...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



...smród, brud, krew i gruz...

Kolejne wydawnictwo i kolejne historie seryjnych morderców podanych na bujających, ciężkich riffach.



..::OPIS::..

Lubię myśleć o Lesie Trumien jako o serialu dokumentalnym dotyczącym makabrycznych zbrodni i zakamarków ludzkiego umysłu, który do tychże jest zdolny. Kolejny, krótki sezon tego serialu, nosi jakże celny tytuł Więcej śmierci.

Jeśli zetknęliście się wcześniej z dokonaniami Lasu Trumien to tytuł mówi wam wszystko, co powinniście wiedzieć. Nie liczcie na jakąś woltę stylistyczną, na jakiś dynamiczny rozwój w którymś kierunku. Zespół serwuje kolejne ochłapy tego, w czym był dobry od samego początku. Oczywiście możemy bawić się w niepotrzebne analizy i licytować, że otwierający Irrumatio riff jest jakby żywcem wyciągnięty z Acid Bath, a ten z Lekarstwa na śmierć prosto od pana Kirka z Crowbar, że Wojtek Kałuża nadal chętnie wrzuca do tego syfu trochę melodyjnych partii i wychodzi mu to bardzo dobrze, że w Arszenikowej Damie pojawia się jakiś subtelny klawisz. Ale to nie ma w tym przypadku sensu. Las Trumien, pomimo dość krótkiego stażu na scenie, zdołał już sobie wyrobić konkretny image oraz charakterystyczne brzmienie. I takim to sludge metalem, opartym na prostych, powtarzalnych, ale i efektywnych patentach, w zasadzie definicją tej muzyki, atakuje na Więcej śmierci. Nic więcej nie musicie wiedzieć ponad to, że panowie są dobrzy w tym co robią.

No i oczywiście Więcej śmierci dostarcza nam też… więcej śmierci. Las Trumien pozostaje wierny swojej lirycznej tematyce i w czterech utworach dostajemy kolejną selekcję prawdziwych (choć w jednym przypadku nie ma co do tego pewności) makabrycznych opowieści, które budzą odrazę, ale i intrygują, a jedna nawet wzrusza. Ponownie grupa zdecydowała się na objaśnienie tychże historii w booklecie, dlatego naprawdę warto sięgnąć po wersję fizyczną krążka.

Las Trumien jest wierny obranej drodze, nie skręca z niej bo i nie musi. To, co zespół robi, jest dobre. Nie sili się na to, żeby była to „sztuka”, żeby było to dzieło wybitne, żeby kipiało od muzycznych zawijasów i żeby ślinili się do tego fani przebierania po gryfie. Nie – ma być ciężko, obskurnie i fajnie. Tylko tyle i aż tyle. Po raz kolejny cel jest spełniony, więcej nie oczekiwałem i oczekiwać nie będę.

Aha, bym zapomniał. Okładka autorstwa Macieja Kamudy to przeklasyczny, przeokrutny majstersztyk, dwanaście na dziesięć.

nmtr



..::TRACK-LIST::..

1. Cztery Tygodnie w Piekle 02:39
2. Irrumatio 04:03
3. Arszenikowa Dama 05:57
4. Lekarstwo na Śmierć 07:14



..::OBSADA::..

Vocals - W. K.
Percussion - W. Ś.
Bass - R. J. M.
Guitar - B. D.



https://www.youtube.com/watch?v=TRNlBNnqDdU



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!