...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Doskonały i niestety jedyny album włoskiej formacji przypominającej Premiata Forneria Marconi (P.F.M.) z okresu pierwszych dwóch LP, a także Biglietto Per L'Inferno - z dominującymi rozbudowanymi formalnie kompozycjami, z dużą ilością partii instrumentalnych (z dodatkiem klawiszowego tła) i utrzymana w nieco bajkowym (czy też barokowym) klimacie.
Absolutna czołówka włoskiego, progresywnego rocka!



1970 roku paru młodych ludzi w Rzymie założyło sobie zespół. Rockowy. Jeden z setek, które w tym czasie zaczynało działalność. Bardziej dla zabawy niż dla poważnego grania. I tak bawili się przez dwa lata, a potem zdecydowali, że może jednak coś z tego będzie. Po niewielkich zmianach personalnych zabrali się poważniej do roboty, podpisali kontrakt z maleńką firmą Trident Records, poprosili znanego malarza (Gordon Foggetter) o zaprojektowanie okładki i zameldowali się w studiu, by zarejestrować swój debiutancki materiał. W międzyczasie wymyślili sobie nazwę - Semiramis (była to legendarna królowa Babilonu, na rozkaz której powstały równie legendarne wiszące ogrody, określane jako jeden z siedmiu cudów starożytności). Grupa spędziła w studiu około tygodnia, potem miks, produkcja i album ukazał się na rynku. Historia banalna jakich wiele, zwłaszcza w słonecznej Italii w tym okresie. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie prosty fakt - powstał album genialny, przez wielu uznawany wręcz za szczytowe dzieło włoskiego proga.

Faktem jest również, że genialność tego wydawnictwa zaczyna się od okładki - w plebiscycie na najlepszą okładkę płyty z muzyką rockową we Włoszech w 1999 roku bezapelacyjnie zwycięża... nasz Semiramis! I tu muszę wszystkim polecić płytę w wersji japońskiej repliki winyla, bo jest rozkładana, a poza piękną okładką zewnętrzną zawiera wspaniały środek który przesądził o wyniku plebiscytu. A poza tym jest to doskonały remaster, miażdżący jakością oryginalne włoskie wydanie. A sama muzyka? To szaleństwo. Jest tu wszystko - od pięknego progresu ze sporymi wpływami klasyki, do niemal hard rockowych fragmentów z doskonałą gitarą. Są piękne fragmenty akustyczne, są piękne melotrony, organy kościelne, hammondy i... wibrafon. Mocna sekcja rytmiczna z bardzo sprawnym perkusistą. I wspaniałe kompozycje wykorzystujące na przemian mocne, rockowo-progresywne klimaty i delikatne, akustyczne wyciszenia - wszystko na zasadzie kontrastu. Całość jest koncept-albumem zagranym zgodnie z ówczesnym kanonem włoskiego rocka symfonicznego, który wyznaczyły takie gwiazdy jak PFM i Banco.

Płytę trzeba przesłuchać kilkukrotnie, by w pełni ją docenić, bowiem ilość pomysłów muzycznych jest tak ogromna, że za pierwszym razem trudno wszystko uchwycić. Osobiście nie podzielam opinii, że jest to najwybitniejsze dzieło włoskiego symfonic-rocka, ale zdecydowanie jego pierwsza dziesiątka. Album niewątpliwie piękny i bardzo dojrzały, kochany przez fanów gatunku na całym świecie - w Japonii zdobył chyba wszystkie możliwe nagrody. Na koniec jeszcze dwie ciekawostki. Pierwsza - tytułowy FRAZZ to pierwsze litery członków grupy (Faenza, Reddovide, Artegiani, Zarrillo, Zarrillo), a druga to fakt, że muzycy w chwili nagrywania tej płyty mieli od 16 do 18 lat (!!!). Niesamowite... Polecam wszystkim, a dla wielbicieli włoskiego proga - jazda absolutnie obowiązkowa.

Aleksander Król


Another jewel from Italy's 70s prog rock. Intense and melodic, this album is at the same level of the monsters of the style. Very original, it's a hard job can find influences or similarities with another bands. "Frazz" is the highlight. SEMIRAMIS album is a forgotten winner, plenty of emotive intensity. Highly recommended.

Marcelo


Here is yet another major classic Italian prog rock album sure to please all fans of the 70's Prog genre. SEMIRAMIS blend lots of guitars (Classical and electric) with lots of excellent keyboard work. This album does get a bit heavy (which I like!) at times but always returns to the gorgeous settings promised. Considering the age of this recording , this album offers great stereo seperation and sounds even better with a good set of headphones on......Highly recommended !!!

loserboy


I’m still not 100% sure what drove me to dive so deeply into RPI, aka Rock Progressivo Italiano, but its claws are buried in my flesh and there’s little hope of extraction.I know I love the analog, larger than life music out that came out of the adventure that was the 70s, and Italian prog is just out there enough to give me surprises with each band I discover. Case in point: Semiramis, who up until this year earned their wings on the heights of a single album, 1973’s Dedicato a Frazz. I got tired of waiting for a decently priced vinyl, so grabbed an import CD and I couldn’t be happier. No surprise the keyboard work is exquisite, but overall the songs are really well composed; there’s a lot of rock and grit in the guitars, and it’s one of those releases that as a prog fan is essential. Let’s dive in.

Listening to opening track “La Bottega Del Rigattiere” it’s incredible to think the band, founded by keyboardist Maurizio Zarrillo and his cousins, were only teenagers at the time of recording this. Joined by 16-year old brother Michele Zarrillo who took over guitar and vocals, every track captures the thrill of young kids transmogrifying the music of their heroes into something fresh and thrilling. There are hints of Zappa, of King Crimson, but also of what their (slightly) older peers at home were expressing, like Banco del Mutuo Soccorso with the heavy keyboard component. Getting back to the opening track, it’s slightly fractured, a series of ideas that don’t quite congeal, like putting a shattered mirror back together but some of the pieces don’t quite line up.

But oh, what pieces. Panned extreme left and right, the Zarillo brothers work their instruments like inspired demons, the solos that end “La Bottega Del Rigattiere” blast right into the heavy dual-lined riffing of “Luna Park.” Drummer Paolo Faenza, who would go on to be the sole member taking part in follow-up album La fine non esiste – a sophomore record that took 51 years to arrive – has a great feel, alternating between almost Bonham-esque power and more elegant, jazz-bordering-on-classical fills and flourishes. There’s a sense of that classical element at large on “Uno Zoo Di Vetro” and later on “Frazz” which has moments that feel like chamber music, albeit chamber music made baby a bunch of teenagers who can’t wait to speed back up again.

I think that’s the real reason I enjoy Dedicato A Frazz so much. That sense of sprawling, fragmented arrangements that don’t cohere as tightly as the giants of the scene is a feature, not a bug when you contextualize it as the youthful exuberance: who didn’t want to be their heroes the first time they picked up an instrument? Who knows what a second album with the same members would have sounded like. I did listen to the new album (you can listen and grab a copy here thanks to Bandcamp) and it’s fine. Not only fine, but pretty damn good. But it sounds like a bunch of really seasoned players playing some really nice progressive rock. It doesn’t have that bite, that sense of going off the rails and not caring because it’s so fun. Everything is balanced and expertly produced, but give me that grunge and dirt bite of something like the rock and roll chaos that sprouts a minute into the closing track “Clown” and you’ll hear that thing that made this, the truly sole album by Semiramis, such a hit.

Chris



..::TRACK-LIST::..

1. La Bottega Del Rigattiere 6:01
2. Luna Park 4:29
3. Uno Zoo Di Vetro 5:57
4. Per Una Strada Affollata 5:01
5. Dietro Una Porta Di Carta 5:42
6. Frazz 5:09
7. Clown 4:34



..::OBSADA::..

Organ [Eminent], Piano [Piano A Coda], Electric Piano, Harpsichord, Percussion [Sistro], Synthesizer - Maurizio Zarrillo
Drums, Percussion, Vibraphone, Effects [Effetti Speciali] - Paolo Faenza
Bass, Bells, Effects [Effetti Speciali] - Marcello Reddavide
Classical Guitar [Classica Di Giorgio], Twelve-String Guitar [12 Corde Ovation], Synthesizer - Giampiero Artegiani
Acoustic Guitar, Electric Guitar, Vocals - Michele Zarrillo




https://www.youtube.com/watch?v=9DsYfbKdSPI



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!