...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...



...( Opis )...

Po wydaniu studyjnej płyty „Versions Of The Truth” we wrześniu 2020 roku zespół The Pineapple Thief przygotowywał się do rozpoczęcia tournee promującego to wydawnictwo. Niestety, z powodu pandemii plany koncertowe zostały wstrzymane. W trasę koncertową udało się wyruszyć dopiero przed kilkoma dniami (w zeszłym tygodniu popularni Złodzieje Ananasów wystąpili w Warszawie i w Krakowie).

Chcąc jednak zrekompensować swoim sympatykom brak wcześniej zaplanowanych koncertów, w kwietniu 2021 roku The Pineapple Thief nagrali na żywo ekstrawaganckie wydarzenie - koncert online bez udziału publiczności - wyreżyserowane przez George'a Laycocka i wydali je teraz, ku radości swoich fanów, w wielu formatach.

Lider zespołu, Bruce Soord, wyjaśnia: „The Pineapple Thief to zespół nie tylko studyjny, ale i koncertowy. Bardzo rozczarowało nas, że nie mogliśmy koncertować, zwłaszcza że byliśmy podekscytowani możliwością wykonania na żywo nowego albumu. Dlatego możliwość zrobienia tego filmu, zwłaszcza w tych okolicznościach, była nieoceniona. To był tak dziwny czas, że początkowo wydawało się to trudne do zrobienia. Wszyscy wcześniej występowaliśmy przed kamerami, ale tym razem było to coś innego Zagraliśmy w zupełnie nowy set, tylko raz, aby przesyłać nasz występ streamingiem do każdego zakątka globu, grając nie przed publicznością, a przed kamerkami stojącymi dosłownie wszędzie. Ciśnienie było spore. Ale udało się.

Wszyscy wiedzieliśmy, że nie chcemy kręcić filmu, w którym stoimy na scenie i wpatrujemy się w pustą salę. Chcieliśmy czegoś wyjątkowego, czegoś „kinowego”, więc stworzyliśmy coś wyjątkowego i bardzo, bardzo wyjątkowego, z czego osobiście jestem bardzo dumny. Nie mogę się doczekać, aż ludzie to zobaczą i usłyszą. To naprawdę wspaniała sprawa, że ten najdziwniejszy w naszej historii występ został wydany w fizycznym formacie. Po raz pierwszy zastosowaliśmy miks Dolby Atmos na Blu-ray, a także DTS-HD 5.1 i stereo wysokiej rozdzielczości. Edycja deluxe jest cudowna i na pewno zajmie poczesne miejsce w mojej kolekcji”.

Album „Nothing But The Truth” ukazuje grupę The Pineapple Thief wykonującą materiał nie tylko ze wspomnianej najnowszej studyjnej płyty „Versions Of The Truth”, lecz wiele innych utworów z jej bogatego repertuaru. W sumie to ponad 90 minut muzyki do słuchania i do oglądania. Biorąc pod uwagę kontekst jej powstania, to na pewno jest płyta ważna. I do zapamiętania. I to na długo. I potrzebna… Ale w tym przypadku chyba bardziej samemu zespołowi, niż słuchaczom. Pamiątka tych dziwnych pandemicznych czasów. Oby minęły już bezpowrotnie.

Kscope



Siadając do recenzji tego, wydanego w październiku minionego roku, wydawnictwa koncertowego pomyślałem sobie, że powinienem, naszym starym, artrockowym zwyczajem, stworzyć recenzyjny cykl pod hasłem „koncerty pandemiczne”. No bo dwa dni temu pisałem o Decade of Sound Awake australijskiego Karnivool, a nieco wcześniej były u nas materiały wizyjne od Airbag (A Day In The Studio - Unplugged In Oslo), RPWL (God Has Failed - Live & Personal), Katatonii (Dead Air) a za chwilę będą (mogę zdradzić) Tesseract i najnowsze wydawnictwo koncertowe Evergrey. Co je wszystkie łączy? No oczywiście to, że artyści ci postanowili, wobec niemożności grania regularnych tras, nagrać koncert bez publiczności, zwykle go streamując, a potem wypuścić na fizycznym nośniku.

Materiały koncertowe nie cieszą się zwykle takim zainteresowaniem jak studyjne albumy, domyślam się, że sceptycyzm wobec takich koncertów „na żywo ale trochę… w studio/pustej sali” jest jeszcze większy. Dlatego też pewnie trafią one głównie do najwierniejszych fanów. Pamiętajmy jednak, że oprócz tego, że nieco podreperowują trudną sytuację muzyków, to przynoszą też często nagrania po raz pierwszy wykonane „na żywo” (w nieco innych wersjach), na przykład z ostatniego, niepromowanego trasą albumu.

Zatem historia powstania Nothing But The Truth jest prosta. Po wydaniu we wrześniu 2020 roku ostatniego albumu studyjnego Versions Of The Truth, formacja przygotowywała się do rozpoczęcia trasy koncertowej i podobnie jak wielu innych artystów przegrała z globalną pandemią. W efekcie tegoż 22 kwietnia 2021 roku zespół zagrał koncert, którego transmisję fani, z zakupionym biletem, mogli obejrzeć w sieci. Kilka miesięcy później ten materiał, w reżyserii George'a Laycocka, trafił na CD, LP, Blu-ray i DVD.

Oczywiście muzycy, zapowiadając tę rzecz, podkreślali jej niezwykłość: Bruce Soord mówił tak: możliwość zrobienia tego filmu, zwłaszcza w tych okolicznościach, była nieoceniona. Wszyscy wiedzieliśmy, że nie chcemy kręcić obrazu, w którym stoimy na scenie i wpatrujemy się w pustą salę. Chcieliśmy czegoś wyjątkowego, czegoś „kinowego”, zatem stworzyliśmy coś wyjątkowego i bardzo, bardzo specjalnego, z czego jestem dumny. A Gavin Harrison, perkusista grupy, dodawał: "Nothing But The Truth" jest punktem kulminacyjnym dla tego zespołu jeśli chodzi o uchwycenie samego wykonania.

No cóż, po obejrzeniu już sporej ilości takich wydawnictw, mam do tego nieco większy dystans. I nie czuję tu jakiejś niezwykłości. Grupa nie zdecydowała się grać „do pustych siedzisk”, jak zrobił to choćby wspomniany Karnivool, a poszła drogą RPWL. Zatem muzycy stoją w ciemnym pomieszczeniu, ustawieni w kole, podkreślonym szynami, po których wędruje kamera, i ułożonymi wokół tych szyn kwiatami. W samym jego środku stoi Bruce Soord, otoczony pozostałymi muzykami. Wszyscy zarysowani punktowo delikatnym światłem. Tyle. Nie ma publiczności, jest cisza między utworami, których tytuły pojawiają się na ekranie. Standard.

Oczywiście najważniejsze są nagrania z nowej płyty, których słyszymy aż sześć. Setlistę uzupełniają utwory z ich bogatego wszak już katalogu. Nie ukrywam, że oglądałem ten koncert z dużą przyjemnością. Ma bardzo fajne, selektywne, dopracowane brzmienie, pełne detali i aranżacyjnych smaczków. No i jest tu osoba, będąca dla mnie numerem jeden. Nie, nie Bruce Soord, a Gavin Harrison, który zresztą nieprzypadkowo w montażu, oprócz Soorda, jest za swoim bogatym zestawem perkusyjnym pokazywany najczęściej! The Pineapple Thief niewątpliwie zyskało parę lat temu na dołączeniu do składu tego wyjątkowego muzyka mającego swój styl. Miałem okazję widzieć go na żywo i z Porcupine Tree, i z King Crimson a i byłem osiem lat temu na jego klinice/koncercie. Zawsze robił wrażenie i ten materiał fantastycznie to pokazuje. Choćby dla niego warto na Nothing But The Truth zerknąć.

Mariusz Danielak



...( TrackList )...

1. Versions Of The Truth  5:44
2. In Exile  5:02
3. Warm Seas  4:03
4. Our Mire  7:18
5. Build A World  3:45
6. Demons  4:32
7. Driving Like Maniacs  3:34
8. Someone Pull Me Out  4:07
9. Uncovering Your Tracks  4:31
10. Break It All  4:26
11. White Mist  9:47
12. Out Of Line  4:01
13. Wretched Souls  5:25
14. Far Below  4:38
15. Threatening War  6:43
16. The Swell  4:21
17. The Final Thing On My Mind  9:45
18. Closing Credits  2:26


Extras:
Behind The Tracks:
19. Our Mire  4:25
20. Break It All  2:02
21. Out Of Line  4:48
22. Wretched Soul  3:34
23.White Mist  3:01

Film:
24. Why Nothing But The Truth?  3:34

Promo/Music Videos:
25. Demons  4:26
26. Break It All  4:27
27. Versions Of The Truth  5:44
28. Driving Like Maniacs  3:24



...( Obsada )...

Bass Guitar, Backing Vocals - Jon Sykes
Drums, Mixed By - Gavin Harrison
Guitar, Backing Vocals - George Marios
Guitar, Vocals, Mixed By - Bruce Soord
Keyboards, Mastered By - Steve Kitch




https://www.youtube.com/watch?v=fXK3bTcUDOs



'Głupi ludzie wierzą w głupie bzdury,
Mądrzy ludzie wierzą w mądre bzdury'



Ch*j w kaprawe oko dla nazioli, homofobów, mizoginów, kleru i polityków!
Specjalny ch*j dla JPII!


SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!