...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


..::OPIS::..

Tak sobie czasem myślę, że chyba najłatwiej tworzyć wariacje na tematy warmetalowe. Nieco więcej umiejętności wymaga kultywowanie oldskulowych tradycji deathmetalowych, czy to o szwedzkim, czy amerykańskim rodowodzie. Ale, powiedzcie sami, ile jest zespołów, które na najwyższym światowym poziomie potrafią tworzyć muzykę opartą o spuściznę mistrzów grania technicznego i progresywnego? Relatywnie niewiele.

Debiutem rodzimego Species mocno się swego czasu zachwycałem, mimo, iż nie jest to do końca moje granie. To był taki wyjątek od reguły. Za chwilę panowie wracają z albumem numer dwa, a wiadomo, że po płycie pokroju „To Find Deliverance” poprzeczka ustawiona została niebywale wysoko. Mówi się, że muzyka to nie zawody, a mimo to zawsze jednak gdzieś tam porównujemy, ustawiamy w hierarchii i tak dalej. „Changeling” jest płytą nieco inną, co w przypadku tego zespołu było dla mnie oczywiste zanim jeszcze ją po raz pierwszy włączyłem. Chłopaki są bowiem zbyt ambitni by dreptać w miejscu. Nie powiem, by „Changelings” mnie specjalnie zaskoczył. Spodziewałem się jeszcze większego nacisku na granie progresywne, i dokładnie w tym kierunku Species skręcili. Mniej zatem w nowych kompozycjach pierwiastka thrashowego, więcej nawiązań do wczesnego Cynic, Atheist czy późnego Death. Na płycie tej nie ma w zasadzie klasycznych struktur w temacie zwrotka / refren. Muzyka płynie sobie tylko chcianym nurtem, co chwilę skręcając w bok, lawirując między pomysłami, których jest tu wystarczająco dużo, by obdzielić nimi przynajmniej pięć innych albumów. Przy pierwszym podejściu do „Changelings” można się mocno zdziwić i niejednokrotnie stracić wątek. Nie jest to jednak, jak wielu z was zapewne w tym momencie podejrzewa, muzyczny onanizm. Po kilku rundkach wszystkie te łamańce zaczynają się krystalizować w głowie, i układać w niezwykle zróżnicowaną i mocno malowniczą całość. Niezaprzeczalnie dzieje się tak dzięki wyjątkowym umiejętnościom technicznym muzyków, którzy w bardzo dojrzały sposób łączą ze sobą elementy technicznego death, technicznego thrashu, czy nawet jazzu, jednocześnie zachowując, może nieco schowaną w tle, ale jednak, drapieżność. Co ciekawe, słuchając tych piosenek można odnieść wrażenie, że każda z nich jest inna, każda ma swój własny charakter. A mimo to wszystkie zazębiają się i wzajemnie uzupełniają. Mocno chłopaki tu pokombinowali, oj mocno, także pod względem strukturalnym, nie stroniąc choćby od świetnego instrumentala „Voyager”, po dziesięciominutowego kolosa „Biological Masterpiece” na zakończenie. Wydaje mi się, że nagrali go celowo, trochę by pokazać, że potrafią. I faktycznie, potrafią! Jeden eksperyment im się co prawda nie udał, bo w „Waves of Time” pojawiają się czyste, śpiewane wokale, które działają na mnie niczym płachta na byka, i najchętniej bym je wyjebał w pizdu, ale w ogólnym rozrachunku jakoś można tego babola przełknąć.

Materiał ten, podobnie jak w przypadku debiutu, brzmi fantastycznie, a nisko plumkający, jednocześnie wyraźnie słyszalny bas, robi mega robotę. Czuć w tej muzyce nieczęsto spotykany klimat, czuć szczerość, i nawet jeśli chwilami słyszymy tu bardzo wyraźne nawiązania do wspomnianego „Focus” czy „Sounds of Perseverance”, to jest to raczej rozwinięcie myśli autorów owych klasyków niż bezczelne naśladownictwo. Po raz kolejny jestem pod wielkim wrażeniem. Powiem więcej. Uważam, że obecnie na krajowej scenie w rzeczonym gatunku panowie nie mają sobie równych, a i w skali światowej prezentują poziom najwyższej półki. Ode mnie oklaski na stojąco!

jesusatan



The first album from unconventional Polish power trio Species, ‘To Find Deliverance’, leveled us with its rare blend of technical thrash prowess and unorthodox but highly inspired songwriting, enough to make our best of 2022 album list. Out of that list a collaboration was born and now Species make their 20 Buck Spin debut with second album ‘Changelings’.

A step up in every regard, ‘Changelings’ is astonishing in its accomplished precision and how much it manages to achieve within the scope of individual tracks and as a cohesive whole. The album features an overload of angular guitar warfare, traditional Euro-thrash aggression with a modern resonance, rhythmic percussive seizures, and intricate basslines that make their intention deeply felt, not just following the guitar but dialoguing with it in a way that offers a second melodic brain to the album. In combination these elements thread seamlessly to give ‘Changelings’ its colorful and uncanny vision, as if John Carpenter had co-produced ‘Rust In Peace’ behind the iron curtain. It’s bristling with sci-fi paranoia, alien terror and a hint of Cold War menace. The early convergence of Thrash Metal with Death Metal is also unmistakably present in the shape-shifting sound of Species.

While there’s more than enough primitive and traditional Thrash bands to go around, Species embraces the genre’s lesser-travelled road of forward-thinking virtuosity and inventive experimentation, showing there’s still plenty of fertile ground to seed new musical territory. Nowhere is it more apparent than on 10-minute album closer ‘Biological Masterpiece’, where Species displays all its weapons; hyperspeed assaults, dystopian lulls and instrumental mastery, in a climatic saga beyond space and time. “Changelings” is that rare album nowadays that still has the ability to surprise in the most triumphant and euphoric way possible.




I’ve considered myself a Thrash Disliker for quite a while. Perhaps it was seeing so many local openers in SoCal that seemed to go by the mantra of “Hey, remember that riff from the ’80s? No, the shitty one”, the implosion of a certain Arizona band (and rightfully so) that I once loved, or maybe just the genre itself actually getting stale on the whole. A couple albums this year are forcing me to completely rethink my writing off of thrash, the latest of which comes from the Polish three-piece Species. These Warsaw sci-fi fanatics have crafted a sophomore album that is not just technically proficient, well-written, and keeps the listener on their toes at all times, but is fun as hell from start to finish. This is Changelings.

Even though I’m one to rarely gloss over an upcoming 20 Buck Spin release, Changelings felt special right from the get-go with first single “The Essence.” The syncopated riffs that transform bit by bit — shifting rhythms throughout, even if it’s a single extra beat or note thrown in — the prominent bass that doesn’t just mirror the guitars but often complements them with bright fills and melodic lines, the understated drum performance that anchors the entirety of the sound with a similarly wide ranging display of moods; manic thrash skank beats, classic metal rhythms, softer jazz fusion-inspired moments, and more. This three-and-a-half minute tease proved to be a perfect window into the rest of what Species has to offer on this album.

One of my favorite aspects of Changelings is the stripped-down nature of the entire production package; it certainly doesn’t feel like lo-fi or akin to a demo, but doesn’t fall into the overproduced wall of sound trap that a lot of “modern” metal seems to be falling into. This shines through especially in how the instruments themselves are tracked. Almost without exception, whenever the guitar is soloing there’s no rhythm guitar; not only does this allow the fantastic performance of vocalist/bassist Piotr Drobina to shine through, it gives the sound a much more authentic feel, like it’s just three guys jamming together in a rehearsal space. And speaking of guitar solos, Michał Kępka has no shortage of them… and they all kick ass. From the neoclassical flourishes in the arpeggiated guitar sweeps that often characterize both solo and riff (“Inspirit Creation”) to the clear ear for melodicism (likely another factor in why this album clicks for me so well), Changelings takes me back to the high school days when I was addicted to the guitar wizardry of Rust in Peace and Hatebreeder.

As good as Species are at tech thrash this is very much a progressive metal album as well, with most songs featuring a softer, jazz fusion-inspired section that sees the band exploring even broader horizons. There’s clear echoes of Rush in the instrumental “Voyager” in both the “Xanadu”-esque guitar effects or the “Strangiato” hi-hat roll that kicks off the heavier section of the track. And like that legendary Canadian power trio, this power trio — as incredibly proficient as they are at their respective instruments — never feel like they’re showing off too much, or feeling too self-serious about both their music and lyrical themes. “Born of Stitch and Flesh” opens with a scream of “it’s alive!!!” after all; Species aren’t afraid to have fun in addition to all the complex music. In classic prog fashion the album closes with its longest track, the 10-minute barnburner “Biological Masterpiece” whose tremendous finale reaches for the cosmos in a manner not unlike just Absolute Elsewhere, but the opus of the fallen sci-fi thrash legends I mentioned in the introduction; few songs this year have gotten me as pumped as this one does. My only critique of this song is that it contains the best riff on the entire album, but it’s only played a few times! That just makes the anticipation even more special upon every relisten.

Whether you’re a seasoned thrash veteran or a lapsed fan like myself, I find it hard to believe that you’ll find much to dislike about Changelings. Impressive tech thrash and softer prog elements co-exist in great harmony, all wrapped up in a sci-fi package that doesn’t forget to have fun at the end of the day. Thank you to Species for reminding me that great thrash metal is still possible in 2025.

Colin



..::TRACK-LIST::..

1. Inspirit Creation 06:14
2. The Essence 03:26
3. Waves of Time 05:50
4. Voyager 03:18
5. Born of Stitch and Flesh 04:49
6.Terror Unknown 06:19
7. Biological Masterpiece 10:17



..::OBSADA::..

Piotr Drobina - bass & vocals
Przemysław Hampelski - drums, percussion
Michał Kępka - guitars

Guest synthesizers on 'Voyager' by Krzysztof Buffi



https://www.youtube.com/watch?v=djS0vmtLcRM



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!