...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI..


..::OPIS::..

Wyobraźnia wprawiona w ruch.

Na hasło „perkusista” przed oczami stają mi obrazy niestrudzonych poszukiwaczy nowego w muzyce. Niekoniecznie musi się to wiązać z zasiadaniem za dużym zestawem perkusyjnym. Bliżej mojej wizji jest hołdowanie zasadzie „mniej znaczy więcej”. Moje myślenie ukierunkowała choćby wielokrotnie przywoływana płyta „Portrety”, ale również twórczość takich muzyków jak Qba Janicki czy Hubert Zemler. Dobiegający końca sezon muzyczny ma w sobie kilka mocnych płyt nagranych przez perkusistów. I oto wjeżdża kolejna.

Miłosz Pękala powinien być kojarzony z albumów Pękali Kordylasińskiej Pękali czy MIR. Ale nawet bez tych skojarzeń powinniście zwrócić uwagę na „8 Pieces in Different Tempos”. Zacznijmy od tytułu płyty, który swą prostotą nie pozostawia żadnej tajemnicy do odkrycia. A mimo to płyta potrafi urzec, zafascynować i przekonać opornych. Wszystko za sprawą iskrzącej wyobraźni Pękali, którą wprawił w ruch. Pomógł mu w tym wibrafon i oldschoolowa elektronika, którą możemy kojarzyć z bardzo starymi grami.

Zresztą od tego zaczyna się nasza przygoda. „International Karate” jest radosną zaporą wobec monochromatycznej rzeczywistości. Pękala zrywa z ponurością dnia codziennego i nie boi się sięgnąć po krotochwilną melodię. Zaraz potem trafiamy na „Juju”, czyli bardzo ciekawy cover Mouse On Mars. Klimat starych gier komputerowych wraca jeszcze z całą mocą w „Contrze” czy zaskakująco udramatyzowanym „Game #1”. Pękala idzie w stronę miniaturyzacji muzyki, a ja wyjść z podziwu nie mogę, że mu się to udaje.

„Plateau” kusi swą prawie dziewięciominutową długością. Utwór nacechowany zdyscyplinowaną wrażliwością z piękną partią wibrafonu. Jest tu i szlachetna melodia, i urokliwa melancholia. Natomiast trylogia utworów „Slow” jest dla mnie bezsprzecznie najlepsza, szczególnie numer dwa. Kojące dźwięki akustyczne odbijają się od ścian sześcianu. Geometryczna wizja wczepia się w słuchacza przy okazji fundując niebywałą lekkość. Ileż tu wspaniałości, a ile wrażliwości. Niby warstwa cienką się zdaje, ale ma w sobie bogactwa nadmiar. Ideał prawie.

Jarek Szczęsny

Jako dzieciak dorastający na przełomie dwóch ostatnich dekad dwudziestego wieku doskonale pamiętam czar gier komputerowych, w które grało się na cudach techniki pokroju komputerów Atari czy Commodore. Pamiętam również specyficzny urok towarzyszących tym grom melodii stanowiących ścieżkę dźwiękową. Czasem były one chwytliwe, czasem toporne, ale miały w sobie jakiś czar. Teraz ten klimat powrócił za sprawą nowej płyty Miłosza Pękali.

Na początek może kilka słów o autorze. Pękala to uznany perkusista i wibrafonista. Na swoim koncie ma współpracę min. z zespołami Mitch & Mitch, Kwadrofonik oraz licznymi muzykami, zarówno w kraju jak i zagranicą. Jest też częścią duetu Hop – beats, który tworzy wraz Magdaleną Kordylasińską. Muzyką zajmuje się również naukowo, pracując jako adiunkt na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina. Na swoim nowym albumie zgodnie z tytułem zamieścił osiem kompozycji (jedna z nich to cover utworu Mouse On Mars) opartych właśnie na brzmieniach 8 – bitowej elektroniki, prostych komputerowych rytmach oraz partiach wibrafonu. Już tytuł pierwszego utworu „Internationa Karate” kieruje nasza uwagę w kierunku retro gier.

Co z tego wyszło? Ano bardzo ciekawa i przyjemna w odbiorze płyta, na której surowe i prymitywnie wydawałoby się brzmiące melodie świetnie uzupełniają się z ciepłymi partiami wspomnianego wibrafonu. Dużo w tej muzyce przestrzeni i oddechu. Słychać, że obierając taką a nie inną stylistykę autor pozwolił sobie na całkowitą swobodę, nie tracąc jednak przy tym nic ze swojego kunsztu. Każdy z zagranych tu dźwięków leży dokładnie tam gdzie powinien, a całość brzmi jak dobrze przemyślane dzieło. Stylistyka retro zdecydowanie służy Pękale. Płyta zaskakuje również swoją różnorodnością. Dobrze zachowany balans pomiędzy elektroniką a akustycznymi brzmieniami staje się tu dodatkowym atutem. Podobnie jak świetnie skrojona produkcja albumu. Nie wiem na ile „8 Pieces in Different Tempos” jest kaprysem autora a na ile kolejnym krokiem w poszukiwaniu swojego muzycznego spełnienia. Obojętnie jaki był zamysł na jego nagranie można spokojnie uznać, że efekt końcowy jest bardzo udany.

Wojciech Żurek


Gusstaff Records proudly presents the new album of Miłosz Pękala. Eight tracks written for vibraphone, oldschool-electronica, MIDI and 8-bit rhythms associative with old computer games.

Miłosz Pękala is percussionist and vibraphonist.
He has spent almost whole of his professional career proving one point – playing percussive instruments is as demanding as the piano or violin. His credo may be summed up as follows: I am a human being first, then a musician and a percussionist.

Vibraphone and Latin – American instruments are his field of specialty. However he is as proficient as a Gameboy or analogue synths programmer as well as studio technician and sound engineer. Minimal, experimental and noise music are his fields of interest which places his activity around the borders of avant – garde and popular music. He has been praised and awarded in the fields of art and education but still searches for new forms of expression and artistic exploration. His present collaborators include Bartosz Weber (MIR), Magdalena Kordylasińska (Pękala Kordylasińska Pękala), Andrzej Bauer (Chain Ensemble), Hubert Zemler and Mitch&Mitch. His inspirations include friends form Lado ABC artistic group, Felix Kubin but also artists whom he knows through their work: Steve Reich, Iannis Xenakis, Karlheinz Stockhausen, John Cage, Igor Stravinsky.
8 pieces in different tempos - his 2021 release for Gusstaff Records - is a departure from his remaining solo endeavours: Monopercussion 1 and Monopercussion 2 (Bółt). All of the releases prove that Miłosz Pękala is not only a machine programmed to bang different surfaces. He is also a sensitive, highly skilled and imaginative artist.

Pękala is a lecturer at the Fryderyk Chopin University of Music.



..::TRACK-LIST::..

1. International Karate (written Rob Hubbard) 06:31
2. Juju (written Mouse On Mars) 04:02
3. Game #1 (written Futoma) 04:03
4. Slow #1 02:09
5. Contra 03:21
6. Slow #2 02:38
7. Plateau (written Władysław Noise) 08:59
8. Slow #3 03:10




https://www.youtube.com/watch?v=IU5h_5rL044



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!