze biorąc udział w niemieckiej produkcji musicalu „Hair”.

W 1970 roku, gdy wokalista Malcolm Mooney opuścił zespół, Holger Czukay i Jaki Liebezeit siedząc w monachijskiej kawiarni zauważyli egzotycznie wyglądającego włóczęgę śpiewającego popularne piosenki w dość oryginalnym stylu łatwo przechodząc między tajemniczym mamrotaniem, a krzykiem. Czukay natychmiast powiedział: „To będzie nasz nowy wokalista” i namówił go by przyłączył się do zespołu w trakcie wieczornego koncertu. Irmin Schmidt: „Na występ przyszło 1200 osób. Gdy Damo zaczął agresywnie śpiewać swoje wokalizy ludzie w popłochu opuszczali lokal. Na koniec zostało może ze 30 osób, wśród nich David Niven (brytyjski aktor – przyp. moja). Potem zapytałem go „Panie Niven, co pan sądzi o naszej muzyce?” A on odpowiedział: „Drogi chłopcze, nie wiedziałem, że to muzyka. Ale było to fascynujące”.

Kiedy słucham muzyki Can z miejsca przyciąga mnie natarczywy rytm perkusji. Na początku brzmiący monotonnie, ale przy uważnym słuchaniu okazuje się, że on ciągle się zmienia! Magia..? Nie inaczej. Szczególnie, gdy posłucha się epickiego „Halleluwah”, Siłą napędową tego genialnego, 18-minutowego arcydzieła zajmującego całą stronę „B” oryginalnego albumu jest bębnienie Jakiego Liebezeita, którego koledzy pieszczotliwie nazywali „pół człowiek, pół maszyna”. Gitarzysta Michael Karoli: „Wcześniej nie do końca go rozumiałem. Dopiero podczas nagrywania „Halleluwah” olśnił mnie jego geniusz, a także wpływ jaki wywołuje jego gra na ośrodki asocjacyjne w mózgu. Ktoś powie „Przecież to tylko zestaw bębnów. Nic wielkiego” Ale uwierzcie mi – za jego plecami stoją niebiańskie moce.”

Kolejnym epickim utworem jest „Aumgn”. Tutaj wkraczamy już w skrajne zakątki muzyki elektronicznej, więc dobrze radzę – bądźmy czujni i skupieni. Tu nie ma krzty muzycznej słabizny, lecz 17 minut efektów dźwiękowych i przerażającego śpiewu. Zespół nie ukrywał, że podczas tworzenia włożono w niego sporo pracy montażowej sklejając fragmenty taśm z niepowiązanymi ze sobą nagraniami w jedną całość. Holger Czukay miał obsesję nagrywania wszystkiego, co zespół grał, nawet jeśli generowane dźwięki były wynikiem strojenia instrumentów, czy przypadkowych ćwiczeń dla zabicia czasu między jamami. Irmin Schmidt: „Koncepcja była inna, ale zaakceptowaliśmy pomysł, być może pod wpływem Cage’a, że ​​każdy dźwięk otoczenia może zostać przekształcony w muzykę”. Skrupulatna praca jaka spadła na barki basisty została wykonana z jubilerską precyzją – Czukay utkał z tego wspaniały gobelin muzyczny. Schmidt: „Był mistrzem w znajdowaniu milisekundy, by wcisnąć tam żyletkę. On decydował gdzie wyciąć, co zostawić, jakie elementy połączyć. Był znakomitym basistą, ale też architektem montażu”.

Mówi się o nim, że to krautrockowy wizjoner. Zanim wynaleziono samplery był jednym z ich pionierów. Ponoć nigdy nie fascynował się rock and rollem, za to dużo słuchał muzyki klasycznej i jazzu. Pociągała go awangarda, był uczniem samego Stockhausena. Punktem zwrotnym w jego życiu okazała się jedna z lekcji muzyki, którą prowadził w szkole w St. Gallen w Szwajcarii. Jeden z uczniów puścił mu „I Am The Walrus” Beatlesów. Holger doznał olśnienia i stwierdził, że trzeba założyć zespół. Fundamentem brzmienia grupy były dwa składniki: monotonne rytmy Liebezeita i pulsujący bas Czukaya. „Basista jest jak król w szachach”, zwykł mawiać. „Nie rusza się zbyt często, ale kiedy to robi, wszystko zmienia.” Trzeba przyznać, że w owym czasie tworzyli jedną z najbardziej charakterystycznych rockowych sekcji rytmicznych.

Drugi utwór na płycie, „Mushroom”, rozpoczyna się wokalem i perkusją skąpaną w efekcie echa, coś w rodzaju bardzo wczesnego eksperymentu z dubem, a frazowanie linii wokalnej śpiewanej przez Damo Suzuki było inspirowane utworem legendy jazzu, Bixa Beiderbecke „In A Misty” z 1927 roku. Wszystko to wymagało sporej dozy muzycznej wyobraźni, której de facto im nie brakowało. Z kolei hipnotyczny perkusyjny groove w „Oh Yeh”, który prowokuje zmysłowością sprawia, że ​​idealnie nadaje się on na domowe imprezy, I odwrotnie, podczas nocnej przejażdżki można całkowicie zatracić się w muzyce, której towarzyszą jedynie świecące latarnie uliczne i nocna atmosfera. Śmiało można więc powiedzieć, że na „Tago Mago” muzyka jest cholernie fajna.

Po zakończeniu nagrywania albumu zespół zdał sobie sprawę, że materiału wystarczy na dwie płyty. Jednak obawiali się, że to co znalazłoby się na drugim krążku byłoby zbyt awangardowe dla przeciętnego słuchacza. Inaczej myślała żona Irmina Schmidta, Wildegarda, sprawująca wówczas kierownictwo nad zespołem. Irmin Schmidt: „Mieliśmy trzy utwory po jednej stronie, a „Halleluwah” wypełniało całą drugą. Nie uważaliśmy reszty za część albumu. Hildegarda, która namiętnie tego słuchała uparła się, że ​​to musi być podwójny longplay.” Dość odważna decyzja jak na menedżera, który rozważa dodanie do albumu utworu takiego jak „Aumgn”. Jak się okazało miała nie tylko dobry gust, ale także nos do interesów.

Na zakończenie słów kilka o okładce. Zaprojektował ją niemiecki grafik Ulrich Eichberger, który tworzył okładki m.in. dla Ennio Morricone i Jean-Luca Ponty’ego. Eichberger doskonale uchwycił psychodelicznego ducha muzyki Can ilustrując ją wnętrzem głowy z mózgiem i dymkiem wydobywającym się z ust. Jeśli rozłożyć okładkę oryginalnego longplaya otrzymamy lustrzane odbicie głowy w innym kolorze. Ponadto w środku znalazły się dwadzieścia cztery małe zdjęcia członków zespołu zrobione podczas trasy koncertowej.

„Tago Mago” było pionierską płytą i pozostaje czarującym doświadczeniem. Przez wszystkie lata muzyki inspirowanej krautrockiem nic nie brzmiało tak jak ona. Muszę przyznać, że do pierwszej płyty wracam znacznie częściej niż do drugiej, ale czasami miło jest zatracić się w nieodpartych rytmach bez konieczności poświęcania swojej duszy demonom. To może być magiczna przejażdżka, która zaowocuje oświeceniem zmieniającym życie, lub najgorsza podróż, jaką kiedykolwiek miałeś. Myślę, że warto podjąć ryzyko i udać się razem z zespołem w tę muzyczną podróż.

Zibi



Muzycy Can na swoim drugim pełnoprawnym albumie poszli na całość "Tago Mago" to jeden z najbardziej porąbanych, dziwacznych, nieprzewidywalnych i oryginalnych albumów, jakie kiedykolwiek się ukazały. Czerpiący inspiracje z poważnej awangardy, jazzu i środków odurzających. Ćpuńska atmosfera unosi się nad całością tego dwupłytowego - w wersji winylowej - wydawnictwa. Zarówno nad jego pierwszą połową (płytą), wypełnioną szalonymi jamami opartymi na hipnotycznych rytmach, jak i drugą, jeszcze bardziej odjechaną, na którą składają się głównie studyjne eksperymenty, maksymalnie wykorzystujące ówczesne możliwości i dostępne techniki obróbki dźwięku.

Zespół dość delikatnie i powoli wprowadza w ten zwariowany materiał. Otwierający całość "Paperhouse" poza dość nerwowym nastrojem i wokalno-instrumentalnymi udziwnieniami zawiera też wcale nie śladowe ilości wyrazistej, przyjemnej melodii. Ale już w "Mushroom" atmosfera wyraźnie gęstnieje. Na pierwszy plan wysunięta zostaje mechaniczna partia perkusisty Jakiego Liebezeita oraz zwariowany wokal Damo Suzukiego, przechodzący od beznamiętnego, zjaranego głosu do obłąkańczych wrzasków. Jeszcze bardziej psychodeliczno-onirycznie robi się w "Oh Yeah", opartym na transowym rytmie, wzbogaconym elektronicznymi szumami, atonalną gitarą i dziwacznym, przetworzonym efektami wokalem. Zespół doprowadza tego typu granie do perfekcji w wypełniającym całą drugą stronę pierwszej płyty, 18-minutowym "Halleluhwah". To rewelacyjny jam, oparty na hipnotyzującym jednostajnym rytmie, z funkowymi partiami basu Holgera Czukaya, wychodzącymi daleko poza rockową estetykę improwizacjami gitarzysty Michaela Karoliego i klawiszowca Irmina Schimidta, oraz dość konwencjonalnym śpiewem Damo. Utwór wywołuje, zwłaszcza w warstwie rytmicznej, silne skojarzenia z ówczesnymi poczynaniami Herbiego Hancocka i Milesa Davisa.

Niemal równie długi, samodzielnie wypełniający pierwszą stronę drugiej płyty "Aumgn" prezentuje zupełnie inne podejście - to przedziwny dźwiękowy kolaż, pełen szumów, sprzężeń, atonalnych partii instrumentów i wokalnego zawodzenia (wyjątkowo w wykonaniu Schmidta), za to przez większość czasu całkowicie pozbawiony rytmu; dopiero w końcówce pojawia się długie perkusyjne solo Liebezeita, grającego w typowy dla niego sposób, a więc z precyzją metronomu. To nagranie to już awangarda na całego, wyraźnie inspirowana twórczością Karlheinza Stockhausena (u którego studiowali Czukay i Schmidt). Kiedy wydaje się, że zespół nie zaproponuje już nic bardziej radykalnego, rozbrzmiewa "Peking O". W miarę melodyjne fragmenty (inspirowane chińską melodyką) i jazzujące partie elektrycznego pianina przeplatają się tutaj z kompletnym wariactwem - nieokiełznanymi partiami wokalnymi Suzukiego i instrumentalnym chaosem, pełnym szumów i sprzężeń; pod koniec wraca transowość pierwszej płyty. Ale całość zamyka w miarę konwencjonalny - a przynajmniej sprawiający takie wrażenie na tle poprzednich utworów - "Bring Me Coffee or Tea". Tak mogłyby brzmieć rockowe ballady, gdyby były nagrywane na haju. To najbardziej melodyjny fragment longplaya, choć podobnie jak pozostałe zanurzony w gęstym onirycznym klimacie.

"Tago Mago" to prawdziwie wizjonerski album, który swego czasu znacznie rozszerzył ramy muzyki rockowej, a jego wpływ na późniejszych twórców jest nie do przecenienia, zaczynając od post-punku i noise rocka, na późnym Radiohead wcale nie kończąc. Dlatego nie wypada nie znać tego albumu. Nie jest to muzyka przystępna i łatwa do zrozumienia, ale warto próbować, a zachwyt innowacyjnością i pomysłowością muzyków prędzej czy później sam nadejdzie. Mimo wszystko, sam nie jestem w pełni przekonany do dwóch najbardziej radykalnych nagrań. Doceniam je za bezkompromisowość i inspirację muzyką z wyższej półki, ale jednak słuchanie ich nieco mnie męczy. W przeciwieństwie do hipnotyzującej, innowacyjnej reszty, od której trudno się oderwać.

Paweł Pałasz



To, zdaniem samych muzyków Can, druga płyta w ich dorobku (składankowy „Soundtracks” traktowany jest przez nich jako pozycja uboczna) i zarazem pełnowymiarowy debiut Damo Suzukiego jako wokalisty.

W oryginale to dwie czarne płyty, całość bez problemu mieści się jednak na jednej srebrnej płytce. Choć Can – przynajmniej w pierwszym okresie działalności – z wielu przyczyn trudno traktować jako zwykły zespół, a ich muzykę określać mianem „zwykłej” czy „normalnej” – na tym, najlepszym w swym dorobku albumie muzycy Can całkowicie zrywają z jakimikolwiek regułami i schematami, jakimi rządzi się muzyka popularna. „Tago Mago” to niesamowita podróż w dźwiękowe nieznane. Jest tu chyba wszystko. Kontrasty, zmiany nastrojów, maniakalne rytmy i długie chwile amorficznego, pozbawionego rytmu dźwiękowego spokoju, śpiew, zawodzenie, recytacje i wrzask, rock, psychodelia, studyjne eksperymenty z obróbką dźwięku i łączeniem zupełnie różnych elementów na zasadzie swobodnego kolażu, partie instrumentalne (zwłaszcza gitary) często wychodzące poza granice systemu tonalnego, awangardowa muzyka poważna i jazz…

Pierwsza z dwóch czarnych płyt opiera się na bardziej zrytmizowanych kompozycjach; drugi album z kolei zawiera długie chwile pozbawione rytmu, jakby zapowiadające muzykę ambient. “Paperhouse” zaczyna się wręcz balladowo – spokojny śpiew, łagodna partia gitarowa – ale po paru minutach rytm nagle przyspiesza, staje się wręcz transowy, Karoli zaczyna grać bardziej ekspresyjnie. Na koniec wszystko znów się uspokaja, pojawia się ładna partia gitarowa. Zgodnie z tytułem, „Mushroom” robi bardzo zaćpane wrażenie: jednostajny, gęsty rytm perkusji, atonalne gitarowe dodatki, śpiew Suzukiego – a właściwie natchniona, hipnotyczna melorecytacja – rozpięty między szeptem, zawodzeniem a krzykiem… Zupełnie psychodeliczne wrażenie robi „Oh Yeah” – niby zgrabnie, rytmicznie pędzi toto do przodu, ma specyficzne, repetycyjne groove, ale od czasu do czasu nagle pojawiają się intrygujące pauzy, do tego Czukay pododawał sporo studyjnych zabiegów typu odtwarzanie taśmy od tyłu (choćby brzmienie talerzy perkusyjnych), czy rozmaite nakładane na muzykę i śpiew efekty. „Halleluhwah” to z kolei 18 minut Can w pigułce: monotonny, nieco funkujący, hipnotyczny rytm, podawany w ten charakterystyczny, „płynący” – trudno to inaczej określić – sposób przez Liebezeita, maniakalny śpiew rozpięty między nuceniem, szeptem a wręcz skowytem, syntezatorowe odjazdy, wyraźna linia basowa, atonalne gitary… „Aumgn” to już kompletny odjazd: klawiszowe, „przelewające się”, ambientowe tło, gitarowe linie, nawiedzona recytacja Schmidta, różne dziwne perkusjonalia, kontrabasowe odloty… „Peking O” to z kolei masa studyjnych szaleństw (partie perkusji obrobione i skrajnie przyspieszone, przypominające terkot jakiejś maszynerii, nawiedzone wokalizy Suzukiego, organy, jazzujący fortepian, elementy muzyki dalekowschodniej, fortepianowe klastery…) Na sam koniec mamy nieco bardziej zwięzłą, zagraną z lekkim przymrużeniem oka, „Bring Me Coffee Of Tea”.

Trudna w odbiorze to płyta. Ale przy bliższym poznaniu – fascynująca. Świadectwo eksperymentalnej swobody, jaką cieszył się rock na początku lat 70., podpartej solidnym muzycznym wykształceniem. Zarazem jedna z najbardziej nowatorskich, eksperymentalnych płyt w historii – obok floydowskiej „Ummagummy”, wczesnych dokonań King Crimson i „Strange Is This World” oraz „Marionetek” Czesława Niemena, jak również źródło inspiracji choćby dla wielu grup shoegaze’owych lat 80. i 90.

Piotr 'Strzyż' Strzyżowski



Tago Mago, the first album with Damo Suzuki on vocals, features the Can line up of Holger Czukay on bass, Michael Karoli on guitars, Jaki Liebezeit on drums and Irmin Schmidt on keyboards, and was recorded at Schloss Nörvenich in 1971, released later that year on United Artists.

Can’s influence is well known and far-reaching and the impact they made on music is felt today as keenly as ever has been. They themselves have always been impossible to classify and reflecting this, the scope of artists who in recent years have cited Can as a major influence is varied. Of all the band’s oeuvre, Tago Mago has been most often cited as an influence for a host of artists including John Lydon, Radiohead, The Fall, Ariel Pink, Fuck Buttons, Sonic Youth, Factory Floor and Queens Of The Stone Age.



A 'landmark release in the history of rock ‘n’ roll' – MOJO Honours List winner of Classic Album Award

'stunning' – John Lydon

'sounds only like itself, like no-one before or after' – Julian Cope

'mind expanding' – Q

'The music was like nothing I’d ever heard before, not American, not rock & roll but mysterious and European.' – Bobby Gillespie, Primal Scream



..::TRACK-LIST::..

1. Paperhouse 07:28
2. Mushroom 04:03
3. Oh Yeah 07:22
4. Halleluhwah 18:32
5. Aumgn 17:36
6. Peking O 11:37
7. Bring Me Coffee Or Tea 06:46



..::OBSADA::..

Damo Suzuki - vocals
Holger Czukay - bass guitar, engineering, editing
Michael Karoli - electric guitar, acoustic guitar, violin
Jaki Liebezeit - drums, double bass, piano
Irmin Schmidt - Farfisa organ and electric piano, electronics, vocals (5)




https://www.youtube.com/watch?v=Uzm6DG_ezOg



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

...( Info )...
Oldies Part 5⭐MP3

...( TrackList )...
Albums:
Eric Burdon - The Unreleased Eric Burdon Vol.1&2 [1992]+Ultimate Rarities Vol.1&2 [2008]
Eric Clapton - Lost Polydor Tapes [2001] (6 x CD's)
Fugs & Holy Modal Rounders - Fugs 4, Rounders Score (1975)
funkadelic - free your mind and your ass will follow (1970)
funkadelic - funkadelic (1970)
funkadelic - maggot brain (1971)
Galaxy - Day Without The Sun (1976)

GEORDIE - Discography 1973-2011
STUDIO ALBUMS (5 Albums, 10CD) [320 kbps]:
1973 - Hope You Like It (Repertoire, RR 4033-C, 1990)
1973 - Hope You Like It (24bit Remastered, AIRAC-1182, Japan, 2006)
1973 - Hope You Like It (Remastered, 7T's, 2007)
1974 - Don't Be Fooled By The Name (Repertoire, 4124-WZ, 1990)
1974 - Don't Be Fooled By The Name (24bit Remastered, AIRAC-1183, Japan, 2006)
1974 - Don't Be Fooled By The Name (Remastered, 7T's, GLAM CD 48, 2008)
1976 - Save The World (EMI 062-97 703, 1991)
1976 - Save The World (24bit Remastered, AIRAC-1184, Japan, 2006)
1978 - No Good Woman (Landmark Rec., LMK 15014-2, 2000)
1983 - No Sweat (ESSENTIAL CASTLE 414, 2002)
COMPILATION (9 Albums, 12CD) [192-320 kbps]:
1982 - Strange Man (Brian Johnson & Geordie) [256 kbps]
1989 - Keep On Rocking (Geordie & Brian Johnson), 2007 [320 kbps]
1995 - House Of The Rising Sun - The Best [320 kbps]
1996 - A Band From Geordieland [320 kbps]
2001 - The Singles Collection [192 kbps]
2004 - Can You Do It [320 kbps]
2004 - Geordie Featuring Brian Johnson, 2CD [320 kbps]
2005 - Unreleased Tapes [320 kbps]
2011 - The Best, 3CD [320 kbps]

Artist: Creedence Clearwater Revival
Album: Summer Classics
Year: 2024
Genre: Rock
Quality: FLAC 16Bit-44.1kHz


01. Fortunate Son
02. Up Around The Bend
03. Bad Moon Rising
04. Travelin' Band
05. Sweet Hitch-Hiker
06. Hey Tonight
07. Lookin' Out My Back Door
08. Porterville
09. Born On The Bayou
10. Green River
11. Have You Ever Seen The Rain
12. Side O' The Road
13. Suzie Q
14. Proud Mary
15. Lodi
16. It Came Out Of The Sky
17. Ramble Tamble
18. The Working Man
19. Commotion
20. Run Through The Jungle
21. Bootleg
22. Ninety-Nine And A Half (Won't Do)
23. Down On The Corner
24. Cross-Tie Walker
25. Keep On Chooglin'