HISTORIA, PAMIĘTNIK

Na barykadach Warszawy-jeden z najwcześniejszych pamiętników J 2 Powstania Warszawskiego. Napisany przez 21 -letniego podchorążego Armii Krajowej, który przeszedł przez trzy dna piekieł: Stare Miasto, Powiśle l Górny Czerniaków. Oddany do druku w 1946 r. nie został opublikowany z powodu ingerencji cenzury. Udało się go wydać dopiero po październikowej odwilży, w 1956 r., i od razu wzbudził wielkie zainteresowanie wśród czytelników. Książka była kilkakrotnie wznawiana. Została wyróżniona nagrodą Ministra Obrony Narodowej w 1964 r.
Pamiętnik ten należy do powstańczej klasyki. Dzisiaj, gdy przed polską młodzieżą stoją zgoła inne wyzwania, książka ta nie straciła swej aktualności, przypomina o obowiązkach wobec Ojczyzny oraz o naukach, jakie płyną z historii dla każdego pokolenia Polaków.

"Na barykadach Warszawy" to prawdziwa historia młodych ludzi OPISana niemal na gorąco przez jednego z nich i jest to jeden z najbardziej klasycznych pamiętników powstańczych. Stanisław Komornicki pierwsze fragmenty książki napisał niedługo po wojnie, mając zaledwie 22 lata, dlatego zapis był świeży i autentycznie emocjonalny. Z uwagi na blokadę cenzury, pierwsze wydanie ukazało się dopiero w 1964 roku.
Realistyczny OPIS spowodował, że dla wielu czytelników książki postacie OPISane w "Na barykadach Warszawy" stały się bohaterami kojarzonymi niemal automatycznie z historią powstańczej Starówki. Do dziś zdarza się spotykać osoby, które po przywołaniu tytułu odtwarzają z pamięci pseudonimy i powstańcze losy Tarzana lub Małego Henia. Autora wspomnień i jego kolegów z powstania połączyły szczególne więzi. Mimo że często reprezentowali bardzo różne „światy”, stanowili dla siebie jakby drugą rodzinę – nierzadko zwracali się do Autora o pomoc w nieoczekiwanych okolicznościach lub jemu przychodzili niespodziewanie z pomocą. Jako przedstawiciele najróżniejszych zawodów wzajemnie sobie pomagali przy okazji różnych wyzwań w trudnej PRL-owskiej codzienności.
Niewielka już, grupa kolegów powstańców, pod sztandarem Zgrupowania Róg, odprowadzała Autora na warszawskie Powązki, gdy 10 kwietnia 2010 roku zginął w katastrofie pod Smoleńskiem. Bez wątpienia to im właśnie, żyjącym i nieżyjącym najbliższym przyjaciołom z Powstania chciałby Autor zadedykować kolejne, ósme już wydanie "Na barykadach Warszawy".