...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...



..::OPIS::..

Minęły dwa lata od pierwszego albumu zespołu Żurawie 'Poza zasięgiem'. Ten czas muzycy wykorzystali na intensywne prace nad nową płytą. - Będzie zdecydowanie intensywniej. Na 'Nowej stoczni' będzie więcej szybszych numerów, więcej alternatywnych strojeń, trochę niższych strojeń - zdradza Mateusz Bartoszek. - Ten album to dużo kombinowania z alternatywnym strojeniem, postawiliśmy też na trochę więcej wstawek elektronicznych w postaci drum loopów, sampli, loopów gitarowych. Ta muzyka będzie miała dużo więcej warstw, dużo więcej ścieżek, które będą się uzupełniały.

Mateusz zdradza też, że Żurawie postanowiły odejść od utartego schematu utworów muzycznych: zwrotka, refren, zwrotka, refren, most, solo. - Chcemy, by słuchacz miał element zaskoczenia.

Muzycy przyznają, że nowszy materiał będzie trochę cięższy, ale dalej będzie w nim słychać znane Żurawie. - Chyba w tych utworach nie będę bardziej krzyczał - ocenia Michał Juniewicz. - Będzie mniej kawałków, w których krzyczę, ale jak już krzyczę, to krzyczę bardziej.

Mateusz, Michał i Ignacy skupili się na konstrukcji utworów, by tworzyć ciekawe struktury dźwiękowe. - Parę razy graliśmy te nowe kawałki na koncertach. Reakcja na żywo była bardzo pozytywna, mamy nadzieję, że taki będzie też odbiór płyty - przyznają. - Dużo naszego myślenia poszło w sposób konstruowania tych piosenek. Na płycie znalazła się dopiero trzecia wersja utworu 'Paraliż'. Męczyliśmy się z niektórymi utworami miesiącami, ale uzyskaliśmy rezultat, z którego jesteśmy zadowoleni.

Żurawie na swoich koncertach wypadają bardzo mocno, intensywnie. Na płycie 'Nowa stocznia' chcą oddać słuchaczom część tej intensywności.

Żurawie wydawniczo pozostają w znanym sobie labelu Koty Records. - Lubimy pracować z ludźmi, którym ufamy i znamy osobiście - podkreślają. - Dziś jesteśmy zadowoleni z tego, co stworzyliśmy i chcemy to ludziom pokazać.




Nie będę owijał w bawełnę: okres zimnej i nowej fali to w moim odczuciu jedno z najciekawszych zjawisk w historii muzyki rockowej. Urodziłem się za późno, żeby załapać się na koncerty największych tuzów tego nurtu, ale gdy tylko odkryłem, co się tam działo, kompletnie wsiąkłem. Jestem absolutnym fanem Siekiery we wszystkich odsłonach. Mógłbym żyć bez – powiedzmy – AC/DC, ale bez Joy Division już nie. Fakt, że nadal na rynek trafia muzyka, w której słychać ducha tamtych czasów, sprawia, że robi mi się ciepło na serduszku.

W ostatnich miesiącach miałem szczególne powody do zadowolenia: najpierw nowe wydawnictwo Zespołu Sztylety (znakomite skądinąd), a teraz nowe Żurawie. Kapele te są sobie pokrewne i doskonale zdają sobie z tego sprawę – swego czasu wydały nawet splita. Oba zespoły robią świetną robotę, rozwijają się i jak widać po zasięgach, zdobywają coraz więcej fanów. I dobrze – należy im się jak psu buda.

Żurawie wyróżniają się na scenie pod wieloma względami. Po pierwsze: ich muzyka jest bardzo przemyślana, po drugie: są cholernie mocni warsztatowo (czapki z głów, zwłaszcza dla perkusisty) i po trzecie, najważniejsze: ich kawałki mają bardzo dobre teksty. Ich autor nie tylko ma wiele do powiedzenia, ale też czuje rytmikę i dynamikę słów i posługuje się nimi na poziomie, którego nie powstydziliby się najlepsi technicznie raperzy. Posłuchajcie chociażby „Innych światów” – numeru, który otwiera nowy album.

Z wypowiedzi muzyków Żurawi sprzed premiery „Nowej stoczni” można było wysnuć wniosek, że zespół podczas tworzenia tego materiału usiłował sam siebie przekroczyć i wejść na kolejny poziom. Panowie zgodnie z zapowiedziami odeszli od piosenkowej struktury utworów i pokombinowali inaczej. Pokombinowali też ze strojeniem gitar. Te eksperymenty słychać, udało się dzięki nim osiągnąć intrygujący efekt, nie mogę się jednak zdecydować, czy ostatecznie wyszły płycie na dobre. Nie zrozumcie mnie źle – to super, że zespół szuka, rozwija się, a nie gra w kółko tę samą piosenkę, jak się to zdarza składom znanym z mainstreamowych rozgłośni radiowych. Tyle, że przez te eksperymenty kawałki tracą na chwytliwości i w efekcie trudniej zagnieżdżają się w umyśle słuchacza. Pod tym względem „Poza zasięgiem”, czyli poprzedni longplay Żurawi, był lepszy, mimo znacznie słabszej realizacji.

Co więcej drugi i trzeci utwór (odpowiednio „Wody jest niewiele” i „Hałas”) są moim zdaniem najmniej chwytliwe na płycie. Gdy już zrozumie się, o co Żurawiom chodzi, łatwiej jest te dwa numery docenić. Tyle, że żyjemy w czasach, w których pojawienie się dwóch średnich kawałków obok siebie zazwyczaj powoduje wyłączenie płyty, i obawiam się, że może to odrobinę zepsuć Żurawiom zasięgi.

Mój ulubiony kawałek na „Nowej stoczni” to „Wizja lokalna”. Jest dużo spokojniejszy od reszty albumu, ale fantastycznie napisany i zaśpiewany. To taki oddech i chwila refleksji pomiędzy muzyką intensywną i chwilami przytłaczającą. Uważam, że zawiera najlepszy obok „Innych światów” tekst na płycie i że jako jedyny wart jest zapętlenia na odtwarzaczu.

Podsumowując: „Nowa stocznia” to bardzo dobra płyta, choć niekoniecznie zmieściłaby się w moim tegorocznym top 10. Wydaje mi się, że najlepszy album Żurawi wciąż jeszcze jest przed nami. Tym bardziej warto śledzić ten zespół i przekonać się co jeszcze ma nam do zaoferowania.

Michał Bleja



..::TRACK-LIST::..

1. Inne światy 05:41
2. Wody jest niewiele 03:58
3. Hałas 06:09
4. Przejście pod mostem 01:18
5. Wizja lokalna 06:55
6. Paraliż 05:03
7. Szum 03:28
8. Ścieki 03:58
9. Największy cień 06:41



..::OBSADA::..

Michał Juniewicz - wokal, gitara, syntezator
Ignacy Macikowski - wokal, perkusja
Mateusz Bartoszek - wokal, gitara, syntezator




https://www.youtube.com/watch?v=slqweLoD5x8



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!