...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Zespół Jade zawładnął moim odtwarzaczem na długi długi czas za sprawą debiutanckiej demówki. Był to na tyle fantastyczny materiał, że ich nawet zwywiadowałem. I cierpliwie czekałem na jakieś nowe dźwięki od tej kapeli.

Minęły niespełna trzy lata i nareszcie się doczekałem. „The Pacification of Death” to wspaniały krążek – powiem Wam już na wstępie i bez ogródek. Przede wszystkim – ta płyta brzmi świeżo. Jade rozwija na niej pomysły, którymi zafascynował mnie przy okazji demówki. A dla tych, którzy nie kojarzą – ten niemiecko – hiszpański projekt sam określa swoją muzykę jako psychodeliczny death metal. Nie lubię łatek, ale coś w tym jest. Zapewne się powtórzę, ale czuję w muzyce Jade sporo nawiązań do tego co robi choćby taki Bolzer, jednakże na debiucie są już one mniej wyczuwalne w porównaniu do demówki. Zarazem kapela rozwija wachlarz pomysłów, jakimi operuje i nie wszystkie one są moim zdaniem stricte zaczerpnięte z death metalu czy metalu w ogóle. Gdzieś podskórnie w przypadku „The Pacification of Death” przebija mi się nazwa Pink Floyd, z wczesnych lat i płyt w stylu „Meddle”. A żeby Wam jeszcze odrobinę to wszystko pogmatwać to może napiszę, że to trochę tak jakby Grave Miasma chciała odegrać „Echoes” na swoją modłę? Kurwa, sam nie wiem. Fascynuje mnie ten album i to co na nim słyszę. A także to, jak on brzmi – bo sound tej płyty jest doskonały. To, jaka atmosfera jest dzięki niemu kreowana jest wręcz trudne do opisania. I generalnie – ten album jest sam w sobie trudny. Jeśli oczekujecie po prostu death metalowego napierdolu, będziecie rozczarowani. Jeśli lubicie zaś poszukiwać w muzyce ekstremalnej innych dźwięków – koniecznie zainteresujcie się Jade. Ja jestem kupiony całkowicie, nie myślałem że pod koniec roku dam jeszcze jakiejś płycie maksymalną ocenę, a tu taki wic.

Ja wracam do słuchania „The Pacification of Death”, najlepszej płyty końcówki tego roku. A może i całego roku? To jeszcze przemyślę.

Oracle


This is the debut album from international death metal band Jade.

I’ve loosely called this death metal in the introductory sentence above, but The Pacification of Death provides more than this. I suppose blackened atmospheric death metal is more accurate; Jade excel in crafting music that combines 80s/90s death/doom and mood-heavy black metal, resulting in a 40-minute album that is more notable than most.

The Pacification of Death is an atmospheric powerhouse. It has a firm epic melodic streak that manifests throughout, yet doesn’t prevent the album from exhibiting a great range of extreme metal traits. Elements of ancient doom metal and atmospheric black metal can be keenly felt, all wrapped up in a compelling death metal framework that’s thoroughly inclusive of non-death metal styles. The band take their influences and make them their own, ending up with six very charismatic and characterful tracks.

Rich melodies are frequently deployed, with skill and passion. The underpinning death/doom shares ground with the early incarnations of bands like Paradise Lost, while a Sulphur Aeon-esque death metal sheen coats the music like expensive silk. Acts like Suffering Hour, Esoctrilihum, Immolation, and The Ruins of Beverast, can also be referenced, which should also help inform your opinion of Jade, but without painting a full picture.

The vocals are a mix of expressive growls and shouted semi-cleans, that interact with each other very well. The latter style remind me of some of the performances on Mayhem‘s The Grand Declaration of War and the singer of Bölzer.

Jade’s music manages to sound both lavishly pristine and earthy and raw. It’s a beguiling combination that probably shouldn’t work, but does. This is music for both throne rooms and gutters.

The Pacification of Death delivers a striking and bold style that’s endearing and enjoyable. It offers an epic atmospheric journey from dizzying decadent heights to gritty dark depths.

Very highly recommended.

Wonderbox Metal


A bit of melodic death doom you say ? Ok then, here we go!

A gloomy windswept intro leads us tentatively down towards the dark path to the gates of this album. A soaring guitar melody haunts the music as it begins, followed by the gruff death vocals of the bassist/vocalist J. A riff soon follows the roar joined then by clean vocals, mixing well with the death growl from before. This mix of vocals is excellent, it’s dark, it’s menacing and it’s evil. The music is as promised, magnificent melodic death metal. Drums roll along giving a perfect bed for the two types of vocals to sit upon. 'The Pacification of Death' is a powerful monstrous opening title track.

The second track proves instantly that weight is not exclusive to the opening number. A similar combination of the two vocal styles is still prominent, and enjoyable, in 'Dragged Fears & Drowned Bones'. The haunting clean approach adds a ghostly feel to the demonic coarse style vocal delivery. The music is heavy, riffy, and good.

This vibe is continued into the next track. A faster thrashy black metal guitar now drops in to shake and blacken the atmosphere a little more. The tone of 'Emanation of Decay' is a little more aggressive but still contains all the atmosphere you would hope and expect from a band of this type. Sometimes expectations can leave you feeling a little flat when it come down to the nitty gritty, but not here, not with Jade and this debut.
The international three piece named J. M. and A. have mastered their craft already.

'The Pacification of Death' drips with an evil and power that never seeps away. The songs are lengthy with a lot to digest in several listens. The cleaner vocal delivery occasionally reminds of the style of doom lords Conan, with the vocal sound acting as a screamed battle call or instruction. This album manages to display all the grimness of death metal while creating an enjoyable atmosphere bringing the listener back for more and more of this debut release.

Neil Bolton



..::TRACK-LIST::..

1. The Pacification Of death 07:11
2. Dragged Fears & Drowned Bones 06:23
3. Emanation Of Decay 05:59
4. Silk Ransoms 06:56
5. Ghastly Eyes 06:21
6. The Saddest Night 07:06



..::OBSADA::..

J. - Bass & Vocals
M. - Drums
A. - Guitars




https://www.youtube.com/watch?v=polL52mWtLw



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!