...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI.



Och jaki piękny dramat, jaka piękna Tragedia. – Chciałoby się zawtórować po zakończeniu płyty.


..::OPIS::..

To album emocjonalny, osobisty, środowiskowy, ludzki, konceptualny. Beznadzieja, złudzenia, niepowodzenia, bilet w jedną stronę. Pasja, desperacja, świadome wybory i oddawanie się chwili. Samotność, miłość, samopoznanie, poszukiwanie, wieczna droga. Powierzchowne relacje, niespełnione marzenia, obowiązki. Budzik przed świtem, nocny maraton, rzeczy przemilczane, dystans, odległość, zbliżenia. Ciało obce, ziemia obiecana, dziury w głowie, wspomnienia. Och jaki piękny dramat, jaka piękna Tragedia.

Zespół powstał w 2011 roku. Członkami grupy są osoby związane z Łódzką Sceną Alternatywną (19 Wiosen, Alles, Procesor Plus, EX - US, Demolka, Afro Porno). Zadebiutowali singlem „Ty”. w nieistniejącej już Oficynie Biedota. Następnie wydali dwa albumy: "Eskpzm" i "Nieświat". Oba utrzymane w stylistyce post punk, cold wave. Szczególnie drugi zyskał bardzo dobre opinie u recenzentów. Przywoływali nawiązania do takich zespołów jak Republika czy Madame. Zespół koncertował u boku m.in: Variete, Ukrytych Zalet Systemu, Super Girl & Romantic Boys. Na płycie pojawili się goście z Super Girls & Romantic Boys.

Produkcją płyty zajął się Kamil Łazikowski, kiedyś członek zespołu Cool Kids of Death.



Zima bywa piękną porą roku, pod warunkiem, że zechce sobie przypomnieć o dawnych, śnieżnych przyzwyczajeniach. A tak, to szaro-buro, słońca jak na lekarstwo, a do tego dół… Właściwie to Tragedia. Kto lubi się jeszcze pognębić muzycznie i tekstowo, mocniej zapaść w świadomą melancholię i nasycić się weltschmerzem, temu polecić można propozycję łodzian. Co się z podobnymi tematami wiąże? Wiadomo, zimno-falowa muzyka podlana synth-popowym sosem. Gęsto tu od klimatów żywcem wziętych z lat 80.

Sporo też tu rodzimych tropów, by zwrócić uwagę na Madame, a jeszcze więcej rzeczy kojarzy mi się z Maanamem. Bo wokalista, Paweł Strzelec, brzmi czasem uderzająco podobno do Kory. Gdyby za mikrofonem stała kobieta, może bym się obruszył, że to zbyt wyraźne nawiązanie. Ale facet? Robi się ciekawie. Ten duch Maanamu objawia się też w tekstowych nawiązaniach, pewnej wzniosłej manierze, lekkiej teatralności. Dobrze to pasuje do obranej konwencji, choć czasem się zastanawiam, czy to nie za duży ukłon w tę stronę, co nie obniża jakości muzyczno-lirycznych poszukiwań. Możliwe zresztą, że nieświadomych.

Zespół bawi się nowofalową, coldwave’ową, punkową, elektroniczną konwencją, serwując dźwięki chłodne, z pozoru wyprane z uczuć. Bywa łagodnie, a czasem nieco bardziej energetycznie, zawsze jednak dojmująco. Oczywiście emocje buzują w tekstach, ale to tematy dalekie od pozytywnych konstatacji. Tak, tutaj rozgrywa się tragedia, w klasycznym greckim znaczeniu, gdzie wszystko zmierza do niewesołego kresu, a człowiek nic na to nie może poradzić. Charakterystyczna pulsacja i przestrzeń, ale i czasem zadziorność, i popowa wręcz chwytliwość (singlowa Tragedia czy Daleko), musi się spodobać miłośnikom podobnych klimatów. Choć zespół czerpie z pewnego kanonu, to jednak na tyle umiejętnie miesza inspiracje, że tworzy własną propozycję.

Trzeba lubić takie granie, i nie bać się zanurzać w tego typu nastroje. Nigdy nie wiem, czy to tylko pewna konwencja, czy jednak szczery raport ze stanu duszy. Nie namawiam, bo czasem lepiej w tym mrocznym, depresyjnym czasie posłuchać wesołych hitów z radia. Ale kto ceni melancholijny powiew lat 80. nie powinien kręcić nosem.

Paweł Lach



http://miejmiejsce.com/muzyka/juz-nie-zyjesz-tragedia/



..::TRACK-LIST::..

1. Ona 02:44
2. Amen 03:58
3. NDST 04:14
4. Osobno 02:47
5. Ateny 04:37
6. Daleko 03:23
7. Odyseja 03:26
8. Złudzenia 03:07
9. Tragedia 05:03




https://www.youtube.com/watch?v=H3cTbJZSR8g



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!