...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



..::OPIS::..

Zremasterowana, brytyjska edycja z mnóstwem (33 minuty) niepublikowanego materiału!
Kolejna rewelacyjna pozycja z katalogu East Of Eden. Na drugim albumie (po genialnym LP 'Mercator Projected' z 1969) zespół wciąż drążył wschodnie rejony, dodając przy okazji nieco więcej pierwiastków jazzowych, a także psychodelicznie kombinując z przesuwem taśm... Fascynująca i oczywiście zdecydowanie progresywna płyta!




Debiutancki album East of Eden - zrecenzowany przeze mnie lata temu "Mercator Projected" - to jeden z najbardziej kultowych NKR-ów. Choć zaliczanie akurat tej grupy do tzw. nieznanego kanonu rocka, jest dość kontrowersyjne. Nie był to bowiem zupełnie nieznany zespół - na początku kariery odnosił dość znaczące sukcesy komercyjne w ojczystej Wielkiej Brytanii. Pod względem popularności, ale też liczby wydanych albumów, bliżej mu raczej do Atomic Rooster czy Budgie (pomijam tu wielbienie tego drugiego przez Polaków), niż T2 lub Night Sun. Inna sprawa, że z biegiem lat zespół faktycznie stał się nieco zapomniany. Szkoda, bo jego twórczość jest naprawdę interesująca. Nie tylko na wspomnianym "Mercator Projected" - kolejne dwa albumy również trzymają wysoki poziom. Pora przyjrzeć się bliżej pierwszemu z nich.

"Snafu" został wydany równo rok po debiucie, w lutym 1970 roku. W międzyczasie zdążyła zmienić się sekcja rytmiczna - basistę Steve'a Yorka (który odszedł do Manfred Mann Chapter Three) i perkusistę Dave Dufont zastąpili Andy Sneddon i Geoff Britton. To nie jedyna zmiana, gdyż rolę głównego wokalisty, oryginalnie pełnioną przez gitarzystę Geoffa Nicholsona, przejął saksofonista Ron Caines (który na debiucie śpiewał tylko w jednym kawałku).

Sama muzyka również przeszła znaczącą metamorfozę. O ile na debiucie dominuje psychodeliczno-orientalne granie, z domieszką folku, hard rocka, bluesa i jazzu, tak tutaj zdecydowanie wzrosło znaczenie elementów jazzowych. "Leaping Beauties for Rudy / Marcus Junior" składa się z freejazzowej introdukcji i jazzrockowego rozwinięcia, a w "In the Snow for a Blow" umieszczono cytat z "Better Git It in Your Soul" Charlesa Mingusa. Nawet w pozornie folkowym "Confucius" pojawiają się zdecydowanie jazzowe solówki saksofonu. Znajdziemy tu jednak także utwory bliższe poprzedniego longplaya, jak dynamiczny "Have to Whack It Up", z ostrą, wręcz hardrockową gitarą, czy rewelacyjny "Nymphenburger", łączący rockowy czad z tworzącą niesamowity klimat partią skrzypiec. Nie brakuje tu psychodelicznych zabaw z odwracaniem taśm ("Xhorkom", "Uno Transito Clapori", "Habibi Baby"), pojawiają się też wpływy muzyki arabskiej ("Ramadhan", "Gum Arabic"). Reedycje albumu zawierają ponadto fantastyczny, celtycko-folkrockowy kawałek "Jig-a-Jig" (spory przebój singlowy). A wszystko to składa się na zaskakująco spójną całość.

"Snafu" jest z pewnością albumem bardziej eksperymentalnym i bardziej dojrzałym od "Mercator Projected", choć chyba nie tak dobrym pod względem kompozytorskim. Nie da się też ukryć, że muzycy East of Eden, choć utalentowani, nie byli na tyle sprawnymi instrumentalistami, by grać jazz rocka na poziomie chociażby Soft Machine. Mimo wszystko, świetny to album.

Paweł Pałasz


Gone is French Canadian Dave Dufont from the drum kit and Steve York on bass and in comes Geoff Brittan and Andy Sneddon respectively. This second album is a much proggier statement than Mercator Projected, but it is still plagued with imperfections but none are glaring. The sound is rather different but is also tighter (different rhythm section) , but the three frontmen Arbus , Caines and Nicholson are still there.
The intro of the album does bring you back to their debut with its hard blues- derived prog, but soon forgotten by a two-part track starting with an almost free jazz intro but second part Marcus Junior instils an eastern European feel to the much improvised but structured finale. The six-part 8min long third track (a bit like some Caravan tracks the parts have names but the collective track has no clear name) is clearly the centre of the album, but again it is relatively slow to start and only in the Ramadhan, does it raise your eyebrow with interest and the slight Arabic feel is confirmed throughout the track even if they evoke a Mingus theme and a short drum solo.

The Italian named opener (2nd side) is full of weird but basic tape effect that unfortunately last too long and irritates with repeated listenings. The 8min+ Confucius is again slow to develop but here the great Arabic Gum intro with fitting ambiances are delightful, with the flute evoking a bit Focus's Anonymous theme. Clearly another highlight of this album as the track develops in an insane and chaotic quagmire. Nymphenberger is one of those tracks that most of the older progheads have heard without ever knowing it was East Of Eden, but it was a minor hit and justifiably so, even if it pales in comparison with their next hit Jig-A-Jig. Next up is another multi (three in this case) part track that veers between mid- Eastern ambiances and almost free jazz before easing into an awesome improv where the violins are left right and centre until the Nymphenberger is briefly reprised before reverting to the previous madness. The Outro is a slow track oscillating with almost declamative vocals and piano-electronic doodlings - sounds a bit like 70's beat poet happening.

Clearly the better of East Of Eden albums, this is also the last album where the three kingpins were together as the mega hit (and completely atypical of their style) will change many things, the next album boasting a completely different line- up save Dave Arbus.

Sean Trane



..::TRACK-LIST::..

1. Have to Whack It Up 2:20
2. Leaping Beauties for Rudy / Marcus Junior 7:02
3. Xhorkham / Ramadhan / In the Snow for a Blow (incl. Better Git It in Your Soul) 8:07
4. Uno Transito Clapori 2:28
5. Gum Arabic / Confucius 8:18
6. Nymphenburger 6:15
7. Habibi Baby / Boehm Constrictor / Beast of Sweden 6:22
8. traditional - arranged by East Of Eden 1:36


Bonus tracks:
9. Jig-a-Jig (A-side 1970 single) 3:43
10. Petite Fille 3:55 *
11. Biffin Bridge 5:52 *
12. Blue Boar Blues 7:14 *
13. Nymphenburger (1st take) 5:16
14. Marcus Junior (edit for 1970 single) 5:12
15. Jig-a-Jig (take 9) 4:17

* Previously unreleased



..::OBSADA::..

Geoff Nicholson - guitars, vocals, harmonica, piano, strings
Ron Caines - piano, saxophones (tenor, soprano and alto electric & acoustic), vocals, stylophone
Dave Arbus - electric violin, tenor saxophone, flute, trumpet, bagpipes, Indian bells
Andy Sneddon - bass, strings
Geoff Britton - drums, percussion (claves, African hand drum)

With:
Peter Ryston - tape (4)
Robin Sylvester - tape (4), engineer



https://www.youtube.com/watch?v=ZbrIu26EDqU



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!