...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



..::OPIS::..

'Kiedy rozum śpi, budzą się demony' – pochodząca z amerykańskiego stanu Colorado formacja Akhlys kontynuuje mroczną odyseję na granicy jawy i snu. Moje nawiązanie do dzieła Francisco Goi nie jest przypadkowe: niespokojny sen jest głównym i nieodłącznym tematem tekstów zespołu. Tym razem jednym z naszych przewodników będzie Fobetor, personifikacja koszmarów z greckiej mitologii. Atmosferyczny, ale podany ze wściekłą mocą black metal Amerykanów, ponownie kusi i odpycha jednocześnie, otaczając słuchacza lepkimi mackami chaosu, które zabierają oddech.

Album House of the Black Geminus to śmiała kontynuacja obecnych już wcześniej wątków, zarówno tych muzycznych, jak i filozoficznych. Cierpiący na parasomnię lider zespołu, Naas Alcameth, prowadzi nas do krainy dusznych i niebezpiecznych snów. Sister Silence, Brother Sleep, Mother Darkness and Father Death – to wierni towarzysze sennej odysei. Czas, który powinien przynosić wytchnienie od codzienności, staje się udręką. I tym razem piekłem stają się rodzące się pod zamkniętymi oczami wizje, z pozoru efemeryczne, a przecież namacalne i bolesne w swych skutkach.

Potęga brzmienia Akhlys opiera się nie tyle ciężkich riffach, co wyrazistej produkcji, która uwypukla moc gitar i sekcji. Nie pojedyncze, wbijające się w pamięć zagrywki gitary będą nas mamić – choć paru „chwytliwych” momentów doszukamy się na albumie – a skomasowana ściana dźwięków, która nieco przytłacza. Kapela skutecznie buduje moc uderzenia, także, a może przede wszystkim, za sprawą studyjnych sztuczek. Hochsztaplerstwo? A może diaboliczny pakt z bogami władającymi koszmarami? Nie mam zatem potrzeby rozkładania muzyki Akhlys na czynniki pierwsze, gdy finał artystycznych poszukiwań jest druzgoczący w swym wyrazie.

Utwory na nowym albumie są długie, właściwie każdy z nich stanowi mini suitę, podaną z pewną dramaturgią i zmianami akcji. Pewnym przerywnikiem jest tylko instrumentalny numer Black Geminus, w którym może i formacja nieco pozwala nam się wyciszyć, ale nie uspokoić. Pozostajemy wciąż we wnętrzu koszmaru. Zespół ponownie korzysta zarówno z rozwiązań typowych dla metalu ekstremalnego (czasem podanego w nieco awangardowej formie), jak mrocznej elektroniki – zdarzało im się wypuścić wszak albumy w całości dark ambientowe. Ta inter-gatunkowość stanowiła od początku znak rozpoznawczy Akhlys. Nic się zatem nie zmienia. Tym razem pojawia się jednak sporo wątków industrialnych, które nawet jeśli nie dominują całości, to zdecydowanie wpływają na odbiór i wizje, jakie rodzą się w głowie słuchacza. Początek od razu umieszcza nas w nieco innym dźwiękowym kontekście: The Mask of Night-Speaking wita majestatycznym, podlanym elektroniką uderzeniem, które wiedzie ku post-apokaliptycznym pejzażom kina science-fiction. No właśnie. Słuchając albumu Amerykanów miałem mimowolne skojarzenia z zawartym w Niezwyciężonym Stanisława Lema pomysłem na ogromną i niszczycielską chmarę mikrobotów, która wywołuje mentalną destrukcję żywych organizmów. Najmocniejsze, najbardziej wyraziste fragmenty House of the Black Geminus z podobną, wykalkulowaną siłą oddziałują na słuchacza.

Nie chcę się nadmiernie zachwycać, ale z konfrontacji z bogiem koszmarów Amerykanie wyszli z tarczą. Akhlys jest oryginalnym i ważnym zespołem na scenie, nawet jeśli pozostaje w pewnym undergroundzie, a House of the Black Geminus to potwierdzenie wysokiej formy. Muzycy ponownie nie zawiedli, a do znanej formuły (także i wizualnej) dorzucili nowe elementy, co pozwala mieć nadzieję, że są jeszcze przestrzenie świeżych artystycznych eksploracji. Z pewnością album ten wędruje na moją krótką listę ciekawszych ekstremalnych, ale i klimatycznych płyt tego roku.

Być może wcześniejszymi produkcjami Naas Alcameth i załoga zdążyli mnie skutecznie omamić i w naturalny sposób dobrze im życzę. Póki co śnię wraz z Akhlys i nie chcę się przebudzić, choć widoki są tutaj koszmarne.

Paweł Lach


Nightmarish Black Metallers AKHLYS return with their fourth album of abyssal soundscapes. Set for release via Debemur Morti Productions on July 5th.

Dark ambience begins by setting a sense of dread, a feeling the band are extremely familiar with. Massive walls of riffing and percussion hit like a tidal wave of dense smog, filling the air with a potent sense of oppression. The intricate drumming and coarse guitars have a formidable power with those flares of dissonance that add to the unhinged, disquieting feeling that Akhlys have always portrayed. Convulsing with darkness as we await whatever spectral apparition they conjure, there is so much tension on the opening minutes of this album that pick up exactly where the wonderful “Melinoë” left us. Combining cascades of ethereal eeriness and bludgeoning force, there is such a vibrant impact to this record. Sometimes a doomy element allows room for breathing so that when blasting chaos ensues; it feels all the more extreme. The untamed instruments are met by equally vicious, snarling vocals as a demonic concoction comes together between all of the uncomfortable sounds. The utterly wild performance and crushing production feels like the band have forged on with total confidence from their previous works toward a goal they well understand. I am truly gripped.

Taking one of their most recognisable elements, those pulsating rhythms that have a hypnotic sway to them combined with frenzied dissonance, it feels like Akhlys have truly found their signature sound while never rested on their laurels. The feverish atmosphere and propelling forth of abyssal monstrosities is continually impressive and bewitching while there is not a moment you can feel relaxed. The tapestries of depraved terror which are woven will imprint upon the mind, never to be forgotten as it is such a clear and vivid horror which we witness here. Sometimes subtlety is key, but Akhlys take a much more forceful approach in delivering their chaotic and restless Black Metal savagery. Cutting every sense of calm like a rusted saw with some of the most inhuman sounds you could imagine, this is true power being harnessed with every malicious fibre screaming to inflict itself upon you. Every sanguineous moment is filled with a hunger, or thirst, for destruction. Each labyrinthine song, an opus of anxiety and trepidation, yet holding so much excitement to pull you further into the abyss. Howling from another world, I think most will find this an uneasy listen and yet you won’t be able to turn around or back away once you begin...

This is an undeniably punishing listen, but one with so much depth and intrigue that even the least dynamic moments feel complex and multi-faceted. It is human nature to be drawn to that we distrust or at least misunderstand, this feels like a perfect example of a danger that people shall flock to from curiosity and realise they are self-flagellating with sonic scythes that will scar them for life. When something so pugnacious can be so enchanting and evoke feelings of panic and ecstasy in equal measure it is certainly a special work of art. Akhlys walk the lines of hideous deformity and stunning beauty in a manner quite unlike anything else. Their malignant meditations inspire awe and will leave you aghast, shaken and salivating for more. Such is the masochistic nature of the extreme music lover. Up until its climax, this remains a chilling, warped, complex and terrifying listen that will simply throw you asunder or grip onto every fibre of your consciousness. Such a cathartic ritual provided by the band is clearly for a chosen elite, rather than a mass-market and that is the way Black Metal should remain for all time.

More frightful Black Metal magnificence from the lucid panic attack that is Akhlys. Their ghoulish soundscapes fit for the most dark corners of the mind being summoned to the foreground. If you revel in dissonance, extremity and bombardments of true evil; then this record is definitely for you. While it is definitely a modern take on Black Metal, it is a fantastic one that does not bastardise the genres spirit, rather takes it to new heights worth exploring. “House Of The Black Geminus” was a pleasure to witness.

Nattskog's Blog



..::TRACK-LIST::..

Act I: The Hearth
1. The Mask Of Night-Speaking
2. Maze Of Phobetor

Act II: The Cellar
3. Through The Abyssal Door
4. Black Geminus

Act III: The Attic
5. Sister Silence, Brother Sleep
6. Eye Of The Daemon - Daemon I




https://www.youtube.com/watch?v=qwI9O9fiNwM



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!