...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

LESŁAW I ADMINISTRATORR to wspólny projekt muzyczny liderów dwóch warszawskich formacji doskonale znanych fanom krajowej sceny alternatywnej. Zarówno Lesław, liderujący Kometom (a przed laty kultowej Partii), jak i Administratorr, dowodzący własnym projektem o takiej samej nazwie, nie po raz pierwszy sięgnęli po inspirację jaką stanowi dla nich miejsce, w którym tworzą na co dzień.
Najnowsze, wspólne dokonania obu muzyków związanych z Jimmy Jazz Records pojawią się wkrótce na albumie zatytułowanym „Piosenki o Warszawie”, którego zawartość stanowią muzyczne refleksje obu artystów dotyczące Warszawy, wsparte udziałem licznego grona gości.

Muniek Staszczyk (T. Love), Martyna Załoga (Nancy Regan), Bartosz Chmielewski (Muzyka Końca Lata), Michał Deptuła (Inside Again), Łukasz Mach (Skowyt), Karol Strzemieczny (Stan Miłości i Zaufania), Paweł Dunin-Wąsowicz (Meble) oraz Krzysztof Varga... to artyści, facynaci, piewcy Stolicy zaproszeni przez Lesława i Administratorra do udziału w projekcie opowiadającym o współczesnej Warszawie.

Album „Piosenki o Warszawie” to swoisty przewodnik po miejscach ważnych, ciekawych, intrygujących i niebezpiecznych, opowieść o ludziach, których przeżycia splatają się z historią Stolicy. Choć czas i miejsce w jakich powstały utwory na płytę stawiają w pozycji uprzywilejowanej współczesną Warszawę to jednak autorzy w tekstach nie uciekają od przeszłości miasta, a mimo sporego grona wykonawców zaangażowanych w projekt, reprezentujących na co dzień różne style, płyta stanowi muzyczny i tekstowy monolit.
Choć tytuł albumu sugerować może jego lokalny charakter to jednak po przesłuchaniu okazuje się doskonałym materiałem do głębszych przemyśleń nad istota przywiązania do własnego miejsca na ziemi, którego koloryt tworzą w równej mierze domy, ulice i skwery jak i opowieści o ludziach i zdarzeniach.

Wydawca


2013 to dla Lesława wielce pracowity rok. Nowa płyta Komet w przygotowaniu (ma się ukazać jesienią), a do tego poboczny projekt – wspólna płyta z Bartoszem Marmołem (znanym jako Administratorr). Jeden z nich to rodowity warszawiak (jak sam śpiewa: Urodziłem się w Warszawie, w szpitalu na Karowej), drugi przyjechał do Warszawy, zamieszkał tu i dał się miastu zafascynować. Spotkali się przypadkiem w jednym studiu jesienią 2009 i… od słowa do słowa, doczekaliśmy się pełnowymiarowej współpracy: concept-albumu, nagranego ze sporą grupą gościnnie zaproszonych wokalistów, również warszawiaków – zbioru obrazów, opisujących współczesną Warszawę. Goście zresztą mają tutaj dość spore pole do popisu, będąc zarazem autorami tekstów swoich piosenek. Lesław – urodzony lider – pokazuje tu swą wszechstronność, udowadniając, że świetnie czuje się również, gdy na chwilę ustępuje pierwszoplanowego miejsca gościom.

Bardzo fajnie zaczyna się ta płyta: rozpędzona, dynamiczna „Weronika na Agrykoli” to stylowe, ciepłe brzmienia organów i duet wokalny Muńka Staszczyka i Lesława (wspólnie tworzyli tekst – bardzo ciekawie przeplatają się ze sobą stylistyki obu panów). Przyjemnie bujające, refleksyjne „Rowerem na Wolę” (z frapującym dialogiem wokalnym obu głównych bohaterów płyty) osadzono na pulsie przypominającym nieco tango, gdzieś tam słychać też jakieś echa reggae. Pozytywnie nakręca „Urodziłem się w Warszawie”, łącząca punkową (Clashową dokładnie) dynamikę, klawiszowe wstawki w klimacie The Stranglers i saksofonowe dodatki. Ten saksofon wróci potem jeszcze w skocznym „Stręczycielu”. Również punkowy rodowód ma „Jesteś na Mokotowie”, z przyjemnymi zaplatankami sekcji rytmicznej (w tym różnych perkusjonaliów). Zbudowana na akustycznych brzmieniach, ciekawie wzbogacona jazzującymi partiami gitary elektrycznej bossa-nova „Księżyc nad Ochotą” ma w sobie sporo z „April Rain” Komet. Nie tylko za sprawą łagodnie pobrzmiewającego w tle wibrafonu. „Warszawę Centralną” kapitalnie wzbogacają partie poczciwego melotronu. Intryguje „Ja dalej stąd” – z jednej strony otwiera ten utwór ciekawy riff, z drugiej strony – fajnie się to przegryza z nostalgiczną muzyką i tekstem. „Dziewczyna z zachodu” to ciekawa kombinacja Lesławowej muzyki ze śpiewem Bartosza Chmielewskiego (z Muzyki Końca Lata). Bartosz napisał też tekst do tegoż utworu, utrzymany w typowej dla siebie, ciepłej, urokliwie naiwnej stylistyce (jeśli ktoś miał okazję poznać płytę „PKP Anielina”, wie dokładnie o co chodzi). Dramatycznie wypadają „Ogrody i cmentarze” – oszczędne, zbudowane na elektronicznych dronach tło i recytacja Krzysztofa Vargi. Jest jeszcze znów stranglersowsko-clashowa „Szemrana młodzież” i nieco surfrockowe klimaty w wieńczącej całość „Różance”, z ironiczną melorecytacją Pawła Dunina-Wąsowicza.

Z tych pojedynczych obrazków, drobnych odłamków rzeczywistości przepuszczonych przez filtr artystycznych osobowości Lesława i Administratorra wyłania się ciekawy obraz Warszawy drugiej dekady XXI wieku. Ciągle widoczna gdzieś tragiczna przeszłość, blizny pozostawione przez historię – ale te są tu bardziej w tle, jakby na dalszym planie; Lesław i Administratorr skupiają się na chwili obecnej, na utrwalaniu drobnych momentów, zatrzymywaniu ich w czasie. Czasem poetycko, ciepło („Księżyc nad Ochotą”, „Dziewczyna z zachodu”), czasem bardziej przyziemnie („Jesteś na Mokotowie” gdzie tonie niebo, „Żeglarze z portu praskiego”, „Stręczyciel” – o przybyłych tu karierowiczach, którzy Warszawę chcą jedynie wykorzystać). Zawsze – intrygująco. Wychodzi z tego obraz aż zaskakująco spójny, wielobarwny, kolorowy. Ta płyta naprawdę bardzo wciąga – także (a może: zwłaszcza) tych, którzy nigdy w Warszawie nie byli. Jak choćby autor tejże recenzji.

Piotr 'Strzyż' Strzyżowski


To płyta pełna naturalności i radości z grania. O ile w Kometach Lesław miał etap zadziorny, punkowy, o tyle dziś jest bardziej melodyjny i wyluzowany. Warszawski.

W latach 90. kultowym warszawskim zespołem była poruszająca się w stylistyce rock and rolla i rockabilly Partia. Zespół przebił się wtedy z piosenką "Warszawa i ja", wydał kilka płyt i zdobył publiczność może nie ogromną, ale oddaną. Wychwytującą w tekstach warszawskie motywy. Taka lokalna gwiazda dopieszczona przez alternatywne media, jak Radiostacja (dawniej Rozgłośnia Harcerska). Piosenki Partii pisał wokalista i gitarzysta grupy, pochodzący z Żoliborza Lesław.

Dziesięć lat temu zamknął on rozdział "Partia" i zaczął działalność pod szyldem Komety. To też od początku było trio z wyrazistym liderem. Zadebiutowało jako grupa przygrywająca do wesela (ale własną, prawdziwą piosenkę) w filmie Przemysława Wojcieszka "Głośniej od bomb". Komety wystąpiły na dużych festiwalach i wydały sześć albumów, coraz bardziej dopracowanych brzmieniowo i różnorodnych stylistycznie. W tym roku pewnie doczekamy się kolejnego.

Na razie wielbiciele ich muzyki dostali długo oczekiwaną płytę podpisaną przez Lesława i Administratorra. Ten drugi trochę na wyrost jest przedstawiany przez wydawcę na równi z szefem Komet, jako "lider warszawskiej formacji doskonale znanej fanom krajowej alternatywy". W tym roku chce wydać dopiero drugą płytę.

"Piosenki o Warszawie" zyskały więc rozgłos przede wszystkim dzięki Lesławowi i grupie gości, którzy do części kompozycji zaśpiewali swoje teksty. Wśród nich są: Karol Strzemieczny z Pauli i Karola, Bartosz Chmielewski z Muzyki Końca Lata, Martyna Załoga z Nancy Regan, a także Paweł Dunin-Wąsowicz oraz recytujący swój tekst Krzysztof Varga. Wszystko to postaci związane z Warszawą i często piszące o stolicy. Wideo do "Weroniki na Agrykoli" śpiewanej przez Lesława i Muńka reżyserował Vienio, raper, radiowiec i animator muzycznego życia Warszawy.

Lesław pozwala błyszczeć mniej znanemu Administratorrowi, a każdy z gości w swojej piosence jest "u siebie", we własnej konwencji. Lesław już dawniej – bez względu na to, czy sięgał po wątki latynoskie, polski bigbit, czy po soul rodem z Motown – zawsze był po prostu warszawski: szczery, jasny. Warszawskość to u niego melancholia, oddychanie tęsknotą za tym, co tu się nigdy nie mogło wydarzyć, zdolność tego zmęczonego miasta (a zatem i jego mieszkańców) do odradzania się, wstawania z kolan. "W przekrwionych oczach siatka ulic dumnego miasta", śpiewa Lesław.

Razem z Administratorrem Lesław przygotował zestaw współczesnych przebojów – zawadiackich, odwołujących się do konkretnych miejsc i sytuacji, ale przede wszystkim chwytliwych. "Warszawa to jedyny świat, jaki znamy", tłumaczy bez pretensji Lesław, a Administratorr (doskonały tekściarz) powołuje do życia "żeglarzy z Portu Praskiego" czekających na przypływ w spalonej kamienicy. Varga poprawia swoją melancholią, Dunin-Wąsowicz dokłada do niej doskonałą pamięć i skłonność do katalogowania tego, czego nie ma. Obaj zamiast opowiadać historie, przedstawiają przetarte kadry jak z filmu. Dają albumowi charakterystyczne warszawskie zmęczenie, pogodną rezygnację i niespieszność.

Jacek Świąder



..::TRACK-LIST::..

1. Weronika na Agrykoli (gościnnie Muniek - T.Love)
2. Rowerem na Wolę
3. Urodziłem się w Warszawie
4. Jesteś na Mokotowie
5. Księzyc nad Ochota
6. Warszawa Centralna
7. Stręczyciel (gościnnie Martyna Załoga - Nancy Regan, Kryzys)
8. Ja dalej stąd (gościnnie Karol Strzemieczny - Paula i Karol, Stan Miłości i Zaufania)
9. Dziewczyna z Zachodu (gościnnie Bartosz Chmielewski - Muzyka Końca Lata)
10. Ogrody i cmentarze (gościnnie Krzysztof Varga)
11. Żeglarze z Portu Praskiego (gościnnie Michał Deptuła - Inside Again)
12. Szemrana Młodzież (gościnnie Łukasz Mach - Skowyt)
13. Różanka (gościnnie paweł Dunin-Wąsowicz - Meble)



https://www.youtube.com/watch?v=L4J-7f3YYho



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!